Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Tartu" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
In extrema fere Livonia: Jezuickie kolegium w Tartu w korespondencji Piotra Skargi
Autorzy:
Danieluk, Robert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448717.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Society of Jesus
Jesuit education
Tartu (Dorpat)
Piotr Skarga
college
Towarzystwo Jezusowe, szkolnictwo jezuickie, Tartu (Dorpat), Piotr Skarga, kolegium
Opis:
In the relation addressed to his monastic confreres written in 1583, the Jesuit chronicler wrote that Tartu (Dorpat), where the Jesuit had recently moved to, was a city located in the most remote part of Livonia, as the territories belonging to today’s Latvia and Estonia were then called (Torpatum urbs est in extrema fere Livonia) (Kurtz 1925: 12).[1] The present article reminds us why the Jesuits arrived in these lands, which were little-known to Europeans at that time (and perhaps even today), and what Piotr Skarga wrote about them in his letters. The subject literature and archival sources available in Rome reveal that their arrival was aimed at the recatholicisation of Livonia undertaken by King Stefan Batory after his victorious wars with Russia. Regardless of the king’s obvious political goals, the Jesuits’ presence in the region was primarily linked with the evangelisation mission of the Order, whose tools included education, which, alongside direct pastoral work, was the leading form of its activity both in Livonia and elsewhere.[1]  The book contains Latin relations called litterae annuae, which were sent by the Jesuits to Rome, and their German translation. 
Jezuicki kronikarz z 1583 r. pisał w swej relacji przeznaczonej dla współbraci zakonnych, że Tartu (Dorpat), gdzie od niedawna Jezuici zamieszkiwali, jest miastem położonym w najbardziej oddalonej części Liwonii, czyli Inflant, jak wówczas określano tereny dzisiejszej Łotwy i Estonii (Torpatum urbs est in extrema fere Livonia) (Kurtz 1925: 12)[1]. Niniejszy artykuł ukazuje przyczyny, dla których jezuici znaleźli się w tych niezbyt dobrze znanych ówczesnym (a może także współczesnym) Europejczykom stronach oraz to, co na ten temat pisał w swoich listach Piotr Skarga. Istniejąca literatura przedmiotu oraz dostępne w Rzymie źródła archiwalne dowodzą, że główną przyczyną ich przybycia na te tereny była akcja rekatolicyzacji Inflant podjęta przez króla Stefana Batorego po zwycięskich wojnach z Rosją. Niezależnie od oczywistych celów politycznych władcy, dla jezuitów główną racją obecności w regionie była misja ewangelizacyjna zakonu, a jednym z jej narzędzi było szkolnictwo, które obok bezpośredniego duszpasterstwa stanowiło wiodącą formę ich działalności tak w Inflantach, jak i gdzie indziej.[1]  Książka zawiera łaciński tekst relacji zwanych litterae annuae, przesyłanych przez jezuitów do Rzymu, oraz ich niemieckie tłumaczenie.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
By whom and when was the foundation of the Cistercian nunnery in Dorpat initiated?
Kto i kiedy zainicjował fundację klasztoru cysterek w Dorpacie?
Autorzy:
Gąssowska, Maja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2106510.pdf
Data publikacji:
2022-09-16
Wydawca:
Uniwersytet Gdański. Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego
Tematy:
Cistercian nuns
Dorpat (Tartu)
Livonia
Frederick von Haseldorf
bishop
Opis:
Celem niniejszego artykułu była próba odpowiedzi na pytanie, kto i kiedy zainicjował fundację żeńskiego klasztoru cysterskiego w estońskiej diecezji dorpackiej. Nie ulega wątpliwości, że zakładanie klasztorów żeńskich nie było sprawą priorytetową w świeżo chrystianizowanych, słabo zaludnionych i peryferyjnych Inflantach. Pierwsze klasztory męskie na tych ziemiach powstały w pierwszej dekadzie XIII w., klasztory żeńskie – dopiero na początku drugiej połowy XIII w. Fundatorami wszystkich byli lokalni władcy terytorialni – król duński i inflanccy biskupi (ryski, dorpacki i ozylski). Należy więc uznać, że podobnie było w wypadku klasztoru cysterek dorpackich, i szukać jego fundatora wśród dorpackich hierarchów. Wydaje się, że inicjatorem tej fundacji, która po raz pierwszy była wzmiankowana źródłowo dopiero w 1345 r., mógł być biskup dorpacki Frederick von Haseldorf, sprawujący tę godność w latach 1268 – ok. 1289. Sprzyjały temu stosunkowo długi czas jego pontyfikatu, potwierdzone źródłowo wcześniejsze zainteresowanie biskupa monastycyzmem kobiecym (jego rodzinny Holsztyn, Meklemburgia, Pomorze Zachodnie) oraz wysoka pozycja społeczna i majątkowa. Wydaje się, że zamiar fundacji powstał dopiero w ostatnich latach życia biskupa Fredericka von Haseldorfa i po jego śmierci przeznaczono na ten cel pieniądze sprowadzone przez dorpacką kapitułę katedralną ze Stralsundu, a stanowiące spuściznę po zmarłym biskupie. Samo powstanie klasztoru zapewne było rozciągnięte w czasie, podobnie jak w wypadku nieco lepiej oświetlonych źródłowo i wcześniejszych fundacji żeńskich klasztorów cysterek w Rydze i Rewalu, ale być może zaczął on funkcjonować jeszcze w XIII w. – zamykając okres chrystianizacji Inflant – do którego przynależały wszystkie fundacje cysterskie na terenie Dawnych Inflant.
Źródło:
Studia z Dziejów Średniowiecza; 2022, 25; 75-95
2544-2562
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Średniowiecza
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
SOCIAL RHETORIC IN THE ICONOGRAPHY OF SAINT NICHOLAS
Autorzy:
Haładewicz-Grzelak, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/444427.pdf
Data publikacji:
2011-12-01
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
social rhetoric,
Saint Nicholas,
Santa Claus,
Tartu semiotics,
bodily hexis
Opis:
The societal presence of Saint Nicholas of Bari spans more than 15 centuries. Throughout this time, the persona of the bishop accumulated and carried changing values. This paper offers an exploratory tour through cultural temporalities. Along the coordinate of social rhetoric, the autho- ress analyses some aspects of power and bodily hexis. The study is conducted on the basis of a representative selection of the renditions of Saint Nicholas, which subsumes in total 350 pictures of devotional and religious representations (Western and Eastern Christianity), folk extensions and secular representations.
Źródło:
Acta Neophilologica; 2011, XIII; 161-175
1509-1619
Pojawia się w:
Acta Neophilologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Community in Estonia
Polonia w Estonii
Autorzy:
Kisłacz, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339146.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Polonia w Estonii
Związek Polaków w Estonii
Tallin
uniwersytet w Tartu
Polish community in Estonia
Association of Poles in Estonia
Tallinn
University of Tartu
Opis:
This article presents the history of Poles living in Estonia, dating back to the 16th century, when the territory of Livonia (today’s Estonia) was incorporated into the Polish-Lithuanian Commonwealth. For centuries, Poles were important members of the local community, mainly at the University of Dorpat (Tartu). In the 19th and 20th centuries, they created many organisations; the article briefly describes the activities of some of them. The author also presents the current activity of Estonian Polonia in organising various events, meetings or stimulating economic ties between Poland and Estonia, as well as cooperation with Polish institutions.
Artykuł przedstawia dzieje Polaków zamieszkujących Estonię, rozpoczynające się w XVI wieku, kiedy tereny Inflant (dzisiejsza Estonia) zostały włączone do Rzeczypospolitej. Przez wieki Polacy byli ważnymi członkami tamtejszej społeczności, głównie na Uniwersytecie w Dorpacie (Tartu). W wiekach XIX i XX stworzyli wiele organizacji, w tekście krótko opisano działalność niektórych z nich. Przedstawiono także współczesną działalność estońskiej Polonii polegającą na organizowaniu różnego rodzaju imprez, spotkań czy aktywizowaniu  więzi gospodarczych między Polską a Estonią oraz współpracy z polskimi instytucjami.
Źródło:
Studia Polonijne; 2022, 43, Specjalny; 33-39
0137-5210
Pojawia się w:
Studia Polonijne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Semiotics of History in the Works of the Tartu-Moscow Group
Autorzy:
Żyłko, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/781547.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Tartu-Moscow School
semiotics
history
Yuri Lotman
Boris Uspensky
szkoła tartusko-moskiewska
semiotyka
historia
Jurij Łotman
Borys Uspieński
Opis:
This article examines the contribution of the Tartu-Moscow School of Semiotics to semiotic studies of history, with the main focus on the work of Yuri Lotman and Boris Uspensky.
Źródło:
Kultura i Społeczeństwo; 2019, 63, 3; 31-43
2300-195X
Pojawia się w:
Kultura i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Some observations about Estonian literary histories published in exile
Kilka uwag na temat estońskich historii literackich opublikowanych na emigracji
Autorzy:
Vaik, Kristin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887291.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historie literackie
literatura emigracyjna
dynamika kulturowa
autokomunikacja
semiotyka kulturowa szkoły tartusko-moskiewskiej
Literary histories
exile literature
cultural dynamics
autocommunication
Cultural Semiotics of Tartu-Moscow School
Opis:
Artykuł dotyczy różnych historii estońskiej literatury, które zostały napisane i opublikowane na emigracji w latach 1944-1991 przez estońskich pisarzy i naukowców. Celem wywodu jest przedstawienie tych publikacji jako wieloaspektowych tekstów kulturowych, które organizują praktykę literacką, wyrażają samoświadomość społeczności emigracyjnej i jednocześnie odzwierciedlają sytuacje kulturowe, w których zostały napisane i opublikowane. Artykuł oparty jest głównie na podstawach teoretycznych wypracowanych przez szkołę tartusko-moskiewską i na jej obserwacjach dynamiki i autokomunikacji kulturowej.
This article is about Estonian literary histories that were written and published in exile between years 1944-1991 by Estonian writers and scholars. The aim of this article is to introduce Estonian literary histories published in exile as multifaceted cultural texts that are arranging the literary practise, convey the cultural self-consciousness and at the same time are mirroring the cultural situations in which they are written and published. I will describe and analyse the Estonian literary histories published in exile by exile Estonians as cultural texts which are mirroring the cultural processes taking place in the exile community between years 1944-1991. The theoretical background of my article rises mainly from Tartu-Moscow school and its observations about cultural dynamics and autocommunication.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 1; 69-83
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies