Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Underground movement" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Polskie państwo podziemne
    Autorzy:
    Salmonowicz, Stanisław.
    Ney-Krwawicz Marek.
    Górski, Grzegorz.
    Współwytwórcy:
    Ślaski, Jerzy. Przedmowa
    Pawlak, Nicodemus. Tłumaczenie
    Data publikacji:
    1999
    Wydawca:
    Warszawa : Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej : "Rytm"
    Tematy:
    Armia Krajowa (AK)
    Polskie Państwo Podziemne (1939-1945)
    Underground state
    Underground movement
    Opis:
    Bibliogr. s. 105-[106].
    Dostawca treści:
    Bibliografia CBW
    Książka
    Tytuł:
    The soviet security services in Volyn in 1944-1947
    Autorzy:
    Kaczyński, Adam Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/653700.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
    Tematy:
    Soviet secret police in Volyn
    NKVD
    NKGB
    Volyn
    World War II
    underground movement in Volyn
    Opis:
    History of the Soviet secret police in Volyn is a perfect example to illustrate the main problems of Soviet power in controlling the newly incorporated and also hostile to the USSR territory. On the one hand, we are dealing with an extremely efficient reproduction of power structures, but on the other hand we are dealing with a shortage and an exceptionally poor quality of personnel forming the new system. An early preparation of foundations of the new administration and managerial personnel had been largely nullified after the arrival in Volyn. For the Soviet secret police, this situation is perfectly noticeable both in their structure, and also in temporary efforts of the authority aiming at rescuing plans which are falling apart. In contrast to earlier liberated eastern districts of Ukraine by the Red Army, where the reconstruction of prewar structures did not encounter with resistance, Volyn was an extremely difficult and dangerous area. As far as the District Departments of the NKVD and NKGB formed on the east freely develop their activities and had no major problems with the reconstruction of departments and sections standing lower in the organizational hierarchy, so in Volyn even the best trained and experienced commanders were not able to perform their tasks without the adequate preparation of regular officials. In order to find a remedy for the dramatic shortage of personnel in the ranks of the Soviet secret police former partisans were massively conscripted, and local residents formed additional Destructive Troops.
    Źródło:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2012, 47
    2353-6403
    1230-5057
    Pojawia się w:
    Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Operational Strategy of the Security Service (SB) towards the Second Circulation in the Polish People’s Republic from 1980 to 1990
    Strategia działań Służby Bezpieczeństwa wobec drugiego obiegu wydawniczego w latach 1980–1990. Analiza syntetyczna na wybranych przykładach
    Autorzy:
    Kuta, Cecylia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20247634.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
    Tematy:
    second circulation publishing
    independent publishing movement
    independent publishing
    underground publishing
    samizdat
    communist secret service
    Security Service
    drugi obieg wydawniczy
    niezależny ruch wydawniczy
    wydawnictwa niezależne
    wydawnictwa podziemne
    bibuła
    komunistyczne tajne służby
    Służba Bezpieczeństwa
    Opis:
    The issue of second circulation publishing in the Polish People’s Republic has recently attracted considerable interest among researchers, although there have been few publications describing the activities of the communist repression apparatus in relation to the independent publishing movement or taking this theme into account. For many years, the prevailing perception was that the Security Service had failed to penetrate its structures and that it knew little about their activities. Recent research has certainly changed the perception of this form of anti-communist opposition activity. Sources have been successively found the have made it possible to clarify some doubts and fill in the gaps in previous knowledge. Among other things, they testify to the fact that Security Service officials knew much more than has so far been believed. The present text is synthetic in nature. It summarises previous research on this aspect of the functioning of the communist repressive apparatus between 1980 and 1990, namely its actions against the independent publishing circulation, and attempts to identify gaps and research problems. It also aims to draw the attention of English-speaking readers to the complexity of this issue, which is presented in a highly simplified manner in English-language publications, without reference to sources, and not always interpreted correctly.
    Zagadnienie drugiego obiegu wydawniczego w PRL w ostatnim czasie cieszyło się sporym zainteresowaniem badaczy, powstało jednak niewiele publikacji opisujących działania komunistycznego aparatu represji w stosunku do niezależnego ruchu wydawniczego bądź ten wątek uwzględniających. Przez wiele lat dominowało przeświadczenie, że Służbie Bezpieczeństwa nie udało się przeniknąć do jego struktur i że niewiele wiedziała o ich działalności. Najnowsze badania z pewnością zmieniły sposób postrzegania tej formy aktywności opozycji antykomunistycznej. Odnajdywane sukcesywnie źródła pozwoliły wyjaśnić niektóre wątpliwości i uzupełnić luki w dotychczasowej wiedzy. Świadczą m.in. o tym, że funkcjonariusze bezpieki wiedzieli znacznie więcej, niż do tej pory sądzono. Niniejszy tekst ma charakter syntetyczny. Stanowi podsumowanie dotychczasowych badań nad tym aspektem funkcjonowania komunistycznego aparatu represji w latach 1980–1990, jakim były jego działania podejmowane wobec niezależnego obiegu wydawniczego, oraz próbę wskazania luk i problemów badawczych. Jego celem jest również zwrócenie uwagi czytelnika anglojęzycznego na złożoność tego tematu, który w publikacjach anglojęzycznych jest przestawiany w dużym uproszczeniu, bez odwoływania się do źródeł, i nie zawsze właściwie interpretowany.
    Źródło:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989; 2022, 20; 175-208
    1733-6996
    Pojawia się w:
    Aparat Represji w Polsce Ludowej 1944–1989
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Polskie Państwo Podziemne wobec propozycji rozmów polsko-białoruskich w latach 1941–1944
    Autorzy:
    Wysocki, Roman
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/624796.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Polish Underground State, Polish-Belarusian talks, Belarusian national movement, Radaslaŭ Astroŭski, Vaclaŭ Ivanoŭski
    Polskie Państwo Podziemne, rozmowy polsko-białoruskie, białoruski ruch narodowy, Radosław Ostrowski, Wacław Iwanowski
    Польская падпольная дзяржава, польска-беларускія перамовы, нацыянальны рух, Радаслаў Астроўскі, Вацлаў Іваноўскі, Ян Станкевіч
    Opis:
    This paper gives an account of the talks between the Polish Underground State and members of the Belarusian political communities over the years 1941–1944. Following the attack of the Third Reich on the Soviet Union, the Belarusians found themselves under German occupation, which had an impact both on the Polish Underground State structures and the Belarusian resistance movement. Convinced that the Third Reich was bound to fail, the two organisations should have allied themselves with each other on the premise of common objectives. Were they, however, able to break the deadlock on mutual animosity, distrust, bias, belittling and disparaging? The answer to that question lies in the remaining source material. Upon analysis of archival documents, it is possible to state that the Polish Underground State did not consider the Belarusian resistance movement as a potential partner for cooperation. The Poles maintained a rigid stance on the issue of pre-war borders, which determined the character of the dialogue between the Polish Underground and the Belarusian political environment. They also largely underestimated the resources of the Belarusian resistance, which might have played a key role in reversing the situation in the region. A group of Belarusian activists were persistent in their attempts to contact the Polish Underground State nevertheless. These were Vaclaŭ Ivanoŭski, Jan Stankievič, and Radaslaŭ Astroŭski. However, the talks were low-level and conducted on an irregular basis, and their character was exploratory rather than focusing on particular problems. They were thus futile from the very beginning. Improving Polish-Belarusian relations in the course of the war was an enormous challenge which neither of the parties could cope with, and which ultimately determined the fate of both nations in the post-war period.
    Tematem artykułu są rozmowy prowadzone przez Polskie Państwo Podziemne z członkami białoruskich środowisk politycznych w latach 1941–1944. Po ataku III Rzeszy na ZSRR obszary zamieszkane przez Białorusinów znalazły się pod okupacją niemiecką. Zmieniło to sytuację zarówno działających na tym terenie struktur Polskiego Państwa Podziemnego, jak też białoruskiego ruchu narodowego. Przekonanie o nieuniknionej przegranej III Rzeszy powinno było rodzić świadomość wspólnoty celów. Czy potrafiono jednak wyjść z wcześniejszego impasu wzajemnych animozji, niedowierzań, uprzedzeń, lekceważenia i niedoceniania?. By uzyskać odpowiedź na to pytanie należy sięgnąć do zachowanego materiału źródłowego. Analiza dokumentów archiwalnych pozwala jednoznaczne stwierdzić, że Polskie Państwo Podziemne nie traktowało białoruskiego ruchu narodowego jako poważnego partnera. Jego członkowie stali na stanowisku utrzymania przedwojennych granic, co determinowało charakter prowadzonych rozmów. Nie doceniano też zaplecza białoruskiego ruchu narodowego, które mogło odegrać kluczową rolę w zmianie sytuacji politycznej w regionie. Mimo to grupka działaczy białoruskich stała na stanowisku porozumieniu z Polakami (Wacław Iwanowski, Jan Stankiewicz, Radosław Ostrowski), poszukiwała kontaktów z Polskim Państwem Podziemnym. Rozmowy miały charakter nieregularnych wymian zdań, prowadzonych na niskim szczeblu, raczej sondażowych niż problemowych. Takie podejście skazywało je na porażkę i sprawiło, że ułożenie relacji polsko-białoruskich w warunkach wojennych okazało się wyzwaniem, które przerosło obie strony, a także zaważyło na losach obu narodów po II wojnie światowej.
    Тэмай дадзенага артыкула з’ яўляюцца перамовы, якія праводзіліся паміж Польскай падпольнай дзяржавай і членамі беларускіх палітычных суполак у перыяд 1941–1944 гг. Пасля нападзення Трэцяга рэйха на СССР тэрыторыі, на якіх пражывалі беларусы, трапілі пад нямецкую акупацыю. Гэта паўплывала як на дзейнасць Польскай падпольнай дзяржавы, так і на беларускі нацыянальны рух. Перакананне пра непазбежнае паражэнне Трэцяга рэйха павінна было прывесці да ўсведамлення агульнай мэты. Ці змаглі, аднак, зразумець польскі і беларускі бакі, што знаходзіліся ў тупіку ўзаемных варожасці, недаверу, прадузятасці, пагарды, недаацэньвання? Адказ на гэтае пытанне трэба шукаць у архіўных матэрыялах. Аналіз дакументаў дазволіў нам адназначна сцвердзіць, што Польская падпольная дзяржава не ставілася да беларускага нацыянальнага руху як да сапраўднага партнёра. Яе члены лічылі, што неабходна вярнуць даваенныя межы, што абумоўлівала характар усіх перагавораў з беларускім бокам. Неадпаведна быў ацэнены рэзерв беларускага нацыянальнага руху, які мог сыграць асноўную ролю ў змене палітычнага становішча ў рэгіёне. Нягледзячы на гэта група беларускіх дзеячоў была зацікаўлена пагадненнем з палякамі (Вацлаў Іваноўскі, Ян Станкевіч, Радаслаў Астроўскі) і спрабавала наладзіць зносіны з Польскай падпольнай дзяржавай. Гэтыя кантакты аднак не мелі рэгулярнага характару, праводзіліся на нізкім узроўні і з’ яўляліся хутчэй зборам інфармацыі, чым праблемнай дыскусіяй. Па прычыне такога падыходу загаддзя было вядома, што перамовы скончацца паразай. Узровень кантактаў сведчыў пра тое, што наладзіць польска-беларускія адносіны ў ваенных умовах было выклікам, які перавысіў магчымасці абодвух бакоў, а пасля другой сусветнай вайны паўплываў на лёс абодвух народаў
    Źródło:
    Studia Białorutenistyczne; 2019, 13
    1898-0457
    Pojawia się w:
    Studia Białorutenistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies