Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jung, Carl Gustav" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-5 z 5
Tytuł:
The sexuality of crime in David Lynch’s „Blue velvet” (1986) and „Lost highway” (1997)
Seksualność zbrodni w filmach Davida Lyncha „Blue velvet” (1986) i „Lost highway” (1997)
Autorzy:
Zegarlińska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936217.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polski Uniwersytet na Obczyźnie w Londynie
Tematy:
David Lynch
seksualność
zbrodnia
archetypy
Carl Gustav Jung
niesamowitość
kompleks
zaburzenia osobowości
Opis:
David Lynch to artysta wyjątkowy, który nie obawia się poruszania w swojej twórczości tematów trudnych i kontrowersyjnych. Jednym z nich jest seksualność zbrodni, a dokładniej związek między zbrodnią a popędami ludzkimi. Rozprawa omawia zastosowanie tych motywów w „Blue Velvet” (1986) i „Lost Highway” (1997, pol. „Zagubiona autostrada”). Podstawą analizy jest teoria archetypów Gustawa Karola Junga. Złoczyńcy w świecie Lyncha są postaciami borykającymi się z problemami emocjonalnymi, zaburzeniami osobowości i kompleksami na tle seksualnym. Popełniane przez nich przestępstwa są motywowane frustracjami seksualnymi i mają być sposobem na wyparcie emocjonalnej i fizycznej impotencji. Rozprawa szeroko cytuje uznanych badaczy twórczości Davida Lyncha.
Źródło:
Zeszyty Naukowe PUNO; 2020, 8, 1; 295-309
2052-319X
Pojawia się w:
Zeszyty Naukowe PUNO
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The idea of incarnation revisited by Jung, Gadamer and Henry
Autorzy:
Sznajder, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437454.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
Hans‑Georg Gadamer
incarnation
Michel Henry
Carl Gustav Jung
individuation
language
body
Opis:
The idea of incarnation is one of the Christian theological concepts that has exerted the strongest influence on philosophical thought in Europe and which was repeatedly referred to in the twentieth century. The paper presents three reinterpretations of this biblical category. Carl Gustav Jung interprets incarnation in the spirit of Gnosticism, as a process of the psychological individuation of God and man; Hans‑Georg Gadamer employs the idea of the inner Word, Verbum interius, to analyse the dogmas of incarnation and the Trinity: seeking in them a solution to the mystery of language; while Michel Henry reaches for the Bible and theology to face anew the issue of human corporeality. These attempts to rethink the theological aspects of the Incarnation of the Son of God reveal the role of this notion in the development of modern psychology, the hermeneutic philosophy of language as well as in anthropology. At the same time, a philosophical reinterpretation of incarnation provides an impulse to rephrase the questions about the relationship between philosophy and theology, as well as faith and reason, good and evil, the relationship between God and man, the mind and the body, as well as speech and thinking. On the other hand, provisional answers to these questions may rekindle theological thought and contribute to the revival of reflection on issues such as the Holy Trinity, the Immaculate and Virgin Conception, or a privation theory of evil. The article provides a starting point for just such a multi‑faceted analysis.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 2; 289-302
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the Quest for Natural Living: the Taoist and Jungian Roots of Arnold Mindell’s Therapeutic Path
Autorzy:
Kowalski, Arian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22770330.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
natural living
process-oriented psychology
wu wei
Arnold Mindell
Carl Gustav Jung
Tao
Opis:
In this article, I would like to take a closer look at the philosophical meaning of the term “process,” which is a fundamental category in Arnold Mindell’s psychology. The Taoist origins of this concept go back to the Tao – the principle of the universe. Tao is the process of passing into each other the opposite aspects of the monastically understood Qi energy. Mindell was also inspired by the analytical psychology of Carl Gustav Jung, which emphasizes the importance of archetypal, unconscious mental processes and their impact on the ego through random thoughts, fantasies or dreams. Mindell distinguishes between a primary process (mental content that we are aware of) and a secondary process (mental content that we are not aware of) to explain what connects a person with her natural living – an unadulterated existence through rigid boundaries between the two processes acquired during one’s upbringing. The purpose of this article is to explore the Jungian and Taoist roots of Mindell’s psychology and to characterize individual lives as confronting their entire processual being, thus becoming natural living.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2022, 58, 2; 75-88
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Education as a Personal Journey: An Excursion into Jung’s Notion of Individuation
Edukacja jako osobista podróż. Wyprawa ku Jungowskiemu pojęciu indywiduacji
Autorzy:
Tsempelis, Evangelos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448960.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Carl Gustav Jung
individuation
analytical training
person
apophaticism
Christian orthodox tradition
indywiduacja
szkolenie analityczne
osoba
apofatyzm
chrześcijańska tradycja prawosławna
Opis:
After more than six years of Jungian training in Zurich, the task of talking about “individuation” is still a perplexing one. Rather than attempting to recapitulate Jung’s theory of individuation, this exposé aims to sketch the rough contours of a matrix for the exploration of individuation in a wider frame which includes my experiences and diverse readings. As such, this text marks a point of departure, a general itinerary for a continued exploration rather than an attempt to tie threads together or to offer an exhaustive critique. After hundreds of hours of training analysis, courses, psychiatric internships, control cases and seminars, aimed at training a candidate into an analyst, I find myself reflecting on that experience as a whole. Where am I as I reach the final stages of my training in comparison to where I started? What does this “education” actually consist of? What has been learned? What can be put in words as to be properly recounted? Does the gist of psychoanalytic training consist in learning a theory and in mastering a certain analytical/clinical toolkit ensuing from it? Or is there something else, additional or extraneous, that provides the under-bed, the foundation, for one’s actual conversion into an analyst that needs to occur as a consequence of the training process? In the same vein, what is it that analysis affects, as a therapeutic method, to its clients/patients/trainees? What does its cure consist of? Does it properly belong to the realm of medicine, where psychotherapy firmly resides in our days, or is rather education its more natural and authentic field of belonging? Such questions, although not directly addressed, nevertheless inform this ongoing inquiry from the background.
Po sześciu miesiącach Jungowskich szkoleń w Zurychu zadanie mówienia o „indywiduacji” wciąż pozostaje dla mnie kłopotliwym wyzwaniem. W swym artykule, bardziej niż na usiłowaniu rekapitulacji Jungowskiej teorii indywiduacji, skupiam się na naszkicowaniu pobieżnych zarysów modelu badania indywiduacji w szerszych ramach, obejmujących moje doświadczenia i rozmaite lektury. Jako taki powyższy tekst oznacza raczej punkt wyjścia, ogólny przewodnik po badaniach, a nie próbę powiązania rozmaitych wątków lub wyczerpujące omówienie krytyczne. Po setkach godzin kursów, praktyk psychiatrycznych, analiz dokonywanych w ramach ćwiczeń, przypadków kontrolnych i seminariów, które miały uczynić ze mnie analityka, zastanawiam się nad tym doświadczeniem jako całością. Gdzie znajduję się po osiągnięciu ostatnich etapów mojego szkolenia, a gdzie było moje miejsce, gdy owo szkolenie się rozpoczynało? Z czego w rzeczywistości składa się to „kształcenie”? Czego mnie nauczono? Jakich słów należałoby użyć, by to właściwie opisać? Czy istotę psychoanalitycznego szkolenia można sprowadzić do wyuczenia się teorii i opanowania pewnych analitycznych/klinicznych metod, które z niej wynikają? Czy też tkwi w tym jeszcze coś dodatkowego lub pobocznego, co stanowi bazę, fundament rzeczywistej przemiany w analityka, a co należy traktować jako konsekwencję procesu szkoleniowego? Podążając dalej w tym samym duchu: w jaki sposób analiza, jako metoda terapeutyczna, oddziałuje na klientów/pacjentów/praktykantów? Z czego składa się jej działanie terapeutyczne? Czy właściwie należy ona do medycyny, w obrębie której w dzisiejszych czasach sytuuje się psychoterapię, czy też raczej do edukacji, jako bardziej dla niej naturalnej i bardziej w stosunku do niej komplementarnej? Takie pytania, choć postawione niebezpośrednio, informują o kontekście tych ciągłych zapytywań, choć jest to informacja niejako z drugiego planu.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2015, 18; 247-263
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Transаesthetic Interpretation of "Pamięć nareszcie" / "Memory at Last" by Wisława Szymborska
Autorzy:
Kulavkova, Katica
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/508796.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
transаesthetic interpretation
ritual
syncrisis
analytical psychology
hermeneutic circle
textual explication
archetypal interpretation
Wisława Szymborska
Carl Gustav Jung
Opis:
A Transаesthetic Interpretation of Pamięć nareszcie / Memory at Last by Wisława SzymborskaThis essay attempts to combine several elements relevant for such interpretative practices as hermeneutics, textual explication, speech acts theory, C. G. Jung’s analytical psychology, as well inspirations taken from ritual studies, archetypal literary criticism, and transcendental hermeneutics. This combination of interpretational practices shall be applied to the reading and analysis of Wisława Szymborska’s poem Pamięć nareszcie / Memory at Last. My chief aim is to analyse the ritual dimension of the poem (without disregarding, however, the work’s stylistic features). Wiersz Pamięć nareszcie Wisławy Szymborskiej. Interpretacja transestetycznaNiniejszy esej jest próbą połączenia kilku elementów pełniących ważną rolę w takich praktykach interpretacyjnych jak hermeneutyka, eksplikacja tekstu, teoria aktów mowy, psychologia analityczna C. G. Junga, a także inspiracji płynących z badań nad rytuałem i archetypami, wreszcie z hermeneutyki transcendentnej. Połączenie wymienionych praktyk interpretacji będzie służyło lekturze i analizie wiersza Wisławy Szymborskiej Pamięć nareszcie. Moim głównym celem jest analiza rytualnego wymiaru wiersza (choć także jego cech stylistycznych).
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2016, 5
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-5 z 5

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies