Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ukrainian Nationalism" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Ukrainian Greek Catholic Church’s stance vis-à-vis terrorist activities of Ukrainian nationalists in the early 1930s
Stanowisko ukraińskiego Kościoła greckokatolickiego wobec działań terrorystycznych ukraińskich nacjonalistów na początku lat trzydziestych XX w.
Autorzy:
Ryba, Mieczysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1827146.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Ukrainian nationalism
Andrei Sheptytsky
Hryhoryi Khomyshyn
nacjonalizm ukraiński
Andrzej Szeptycki
Grzegorz Chomyszyn
Opis:
The article discusses the reaction of the Greek Catholic Church to terrorist attacks in the Polish lands by Ukrainian nationalists in the 1930s. Greek Catholic bishops (Andrei Sheptytsky, Josaphat Kotsylovsky, Hryhoryi Khomyshyn) supported the creation of the Ukrainian state in 1918. After the defeat of Ukrainians in the war with Poland in 1919, the nationalist movement was born in the Eastern Lesser Poland. The movement departed significantly in its ideology from the Christian values. The peak of the nationalism was the turn of the 1920s and the 1930s. On the one hand, there was a surge in terrorist attacks by the Ukrainian Military Organization and the Organization of Ukrainian Nationalists. On the other hand, the chauvinist ideology of Dmytro Dontsov was becoming increasingly influential. All this led to unrest among Ukrainian bishops. The attacks were severely criticized by Bishop Hryhoryi Khomyshyn, who condemned the pagan nationalism in all of its forms. The reaction of Metropolitan Andrei Sheptytsky was more toned down, which sparked tensions between the two clergymen.
Artykuł dotyczy reakcji Kościoła greckokatolickiego na zamachy terrorystyczne organizowane na ziemiach polskich przez nacjonalistów ukraińskich w latach trzydziestych XX w. Biskupi greckokatoliccy (Andrzej Szeptycki, Jozafat Kocyłowski, Grzegorz Chomyszyn) poparli budowę państwa ukraińskiego w 1918 r. Po klęsce Ukraińców w wojnie z Polską w 1919 r. rozwinął się w Małopolsce Wschodniej ruch nacjonalistyczny, znacząco odbiegający w swych podstawach ideowych od zasad chrześcijańskich. Szczególne wzmożenie owego nacjonalizmu nastąpiło na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych XX w. Z jednej strony nasiliły się zamachy terrorystyczne Ukraińskiej Organizacji Wojskowej oraz Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, z drugiej coraz większy wpływ na Ukraińców wywierała szowinistyczna ideologia Dmytra Doncowa. Wszystko to powodowało niepokój wśród ukraińskich biskupów. Pojawiły się ostre reakcje na zamachy, szczególnie ze strony biskupa Grzegorza Chomyszyna, który potępił pogański nacjonalizm i wszystkie jego przejawy. Trochę mniej ostro wypowiadał się w tej sprawie metropolita Andrzej Szeptycki, co wywoływało kontrowersje między oboma pasterzami.
Źródło:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL; 2019, 1(16); 33-43
2658-1175
2719-3144
Pojawia się w:
Teka Komisji Historycznej Towarzystwa Naukowego KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Israeli-Ukrainian Relations after ‘the Euromaidan Revolution’ – the Holocaust and the New Ukrainian Identity in the Context of the European Aspirations of Ukraine
Autorzy:
Bornio, Jakub
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/594452.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
European Union
Ukraine
Israel
Euromaidan
national identity
Ukrainian Nationalism
historical narrative
Holocaust
OUN
UPA
Opis:
The Euromaidan revolution totally reoriented Ukraine’s policy in both internal and external dimensions. The new Ukrainian authorities facing Russian aggression and domestic instability started to build a new national identity in order to consolidate social cohesion. Due to the fact that Kiev’s new historical narrative glorifies the Ukrainian nationalists from the Organisation of Ukrainian Nationalists (OUN) and the Ukrainian Insurgent Army (UPA) who contributed to the Holocaust of Jews and committed mass murders on the representatives of other nationalities, such a policy may be a serious obstacle in the context of Ukraine’s external relations. The present article investigates particularly Israeli-Ukrainian relations after the Euromaidan revolution. The article analyses the impact of the new Ukrainian identity on bilateral relations as well as attempting to answer whether or not it may influence Kiev’s cooperation with the European Union. The article contains a brief description of the new identity building process in the post-Euromaidan Ukraine with special consideration of those elements of it, which are related to “Ukrainian Nationalism”.
Źródło:
Polish Political Science Yearbook; 2018, 2 (47); 331-345
0208-7375
Pojawia się w:
Polish Political Science Yearbook
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A minor ally or a minor enemy? The Hungarian issue in the political thought and activity of Ukrainian integral nationalists (until 1941)
Autorzy:
Wojnar, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/654107.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
ukraiński nacjonalizm
Węgry
Węgrzy
Czechosłowacja
Zakarpacie
Organizacja Ukraińskich Nacjonalistów
Ukrainian nationalism
Hungary
Hungarians
Czechoslovakia
Carpathian Ruthenia
Organisation of Ukrainian Nationalists
Opis:
Artykuł stanowi próbę analizy roli, którą Węgry i Węgrzy odgrywali w myśli politycznej i działalności ukraińskich nacjonalistów integralnych w okresie od początku lat dwudziestych po 1941 r. W tekście koncentruję się na myśli politycznej i działalności Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów, ale omawiam również poglądy Jurija Łypy na kwestię węgierską. Przeanalizowany materiał prowadzi do wniosku, że stosunek ukraińskich nacjonalistów integralnych wobec Węgier i Węgrów wahał się pomiędzy traktowaniem ich jako drugorzędnego sojusznika i drugorzędnego wroga. Czynnikiem zbliżającym strony było dążenie do rewizji traktatów pokojowych, z kolei punktem spornym, pretensje terytorialne względem Zakarpacia. Na poziomie taktycznym działacze OUN dawali prymat relacjom z Pragą nad stosunkami z Budapesztem. Pewna zmiana w tej kwestii zaszła dopiero w 1933 r., kiedy pozycje OUN nad Wełtawą uległy pewnemu zachwianiu. Po zajęciu Ukrainy Karpackiej przez wojska węgierskie w marcu 1939 r. stosunek ukraińskich nacjonalistów wobec Węgier stał się jednoznacznie wrogi. The article is an attempt to analyze the role that Hungary and the Hungarians played in the political thought and activity of Ukrainian integral nationalists in the period from the early 1920s to 1941. The text focuses on the political thought and activities of the Organisation of Ukrainian Nationalists (OUN), but I also discuss the views of Yurii Lypa on the Hungarian issue. The analyzed material leads to the conclusion that the attitude of Ukrainian integral nationalists towards Hungary and Hungarians ranged from treating them as a minor ally to a minor enemy. One factor bringing the sides together was the attempt to revise peace treaties, while a point of contention was the territorial claims on Carpathian Ruthenia. At the tactical level, OUN activists gave relations with Prague primacy over relations with Budapest. There was only a change in this regard in 1933, when the OUN’s positions on the Vltava were somewhat shaken. After the occupation of Carpathian Ruthenia by the Hungarian army in March 1939, the Ukrainian nationalists’ attitude towards Hungary became unequivocally hostile.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2018, 53, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The struggle for dominance in Eurasia: “The international politics of Ukrainian nationalism” by Bohdan Kordiuk in the context of geopolitical concepts of the Organisation of Ukrainian Nationalists during the 1930s
Autorzy:
Wojnar, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/957991.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Bohdan Kordiuk
international politics in the interwar period
geopolitics
Ukrainian nationalism
polityka międzynarodowa w 20-leciu międzywojennym
geopolityka
nacjonalizm
ukraiński
organizacja ukraińskich nacjonalistów
bohdan kordiuk
Opis:
Artykuł jest próbą przedstawienia rozwoju geopolitycznych koncepcji Organizacji Ukraińskich Nacjonalistów oraz roli, jaką w ich kształtowaniu odegrał pochodzący z 1934 r. tekst Polityka międzynarodowa ukraińskiego nacjonalizmu Bohdana Kordiuka. Źródło to publikuję w tłumaczeniu na język angielski w drugiej części tekstu. W artykule koncentruję się na omówieniu koncepcji geopolitycznych OUN w latach trzydziestych. W ograniczonym stopniu przywołuję również idee wysuwane przez organizację pod koniec lat dwudziestych, aby zilustrować różnicę, jaka zaszła po przybyciu na emigrację byłych działaczy Krajowej Egzekutywy OUN.
The article is an attempt to present the development of geopolitical concepts of the Organisation of Ukrainian Nationalists and the role of the 1934 text “The international politics of Ukrainian nationalism” by Bohdan Kordiuk played in shaping them. I include the source material, in an English translation, in the second part of this paper. In the article, I concentrate on the discussion of OUN’s geopolitical concepts in the 1930s. To a limited extent I also mention ideas put forward by the Organisation at the end of the 1920s to illustrate the difference which occurred upon the emigration of former activists of the National Executive of OUN.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2017, 52, 3
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Father Wrodarczyk OMI (1907-1943). Priest and Martyr
Autorzy:
Rostkowski, Marek A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2150813.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
Martyrdom
Missionaries Oblate of Mary Immaculate (OMI)
Volinia
Ukrainian nationalism
Second World War
Męczeństwo
Misjonarze Oblat Maryi Niepokalanej (OMI)
Wołyń
nacjonalizm ukraiński
II wojna światowa
Opis:
The Second World War was one of the most dramatic periods in the history of Poland - also for the young Province of the Missionary Oblates of Mary Immaculate. After the invasion of Poland on September 1, 1939 by Nazi Germany and Soviet allies on September 17, 1939, nine Oblate houses were under German occupation and five under Russian. One of the features of Soviet policy in the annexed territories was the use of ethnic tensions between Poles and other ethnic groups. Another dramatic one was the extermination of Poles by Ukrainian nationalists supported by the Nazis after the German invasion of the Soviet Union in 1941. One of the goals of the ethnic cleansing carried out by the Ukrainian nationalist groups OUN-B and UPA was eradication of the Roman Catholic clergy. Seventeen priests and religious were killed in the Lutsk diocese. One of them was Fr. Ludwik Wrodarczyk OMI parish priest of the Okopów parish in Volhynia. His beatification process began in May 2016 in Lutsk.
Druga wojna światowa była jednym z najbardziej dramatycznych okresów w historii Polski – również dla młodej Prowincji Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej. Po inwazji na Polskę 1 września 1939 roku przez hitlerowskie Niemcy i sowieckich sojuszników 17 września 1939, dziewięć domów oblackich znalazło się pod okupacją niemiecką, a pięć pod okupacją rosyjską. Jedną z cech sowieckiej polityki na terytoriach anektowanych było wykorzystywanie napięć etnicznych między Polakami a innymi grupami etnicznymi. Kolejnym dramatycznym wydarzeniem była eksterminacja Polaków przez ukraińskich nacjonalistów, popierana przez nazistów po niemieckiej inwazji na Związek Radziecki w 1941 roku. Jednym z celów czystki etnicznej przeprowadzonej przez ukraińskie ugrupowania nacjonalistyczne OUN-B i UPA była likwidacja duchowieństwa rzymskokatolickiego. W diecezji łuckiej zginęło 17 księży i zakonników. Jednym z nich był ks. Ludwik Wrodarczyk OMI, proboszcz parafii Okopów na Wołyniu. Jego proces beatyfikacyjny rozpoczął się w maju 2016 roku w Łucku.
Źródło:
Nurt SVD; 2021, 2; 201-223
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Hybrid war: real casualties in Ukraine
Autorzy:
Kamusella, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/678192.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
ethnolinguistic nationalism
hybrid war
Russo-Ukrainian war
Russia
Ukraine
Opis:
Hybrid war: real casualties in UkraineThe Russo-Ukrainian war that broke out in 2014 in the wake of Russia’s annexation of Crimea continues to be all too rarely noticed in the West. Observers comment widely on the novel ‘hybrid’ character of warfare as developed and trialed by the Kremlin worldwide during the recent years, but pay scant attention to the Russian ‘training ground’ in eastern Ukraine. The article probes into the realities of the ongoing RussoUkrainian war, alongside the ideological underpinnings of the Kremlin’s intervention and Ukraine’s response to this attack. It appears that the Russian government adopted ethnolinguistic nationalism, typical of Central Europe, namely, that all Russian-speakers constitute the Russian nation, especially if their communities compactly inhabit areas directly bordering on the Russian Federation. Wojna hybrydowa: Prawdziwe ofiary wojny rosyjsko-ukraińskiejWojna rosyjsko-ukraińska, która wybuchła w 2014 r. w następstwie aneksji Krymu przez Rosję, jest nadal zbyt rzadko zauważana na Zachodzie. Obserwatorzy szeroko komentują „hybrydowy” charakter działań wojennych, wypracowywanych i wypróbowywanych przez Kreml po całym świecie w ciągu ostatnich lat, lecz nie zwracają uwagi na rosyjski „poligon doświadczalny” we wschodniej Ukrainie. Artykuł analizuje realia toczącej się tam wojny rosyjsko-ukraińskiej, jak i ideologiczne założenia interwencji militarnej Kremla oraz reakcję Ukrainy na tenże atak ze strony Rosji. Wydaje się, że rosyjski rząd przyjął jako uzasadnienie etnolingwistyczny nacjonalizm (typowy dla Europy Środkowej), a mianowicie, że wszystkie osoby rosyjskojęzyczne to członkowie narodu rosyjskiego, zwłaszcza jeśli ich społeczności zamieszkują tereny bezpośrednio graniczące z obszarem Federacji Rosyjskiej.
Źródło:
Sprawy Narodowościowe; 2018, 50
2392-2427
Pojawia się w:
Sprawy Narodowościowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
VIRTUES AND VICES OF THE EUROMAIDAN’S LESSONS: THE SECOND STAGE OF “STATE DEFIANCE” AFTERWARDS
Чесноти і вади Євромайдану: другий етап феномена «держави всупереч»
Autorzy:
Khyzhnyak, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/894443.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
National Academy of Sciences of Ukraine. Institute of World History
Tematy:
imperatives, “state defiance”, Ukraine, national identity, the union of the Ukrainian society, civil society, legitimacy and trust, ethics of the new type, transparty corruption, changes of elites, Maidan’s agenda, “the Russian-speaking Ukrainian nationalism”, “civil nationalism”
імперативи, «держава всупереч», національна ідентичність, єдність українського соціуму, громадянське суспільство, легітимність і довіра, етика нового типу, транспартійна корупція, зміна еліт, порядок денний Євромайдану, «український націоналізм російськомовного походження», «громадянський націоналізм»
Opis:
Розглядаються специфічні риси другого етапу феномена «держави всупереч» та його наслідкового чинника – Євромайдану, а також їх обопільний вплив на перебіг історичних подій в Україні після відлучення від президенства адміністрації Януковича. Першою ознакою змін всієї політичної архітектоніки в Україні стала теза про те, що влада виборюється насамперед легітимністю довіри народу, а не тільки виборами. Єврореволюція на Майдані є революція людської гідності. Євромайдан у Києві – це Майдан нового покоління українців другої декади ХХІ ст. і стояв він за Європейські цінності. Він є також чинником реформування системи, що вичерпала себе – це конфлікт суспільства, а не опозиції зі владою. На ньому почала формуватись соціальність, що будується на засадах етики нового типу. Безроздільне правління латентної системи транспартійної корупції протягом майже чверті століття було однією з вражаючих рис категорії «держави всупереч». Тому нові політичні еліти, що з’являються, обов’язково мають уникати конструкцій, які роз’єднують суспільство, роблять його дезінтегрованою, апатичною, етнічною спільністю. Одне з важливих досягнень Євромайдану може атрибуватись як запит на нових людей у політиці, але не просто виконавців, а на тих, хто, головним чином, принципово виступає за зміну правил гри та всієї системи влади. Євромайдан можна вважати яскравим прикладом не тільки різноформатного діалогу, а головне і дійсної демократичної легітимності. Після зміни пріоритетних позицій категорії «держави всупереч» однією з найбільших несподіванок Євромайдану стала поява зовсім неочікуваного тренду, який можна інтерпретувати як «український націоналізм російськомовного походження». Такий політичний оксіморон починає виникати як ідеологічна течія і оформлюватись в певний політичний рух, що має специфічне забарвлення, заснований на досить стійкому патріотизмі, зародженому в російськомовних регіонах і розташованих в центральній та південно-східній частині України. Базовими причинами його виникнення є анексія Криму з боку Росії, а також створення нею незаконних терористичних формувань ДНР і ЛНР. Оксіморон являє собою особливий етно-політичний різновид, що виступає в якості альтернативи традиційному т.зв. «західному націоналізму». Певним чином цей інноваційний феномен можна також розглядати у значенні «громадянський націоналізм».
The article presents an innovative fusion of the approaches to specific features of “State Defiance” second stage and as of its consequence factor the EuroMaidan`s phenomenon as well as their mutual impact on the main historical events and fundamental problems in Ukraine after president Yanukovich’s ousting. The first sign of drastic changes in political architecture of Ukraine was expressed in the thesis that power may be also fought for peoples’ craving for social legitimate trust but not only by means of universal suffrage. The Maidan’s Eurorevolution is a Revolution of Human Dignity. The Maidan in Kyiv is a new generation Maidan of the second decade in the XXI-st century. Still it is after the European values. It is a reforming factor of obsolete system and is a conflict inside the society but not that traditional one of opposition vs high-ranking state authorities. A new type of ethics has just started forming a new sociality in the country. The time of ruling of transparty corruption over almost a quarter of the century marked a visible sign of “state defiance.” Due to that, incorrigibility the newly formed political elites have to avoid the extremes of society’s reunifying shortcomings and disintegration as well as ethical apathy and false community. To the definite essentials among the EuroMaidan’s attainments one may attribute the rising requirements for the new figures in politics. However, these are not to be simple doers of the deliberately assigned tasks. The figures in need have to stand primarily for the abilities that drastically change the rules in the political games and the original system of state power fraudulently imposed by former high-ranking state authorities. The EuroMaidan may also be accounted for its polyvectorial nature not only as a critical model to be followed but foremost to be consolidated at a remarkable pace for true democratic legitimacy. After changes in setting up priorities over “state defiance” category one registers emergence of the unexpected “Russian-speaking Ukrainian nationalism”. The essentials of such an oxymoron picks up the pace as an ideological stream and instinctive political movement with full colors of special sort of firm patriotism born in the Central and Southeast regions of Ukraine. As the critical reason for its coming up serves the perfidious annexation of Crimea by Russia and her illegal “invention” of the so-called terroristic “DPR” and “LPR”. It takes root as a special ethnic and political variety and embraces alternative to the traditional “Western nationalism”. In a certain sense, the oxymoron may be practiced in defining as “civil nationalism”.
Źródło:
Проблеми всесвітньої історії; 2016, 2; 175-186
2707-6776
Pojawia się w:
Проблеми всесвітньої історії
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies