Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "absolute reason" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Procedural consequences of the violation of common courts competence in criminal proceedings
SKUTKI PROCESOWE NARUSZENIA WŁAŚCIWOŚCI SĄDÓW POWSZECHNYCH W POSTĘPOWANIU KARNYM
Autorzy:
Kwiatkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391009.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
court’s ratione materiae competence
court’s functional competence
absolute reason
for appeal
relative reason for appeal
właściwość sądu
właściwość rzeczowa sądu
właściwość funkcjonalna sądu
bezwzględna przyczyna odwoławcza
względna przyczyna odwoławcza
Opis:
The infringement of common courts’ jurisdiction causes two types of effects. Firstly, it constitutes absolute non-competence, which takes place when a lower instance court adjudicates in a case that is in a higher instance court’s jurisdiction or when a common court adjudicates in a case that is in a specialised court’s jurisdiction, or a specialised court adjudicates in a case that is in a common court’s jurisdiction. Absolute non-competence constitutes an absolute reason for appeal, i.e. an absolute reason for quashing a judgement in accordance with Article 439 § 1 (3) and (4) CPC, and takes place when material jurisdiction as well as functional competence have been infringed. Secondly, it causes an effect in the form of relative non-competence, which takes place when a higher instance court adjudicates in a case that is in a lower instance court’s jurisdiction. It concerns every type of jurisdiction infringement, i.e. general jurisdiction (ratione materiae jurisdiction, ratione loci jurisdiction, functional competence) as well as special jurisdiction (related to conjunction of cases and remand of a case), and may constitute a relative reason for appeal in accordance with Article 438 (2) CPC, which causes an effect in the form of quashing or changing a judgement appealed against if it might have influence on the content of the judgement
Naruszenie właściwości sądów powszechnych powoduje dwojakiego rodzaju skutki. Po pierwsze, stanowi niewłaściwość bezwzględną, która występuje wtedy, gdy sąd niższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu wyższego rzędu, bądź sąd powszechny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu szczególnego, albo sąd szczególny orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu powszechnego. Niewłaściwość bezwzględna stanowi bezwzględną przyczynę odwoławczą – bezwzględną przyczynę uchylenia orzeczenia, w rozumieniu art. 439 par. 1 pkt 3 i 4 k.p.k. i zachodzi wtedy, gdy naruszono przepisy dotyczące zarówno właściwości rzeczowej, jak i funkcjonalnej sądu. Po wtóre, powoduje skutek w postaci niewłaściwości względnej, która zachodzi wtedy, gdy sąd wyższego rzędu orzekł w sprawie należącej do właściwości sądu niższego rzędu. Dotyczy to także naruszenia każdego rodzaju właściwości, a więc zarówno właściwości ogólnej (rzeczowej, miejscowej i funkcjonalnej), jak i właściwości szczególnej (z łączności spraw i z przekazania) oraz może stanowić względną przyczynę odwoławczą, w rozumieniu art. 438 pkt 2 k.p.k., która powoduje uchylenie lub zmianę zaskarżonego wyroku, jeżeli mogła ona mieć wpływ na treść orzeczenia.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 112-125
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Discovery of the Existence of the Absolute in Existential Metaphysics
Autorzy:
Maryniarczyk, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507648.pdf
Data publikacji:
2016-12-30
Wydawca:
International Étienne Gilson Society
Tematy:
Absolute
existence
reality
being
metaphysics
cognition
why
curiosity
gods
mental state
intellect
reason
Opis:
The article shows the way in which the discovery of the existence of the Absolute is made in existential metaphysics. This existential metaphysics provides us with knowledge about reality. It shows the content of the experience of being, the content given to us in the transcendentals. It also unveils the foundation of the rational order, which is given to us in the discovery of the first principles of the existence of being and of cognition. Metaphysics provides us also with knowledge concerning the structure of being. It shows us being as composite and plural; being which is “insufficient” in its structure and calls for an explanation. That being—that is problematized in existence, given to us in experience, and incompletely intelligible in itself—lifts us toward its ultimate “complement” and understanding, to the Absolute.
Źródło:
Studia Gilsoniana; 2016, 5, 4; 649-672
2300-0066
Pojawia się w:
Studia Gilsoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Analytical Thomist And The Paradoxical Aquinas: Some Reflections On Kerr’s Aquinas’s Way To God
Analityczny tomista i paradkoksalny Akwinata: Refleksje na kanwie Aquinas’s way to God Kerra
Autorzy:
Knasas, John F.X.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488473.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
absolute consideration
esse
real distinction
Principle of Sufficient Reason
infinite regress
sensation
judgment
absolutna uwaga
realna różnica
zasada racji wystarczającej
nieskończony regres
odczucie
osąd
Opis:
My article critically evaluates five key claims in Kerr’s interpretation of Aquinas’s De Ente et Essentia, ch. 4, proof for God. The claims are: (1) the absolutely considered essence is a second intention, or cognitional being; (2) à la John Wippel, the real distinction between essence and existence is known before the proof; (3) contra David Twetten, Aristotelian form is not self-actuating and so requires actus essendi; (4) the De Ente proof for God uses the Principle of Sufficient Reason; (5) an infinite regress must be eliminated before concluding to God. This author wonders if these questionable claims are traceable to the mindset of analytic philosophy which values precision and discreteness and so can fail to appreciate crucial paradoxes in Aquinas’s metaphysics.
Artykuł krytycznie ocenia pięć kluczowych twierdzeń w interpretacji De ente et essentia (rozdz. IV, dowód na istnienie Boga), jakie proponuje Kerr. Twierdzenia te są następujące: 1) istota rozpatrywana sama w sobie jest wtórną intencją lub bytem poznającym; 2) twierdzenie à la John Wippel—realną różnicę między istotą oraz istnieniem poznajemy przed dowodem; 3) wbrew Davidowi Twettenowi Arystotelesowska forma nie jest samoaktualizująca się, domaga się zatem actus essendi; 4) dowód na istnienie Boga z De ente stosuje zasadę racji dostatecznej; 5) należy odrzucić nieskończony regres przed dojściem do istnienia Boga. Autor zastanawia się, czy wątpliwe twierdzenia związane są z nastawieniem filozofii analitycznej, która preferuje precyzję i tendencję do wyodrębniania, a zatem może nie doceniać istotne paradoksy metafizyki Akwinaty.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2019, 67, 4; 71-88
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies