Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Personal identity" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 24
Tytuł:
Historical preconditions for the development of “the right to a personal identity” in Western philosophy
Autorzy:
Jumakova, Anastasija
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621751.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Right to personal identity
personal identity
philosophy
human dignity
personal autonomy
Opis:
Any discussion on a person’s right to identity ought to start with a study of the content of a person’s identity. While ascertaining the essence of a person’s identity, the author was inclined to think that the development of a personal identity as a permanent concept was promoted by the genesis of the human dignity, individuality, autonomy and personality of a person. It is human dignity, the manifestation of which, inter alia, is to be found in the person’s identity, which forms the basis of its legal protection, transforming the identity of a person into legal value and, accordingly, creating the right of a person to identity. Thus the article provides a legally philosophical insight into the historical circumstances in which the concept of personal identity arose, and that are essential for a comprehensive modern understanding of the concept.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2019, 18, 2; 52-67
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Dualist Project and the Remote-Control Objection
Autorzy:
Olson, Eric T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791263.pdf
Data publikacji:
2021-03-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Swinburne
personal identity
immortality
Opis:
Substance dualism says that all thinking beings are immaterial. This sits awkwardly with the fact that thinking requires an intact brain. Many dualists say that bodily activity is causally necessary for thinking. But if a material thing can cause thinking, why can’t it think? No argument for dualism, however convincing, answers this question, leaving dualists with more to explain than their opponents.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 89-101
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Revival of Substance Dualism
Autorzy:
Robinson, Howard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791257.pdf
Data publikacji:
2021-03-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Swinburne
dualism
personal identity
epiphenomenalism
Opis:
I argue in this essay that Richard Swinburne’s revised version of Descartes’ argument in chapter 5 of his Are We Bodies or Souls? does not quite get him to the conclusion that he requires, but that a modified version of his treatment of personal identity will do the trick. I will also look critically at his argument against epiphenomenalism, where, once again, I share his conclusion but have reservations about the argument.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 33-43
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polish Personal Identity Card as a Tool for Identity Theft
Autorzy:
Owoc, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/308465.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Łączności - Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
biometrics
identity theft
personal identity card
Opis:
This article discusses the changes that are the result of entry the new personal ID card issued in Poland. The new document contains less information about the owner, i.e. height, eye color or signature, so that the risk of identity theft is signicantly greater.
Źródło:
Journal of Telecommunications and Information Technology; 2015, 2; 23-24
1509-4553
1899-8852
Pojawia się w:
Journal of Telecommunications and Information Technology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
No Work for a Theory of Personal Identity
Autorzy:
Schwenkler, John
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791259.pdf
Data publikacji:
2021-03-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Swinburne
dualism
personal identity
imaginary cases
Opis:
A main element in Richard Swinburne’s (2019) argument for substance dualism concerns the conditions of a person’s continued existence over time. In this commentary I aim to question two things: first, whether the kind of imaginary cases that Swinburne relies on to make his case should be accorded the kind of weight he supposes; and second, whether philosophers should be concerned to give any substantial theory, of the sort that dualism and its competitors are apparently meant to provide, to explain the conditions of personal identity after all. My suggestion, instead, will be that the concept of a person’s continued existence is better taken as philosophically unanalyzable.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 57-65
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Defense of Presentist Time Travel
Autorzy:
Zhuang, Xuanpu
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38430139.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Tematy:
presentism
time travel
causation
personal identity
Opis:
Presentism usually holds that only present entities exist. In contrast to presentism, eternalism holds that past, present, and future entities all exist. According to some philosophers, presentism is intuitively incompatible with time travel. In this paper, I defend the compatibility between presentism and time travel by arguing for a plausible account of causation in the presentist framework. To achieve my goal, I respond to an objection to presentist time travel that is based on the nonexistence of the past: the Causation Objection. According to the Causation Objection, causal relations between objects at different times are necessary for time travel, but these are impossible for presentists. I evaluate a possible reply based on a non-relational account of causation and show that this reply is not satisfying. Subsequently, I put forward a fact-based account of causal relation. I argue that presentists could accept facts instead of events as causal relata, thus establishing causal relations. As all facts about the past, the present, and the future exist in the present, we could explain how backward causation works and describe the discrepancy between personal time and external time in presentist time travel; in this way, I argue, we could vindicate the compatibility between presentism and time travel.
Źródło:
Filozofia Nauki; 2022, 30, 4; 101-117
1230-6894
2657-5868
Pojawia się w:
Filozofia Nauki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Response to Essays on Are We Bodies or Souls?
Autorzy:
Swinburne, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791265.pdf
Data publikacji:
2021-03-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Descartes
essence
personal identity
physical event
mental event
soul
Opis:
This paper consists of my responses to the comments by nine commentators on my book Are we Bodies or Souls? It makes twelve separate points, each one relevant to the comments of one or more of the commentators, as follows: (1) I defend my understanding of “knowing the essence” of an object as knowing a set of logically necessary and sufficient conditions for an object to be that object; (2) I claim that there cannot be thoughts without a thinker; (3) I argue that my distinction of “mental” from “physical” events in terms of whether anyone has privileged access to whether or not they occur, is a clear one; (4) and (5) I defend my account of metaphysical modality and its role in defending my account of personal identity; (6) I defend my view that Descartes’s argument in favor of the view that humans are essentially souls fails, but that my amended version of that argument succeeds; (7) I claim that my theory acknowledges the closeness of the connection in an earthly life between a human soul and its body; (8) I argue that my Cartesian theory of the soul-body relation is preferable to Aquinas’s theory of that; (9) I argue that a material thing cannot have mental properties; (10) I argue that any set of logically necessary conditions for an object to be the object it is, which together form a logically sufficient condition for this, mutually entails any other such set; (11) I deny that a dualist needs to provide an explanation of how the soul has the capacities that it has; and finally (12) I defend my view that souls have thisness, and claim that that is not a difficulty for the view that God determines which persons will exist.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 119-138
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Swinburne on Physicalism and Personal Identity
Autorzy:
Snowdon, Paul
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791255.pdf
Data publikacji:
2021-03-18
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Swinburne
physicalism
entailments
privileged access
personal identity
Simple View
Reductionist View
Opis:
In chapter 2 Swinburne rejects physicalism for two reason. The first is that it is committed to entailments that do not exist. It is suggested that this reason is questionable both because there is no persuasive reason to deny there are such entailments, and also no reason to think that physicalism has such entailments. The second reason is that the mental involves privileged access by the subject and physical features do not allow privileged access. It is proposed that the physical does in fact permit privileged access. In chapter 3 Swinburne defends the Simple View of personal identity. The reasoning is very complex and rich, but it is proposed that Swinburne has not really shown that a reductionist account cannot be correct.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2021, 69, 1; 11-21
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
FAKE NEWS AND THE RITUALISATION OF THE SELF
Autorzy:
KARAS, ELENI
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1036368.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
personal identity
socio-political identity
mediated identity
folklore
rituals
situated knowledge
discourse
narrative
existentialism
Kierkegaard
Opis:
Two hundred years have passed since the question of subjectivity (re-interpreted through Kierkegaard’s existentialism) became central in modern philosophy. Over these two centuries, multiple theories addressed and questioned the borders between authentic subjectivity and an internalized panopticon of the hegemonic views that dominate the subject. Nevertheless, they still have to be definitively defined. As we may try to point Fake News (FN) is an opponent to subjectivity, and yet it comes from the subject. FN is the intentional spreading through new technologies of false information on a global level by subjects that use social media, a process influencing not only the sense of socio-political reality but also the concept of identity. Identities (personal or collective) are in general the combination of the socially determined understanding of ‘who I am’ and the socially and psychologically influenced ‘mental model’ of ‘what the world - and the self within it - should be’, all expressed and produced under the fundamental influence of our idiosyncratic characteristics. One of the fields that all these factors meet and interact is the new mediated environment where almost everyone can participate and contribute. According to the Sociology of Communication as founded by Giddens, Habermas and Luckmann (Leydesdorff 2000) this makes the public part of our identity the dominant one, creating a ritual in which our narcissistic elements dominate our private ones. The Self, addressing itself into the public like an echo and back to the Self, becomes ritualized. In our paper, we explore the interrelation of this phenomenon with the creation and distribution of Fake News, from the vantage point of Kierkegaard’s existential philosophy.
Źródło:
Society Register; 2019, 3, 2; 109-121
2544-5502
Pojawia się w:
Society Register
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dusza czyni nas tymi, kim jesteśmy
Our soul makes us who we are
Autorzy:
Swinburne, Richard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591904.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
personal identity
person
brain
soul
neuroscience
tożsamość osobowa
osoba
mózg
umysł
dusza
neuronauka
Opis:
Teoria tożsamości osobowej jest teorią poszukującą czynnika decydującego o tym, że osoba P2 w czasie t2 jest tą samą osobą, co osoba P1 w czasie t1 wcześniejszym od t2. Większość współczesnych teorii to „teorie złożone”. Teorie złożone utrzymują, że tożsamość dwóch osób zależy od pewnego stopnia „ciągłości” lub „łączności” między dwiema osobami pod względem jednej lub większej liczby cech – P2 musi posiadać część ciała lub mózgu P1 i/lub być zdolna do zapamiętania niektórych przeżyć osoby P1. Wszystkie te teorie są podatne na zarzut arbitralności – każda z nich musi bowiem dokładnie określić, jaki stopień odnośnej cechy sprawiłby, że P2 byłaby tą samą osobą, co P1, a wybór jakiejkolwiek konkretnej wartości jest w tym wypadku całkowicie arbitralny. Aby wystawić się na taki zarzut, teorie złożone muszą twierdzić, że bycie tą samą osobą, co P1, jest kwestią stopnia. Tymczasem „teorie tożsamości częściowej” są przedmiotem krytyki z uwagi na znamienną konsekwencję, że więcej niż jedna późniejsza osoba może być częściowo identyczna z osobą P1. Taka konsekwencja nie może być sformułowana w sposób spójny. Wynika z tego, że albo osoba P2 jest w pełni identyczna z osobą P1, albo osoba P2 nie jest w ogóle identyczna z osobą P1, co prowadzi do „prostej teorii” tożsamości osobowej, zgodnie z którą tożsamości osobowej nie można analizować pod kątem cech o różnym stopniu nasilenia. Jednak w czasie t2 musi zachodzić jakaś różnica między osobą P1 a osobą, która osobą P1 nie jest. Konkluzją niniejszej pracy jest stwierdzenie, że osoba P2 jest identyczna z osobą P1, jeśli obie mają tę samą niepodzielną nie-fizyczną część, czyli tę samą duszę. W przeciwnym razie osoby P1 i P2 identyczne być nie mogą. W związku z tym element, który czyni osobę tym, kim ona jest, to dusza tej osoby.
A theory of personal identity is a theory about what makes some person P2 at a time T2 the same person as some person P1 at an earlier time T1. Most contemporary theories are “complex theories”. Complex theories hold that the identity of two persons depends on a certain degree of “continuity” or “connectedness” between the two persons of one or more features – P2 having some of P1’s body or brain, and/or being able to remember some of the experiences of P1. All these theories are open to the arbitrariness objection – that any such theory has to state exactly what degree of the relevant feature would make P2 the same as P1, and the choice of any particular value for that degree would be entirely arbitrary. To meet this objection complex theories have to claim that being the same person as P1 is a matter of degree. But such “partial identity theories” are open to the objection that they have the consequence that more than one later person could be partly identical to P1, a consequence that cannot be spelled out coherently. It follows that either P2 is fully identical to P1, or P2 is not at all identical to P1, and so leads to the “simple theory” of personal identity, that personal identity cannot be analysed in terms of features of which there can be different degrees. But there must be a difference between a person at T2 who is P1 and one who is not P1. And so the paper concludes that P2 is identical to P1 if they both have the same indivisible non-physical part, that is the same soul; but otherwise they are not the same. What makes a person who they are is their soul.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 2; 137-151
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Cartesianism and Anti-Cartesianism of Locke’s Concept of Personal Identity
Kartezjanizm i antykartezjanizm locke’owskiej koncepcji tożsamości osobowej
Autorzy:
Grzeliński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791104.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
René Descartes
Kartezjusz
John Locke
tożsamość osobowa
racjonalizm
empiryzm
personal identity
rationalism
empiricism
Opis:
Niniejszy artykuł koncentruje się na zależnościach pomiędzy Locke’owskim i kartezjańskim pojmowaniem tożsamości osobowej. Wbrew częstym odczytaniom, różnica pomiędzy nimi nie daje się sprowadzić do prostego przeciwstawienia substancjalizmu i empiryzmu. Locke nie rezygnuje ze stanowiska substancjalistycznego, jednakże rozgranicza dwie sfery — naturalnego, bazującego na doświadczeniu poznania oraz filozoficznych spekulacji, w których stara się przedstawić racjonalną i zgodną ze swym programem epistemologicznym interpretację dogmatów religijnych. Krytyka Locke’a dotyczy możliwości istnienia rzeczy myślącej jako substancji istniejącej niezależnie od ciała, natomiast rozbudowaniu w stosunku do filozofii kartezjańskiej ulega opis różnicowania się doświadczenia i ludzkiej subiektywności, zaś pojęcie tożsamości osobowej zyskuje eksplikację na czterech uzupełniających się poziomach: psychologicznym, biologicznym, społeczno-prawnym i religijnym.
This article focuses on the relationship between the conceptions of personal identity presented by Descartes and by Locke. Contrary to common readings, I claim that the difference between them cannot be reduced to a simple contrast between rational substantialism and genetic empiricism. Locke does not resign from the substantialist position but delimits the two spheres: natural cognition with its foundation in experience and philosophical speculations, in which he tries to present a rational interpretation of religious dogmas which is consistent with his epistemological programme. Locke’s criticism is directed against the Cartesian notion of a thinking thing as a substance independent of the body and his description of the differentiation of experience and his depiction of human subjectivity is expanded in relation to Cartesian philosophy: personal identity gains explication at four complementary levels: psychological, biological, socio-legal, and religious.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2020, 68, 2; 195-212
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Disappearance of the Other: A Note on the Distortion of Love
Autorzy:
Engdahl, Emma
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1024295.pdf
Data publikacji:
2020-01-31
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Love
Freedom
Personal Identity
Intimate Relationships
Intersubjectivity
Other-Silencing
Melancholic Depression
Hegel
Kristeva
Giddens
Opis:
Against the backdrop of contemporary sociological theories of love, this article explores the disappearance of the other in contemporary love relationships by focusing on the relationship between love and depression. The aim of the article is twofold: first, to provide a theoretical framework to be able to grasp in what ways the other is threatened with erosion in contemporary love relationships and why this may cause depression; second, to exemplify it with empirical data consisting of human documents such as novels, interviews, sms- and messenger-correspondence. The first section, excluding the introduction, consists of methodological reflections. The second section introduces Hegel’s thinking on love and discusses the perception of it by thinkers such as Honneth, Sartre, and Beauvoir, as well as its parallels with Giddens’s idea on confluent love as a new egalitarian paradigm for equality in intimate relationships. The third section is mainly devoted to Kristeva’s theory of the melancholic-depressive composite, but also introduces Illouz’s concept of autotelic desire. In the fourth section, Han’s idea of “the erosion of difference” and Bauman’s thinking on “the broken structure of desire” are discussed in relation to the use of Tinder in contemporary culture. The fifth section consists of an analysis of excerpts from contemporary love novels and interviews that illustrates the disappearance of the other in contemporary love relationships. In the sixth section, a number of longer passages from a messenger conversation, ranging over a couple of months in duration, is reproduced and interpreted, mainly by help of Kristeva’s thinking, in order to make visible the relation between the erosion of the other and melancholic depression. The article ends with a short conclusion.
Źródło:
Qualitative Sociology Review; 2020, 16, 1; 50-76
1733-8077
Pojawia się w:
Qualitative Sociology Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pastoral Care of Vocations and Personal Identity
Autorzy:
Skreczko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149986.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
personal identity
vocational ministry
psychology
pedagogy
counseling
self-narrative
education
accompaniment
Gaudete et Exsultate
Opis:
In its mission of evangelization, the Church has focused on pastoral care of vocations in recent years. Confronted with the many challenges facing civilization and the progressive secularization of the societies of materialistic Europe, the Church has been seeking appropriate methods, means, and formation strategies to help young people recognize their vocation. Undoubtedly today many formators and vocation animators are aware of the significant role that the psychological sciences play in the understanding human identity. God is always calling, but man alone can respond.In the human formation and maturation process, a person has the opportuni ty to come to know himself and understand his own history. A person who has responded to God’s call must also agree to ongoing long-term formation. From this point of view, personal accompaniment plays an important role, since no person is capable of progressing towards human and spiritual maturity alone.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 149-161
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leibniz: Personal Identity and Sameness of Substance
Leibniz: osobowa identyczność i tożsamość substancji
Autorzy:
Gut, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488319.pdf
Data publikacji:
2017-06
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Leibniz
personal identity
person
substance
sameness
self-consciousness
memory
osobowa identyczność
substancja
tożsamość
samoświadomość
pamięć
Opis:
Leibniz’s theory of personal identity has been the object of numerous discussions and various interpretations. In the paper I contrast my view on Leibniz’s solution to the problem of personal identity with the view of Margaret Wilson and Samuel Scheffler. They both claimed that Leibniz failed to formulate a coherent, uniform and tenable theory of personal identity. His stance – as they state – contains so many inconsistencies that it cannot be adopted as a satisfactory solution to this problem. I disagree with this opinion. It is my conviction that a more inquisitive analysis of Leibniz’s texts leads to the conclusion that such severe criticism of the results of Leibniz’s studies of personal identity is ill-founded. My paper consists of two parts. In the first part—drawing on suggestions made by Vailati, Thiel, Noonan, and Bobro—I attempt to present the essential arguments against the interpretation offered by M. Wilson and S. Scheffler. In the second part I address two issues. First, I try to discuss the reasons which Leibniz listed to support his thesis that personal identity requires both the continuity of substance and the continuity of some psychological phenomena. Then, I turn to identifying Leibniz’s arguments which support the thesis that what ultimately provides a person with identity is their substantial principle, i.e. the soul or “I.”
Teoria Leibniza na temat osobowej identyczności jest od dawna przedmiotem licznych sporów i rozbieżności interpretacyjnych. W niniejszym artykule zestawiam mój pogląd na temat tego, co faktycznie uważał Leibniz za podstawę bycia tą samą osobą z poglądem, który został sformułowany przez Margaret Wilson i Samuela Schefflera. Ich zdaniem Leibniz nie przedstawiał spójnej, jednolitej i przekonującej teorii osobowej identyczności. Jego stanowisko — jak utrzymują ci autorzy — zawiera w sobie zbyt wiele niekonsekwencji, aby można je było uznać za satysfakcjonujące rozwiązanie tego zagadnienia. Nie zgadzam się z tą opinią. W moim przekonaniu bardziej wnikliwy ogląd tekstów Leibniza pozwala stwierdzić, że nie ma podstaw do tak krytycznej oceny wyników Leibniza w kwestii osobowej identyczności. Artykuł składa się z dwóch części. W części pierwszej — korzystając z sugestii podanych przez Vailatigo, Thiela, Noonana i Bobro — staram się przedstawić główne argumenty przeciwko interpretacji Wilson i Schefflera. W części drugiej poruszam dwie kwestie. Najpierw omawiam powody, które Leibniz wymieniał celem uzasadnienia tezy, że osobowa identyczność wymaga zarówno ciągłości substancji, jak i ciągłości pewnych fenomenów psychologicznych. Następnie przedstawiam argumenty Leibniza na rzecz tezy, że tym, co ostatecznie nadaje identyczność osobie, jest jej substancjalna zasada, czyli dusza lub „ja”.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2017, 65, 2; 93-110
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Respect for privacy from the Strasbourg perspective
Autorzy:
Danaj, Lorenc
Prifti, Aleks
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035840.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Academicus. International Scientific Journal publishing house
Tematy:
ECHR
international law
human rights
right for privacy
European Court of Strasbourg
the right to respect
personal information
personal identity
integrity
Opis:
Following a general overview of the EHCR case of law and some of its distinctive features, this article focuses on explaining the meaning of ‘privacy’, and guaranteed as a fundamental right in light of Article 8 of the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, using as illustrations the verdicts of some cases judged by the institutions of Strasbourg. Certain paragraphs of the article address a series of issues, which according to the Court-referring to the images created by the Convention-cover a range , within which any individual may freely follow the development of their personality. The article also raises some questions, which the ECHR has often fully answered,or at least, indirectly implied. The author elaborates also on limits of privacy as foreseen by paragraph 2 of Article8, as well as on some obligations that the Convention assigns to its contracting State-Parties.
Źródło:
Academicus International Scientific Journal; 2012, 05; 108-118
2079-3715
2309-1088
Pojawia się w:
Academicus International Scientific Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 24

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies