Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "The Trinity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The Thought of Blessed John van Ruusbroec in the Writings of St Elizabeth of the Trinity
    Myśl bł. Jana van Ruusbroeca w pismach św. Elżbiety od Trójcy Świętej
    Autorzy:
    Wilk, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20433644.pdf
    Data publikacji:
    2022-07-26
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Elizabeth of the Trinity
    John van Ruusbroec
    mysticism
    Elżbieta od Trójcy Świętej
    Jan van Ruusbroec
    mistyka
    Opis:
    Artykuł stanowi przyczynek w studium lektur Elżbiety od Trójcy Świętej (1880–1906) oraz ich oddziaływania na jej styl myślenia i w konsekwencji piśmiennictwa. Kwerendę zawężono do jednego tylko autora – błogosławionego Jana van Ruusbroeca (1293–1381) i jego dzieła, którym mniszka dysponowała (Rusbrock l’admirable, transl. E. Hello, Paris 1902). Opracowanie oparto na sześciu przewodnich tematach, do których mistyczka z Dijon najczęściej powracała. Są nimi: 1. Miłość; 2. Przepaść, którą jest Bóg; 3. Człowiek pokorny i prosty; 4. Wolna wola; 5. Święte milczenie; 6. Wieczne teraz. W Rusbrock l’admirable Elżbieta od Trójcy Świętej odnajdywała siebie. Dzięki lekturze tej książki doskonale sprecyzowała to, co sama wyczuwała i czego doświadczała.
    The article contributes to the study of Elizabeth of the Trinity’s readings (1880–1906) and their impact to her way of thinking and in consequence her style of writing. The search query was narrowed down only to one author – the blessed John van Ruusbroec (1293–1381) and his work which the nun had (Rusbrock l’admirable, transl. E. Hello, Paris 1902). The analysis was based against six leading topics to which the mystic from Dijon frequently came back. These are: 1. Love; 2. The abyss that is God; 3. The man simple and humble; 4. Free will; 5. Saint silence; 6. Eternal now. In Rusbrock l’admirable Elizabeth of the Trinity was discovering herself. Thanks to the reading of this book she perfectly specified what she herself was sensing and experiencing.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 139-158
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Metaphor of the Interior Cell for Jesus in Writings of Elizabeth Catez – St Elizabeth of the Trinity
    Metafora wewnętrznej celi dla Jezusa w pismach Elżbiety Catez – św. Elżbiety od Trójcy Świętej
    Autorzy:
    Wilk, Janusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1913998.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-29
    Wydawca:
    Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
    Tematy:
    Elizabeth of the Trinity
    interior cell
    unification
    God’s dwelling
    Elżbieta od Trójcy Świętej
    wewnętrzna cela
    zjednoczenie
    zamieszkanie przez Boga
    Opis:
    The article addresses the “interior cell for Jesus” in the writings of St Elizabeth of Dijon. Her writings (poetry, Dairy, Spiritual Records, letters, Recent Retreats) in which the term cell (in the French original cellule) or cellar (in the French original cellier) is used about God’s dwelling (unification) in a man were examined chronologically. The metaphor of the “interior cell” in this Saint’s writings reflects her spirituality precisely: the intense experience of God’s presence in a man, simplicity towards Him, as well as aconstant and zealous concern not to left Him alone in the human heart. Moreover, she recalls that this kind of union with God is not reserved exclusively for those endowed with the vocation to the consecrated life. God wants to dwell in every soul that opens its doors to Him.
    W artykule przeprowadzono studium zagadnienia „wewnętrznej celi dla Jezusa” w pismach św. Elżbiety z Dijon. Chronologicznie przebadano jej pisma (poezje, Dziennik, Zapiski duchowe, listy, Ostatnie rekolekcje), w których występuje termin cela (w francuskim oryginale cellule) lub piwnica (w francuskim oryginale cellier) w odniesieniu do zamieszkania (zjednoczenia) Boga w człowieku. Metafora „wewnętrznej celi” w pismach świętej bardzo dobrze odzwierciedla jej duchowość: intensywne doświadczenie obecności Boga w człowieku, prostotę wobec Niego, stałą i gorliwą troskę, aby nie pozostawał sam w ludzkim sercu. Przypomina również, że tego rodzaju zjednoczenie z Bogiem nie jest zarezerwowane wyłącznie dla osób obdarzonych powołaniem życia konsekrowanego. Bóg chce zamieszkać w każdej duszy, która otworzy mu swoje drzwi.
    Źródło:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 1; 177-194
    2544-6460
    Pojawia się w:
    Wrocławski Przegląd Teologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Silence and the Audibility of the Word: Contemplative Listening as a Fundamental Act of the New Evangelization. Part 2: Jesus Christ, the Eternal Listener
    Autorzy:
    Siegmund, J. Marianne
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/507622.pdf
    Data publikacji:
    2018-03-30
    Wydawca:
    International Étienne Gilson Society
    Tematy:
    Jesus Christ
    listening
    revelation
    sonship
    Trinity
    God
    metaphysics
    Hans Urs von Balthasar
    Thomas Aquinas
    divine person
    subsistent relation
    human person
    substance
    obedience
    the Word
    Opis:
    In the second part of her arguing for contemplative listening as a fundamental act of the new evangelization, the author turns to the theological perspective of Jesus Christ as the eternal Listener and, thus, focuses upon his act of listening, which is the unique personal form of his eternal divinity. The author addresses the following issues. Granted that listening has to do with obedient readiness, how can one say it is in the eternalSon, who, being God, would seem to be naturally exempt from obedience? In order to answer this question, the author looks at the Balthasarian “enfleshment” of Thomas’ notion of the divine persons as subsistent relations. In brief, to say that the Son is the subsistent relation of sonship means that the Son receives himself from the Father. But this self-reception implies, the author argues, an obedient readiness. And, since the Son is Word, this obedient readiness translates into a “listening.” The Son is not only the eternal Word. He is also the eternal listener of the Word he is. Within the Godhead, each person is his relation (of “opposition”) to the others and there is no difference between the person and his action. For example, the Son is his relation of sonship to the Father. But, one might ask, how could one speak of the Son’s obedience? How does one avoid subordinationism? The key is to see how the Son’s possession of divinity is compatible with a reception of it. If the Father is the “source and origin of all divinity,” the Son does, in fact, receive his divinity from the Father while, at the same time, he is co-equal and co-eternal with the Father. That the Father generates the Son does not mean, as Arius asserted, that there was a time when the Son was not. Rather, the Son always possesses his divine sonship as being given fromthe Father, while the Father possesses divinity as being given away. Divinity is compatible with relationality in the mode of reception. In the Godhead, reception is perfection. There are a number of texts from Thomas that the author presents in favor of this argument. Having established that reception is perfection in the Godhead, the author develops how this receptivity encompasses obedience and listening. For, in his receiving, the Son performs an act that, by an intrinsic analogy, one may describe as the taking of the gift of the Father into himself. In this sense, the Son is obedient to the “sense” of the Father’s self-gift. But, in the case of the Son, he isthe gift. Not only that, he isthe gift as Word. This suggests, as the author argues, that the obedience that characterizes him as a divine person is something intrinsically analogous to listening. Here, then, we find the ultimate theological reason that we are listeners: we are listeners because we are created on the model of Christ, the eternal Listener.
    Źródło:
    Studia Gilsoniana; 2018, 7, 1; 119-137
    2300-0066
    Pojawia się w:
    Studia Gilsoniana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Trinitarian Images of the Church according to Bruno Forte
    Autorzy:
    Siwecki, Leon
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2134405.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    Kościół
    Trójca Święta
    Lud Boży
    Ciało Chrystusa
    Świątynia Ducha
    Bruno Forte
    Church
    Holy Trinity
    People of God
    Body of Christ
    Temple of the Spirit
    Opis:
    The Vatican II Council was very much concerned about presenting us an idea of the Church which could serve as a reference point concerning her identity and mission in the world today. It wanted to express a vision of the Church which could elicit new enthusiasm among the faithful and offer a new alternative to the way the world perceived reality. In concretizing this vision, the Council chose trinitarian images and symbols of the Church, regarding them as basic for our time: the Church as the New People of God; the Church as the Body of Christ; and the Church as the Temple of the Holy Spirit. The article elucidates these images in the light of the thoughts of the Italian theologian Bruno Forte. For him, the Church can best be understood from a trinitarian point of view. The Church is an icon of the Holy Trinity, and her communion is structured in the image and likeness of the trinitarian communion.
    Sobór Watykański II był bardzo zatroskany o przybliżenie wizji Kościoła, która mogłaby służyć jako konkretna pomoc w uchwyceniu jego tożsamości i misji w dzisiejszym świecie; chciał przedstawić obraz Kościoła, który mógłby wzbudzić nowy entuzjazm wśród wiernych i zaproponować nową alternatywę dla postrzegania rzeczywistości przez świat. Konkretyzując tę wizję, Sobór wybrał spośród obrazów i symboli Kościoła idee o charakterze trynitarnym i uznał je za podstawowe dla naszych czasów: Kościół jako Nowy Lud Boży; Kościół jako Ciało Chrystusa; Kościół jako Świątynia Ducha Świętego. Artykuł wyjaśnia te obrazy w świetle myśli Brunona Fortego, włoskiego teologa, który podkreśla, że Kościół może być najlepiej zrozumiany z trynitarnego punktu widzenia. Kościół jest ikoną Trójcy Świętej, a jego komunia jest zbudowana na obraz i podobieństwo komunii trynitarnej.
    Źródło:
    Collectanea Theologica; 2022, 92, 3; 149-171
    0137-6985
    2720-1481
    Pojawia się w:
    Collectanea Theologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies