Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "SOCIAL MINORITY" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
The Loser Syndrome – universality of the strategy of defense of discriminated groups
Autorzy:
Pospiszyl, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365374.pdf
Data publikacji:
2020-11-01
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
victims
loser syndrome
oppressive situation
social minority
symptoms of the loser syndrome
humiliation
scapegoat
long-term oppressive situation
Opis:
If one assumes, like Mayer Hacker, that a  social minority is a  group of people who, because of their physical or cultural characteristics, are not treated as equal to other groups in a  given society, then it turns out that many groups meet these criteria. In the prison subculture they are met by „losers,” in the macro-social space – by all minority groups such as national, ethnic, racial minorities, but also women and some religious minorities. It is surprising that although these groups often have comparable numerical, physical, or intellectual strength to that of the mainstream group, they are unable to obtain equal treatment, respect, and all the privileges that this entails. This is probably due to a number of factors, including tradition, cultural capital, resources, and culturally established institutions promoting specific social groups. However, an equally important determinant is the own activity of individuals forming a minority group, and their ability to integrate and consolidate with their own group. Among others, the following contribute to this: lack of intra-group solidarity, orientation towards the dominant group, excessive guilt, contempt for one’s own group etc. The article deals with the barriers inherent in the minority groups themselves, which contribute significantly to the consolidation of their unfavorable status. The size and scale of these barriers contribute to the status that I  call the loser syndrome. It is also important that the factors limiting the expansion of minority groups are similar in most minority groups. They are characterized by a certain universality.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 19; 91-108
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Loser Syndrome – universality of the strategy of defense of discriminated groups
Autorzy:
Pospiszyl, Irena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1365371.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Fundacja Pedagogium
Tematy:
victims
loser syndrome
oppressive situation
social minority
symptoms of the loser syndrome
humiliation
scapegoat
long-term oppressive situation
Opis:
If one assumes, like Mayer Hacker, that a  social minority is a  group of people who, because of their physical or cultural characteristics, are not treated as equal to other groups in a  given society, then it turns out that many groups meet these criteria. In the prison subculture they are met by „losers,” in the macro-social space – by all minority groups such as national, ethnic, racial minorities, but also women and some religious minorities. It is surprising that although these groups often have comparable numerical, physical, or intellectual strength to that of the mainstream group, they are unable to obtain equal treatment, respect, and all the privileges that this entails. This is probably due to a number of factors, including tradition, cultural capital, resources, and culturally established institutions promoting specific social groups. However, an equally important determinant is the own activity of individuals forming a minority group, and their ability to integrate and consolidate with their own group. Among others, the following contribute to this: lack of intra-group solidarity, orientation towards the dominant group, excessive guilt, contempt for one’s own group etc. The article deals with the barriers inherent in the minority groups themselves, which contribute significantly to the consolidation of their unfavorable status. The size and scale of these barriers contribute to the status that I  call the loser syndrome. It is also important that the factors limiting the expansion of minority groups are similar in most minority groups. They are characterized by a certain universality.
Źródło:
Resocjalizacja Polska; 2020, 20; 91-108
2081-3767
2392-2656
Pojawia się w:
Resocjalizacja Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The European Union and Cultural, Economic and Political Development of Minority in Central and Eastern Europe
Autorzy:
Bharti, Mukesh Shankar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2030722.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
The European Union
Minority
Social
Cultural
Politics
East Europe
Opis:
This article aims to present the positions of minorities in Central and Eastern Europe since 1990. The analysis concentrates on relations between the various cultural and minorities group. The main outline is the concepts of minority rights and their multi-dimensional development of linguistic minorities and social development. There is a broad description of the social development of Roma in Central and Eastern Europe. Eastern European democracy promoters have made extensive use of their bilateral diplomatic channels to allow democratization laggards in the post-communist space a glimpse of what democracy looks like close to home and to give them encouragement and know-how to move forward with reforms.
Źródło:
Reality of Politics; 2022, 19; 25-53
2082-3959
Pojawia się w:
Reality of Politics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish–Romanian Bilingualism: An Individual and Social Process
Dwujęzyczność polsko-rumuńska: proces indywidualny i społeczny
Autorzy:
Krasowska, Helena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/49105434.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
Polish–Romanian bilingualism
multilingualism
Polish minority in Romania
individual bilingualism
social bilingualism
Opis:
The aim of this article is to present issues pertaining to Polish–Romanian bilingualism, based on the example of two speakers who can be seen as representative of both the geographical area in focus and of their respective language communities. The interviewees were born in the 1950s and they have lived in Romania, with Romanian as the official language, all their lives. The common denominator of their cases is the family domain and the domain of religion. Both interviewees were born in Polish families in which the home language was Polish. The language experience of the interviewees has been different: one of them played with Romanian- and Ukrainian-speaking children, while the other grew up in the environment of the Polish dialect of Bukovinian highlanders in Solonețu Nou (Pol. Nowy Sołoniec). However, neither of them spoke a language other than Polish on a daily basis during their preschool period. Their language repertoire was enriched with Romanian during their school period and the following periods of their lives mainly involved the use of Romanian. Their retirement has been a time of great change, including the rebirth of the life of the Polish minority. One of the interviewees is the leader of the local Polish association while the other is a member of a folk group of Polish Bukovinian highlanders and is involved in the life of the local Polish community and the activities of the Polish Cultural Centre (Dom Polski) in Suceava. In the domestic sphere, one of them still speaks Polish, while in the case of the other the language of the domestic sphere is Romanian. Both informants have a very high sense of Polish identity and appreciate the language codes they use: Polish and Romanian.
Celem artykułu jest przedstawienie zagadnień związanych z dwujęzycznością polsko-rumuńską na przykładzie dwóch rozmówców, którzy mogą być postrzegani jako reprezentatywni zarówno dla badanego obszaru geograficznego, jak i dla swoich społeczności językowych. Rozmówcy urodzili się w latach 50. XX wieku i całe życie mieszkali w Rumunii, gdzie językiem urzędowym jest rumuński. Wspólny mianownik w ich przypadku stanowią sfery rodzinna i religijna. Rozmówcy urodzili się w polskich rodzinach, w których porozumiewano się mową polską. Doświadczenia językowe rozmówców były różne: jeden z nich bawił się z dziećmi rumuńsko- i ukraińskojęzycznymi, drugi wychowywał się w środowisku polskiej gwary górali bukowińskich w Solonețu Nou (pol. Nowy Sołoniec). Jednak żaden z nich w okresie przedszkolnym nie posługiwał się na co dzień innym językiem niż polski. Ich repertuar językowy został wzbogacony o język rumuński w okresie szkolnym, a kolejne okresy życia wiązały się głównie z używaniem języka rumuńskiego. Ich przejście na emeryturę zbiegło się z okresem wielkich zmian, w tym odrodzenia się życia mniejszości polskiej. Jeden z rozmówców jest liderem miejscowego stowarzyszenia polskiego, natomiast drugi jest członkiem zespołu ludowego polskich górali bukowińskich i angażuje się w życie miejscowej społeczności polskiej oraz w działalność Domu Kultury Polskiej w Suczawie. W sferze domowej jeden z nich posługuje się jeszcze językiem polskim, natomiast w przypadku drugiego rozmówcy językiem sfery domowej jest rumuński. Obaj rozmówcy mają bardzo wysokie poczucie polskości i cenią sobie kody językowe, którymi się posługują: polski i rumuński.
Źródło:
Cognitive Studies | Études cognitives; 2022, 22
1641-9758
2392-2397
Pojawia się w:
Cognitive Studies | Études cognitives
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contempt Speech and Hate Speech: Characteristics, Determinants and Consequences
Mowa pogardy i nienawiści: charakterystyka, uwarunkowania i konsekwencje
Autorzy:
Obrębska, Monika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34111950.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
hate speech
minority groups
social prejudices
desensitisation
mowa nienawiści
grupy mniejszościowe
uprzedzenia społeczne
desensytyzacja
Opis:
Hate speech is defined as verbal abuse against minority groups. Its emotional basis is contempt which activates anger and revulsion. Therefore, it seems to be justified to speak of “contempt speech and hate speech” as a spreading social phenomenon, in effect resulting in a generalised deterioration in attitudes toward minorities. Exposure to hate speech also leads to the phenomenon of desensitisation: the more frequent contact with hate speech in the environment is, the more accustomed to it people become, ceasing to perceive hate speech as a serious social problem. It plays an enormous role in the current social life. It is a tool used in political strife and public debate, excluding dialogue and consensus. All these reasons justify a necessity to academically address the issues of speech of contempt and speech of hate. The aim of this article is to attempt to understand and integrate motivational, cognitive and social determinants of speech of hate referring to classic social psychology studies on prejudices and stereotypes, show its psychosocial consequences and distinguish characteristic features which enable precise qualifying of a given message as this category of lingusitic usus. 
Mowa nienawiści definiowana jest jako przemoc werbalna wobec grup mniejszościowych. Jej emocjonalnym podłożem jest pogarda, która uruchamia gniew i wstręt, stąd uzasadnione wydaje się mówienie o „mowie pogardy i nienawiści” jako rozpowszechniającym się zjawisku społecznym, prowadzącym w efekcie do uogólnionego pogorszenia się postaw wobec mniejszości. Ekspozycja na mowę nienawiści prowadzi też do zjawiska desensytyzacji – im częstszy jest kontakt z mową nienawiści w otoczeniu, tym bardziej ludzie się z nią oswajają i przestają postrzegać mowę nienawiści jako poważny problem społeczny. Odgrywa ona ogromną rolę we współczesnym życiu społecznym, jest narzędziem w walce politycznej i debacie publicznej, wyklucza dialog i porozumienie. Wszystkie te powody uzasadniają konieczność naukowego zajęcia się problematyką mowy pogardy i nienawiści. Celem niniejszego artykułu jest próba zrozumienia i integracji motywacyjnych, poznawczych i społecznych uwarunkowań mowy nienawiści, odwołujących się do klasycznych badań z zakresu psychologii społecznej nad uprzedzeniami i stereotypami, a także pokazanie jej psychospołecznych konsekwencji oraz wyodrębnienie cech charakterystycznych, umożliwiających precyzyjne zakwalifikowanie danej wypowiedzi do tej kategorii uzusu językowego.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia; 2020, 33, 3; 9-20
0867-2040
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J – Paedagogia-Psychologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social media
Autorzy:
Belmar, Guillem
Glass, Maggie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/645331.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
minority language
language promotion
language policy
social media
virtual communities
language revitalization
breathing space
translanguaging
Opis:
Virtual communities as breathing spaces for minority languages: Re-framing minority language use in social mediaConsidering that social media is increasingly present in our daily communicative exchanges, digital presence is an essential component of language revitalization and maintenance. Online communication has modified our language use in various ways. In fact, language use online is often described as hybrid, and boundaries across languages tend to blur. These are also characteristics of translanguaging approaches, which see language as fluid codes of communication. “Breathing spaces” are needed in order to achieve “sustainable translanguaging” practices for minority languages. The establishment of communities of performing minority language speakers in a digital environment raises the question whether these emerging virtual communities can take up the role of  breathing spaces for minority languages. Społeczności wirtualne jako przestrzeń życiowa dla języków mniejszościowych. Nowe spojrzenie na używanie języków mniejszościowych w mediach społecznościowychPonieważ media społecznościowe są coraz bardziej obecne w codziennej komunikacji, obecność języków mniejszościowych w świecie cyfrowym jest niezbędnym elementem dla ich zachowania i rewitalizacji. Komunikacja online przyniosła zmiany wielu aspektów użycia języka. Używanie języka w Internecie często określa się jako hybrydowe, a granice między językami często się zacierają. Te zjawiska cechuje również transjęzyczność (translanguaging), podejście które postrzega język jako płynne kody komunikacji. W przypadku języków mniejszościowych, osiągnięcie „zrównoważonej transjęzyczności” (sustainable translanguaging) wymaga „przestrzeni życiowej” do ich używania. Tworzenie wirtualnych społeczności posługujących się językami mniejszościowymi w świecie cyfrowym rodzi pytanie, czy mogąone pełnić rolę takiej przestrzeni.
Źródło:
Adeptus; 2019, 14
2300-0783
Pojawia się w:
Adeptus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Language, Religion, and Ethnicity-Making at Polish-language Schools in Lithuania
Autorzy:
Šliavaitė, Kristina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22858797.pdf
Data publikacji:
2023-03-20
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Socjologiczne
Tematy:
Lithuania
social integration
State language
minority language
schools with Polish language of
instruction
Catholic religion
Opis:
The focus of this paper is the perceived relation of language (Polish) and religion (Catholicism) to the Polish identity and whether and how these dimensions of identity are employed in interpreting processes of social integration and mobility in Lithuanian society by research participants at schools where Polish is the language of instruction. This paper argues that the native language (Polish) is seen as an important dimension of ethnic (Polish) identity while both majority (Lithuanian) and minority languages are seen as helpful instruments in the process of social inclusion and social mobility since they are perceived as dependent on the social context. Polish-language schools reaffirm the interrelation of the Catholic religion and the Polish identity in discursive and practical ways (via various cultural means). Nevertheless, religion, an essential dimension of Polish identity, does not come to the forefront when discussing social integration or mobility.
Źródło:
Polish Sociological Review; 2023, 221, 1; 127-144
1231-1413
2657-4276
Pojawia się w:
Polish Sociological Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Together or Apart? The Russian-Speaking Minority in Estonia and Its (Dis)Integration into Society after 1991
Razem czy osobno? Mniejszość rosyjskojęzyczna w Estonii i jej (dez)integracja ze społeczeństwem po 1991 roku
Autorzy:
Maj, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34112014.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Russian-speaking minority
national minorities
Estonia
citizenship
social integration
multiculture
multiethnicity
mniejszość rosyjskojęzyczna
mniejszości narodowe
obywatelstwo
integracja społeczna
wielokulturowość
wieloetniczność
Opis:
Estonia’s policy towards national minorities is considered one of the most restrictive in Europe, resulting in a differentiated status of persons living in the state and an unprecedented level of statelessness. This is due to the fact that after Estonia’s independence in 1991, the “zero option”, which guarantees citizenship to all residents of the state, was not introduced, but only to those who were Estonian citizens before the annexation of the state by the USSR and their descendants. The others had to go through a naturalisation process in order to obtain citizenship. The restrictive naturalisation law was intended to facilitate the process of social integration by forcing people to learn the Estonian language and culture. The aim of the research conducted in the article is to analyse the assumptions of Estonia’s policy towards the Russian-speaking minority after 1991. The article verifies the hypothesis that Estonia’s policy towards national minorities is not conducive to the integration of representatives of national minorities into the titular nation. This is due to the strict naturalisation requirements, the failure to include representatives of the Russian-speaking minority in the integration process from the outset, and Russia’s activities in the Baltic region. The article consists of three parts. The first presents the genesis of the Russian-speaking minority on the territory of present-day Estonia, the second analyses the functioning of the Russian-speaking minority in the light of the applicable law, while the third examines the state of integration of the Russian-speaking minority into Estonian society and its identification with the state. The analysis leads to the conclusion that it is difficult to make a clear assessment of Estonian policy on the integration of the Russian-speaking minority. On the one hand, a systematic increase in identification with the state can be observed, while on the other hand, significant disparities in integration have become apparent.
Polityka Estonii wobec mniejszości narodowych uchodzi za jedną z najbardziej restrykcyjnych w Europie, czego efektem jest zróżnicowany status osób zamieszkujących państwo oraz bezprecedensowa skala bezpaństwowości. Wynika to z faktu, że po odzyskaniu niepodległości przez Estonię w 1991 r. nie wprowadzono opcji „zerowej”, gwarantującej obywatelstwo dla wszystkich osób zamieszkujących państwo, ale jedynie tym, którzy byli obywatelami Estonii przed aneksją państwa przez ZSRR i ich zstępnym. Pozostali w celu uzyskania obywatelstwa musieli przejść procedurę naturalizacji. Restrykcyjne prawo naturalizacji miało w założeniu wspomóc proces społecznej integracji, niejako wymuszając naukę języka i kultury Estonii. Celem podjętych badań zaprezentowanych w artykule jest analiza założeń polityki Estonii wobec mniejszości rosyjskojęzycznej po 1991 r. W artykule została zweryfikowana hipoteza zakładająca, że polityka Estonii wobec mniejszości narodowych nie sprzyja integracji przedstawicieli mniejszości narodowych z narodem tytularnym. Wpływają na to rygorystyczne wymogi naturalizacji, brak włączenia od początku w proces integracji przedstawicieli mniejszości rosyjskiej, a także aktywność Rosji w regionie państw bałtyckich. Artykuł jest podzielony na trzy części. W pierwszej została przedstawiona geneza mniejszości rosyjskojęzycznej na terytorium dzisiejszej Estonii, w drugiej zostało przeanalizowane funkcjonowanie mniejszości rosyjskojęzycznej w świetle obowiązującego prawa, natomiast w trzeciej stan integracji mniejszości rosyjskiej ze społeczeństwem Estonii i jej identyfikacji z państwem. Przeprowadzona analiza pozwala skonkludować, że trudno jest jednoznacznie ocenić politykę Estonii w zakresie integracji mniejszości rosyjskojęzycznej. Z jednej strony można bowiem wskazać na systematyczny wzrost identyfikacji z państwem, z drugiej natomiast uwidoczniły się istotne dysproporcje w integracji.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia; 2023, 30, 2; 33-51
1428-9512
2300-7567
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Activities of the Social-Cultural Society of Germans in Opole Silesia in the aspect of ethnic policy of the Polish state
Działalność Towarzystwa Społeczno-Kulturalnego Niemców na Śląsku Opolskim w aspekcie polityki etnicznej państwa polskiego
Autorzy:
Szczepański, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2083373.pdf
Data publikacji:
2021-09-15
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Ethnic policy
the German minority
the Social-Cultural Society of Germans in Opole Silesia
polityka etniczna
mniejszość niemiecka
Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim
Opis:
Some of the most important principles of state ethnic policy are to ensure national and ethnic minorities possibility of continuing their national distinction and to enable them participation in public life, including political. The German minority residing in Poland, the most numerous among national minorities, participates actively in realization of the above-mentioned principles. The German minority is most numerous in Upper Silesia area where since 1990 the biggest minority organization in Poland, the Social-Cultural Society of Germans in Opole Silesia (TSKN), has been operating. The basic aim of this article was to make an attempt to describe TSKN activities in the aspect of Polish state ethnic policy assumptions. Research tools and methods used were: historical, comparative, statistical, source study and literature review. Essential research was also study of Internet sources, first and foremost Ministry of Internal Affairs and Administration websites as well as TSKN websites. Research hypothesis had been formulated, according to which the Third Republic of Poland ethnic policy not only enable keeping national identity for the German minority living in the region of Opole Silesia, but also creates for the minority appropriate conditions to participate in public life of the region. As a result of research process above-mentioned hypothesis was verified positively.
Jednymi z najważniejszych pryncypiów polityki etnicznej państwa jest zapewnienie mniejszościom narodowym i etnicznym możliwości zachowania własnej odrębności narodowej, a także umożliwienie im partycypacji w życiu publicznym, w tym – politycznym. Zamieszkująca Polskę mniejszość niemiecka, będąca najliczniejszą spośród mniejszości narodowych, czynnie uczestniczy w realizacji powyższych wytycznych. Występuje najliczniej na obszarze Górnego Śląska, gdzie od 1990 r. funkcjonuje największa instytucja mniejszościowa w kraju – Towarzystwo Społeczno-Kulturalne Niemców na Śląsku Opolskim (dalej TSKN). Podstawowym celem powstania niniejszego tekstu było podjęcie próby charakterystyki działalności TSKN w aspekcie założeń polityki etnicznej państwa polskiego. Wykorzystano następujące narzędzia i metody badawcze: historyczną, komparatystyczną, analizy źródeł i krytyki piśmiennictwa. Istotne miejsce wśród badań zajęła również analiza zasobów Internetu, przede wszystkim stron Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz witryn TSKN. Postawiono hipotezę badawczą, zgodnie z którą polityka etniczna III Rzeczpospolitej nie tylko umożliwia zachowanie tożsamości narodowej mniejszości niemieckiej zamieszkałej na Śląsku Opolskim, ale również stwarza jej odpowiednie warunki do uczestniczenia w życiu publicznym regionu. W wyniku przeprowadzonego procesu badawczego powyższa hipoteza została zweryfikowana pozytywnie.
Źródło:
Przegląd Politologiczny; 2021, 3; 69-80
1426-8876
Pojawia się w:
Przegląd Politologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Separatisms and Social Integration Processes on the Example of Estonia
Сепаратизмы и процессы социальной интеграции на примере Эстонии
Autorzy:
Włodarska-Frykowska, Agata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/15837026.pdf
Data publikacji:
2023-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
political separatism
social separatism
linguistic separatism
integration strategy
contemporary Estonia
Russian national minority
политический сепаратизм
социальный сепаратизм
языковой сепаратизм
интеграционная стратегия
современная Эстония
русское национальное меньшинство
Opis:
The article seeks to analyze political and social separatisms in contemporary Estonia and to outline integration processes in the country. The Russian national minority has been a factor that has significantly influenced the existing divisions in the interior of the country since the creation of the independent and sovereign Estonian state. Despite the passage of more than 30 years after regaining its independence, Estonia is still struggling with internal separatist mechanisms, whilst strongly developed and strengthened integration processes have significantly influenced its social consolidation. Changes in Estonian society are apparent, the sense of Estonian identity keeps strengthening and representatives of national minorities, primarily the Russian one, have increasingly improved their linguistic competence in Estonian. On the other hand, it is extremely difficult to build Estonian statehood, subjectivity and identity in the shadow of the difficult relations with the Russian Federation.
Статья представляет собой попытку проанализировать политические и социальные сепаратизмы в современной Эстонии и отметить интеграционные процессы в стране. С момента создания самостоятельного и независимого эстонского государства русское национальное меньшинство значительно повлияло на существующие внутри страны разногласия. Несмотря на то, что с момента восстановления независимости прошло более 30 лет, Эстония до сих пор борется с внутренними сепаратистскими механизмами, в то время как сильно развитые и укрепившиеся интеграционные процессы оказали сильное влияние на социальную консолидацию. Видны изменения в эстонском обществе, укрепляется чувство эстонской идентичности, а представители национальных меньшинств, особенно русской, все лучше и лучше владеют эстонским языком. С другой стороны, строить эстонскую государственность, субъектность и идентичность в тени непростых отношений с Российской Федерацией крайне сложно.
Źródło:
Nowa Polityka Wschodnia; 2023, 1(36); 161-174
2084-3291
Pojawia się w:
Nowa Polityka Wschodnia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies