Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rosyjska wojna w Ukrainie" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
How the Information Warfare Turns Into Full-Scale Military Agression: the Experience of Ukraine
Jak wojna informacyjna przechodzi w pełnoskalową agresję militarną: doświadczenie Ukrainy
Autorzy:
Hordiichuk, Olha
Halapsis, Alex
Kozlovets, Mykola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147271.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Russian war in Ukraine
ideological war
information war
hybrid war
full-scale war
Russkiy mir (Russian world)
post-colonialism
propaganda
mentality
identity
Rosyjska wojna w Ukrainie
wojna ideologiczna
wojna informacyjna
wojna hybrydowa
wojna na pełną skalę
Russkij mir (rosyjski świat)
postkolonializm
mentalność
tożsamość
Opis:
The article analyzes the main ideological components and tools of Russia’s information, hybrid and full-scale war against Ukraine. Since the time of Ivan III, Russia has implemented the model of eastern despotism, which claims a special historical mission (“Moscow as the third Rome”). This model involves imperialism, absolutism, anti-democracy, disregard for human rights and the rights of nations. Throughout its history (Moscow Princedom – Russian Empire – Soviet Union – Russian Federation), the external forms of this model changed, but its essence remained unaltered, which is why it was always hostile to European values. From the middle of the 17th century, when Ukrainian lands came under Russian control, it did everything to spread this model to them. To this end, it has taken such actions as rewriting history, banning the Ukrainian language and culture, destroying ethnic self-awareness, as well as repression and genocide against the Ukrainian people. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. Nevertheless, the oppressor failed to completely destroy the code of freedom, which is fundamental to the Ukrainian mentality. With the collapse of the Soviet Union (1991), Ukraine got the opportunity to build its statehood on the values of freedom and democracy, and realized itself as a full-fledged member of the European family. Russia perceived Ukraine’s independence as a threat to its mission and moved to an ideological war against Ukraine. All methods of propaganda were employed, including distortion of facts, creation and mass distribution of pseudo-historical narratives, fakes, manipulations and outright lies. During the rule of Vladimir Putin, the doctrine of “Russkiy mir” (“Russian world”) was developed as a neo-imperial myth, and the Ukrainian state was viewed as a historical mistake that had to be corrected through new colonization. When during the Revolution of Dignity (2014) Ukrainians removed a corrupt pro-Russian politician Viktor Yanukovych from power, Russia resorted to the hybrid war during which it annexed Crimea, Donetsk and Luhansk regions. Although the civilized world did not recognize the Russian annexation, its reaction was too restrained. This gave Putin hope that the world’s response to further aggression would also be weak, and therefore on February 24, 2022, he ordered the full-scale invasion of Ukraine. The Russian ruler underestimated the will of Ukrainians to fight for their freedom, lives, and European ideals. Putin and his henchmen also underestimated the harsh reaction of the civilized world to Russian barbarism. An unpleasant surprise for them was the unprecedented military and financial aid that the West provides to Ukraine. Russian propaganda cannot hide from the world the terrible war crimes and offences against humanity committed by the Russian military. This war is not just a war between two states – it is a war between medieval barbarism and civilization. Ukraine’s victory determines not only the fate of Ukraine, but also the entire world order.
Artykuł analizuje główne ideologiczne komponenty i narzędzia wojny informacyjnej, hybrydowej i w końcu pełnoskalowej toczonej przez Rosję przeciwko Ukrainie. Poczynając od czasów Iwana III Rosja wdraża model wschodniego despotyzmu, w ramach którego przypisuje sobie wyjątkową misję historyczną („Moskwa – Trzeci Rzym”). Model ten obejmuje imperializm, absolutyzm, antydemokrację, lekceważenie praw człowieka oraz praw narodów. W jego historii (Wielkie Księstwo Moskiewskie – Imperium Rosyjskie – Związek Radziecki – Federacja Rosyjska) zmieniały się zewnętrzne formy, ale jego istota pozostała niezmieniona, zaś w jej skład zawsze wchodziło wrogie nastawienie do wartości europejskich. Od połowy XVII wieku, kiedy ziemie ukraińskie znalazły się pod kontrolą Rosji, robiła ona wszystko, aby rozpowszechnić na nich ten model. W tym celu prowadziła działania takie, jak: przepisywanie historii, zakazywanie języka i kultury ukraińskiej, niszczenie samoświadomości etnicznej, a także represje i ludobójstwo wobec narodu ukraińskiego. Nie udało jej się jednak całkowicie zniszczyć kodu wolności, który jest fundamentalny dla ukraińskiej tożsamości. Wraz z upadkiem Związku Radzieckiego, Ukraina otrzymała możliwość zbudowania swojej państwowości na wartościach wolności oraz demokracji, dążąc do realizacji swojego statusu jako pełnoprawnego członka europejskiej rodziny. Niepodległość Ukrainy była postrzegana przez Rosję jako zagrożenie dla jej „misji”, dlatego rozpoczęła ona wojnę ideologiczną przeciwko Ukrainie. Zastosowano wszystkie metody propagandy, w tym fałszowanie faktów, tworzenie i masowe rozpowszechnianie pseudohistorycznych narracji, kłamstw i manipulacji. W okresie rządów Władimira Putina doktryna „Russkogo mira” („rosyjskiego świata”) została rozwinięta w neoimperialny mit, w ramach którego państwo ukraińskie było postrzegane jako historyczny błąd, który musiał zostać naprawiony za pośrednictwem nowej kolonizacji. Kiedy podczas Rewolucji Godności (2014) Ukraińcy pozbawili władzy skorumpowanego prorosyjskiego prezydenta, Wiktora Janukowycza, Rosja zaczęła wojnę hybrydową, w której zaanektowała Krym oraz obwody Doniecki i Ługański. Cywilizowany świat nie uznał rosyjskiej aneksji, a jego reakcja była zbyt powściągliwa. Dało to Putinowi nadzieję, że reakcja świata na bezpośrednią agresję również będzie słaba, dlatego 24 lutego 2022 rozpoczął pełnoskalową inwazję na Ukrainę. Rosyjski rząd nie docenił woli Ukraińców do walki o wolność, życie i europejskie ideały. Putin i jego poplecznicy nie przewidzieli również ostrej reakcji cywilizowanego świata na rosyjskie barbarzyństwo. Zaskoczeniem była dla nich bezprecedensowa pomoc wojskowa i finansowa, jakiej Zachód udziela Ukrainie. Rosyjska propaganda nie może ukryć przed światem straszliwych zbrodni wojennych i przestępstw przeciwko ludzkości popełnionych przez rosyjskie wojsko. Ta wojna to nie tylko wojna między dwoma państwami, to wojna między średniowiecznym barbarzyństwem a cywilizacją. Zwycięstwo Ukrainy determinuje nie tylko jej los, ale także cały światowy porządek.
Źródło:
Przegląd Strategiczny; 2023, 16; 345-362
2084-6991
Pojawia się w:
Przegląd Strategiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Risk of Russia Using Nuclear Weapons Due to the War in Ukraine from the American Perspective
Ryzyko użycia broni jądrowej przez Rosję w związku z wojną na Ukrainie z perspektywy amerykańskiej
Autorzy:
Jureńczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339478.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
nuclear weapons
war in Ukraine
the United States
nuclear blackmail
Russian military aggression
broń jądrowa
wojna w Ukrainie
Stany Zjednoczone
szantaż jądrowy
rosyjska agresja zbrojna
Opis:
The paper’s subject is the risk of using nuclear weapons by Russia in the context of the war in Ukraine. The aim is to analyze and evaluate such a possibility from the American perspective. The main research problem is whether, according to American scholars and experts, is it realistic for Russia to use nuclear weapons against Ukraine or NATO countries? From the perspective of the West, such a possibility cannot be ruled out, but the great majority of researchers and analysts believe that the risk is very small. If this happens, it will likely be the use of tactical nuclear weapons against military targets in Ukraine. It is less likely that tactical nuclear weapons will be launched against elements of the infrastructure used to transport weapons from the West to Ukraine, located in the countries of NATO’s eastern flank. The research used interviews conducted by the author in Washington and New York and the expertise of American think tanks. The analysis was carried out from the perspective of the paradigm of offensive neorealism.
Przedmiotem artykułu jest ryzyko użycia broni jądrowej przez Rosję w kontekście wojny na Ukrainie. Celem artykułu jest analiza i ocena takiej możliwości z perspektywy amerykańskiej. Głównym problemem badawczym jest, czy według amerykańskich naukowców i ekspertów realne jest użycie przez Rosję broni jądrowej przeciwko Ukrainie lub państwom NATO? Z perspektywy Zachodu nie można wykluczyć takiej możliwości, jednak znakomita większość badaczy i analityków uważa, że ryzyko takie jest bardzo niewielkie. Jeśli do tego dojdzie, to prawdopo dobnie będzie to wykorzystanie taktycznej broni jądrowej przeciwko celom wojskowym w Ukrainie. Mniej prawdopodobne jest wystrzelenie taktycznej broni jądrowej przeciwko elementom infrastruktury wykorzystywanej do przesyłu z Zachodu broni dla Ukrainy, zlokalizowanej w państwach wschodniej flanki NATO. W ramach badań wykorzystano wywiady przeprowadzone przez autora w Waszyngtonie i Nowym Jorku oraz ekspertyzy amerykańskich think-tanków. Analiza przeprowadzona została w perspektywie paradygmatu neorealizmu ofensywnego.
Źródło:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne; 2022, 4; 49-64
1731-7517
Pojawia się w:
Środkowoeuropejskie Studia Polityczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Use of genocide by the Russian Federation in the conduct of hybrid activities and warfare in Ukraine
Stosowanie ludobójstwa przez Federację Rosyjską w ramach prowadzenia działań hybrydowych i wojny na Ukrainie
Использование геноцида Российской Федерацией в рамках гибридных действий и войны в Украине
Застосування геноциду Російською Федерацією під час проведення гібридних операцій та війни в Україні
Autorzy:
Jakubczak, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33511166.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
геноцид
гібридна війна
гібридні операції
когнітивна війна
війна в Україні
Російська Федерація
гибридная война
гибридные действия
когнитивная война
война в Украине
Российская Федерация
ludobójstwo
wojna hybrydowa
działania hybrydowe
wojna kognitywna
wojna w Ukrainie
Federacja Rosyjska
genocide
hybrid activities
hybrid warfare
cognitive warfare
the war in Ukraine
Russian Federation
Opis:
Both the Russian hybrid activities and warfare include the use of genocide to strengthen the Kremlin’s position and overcome Ukrainians. It can be observed within many spheres, but mainly as the Russian Federation falsely accuses Ukraine of committing genocide against Russians and claims that the West supports it. Russians commit war crimes that fulfil all the requirements to be considered genocide. The Kremlin uses genocide as a part of cognitive warfare, trying to influence not only the way the Ukrainians are thinking but also how they are behaving. In unofficial channels, there is much content showing Russian violence to generate fear and diminish the resilience of Ukrainians. Bearing in mind how much Russia has already lost with respect to the hybrid war in Ukraine, it is more and more likely that the Kremlin will focus in the future on hybrid activities and will try to exploit the potential of the threats that have already materialised. Principally, the hybrid warfare potential of genocide has been explored by Russians to various extend. This work addresses chosen aspects of the use of genocide by the Russian Federation in the conduct of hybrid activities and warfare in Ukraine from 2022, as well as the motivation behind it.
Як російські гібридні операції, так і гібридна війна передбачають використання геноциду для посилення влади Кремля та перемоги над Україною. Це можна побачити на багатьох рівнях, але головним чином у неправдивих російських звинуваченнях України у вчиненні геноциду проти росіян, а Заходу – у підтримці цього, а також у фактах вчинення росіянами воєнних злочинів, які відповідають усім передумовам, щоб вважатися геноцидом. Крім того, Кремль використовує геноцид як частину когнітивної війни, намагаючись вплинути не лише на мислення українців, але й на їхню поведінку. Зокрема, на неофіційних каналах з’являється багато контенту, який показує злочини, скоєні росіянами, щоб посіяти страх і знизити стійкість українців. З огляду на те, якої шкоди Росія зазнала від гібридної війни в Україні, стає все більш імовірним, що Кремль зосередиться на гібридних діях у майбутньому і намагатиметься використати потенціал загроз, які вже матеріалізувалися. По суті, з огляду на це, корисність використання злочину геноциду в проведенні гібридних операцій використовувалася росіянами в різному ступені. У цьому дослідженні розглядаються окремі аспекти використання Російською Федерацією геноциду під час проведення гібридних операцій та війни в Україні з 2022 року і далі, а також мотивація, що стоїть за цим.
Как российские гибридные действия, так и гибридная война России предполагают использование геноцида для укрепление позиций Кремля и поражения Украины. Это проявляется на многих уровнях, но главным образом в ложных обвинениях России в адрес Украины в геноциде россиян и Запада в поддержке этого, но также в том, что россияне совершают военные преступления, которые отвечают всем требованиям, чтобы считаться геноцидом. Кроме того, Кремль использует геноцид как часть когнитивной войны, пытаясь повлиять не только на мышление украинцев, но и на их поведение. В частности, на неофициальных каналах появляется множество материалов, показывающих преступления, совершенные россиянами, чтобы посеять страх и снизить сопротивляемость украинцев. Учитывая, какой большой ущерб Россия понесла в связи с гибридной войной в Украине, становится все более вероятным, что в будущем Кремль сосредоточится на гибридных действиях и попытается использовать потенциал уже реализовавшихся угроз. По сути, с учетом вышесказанного, целесообразность использования преступления геноцида в рамках проведения гибридных действий в том или ином объеме была исследована россиянами. В данном исследовании рассматриваются отдельные аспекты использования Российской Федерацией геноцида в ходе гибридных действий и войны в Украине, начиная с 2022 года, а также мотивации, лежащей в его основе.
Zarówno rosyjskie działania hybrydowe, jak i wojna hybrydowa obejmują wykorzystanie ludobójstwa w celu wzmocnienia pozycji Kremla i pokonania Ukrainy. Można to zaobserwować na wielu płaszczyznach, ale głównie w fałszywych rosyjskich oskarżeniach Ukrainy o popełnienie ludobójstwa na Rosjanach i Zachodu o wspieranie tego, również w faktach, że Rosjanie popełniają zbrodnie wojenne, które spełniają wszystkie przesłanki, aby uznać je za ludobójstwo, dodatkowo Kreml wykorzystuje ludobójstwo jako część wojny kognitywnej, próbując wpłynąć nie tylko na sposób myślenia Ukraińców, lecz także na ich zachowanie. W szczególności w nieoficjalnych kanałach pojawia się wiele treści pokazujących zbrodnie dokonane przez Rosjan w celu wywołania strachu i zmniejszenia odporności Ukraińców. Biorąc pod uwagę, jak wielkie straty Rosja poniosła w związku z wojną hybrydową na Ukrainie, jest coraz bardziej prawdopodobne, że Kreml skupi się w przyszłości na działaniach hybrydowych i spróbuje wykorzystać potencjał zagrożeń, które już się zmaterializowały. Zasadniczo, z uwzględnieniem powyższego, przydatność wykorzystania zbrodni ludobójstwa przy prowadzeniu działań hybrydowych była eksplorowana przez Rosjan w różnym zakresie. Niniejsze opracowanie dotyczy wybranych aspektów stosowania ludobójstwa przez Federację Rosyjską w ramach prowadzenia działań hybrydowych i wojny na Ukrainie od 2022 r., a także motywacji, która za tym stoi.  
Źródło:
Studia Prawnicze KUL; 2023, 4; 81-99
1897-7146
2719-4264
Pojawia się w:
Studia Prawnicze KUL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies