Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "art. 18" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Admissibility of Institutionalizing Same-Sex Unions in Poland. Selected Problems
    Dopuszczalność instytucjonalizacji związków jednopłciowych w Polsce. Wybrane problemy
    Autorzy:
    Michalczuk-Wlizło, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1920713.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    same-sex unions
    non-heteronormative unions
    Art. 18 of the Polish Constitution
    Catholic Church
    związki jednopłciowe
    związki osób nieheteronormatywnych
    Kościół Katolicki
    art. 18 Konstytucji RP
    Opis:
    The issue of institutionalizing non-heteronormative unions arouses great controversy in Poland and has not yet been legally regulated in any form. The issue of institutionalizing same-sex unions is multifaceted and has an interdisciplinary character. The aim of the article is to analyze selected premises, both legal and ideological, related to the admissibility of institutionalizing the form of relationships of non-heteronormative people.
    Problematyka prawnego usankcjonowania związków osób nieheteronormatywnych wzbudza w Polsce duże kontrowersje i dotychczas nie została uregulowana w jakiejkolwiek formie. Zagadnienie instytucjonalizacji związków jednopłciowych jest wielopłaszczyznowe i ma interdyscyplinarny charakter. Celem artykułu jest analiza wybranych przesłanek, zarówno prawnych jak i ideologicznych, odnoszących się do możliwości instytucjonalizacji formy pożycia osób nieheteronormatywnych.
    Źródło:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 6 (58); 285-296
    2082-1212
    Pojawia się w:
    Przegląd Prawa Konstytucyjnego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “The Judgment of Hercules”. Shaftesbury at the Crossroads of Art Theory
    „Sąd Herkulesa”. Shaftesbury na rozstajnych drogach historii sztuki
    Autorzy:
    Jaźwierski, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082092.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    art theory
    aesthetic theory
    literary theory
    18th Century British aesthetics
    18th Century French Art Theory
    18th Century moral philosophy
    neoclassicism
    aesthetic experience
    Opis:
    In the early 18th century, British art theory was an almost virgin field, open to inevitable influences from the continent. Anthony Ashley Cooper, the Third Lord of Shaftesbury, who devoted the last years of his life to various problems of art, made an attempt to create the first serious theory of art in England. In this article, I try to show that Shaftesbury was faced with the need to choose between two competing approaches to art widespread in France at the turn of the century: the traditional approach, based on the poetic understanding of painting, the essence of which was history and its moral meaning, and the new one, proposed by Roger de Piles, based on the action of color and light and shade, which create a comprehensive visual effect independent of the story presented in the picture. Shaftesbury took a traditional approach, driven by moral fears and rather reluctant to make sensual pleasure the goal of art. At the same time, he appropriated the key concepts of Roger de Piles: the pictorial unity and the whole picture, ignoring the ideas associated with them. This should be understood as a half-measure that allowed him to modernize the language of art without the danger of compromising the moral importance of painting.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 31-40
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Shaftesbury V. Richardson: a Counterfactual Exercise
    Shaftesbury Versus Richardson: Ćwiczenie Kontrfaktyczne
    Autorzy:
    Mount, Harry
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082085.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    art theory
    social history of art
    aesthetic theory
    18th Century British aesthetics
    taste
    beginnings of art history
    neoclassicism
    Opis:
    This article considers what might have happened had the 3rd Earl of Shaftesbury lived long enough to see his planned book of art theory, Second Characters, into publication. It suggests that Second Characters would have challenged, and perhaps supplanted, Jonathan Rich- ardson the Elder’s Theory of Painting (1715) as the first substantial and original British contribution to the theory of art. Much of the article consists of a comparison between Richardson’s Theory of Painting and the ‘Plasticks’ section of Second Characters, for which Shaftsbury’s notes survive. This comparison suggests that the theory of painting which Shaftesbury would have offered to his compatriots would have dif- fered from that offered by Richardson in certain important respects. Primarily addressing his text to his fellow aristocratic patrons rather than to painters, Shaftesbury’s vision for the future of British art was both more high-minded and more narrow than that offered by Richardson. For Shaftesbury the moral subject matter of painting was all-important, and the artistic traits he most admired, including historical subjects, grandeur of scale and austerity of style, were those he saw as best placed to transmit that moral subject matter. Richardson, by contrast, was for more tolerant of the extant British taste for portraits and more sensual styles and offered a theory of art which was in part formalist. The article also stresses the importance of the equation Shaftesbury made between the social and political health of a society and the quality of its art, and suggests that had Second Characters been published at the time when it was written we might now consider Shaftesbury, rather than Winckelmann, as the father of the social history of art. The article ends by considering two possible outcomes had Second Characters been published in the early eighteenth century, in one of which it had a profound impact on British art and British attitudes to art, and in the other of which Shaftesbury’s refusal to compromise with current British tastes condemned his text to no more than a marginal status.
    Autor rozważa, co mogłoby się stać, gdyby trzeci hrabia Shaftesbury żył na tyle długo, aby ujrzeć publikację swojej planowanej książ- ki z teorii sztuki, Second Characters. Sugeruje, że Second Characters zakwestionowałyby i być może zastąpiłyby Theory of Painting (Teorię malarstwa) Jonathana Richardsona starszego (1715) jako pierwszy znaczący i oryginalny brytyjski wkład w teorię sztuki. Dużą część swych rozważań autor poświęca na porównanie Theory of Painting Richardsona i tekstu Plasticks z Second Characters, do którego zachowały się notatki Shaftesbury’ego. Porównanie to pozwoliło na wysunięcie tezy, że teoria malarstwa, którą Shaftesbury zaproponowałby swoim rodakom, różniłaby się pod pewnymi względami od tej przedstawionej przez Richardsona. Shaftesbury, zwracając się przede wszystkim do arystokratycznych mecenasów, a nie do malarzy, miał wizję przyszłości sztuki brytyjskiej bardziej wzniosłą, ale równocześnie bardziej zawężoną niż ta zaproponowana przez Richardsona. Dla Shaftesbury’ego najważniejsza była moralna tematyka w malarstwie, najbardziej cenił tematy historyczne, które najlepiej było pokazywać w dużej skali i z zastosowaniem surowego stylu. Richardson natomiast był bardziej tolerancyjny wobec brytyjskiego upodobania do portretów oraz zmysłowego malarstwa i proponował teorię sztuki, która była po części formalistyczna. Autor podkreślił również znaczenie zrównania przez Shaftesbury’ego zdrowia społecznego i politycznego społeczeństwa z jakością jego sztuki oraz wysunął przypuszczenie, że gdyby Second Characters zostały opublikowane w czasie, gdy powstały, mogliby- śmy teraz uznać Shaftesbury’ego, a nie Winckelmanna za ojca społecznej historii sztuki. Artykuł kończy się założeniem dwóch możliwych skutków opublikowania Second Characters na początku XVIII w. – jednym mógł być silny wpływ na brytyjską sztukę i brytyjski stosunek do sztuki, drugim zaś mogłaby być marginalizacja tego tekstu z powodu bezkompromisowego podejścia Shaftesbury’ego do ówczesnych gustów brytyjskich.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 5-17
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Shaftesbury’s Dictionary of Terms of Art
    „Dictionary of Terms of Art” – Słownik pojęć teoretycznych-artystycznych Shaftesbury’ego
    Autorzy:
    Kern, Ulrike
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082091.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    art theory
    aesthetic theory
    literary theory
    18th Century British aesthetics
    vocabulary of art theory and art history terms
    aesthetic experience
    Opis:
    This article discusses Shaftesbury’s fragmentary ‘Dictionary of art terms’, an appendix to the unfinished Plastics, and its relevance in establishing an aesthetic and moral art theory in Britain. The article argues that, although the ‘Dictionary’ is rudimentary, it already reveals enough information to assess it as an important document of English art philosophy. Given that Shaftesbury’s dictionary project was the first English attempt to produce a theoretical art dictionary, it is discussed in the light of traditions of the art dictionary in this country. The study clarifies notions of the dictionary’s art terms through comparative analyses with the use of the words in the aesthetic discourses in the Plastics. It looks at Shaftesbury’s creation of novel words based on classical literature and his use of contemporary literary sources which was partly ambivalent, for fear that only words were transferred from their original context but no ideologies that the author disapproved of. With the help of exemplary discussions of Shaftesbury’s art vocabulary, the study illustrates the shaping of an aesthetic vocabulary in England.
    Źródło:
    Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 19-29
    0080-3472
    Pojawia się w:
    Rocznik Historii Sztuki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Poetic reception of the illustrations to the “Triumphs of Petrarch” (late 17th and 18th century)
    Poetycka recepcja rycin do „Tryumfów” Petrarki (druga połowa XVII i XVIII wiek)
    Autorzy:
    Grześkowiak, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2089370.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Poetry and graphic art
    Petrarch
    "The Triumphs"
    emblem epigrams
    Polish poetry of the 17th and 18th century
    Symeon of Polotsk (1629–1689)
    Wespazjan Kochowski (1633–1700)
    Franciszek Dionizy Kniaźnin (1750–1807)
    Franciszek Karpiński (1741–1825)
    Francesco Petrarca
    Symeon z Połocka
    Wespazjan Kochowski
    Franciszek Dionizy Kniaźnin
    Franciszek Karpiński
    Tryumfy
    wiersze na ryciny
    Opis:
    The Triumphs (Triumphi) by Petrarch is a series of six poems honouring the allegorical figures of Love, Chastity, Death, Fame, Time and Eternity, who vanquish each other in turn. The Italian poem sequence was virtually unknown in Poland (although a Polish translation of The Triumph of Love appeared c. 1630, only few readers would have read it as it was circulated exclusively in a small number of hand-made copies). The illustrations, however, caught the eye of the printers and became immediately popular. They depicted each of the victorious figures riding on triumphal chariot, followed by procession of captives. This article examines the Polish verses inspired by the illustrations rather than the text of the Trionfi i.e. written in the course of the late 17th and 18th century. The author of the most remarkable poetic response to the pictorial representations of Petrarch's Triumphs was Samuil Gavrilovich Piotrowski-Sitnianowicz (aka Symeon of Polotsk). As a student of the Academy of Wilno, he came across an emblem book with copperplate engravings of the Triumphs designed by Maarten van Heemskerck in 1565. His Polish verses (composed c. 1650–1653) follow loosely the Latin epigrams (subscriptiones) by Hadrianus Junius (Adriaen de Jonghe). Symeon of Polotsk was the first Polish-language author whose verses reflected in extenso the pictorial representation of the Triumphs (before him verses inspired by Petrarch's allegories had been written by Mikołaj Rej, Maciej Stryjkowski and Stanisław Witkowski). Wespazjan Kochowski's volume of miscellaneous pieces in verse published in 1674 includes an epigrammatic poem The Triumph of Love, inspired by Plate One of the Triumphs. However, Kochowski's description suggests that he must have seen an engraving showing Cupid's victims under his feet. That iconographic variant appears, among other, in the woodcuts of Bernard Salomon (1547) and the copperplates designed by one of van Heemskerck's pupils (mid-16th century) or Matthäus Greuter (1596). The following two poems were written about a century later. In 1779 Franciszek Dionizy Kniaźnin published in his second volume of Erotyki [Erotic poems] a song called The Triumph of Love. Its scenic arrangement, inspired by the illustrations of Petrarch's first Triumphus, is adapted to present twenty-one pairs of suitors. The description is stylized in conformity with the current Rococo manner and spiced up with touches of parody. A similar treatment of this subject can be found in some 17th-century paintings, for example in the Triumph of Love by Frans Francken the Younger, or an identically titled picture by the Italian Baroque artist Mattia Preti. The other poem, On the picture of the 'Triumph of Death', can be found in Franciszek Karpiński's Zabawki wierszem i przykłady obyczajne [Diversions in Verse and Moral Exemplars] published in 1780. It names eleven preeminent ancient conquerors and rulers, all cut down by Death personified by a scythe-wielding skeleton. Karpiński's description was no doubt inspired by a copperplate engraving produced by Silvestro Pomarede and designed about 1748–1750 by Gianantonio Buti after Bonifacio de' Pitati. In each of the two prints most of the figures on the ground round the chariot are identified by name. It may also be noted that Karpiński rounds of his poem with two stanzas evoking the last plate in the cycle, The Triumph of Eternity.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 5; 493-510
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies