Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "bishop" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 47
Tytuł:
P. Birmingham inv. 317: An Addendum to the Fourth-century Bishops of Oxyrynchus?
Autorzy:
Blumell, Lincoln H.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1195095.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Fundacja im. Rafała Taubenschlaga
Tematy:
papyrus
Oxyrhynchus
Bishop
ecclesiastical history
Opis:
This article offers an edition of an unpublished fragment in the J. Rendel Harris collection at the University of Birmingham. The fragment appears to date from the second half of the fourth century and is noteworthy because it mentions a bishop of the city of Oxyrhynchus. While the name of the bishop is partially lost, the name Dorotheus appears to be the most likely candidate. If such is the case, this is the first piece of papyrological evidence for this bishop who otherwise only appears in ecclesiastical records as an attendee of the Council of Constantinople in A.D. 381.
Źródło:
The Journal of Juristic Papyrology; 2014, 44; 83-91
0075-4277
Pojawia się w:
The Journal of Juristic Papyrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bishop Vincentas Borisevičius: The Path of a New Age Martyr
Autorzy:
Žemaitis, Kęstutis
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20438472.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Diecezjalne Adalbertinum
Tematy:
bishop
Vincent Borisevičius
life
martyrdom
Opis:
The twentieth century brought many difficult trials to Europe. Lithuania was devastated by two world wars and long and difficult periods of occupation. The Catholic Church was persecuted by both the Nazis and the Soviets. The clergy suffered much. One of the first martyrs during the Soviet occupation was the Bishop of Telšiai, Vincentas Borisevičius. Although there are not many written sources and testimonies about him, we can get a good idea that he grew up in a moral and faithful environment and matured for the priesthood. Borisevičius was entrusted with the duties of the rector of the seminary, later became an assistant to the Bishop of Telšiai, and finally an Ordinary. Bishop Borisevičius demonstrated his heroic virtues during the Second World War by rescuing Jews, by remaining faithful to his flock, and by not cooperating with the occupying powerʼs security structures or betraying innocent people. This is what brought the moment of his arrest and suffering closest. Although murdered, the bishop remained an apostolic example for the Christians of the new times. Because of his virtues and martyrdom, the Church has opened the case for the beatification of Bishop Vincent Borisevičius.
Źródło:
Studia Ełckie; 2023, 25, 2; 225-234
1896-6896
2353-1274
Pojawia się w:
Studia Ełckie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Papal titles as a manifestation of the primatial power of the Bishop of Rome
Autorzy:
Żmudziński, Marek Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420531.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Church
Pope
authority
primacy
bishop
service
Opis:
RESEARCH OBJECTIVE: The paper aims to determine in what manner official papal titles are an expression of supreme power in the Church. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The principal problem refers to the ecclesiological correlation between papal titles and primatial power, as well as the ongoing changes in the understanding of power within the Church, manifested by the departure from iurisdictio in favour of communio. Methods involve source text analysis (of the Holy Scripture and ecclesiastical documents), interpretation, and comparison. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: All names of the highest office in the Catholic Church are derived from the so-called primatial texts which describe St Peter the Apostle and his mission. Together with the practice of the first centuries of Christianity, they have provided a basis for establishing the dogmatic truth about the primacy of St Peter and his successors. The primacy involves supreme jurisdictional power in the Universal Church. In this context, the author proceeds to analyse current papal titles which expose the scope and the multifaceted nature of the power exercised by the Bishop of Rome. Furthermore, the author presents modifications in the official papal titles, which are simultaneously a reflection of ecclesiastical changes in the area. RESEARCH RESULTS: It has been established that some titles are an expression of real jurisdictional power (e.g. Bishop of Rome, Sovereign of the Vatican City State), while others carry historical and honorary importance (e.g. Primate of Italy) or manifest contemporary tendencies to highlight the religious character of the office (Servant of the Servants of God). CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: A departure from the secular understanding of power in favour of a religious and ministerial direction encourages further, praxeological research, as the primatial practice of individual pontificates (gestures and symbols) precedes the official primatial doctrine.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2019, 10, 31; 45-59
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Πατέρες τοῦ ἁγίου Νεκλονίου. Functionaries of the Naqlun monastery in the first two centuries of its existence
Autorzy:
Derda, Tomasz
Wegner, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/1048147.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
laura
prosopography
Naqlun
bishop Nikolaos
monastic administration
Opis:
The present contribution explores the organisation of the monastic community at Naqlun in the 6th and 7th centuries. It starts with an overview of the sources and proceeds to a prosopography of various figures from the Naqlun community attested in the evidence. The concluding section is devoted to a brief synthesis of our current knowledge of the community structure and its development before the Arab conquest.
Źródło:
Aegyptus et Nubia Christiana. The Włodzimierz Godlewski jubilee volume on the occasion of his 70th birthday; 73-97
9788323547266
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meconium ileus in newborns with cystic fibrosis − results of treatment in the group of patients operated on in the years 2000-2014
Niedrożność smółkowa u noworodków z mukowiscydozą – wyniki leczenia pacjentów operowanych w latach 2000-2014
Autorzy:
Boczar, Maria
Sawicka, Ewa
Zybert, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032978.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Wydawnictwo ALUNA
Tematy:
Bishop-Koop stoma
cystic fibrosis
meconium ileus
Opis:
Aim: Evaluation of diagnostic and treatment procedures in children with cystic fibrosis (CF) operated on because of meconium ileus (MI). Material and methods: The authors retrospectively reviewed the documentation of 10 CF newborn patients operated on in the years 2000-2014 because of MI. In prenatal ultrasound (US) examinations, suspicion of bowel abnormalities was raised in 2 cases, even though all the 10 mothers had a minimum of 3 US examinations during pregnancy. The mean gestational age of the newborns was 39.2 weeks (36-41 weeks), their mean birth weight 3472g (2560-4550 g). Family history of CF was positive in two patients. Genetic testing was performed in all the children operated on. Results: In all the children operated on, mutations in both alleles of the CFTR gene were found. Five patients were F508del homozygotic, 4 were heterozygotic for this mutation, one had another mutation. Sweat tests were positive in all the children. Abdominal distention was observed in 9 patients, vomiting and retention of gastric contents in 5. In 8 children meconium was not passed at all. 2 children passed a small amount of viscid meconium. Before the operation, rectal saline washouts were done in 5 newborns. Five patients were operated on during the first day of life, four on the second day and one on the third day of life. Intra-operatively a simple form of MI was diagnosed in 8 cases, a complicated form in 2 cases. In patients with the simple form of MI, a Bishop-Koop stoma was created after the evacuation of meconium. Two of these children needed a resection of some centimetres of dilated terminal ileum with doubtful viability. In newborns with the complicated form of MI, the treatment was individualized, always with stoma formation. The time of postoperative meconium evacuation through enterostomy ranged from 6 to 15 days. Enteral feeding was started on average on the 9th day postoperatively. The mean hospital stay was 22.9 days. In 8 children the stoma was taken out at the mean age of 19.4 months, in one patient the stoma closed spontaneously. No disturbances in electrolyte balance or excessive fluid loss, nor any body weight deficits connected with the stoma were observed. There were no complications during stoma closure. All the patients are alive. The time of observation ranges from 7 to 146 months (average 95 months). All the patients currently present respiratory symptoms, have pancreatic insufficiency and need pancreatic enzyme supplementation. Seven do not, however, have body weight and height deficits. All the children with weight and height deficits have abnormal liver function tests. During observation two patients had MI equivalent symptoms, which was resolved by conservative treatment. Conclusions: 1. In every case of intra-operative diagnosis of MI, it is necessary to perform genetic testing and sweat tests to confirm or exclude CF. 2. Mechanical intra-operative decompression of the bowel from inspissated meconium with a temporary stoma, which makes the continuation of bowel decompression possible in the postoperative period, is an effective treatment in children with MI. 3. The Bishop-Koop stoma, permitting the passage through the whole gastrointestinal tract, is a safe option. In our material, no complications of this stoma, such as stoma care problems or dyselectrolithemia were observed. 4. The decision of stoma closure in children with MI and CF should be delayed until the moment of introducing a broadened diet and should be undertaken together with a pediatrician who is a specialist in CF therapy.
Cel pracy: Ocena postepowania diagnostyczno-terapeutycznego u dzieci z mukowiscydozą (CF), operowanych z powodu niedrożności smółkowej (MI). Materiał imetody: Badaniami objęto 10 noworodków zCF, operowanych wlatach 2000-2014 zpowodu MI. Podejrzenie nieprawidłowości jelit w prenatalnym badaniu ultrasonograficznym matek wysunięto w 2 przypadkach, choć u wszystkich 10 matek wykonywano minimum 3 badania w okresie ciąży. Średni wiek ciążowy noworodków wynosił 39,2 Hbd (36-41 Hbd), średnia masa urodzeniowa 3472 g (2560- -4550 g). Wywiad rodzinny w kierunku CF był dodatni u 2 pacjentów. Badania genetyczne w kierunku CF wykonano u wszystkich operowanych dzieci. Wyniki: U wszystkich operowanych noworodków wykryto mutacje w obu allelach genu CFTR. Pięciu pacjentów było homozygotami F508del, 4 było heterozygotami w odniesieniu do tej mutacji, u jednego stwierdzono inne mutacje. Próby potowe wypadły pozytywnie u wszystkich dzieci. Wzdęcie brzucha obserwowano u 9 pacjentów, wymioty i zalegania treści pokarmowej u 5; 8 dzieci nie wydaliło smółki po urodzeniu, 2 wydaliło jedynie niewielką ilość lepkiej smółki. Próby leczenia zachowawczego (wlewki doodbytnicze) wykonano u 5 noworodków. Pięciu pacjentów operowano w pierwszej dobie życia, czterech w drugiej i jednego w trzeciej dobie życia. Śródoperacyjnie prostą postać MI rozpoznano w 8 przypadkach, złożoną w 2 przypadkach. U pacjentów z prostą postacią MI ewakuowano zalegająca smółkę i wytworzono przetokę Bishop-Koop’a. Dwoje z tych dzieci wymagało resekcji kilku centymetrów jelita krętego o wątpliwej żywotności. U noworodków ze złożoną postacią MI postępowanie było zindywidualizowane, zawsze jednak z wytworzeniem przetoki jelitowej. Czas pooperacyjnej ewakuacji smółki poprzez dreny pozostawione w przetoce wynosił od 6 do 156 dni. Żywienie dojelitowe wprowadzano średnio w 9 dobie po zabiegu. Średni okres hospitalizacji wynosił 22,9 dni (12-53). Przetokę zamknięto u 8 dzieci wwieku średnio 19,4 miesięcy, u jednego pacjenta zamknęła się ona samoistnie. U pacjentów nie obserwowano żadnych zaburzeń równowagi wodno-elektrolitowej ani niedoborów masy ciała związanych z istnieniem przetoki. Nie wystąpiły też powikłania związane z operacją zamknięcia przetoki jelitowej. Wszyscy pacjenci przeżyli. Czas obserwacji wynosi od 7 do 146 miesięcy (średnio 95 miesięcy). U wszystkich występują objawy ze strony układu oddechowego, wszyscy mają zewnątrzwydzielniczą niewydolność trzustki i wymagają suplementacji enzymów trzustkowych. U siedmiorga dzieci nie stwierdzono niedoboru masy ciała i wysokości. Utrojga pacjentów z niedoborem masy ciała i wysokości występują zaburzenia funkcji wątroby. W okresie obserwacji u dwojga dzieci wystąpił ekwiwalent niedrożności smółkowej, który ustąpił po leczeniu zachowawczym. Wnioski: 1. W każdym przypadku śródoperacyjnego rozpoznania niedrożności smółkowej konieczne jest potwierdzenie lub wykluczenie współistnienia mukowiscydozy. 2. Mechaniczne śródoperacyjne odbarczenie jelita z zalegającej lepkiej smółki z wytworzeniem czasowej przetoki jelitowej, umożliwiającej pooperacyjne płukanie jelit, jest skutecznym postępowaniem u dzieci z niedrożnością smółkową. 3. Przetoka Bishop-Koop’a jest bezpiecznym rozwiązaniem. Wśród leczonych pacjentów nie obserwowano żadnych powikłań związanych z tym typem przetoki. 4. Decyzja o zamknięciu przetoki u dzieci z MI i CF powinna być opóźniona do momentu wprowadzenia rozszerzonej diety i podejmowana wspólnie z pediatrą- specjalistą leczenia dzieci z mukowiscydozą.
Źródło:
Developmental Period Medicine; 2015, 1; 32-40
1428-345X
Pojawia się w:
Developmental Period Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Violation of the Obligation of Residence According to the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Romanko, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11383998.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Offences against special obligations
diocesan bishop
pastor
sanctions
Opis:
The obligation of residence is the obligation to reside in a specific territory on a permanent basis in connection with holding an ecclesiastical office. The delict of violation of the obligation of residence is penalized under can. 1396 of the 1983 Code of Canon Law and is strictly linked to the entrusted ecclesiastical office such as: cardinals holding specific offices in the Roman Curia, diocesan bishop, coadjutor bishop, auxiliary bishop, diocesan administrator, pastor, parochial administrator and a group of clerics administering the parish in solidum, parochial vicar. Violation of the obligation of residence is subject to a mandatory penalty. The gravest penalty provided for by the ecclesiastical legislator is the privation of ecclesiastical office.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2022, 12, 1; 259-268
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bishop appointing in the patristic time
Ustanawianie biskupów w okresie patrystycznym
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/612022.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
ustanawianie biskupów
okres patrystyczny
bishop appointing
patristic time
Opis:
W artykule podjęte zostało zagadnienie wyboru kandydata na biskupa. W okresie patrystycznym zasady w tym względzie nie były ujednolicone dla całego Kościoła, nie było też – jak wiadomo – szkół, które by przygotowywały do kapłaństwa czy do biskupstwa. Dlatego kandydatów do posługi w Kościele należało szukać we wspólnocie chrześcijańskiej. Zdarzało się, że na biskupa powoływano ludzi pełniących funkcje publiczne. W ten sposób wyświęcony został Synezjusz z Cyreny, znany jako filozof oraz mający doświadczenie w sprawach politycznych. Podobnie Ambroży został okrzyknięty biskupem, gdy jako rzymski konsul wszedł do kościoła w Mediolanie w czasie debaty nad wyborem pasterza dla tego miasta. Również Sydoniusz Apolinary, który był poprzednio prefektem Rzymu, gdy wrócił do Galii został wybrany na biskupa. Wielokrotnie zdarzało się, że ten, kogo upatrzono na biskupa nie czuł się na siłach, by podjąć to odpowiedzialne stanowisko w Kościele i w społeczności; w takim przypadku stosowano perswazję (tak było w przypadku Sydoniusza oraz Ambrożego), a czasem nawet swego rodzaju przymus. Grzegorz z Nazjanzu przyjął godność biskupią, ponieważ nie potrafił sprzeciwić się presji swego ojca, który też był biskupem, a zapewne i całej rodziny. Jan Chryzostom wzbraniał się przed przyjęciem święceń kapłańskich, a potem, gdy dał się poznać jako wybitny kaznodzieja, na rozkaz cesarza został porwany i przewieziony do Konstantynopola, gdzie bez swej zgody wprowadzono go na urząd patriarchy. Również św. Augustyn został kapłanem, a potem biskupem pod presją ówczesnego biskupa Hippony, a także wiernych świeckich. Od czasu, gdy pojawił się monastycyzm, zaczęto znajdować kandydatów na biskupa wśród mnichów, którzy bardzo często nie wyrażali chęci do podjęcia proponowanej funkcji. Do wybitnych przedstawicieli biskupów o monastycznym doświadczeniu można zaliczyć Bazylego z Cezarei, Grzegorza z Nyssy, wspomnianego Jana Chryzostoma, Marcina z Tours, Hilarego z Arles, Cezarego z Arles. W Galii istniały głównie trzy ośrodki monastyczne, które stanowiły miejsce formacji dla przyszłych biskupów, były to Ligugé, Marmoutier, a przede wszystkim Lérins. Istniała tradycja, szczególnie w Afryce, że sędziwy biskup mógł wyznaczać swego następcę. Tak biskup Waleriusz wprowadził św. Augustyna na swoje miejsce, a potem Augustyn oświadczył publicznie wobec ludu, że jest jego życzeniem, by po jego śmierci stolicę w Hipponie objął Herakliusz, który wówczas był kapłanem. Podobnie, tuż przed śmiercią, św. Honorat wyznaczył Hilarego na biskupa Arles. Kościół dopuszczał tego rodzaju możliwość, preferował jednak, by biskup był wybrany przez lokalną wspólnotę, zaaprobowany przez biskupów z danej prowincji kościelnej, a konsekrowany przez metropolitę lub innego biskupa za wiedzą metropolity. Z kapłaństwem wiąże się celibat. W tej dziedzinie obserwuje się ewolucję. W czasach apostolskich nie było problemu pogodzenia kapłaństwa (w tym biskupstwa) z małżeństwem. Sw. Paweł nawet wprost polecał, by biskup był mężem jednej żony. Dość wcześnie wytworzyła się tradycja, że żonaty mężczyzna może przyjąć święcenia diakonatu, kapłaństwa i biskupstwa, a potem wykonywać swą posługę jako mąż i ojciec. Jednakże ten, kto już przyjął święcenia nie może wstąpić w związek małżeński. Sobór Nicejski zaakceptował tę tradycję. Jest ona także poświadczona w zbiorze pouczeń dyscyplinarnych zwanym Konstytucje Apostolskie. Jednocześnie podejmowano wysiłki, by ci, którzy zostali wyświęceni jako żonaci, złożyli ślub wstrzemięźliwości, co nie było równoznaczne z rozwodem ani z separacją. Małżeństwo uważane było za ważne, duchowny mógł nadal mieszkać z żoną, jednakże domagano się, by żonę traktował jak siostrę. Za złamanie ślubu wstrzemięźliwości groziła kara utraty godności kościelnej. Z akt synodalnych dowiadujemy się, że pozycja żony biskupa, zwanej episcopa, była dość skomplikowana. Jej obecność dawała okazję do różnych posądzeń, a czasem i konfliktów. Pisze o tym także Grzegorz z Tours. Dlatego po upadku cesarstwa zaczęto podejmować wysiłki, by ograniczyć liczbę żonatych biskupów. Pojawiło się więcej kandydatów ze środowisk monastycznych, inni pochodzili z możnych rodów, przy czym pierwszeństwo dawano tym, którzy nie byli żonaci. Każdy ze sposobów wybierania biskupa miał pozytywne i negatywne strony; żaden nie dawał gwarancji, że nowo mianowany biskup spełni oczekiwania wszystkich wierzących. Ogólnie jednak liczba tych, którzy odpowiednio spełnili swe zadania jako biskupi była w okresie patrystycznym dość duża. Do głównych zadań biskupa należało sprawowanie Eucharystii, nauczanie oraz organizowanie życia religijnego w diecezji, czasem wypadało angażować się w sprawy społeczne, a nawet polityczne. Biskup, przez to, że pozostawał w łączności z innymi biskupami oraz z Papieżem, był dla duchownych niższych stopni oraz dla wiernych świeckich znakiem jedności Kościoła oraz jego powszechności.
Źródło:
Vox Patrum; 2010, 55; 233-256
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bishop appointing in the patristic time
Wybór biskupa w okresie patrystycznym
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613601.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
wybór biskupa
okres patrystyczny
bishop appointing
patristic time
Opis:
W artykule podjęte zostało zagadnienie wyboru kandydata na biskupa. Kandydatów do posługi biskupiej szukano we wspólnocie chrześcijańskiej. Z kapłaństwem, a szczególnie z biskupstwem, wiąże się celibat. To zagadnienie poruszone zostało w pierwszej części artykułu. Zdarzało się, że na biskupa powoływano ludzi pełniących funkcje publiczne. W ten sposób wyświęcony został Synezjusz z Cyreny. Podobnie Ambroży został okrzyknięty biskupem, gdy jako rzymski konsul wszedł do kościoła w Mediolanie w czasie debaty nad wyborem pasterza dla tego miasta. Również Sydoniusz Apolinary, który był poprzednio prefektem Rzymu, gdy wrócił do Galii został wybrany na biskupa. Wielokrotnie zdarzało się, że ten, kogo upatrzono na biskupa nie czuł się na siłach, by podjąć to odpowiedzialne stanowisko w Kościele i w społeczności; w takim przypadku stosowano perswazję (tak było w przypadku Sydoniusza oraz Ambrożego), a czasem nawet swego rodzaju przymus. Grzegorz z Nazjanzu przyjął godność biskupią, ponieważ nie potrafił sprzeciwić się presji swego ojca, który też był biskupem, Również św. Augustyn został kapłanem, a potem biskupem pod presją ówczesnego biskupa Hippony, a także wiernych świeckich. Istniała tradycja, szczególnie w Afryce, że sędziwy biskup mógł wyznaczać swego następcę. Tak biskup Waleriusz wprowadził św. Augustyna na swoje miejsce, a potem Augustyn oświadczył publicznie wobec ludu, że jest jego życzeniem, by po jego śmierci stolicę w Hipponie objął Herakliusz, który wówczas był kapłanem. Podobnie, tuż przed śmiercią, św. Honorat wyznaczył Hilarego na biskupa Arles. Każdy ze sposobów wybierania biskupa miał pozytywne i negatywne strony; żaden nie dawał gwarancji, że nowo mianowany biskup spełni oczekiwania wszystkich wierzących. Ogólnie jednak liczba tych, którzy odpowiednio spełnili swe zadania jako biskupi była w okresie patrystycznym dość duża. Do głównych zadań biskupa należało sprawowanie Eucharystii, nauczanie oraz organizowanie życia religijnego w diecezji, czasem należało angażować się w sprawy społeczne, a nawet polityczne. Biskup, przez to, że pozostawał w łączności z innymi biskupami oraz z Papieżem, był dla duchownych niższych stopni oraz dla wiernych świeckich znakiem jedności Kościoła oraz jego powszechności.
Źródło:
Vox Patrum; 2011, 56; 465-483
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Stalinist Trial of Bishop Czesław Kaczmarek, the Ordinary of the Diocese of Kielce
Autorzy:
Domański, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957871.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Catholic Church
Bishop Czesław Kaczmarek
Stalinism, anti-communism
Opis:
The Kielce Bishop Czesław Kaczmarek is rightly considered one of the martyrs of the Catholic Church in Poland during the Stalinist era. He was the only bishop to be tried by the communist authorities. The allegations of cooperation with Germany and spying for the US were propaganda and nothing to do with the truth. For several years, the bishop had been kept in prison and was subjected to a brutal investigation. The authorities also imprisoned a number of priests and nuns. The Kaczmarek trial, as shown by events in the courtroom, was directed not only against him but against the entire Church in Poland and the Vatican. The communist authorities did not cease their repressions against the Kielce ordinary, after 1956, seeing in Czesław Kaczmarek a determined enemy of the system.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 2; 91-108
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Development of a Parish Network and the Beginnings of Decanal Structure in the Diocese of Kraków until the end of the Twelfth Century. An Attempt at a Summary
Autorzy:
Chachaj, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1807031.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kraków diocese; parish network; deaneries; Bishop Gedko; Middle Ages
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 56 (2008), issue 2. The paper is an attempt to sum up studies to date on the development of  the parish network and the organisation of deaneries in the Diocese of Kraków until the end of the twelfth century. Historians at large and Church historians in particular who dealt with these issues in the 1990s put forward a hypothesis concerning the establishment of deaneries and a number of temples in the Krakow diocese before 1200. The paper confronts this hypothesis with the claims of historians. In the recent years, either indirectly or directly, they have addressed the development of the territorial organisation of the Kraków diocese until the end of the twelfth century. The paper offers a critical appraisal of their findings. In conclusion, the  hypothesis is put forward that the establishment of the network of deaneries in the Kraków diocese was a one-time action. The initiative was most obviously Bishop Gedko’s in the 1170s, as a result of which there appeared over 1200 churches in the territory of the Kraków diocese.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 2; 157-178
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Importance of the Diocesan Synod to the Particular Church
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/668265.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
The Bishop
Diocesan synods
Particular Church
Pope Francis
synodality
Opis:
“Particular Churches, in which and from which, the one and only Catholic Church exists, are principally dioceses. Unless the contrary is clear, the following are equivalent to a diocese: a territorial prelature, a territorial abbacy, a vicariate apostolic, a prefecture apostolic and a permanently established apostolic administration” (canon 368 of the Code of Canon Law). In December 2016, the Bishop of Tarnów convened the 5th Synod of the Diocese of Tarnów. The main purpose of a Synod – in the opinion of the Bishop of Tarnów – was to demonstrate the spiritual, pastoral and material heritage of the Christ’s Church in the Diocese of Tarnów; to revive faith, hope and love in the personal and community relationship with Christ in the Church; and to indicate new pastoral ways in the changeability of the world towards the unchangeability of Christ. Taking this into consideration the article analyzes the following issues: the definition of a synod; the purpose of a synod; convocation of and presiding over a diocesan synod; the preparation of a synod; Pope Francis about synodality, and finally “The Church is our neighbour” – a synod as an expression of love for the Church.
Źródło:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II; 2019, 9, 2; 231-244
2391-6559
2083-8018
Pojawia się w:
The Person and the Challenges. The Journal of Theology, Education, Canon Law and Social Studies Inspired by Pope John Paul II
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
By whom and when was the foundation of the Cistercian nunnery in Dorpat initiated?
Kto i kiedy zainicjował fundację klasztoru cysterek w Dorpacie?
Autorzy:
Gąssowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106510.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Cistercian nuns
Dorpat (Tartu)
Livonia
Frederick von Haseldorf
bishop
Opis:
Celem niniejszego artykułu była próba odpowiedzi na pytanie, kto i kiedy zainicjował fundację żeńskiego klasztoru cysterskiego w estońskiej diecezji dorpackiej. Nie ulega wątpliwości, że zakładanie klasztorów żeńskich nie było sprawą priorytetową w świeżo chrystianizowanych, słabo zaludnionych i peryferyjnych Inflantach. Pierwsze klasztory męskie na tych ziemiach powstały w pierwszej dekadzie XIII w., klasztory żeńskie – dopiero na początku drugiej połowy XIII w. Fundatorami wszystkich byli lokalni władcy terytorialni – król duński i inflanccy biskupi (ryski, dorpacki i ozylski). Należy więc uznać, że podobnie było w wypadku klasztoru cysterek dorpackich, i szukać jego fundatora wśród dorpackich hierarchów. Wydaje się, że inicjatorem tej fundacji, która po raz pierwszy była wzmiankowana źródłowo dopiero w 1345 r., mógł być biskup dorpacki Frederick von Haseldorf, sprawujący tę godność w latach 1268 – ok. 1289. Sprzyjały temu stosunkowo długi czas jego pontyfikatu, potwierdzone źródłowo wcześniejsze zainteresowanie biskupa monastycyzmem kobiecym (jego rodzinny Holsztyn, Meklemburgia, Pomorze Zachodnie) oraz wysoka pozycja społeczna i majątkowa. Wydaje się, że zamiar fundacji powstał dopiero w ostatnich latach życia biskupa Fredericka von Haseldorfa i po jego śmierci przeznaczono na ten cel pieniądze sprowadzone przez dorpacką kapitułę katedralną ze Stralsundu, a stanowiące spuściznę po zmarłym biskupie. Samo powstanie klasztoru zapewne było rozciągnięte w czasie, podobnie jak w wypadku nieco lepiej oświetlonych źródłowo i wcześniejszych fundacji żeńskich klasztorów cysterek w Rydze i Rewalu, ale być może zaczął on funkcjonować jeszcze w XIII w. – zamykając okres chrystianizacji Inflant – do którego przynależały wszystkie fundacje cysterskie na terenie Dawnych Inflant.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2022, 25; 75-95
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Forgotten Synod of 1938. The Course and Statutes of the Second Synod of the Diocese of Tarnów
Autorzy:
Kantor, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1804616.pdf
Data publikacji:
2019-11-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Bishop Franciszek Lisowski
diocese of Tarnów
particular law
synod
Opis:
An ecclesiastical council typically involves a profound examination of issues of doctrine and practices which the Church should incorporate in its mission. At the regional and local level, plenary, metropolitan and diocesan synods play an analogous role to the one fulfilled by ecumenical councils. Diocesan synods deserve particular attention because their origin lies in the needs of local particular Churches. By offering disciplinary, pastoral and spiritual guidance, they build a concrete ecclesial reality, reaching the basic church and social communities. Each synod has its own special place in the history of a diocese, and its positive impact is not restricted merely to the formulated proposals. In 1938 it was ten years since the First Synod and the diocesan bishop was obliged by the Code of Canon Law (1917) to convene the Second Synod of the Diocese of Tarnów. This was not the only motive because in 1936 the First Plenary Synod of Poland took place. The event made it necessary to adapt the diocesan legislation to the resolutions of that Synod. The subject of the article was formulated as follows: The Forgotten Synod of 1938. The Course and Statues of the Second Synod of the Diocese of Tarnów. Why forgotten? To date there have been four synods in the diocese. All studies concerning the synodal legislation of the Diocese of Tarnów have relied solely on three synods. Upon an examination of the Second Synod, we come across a curt phrase saying that “the statutes of this Synod have gone missing.” No research has been done to reconstruct the statues of the Synod. The presented study is an attempt to familiarise the Reader with the motives, course and chief topics addressed by the Second Synod of the Diocese of Tarnów.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 2; 109-130
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mathematical approach for estimating the stability of geotextile-reinforced embankments during an earthquake
Autorzy:
Dahoua, L.
Usychenko, O.
Savenko, V. Y.
Hadji, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/88877.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Wydział Geoinżynierii, Górnictwa i Geologii. Instytut Górnictwa
Tematy:
Bishop's method
geosynthetic
slope stability
rupture criterion
safety factor
Opis:
The Bishop’s method gives a safety factor of circular slip surfaces in excellent agreement with those given by the reliable bi-dimensional slices analysis methods such as Spencer, Janbu or Morgenstern and Price methods. However, several significant disturbing factors are not considered by the simplified or rigorous Bishop’s method on which depends a lot of commercial computer programs. This paper discusses a mathematical approach to take into account changeable values of cohesion and friction angle in the Mohr–Coulomb criterion in order to consider the reduction of intrinsic characteristics; adapt a new parameter (Fs) to take into account the behavior under seismic solicitations, introduce a force (r) to take into account the of infiltrated part of water. Finally stabilizing forces generated by the geotextile layers (Geo) are statically engaged in Boshop’s polygon of forces. The result shows that the seismic factor gives the main disturbing force to the slope equilibrium; whereas the geotextile action gives the main stabilizing force. In other words, this modified Bishop’s method is proposed to calculate cases for which the original method could not be used.
Źródło:
Mining Science; 2018, 25; 207-217
2300-9586
2353-5423
Pojawia się w:
Mining Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Sacrament of Holy Orders and the New Metropolitan’s Ingress of Archbishop Tadeusz Wojda, SAC into the Cathedral of Białystok
Sakrament święceń i ingres do katedry nowego Metropolity Białostockiego ks. Abp. Tadeusza Wojdy, SAC
Autorzy:
Powichrowski, Tomasz
Mnich, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950777.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
biskup
święcenia
archidiecezja
metropolia
bishop
ordination
białystok
metropolis
archdiocese
Opis:
The liturgy is the space in which man experiences God’s closeness to him in a particularly powerful way. Through the liturgy, God himself becomes palpable to the human senses through gestures, signs, and symbols. In the history of salvation, God, in the person of Jesus Christ, became the clearest sign of the truth about God, who is close to every human being. The history of the Church has not changed for two thousand years. God, who is present in the ministry of concrete people, is close to man and living. Bishops, who participate in the mission and power of Christ the Good Shepherd, have a special mission to watch over the whole flock of Christ and to make God present among His people. In order to understand the rich power of the symbolism of the person of the bishop, it is necessary to look to the moment of his episcopal ordination. Everything that makes up the rite of consecration is an exposé of the bishop and points to his particular ministry. Since the liturgy is the surest means to sanctify the faithful, it is worthwhile to reflect on the meaning of elements of the rite of the consecration of bishops. This article examines the theology of the liturgy of episcopal consecration by examining the consecration of His Excellency Archbishop Tadeusz Wojda, SAC, as the Metropolitan of the Archdiocese of Białystok. The liturgy is fruitful insofar as the faithful understand what they experience during it. Therefore, this study will help all who wish to understand the central role of their bishop in the Church, especially this particular servant of God.
Liturgia to przestrzeń w której szczególnie mocno doświadczamy prawdy o bliskości Boga wobec człowieka. Oto On sam staje uchwytny ludzkim zmysłom za pomocą gestów, znaków i symboli. W historii zbawienia Bóg w osobie Jezusa Chrystusa stał się nam najczytelniejszym znakiem prawdy o Bogu bliskim każdemu człowiekowi. Przez dwa tysiące lat historii Kościoła nic się nie zmieniło. Bóg obecny w posłudze konkretnych ludzi jawi się współczesnemu człowiekowi jako Bóg bliski, Bóg żywy. Szczególną misję w Kościele mają biskupi, którzy uczestnicząc w misji i mocy Chrystusa, Dobrego Pasterza, czuwają nad całą owczarnią Chrystusową i czynią Boga obecnym pośród swojego ludu. Aby zrozumieć przebogatą moc symboliki skupioną w osobie biskupa trzeba spojrzeć na moment jego święceń w stopniu episkopatu. Wszystko to, co się składa na owe święcenia stanowi swoiste exposé biskupa i wytycza mu konkretną drogę posługiwania. Ponieważ liturgia jest dla wiernych najpewniejszą drogą uświęcenia, warto pochylić się nad znaczeniem tego, co składa się na ryt święceń biskupich. W niniejszym artykule pochylimy się nad teologią liturgii święceń biskupich, skupiając się na wydarzeniu, które miało miejsce w Archidiecezji Białostockiej, w związku z mianowaniem nowego Metropolity Białostockiego J. E. Abp. Tadeusza Wojdy SAC. Liturgia staje się o tyle owocna, o ile jest przeżywana rozumnie. Toteż niniejsze opracowanie będzie stanowiło konkretną pomoc dla wszystkich, którzy chcą zrozumieć kluczową rolę biskupa w Kościele, szczególnie tym partykularnym.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 2
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 47

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies