Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "biografistyka" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Piotr Zaremba (1910–1993). Biography to be unveiled
Autorzy:
Krasucki, Eryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590948.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Western Pomerania
Szczecin
Piotr Zaremba
biografistyka
Pomorze Zachodnie
Opis:
Piotr Zaremba (1910–1993) był pierwszym powojennym prezydentem Szczecina, urbanistą i planistą o międzynarodowej sławie, również autorem fascynujących wspomnień dotyczących pierwszych lat powojennych. Był też zwycięzcą kilku plebiscytów, specyficznej zabawy wieńczącej koniec poprzedniego wieku. Werdyktem uczestników został uznany za „szczecinianina stulecia” i „Pomorzanina stulecia”. Zadziwia więc brak obszernej biografii byłego rektora Politechniki Szczecińskiej i jednego ze współtwórców Uniwersytetu Szczecińskiego, choć byłoby to opracowanie dające współczesnym niemałą wiedzę na temat istotnych problemów XX-wiecznej historii. Nie tylko regionalnej, ale ogólnopolskiej i europejskiej. Poprzez omówienie wybranych wątków: rodzinnego, urbanistycznego i politycznego, autor artykułu stara się pokazać z jednej strony bogactwo materiału źródłowego wiążącego się z życiorysem Piotra Zaremby, z drugiej zaś możliwość wieloaspektowego oświetlenia poszczególnych jego fragmentów. Stara się w większym stopniu mnożyć pytania, niż udzielać ostatecznych odpowiedzi. Aby te się pojawiły niezbędna jest obszerna książka biograficzna. W drugiej części tekst stawia sobie więc za cel przeanalizowanie przyczyn, dla których poważny namysł biograficzny w odniesieniu do Piotra Zaremby nie istnieje, pomimo tego, że jest on dla Szczecina i Pomorza Zachodniego postacią emblematyczną. Autor śledzi także, czy badany przypadek jest czymś wyjątkowym dla zachodniopomorskiej biografistyki, charakteryzując stan pisarstwa biograficznego w odniesieniu do osób istotnych dla powojennej historii regionu. Wydaje mi się to pytaniem szczególnie uzasadnionym w sytuacji, kiedy biografistyka – po latach zaniedbań w tym obszarze – staje się w Polsce od pewnego czasu niezwykle popularnym gatunkiem piśmiennictwa historycznego, dającym historykom możliwość wyjścia ze swoim przekazem daleko poza krąg wyznaczany przez środowiska akademickie. Artykuł opiera się na szerokiej kwerendzie archiwalnej, odnosząc się nierzadko do dokumentacji niebędącej jak dotąd w obiegu naukowym.
Piotr Zaremba (1910–1993) was the first post-war president of Szczecin, an internationally renowned urban planner and planner, and the author of fascinating memories of the first post-war years. He was also the winner of several plebiscites, a specific game crowning the end of the previous century. The verdict of the participants was recognized as “Szczecin of the century” and “Pomerania of the century”. It is therefore astonishing that there is no extensive biography of the former rector of the Szczecin University of Technology and one of the co-founders of the University of Szczecin, although it would have been a study that would have given contemporary people considerable knowledge about the important problems of 20th century history. Not only regional, but also national and European history. By discussing selected threads: family, urban and political, the author of the article tries to show, on the one hand, the richness of source material connected with Piotr Zaremba’s biography and, on the other hand, the possibility of multi-faceted lighting of its individual fragments. He tries to multiply the questions more than to give final answers. For these to appear, an extensive biographical book is necessary. In the second part of the text, therefore, the aim of the text is to analyse the reasons why serious biographical reflection on Piotr Zaremba does not exist, despite the fact that he is an emblematic figure for Szczecin and Western Pomerania. The author also follows whether the case under examination is something exceptional for the West Pomeranian biography, characterising the state of biographical writing in relation to people relevant to the post-war history of the region. This seems to me to be a particularly justified question in a situation where biography – after years of neglect in this area – has for some time become an extremely popular genre of historical writing in Poland, giving historians the opportunity to go far beyond the circle set by academic circles with their message. The article is based on a wide range of archival queries, often referring to documentation that has not been in scientific circulation so far.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2020, 4; 49-80
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Forgotten Polish and American Medallion from 1854 in the Collection of Ludwik Gocel
Zapomniany polsko-amerykański medalion z roku 1854 z kolekcji Ludwika Gocla
Autorzy:
Serwański, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/16225221.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czasopisma i Monografie PAN
Tematy:
medallion
biographical writings
Henryk Dmochowski Saunders
Charles Mason
Ludwik Gocel
November Uprising
medalion
biografistyka
powstanie listopadowe
Opis:
Artykuł skupia się na pochodzącym z połowy XIX w. medalionie z kolekcji bibliofila Ludwika Gocla (1889–1966). Powstał on w 1854 r. w stolicy Stanów Zjednoczonych, Waszyngtonie, a wyobraża prominentnego XIX-wiecznego Amerykanina, sędziego Charlesa Masona (1804–1882). Został zaprojektowany i wykonany przez wybitnego polskiego rzeźbiarza i medaliera, Henryka Dmochowskiego (1810–1863; w USA znany był jako Henry Dmochowski Saunders), uczestnika polskich powstań narodowowyzwoleńczych, zasadnie nazywanego „żołnierzem artystą”. W 1851 r. przybył on do Ameryki, gdzie dane mu było pracować jako rzeźbiarz. Głównym celem niniejszego szkicu jest przedstawienie zarysu losów tytułowego medalionu, ze szczególnym uwzględnieniem zasług Ludwika Gocla dla jego zachowania. To rzadkie dzieło sztuki nie zostało opisane w żadnej polskiej ani amerykańskiej publikacji z zakresu historii rzeźby.
The essay will focus on a mid-nineteenth century medallion from the vast collection of Polish bibliophile Ludwik Gocel (1889–1966). Made in 1854 in the U.S. capital, Washington, D.C., it depicts a prominent nineteenth century American, Judge Charles Mason (1804–1882), and is a valuable token of the U.S. history. It was designed and completed by Polish distinguished medalist, Henryk Dmochowski (in the U.S. known as Henry Dmochowski Saunders; b. 1810–d. 1863) who can be called a “soldier-artist,” since he participated in three Polish uprisings. Expelled from partitioned Poland, in 1851 he came to America where he was offered the chance to work as a sculptor. This essay’s main aim is to describe the fate of the medallion, apparently almost unknown in both America and Poland, with special emphasis on the role of Ludwik Gocel in its preservation. This rare piece of art has never been included in Polish or American art publications in the field of sculpture.
Źródło:
Wiadomości Numizmatyczne; 2021, 65; 239-254
0043-5155
Pojawia się w:
Wiadomości Numizmatyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Return of Wojciech Kętrzyński to Polishness
Powrót Wojciecha Kętrzyńskiego do polskości
Autorzy:
Jasiński, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366198.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Północny im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Olsztynie
Tematy:
19th century Prussia
Wojciech (Adalbert) Kętrzyński
national identity
biography
Prusy XIX wiek
tożsamość narodowa
biografistyka
Opis:
Ojciec Wojciecha Kętrzyńskiego (1838–1918), Polak pochodzenia kaszubskiego, pełniący w Lecu (Giżycku) obowiązki żandarma, nigdy nie wyparł się swojej polskości. Natomiast matka Wojciecha była rodowitą Niemką i naturalną koleją rzeczy ona miała większy wpływ na wychowanie dziecka. Jednak Wojciech mówił dwoma językami: niemieckim i gwarą mazurską. Literatura naukowa przez długie dziesięciolecia powtarzała, że pod wpływem domu oraz w czasie lat szkolnych spędzonych w Lecu, później w Poczdamie i Rastemborku (Kętrzynie) uległ on całkowitej germanizacji. Dopiero mając 18 lat (1856), dowiedziawszy się z listu siostry, że ojciec był Polakiem, on też podjął decyzję (Entschluss), o przynależności do narodu polskiego. Tymczasem według moich badań proces dochodzenia do świadomości narodowej trwał dość długo. Po pierwsze nigdy nie zapomniał on o polskim rodowodzie ojca, nawet w Poczdamie. Natomiast w Rastemborku zaczytywał się w polskiej literaturze historycznej i to pod jej wpływem postanowił otwarcie przyznać się w 1856 roku do polskości. Zresztą tomik jego młodzieńczej poezji Aus dem Liederbuch eines Germanisierten („Ze śpiewnika pewnego zniemczonego”) potwierdza, że był niemczony. Powolny proces dochodzenia do polskości potwierdzają jego bliscy znajomi, np. lwowski historyk Władysław Semkowicz.
Źródło:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie; 2018, 302, 4; 677-702
0023-3196
2719-8979
Pojawia się w:
Komunikaty Mazursko-Warmińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Contribution of the Teisseyre Family to Polish Culture
Wkład rodu Teisseyre’ów do polskiej kultury
Autorzy:
Sroka, Stanisław Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038304.pdf
Data publikacji:
2020-12-20
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
biografistyka
historia nauki
historia techniki
historia sztuki
biography
history of science
history of technology
history of art
Opis:
The article discusses the role of members of the Teisseyre family in contributing to Polish culture. The Teisseyre family, originally from France, settled in Poland after the French Revolution and quickly became Polonized. Subsequent generations made a significant contribution to the cultural development of our country. They marked their presence primarily in the hard sciences (Wawrzyniec, Henryk, Juliusz, Andrzej, Mieczysław, and Roman Teisseyre), but also in the fields of technology (Jerzy and Andrzej Teisseyre) and art (Stanisław Teisseyre). Modern descendants who are active in various fields of culture try to continue the family traditions.
Artykuł omawia udział przedstawicieli rodu Teisseyre’ów w budowaniu kultury polskiej. Wywodząca się z Francji rodzina Teisseyre’ów osiedliła się w Polsce po wielkiej rewolucji francuskiej. Szybko się spolonizowała i kolejne jej pokolenia wnosiły duży wkład w rozwój kulturalny naszego kraju. Swoją obecność zaznaczyli przede wszystkim w naukach ścisłych (Wawrzyniec, Henryk, Juliusz, Andrzej, Mieczysław i Roman Teisseyre’owie), ale także w technice (Jerzy i Andrzej Teisseyre’owie) oraz sztuce (Stanisław Teisseyre). Tradycje rodu starają się kontynuować współcześni potomkowie, aktywni na różnych polach kultury.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 30, 3; 271-288
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Biohistoriographical” Dissertations in Ukraine since Independence. A Quantitative Approach
„Biohistoriograficzne” prace naukowe na Ukrainie od czasów odzyskania niepodległości. Ujęcie ilościowe
Autorzy:
Kiselyova, Yulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33905614.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Ukrainian historiography
avtoreferats
historiographical dissertations
biographical studies
quantitative method
historiografia ukraińska
abstrakty
autoreferaty
rozprawy historiograficzne
biografistyka
metody ilościowe
Opis:
The aim of the paper is discovering how the new demands for modernization of the biographical discourse after biographical turn are met and realized in the current Ukrainian biographical research. The author will approach this through looking at avtoreferats (abstracts) of dissertations on biographical topics that have been defended in Ukraine in the past thirty years. The present work is based on quantitative methods. It draws on the analysis of a relational database of historiographical dissertations defended over the period from 1991 to 2020, built in Microsoft Access. Analysis of the database provides an opportunity to answer a number of new research questions: about the dynamics of biographical dissertation writing and defense over time, circle of humanities scholars whose life and activities have been the subject of dissertation-level historiographical studies in recent decades, methodological foundations of biographical studies (special methodological concepts and tools) on the basis of classification of dissertations in biographical studies, finally, the database also allows us to analyze the authors of biographical dissertations as a group and detect the existence of research communities (academic schools) in the field of biographical studies.
Celem poniższego artykułu jest przedstawienie w jaki sposób potrzeba aktualizacji dyskursu biografistycznego jest realizowana w obecnym ukraińskim nurcie badawczym. Autorka podejmuje się analizy abstraktów naukowych rozpraw poruszających tematy biografii, które obroniono na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat. Artykuł wykorzystuje metody ilościowe, czerpiąc z analizy relacyjnej bazy danych prac historiograficznych bronionych w latach 1991–2020, która stworzona została w programie Microsoft Access. Umożliwia to zrozumienie wielu problemów badawczych m.in. dynamiki pisania oraz publikowania rozpraw w ostatnim trzydziestoleciu. Nakreśla ona także krąg badawczy, którego aktywność była przedmiotem badań na poziomie rozpraw z dziedziny biografistyki, ale i definiuje podstawy metodologiczne studiów biografistycznych (pojęcia i narzędzia z zakresu metodologii) w oparciu o klasyfikację prac badawczych w studiach biografistycznych. W swoim artykule autorka kreśli także grupowy portret autorów tych prac, poświadczając egzystencji środowisk naukowych (szkół badawczych) w dziedzinie nauk biografistycznych.
Źródło:
Res Historica; 2022, 54; 579-600
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biografistyczne doświadczenia starożytników (na marginesie konferencji „Marek Antoniuszhistoria i tradycja”, Lublin 08-09.12.2014r.)
Autorzy:
Słapek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631876.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
biography, ancient historiography, L. Cornelius Sulla, Marc Anthony
historiografia świata antycznego, biografistyka historyczna, badania interdyscyplinarne w zakresie biografistyki, Lucjusz Korneliusz Sulla, Marek Antoniusz
Opis:
Artykuł powstał jako efekt przemyśleń nad właściwą naturą opublikowanej w 2013 roku książki „Lucius Cornelius Sulla – history and tradition” oraz planowanej na rok 2015 publikacji „Marcus Antonius – history and tradition” (materiały z konferencji z XII.2014 r.). W zamyśle inicjatorów tych naukowych przedsięwzięć leżało głównie rozbudzenie i rewitalizacja polskich badań nad epoką schyłku Republiki Rzymskiej. Niespodziewanymrezultatem obu projektów było jednak ich zaklasyfikowanie do dorobku „antycznej biografistyki”. Ten rodzaj kwalifikacji absolutnie nie deprecjonuje znaczenia zarówno już wydanej, jak i planowanej publikacji. Brak obaw przed takim zaszufladkowaniem wynika nie tylko z faktu, że biografistyka antyczna z natury (vide ilość i jakość źródeł) może być tylko tą pretekstową, a zatem w pełni akceptowaną z punktu widzenia teorii współczesnejbiografistyki. Kolejnym asumptem do obrony tezy o „nowoczesności” tej formy biografistyki antycznej jest zarówno charakterystyczna interdyscyplinarność podejścia do głównego obiektu badawczego, jak i - stanowiące poniekąd efekt zastosowania różnych metod i tzw. podejść badawczych (ang. approaches) - zjawisko zbiorowego autorstwa biografii.Zagrożeniem wynikającym z tej wspólnotowości autorstwa nie jest bynajmniej brak pewnej kontroli nad wykreowaniem w pełni autorskiej (czyt. jednorodnej) wizji bohatera, cechy ważnej i charakterystycznej raczej dla typowych prac monograficznych. Walorem dominującym nad tymi obawami wydaje się bowiem możliwość relatywnie łatwiejszego wykreowania właśnie w pracy zbiorowej holistycznego, wieloaspektowego obrazu jednostki (rzecz dotyczy także pewnej „niwelacji”, znoszenia się ewentualnych, skrajnychopinii, np. sympatii lub antypatii, atencji lub niechęci wobec badanego obiektu). Efekty wcale nie muszą zresztą prowadzić do określonego, a wynikającego z dywersyfikacji ocen chaosu informacyjnego. Warunkiem spójności obrazu jest obecność w każdej wizji/częścipracy zasadniczego i uniwersalnego paradygmatu: jednostka jako produkt, pochodnaepoki czy siła sprawcza determinująca jej rozwój i trwanie. Taka perspektywa zapewniaDariusz Słapek(Instytut Historii UMCS, Lublin)Biografistyczne doświadczenia starożytników(na marginesie konferencji „Marek Antoniuszhistoriai tradycja”, Lublin 08-09.12.2014r.)Biographical experiences of the modern historians of antiquity(some remarks on the Conference “Marc Anthony –history and tradition”, Lublin 08-09.12.2014)254zarówno pożądaną „pretekstowość biografistyki”, jak właściwe temu kontekstowemu podejściurozszerzanie przedmiotu zainteresowań „zbiorowego autora” na „zbiorowy obiektbadań” (np. na ciągle oczekiwany w polskiej historiografii antyku zbiorowy obraz, portretrzymskich elit politycznych, wojskowych etc.).
Źródło:
Res Historica; 2014, 38
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biografistyczne doświadczenia starożytników (na marginesie konferencji „Marek Antoniuszhistoria i tradycja”, Lublin 08-09.12.2014r.)
Autorzy:
Słapek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/632273.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
biography, ancient historiography, L. Cornelius Sulla, Marc Anthony
historiografia świata antycznego, biografistyka historyczna, badania interdyscyplinarne w zakresie biografistyki, Lucjusz Korneliusz Sulla, Marek Antoniusz
Opis:
The aim of the article is to present some reflections on the place, condition, role and importancy of biography in Polish research on Antiquity. The theoretical approach is based on a confrontation of the achievements of the modern biographies of eminent persons of the ancient world with the latest trends in biography writing. Such a verification proved that “ancient” biographies can be seen as a part of the wider trends within the modern biography writing. The only novelty is a collective biography – collective, that is created by a number of authors (that guarantees interdisciplinary and versatile interpretation), and collective, that is dealing with a collective hero (e. g. Roman elites).
Artykuł powstał jako efekt przemyśleń nad właściwą naturą opublikowanej w 2013 roku książki „Lucius Cornelius Sulla – history and tradition” oraz planowanej na rok 2015 publikacji „Marcus Antonius – history and tradition” (materiały z konferencji z XII.2014 r.). W zamyśle inicjatorów tych naukowych przedsięwzięć leżało głównie rozbudzenie i rewitalizacja polskich badań nad epoką schyłku Republiki Rzymskiej. Niespodziewanymrezultatem obu projektów było jednak ich zaklasyfikowanie do dorobku „antycznej biografistyki”. Ten rodzaj kwalifikacji absolutnie nie deprecjonuje znaczenia zarówno już wydanej, jak i planowanej publikacji. Brak obaw przed takim zaszufladkowaniem wynika nie tylko z faktu, że biografistyka antyczna z natury (vide ilość i jakość źródeł) może być tylko tą pretekstową, a zatem w pełni akceptowaną z punktu widzenia teorii współczesnejbiografistyki. Kolejnym asumptem do obrony tezy o „nowoczesności” tej formy biografistyki antycznej jest zarówno charakterystyczna interdyscyplinarność podejścia do głównego obiektu badawczego, jak i - stanowiące poniekąd efekt zastosowania różnych metod i tzw. podejść badawczych (ang. approaches) - zjawisko zbiorowego autorstwa biografii.Zagrożeniem wynikającym z tej wspólnotowości autorstwa nie jest bynajmniej brak pewnej kontroli nad wykreowaniem w pełni autorskiej (czyt. jednorodnej) wizji bohatera, cechy ważnej i charakterystycznej raczej dla typowych prac monograficznych. Walorem dominującym nad tymi obawami wydaje się bowiem możliwość relatywnie łatwiejszego wykreowania właśnie w pracy zbiorowej holistycznego, wieloaspektowego obrazu jednostki (rzecz dotyczy także pewnej „niwelacji”, znoszenia się ewentualnych, skrajnychopinii, np. sympatii lub antypatii, atencji lub niechęci wobec badanego obiektu). Efekty wcale nie muszą zresztą prowadzić do określonego, a wynikającego z dywersyfikacji ocen chaosu informacyjnego. Warunkiem spójności obrazu jest obecność w każdej wizji/częścipracy zasadniczego i uniwersalnego paradygmatu: jednostka jako produkt, pochodnaepoki czy siła sprawcza determinująca jej rozwój i trwanie. Taka perspektywa zapewniaDariusz Słapek(Instytut Historii UMCS, Lublin)Biografistyczne doświadczenia starożytników(na marginesie konferencji „Marek Antoniuszhistoriai tradycja”, Lublin 08-09.12.2014r.)Biographical experiences of the modern historians of antiquity(some remarks on the Conference “Marc Anthony –history and tradition”, Lublin 08-09.12.2014)254zarówno pożądaną „pretekstowość biografistyki”, jak właściwe temu kontekstowemu podejściurozszerzanie przedmiotu zainteresowań „zbiorowego autora” na „zbiorowy obiektbadań” (np. na ciągle oczekiwany w polskiej historiografii antyku zbiorowy obraz, portretrzymskich elit politycznych, wojskowych etc.).
Źródło:
Res Historica; 2014, 38
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Collective or individual biography? A communist in “Regained Lands” just after the WW2
Autorzy:
Rembacka, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1590953.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Western and Northern Lands in Poland
Polish Government Plenipotentiaries
communists
biography
1945
human resources policy
Ziemie Zachodnie i Północne w Polsce
Pełnomocnicy Rządu RP
komuniści
biografistyka
1945 rok
polityka kadrowa
Opis:
Celem artykułu jest porównanie życiorysów rządowych pełnomocników kierowanych w 1945 r. na nowo przyłączane do Polski ziemie oraz poszukiwanie łączących ich elementów. Zaprezentowano sylwetki ludzi zarządzających tuż po wojnie „Ziemiami Odzyskanymi” Leonarda Borkowicza, Jakuba Prawina, Stanisława Piaskowskiego oraz Aleksandra Zawadzkiego. Przybliżono także biografie tych, którzy choć nominowani, nie przejęli powierzanych im stanowisk – Aleksandra Kaczochy-Józefskiego oraz Jerzego Sztachelskiego. Szczególny nacisk został położony na podejmowane przez nich polityczne i ideologiczne wybory. W artykule podjęto również rozważania na temat polityki kadrowej polskich komunistów.
The aim of the article is to compare the biographies of the governmental plenipotentiaries who were sent to Poland in 1945 and to search for the elements connecting them. The profiles of people managing the “Regained Lands” just after the war are presented – Leonard Borkowicz, Jakub Prawin, Stanisław Piaskowski and Aleksander Zawadzki. The biographies of those who, although nominated, did not take over their posts – Aleksander Kaczochy-Józefski and Jerzy Sztachelski – have also been presented. Particular emphasis was placed on the political and ideological choices they made. The article also discusses the human resources policy of Polish communists.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2020, 4; 27-47
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies