Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Michał I" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Michał Tyszkiewicz (1828–1897): an illustrious collector of antiquities
Michał Tyszkiewicz (1828–1897) – sylwetka wybitnego kolekcjonera antyku
Autorzy:
Kazimierczak, Mariola
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/433402.pdf
Data publikacji:
2019-05-31
Wydawca:
Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
Tematy:
Michał Tyszkiewicz (1828–1897)
excavations in Egypt
collector
art of Antiquity
archaeology
epigraphy
Rome
science and collectorship as well as antiquity market in the 19th century
wykopaliska w Egipcie
kolekcjoner
sztuka antyczna
archeologia
epigrafika
Rzym
nauka i kolekcjonerstwo oraz rynek antykwaryczny w XIX wieku
Opis:
Michał Tyszkiewicz was an outstanding collector of antiquities and a pioneer of Polish archaeological excavations in Egypt conducted in late 1861 and early 1862, which yielded a generous donation of 194 Egyptian antiquities to the Paris Louvre. Today Tyszkiewicz’s name features engraved on the Rotunda of Apollo among the major Museum’s donors. Having settled in Rome for good in 1865, Tyszkiewicz conducted archaeological excavations there until 1870. He collected ancient intaglios, old coins, ceramics, silverware, golden jewellery, and sculptures in bronze and marble. His collection ranked among the most valuable European ones created in the 2nd half of the 19th century. Today, its elements are scattered among over 30 major museums worldwide, e.g. London’s British Museum, Ny Carlsberg Glyptotek in Copenhagen, New York’s Metropolitan Museum of Art, or the Museum of Fine Arts in Boston. The latest investigation of M. Tyszkiewicz’s correspondence to the German scholar Wilhelm Froehner demonstrated that Tyszkiewicz widely promoted the development of archaeology and epigraphy; unique pieces from his collections were presented at conferences at Rome’s Academia dei Lincei or at the Académie des Inscriptions et Belles-Lettres in Paris, and published by Italian, French, Austrian, and German scholars. He was considered an expert in glyptic, and today’s specialists, in recognition of his merits, have called a certain group of ancient cylinder seals the ‘Tyszkiewicz Seals’, an Egyptian statue in black basalt has been named the ‘Tyszkiewicz Statue’, whereas an unknown painter of Greek vases from the 5th century BC has been referred to as the ‘Painter Tyszkiewicz’.
Michał Tyszkiewicz był wybitnym kolekcjonerem antyku oraz pionierem polskich wykopalisk w Egipcie, prowadzonych na przełomie 1861 i 1862 r., które zaowocowały hojnym darem 194 antyków egipskich do Muzeum Luwru w Paryżu. Jego nazwisko jest dzisiaj wygrawerowane w rotundzie Apollina pośrod głównych donatorów. W 1865 r. Tyszkiewicz na stałe osiedlił się w Rzymie, gdzie do 1870 r. prowadził wykopaliska archeologiczne. Kolekcjonował starożytne gemmy, numizmaty, ceramikę, wyroby ze srebra, złotą biżuterię, rzeźby w brązie i w marmurze. Jego zbiory należały do cenniejszych kolekcji europejskich jakie powstały w 2. poł. XIX wieku. Dzisiaj są one rozproszone w ponad 30 najważniejszych muzeach na świecie, m.in. takich jak British Museum w Londynie, Ny Carlsberg Glyptotek w Kopenhadze, Metropolitan Museum of Art w Nowym Yorku, czy Museum of Fine Arts w Bostonie. Ostatnie badania nad korespondencją M. Tyszkiewicza do niemieckiego uczonego dra Wilhelma Froehnera wykazały, że Tyszkiewicz prowadził szeroką działalność na rzecz rozwoju archeologii i epigrafiki; unikaty z jego kolekcji były prezentowane podczas sesji w Academia dei Lincei w Rzymie, czy w Académie des Inscriptions et Belles-Lettres w Paryżu, oraz publikowane przez uczonych włoskich, francuskich, austriackich i niemieckich. Przez swych współczesnych był uważany za eksperta w dziedzinie gliptyki, a specjaliści naszych czasów, w uznaniu dla jego zasług, nazwali pewną grupę antycznych cylindrów-pieczęci „Grupą Tyszkiewicza”, egipski posążek z czarnego bazaltu „Statuą Tyszkiewicza”, a nieznanego malarza waz greckich żyjącego w V w. p.n.e. mianowano „Malarzem Tyszkiewiczem”.
Źródło:
Muzealnictwo; 2019, 60; 64-77
0464-1086
Pojawia się w:
Muzealnictwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The press in the “Diaries of Michał Römer (Mykolas Romeris)”, 1911–1945. Part II: April 1920 – February 1945
Zagadnienia prasowe w dziennikach Michała Römera z lat 1911–1945. Część 2: kwiecień 1920 – luty 1945
Autorzy:
Woźniakowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2058184.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
press history in the early 20th century
Polish
Lithuanian and Belorusian press scene until 1945
Wilno (Vilnius)
a political journalist’s diaries
Michał Römer (Mykolas Romeris 1880–1945)
Polska – historia – XX w.
Litwa – historia – XX w.
prasa polska – historia – XX w.
prasa litewska – historia XX w.
prasa białoruska – historia – XX w.
Nauki Humanistyczne i Społeczne
Opis:
The press never featured prominently in the private diaries of Michał Römer (1880–1945), a Polish-Lithuanian academic and politician (and every now and then editor and journalist). None-theless the diaries, which he kept for 34 years, are a veritable mine of information about the multilingual press scene in Wilno, especially between 1911 and 1915, when he was an important player in that field. For the following years and decades, down to 1945, his diaries re-main an important sources as he continued to watch, analyze and comment, in his own way, on the dramatic shifts in Poland’s and Lithuania’s multilingual press market, a process driven by political and military upheavals of 20th century.
W spisywanych przez 34 lata prywatnych dziennikach Michała Römera problematyka prasowa nigdy nie dominowała, zapiski diarysty (okresowo także redaktora i publicysty) mogą zatem stanowić istotne uzupełnienie przede wszystkim wiedzy o różnojęzycznej prasie wileńskiej lat 1911–1915, czynnie przez autora współtworzonej. W latach późniejszych stanowią świadectwo bardzo rozległych lektur prasowych piszącego, starającego się krytycznie śledzić i subiektywnie komentować burzliwe przeobrażenia wielojęzycznych gazet i czasopism Litwy okresu 1920–1945 na tle ówczesnych przeobrażeń politycznych, ustrojowych i wojennych.
Źródło:
Rocznik Historii Prasy Polskiej; 2021, 24, 4; 19-36
1509-1074
Pojawia się w:
Rocznik Historii Prasy Polskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies