Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "barwnik Orange 16" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-1 z 1
Tytuł:
Efficiency of reactive Orange 16 dye removal by ozonation
Efektywność usuwania barwnika reaktywnego Orange 16 w procesie ozonowania
Autorzy:
Filipkowska, U.
Rodziewicz, J.
Krzemieniewski, M.
Dłuska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1825955.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
barwniki
ozonowanie
odbarwianie ścieków
barwnik Orange 16
ozonowanie barwników
Opis:
Mechanizm odbarwiania roztworów wodnych przez ozonu polega na wiązania nienasyconych barwników, która prowadzi do tworzenia ozonidów ulegających gwałtownej hydrolizie, powodującej rozpad cząsteczek. Ozon chętnie reaguje z grupami karboksylowymi i azowymi, a wolniej z grupami nitrowymi. Odbarwianie ścieków przy zastosowaniu ozonu jest określone przez: jego dawkę, temperaturę roztworu, czas reakcji i pH roztworu. Ozonowanie mające na celu usunięcie barwników z wody, jest krótkim (tańszym) i wysoce efektywnym procesem. Ozonowanie barwników jest obiecującym procesem, ponieważ ozon jest bezpieczniejszy niż nadtlenek wodoru lub inne odczynniki oraz ozon nie wywołuje powstawania osadów chemicznych. Kluczowym faktem jest to, że końcowe produkty ozonowania nie są toksyczne i są konwertowane do CO2 i H2O w zależności od warunków [6]. W artykule przedstawiono badania mające na celu usunięcie barwnika reaktywnego Orange 16 z roztworu wodnego przy zastosowaniu ozonu. Badania obejmowały określenie wpływu stężenia barwnika w roztworze oraz dawki ozonu na skuteczności procesu ozonowania. Ponadto wyznaczono stałe szybkości reakcji dla różnych stężeń barwnika w roztworze i różnych dawkach ozonu. Badania prowadzono w reaktorze o objętości 1 dm3, zawierającego roztwór barwnika w odpowiednim stężeniu (50, 100 lub 200 mgź dm-3). Ozon był dostarczany do reaktora w pięciu dawkach: 8, 16, 24, 32 i 40 g O3ź m-3. Przeprowadzono piętnaście serii badań. Kilka próbek było pobieranych w regularnych odstępach czasu (5 min). W każdej z serii badań, analizy prowadzono do momentu ustabilizowania się stężenia barwnika. Sprawności procesu określono przez monitorowanie odbarwiania. Stężenie barwnika mierzono spektrofotometrycznie używając spektrofotometru UV-VIS SP 3000. Badania wykazały, że zarówno dawka doprowadzonego ozonu jak i stężenie barwnika w roztworze wpływały na szybkość procesu usuwania barwy. Wzrost dawki ozonu powodował wzrost stałej szybkości reakcji dla każdego testowanego stężenia barwnika. Przy stałej dawce ozonu stałe szybkości reakcji obniżały się wraz ze wzrostem stężenia barwnika w roztworze
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2008, Tom 10; 47-56
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-1 z 1

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies