Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Syn" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-13 z 13
Tytuł:
Glycerol steam reforming over ceria-zirconia supported metallic catalysts
Autorzy:
Cichy, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2079948.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
glycerol
hydrogen
steam reforming
biodiesel
syn-gas
Opis:
Glycerol is a main by-product of transesterification reaction of plants oils to its methyl esters which are used as a substitute or as an additive to diesel fuel. Still growing so-called biodiesel production leads to large amounts of glycerol fraction flooding the market. One of the possible ways of its utilization is steam reforming reaction which main product is synthesis gas containing high concentration of hydrogen for which is still growing demand. In this work four metallic (Ni, Pt, Ru and Re) catalysts supported on ceria-zirconia mixed oxides have been investigated in glycerol steam reforming reaction.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia; 2019, 74, 1; 93-108
2083-358X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio AA – Chemia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tajemnica Jezusa - Mesjasza i Syna Bożego, który stał się Człowiekiem (J1, 1-14)
Mystery of Jesus - Messiah and Son of God who becam a Human Being (J1,1-14)
Autorzy:
Witczak, Henryk
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592005.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Son of God
Logos
Jesus Christ
Syn Boży
Jezus Chrystus
Opis:
Czwarta Ewangelia rozpoczyna się wielkim hymnem ku czci Jezusa Chrystusa – Syna Bożego, który stał się człowiekiem (J 1,1–14). Objawia on najważniejsze aspekty tajemnicy osoby odwiecznego Logosu – Jednorodzonego Boga, pełnego „daru Prawdy” (J 1,14.16). Ewangelista wprowadza w tajemnicę Logosu, który będąc stale zjednoczony z Ojcem (1,1–5), wkroczył w dzieje ludzi, gdy „stał się ciałem” (1,6–14). Św. Jan w swoim świadectwie, rozpoczynającym się w 1,19, a kończącym w 21,25, pozwala kolejnym generacjom ludzi wnikać w misterium Jezusa Chrystusa. On jest nową Świątynią, w której wierzący otrzymują pełnię objawienia („dar Prawdy”) i łaskę stawania się dziećmi Bożymi, czyli „synami w Synu”. Analiza trzech, głównych, części hymnu, pozwoliła autorowi artykułu w jakimś stopniu wniknąć w trójwymiarowe misterium „Słowa, które stało się ciałem i zamieszkało między nami” (J 1,14). Jest to najpierw wymiar egzystencji osoby Słowa u Boga (ww. 1–5), potem Jego wcielenie (ww. 6–14) i aktywność wewnątrz wspólnoty wierzących. (ww. 15–18). Następnie wykazuje, że tworząca się od momentu wcielenia Logosu wspólnota wierzących, Kościół, czyli wspólnota nowej Świątyni, powołana jest do dawania światu świadectwa o Bogu objawiającym swą Chwałę w Jezusie Chrystusie – Chwałę Jednorodzonego Syna. Każdy człowiek poprzez wiarę w „Słowo, które stało się ciałem”, i Kościół jako wspólnotę („my”) już teraz w niej uczestniczy
The Fourth Gospel begins with the great hymn praising Jesus Christ, the Son of God who became man (John 1,1–14). The hymn reveals the most important aspects of the mystery of the eternal Logos, the Firstborn of God, the full “gift of Truth” (John 1,14.16). The Gospel writer introduces his readers in the mystery of Logos, who, being constantly united with the Father (John 1,1–5), entered the history of men and “became flesh” (1,16–14). In his witness, which beings in 1,19 and finishes in 21,25, John allows next generations to penetrate the mystery of Jesus Christ. He is the New Temple in which the believers receive the fullness of revelation (the “gift of Truth”) and the grace to become children of God, that is, “sons in the Son”. The analysis of the three parts of the hymn allowed the author to illumine the three-dimensional mystery of the “Word that became flesh and dwelt among us” (John 1,14). The first dimension is the existence of the Word with God (vv. 1–5), the second one is His incarnation (vv. 6–14), and the third one is acting within the community of believers (vv. 15–18). Subsequently, the author shows that the community of believers, which is established from the moment of the incarnation of Logos, the Church, or the community of the New Temple, is called to give witness to the world on God who reveals his glory in Jesus Christ, namely, the glory of the Firstborn. The Church as a community (“we”) and every man already participates in this glory through faith in the “Word that became flesh”.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 1; 59-106
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meaning and function of the Sign of Jonah in Matthew 12:38-42 and 16:1-4
Znaczenie i funkcja znaku Jonasza w EwangeliiI św. Mateusza 12:38-42 i 16:1-4
Autorzy:
Kowalski, Beate
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/469702.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Jonah
rewritten Bible
OT and Jewish literature
syn comparison
resurrection
σημεῖον, Son of Man
Jonasz
ponownie napisana Biblia
Stary Testament i literatura żydowska
porównania
zmartwychwstanie
σημεῖον
Syn Człowieczy
Opis:
The article deals with particular texts that are not limited to the resurrection narratives in Matt 28. In what follows we will have a close look at Matthew’s understanding of Jonah’s sign. What did he mean with the sign of Jonah? Did Matthew understand it in terms of resurrection? And if so, did he follow examples of the past? Why did he mention the sign of Jonah in this particular context of his composition?
Artykuł dotyczy poszczególnych tekstów, które nie są ograniczone jedynie do opisu zmartwychwstania w Ewangelii wg św. Mateusza 28. W dalszej części zobaczymy, jak św. Mateusz rozumie znak Jonasza. Co miał na myśli, mówiąc o znaku Jonasza? Czy rozumiał, że chodzi o zmartwychwstanie? A jeśli tak, to czy podążał za przykładami z przeszłości? Dlaczego wspomniał o znaku Jonasza w tym konkretnym kontekście?
Źródło:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie; 2015, 22; 35-54
1230-0780
2719-4337
Pojawia się w:
Studia Koszalińsko-Kołobrzeskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Oświno structure (NW Mid-Polish Trough) - salt diapir or inversion-related compressional structure?
Autorzy:
Krzywiec, P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2059897.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Mid-Polish Trough
Mesozoic
extension
inversion
salt structures
decoupled evolution
syn-tectonic sedimentation
Opis:
Interpretation of seismic data from the Pomeranian segment of the Mid-Polish Trough (MPT) shows that this part of the MPT evolved in Mesozoic times as a decoupled sedimentary basin. Regional-scale decoupling was caused by the thick Zechstein salt layer. Detailed tectonic and seismostratigraphic analysis of seismic data from the vicinity of the Oświno IG 1 well allowed for significant reinterpretation of the Oświno structure, which was previously interpreted as partly pierced salt diapir. This structure developed in Triassic to Jurassic times as a listric normal fault zone detached above the salt layer, resulting from activity of a master fault present within the pre-Zechstein basement. Two pulses of increased extension could be inferred for Oświno fault zone: Late Triassic and Mid-Late Jurassic. The Oświno fault zone was reactivated in the Late Cretaceous due to the compression responsible for inversion of the MPT. Inversion-related uplift of the axial part of the MPT created a morphological gradient and the increased pressure of uplifted overburden rocks directed towards its flanks that also contributed to reactivation of the Oświno fault zone. This fault zone, together with the Drawno-Człopa salt diapiric structure and graben system of the Fore-Sudetic Monocline, have developed due to decoupled evolution of the Mid-Polish Trough.
Źródło:
Geological Quarterly; 2002, 46, 3; 337-346
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Christ as the Persona Speaking according to Origen’s First Homily on Psalm 15(16)
Autorzy:
Grzywaczewski, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134453.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Logos
Syn Boży
Mesjasz
Chrystus
Kościół
Eucharystia
Hades
God’s Son
Messiah
Christ
Church
Eucharist
Opis:
The discovery of Origen’s commentaries on Psalms in 2012 was an event for patristic studies. These commentaries are prepared in the form of homilies. It is said that Origen published them at the end of his life. In preparing his homilies, he applied the allegorical method as he used to do in many of his works. The implied author of Psalm 15(16) speaks in the first person. For Origen, it was evident that the persona speaking in Psalm 15(16) was Christ. Indeed, this Psalm belongs to the messianic Psalms. The article draws attention to three points: 1) Christ as the persona which has seen no corruption after the death in body; 2) Christ speaking about the Church; 3) Christ’s double inheritance corresponding to His double nature: Divine and human. The Son of God (eternal Logos) is connected ontologically to the Father. He is also connected to the people, especially to Christians. The Son of God acts for Christians in the Church. When the Son prays for protection, He prays for Himself and for the faithful. In his commentary on Psalm 15(16), Origen wanted to expose the unity of the Old Testament with the New Testament: God’s Son, Logos, Messiah and Christ is the center of both Testaments.
Odkrycie komentarza Orygenesa do dziesięciu psalmów w 2012 roku było znaczącym wydarzeniem dla studiów patrystycznych. Komentarze te zredagowane są w formie homilii. Przypuszcza się, że Orygenes opublikował je pod koniec życia. Orygenes posługuje się w nich, podobnie jak wielu innych swych dziełach, alegoryczną metodą interpretacji Pisma Świętego. Autor Psalmu 15 mówi w pierwszej osobie. Dla Orygenesa było rzeczą oczywistą, że tą osobą (prosōpon) jest Chrystus. Istotnie, Psalm 15(16) należy do psalmów mesjańskich. Niniejszy artykuł dotyczy trzech rzeczy: 1) Chrystus jako osoba, której ciało nie doznało rozkładu po śmierci; 2) Chrystus mówiący o Kościele; 3) podwójne dziedzictwo Chrystusa odpowiadające dwu naturom – boskiej i ludzkiej. Syn Boży (wieczny Logos) jest związany z Bogiem Ojcem ontologicznie. Jest on także związany z ludźmi, szczególnie z chrześcijanami. Syn Boży działa na rzecz chrześcijan w Kościele. Jeśli Syn prosi Boga Ojca o protekcję, to prosi o nią dla siebie, a także dla wierzących. W swym Komentarzu do Psalmu 15(16) Orygenes chciał podkreślić jedność Starego Testamentu z Nowym: w centrum obu znajduje się Logos jako Syn Boży, Mesjasz i Chrystus.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 65-86
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Theology of Similarity in the Teaching of the Synod of Ancyra (358)
Autorzy:
Wołyniec, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029761.pdf
Data publikacji:
2021-03-30
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
synod w Ancyrze
Syn
Ojciec
podobieństwo
substancja
κατ’ οὐσίαν
Synod of Ancyra
Son
Father
similarity
substance
Opis:
Recent research has addressed the problem of the orthodoxy of the teaching of the Synod of Ancyra, but has not dealt directly with the theology of similarity, which is not identical to the theology of the image, although it is close to it. The Synod focused on the similarity of the Son in God’s inner Trinitarian life, claiming that the Son is similar to the Father κατ’ οὐσίαν. It also mentioned the Son’s similarity to us. However, it did not take up the subject of the similarity between man and God or between man and man. The article shows the biblical basis of the synodal theology of similarity and its basic propositions. The difficult expression κατ’ οὐσίαν, defining the similarity of the Son to the Father, is the key to the understanding of the synodal theology. It means the similarity of a person to a person and the unity of persons on the level of substance.
Synod w Ancyrze (358) mówi o podobieństwie Syna κατ’ οὐσίαν do Ojca. Czy nauka synodalna jest herezją? Pierwsza część artykułu jest próbą teologicznej interpretacji podobieństwa, które okazuje się być podobieństwem osoby (Syna) do osoby (Ojca) i podobieństwem substancji (istoty). W drugiej części zostają przedstawione biblijne teksty, na których Synod opiera teologię podobieństwa, z ich synodalną interpretacją. Trzecia część dotyczy podobieństwa Syna do ludzi, które w ujęciu synodalnym jest analogiczne do podobieństwa Syna do Ojca, chociaż jest od niego różne. Końcowe wnioski ukazują znaczenie teologii podobieństwa, która może wnieść nowe impulsy dla współczesnej teologii.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 1; 25-50
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trinity and Church in the Light of Vatican IIs Constitution Lumen Gentium
Trójca i Kościół W świetle konstytucji Lumen Gentium Soboru Watykańskiego II
Autorzy:
Siwecki, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040621.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Trójca Święta
Ojciec
Syn
Duch Święty
Kościół
eklezjologia
Vaticanum II
Lumen Gentium
Trinity
Father
Son
Holy Spirit
Church
ecclesiology
Opis:
Konstytucja dogmatyczna o Kościele Lumen gentium przyczyniła się do pogłębienia analizy trynitarnego charakteru Kościoła. Relacja owa dotyka nie tylko natury początku Kościoła, ale odnosi się również do jego permanentnej struktury, zgodnie z twierdzeniem patrystycznym Ecclesia de Trinitate. Jego struktura jest de unitate Patris et Filii et Spiritus Sancti plebs adunata (LG 4). Ecclesia de Trinitate wskazuje nie tylko na fakt, że Kościół rodzi się z tajemnicy trynitarnej Boga, lecz także przypomina, że jego natura jest przeniknięta Trójcą. Życie oraz posłannictwo Kościoła można ująć, w sposób analogiczny, w perspektywie życia wewnątrztrynitarnego. Tym samym Kościół stanowi owoc Boskiego planu zbawienia. Bierze początek z odwiecznej i szczodrobliwej miłości Ojca (LG 2). Owa miłość objawiła się i zrealizowała poprzez wcielenie, śmierć i zmartwychwstanie Syna (LG 3) oraz poprzez nieustanną i ożywiającą obecność Ducha Świętego (LG 4). Należy jednak rozważnie wyrażać owe istotne relacje, unikając „nieuzasadnionych” i wymuszonych odniesień struktury Kościoła do natury Boga Trójjedynego. Warto bowiem pamiętać, jak przypomniał Kard. Ratzinger (OR 8.11.2000), o ostrożności wobec rozprzestrzeniającej się tendencji, która bezpośrednio transponuje tajemnicę trynitarną na strukturę Kościoła.
The whole itinerary of the Vatican II's dogmatic constitution Lumen Gentium on the Church is permeated with a trinitarian outlook. The Church has her origin in the Father's eternal plan of salvation. She not only is the result of his paternal love but also finds in the beatific communion with the Father her destiny and goal (LG 2). The universal project of Father's salvation is realized by the Son who enjoys unconditional primacy within that plan (LG 3). Originating in the mystery of Father's eternal plan of love and born of the paschal mystery of Jesus Christ's death and resurrection, the Church cannot live without the life given to her by the mission of the Holy Spirit. Therefore, the Church, whose origin is in the Father's love which comes into effect through the paschal mystery of the Son, is vivified and renewed by the Spirit (LG 4). The Church is thus the work of the Trinity. This is the fundamental understanding of the Church in Lumen Gentium. The Church of Vatican II is the “Ecclesia de Trinitate”. The Church is “a people made one with the unity of the Father, the Son and the Holy Spirit”.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 153-173
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modification of TCP SYN flood (DoS) attack detection algorithm
Modyfikacaja algorytmu wykrywania zmasowanego ataku TCP SYN flood (DoS)
Autorzy:
Halagan, T.
Kováčik, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/407815.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Lubelska. Wydawnictwo Politechniki Lubelskiej
Tematy:
DoS
TCP
SYN
flood attack
network security
notification messages
detection module
zmasowany atak
zabezpieczenia sieci
komunikaty powiadamiania
moduł wykrywania
Opis:
This work focuses onto proposal and implementation of modification of SYN flood (DoS) attack detection algorithm. Based on Counting Bloom filter, the attack detection algorithm is proposed and implemented into KaTaLyzer network traffic monitoring tool. TCP attacks can be detected and network administrator can be notified in real-time about ongoing attack by using different notification methods.
Praca koncentruje się na propozycji implementacji modyfikacji algorytmu wykrywania zmasowanego SYN flood (DoS) ataku. Bazując na filtrze typu Counting Bloom, zaproponowano algorytm wykrywania ataku i zaimplementowano w narzędziu monitorowania ruchu w sieci - KaTaLyzer. Ataki TCP mogą być wykrywane i administrator sieci może być powiadamiany w czasie rzeczywistym o przeprowadzanym ataku dzięki różnym metodom powiadamiania.
Źródło:
Informatyka, Automatyka, Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska; 2014, 3; 75-76
2083-0157
2391-6761
Pojawia się w:
Informatyka, Automatyka, Pomiary w Gospodarce i Ochronie Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caleb, Son of Jephunneh - As an Example of Fidelity to God. An Exegetical Study of Sir 46:7-10
Autorzy:
Pudełko, Judyta Jolanta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087824.pdf
Data publikacji:
2021-10-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Pochwała Ojców; Syr 44-49
Syr 46;7-10
Kaleb (syn Jefunnego)
Praise of the Ancestors; Sir 44–49
Sir 46:7-10
Caleb (son of Iepphonne)
Opis:
Caleb is a secondary character in several episodes of the Exodus as well as the conquest of the Promised Land (Numbers 13–14; Josh 14:6-14). Praise of the Ancestors (Syr 44–49) contains a presentation of the biblical history of ancient Israel as the history of the covenant and a place of God's intervention. Sirach presents, according to his own criteria, the most relevant and positive characters of this history. Caleb in Sirach’s description (46:7-10) is a faithful scout, who, together with Joshua, in the face of the rebellion of the Israelites, bears witness to an exemplary trust in God and encourages the Israelites to follow his lead. His courage and faithfulness are rewarded by receiving an inheritance of the piece of land in the Promised Land, which then becomes the property of his offspring. In the brief account of Sirach, Caleb has become a timeless example of the wise man – a sage who lives according to the word of God and encourages others to take up this challenge.
Kaleb jest postacią drugorzędną, obecną w kilku epizodach eksodusu, a także podboju Ziemi Obiecanej (Lb13-14; Joz 14,6-14). Pochwała ojców (Syr 44–49) zawiera przedstawienie biblijnej historii starożytnego Izraela jako historii przymierza i miejsca interwencji Boga. Syrach, w oparciu o własne kryteria, przedstawia najistotniejsze i najbardziej pozytywne postacie tej historii. Kaleb w opisie Syracha (46,7-10) jest wiernym zwiadowcą, który wraz z Jozuem w obliczu buntu Izraelitów daje świadectwo zaufania Bogu i zachęca Izraelitów do pójścia za jego przykładem. Jego odwaga i wierność zostają nagrodzone otrzymaniem w dziedzictwa w Ziemi Obiecanej, która następnie staje się własnością jego potomstwa. W pochwale Syracha Kaleb stał się ponadczasowym przykładem mędrca – człowieka żyjącego słowem Bożym i zachęcającego innych do podjęcia tego wyzwania.  
Źródło:
The Biblical Annals; 2021, 11, 4; 575-596
2083-2222
2451-2168
Pojawia się w:
The Biblical Annals
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jesus’ Intitulation of God as Abba: Its Sources and Impact on the Idea of the Fatherhood of God in the New Testament
Autorzy:
Szymik, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043609.pdf
Data publikacji:
2020-12-21
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Abba
Joachim Jeremias
Bóg Ojciec
ojcostwo Boga
Jezus jako Syn Boży
usynowienie wierzących (υἱοθεσία)
God the Father
the fatherhood of God
the Son of God
adoption to sonship (υἱοθεσία)
Opis:
In the article, the author discusses Jesus’ intitulation of God as Abba and its impact on the idea of God’s fatherhood in the New Testament writings. Responding to the recent criticism of J. Jeremias’s theses (cf. B. Chilton, M.R. D’Angelo), he tries to show that without the initial source, which was Jesus of Nazareth and his public teaching, the dynamic expansion of the idea of God’s fatherhood in the New Testament would not be possible. After a brief presentation of J. Jeremias’s ground-breaking opinion on Jesus’ filial relation to God as Father, encapsulated in the “Abba, Father” cry (Mk 14:36), a second section analyses the texts of the Hebrew Bible and Second Temple Judaism that explore the theological idea of God as Father. The third part focuses on the NT witnesses to God’s fatherhood, i.e. God both as the Father of Jesus Christ and the Father of all believers (υἱοθεσία). In conclusion, the literary evidence preserved in the NT writings and rational arguments point to Jesus of Nazareth as the source and starting point of the NT idea of God’s fatherhood. Jeremias’s study is still valid, and the address “Abba-Father” uttered by the historical Jesus remains the most concise and fullest expression of his filial relation to God.
Źródło:
Verbum Vitae; 2020, 38, 2; 485-502
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Children’s Positive Attitudes in the New Testament Epistles
Pozytywne postawy dziecka w listach Nowego Testamentu
Autorzy:
Wronka, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1375513.pdf
Data publikacji:
2021-04-19
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
New Testament
epistles
letters
child
infant
son
service
obedience
modesty
innocence
education
discipline
breast milk
dependence
devotion
cordiality
Nowy Testament
listy
dziecko
niemowlę
syn
postawa
służba
posłuszeństwo
skromność
niewinność
wychowanie
karcenie
mleko matki
zależność
oddanie
serdeczność
Opis:
The subject of the article is the attitudes and characteristics of children, which the authors of the New Testament epistles evaluate directly or indirectly as positive and recommend to their addressees in their relation to God, Christ, the Gospel, other people and values. Such attitudes include: service (Phil 2:22), obedience (Eph 6:1–3; Col 3:20; 1 Pet 1:14–16), modesty and innocence (1 Thess 2:7), receiving discipline (Heb 12:4–11), the desire for healthy mother’s milk (1 Pet 2:1–3). Besides, Semitic expressions such as ‘children of Abraham’ or ‘children of obedience’ emphasize the child’s origin and dependence on parents and participation in their goods. While in familiar phrases such as ‘my children’ or ‘my babies’ the cordiality, trust and devotion characteristic for children come to the fore. By recommending children’s attitudes to adult Christians, the authors of the letters do not want to lead them to infantilism, but to preserve the child’s soul. Although they do not refer to the positive statements of the Lord Jesus about children, their view of children is similar. They only pay more often attention to the negative attitudes of small persons.
Przedmiotem artykułu są postawy i cechy dzieci, które autorzy listów Nowego Testamentu oceniają wprost lub pośrednio jako pozytywne i zalecają swoim adresatom w ich odniesieniach do Boga, Chrystusa, Ewangelii, innych ludzi i wartości. Do takich postaw należą: służba (Flp 2,22), posłuszeństwo (Ef 6,1–3; Kol 3,20; 1 P 1,14–16), skromność i niewinność (1 Tes 2,7), przyjmowanie karcenia (Hbr 12,4–11), pragnienie zdrowego mleka matki (1 P 2,1–3). Poza tym semickie wyrażenia typu „dzieci Abrahama” czy „dzieci posłuszeństwa” podkreślają pochodzenie i zależność dziecka od rodziców oraz udział w ich dobrach. Natomiast w poufałych zwrotach w stylu „dzieci moje” czy „dzieciątka moje” dochodzą do głosu serdeczność, zaufanie i oddanie charakterystyczne dla dzieci. Zalecając postawy dziecięce dorosłym chrześcijanom, autorzy listów nie chcą doprowadzić ich do infantylizmu, ale do zachowania duszy dziecka. Mimo że nie nawiązują do pozytywnych wypowiedzi Pana Jezusa na temat dzieci, ich spojrzenie na dzieci jest podobne. Zwracają tylko częściej uwagę na negatywne postawy małych osób.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2020, 37; 23-51
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Spirit-ual word-for-wordness: the relationship between pneumatology and christology in the light of Joseph Ratzinger’s / Benedict XVI’s theology and teaching
Duch święty daje słowo: związek między pneumatologią a chrystologią w świetle teologii i nauczania Józefa Ratzingera / Benedykta XVI
Autorzy:
Szymik, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31035040.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Bernardinum
Tematy:
Duch Święty
Syn Boży
Jezus Chrystus
Trójca Święta
Wcielenie
teologia
pneumatologia
trynitologia
eklezjologia
jedność
communio
duchowość
instytucja
Kościół
charyzmat
ortodoksja
utopia
ideologia
Holy Spirit
Son of God
Jesus Christ
Holy Trinity
Incarnation
theology
pneumatology
trinitology
ecclesiology
unity
spirituality
institution
Church
charism
orthodoxy
ideology
Opis:
Joseph Ratzinger / Benedict XVI proposes a pneumatology derived from the Trinitarian dogma, strictly linked with Christology and having anthropological, ecclesiological, and pastoral consequences (in the domain of spirituality). All theological subdisciplines remain orthodox and lead to the truth only when interlinked, but pneumatology has a particularly “linking” quality because it concerns the One who is, essentially, communion and unity. The intra-Trinitarian “position” of the Holy Spirit explains the structure of the entire reality (including the human, personal reality, together with faith): what is spiritual makes existence more consistent and unites rather than dualizes or divides it. It unifies by creating a relationship (communion) rather than by negating identity (the earthly, physical, and historical specificity), as some heresies or ideologies would have it. Just like the Spirit always acts in communion with the Incarnate Word, Christian spirituality is always set in the historical form of the Church, and charism is always given within institutional structures. Being close to Christ and humility before the humble God is the source of true spirituality.
Joseph Ratzinger / Benedykt XVI przedstawia pneumatologię wywodzącej się z dogmatu trynitarnego, ściśle związaneą z chrystologią i mającą konsekwencje antropologiczne, eklezjologiczne i duszpasterskie (w dziedzinie duchowości). Wszystkie poddziedziny teologiczne pozostają prawowierne i prowadzą do prawdy tylko wtedy, gdy są ze sobą powiązane, ale szczególnie pneumatologia ma własność integrującą, ponieważ dotyczy Tego, który jest w istocie wspólnotą i jednością. Wewnątrztrynitarna „pozycja” Ducha Świętego wyjaśnia strukturę całej rzeczywistości (w tym także rzeczywistości ludzkiej, osobowej, wraz z wiarą): to, co duchowe, czyni byt bardziej spójnym i raczej jednoczy niż wprowadza dychotomię czy dzieli. Jednoczy przez tworzenie relacji (komunii), a nie przez negację tożsamości (specyfiki ziemskiej, fizycznej i historycznej), jak chciałyby niektóre herezje czy ideologie. Tak jak Duch Święty działa zawsze w komunii ze Słowem Wcielonym, tak duchowość chrześcijańska jest zawsze osadzona w historycznej formie Kościoła, a charyzmat jest zawsze udzielany w ramach struktur instytucjonalnych. Bliskość Chrystusa i pokora przed pokornym Bogiem jest źródłem prawdziwej duchowości.
Źródło:
Studia Pelplińskie; 2022, 56; 437-450
0239-4456
Pojawia się w:
Studia Pelplińskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Applying of security mechanisms to middle and high layers of OSI/ISO network model
Mechanizmy bezpieczeństwa w zastosowaniu śsrodkowych i górnych warstw sieciowego modelu OSI/ISO
Autorzy:
Kołodziejczyk, M.
Ogiela, M. R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/375804.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
AES
authentication
authorization
application
community string
dictionary attack
DDoS attack
DNS
DoS attack
hash function
HTTP
ICMP
IPv4
IPv6
man in the middle attack
MD5
OSI/ISO model
password
port scanning
protocol
SHA-1
sniffing
SNMP
spoofing
SYN flooding
TCP
tunnelling
UDP
Opis:
This article describes security mechanisms used by 3rd-7th layers in OSI/ISO network model. Many of commonly used protocols by these layers were designed with assumption that there are no intruders. Such assumption was true many years ago. The network situation has been changed for last few years and we should realize that some properties of existing protocols may be abused. Moreover, we should exchange some of them or create new versions. There are some methods and guidelines concerning secure programming, but there is also lack of guidelines about creating secure protocols. Authors see the necessity of such guideline and this article is an attempt at analysing existing solutions and selecting some universal and important patterns.
Artykuł opisuje popularne mechanizmy bezpieczeństwa stosowane w istniejących protokołach sieciowych środkowych i górnych warstw modelu OSI/ISO (od trzeciej warstwy włącznie). Wiele spośród tych protokołów zostało zaprojektowanych bardzo dawno temu i chociaż do dzisiaj są wykorzystywane i spisują się bardzo dobrze to jednak umożliwiają pewne nadużycia swojej funkcjonalności. Wiele z opisanych tutaj protokołów nie bierze pod uwagę ataków sieciowych. Autorzy postanowili wyselekcjonować pewną grupę protokołów, które mogą posłużyć do analizy zagrożeń sieciowych. Dzisiaj, mając pewne niebezpieczne rozwiązania jesteśmy bogatsi o pewne praktyczne doświadczenia z tym związane. Pozwala to analizować zagrożenie, klasyfikować je i wreszcie skutecznie im przeciwdziałać w nowych protokołach. Często są to rozwiązania lokalne, tworzone przez pewne grupy studentów lub konkretne firmy. Powstają również nowe, globalne rozwiązania. W pierwszym przypadku, nowy protokół może stanowić realne zagrożenie ze strony intruza. W drugim, należałoby poddać przynajmniej częściowej analizie formalnej nowe rozwiązanie. Istnieje wiele metod skupiających się na tworzonym oprogramowaniu, jednak często protokoły, jako rozwiązania autorskie są pomijane w analizie. Artykuł jest również próbą wstępnej klasyfikacji zagrożeń i stworzenia pewnych uniwersalnych rad dla twórców nowych rozwiązań. W pracy zarysowuje się potrzeba zmian pewnych istniejących rozwiązań, których słabości są opisane w artykule. Autorzy są przekonani, że niebezpieczny protokół nie może być użyty w bezpiecznym programie, bo jak np. można stworzyć bezpieczny program, jeśli protokół nie posiada odpowiedniego mechanizmu uwierzytelniania? Ten i wiele innych aspektów bezpieczeństwa zostało w pracy poruszonych i omówionych na przykładzie istniejących rozwiązań.
Źródło:
Theoretical and Applied Informatics; 2012, 24, 1; 95-106
1896-5334
Pojawia się w:
Theoretical and Applied Informatics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-13 z 13

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies