Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kodeks Karny" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-14 z 14
    Tytuł:
    The Development of Medical Law in the Field of Gynecology and the Relationship with Criminal Law: The Applicability of the Legal Framework of the Republic of Kosovo
    Rozwój prawa medycznego w dziedzinie ginekologii a jego związek z prawem karnym. Obowiązywanie ram prawnych Republiki Kosowa
    Autorzy:
    Riza, Arif
    Kryezi, Alban
    Lecaj, Shukri
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348119.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Kosovo
    Criminal Code
    medical law
    gynecology
    patient
    Kosowo
    Kodeks karny
    prawo medyczne
    ginekologia
    pacjent
    Opis:
    Medical care and services in accordance with the rules and standards accepted by medical science are the moral and legal duty of the physician or any health worker. The set of legal norms as institutional mechanisms that regulate the rights and responsibilities of medical professionals and their patients is the main field of this research. The article aims to present the concept and importance of the research and development of medical law in the Republic of Kosovo. The purpose of the research is to make the connection between the provisions of medical law and the field of gynecology due to the violation of the rights of patients as well as the hesitation or lack of will in reporting such cases. The theoretical method was used for data collection, with which previous studies on medical law were consulted. The statistical method was used to present the number of induced abortions in the Department of Gynecology in Pristina. The interview method was used for the purpose of collecting data that refer to practical cases where physicians may have acted in violation of the law, as well as the presentation of those situations when, due to a serious health condition, they undertook medical actions without consulting with the patient or family members. The research indicates that the Criminal Code of the Republic of Kosovo has incorporated irresponsible medical treatment and failure to provide medical assistance as criminal offenses that are closely related to the exercise of professional medical duties and responsibilities. In the Republic of Kosovo, elective termination of pregnancy is allowed at the will of the woman who is of adult age, while termination of pregnancy with the motive of choosing the gender of the fetus is prohibited. Elective termination is permissible until the end of the tenth week of pregnancy.
    Opieka zdrowotna i usługi medyczne zgodne z przepisami i standardami przyjętymi w naukach medycznych stanowią moralny i prawny obowiązek lekarza i każdego innego pracownika ochrony zdrowia. Zbiór norm prawnych jako instytucjonalnych mechanizmów regulujących prawa i obowiązki pracowników medycznych i ich pacjentów stanowią główny obszar niniejszego opracowania. Artykuł ma na celu przedstawienie koncepcji i wagi badań oraz rozwoju w zakresie prawa medycznego Republiki Kosowa. Celem badań jest określenie powiązania pomiędzy przepisami prawa medycznego a dziedziną ginekologii w związku z naruszaniem praw pacjentów oraz niechęcią lub brakiem woli przy zgłaszaniu takich przypadków. Zastosowano metodę teoretyczną zbierania danych, opierając się na istniejących badaniach w zakresie prawa medycznego. Metodę statystyczną zastosowano do przedstawienia liczby zabiegów aborcji dokonanych na Oddziale Ginekologicznym w Prisztinie. Metodę wywiadu użyto w celu zebrania danych odnoszących się do przypadków z praktyki, w których lekarze mogli działać niezgodnie z prawem, a także przedstawienia takich sytuacji, w których ze względu na poważny stan zdrowia pacjenta podejmowano czynności lecznicze bez konsultacji z pacjentem lub jego bliskimi. Badanie wskazuje na to, że Kodeks karny Republiki Kosowa uznaje nieodpowiedzialne czynności lecznicze i nieudzielenie pomocy medycznej za przestępstwa ściśle związane z wykonywaniem medycznych obowiązków i kompetencji zawodowych. W Republice Kosowa przerwanie ciąży na życzenie jest dopuszczalne na żądanie kobiety dorosłej, natomiast przerwanie ciąży ze względu na wybór płci płodu jest zabronione. Aborcja na życzenie jest dopuszczalna do końca dziesiątego tygodnia ciąży.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2023, 32, 3; 163-183
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The practice of applying the provision of Article 297 of the Polish Penal Code
    Autorzy:
    Gutbier, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1788439.pdf
    Data publikacji:
    2021-06-24
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    oszustwo kredytowe
    polski kodeks karny
    wyroki
    orzecznictwo
    case law
    credit fraud
    Polish Penal Code
    judgements
    Opis:
    The aim of the publication is to present the results of research on the issue of the application of the provision of Article 297 of Polish Penal Code in practice and an attempt to evaluate them and an attempt to formulate conclusions. The features characterizing the offense under Article 297 § 1 of Polish Penal Code, which reads as follows: who, in order to obtain for himself or someone else, from a bank or organizational unit conducting similar economic activity under the Act or from an authority or institution with public funds - credit, monetary loan, surety, guarantee, letter of credit, subsidy, subsidy, confirmation by the bank of a liability arising from a surety or a guarantee or similar cash payment for  a  specific  business  purpose,  payment  instrument  or  public  contract,  submit  counterfeit, converted, attesting untruth or unreliable document or unreliable written statement regarding circumstances  of  significant  importance  in  order  to  obtain  the  mentioned  financial  support, payment instrument or order, it is punishable by imprisonment up from 3 months to 5 years. Discussed are also the indications of committing an act consisting in abandoning the notification in Article 297 § 2 of Polish Penal Code, worded as follows: who, in breach of a binding obligation, does not notify the relevant entity of the situation that may affect the cessation or limitation of the financial support referred to in § 1 or the public order or the possibility of further use of the electronic payment instrument. Next,  the  methodology  of  the  research  was  described  in  detail.  The  research  was  of  an  files nature  and  concerned  final  judgments  issued  by  courts  of  second  instance.  The  time  period of  researches was from 2012 to 2016. A purposeful selection was also made due to the legal qualification of the deed on the basis of which the conviction was handed down in the first instance, i.e. the offenses under Article 297 of Polish Penal Code. Then the results of the research were presented and an attempt was made to comment on the results obtained. The conclusions from the research indicated, among others, the cases of lack of correct understanding of the provision, confusion of concepts, unnecessary automatic cumulative classification of the deed, narrowing the use of the instruments mentioned in the provision to credits, loans and subsidies, and many more cases.
    Celem publikacji jest przedstawienie wyników badań dotyczących problematyki zastosowania przepisu art. 297 k.k. w praktyce oraz podjęcie próby ich oceny i sformułowania wniosków. Opisano znamiona charakteryzujące przestępstwo z art. 297 § 1 k.k., który brzmi następująco: kto, w celu uzyskania dla siebie lub kogo innego, od banku lub jednostki organizacyjnej prowadzącej podobną działalność gospodarczą na podstawie ustawy albo od organu lub instytucji dysponujących środkami publicznymi – kredytu, pożyczki pieniężnej, poręczenia, gwarancji, akredytywy, dotacji, subwencji, potwierdzenia przez bank zobowiązania wynikającego z poręczenia lub z gwarancji lub podobnego świadczenia pieniężnego na określony cel gospodarczy, instrumentu płatniczego lub zamówienia publicznego, przedkłada podrobiony, przerobiony, poświadczający nieprawdę albo nierzetelny dokument albo nierzetelne, pisemne oświadczenie dotyczące okoliczności o istotnym znaczeniu dla uzyskania wymienionego wsparcia fnansowego, instrumentu płatniczego lub zamówienia, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5. Omówiono także znamiona popełnienia czynu polegającego na zaniechaniu powiadomienia z art. 297 § 2 k.k., o następującym brzmieniu: kto wbrew ciążącemu obowiązkowi, nie powiadamia właściwego podmiotu o powstaniu sytuacji mogącej mieć wpływ na wstrzymanie albo ograniczenie wysokości udzielonego wsparcia fnansowego, określonego w § 1, lub zamówienia publicznego albo na możliwość dalszego korzystania z instrumentu płatniczego. Następnie została dokładnie opisana metodologia przeprowadzonych badań. Badania miały charakter aktowy i dotyczyły prawomocnych orzeczeń wydanych przez sądy drugiej instancji. Cezurą czasową objęto okres od 2012 do 2016. Dokonano także wyboru celowego ze względu na kwalifkacje prawną czynu na podstawie, którego dokonano skazania w pierwszej instancji, tj. przestępstwa z art. 297 k.k. Następnie przedstawiono wyniki badań oraz podjęto próbę skomentowania otrzymanych rezultatów. Wnioski z badań wskazały, między innymi, na przypadki występowania braku prawidłowego zrozumienia przepisu, mylenie pojęć, niepotrzebnej automatycznej kumulatywnej kwalifkacji czynu, zawężenie stosowania instrumentów wymienionych w przepisie do kredytu, pożyczki oraz dotacji oraz a wiele innych.
    Źródło:
    Biuletyn Kryminologiczny; 2018, 25; 197-222
    2084-5375
    Pojawia się w:
    Biuletyn Kryminologiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Tendencies and Issues of Transposing EU Law to the General Part of Lithuanian Criminal Code
    Tendencje i problemy związane z wdrożeniem prawa unijnego do Części ogólnej litewskiego Kodeksu Karnego
    Autorzy:
    Švedas, Gintaras
    Veršekys, Paulius
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/596660.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    EU law
    criminal law
    Lithuanian Criminal Code
    prawo Unii Europejskiej
    prawo karne
    litewski Kodeks Karny
    Opis:
    This article deals with the theoretical and practical issues of transposing European Union law to the General Part of the Lithuanian Criminal Code, as well as certain aspects of the European Union criminal law that make serious influence on the Lithuanian criminal law and may create problems in the future.
    Artykuł dotyczy teoretycznych i praktycznych kwestii związanych z wdrożeniem prawa unijnego do Części ogólnej litewskiego Kodeksu Karnego, jak również niektórych aspektów unijnego prawa karnego. Prawo to w istotny sposób wpływa na litewskie prawo karne, co może wywołać określone problemy w przyszłości.
    Źródło:
    Studia Prawno-Ekonomiczne; 2016, XCIX; 89-115
    0081-6841
    Pojawia się w:
    Studia Prawno-Ekonomiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The emergence of community control sanctions in the Romanian sanctioning system
    Wdrożenie kar probacyjnych do systemu kar w Rumunii
    Autorzy:
    Oancea, Gabriel
    Micle, Mihai Ioan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1375562.pdf
    Data publikacji:
    2020-04-24
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
    Tematy:
    Romania
    probation system
    community control sanctions
    Penal Code
    prisons
    Rumunia
    system probacyjny
    kary probacyjne
    Kodeks karny
    więzienia
    Opis:
    This article presents the context that led to the establishment of the probation system in Romania, on the background of undertaking of some reforms of the criminal sanctions system. The necessity of achieving them was represented by the difficulties faced by the penitentiary system before and after 1989, but also by the need to align the administration of penalties to the requirements imposed by the country‘s accession to the Council of Europe and the European Union. Eighteen years after the creation of the probation system within the Ministry of Justice, it can be stated that, this endeavor constitutes a success, but it is absolutely necessary to continue the efforts towards its consolidation. In addition, these measures have to be accompanied by a change of vision in relation to how other community members can be involved in the process of social reintegration of persons in conflict with the criminal law.
    This article presents the context that led to the establishment of the probation system in Romania in relation to some reforms of the criminal sanctioning system. These reforms were necessary because of the difficulties faced by the penitentiary system before and after 1989, as well as the need to align the administration of penalties with the requirements imposed by the country’s accession to the Council of Europe and the European Union. Eighteen years after the creation of the probation system within the Ministry of Justice, it can be stated that this endeavour constitutes a success, but it is absolutely necessary to continue the efforts towards consolidating it. In addition, these measures have to be accompanied by a change of vision in relation to how other community members can be involved in the process of social reintegration of individuals who have broken the law.   W artykule został przedstawiony proces wdrożenia systemu probacyjnego w Rumunii w kontekście reform dotyczących zmian systemu sankcji karnych. Z uwagi na trudności, z jakimi borykał się system penitencjarny w Rumunii przed rokiem 1989 i po tym roku, wprowadzenie takich zmian było konieczne. Przemawiała za tym także potrzeba dostosowania systemu karnego do wymogów nałożonych na państwa członkowskie przez Radę Europy i Unię Europejską. Z perspektywy 18 lat od wdrożenia systemu probacyjnego w ramach Ministerstwa Sprawiedliwości przedsięwzięcie to jest uznawane za sukces. Konieczne wydaje się jednak kontynuowanie dotychczasowego wysiłku, by system ten dodatkowo umocnić. Wykonywaniu środków probacyjnych musi bowiem towarzyszyć zmiana co do postrzegania przez członków społeczeństwa konieczności ich zaangażowania w proces reintegracji społecznej osób, które weszły w konflikt z prawem.
    Źródło:
    Archiwum Kryminologii; 2020, XLII/1; 207-224
    0066-6890
    2719-4280
    Pojawia się w:
    Archiwum Kryminologii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Payment cards as the target of criminals’ activities in the area of credit fraud
    Karty płatnicze jako cel działań przestępczych w obszarze oszustw kredytowych
    Autorzy:
    Gutbier, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/466583.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Mazowiecka Uczelnia Publiczna w Płocku
    Tematy:
    karty płatnicze
    obrót gospodarczy
    przestępstwa gospodarcze
    oszustwo kredytowe
    kodeks karny
    payment cards
    economic turnover
    economic crimes
    credit fraud
    penal code
    Opis:
    Celem publikacji jest próba odpowiedzi na pytanie czy sprawcy przestępstw gospodarczych dotyczących kart płatniczych odpowiadać mogą także jako oszuści kredytowi, tj. na podstawie art. 297 § 1 lub § 2 k.k. Omówione zostały karty płatnicze, ich rodzaje kart, dane statystyczne dotyczące wydawania kart i realizowanych transakcji płatniczych. Następnie przedstawiono charakterystykę teoretyczną przestępstwa oszustwa kredytowego godzącego w obrót gospodarczy oraz problemy na jakie trafiają organy ścigania. Na końcu przedstawiono argumenty potwierdzające tezę.
    The aim of the publication is an attempt to answer the question whether the perpetrators of economic crimes related to payment cards may also be liable as credit fraudsters, i.e. based on art. 297 § 1 or § 2 of Polish Penal Code Payment cards, card types, statistical data on issuing cards and payment transactions have been discussed. Next, the theoretical description of the crime of credit fraud affecting the economic turnover and problems encountered by law enforcement agencies were presented. Finally, the arguments to confirm the thesis were presented.
    Źródło:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego; 2019, 11; 35-49
    0860-5637
    2657-7704
    Pojawia się w:
    Rocznik Towarzystwa Naukowego Płockiego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Protection of classified information in Bosnia and Herzegovina and Croatia. Selected criminal and administrative regulations
    Ochrona informacji niejawnych w Bośni i Hercegowinie oraz Chorwacji. Wybrane regulacje karne i administracyjne
    Autorzy:
    Wądołowski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2156562.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-09
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    criminal code
    disclosure of secrets
    classified information
    verification procedure
    security clearance
    counterinelligence
    kodeks karny
    ujawnienie tajemnicy
    informacje niejawne
    poświadczenie bezpieczeństwa
    postępowanie sprawdzające
    kontrwywiad
    Opis:
    The article discusses administrative regulations relating to the organization of the system for the protection of classified information in the Republic of Croatia and Bosnia and Herzegovina, as well as presents the criminal laws on crimes against the protection of classified information in force in these countries, along with an interpretation of these laws. The article also presents selected administrative regulations governing the procedure for carrying out security clearances for the issuance of a security clearance allowing access to classified information. In addition, the rationale for classifying information and assigning it a specific classification is discussed. On the basis of an analysis of the provisions in force in Bosnia and Herzegovina (Article 164 § 9 of the Criminal Code) and a comparison with those in force in Poland, among other things, a conclusion was drawn that Polish legislation does not include a countertype that would relieve from criminal liability depositaries of secrets who transfer classified information (without obtaining the consent of the authorities specified by law) in order to prosecute the perpetrators of crimes. The above can be the basis of a legislative de lege ferenda request. The article does not exhaust the topic covered, but merely indicates selected issues of the system of protection of classified information. The exploration that has been initiated may be used to conduct in-depth studies of the issue at hand in the future.
    W artykule omówiono regulacje administracyjne odnoszące się do organizacji systemu ochrony informacji niejawnych w Republice Chorwacji oraz w Bośni i Hercegowinie, a także przedstawiono przepisy karne dotyczące przestępstw przeciwko ochronie informacji niejawnych obowiązujące w tych krajach wraz z interpretacją tych przepisów. W artykule zaprezentowano również wybrane przepisy administracyjne regulujące procedurę realizacji postępowań sprawdzających w celu wydania poświadczenia bezpieczeństwa umożliwiającego dostęp do informacji niejawnych. Dodatkowo omówiono przesłanki klasyfikacji informacji i przyznania im określonej klauzuli tajności. Na podstawie analizy przepisów obowiązujących w Bośni i Hercegowinie (art. 164 § 9 Kodeksu karnego) i porównania ich z przepisami obowiązującymi z Polsce m.in. sformułowano wniosek, że polskie ustawodawstwo nie obejmuje kontratypu, który uwalniałby od odpowiedzialności karnej depozytariuszy tajemnic przekazujących informacje niejawne (bez uzyskania zgody określonych prawem organów) w celu ścigania sprawców przestępstw. Powyższe może być podstawą legislacyjnego postulatu de lege ferenda. Artykuł nie wyczerpuje poruszanego tematu, a jedynie wskazuje wybrane zagadnienia systemu ochrony informacji niejawnych. Zainicjowana eksploracja może zostać wykorzystana do przeprowadzenia w przyszłości pogłębionych badań przedmiotowego zagadnienia.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2022, 27 (14); 276-299
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    SPOŁECZNE KOSZTY NIEALIMENTACJI
    Autorzy:
    Rosiak, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/664174.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    the offence of child maintenance evasion
    social cost
    the Polish penal code
    recidivation
    penalisation.
    przestępstwo niealimentacji
    społeczne koszty
    kodeks karny
    uporczywość
    sankcja karna.
    Opis:
    SummaryThis article describes the history of the penalties for default on child maintenance payments in place in Polish criminal codes. All the criminal codes which have been in force in Poland since 1932 (viz. its 1932, 1969, and 1997 versions) describe the offence of child maintenance evasion. The current maximum penalty is less than what was prescribed by the 1932 Code. Penalisation should always be a last resort for nonpayment of child maintenance. Te legislator creates new instruments to make the collection of child maintenance more efficient. Te most important point is not to punish the debtor but to provide the money due to eligible recipients. We should not forget that it is the business of all of us to see that child maintenance is paid as efficiently as possible. The amendment to the provisions of Polish criminal law is designed to improve the recoverability of unpaid child maintenance and thereby reduce the funds paid out to eligible claimants directly from the state budget.
    Niniejszy artykuł opisuje historię kryminalizacji przestępstwa niealimentacji w polskich kodeksach karnych. We wszystkich polskich kodeksach karnych: kodeksie karnym z 1932 r., kodeksie karnym z 1969 r. oraz w kodeksie karnym z 1997 r. ujęto przestępstwo niealimentacji. Aktualna maksymalna sankcja z tytułu przestępstwa niealimentacji jest niższa niż w kodeksie karnym z 1932 r. Sankcje karne zawsze powinny być ostatecznością w przypadku braku płatności alimentów. Ustawodawca tworzy nowe instrumenty, aby osiągnąć większą skuteczność w sferze ściągnięcia alimentów. Najważniejsza nie jest jednak sama kara, ale uzyskanie środków na rzecz osób uprawnionych. Zawsze powinniśmy pamiętać, iż dążenie do podniesienia efektywności ściągalności alimentów jest sprawą nas wszystkich. Nowelizacja rozwiązań w zakresie prawa karnego w Polsce ma na celu poprawę odzyskiwania alimentów i zmniejszenie luki w budżecie państwa.
    Źródło:
    Zeszyty Prawnicze; 2018, 18, 1
    2353-8139
    Pojawia się w:
    Zeszyty Prawnicze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Remarks on the Question of Cessation of the Running of Limitation Period for Amenability to a Penalty (Selected Issues)
    Uwagi w kwestii przerwy biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw (kwestie wybrane)
    Autorzy:
    Nowikowski, Ireneusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31348194.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    extension of the limitation period for the offence
    limitation period
    Penal Code
    criminal proceedings
    wydłużenie przedawnienia karalności przestępstwa
    termin przedawnienia
    Kodeks karny
    postępowanie karne
    Opis:
    The author discusses the regulations concerning cessation of the running of limitation period for amenability to a penalty contained in the Act of 13 June 2019 amending the Penal Code and certain other acts, in the draft Act amending the Penal Code and certain other acts of 16 September 2021, and in the Act of 7 July 2022 amending the act – Penal Code and certain other acts. The Constitutional Tribunal in its judgment of 14 July 2020 (Kp 1/19) decided that the Act of 13 June 2019 amending the Penal Code and certain other acts was incompatible in its entirety with Article 7 in conjunction with Article 112 and Article 119 (1) of the Polish Constitution. According to the Constitutional Tribunal, the reason for the defectiveness of this law was the Sejm’s failure to observe the correct procedure for the adoption of this law as provided for in the Constitution. Under the proposed regulation, in the case of a reasonable suspicion of another offence found in the course of criminal proceedings, the criminality of this newly disclosed offence was supposed to be extended as set out in Article 102 § 1 of the Penal Code. A circumstance to cause an extension (or cessation) of the limitation period for a newly disclosed offence would be reasonable suspicion that the offence was committed. In that case, the amenability to a penalty for that offence would be temporally extended from the date on which the first evidence-taking activity was proceeded to determine whether that offence had been committed. The author criticized this proposal and put forward arguments challenging the validity of this amendment to the Penal Code. The discussion leads to the conclusion that the proposed amendment to Article 102 of the Penal Code does not guarantee that the time in which the circumstances justifying the extension of the limitation period for the offence would occur is precisely determined. The limitation period should be set in such a way as to allow precise determination of the lapse of that period. It determines the cessation of amenability to a penalty and thus the admissibility or inadmissibility of criminal proceedings. Moreover, the amendment does not guarantee that a reasonable suspicion of committing the crime arises. This, therefore, justifies the finding that legislation does not fulfil the guarantee (protection) function relating to statutes of limitation as a precondition of a criminal trial. For these reasons, the solution offered in proposed Article 102 § 2 of the Penal Code should be considered highly debatable.
    Przedmiotem rozważań są regulacje dotyczące przerwy biegu terminu przedawnienia karalności przestępstw zawarte w ustawie z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw, w projekcie ustawy o zmianie ustawy Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw z dnia 16 września 2021 r. i w ustawie z dnia 7 lipca 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw. Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 14 lipca 2020 r. (Kp 1/19) orzekł, że ustawa z dnia 13 czerwca 2019 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw niezgodna jest w całości z art. 7 w zw. z art. 112 i art. 119 ust. 1 Konstytucji RP. Zdaniem Trybunału Konstytucyjnego przyczyną wadliwości owej ustawy było niezachowanie przez Sejm przewidzianego w Konstytucji trybu uchwalenia tej ustawy. Zgodnie z proponowaną regulacją jeżeli w toku wszczętego postępowania karnego powzięto uzasadnione podejrzenie popełnienia innego przestępstwa, to karalność tego nowo ujawnionego przestępstwa miała ulegać przedłużeniu w sposób określony w art. 102 § 1 Kodeksu karnego. Okolicznością, która powodowałaby wydłużenie (przerwę) przedawnienia karalności nowo ujawnionego przestępstwa, miałoby być uzasadnione podejrzenie popełnienia tego przestępstwa. W tym wypadku karalność tego przestępstwa ulegałaby przedłużeniu z dniem, w którym podjęto pierwszą czynność dowodową zmierzającą do ustalenia, czy przestępstwo to zostało popełnione. Autor krytycznie ocenił tę propozycję i wskazał argumenty kwestionujące zasadność tej nowelizacji Kodeksu karnego. Przeprowadzone rozważania pozwoliły na sformułowanie wniosku, że proponowana nowelizacja art. 102 Kodeksu karnego nie daje gwarancji dokładnego ustalenia czasu, w którym miałaby wystąpić okoliczność uzasadniająca wydłużenie przedawnienia karalności przestępstwa. Termin przedawnienia powinien być wyznaczony w taki sposób, który pozwala na precyzyjne ustalenie upływu tego terminu, decyduje on bowiem o ustaniu karalności przestępstwa, a tym samym dotyczy dopuszczalności albo niedopuszczalności procesu karnego. Ponadto nowelizacja ta nie daje gwarancji stwierdzenia zaistnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa. Uzasadnia to zatem stwierdzenie, że regulacja ta nie spełnia funkcji gwarancyjnej (ochronnej) związanej z przedawnieniem jako przesłanką procesu karnego. Z tych względów rozwiązanie zawarte w projektowanym art. 102 § 2 Kodeksu karnego należy uznać za wysoce dyskusyjne.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2022, 31, 3; 203-232
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Do children have the capacity to commit a crime? The question of minimum age of criminal responsibility
    Czy dzieci są zdolne do ponoszenia odpowiedzialności karnej? Kwestia minimalnego wieku odpowiedzialności karnej
    Autorzy:
    Balogh, Ágnes
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/475295.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
    Tematy:
    MACR
    minimum age of criminal responsibility
    criminal code
    moral development
    juvenile offenders
    child offenders
    minimalny wiek odpowiedzialności karnej
    kodeks karny
    rozwój moralny
    młodociani przestępcy
    nieletni przestępcy
    Opis:
    The article investigates the question of minimum age of criminal responsibility (MACR). A child under the age of criminal responsibility lacks the capacity to commit a crime. This means they are immune from criminal prosecution – they cannot be formally charged by authorities with an offence nor be subjected to any criminal law procedures or measures. Numerous international treaties and agreements set standards concerning the ways in which children in conflict with the law should be dealt with. A wide range of minimum ages of criminal responsibility worldwide, ranging from a very low level of age 7 or 8 to the commendable high level of age 14 or 16. On 1st July 2013 a new criminal code, the Act of 2012 entered into force in Hungary, which lowered the MACR from the age of 14 to 12. According to the Official Comments the main reason for lowering is the fact that nowadays the biological development of children speeded up, they reach maturity earlier than ever. Another argument is that children are exposed to more social influences because of the information technology revolution. The Comments states that among children between 12 and 14 years of age violence is used as a tool to enforce their interests. The article takes a critical look at these arguments by examining criminal statistics and insights of psychological research.
    Opracowanie podejmuje kwestię dolnej granicy wieku odpowiedzialności za dopuszczenie się czynu zabronionego przez nieletnich (MACR). Młodsze dziecko nie odpowiada karnie, co oznacza, że dzieci są nietykalne w materii postępowania karnego – nie mogą być formalnie oskarżone przez władze za wykroczenie ani też nie mogą podlegać żadnym postępowaniom, ani środkom karnym. Liczne międzynarodowe traktaty i porozumienia ustalają standardy dotyczące sposobów postępowania z dziećmi będącymi w konflikcie z prawem. Na cały świecie różnie kształtuje się dolna granica wieku nieletnich, gdy chodzi o dopuszczalność ich odpowiedzialności karnej: poczynając od bardzo niskiego wieku 7 lub 8 lat po wysoki 14 czy 16 lat. Na Węgrzech 1 lipca 2013 r. wszedł w życie nowy kodeks karny, zgodnie z którym został obniżony wiek odpowiedzialności karnej MACR z 14 do 12 lat. Według uzasadnienia ustawy głównym powodem obniżenia wieku stał się fakt, że rozwój biologiczny dzieci jest obecnie przyspieszony: osiągają one dojrzałość wcześniej niż kiedyś. Po drugie, dzieci są narażone na większe wpływy społeczne, związane z rozwojem technologii informacyjnej. Uzasadnienie stwierdza, że wśród dzieci w wieku pomiędzy 12 i 14 lat przemoc staje się narzędziem egzekwowania interesów. Artykuł krytycznie analizuje oba argumenty w perspektywie statystyki przestępstw oraz wiedzy psychologicznej.
    Źródło:
    Family Forum; 2014, 4; 259-273
    2084-1698
    Pojawia się w:
    Family Forum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Right to Say Goodbye and Permission to Leave a Penitentiary Facility
    Prawo do pożegnania a zezwolenie na opuszczenie zakładu karnego
    Autorzy:
    Niemczycki, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1797925.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-28
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Executive Penal Code
    European Prison Rules
    Nelson Mandela Rules
    European Court of Human Rights
    kodeks karny wykonawczy
    Europejskie Reguły Więzienne
    Europejski Trybunał Praw Człowieka
    Reguły Nelsona Mandeli
    Opis:
    Niniejszy artykuł omawia prawo do pożegnania wyrażające się w możliwości odwiedzenia poważnie chorych osób bliskich, jak i wzięcia udziału w ich pogrzebie. Prawo to przysługuje w sposób szczególny osadzonym i jest chronione nie tylko przez przepisy prawa polskiego, lecz także międzynarodowego, zarówno w postaci przepisów hard law, tj. Europejską Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, jak i soft law, tj. Europejskie Reguły Więzienne i Reguły Nelsona Mandeli. W artykule tym odnajdziemy przede wszystkim genezę prawa do pożegnania, która została zaprezentowana poprzez odwołanie się do poszczególnych wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka. Następnie wyartykułowano zakres podmiotowy prawa do pożegnania poprzez wskazanie podmiotów uprawnionych – będących beneficjentami tego prawa – i podmioty pozbawione możliwości skorzystania z zezwolenia na opuszczenie zakładu karnego. Na zakończenie uwypuklono gwarancje mające na celu zabezpieczenie podmiotu przed naruszeniami prawa do pożegnania.
    This study discusses the right to say goodbye regarding the possibility of visiting seriously ill relatives and attending their funeral. Such a right shall apply for prisoners and is protected not only by Polish law, but also by international law, both in the form of hard law provisions, i.e. the European Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms, as well as soft law, i.e. European Prison Rules and Nelson Mandela Rules. In this article we can find, the genesis of the right to say goodbye, which was presented by referring to individual judgments of the European Court of Human Rights. Following, the subjective scope of the right to say goodbye was articulated by indicating the authorized entities – who are beneficiaries of this right – and entities deprived of the possibility to use the permit to leave the prison. At the end, guarantees were emphasized to protect the entity against violations of the right to say goodbye.
    Źródło:
    Kościół i Prawo; 2020, 9, 1; 143-169
    0208-7928
    2544-5804
    Pojawia się w:
    Kościół i Prawo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    INFORMATION TECHNOLOGY TERMINOLOGY IN CHAPTER XXXIII OF THE POLISH PENAL CODE OF 1997
    TERMINOLOGIA INFORMATYCZNA W PRZEPISACH ROZDZIAŁU XXXIII POLSKIEGO KODEKSU KARNEGO Z 1997 ROKU
    Autorzy:
    RADONIEWICZ, Filip
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/920233.pdf
    Data publikacji:
    2017-02-09
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    terminologia dotycząca technologii informacyjnych
    polski Kodeks Karny z 1997 roku
    rozdział XXXIII Kodeksu Karnego
    information technology terminology
    polish Penal Code 1997
    Chapter XXXIII of the Penal Code
    Opis:
    In the introductory part of the article, the distinction between two frequently confused concepts - "data" and "information" was made and their definitions were given, to describe afterwards the basic classifications - "computer data" and "information system". For that purpose international legal statutes were recalled, including the OECD Guidelines for the Security of Information Systems of the 26th of November 1992 and the Council Framework Decision 2005/222/JHA of the 24th of February 2005 on attacks against information systems. In the main part of the article, the author focuses on the information concepts, which are used by the Polish legislator in the Chapter XXXIII of the Penal Code, in which computer crimes are enumerated. Attention is paid to inconsistency in terminology, conceptual overlaps between certain specifications, and lack of definition of the relevant concepts. As the conclusion it is stated that the measures so far undertaken by the legislator, to standardise the terminology, are inadequate. Therefore, further efforts regarding that issue are essential. What is more, introduction of definitions of the most relevant classifications - especially "information system" and "computer data" to the Penal Code is advisable.
    W części wstępnej referatu dokonano rozróżnienia i zdefiniowania dwóch często mylonych ze sobą pojęć – „danych” oraz „informacji”, by następnie scharakteryzować podstawowe terminy – „danych komputerowych” i „systemu informatycznego”. Odwołano się w tym celu do aktów prawa międzynarodowego, w tym do Wytycznych OECD w sprawie Bezpieczeństwa Systemów Informatycznych z 26 listopada 1992 roku oraz Decyzji Ramowej Rady 222/2005/WSiSW z dnia 24 lutego 2005 roku w sprawie ataków na systemy informatyczne. Główna część referatu poświęcona jest omówieniu pojęć informatycznych, którymi posługuje się polski ustawodawca w rozdziale XXXIII Kodeksu karnego, w którym umieszczono przestępstwa komputerowe. Zwrócona zostaje uwaga na niespójność terminologiczną, nakładanie się zakresów pojęciowych niektórych terminów oraz brak definicji istotnych pojęć. W konkluzji wskazano, iż podjęte dotychczas przez ustawodawcę próby ujednolicenia terminologii okazały się niewystarczające. W związku z tym konieczne są dalsze prace w tym kierunku. Ponadto wskazane jest wprowadzenie do Kodeksu karnego definicji najważniejszych terminów - przede wszystkim „systemu informatycznego” i „danych komputerowych”.
    Źródło:
    Comparative Legilinguistics; 2011, 5, 1; 85-94
    2080-5926
    2391-4491
    Pojawia się w:
    Comparative Legilinguistics
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Terrorist Crime in the Polish Legal System (Until 2004)
    Przestępstwo o charakterze terrorystycznym w polskim systemie prawnym (do 2004 r.)
    Autorzy:
    Bobkier, Robert
    Herman, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/40812650.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Dolnośląski DSW. Wydawnictwo Naukowe DSW
    Tematy:
    terrorism
    terrorist crime
    terrorist attack
    terrorist act
    terrorist occurrence
    criminal code
    definition of terrorist crime
    terroryzm
    przestępstwo terrorystyczne
    atak terrorystyczny
    akt terroryzmu
    zdarzenie terrorystyczne
    kodeks karny
    definicja przestępstwa terrorystycznego
    Opis:
    In this article, the authors attempted to analyze the regulation of terrorist offenses in the provisions of Polish law before the entry into force of the amendment to the Criminal Code of 2004, which introduced the legal definition of such offenses in Article 115 Paragraph 20. It is believed that until the beginning of the 21st century, Poland had no legislation strictly aimed at combating terrorism. In the legal system of the Second Republic of Poland, the issues of terrorism were completely ignored. The article analyzes the legal acts implemented after the Second World War, after the communists seized power, reconstructing the chronological order of legal language from the concept of ‘terrorist occurrence’ (1945) through the ‘terrorist act’ (1946) to the ‘terrorist attack’ (1951), concluding that in the years 1952-1970 the term ‘terrorist attack’ had a legal definition in Polish law. Since 1970, the definition gap has made the semantic scope of the concept of ‘terrorist attack’ or ‘terrorist act’ unclear in the 1969 and 1997 Criminal Codes. Despite the lack of a statutory definition of a terrorist offense until 2004, there was a belief in the literature that Polish criminal legislation is sufficiently adapted to the need to combat the manifestations of terrorism. The Republic of Poland, adapting its provisions to international law requirements, finally introduced in 2004 the definition of terrorist offenses to the Criminal Code of 1997.
    W niniejszym artykule autorzy dokonali analizy regulacji przestępstwa o charakterze terrorystycznym w przepisach prawa krajowego przed wejściem w życie nowelizacji Kodeksu karnego z 2004 r., wprowadzającej w art. 115 § 20 definicję legalną takiego przestępstwa. W literaturze przedmiotu uważa się, że w Polsce do początku XXI wieku nie było ustawodawstwa stricte ukierunkowanego na zwalczanie terroryzmu. W systemie prawnym II RP zagadnienia terroryzmu były całkowicie pomijane. Artykuł analizuje akty prawne wprowadzane w życie po II wojnie światowej, po przejęciu władzy przez komunistów, rekonstruując chronologiczny porządek języka prawnego, od pojęcia „zdarzenia terrorystycznego” (1945), poprzez „akt terrorystyczny” (1946) do „zamachu terrorystycznego” (1951), dochodząc do konkluzji, że w latach 1952–1970 pojęcie „zamachu terrorystycznego” posiadało w polskim prawie definicję legalną. Istniejąca od 1970 r. luka definicyjna sprawiła, że zakres semantyczny pojęcia „zamachu” czy „aktu” terrorystycznego był niejasny i pozbawiony wyjaśnienia w kodeksach karnych z 1969 r. oraz 1997 r. Pomimo braku ustawowej definicji przestępstwa o charakterze terrorystycznym do 2004 r., w piśmiennictwie wyrażano przekonanie, że polskie ustawodawstwo karne jest w wystarczającym stopniu dostosowane do potrzeby zwalczania przejawów terroryzmu. Rzeczpospolita Polska, dostosowując swoje przepisy do wymogów międzynarodowoprawnych, ostatecznie wprowadziła w 2004 r. definicję przestępstwa o charakterze terrorystycznym do Kodeksu karnego z 1997 r.
    Źródło:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego; 2023, 17, 2; 166-186
    1896-8848
    2450-3436
    Pojawia się w:
    Rocznik Bezpieczeństwa Międzynarodowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Scope of Legal Protection of Documents and the Security System of Public Documents in the Polish Legal Regulations
    Zakres prawnej ochrony dokumentów oraz system bezpieczeństwa dokumentów publicznych w polskich regulacjach prawnych
    Autorzy:
    Semków, Dorota
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096362.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    public documents
    Public Documents Act
    credible documents
    legal protection
    Penal Code
    financial security of the state
    dokumenty publiczne
    ustawa o dokumentach publicznych
    wiarygodne dokumenty
    ochrona prawna
    Kodeks karny
    bezpieczeństwo finansowe państwa
    Opis:
    The procedure of falsifying and using forged documents poses a significant threat to many areas of the state’s functioning. The effects of such acts are most noticeable in legal, financial and social spheres. Credible documents guarantee the certainty of legal transactions, determine the course of economic transactions and constitute an important factor stabilizing the financial security of the state. The increasing risk of forgery of public documents in recent years has made it necessary to develop effective methods of counteracting this phenomenon. The main goal of the article is to analyse the legal regulations aimed at strengthening the protection of documents under criminal law, as well as system solutions in the field of security of public documents, adopted over the last few years. Particular attention has been paid to the provisions of the Act of 10 February 2017 amending the Act – Penal Code and certain other acts, and the Public Documents Act of 22 November 2018. Attempts have been made to analyse the adopted legal regulations against the background of threats generated by the types of crimes against the state and its citizens indicated in the article.
    Proceder fałszowania i posługiwania się sfałszowanymi dokumentami stanowi istotne zagrożenie dla wielu obszarów funkcjonowania państwa. Skutki tego typu czynów najbardziej zauważalne są w sferze prawnej, finansowej i społecznej. Wiarygodne dokumenty dają gwarancję pewności obrotu prawnego, determinują przebieg obrotu gospodarczego oraz stanowią istotny czynnik stabilizujący bezpieczeństwo finansowe państwa. Narastające w ostatnich latach zagrożenie fałszerstwami dokumentów publicznych spowodowało konieczność wypracowania skutecznych metod przeciwdziałania temu zjawisku. Głównym celem artykułu jest analiza regulacji prawnych służących wzmacnianiu ochrony prawnokarnej dokumentów, a także rozwiązań systemowych w zakresie bezpieczeństwa dokumentów publicznych, przyjętych na przestrzeni ostatnich kilku lat. Szczególną uwagę zwrócono na przepisy ustawy z dnia 10 lutego 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw oraz na ustawę z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych. Analizę przyjętych regulacji prawnych starano się przedstawić na tle zagrożeń, jakie generują wskazane w artykule typy przestępstw w stosunku do państwa i jego obywateli.
    Źródło:
    Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 501-521
    1731-6375
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica Lublinensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Corruption-involving criminal acts and legal corruption – economic and legal aspects
    Przestępstwa korupcyjne a legalna korupcja – aspekty ekonomiczne i prawne
    Autorzy:
    Walczak, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501697.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-29
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    corruption crimes
    legal corruption
    undue benefits
    system of power
    constitutional values
    supreme court
    penal code
    social justice
    przestępstwa korupcyjne
    legalna korupcja
    nienależne korzyści
    system władzy
    wartości konstytucyjne
    Sąd Najwyższy
    kodeks karny
    sprawiedliwość społeczna
    Opis:
    The article presents considerations and analyzes on the subject of conditions and prerequisites relevant to the identification processes, as well as the assessment of selected decisions, behavior patterns that enable dividing into criminal and legal corrupt practices. At the beginning, the concept of corruption under the Act on the Central Anticorruption Bureau was analyzed, paying special attention to important phrases and formulations describing specific acts. In the further part of the work, the characteristic features of corruption were presented and discussed. At this point was emphasized the importance of corruption for the system of power and the functioning so-called closed systems. Then was made an attempt to indicate the premises for the division into punishable and legal forms of corrupt practices, taking into account personnel decisions and regarding economic matters in reference to articles of the penal code, and also from the point of view the possibility of using materials from operational control. The summary stresses the fact that final and binding decisions as concerns the assessment of certain actions as illegal or legal forms of corruption belong to the judiciary (court power).
    W artykule przedstawiono rozważania i analizy dotyczące uwarunkowań i przesłanek mających znaczenie dla procesów identyfikacji oraz oceny wybranych decyzji i wzorców postępowania, które umożliwiają dokonanie podziału na czyny karalne i legalne praktyki korupcyjne. Na wstępie poddano analizie rozumienie pojęcia k o r u p c j a na gruncie ustawy o CBA i zwrócono szczególną uwagę na istotne zwroty oraz sformułowania opisujące określone czyny. W dalszej części pracy zostały wyszczególnione i omówione charakterystyczne cechy korupcji. W tym miejscu podkreślono znaczenie tego zjawiska dla systemu władzy i funkcjonowania tzw. układów zamkniętych. Następnie podjęto próbę wskazania przesłanek podziału na karalne i legalne formy praktyk korupcyjnych, z uwzględnieniem decyzji w sprawach kadrowych i gospodarczych odnośnie do przepisów kodeksu karnego, a ponadto z punktu widzenia możliwości dowodowego wykorzystania materiałów pochodzących z kontroli operacyjnej. W podsumowaniu zaakcentowano, że ostateczne i wiążące rozstrzygnięcia w zakresie oceny określonych działań jako karalne bądź legalne formy korupcji należą do władzy sądowniczej.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2019, 11, 21; 334-362
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-14 z 14

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies