Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "afekt," wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    Forgiveness and Mental Health Variables among Psychotherapy Outpatients
    Związek między przebaczeniem a wskaźnikami zdrowia psychicznego wśród uczestników psychoterapii
    Autorzy:
    Mróz, Justyna
    Kaleta, Kinga
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/34111941.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    forgiveness
    mental health
    positive affect
    negative affect
    satisfaction with life
    psychotherapy
    przebaczenie
    zdrowie psychiczne
    pozytywny afekt
    negatywny afekt
    satysfakcja z życia
    psychoterapia
    Opis:
    High cost of mental health problems to societies requires searching for factors that may have salutary effect on psychological health. Forgiveness might be one of such variables. Although empirical studies of forgiveness and mental health have been increasingly undertaken, there is a deficiency in examining the connections in clinical samples. The aim of the present research was to explore the relationships between multidimensional disposition to forgive and mental health variables, such as positive and negative affect and satisfaction with life, among outpatient psychotherapy participants in comparison to untreated individuals. The study included 137 respondents,68 of whom were outpatients and 69 the controls. The Heartland Forgiveness Scale, the Positive and Negative Affect Schedule and the Satisfaction with Life Scale were used. The results showed no differences in forgiveness between the treatment and control group but revealed poorer mental health (lower positive affect and satisfaction with life, and higher negative affect) in outpatients. In the outpatients sample, positive associations between forgiveness and affect and life satisfaction were significantly stronger than in the controls. The findings suggest that treated individuals have more to gain through forgiveness than untreated ones.
    Wysokie koszty, jakie ponoszą społeczeństwa z powodu problemów zdrowia psychicznego, stawiają przed badaczami zadanie poszukiwania czynników mających korzystne działanie. Jednym z takich czynników może być przebaczenie. Badania dotyczące związków między przebaczeniem a zmiennymi zdrowia psychicznego stają się coraz częstsze, lecz nadal istnieje wyraźny niedobór analiz w grupach klinicznych. Celem prezentowanych badań była eksploracja związków między przebaczeniem dyspozycyjnym w ujęciu wielowymiarowym a takimi wskaźnikami zdrowia psychicznego, jak pozytywny i negatywny afekt oraz satysfakcja z życia wśród uczestników psychoterapii w porównaniu z grupą kontrolną. W badaniu wzięło udział 137 osób, spośród których 68 uczestniczyło w psychoterapii ambulatoryjnej, a pozostałe 69 stanowiło grupę kontrolną. Zastosowano Skalę Przebaczenia Heartland Forgiveness Scale (HFS), Skalę Uczuć Pozytywnych i Negatywnych (SUPIN) oraz Skalę Satysfakcji z Życia (SWLS). Wyniki wskazują na brak istotnych różnic między badanymi grupami w poziomie przebaczenia, ale ujawniają gorsze wskaźniki zdrowia psychicznego (niższy pozytywny afekt i satysfakcja z życia oraz wyższy afekt negatywny) u uczestników psychoterapii. Pozytywne związki między przebaczeniem a afektem i satysfakcją z życia były istotnie silniejsze u osób biorących udział w terapii niż w populacji ogólnej. Uzyskane rezultaty sugerują, że osoby z grupy klinicznej mogą poprzez przebaczenie uzyskać więcej w zakresie zdrowia psychologicznego niż osoby z grupy nieklinicznej.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 145-159
    0867-2040
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Affective Transmission and Haunted Landscape in Jesmyn Ward’s Sing, Unburied, Sing
    Autorzy:
    Antoszek, Patrycja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1790962.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-23
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    afekt
    widmo
    międzypokoleniowy fantom
    niewolnictwo
    trauma
    affect
    haunting
    transgenerational phantom
    slavery
    Opis:
    Transmisja afektu i widma przeszłości w powieści Jesmyn Ward Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie Przedmiotem artykułu jest analiza powieści Jesmyn Ward pt. Śpiewajcie, z prochów, śpiewajcie (2017) w świetle pojęcia „międzypokoleniowej transmisji fantomu” Nicolasa Abrahama i Marii Torok oraz teorii transmisji afektu Teresy Brennan. Posługując się motywem duchów, powieść Ward porusza temat przemocy na tle rasowym i łączy przeszłość z teraźniejszością dowodząc, że niewolnictwo i rasizm nadal zbierają żniwo w społeczeństwie amerykańskim, a ich efektem są wciąż nowe osobiste i społeczne traumy. Artykuł pokazuje, że w tej powieści Ward nie tylko dekonstruuje dominujące w zachodnim świecie kategorie, takie jak: przeszłość/teraźniejszość, czarny/biały, męski/kobiecy czy żywy/martwy, ale także wskazuje sposób radzenia sobie z traumą i komunikowania jej wychodzący poza symboliczne formy interpretacji rzeczywistości.
    The essay discusses Jesmyn Ward’s novel Sing, Unburied, Sing (2017) through Nicolas Abraham’s and Maria Torok’s concept of “transgenerational phantom” and Teresa Brennan’s theory of the transmission of affect. While the novel focuses on poor blacks in the contemporary American South, and, therefore, on the experience of those marginalized and excluded from official discourse, the narrative seems to transgress racial, social, and generational boundaries to address the human predicament in ways that are both visceral and poetic, disturbing and magical. By employing the trope of haunting to talk about racial oppression, the author combines past and present to demonstrate how slavery and racism continue to take their toll, producing more individual and communal traumas. The essay argues that in Sing, Unburied, Sing Ward not only deconstructs such dominant Western categories as past and present, black and white, male and female, or life and death, but also indicates a way of dealing with and communicating traumatic realities that goes beyond the Symbolic patterns of making sense of the world.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 11; 7-19
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Some Aspects of Anxiety in Language Learning and Verbal Communication
    Autorzy:
    Zybert, Jerzy
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2076396.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    language
    anxiety
    communication
    learning
    affect
    język
    lęk
    komunikacja
    uczenie się
    afekt
    Opis:
    The present paper is an attempt to shed some supplementary light on possible causes of anxiety in foreign language learning and actual communication; it also considers ways of preventing and coping with it.
    Celem artykułu jest przedstawienie dodatkowych informacji wyjaśniających zjawisko lęku występującego w procesie uczenia się języka obcego i w rzeczywistej komunikacji językowej. Ponadto, sugeruje możliwe sposoby zapobiegania i radzenia sobie z lękiem.
    Źródło:
    Kwartalnik Neofilologiczny; 2018, 1; 21-33
    0023-5911
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Neofilologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “No Time, Make, or Reason”: The Affective Forms of Portishead’s “Only You” Music Video
    „No Time, Make, or Reason”. Afektywne formy teledysku „Only You” zespołu Portishead
    Autorzy:
    Rachubińska, Klaudia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24919973.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    żal
    melancholia
    afekt
    struktury czasowe
    radykalny formalizm
    grief
    melancholy
    affect
    temporal structures
    radical formalism
    Opis:
    Sigmund Freud famously distinguished normal mourning and pathological melancholy by the affects’ duration and persistence. This temporal perspective paves the way for reading affect beyond its expressivity and considering it a question of form. In the article, this radical formalist approach is used to examine the way depressive affect manifests itself in the structure of the music video to Portishead’s Only You (dir. Chris Cunningham, 1998), in particular concerning tempo and rhythm. Eugenie Brinkema’s remarks on grief as an affective form marked by heaviness and inertia serve as the basis for analysing tempo. The exploration of rhythm is rooted in Peter Kivy’s assertion that reading musical expression is mediated by understanding the affective properties of the human voice. This makes way for applying Julia Kristeva’s concept of the depressive discourse, understood as a set of particular speech patterns and qualities indicative of depression/melancholy.
    Zygmunt Freud rozróżnił normalną żałobę i patologiczną melancholię w oparciu o czas trwania i trwałość afektu. Spojrzenie na afekt z perspektywy czasowości pozwala odczytywać go nie przez pryzmat treści, ale formy. W artykule perspektywa radykalnego formalizmu została wykorzystana do zbadania sposobu, w jaki depresyjny afekt przejawia się w strukturze teledysku do utworu Portishead Only You (reż. Chris Cunningham, 1998), w szczególności w odniesieniu do tempa i rytmu. Teoretyczną podstawę analizy tempa stanowią uwagi Eugenie Brinkemy na temat żalu jako afektywnej formy naznaczonej ciężkością i bezwładnością. Eksploracja rytmu jest zakorzeniona w stwierdzeniu Petera Kivy’ego, że odczytywanie ekspresji muzycznej jest zapośredniczone przez rozumienie afektywnych właściwości ludzkiego głosu. Umożliwia to zastosowanie koncepcji dyskursu depresyjnego Julii Kristevej, rozumianego jako zestaw określonych wzorców i prozodycznych właściwości mowy wskazujących na depresję/melancholię. [artykuł opublikowany w języku angielskim jako: “No Time, Make, or Reason”: The Affective Forms of Portishead’s “Only You” Music Video]
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 75-96
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cinema and Environment: The Arts of Noticing in the Anthropocene
    Autorzy:
    Paszkiewicz, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195848.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    kino
    afekt
    estetyka
    antropocen
    nowy materializm
    środowisko
    cinema
    affect
    aesthetics
    Anthropocene
    new materialisms
    environment
    Opis:
    The aim of this paper is to raise questions about how cinema can allow us to rethink our relationship with the environment in the context of what is known today as the Anthropocene. In the discussion, I chart the current debates about the ecological in the humanities, with a particular focus on new materialisms, to argue that cinema can be fruitfully thought of as part of what anthropologist Anna Tsing (2015) calls the “arts of noticing”. I then turn to a consideration of the potential influx of affect theories on ecocriticism and film studies, before sketching out possible approaches to studying film from an affective, new materialist and postanthropocentric perspective. These approaches might have wider implications for rhetorical perspectives on cinema, especially for those investigating emotional appeals.
    Celem niniejszego artykułu jest podjęcie refleksji na temat tego, w jaki sposób kino może pozwolić nam przemyśleć nasze relacje ze środowiskiem w kontekście antropocenu. W artykule nakreślono aktualne debaty na temat ekologii toczące się w obrębie humanistyki, ze szczególnym uwzględnieniem nowych materializmów, w celu wykazania, że film może być rozumiany jako „sztuka uważności” (Tsing 2015). Następnie omówiono wpływ teorii afektu na ekokrytykę i filmoznawstwo, po czym wskazano na możliwe kierunki w badaniach filmoznawczych z perspektywy afektywnej, nowomaterialistycznej i postantropocentrycznej. Podejścia te mogą być przydatne dla badań nad retoryką filmu, zwłaszcza dla rozważań nad „odwoływaniem się do emocji” (emotional appeals).
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 2-21
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Affective Rhythms: Experience of Trauma in Alan Clarke’s Films from the 1980s
    Afektywne rytmy. Doświadczenie traumy w filmach Alana Clarke’a z lat 80.
    Autorzy:
    Kosińska, Karolina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/24918700.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Alan Clarke
    trauma
    afekt
    rytm
    kino brytyjskie
    Irlandia Północna
    affect
    rhythm
    British cinema
    Northern Ireland
    Opis:
    Alan Clarke’s films from the 1980s are usually characterized as radical tests of the boundaries of social realism and narrative minimalism. As such, they have been described as highly political, although their political potential relates primarily to form rather than content (plot or story). Clarke’s critical approach to current affairs in Britain leads not only to a stark and pessimistic diagnosis of the state of the nation and the country but also to an analysis of the national and social traumas of the 1980s. Specific formal and narrative strategies employed by the director are highly affective – he uses intersecting patterns of different, persistent, and repetitive rhythms, visual, aural, and temporal, not to convey an intellectual meaning but rather to affect the viewer, to immerse them in a kind of trance-like experience. The author uses Jill Bennett’s reflections on trauma and affect in art to analyse the rhythmic designs of two of Clarke’s films: Road (1987) and Contact (1985).
    Filmy Alana Clarke’a z lat 80. zwykle postrzega się jako radykalne testy granic realizmu społecznego i narracyjnego minimalizmu. Traktuje się je więc jako szczególnie polityczne, choć potencjał ten odnosi się przede wszystkim do formy, a nie treści (fabuły czy historii). Konsekwencją krytycznego podejścia Clarke’a do bieżących wydarzeń w Wielkiej Brytanii jest nie tylko surowa i pesymistyczna diagnoza stanu narodu i kraju, ale także analiza narodowych i społecznych traum lat 80. Specyficzne strategie formalne i narracyjne zastosowane przez reżysera są wysoce afektywne – wykorzystuje on nakładające się na siebie rozmaite natrętne i repetytywne układy rytmów, zarówno wizualnych, dźwiękowych, jak i czasowych, nie po to, by wyrazić znaczenia intelektualne, ale by działać na widza afektywnie, wciągnąć go w pewne transowe doświadczenie. Autorka wykorzystuje refleksje Jill Bennett na temat traumy i afektu w sztuce do analizy rytmicznych układów w dwóch filmach Clarke’a – Road (1987) i Contact (1985). [artykuł opublikowany w języku angielskim jako: Affective Rhythms: Experience of Trauma in Alan Clarke’s Films from the 1980s]
    Źródło:
    Kwartalnik Filmowy; 2023, 123; 50-73
    0452-9502
    2719-2725
    Pojawia się w:
    Kwartalnik Filmowy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dis/Connection: Multisensuality and Shame’s Touch in the Work of Gabrielle Goliath
    (Roz)łączność: wielozmysłowość i element wstydu w twórczości Gabrielle Goliath
    Autorzy:
    Wiese, Abigail
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31233967.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    performance art
    Gabrielle Goliath
    multisensuality
    affect
    shame
    embodied meaning-making
    sztuka performansu
    wielozmysłowość
    afekt
    wstyd
    nadawanie fizycznego znaczenia
    Opis:
    This article opens a consideration around what the embodied, immersive and live exchange of live performance might make us feel and in turn how this multisensual engagement awakens the feeling body, specifically around notions of touch and shame. The discussion centralises the work of South African visual artist and performance artist, Gabrielle Goliath with a critical reading of Stumbling Block (2011/2017). In Goliath’s durational piece the body both of the performer and the audience member are carefully centralised in the production and engagement of the performance. The centralisation of the body in Goliath’s works points towards and facilitates an empathetic engagement during the performance as live event. Some points of departure in the article are how the performance curates relationality between bodies which offer potential affective spaces of touch. Furthermore, this multisensual “unspoken” engagement between bodies reminds us how the body is a communicative instrument. This contemplation therefore critically positions modes of multisensual “felt-seeing” which often fall into the “gaps” of academic spaces and thinking as central bridges in opening humans to new ways of consciously “seeing”.  I consider the encounter outside of text, the multisensual encounter, and ask what this might possibility necessitate.
    Autorka artykułu snuje rozważania na temat uczuć wywoływanych u odbiorcy w kontakcie z fizycznym, absorbującym i żywym performansem, a także doznań fizycznych wywoływanych przez takie wielozmysłowe zaangażowanie, szczególnie w odniesieniu do sfery dotyku i uczucia wstydu. Dyskusja koncentruje się na twórczości południowoafrykańskiej artystki i performerki, Gabrielle Goliath, poddając krytycznej analizie pracę Stumbling Block (2011/2017), która ma charakter nietrwały, a ciało zarówno performera i widza stanowią centrum performansu w zakresie wywoływanego efektu i zaangażowania patrzącego. Takie umiejscowienie ludzkiego ciała w pracach artystki wywołuje u odbiorcy empatię sprawiającą, że angażuje się w pokaz na żywo. Artykuł pokazuje także, jak performans kształtuje relacje pomiędzy ciałami, które stanowią potencjalnie dotykalną przestrzeń. Dodatkowo taka „niewypowiedziana” interakcja między ciałami przypomina nam, że nasze ciało to narzędzie komunikacji, a w takim ujęciu „widzenie-czucie” wielozmysłowe odgrywa znaczącą rolę, ponieważ często rekompensuje niedoskonałą wiedzę naukową i braki w naszym myśleniu, otwierając nas na nowe sposoby świadomego „widzenia”. Autorka analizuje taki rodzaj postrzegania pozatekstowego i wielozmysłowego, a także pyta, co możemy dzięki niemu zyskać.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2024, 15, 1; 107-125
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “That’s the Wonder of It”: Affective Dimensions of Visual Rhetoric for Biodiversity Conservation
    Autorzy:
    McGrath, Laura
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1195844.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Katedra Italianistyki. Polskie Towarzystwo Retoryczne
    Tematy:
    retoryka wizualna
    komunikowanie o środowisku
    ochrona bioróżnorodności
    zaangażowanie społeczne
    emocje
    afekt
    biodiversity
    conservation
    visual rhetoric
    emotion
    environmental communication
    affect
    public engagement
    Opis:
    In environmental communication, audience engagement is an essential prerequisite for achieving persuasive aims. This article responds to recent interest in visual storytelling and emotionalization – purposeful display and elicitation of emotions – as engagement techniques. A case study of the 2020 Global Biodiversity Festival – part online science festival, part fundraising event – provides evidence of how these techniques are employed in environmental communication for biodiversity conservation. Informed by scholarship on affect, emotion, visual rhetoric, and environmental communication, the case study analysis shows how visual representations of nature, mediated experiences of nature, and accompanying narration orient festival audiences toward specific ways of seeing and feeling that foreground emotional commitments and draw audiences into potentially transformative encounters. The visual rhetoric and affective dimensions of the festival’s website, virtual fi eld trips, and multimodal presentations focus attention, create moments of connection, and call audiences to action. The case study analysis also reveals how the festival, planned in response to the COVID-19 pandemic, treats this crisis as a kairotic moment for encouraging awareness, care, and pro-environmental behaviors.
    W praktykach komunikacyjnych związanych ze środowiskiem naturalnym zaangażowanie odbiorców jest podstawowym warunkiem osiągnięcia celów perswazyjnych. Niniejszy artykuł wpisuje się w popularny obecnie trend badań nad wizualną narracją oraz emocjonalizacją przekazu, czyli celowym okazywaniem i wzbudzaniem emocji, jako technikami budującymi zaangażowanie odbiorcy. Studium przypadku Światowego Festiwalu Bioróżnorodności 2020, będącego jednocześnie festiwalem nauki online, jak również wydarzeniem związanym ze zbiórką funduszy, dostarcza dowodów na to, jak techniki tego typu wykorzystywane są w komunikacji środowiskowej na rzecz ochrony bioróżnorodności. Analiza wydarzeń i ekspozycji festiwalowych, oparta na badaniach nad afektem, emocjami, retoryką wizualną i komunikacją, pokazuje, w jaki sposób wizualne reprezentacje przyrody, zapośredniczone doświadczenia natury i towarzysząca im narracja nakierunkowują publiczność festiwalu na określone sposoby patrzenia i odczuwania. Na pierwszy plan wysuwa się tu kwestia zaangażowania emocjonalnego i potencjału wywołania zmiany u odbiorców w indywidualnym postrzeganiu środowiska naturalnego. Retoryka wizualna i afektywny wymiar strony internetowej festiwalu, jak również wirtualne wycieczki terenowe i prezentacje multimodalne mają na celu skupiać uwagę odbiorców poprzez generowanie poczucia jedności ze środowiskiem i budowanie zachęty do konkretnego działania. Ponadto artykuł ukazuje, jak festiwal zaplanowany w odpowiedzi na pandemię COVID-19 traktuje ten kryzys jako moment kairotyczny, kształtujący świadomość ekologiczną odbiorców w celu wywołania u nich potrzeby świadomego korzystania z dóbr naturalnych.
    Źródło:
    Res Rhetorica; 2021, 8, 2; 82-96
    2392-3113
    Pojawia się w:
    Res Rhetorica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Affect – defect – rage: Writing mania and writing about mania – narratives of female rage in the fiction of Aleksandra Zielińska
    Afekt – defekt – szał. Narracje o kobiecym szaleństwie w prozie Aleksandry Zielińskiej
    Autorzy:
    Szewczyk, Joanna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2087940.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Polish literature of the 21st century
    women's fiction
    pathography
    mental disorders
    affect
    female rage
    Aleksandra Zielińska (b. 1989)
    Aleksandra Zielińska
    maniografia
    szaleństwo
    choroba
    kobieta
    afekt
    patografia
    Opis:
    This article deals with literary pathography, i.e. texts which purport to project rage or a mental disorder, and use narrative strategies adopted specifically for that purpose. The analysis is focused on two novels by Aleksandra Zielińska, Przypadek Alicji (Alicja’s Case) and Bura i szał (Bura and Rage) treated as literary representations of the protagonists' mental condition. The literary character of these 'records' is revealed by multiple intertextual tropes and poetic devices that deconstruct the cultural stereotype of female rage. Consequently, Aleksandra Zielińska's novels should be seen as projections of a fractured female subject (un sujet divisé) fixed on her somatic vulnerability, driven by an urge to cry out her affliction, trauma and rage, unease about woman-to-woman relations, and the pressure of erratic affective impulses.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2020, 2; 165-180
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Contingency, the body and disgust: The case of ‘Margot’ by Michał Witkowski
    Przygodność, ciało i wstręt. Przypadek „Margot” Michała Witkowskiego
    Autorzy:
    Wróblewski, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2088397.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Contemporary Polish literature
    the post-modern novel
    contingency
    the body
    disgust
    ironism
    Michał Witkowski (b. 1975)
    Julia Kristeva (b. 1941)
    Richard Rorty (1931–2007)
    anger
    Michał Witkowski
    „Margot”
    przygodność
    ciało
    wstręt
    afekt
    świętość
    gniew
    Opis:
    This article, focused principally on the exploration of contingency, the body and disgust in Michał Witkowski’s novel Margot, is also a polemic and a vindication of the book against the barrage of criticism it received from its reviewers. Most of them decided that Margot was a novel about nothing, a haphazard mix of sundry discourses devoid of any linear structure. In fact, several critics blamed the author of giving away both the narrative structure and the plot to capricious contingency. The article takes a fi rm stance against such charges and argues that contingency does not need to be seen as a fault at all. It lies at the heart of the novel and determines the actions of characters, but it plays as important a role in people’s lives outside fi ction. Analysing the ups and down of the main characters (Margot and Wadek Mandarynka), the article explains the function of emotions, the body, the characters’ language and their ideas of sacrum in the legitimization of contingency. A special role in this mechanism is played by disgust. Reactions of disgust are always contingent, or, as Julia Kristeva puts it the abject has the power to terrorize the subject to such extent that he can do nothing but to succumb to contingency. In working out the idea of the contingency of selfhood, the article also draws on Richard Rorty’s approach, and in particular his concept of ironism. The latter is used to classify the main character of Witkowski’s book as a consummate ironist, i.e. a person who tests different languages in which the world can be described in order to pursue his carnal desires. Finally, the article argues that in his novel Witkowski not only brings to light the fortuitous character of the postmodern identity but also creates a heterogeneous language to express it.
    Źródło:
    Ruch Literacki; 2019, 1; 61-76
    0035-9602
    Pojawia się w:
    Ruch Literacki
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies