Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "archaeological site" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Lithuanian Troy: Preservation and Interpretation of Kernavė, a UNESCO World Heritage Archaeological Site
Autorzy:
Poškienė, Justina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/960020.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
Tematy:
Kernavė Archaeological Site
hillfort
archaeological heritage preservation
archaeological heritage interpretation
Opis:
Contemporary Kernavė is a small town, located 35 km north-west of Vilnius, on the right bank of the Neris River. However, the names often used to describe the Archaeological Site of Kernavė are the “Troy of Lithuania” or the “Mecca of archaeologists” (Bitner-Wróblewska et al. 2002). The cultural landscape and numerous archaeological objects situated in the area testify to the cultures which have existed there since the Final Palaeolithic to this day. The Kernavė Archaeological Site, an area of unique archaeological and historical value, was inscribed on the UNESCO World Heritage List in 2004. The interpretation of archaeological heritage is important for the understanding of the origins and development of modern society; it is also important for promoting the understanding of the need for its preservation (see Carman 2015). The paper seeks to present the Archaeological Site of Kernavė in regard to its preservation, management and interpretation.
Źródło:
Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2018, 13; 463-486
2084-4409
Pojawia się w:
Analecta Archaeologica Ressoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Bowl-Shaped Stone Objects From The Magdalenian Site Ćmielów 95 "Mały Gawroniec"
Kamienne przedmioty miseczkowate ze stanowiska kultury magdaleńskiej Ćmielów 95 „Mały Gawroniec”
Autorzy:
Paczkowski, Michał
Przeździecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048960.pdf
Data publikacji:
2021-12-20
Wydawca:
Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie
Tematy:
zabytki kamienne
lampki
kultura magdaleńska
późny paleolit
stanowisko archeologiczne Ćmielów 95
stone artefacts
lamps
Magdalenian culture
Late Palaeolithic
archaeological site Ćmielów 95
Opis:
The aim of the article is to present the preliminary results of the analysis of a group of stone artefacts with a bowl-like shape discovered at the archaeological site of the Magdalenian culture Ćmielów 95 "Mały Gawroniec". The research included a study of morphological features and macroscopic characteristics of the traces on the objects’ surface. The data obtained in this way, supported, among others, by analogy, provided the basis for their identification as presumable fragments of lamps. However, the authors point out a series of doubts related to the adoption of such functional attribution of the analysed artefacts. They are mainly due to their poor state of preservation and the complex nature of the observed thermogenic changes.
Liczne występowanie zabytków kamiennych (z tzw. skał niekrzemionkowych) jest charakterystyczną cechą stanowisk kultury magdaleńskiej. Są to zarówno formy będące efektem celowych modyfikacji, jak i przedmioty o „naturalnym” charakterze, nie noszące śladów intencjonalnej obróbki, związane jednak bezpośrednio z realizowanymi na stanowisku aktywnościami. Szczególne miejsce w zestawie zabytków ze skał niekrzemionkowych zajmują przedmioty o miseczkowatym kształcie. W literaturze część z nich jest interpretowana jako lampki na paliwo tłuszczowe. Znane są one z wielu stanowisk kultury magdaleńskiej, zarówno z zachodniej jak i środkowej Europy, w tym z Polski. Odkryte w 2004 roku stanowisko 95 w Ćmielowie, pow. ostrowiecki, woj. świętokrzyskie, zlokalizowane jest na wschodnim skraju opatowsko-sandomierskiego płata lessowego. „Mały Gawroniec” to lokalna nazwa wzgórza o stromych zboczach i charakterystycznej formie cypla, od północy i północnego-zachodu podciętego przez głębokie wąwozy, od południa zaś przez dolinę rzeki Przepaść (Ryc. 1). Łącznie na stanowisku zarejestrowano 1028 zabytków ze skał niekrzemionkowych, głównie różnej wielkości płyt piaskowca oraz okruchów chalcedonitu, który w formie stosunkowo dużych konkrecji pozyskiwany był zapewne w okolicach Drygulca, położonego ok. 3,5 km, od Ćmielowa. Inne typy skał (szary łupek, kreda oraz wapień) reprezentowane są przez pojedyncze znaleziska. Z perspektywy archeologicznej dominującą grupą są „naturalne” fragmenty skał bez wyraźnych cech intencjonalnej obróbki mechanicznej (ang. non-utilised objects), choć niewątpliwie związane z funkcjonowaniem obozowiska. Przeważnie występują one w postaci średniej wielkości płytek piaskowca lub wielościennych, ostrokrawędzistych okruchów chalcedonitu. Niektóre z nich mają różnego rodzaju ślady zmian termogenicznych (okopcenia, zmiany barwy, spękania), co sugeruje, że mogły być wykorzystywane np. jako elementy konstrukcji palenisk lub tzw. cooking stones. Ostatnia interpretacja znajduje potwierdzenie w wynikach analiz fizykochemicznych dwóch fragmentów przedmiotów chalcedonitowych. Druga grupa (ang. utilised objects) reprezentowana jest zaledwie przez kilka, ale za to efektownych znalezisk: sześć tzw. plaquettes, dwa dyskoidalne zabytki w typie tzw. rondelles oraz drobny wrzecionowaty przedmiot z szarego łupku z serią nacięć i żłobień na powierzchni. W inwentarzu zabytków kamiennych ze stanowiska Ćmielów 95 wydzielono łącznie siedem obiektów miseczkowatych lub z miseczkowatymi zagłębieniami. Podstaw dla takiej identyfikacji dostarczyły wyniki badań morfologicznych oraz porównawczych, głównie opartych na danych z literatury, a także zestaw specyficznych śladów termogenicznych. Z tego też względu w procesie charakterystyki tej grupy znalezisk z Ćmielowa zdecydowano się określać je mianem przedmiotów miseczkowatych, a pojęcie „lampki” celowo stosowane jest w cudzysłowie, jako podkreślenie ostatecznie nierozstrzygniętych wątpliwości autorów. Pięć tych przedmiotów wykonanych jest z piaskowca, dwa z chalcedonitu. W artykule skoncentrowano się na omówieniu grupy zabytków z piaskowca (Ryc. 2, 5:2). Ważnym elementem łączącym te obiekty jest także sposób ich wykonania, polegający na wykorzystaniu fragmentów skał o naturalnie miseczkowatym kształcie, stanowiących praktycznie gotowe „naczynia”, nie wymagające specjalnych modyfikacji. Kluczowym argumentem przesądzającym, że mamy do czynienia z lampką, nie jest miseczkowaty kształt obiektu, ale występowanie na jego powierzchni specyficznych śladów termogenicznych – okopceń, zwęglonej przywry lub czerwonawych przebarwień. Ślady przekształceń termicznych stwierdzono w odniesieniu do wszystkich przedmiotów miseczkowatych odkrytych na „Małym Gawrońcu”. Przejawiają się one w zmianie pierwotnej barwy skał użytych do ich produkcji na ciemnoczerwoną lub wręcz brązową (Ryc. 3). Według klasycznego podziału, zaproponowanego jeszcze w latach 80. XX wieku, wyróżnia się trzy typy lampek: z obiegiem otwartym, z obiegiem zamkniętym oraz z obiegiem zamkniętym i z wyodrębnionym uchwytem (Ryc. 4). W wypadku opisywanej grupy zabytków z Ćmielowa dysponujemy stosunkowo niewielkimi fragmentami, niemniej wydają się one wystarczające dla przyporządkowania dwóch obiektów (Ryc. 2:3.4) do pierwszej, zaś trzech zabytków (Ryc. 2:1.2.5) do drugiej z tych kategorii. Jeden z zabytków (Ryc. 2:1, 5:2) ma trzy symetrycznie rozmieszczone zagłębienia, analogiczne do odnotowanych na jednej z lampek z jaskini Pekárna, gdzie na krawędzi wykonanego z piaskowca przedmiotu znajdują się dwa ślady interpretowane jako negatywy odbić, które mogą być rodzajem ornamentu. Kamienne lampki na paliwo tłuszczowe znane są z całego obszaru kultury magdaleńskiej. Najwięcej pochodzi z zachodniej Europy, przede wszystkim z południowo-zachodniej Francji. We wschodniej prowincji magdalenienu rejestrowane są one zdecydowanie rzadziej. Do niedawna znane były tylko z Czech – Hostim (Ryc. 5:5a–c) – i Moraw – jaskinie Pekárna (Ryc. 5:4a.b) i Býčí Skála (Ryc. 5:1) oraz Kolíbky. Ostatnio ich lista poszerzyła się o kilka nowych znalezisk z Polski. Lampki lub ich fragmenty odkryto na stanowiskach Dzierżysław 35 (Ryc. 5:3) oraz Wilczyce 10. Najczęściej wykonywane były one z wapienia lub piaskowca, ale znane są także przykłady lampek z innych surowców, np. łupku, szarogłazu czy konkrecji żelazistych. Znalezione w Ćmielowie „lampki” z piaskowca o laminowanej strukturze mieszczą się w standardzie surowcowym podobnych wyrobów magdaleńskich.
Źródło:
Wiadomości Archeologiczne; 2021, LXXII, 72; 171-178
0043-5082
Pojawia się w:
Wiadomości Archeologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Preliminary results of an investigation of a single Barrow near the village of Serteya (Smolensk region)
Autorzy:
Mazurkevich, Andrey N
Dolbunova, Ekaterina V
Aleksandrovsky, Aleksandr L
Fassbinder, Jorg W.E
Sablin, Mikhail V
Shirobokov, Ivan G
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1774808.pdf
Data publikacji:
2019-12-28
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
ritual site
burial mounds
pile-dwellings
Neolithic
Bronze Age
Long Barrows Culture
magnetometer prospection
archaeological geophysics
Zhizhitskaya Culture
3D reconstructions
Opis:
A single burial mound is located on the right bank of the Serteyka River (north-western Russia). It was discovered by E.A. Schmidt in 1951 and is attributed to the Old Russian Period. New researches on the burial mound conducted in 2013 and 2014 have uncovered several diachronic constructions. The first stage was connected to a flint knapping site, which was located on a natural ele- vation. It can be attributed to the 6th millennium BC on the basis of the Early Neolithic pottery fragments found nearby. The next period is dated to the second half of the 3rd millennium BC, when a ritual platform was created. Moreover, on another mound, a ditch was created, which can be attributed to the Long Barrow Culture due to a ceramic fragment found there. Samples from burnt bones and charcoal indicate that the first and second stages of this construction could be dated to between the middle and the second half of the 3rd millennium BC – the late stage of the Zhizhitskaya Culture of pile-dwellers and the initial stage of the Uzmenskaya Culture. Animal bones were cremated along with bronze items, as evidenced by the patina visible on the surface of the bones. Such a rite has been recorded for the first time. Furthermore, a ritual fire-place was set on a flat platform, and additional fireplaces were situated on the slope of the burial mound. This complex, which can be interpreted as a site of worship from the Late Neolithic through the Early Bronze Age, existed for a long period of time. Nowadays, it is difficult to find analogies to such ritual complexes from the 3rd millennium BC from the territory of Poland and the Upper Dnepr region; only the kurgans and burial mounds of the Corded Ware Culture dating to the 3rd millennium BC are known. It might also be supposed that some of the sites with such a sepulchral rite, usually attributed to the Long Barrows Culture, could also be ritual sites – this, however, would require further research.
Źródło:
Światowit; 2018, 57; 41-56
0082-044X
Pojawia się w:
Światowit
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies