- Tytuł:
- Norwegian shipowners in the ports of the Polish customs area in the years 1919–1939 (main problems)
- Autorzy:
- Siemianowski, Jordan
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1592365.pdf
- Data publikacji:
- 2018
- Wydawca:
- Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
- Tematy:
-
Polish-Norwegian relations in the years 1919–1939
Norwegian merchant fleet
Norwegian shipowners
economy of Gdańsk in the years 1919–1939
economy of Gdynia in the years 1919–1939
stosunki polsko-norweskie w latach 1919–1939
norweska flota handlowa
norwescy armatorzy
gospodarka Gdańska w latach 1919–1939
gospodarka Gdyni w latach 1919–1939 - Opis:
-
W okresie dwudziestolecia międzywojennego norweska flota handlowa pod względem wielkości plasowała się na 4–6 miejscu na świecie. Z tych względów Norwegia była atrakcyjnym partnerem gospodarczym dla Polski, która w 1919 roku nie miała floty handlowej. W tym samym roku norweski rząd wysłał do Polski misję gospodarczą pod kierownictwem Samuela Eydego, a także z udziałem m.in. norweskiego armatora i reprezentanta Norweskiego Związku Armatorów – Thora Thoresena. Niestety na początku lat dwudziestych ubiegłego wieku problemy finansowe Polski spowodowały brak większego zainteresowania norweskich armatorów obsługą portu gdańskiego. W 1921 roku jeden z największych norweskich armatorów, Det Bergenske Dampskibsselskab (BDS), zaangażował się w transporty śledzi do Gdańska zakupionych w ramach tzw. drugiej polsko-norweskiej umowy śledziowej. W tym samym roku BDS utworzyło filię w Gdańsku, a w 1928 roku w Gdyni – Bergenske Baltic Trasnport Ltd. („Bergenske” lub BBT). W 1921 roku BDS założył linię żeglugową do portów bałtyckich i Londynu, zaś w 1931 roku wraz ze Det Stavangerske Dampskibsselskab – linię do portów zachodnio-norweskich. BDS współtworzył również mniejsze przedsiębiorstwa żeglugowe (Nord Ost-See Reederei A.-G., Standard Line Reederei A.-G., Bellmore Reederei A.-G., Norna Reederei-Gesellschaft m.b.H.). Statki BDS uczestniczyły także w linii południowo-amerykańskiej linii żeglugowej – Den Norske Syd-Amerikalinjen (SAL). Spośród norweskich armatorów największą linię żeglugową do Gdańska i Gdyni utrzymywał Wilhelm Wilhelmsen (Gulf-Gdynia Line – GGL), dzięki której dostarczano do portów polskiego obszaru celnego duże ilości amerykańskiej bawełny. Linie żeglugowe utrzymywali również Fred Olsen & CO. (linia do wschodnich portów norweskich) oraz Gunstein Stray & Sønn (Vore-Line do Antwerpii). Norwescy armatorzy w wielu przypadkach korzystali z żeglugi trampowej (nieregularnej), która dominowała w Gdańsku, natomiast w Gdyni przeważała z wyjątkiem lat 1934–1936. Istotnym aspektem aktywności BBT była działalność maklerska oraz spedycyjna. BBT było jednym z największych maklerów w Gdańsku i Gdyni. Ponadto dzięki posiadaniu „Bergford” Holz-Speditions und Lager G.m.b.H. oraz „Berghof” Lager und Warrant G.m.b.H. eksportowało duże ilości drewna z Gdańska. „Bergenske” współpracowało także z polskimi firmami spedycyjnymi – Polski Lloyd SA i C. Hartwig SA. Wszystkie te firmy miały filie w Polsce i zagranicą, co pozwoliło BBT prowadzić transport komplementarny, a więc z użyciem transportu morskiego i lądowego.
SummaryIn the interwar period the Norwegian merchant fleet was ranked fourth-sixth in the world. That is why Norway was an attractive economic partner for Poland, which in 1919 did not possess any merchant fleet. In the same year the Norwegian government sent to Poland an economic mission headed by Samuel Eyde, the Norwegian shipowners and their Union were represented by Thor Thoresen. Regrettably, at the beginning of the 1920s financial problems of Poland resulted in the lack of interest in operating the port of Gdańsk on the part of the Norwegian shipowners.In 1921 one of the biggest Norwegian shipowners, Det Bergenske Dampskibsselskab (BDS), took up transporting herring to Gdańsk purchased within the so called second Polish-Norwegian Herring Contract. In the same year BDS set up a branch in Gdańsk, and in 1928 – in Gdynia, Bergenske Baltic Transport plc (‘Bergenske’ or BBT). In 1921 BDS set up a navigational line to the Baltic ports and London, and in 1931 – together with Det Stavangerske Dampskibsselskab – another line to the ports of western Norway. BDS participated in the creation of smaller shipping companies (Nord Ost-See Reederei A-G, Standard Line Reederei A-G, Bellmore Reederei A-G, Norna Reederei-Gesellschaft mbH). The BDS ships also sailed in the South-American line, Den Norske Syd-Amerikalinjen (SAL). Among the Norwegian shipowners the biggest line to Gdańsk and Gdynia was operated by Wilhelm Wilhelmsen (Gulf-Gdynia Line, GGL). Thanks to that line a huge quantities of American cotton were delivered to the ports of the Polish customs area. Navigational lines were operated also by Fred Olsen & CO. (a line to the ports of eastern Norway) and Gunstein Stray & Sønn (Vore-Line to Antwerp). The Norwegian shipowners in many cases used tramps, which dominated in Gdańsk, and so were they in Gdynia with the exception of the years 1934–1936. An essential element of the activity of BBT was broking and forwarding. BBT was one of the biggest brokers in Gdańsk and Gdynia. In addition, thanks to the fact that ‘Bergford’ Holz-Speditions und Lager GmbH and ‘Berghof’ Lager und Warrant GmbH remained in the same hands, BBT exported a large quantity of wood from Gdańsk. ‘Bergenske’ cooperated also with Polish forwarding companies, the Polish Lloyd and C. Hartwig. All those companies had branches in Poland and abroad, which enabled BBT to run complementary transport, i.e. using sea and land transport. - Źródło:
-
Studia Maritima; 2018, 31; 155-186
0137-3587
2353-303X - Pojawia się w:
- Studia Maritima
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł