Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jan II" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Polish witnesses to the faith speak about of Mary
Polscy świadkowie wiary mówią o Maryi
Autorzy:
Pek, Kazimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040618.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Piotr Skarga
Jan Paweł II
mariologia polska
Polish mariology
Opis:
Studium życiorysów polskich świętych z okresu X-XVI wieku, których przedstawiali ks. Skarga i Jan Paweł II prowadzi do wniosku, że polscy święci reprezentują wiele modeli maryjności: od przyzywania Matki Pana, po naśladowanie Jej postaw. W relacjach obu autorów widać umiejętność ich rozróżnienia, ale brak dowodów na promowanie i eksponowanie jednej formy maryjności. Żywoty niektórych świętych nawet przemilczają sprawę maryjności. W świetle tych relacji negatywnie zostaje zweryfikowana hipoteza o jednej drodze maryjnej polskich świętych.
Father P. Skarga and John Paul II no adopted the principle that every biography of a saint must mention his or her devotion to Mary. This “omission”of sorts was due to various reasons. Sometimes testimonies were missing, other times the biographers only wanted to highlight the central truthsof the Christian Mystery. They both spoke of Marian devotion in the context of the whole of Christian witness, the whole Mystery of Christ. Their accounts indicate that the Polish saints discussed here represent many models of Marian devotion. Fr. Skarga and John Paul II pointed to various forms of Marian devotion of the Polish saints: from summoning of the Mother of the Lord to imitating her attitudes. In the light of these accounts, the hypothesis that there is one way in which the Polish saints lived their devotion to Mary is disproved.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 2; 123-135
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Subjectivity and objectivity in post-conciliar views on morality
Autorzy:
Czekalski, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431076.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
subjectivity
objectivity
John Paul II
autonomy
subiektywność
obiektywność
Jan Paweł II
autonomia
Opis:
The purpose of this article is to draw attention to the differences in the perception of subjectivity and objectivity in the two perspectives of Catholic ethics dominant after the Second Vatican Council. Both ethical currents, i.e. autonomous ethics (Autonome Moral) and the ethics of faith (Glaubensethik) developed during the intensive theological study period around the time of the Council. The representatives of both currents interpreted some of the Council’s concepts quite differently, which also led to different results. The concept of subjectivity is closely associated with the understanding of the role and importance of conscience, while the concept of objectivity with the theory of normativity. Many eminent theologians and philosophers took part in the discussion around these fundamental issues for moral theology, among others: A. Auer, J. Ratzinger, Hans Urs von Balthasar, B. Stoecke, J. Fuchs, B. Häring, D. Mieth and others. There was also the voice of the pope at the time, St. John Paul II, who in the enc. "Veritatis splendor" outlined a framework for the further development of moral theology, critically referring to some contemporary ethical projects.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 3; 83-97
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
In the Light of John Paul II’s Teaching: Diplomacy’s Moral Duty is Respect for Human Rights
Poszanowanie praw człowieka moralną powinnością dyplomacji w świetle nauczania Jana Pawła II
Autorzy:
Makowski, Paweł Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/950529.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
prawa człowieka
dyplomacja
Jan Paweł II
human rights
diplomacy
john paul ii
Opis:
Human rights hold an important place in Pope John Paul II’s teaching to diplomats. The dignity of the human person serves as the basis for the pope’s reflection on human rights. In his teaching, the pope taught diplomats how to understand, comprehend, and explain human rights. This publication aims to show in light of Pope John Paul II’s teaching that respect for human rights is a moral duty of diplomacy. For the pope, respect for human rights is, on the one hand, an appropriate platform for dialogue with the world and, on the other hand, a way to introduce Christian values into modern culture. John Paul II respected all diplomatic activities aimed at promoting human rights.
Prawa człowieka zajmują istotne miejsce w nauczaniu Jana Pawła II do dyplomatów. Podstawą refleksji na temat praw człowieka dla Papieża jest godność osoby ludzkiej. Papież w nauczaniu do dyplomatów przedstawiał sposób rozumienia, ujmowania i wyjaśniania praw człowieka. Celem niniejszej publikacji jest ukazanie, że poszanowanie praw człowieka to moralna powinność dyplomacji. Respektowanie praw człowieka jest dla Papieża z jednej strony odpowiednią płaszczyzną do prowadzenia dialogu ze światem, z drugiej strony – drogą do wprowadzania wartości chrześcijańskich we współczesną kulturę. Jan Paweł II szanował wszelkie działania dyplomacji, których celem była promocja praw człowieka.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2017, 16, 1
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Paul II’s Ecclesiology of Communio as a Gift to the World
Jana Pawła II eklezjologia communio jako dar dla świata
Autorzy:
Nowosad, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31234111.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
komunia, (communio, koinonia)
eklezjologia
Jan Pawe II
communion (communio, koinonia)
ecclesiology
John Paul II
Opis:
Wizja Kościoła jako komunii (łac. communio, grec. koinonia) jest wyraźnie obecna w dokumentach Vaticanum II i jawi się − według Jana Pawła II − jako wiodąca posoborowa koncepcja eklezjologiczna. Liczne wypowiedzi papieskie ukazują złożoną sytuację współczesnego świata, czemu szczególne świadectwo dają adhortacje, które ukazały się jako owoc zwoływanych przez Jana Pawła II synodów biskupów dla poszczególnych kontynentów. Zarówno te adhortacje, jak i kilka innych dokumentów Papieża pozwalają zrozumieć całość wizji eklezjologii komunii. U jej fundamentu jest komunia trynitarna Ojca i Syna w Duchu Świętym, czego owocem z kolei jest komunia ludzi z Bogiem i między sobą w Mistycznym Ciele Chrystusa. Ta komunia staje się udziałem ludzi przez wiarę i chrzest, a realizuje się stale szczególnie w Eucharystii. Według Jana Pawła II wizja Kościoła jako communio ma przynieść liczne owoce, jak pogłębione, integralne samorozumienie człowieka, misja i dialog Kościoła ze światem, co ma doprowadzić do głębokiej przemiany ludzkości. Dar komunii należy uznać za podstawowy dar Boga – Stwórcy i Zbawcy dla świata, który poprzez grzech utracił życiodajną więź z Bogiem i doznał głębokich podziałów wewnętrznych.
Źródło:
Roczniki Teologii Dogmatycznej; 2012, 4; 167-189
2080-6345
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
John Paul II – Particular Significance and Theological Portrait
Jan Paweł II – szczególne znaczenie i portret teologiczny
Autorzy:
Pereira, Carlos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143102.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Jan Paweł II
magnus
antropologia
teologia
encyklika
John Paul II
Magnus
anthropology
theology
encyclical
Opis:
Święty Papież Jan Paweł II był „magnus”, co oznacza wielki. Z wielu powodów Jan Paweł II zasłużył na ten tytuł: za swój nowatorski apostolat i swoją pracę duszpasterską, a także za nauczanie. Artykuł ten jest próbą krótkiego ujawnienia niektórych aspektów jego magisterium i pokazania, w jaki sposób całe jego nauczanie opierało się na osobie Chrystusa jako Odkupicielu człowieka.Transcendentne spojrzenie na człowieka rzuca światło na wszystkie aspekty teologii św. Jana Pawła II. Ogromne zaangażowanie Wielkiego Jana Pawła II w zagadnienie godności ludzkiej doskonale łączy się z jego teologiczną wizją odkupienia w Chrystusie. Wszystkie punkty jego antropologii mają unikalny punkt odniesienia. To nadprzyrodzone powołanie mężczyzny i kobiety nadaje pełny sens ich życiu, misji i jest tym, co wspiera godność każdego człowieka. W rzeczywistości po Chrystusie każdy człowiek może być w pełni zrozumiany tylko z uwzględnieniem nadprzyrodzonego powołania i wymiaru. To jedyna droga do zbawienia dla całego świata.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 2; 21-39
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Osoba jako istota powołana do potrójnej transcendencji w świetle personalizmu Karola Wojtyły/Jana Pawła II
The Person as a Being called to triple Transcendence in the Light of the Personalism by Karol Wojtyła/John Paul II
Autorzy:
Kosche, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944200.pdf
Data publikacji:
2019-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Karol Wojtyła
Jan Paweł II
transcendencja
personalizm
osoba
John Paul II
transcendence
personalism
person
Opis:
The paper studies the problem of the transcendence of the person suggested by Karol Wojtyła/John Paul II. It originates in the philosophical thought of this Polish personalist and is complemented in his theological works. According to Wojtyła transcendence can be described as “another name for the person” as it is closely related to the fulfilment of man as a personal being. The paper contains analyses of three dimensions of transcendence, and these are: 1) transcendence in action; 2) transcendence towards another “I”; and 3) transcendence towards personal God.
Niniejszy artykuł podejmuje problematykę transcendencji osoby zaproponowaną przez Karola Wojtyłę/Jana Pawła II. Bierze ona swój początek w filozoficznej myśli wielkiego Polaka, uzyskując swoje dopełnienie w jego teologicznej twórczości. Dla Wojtyły transcendencję można określić jako „drugie imię osoby”, ponieważ jest ona ściśle związana ze spełnianiem się człowieka jako bytu osobowego. Tekst zawiera analizy trzech wymiarów transcendencji, którymi są: 1) transcendencja w czynie; 2) transcendencja ku drugiemu „ja” oraz 3) transcendencja w kierunku osobowego Boga.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2019, 40, 4; 57-68
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BUDOWANIE WSPÓLNOTY CHRYSTUSOWEGO KOŚCIOŁA – W ŚWIETLE ADHORTACJI APOSTOLSKIEJ JANA PAWŁA II ECCLESIA IN OCEANIA
BUILDING A COMMUNITY OF CHRIST’S CHURCH – IN THE LIGHT OF THE APOSTOLIC EXHORTATION OF POPE JOHN PAUL II ECCLESIA IN OCEANIA
Autorzy:
Adamczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592121.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Oceania
evangelization
community
church
Apostolic Exhortation
John Paul II
ewangelizacja
wspólnota
Kościół
adhortacja apostolska
Jan Paweł II
Opis:
Artykuł dotyczy aktualności przesłania posynodalnej adhortacji apostolskiej Jana Pawła II Ecclesia in Oceania. Owo przesłanie odnośnie do zagadnienia budowania wspólnoty Chrystusowego Kościoła oparte jest na rozumieniu Kościoła jako wspólnoty wierzących w Jezusa Chrystusa, który pozostaje sensem Ewangelii oraz ewangelizacji. Tylko w tej perspektywie możliwe jest zrozumienie Kościoła przez ludy Oceanii, w jej pluralizmie doświadczeń duchowych i kulturowych. Konieczne jest do tego tworzenie wspólnoty między Kościołami lokalnymi nie tylko w wymiarze teoretycznym i doktrynalnym, ale również praktycznym
The article concerns post-synodal message of Apostolic Exhortation of Pope John Paul II, Ecclesia in Oceania. That message applies to the issue of building a community of Christ’s Church, which is based on the understanding of the Church as a community of believers in Jesus Christ, who is the point of the Gospel and evangelization. Only in this perspective, it is possible to understand the Church by the peoples of Oceania, with its experience, both spiritual and cultural. It is essential to create a community among local Churches not only in the theoretical and doctrinal meaning, but also in practice.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 1; 7-20
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Karol Wojtyła’s philosophy of freedom
Filozofia wolności Karola Wojtyły
Autorzy:
Stachewicz, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047033.pdf
Data publikacji:
2020-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
freedom
philosophy
ontology
experience
gift
Karol Wojtyła
John Paul II
wolność
filozofia
ontologia
dar
Jan Paweł II
Opis:
Freedom is a challenge for human existence, but also for reflection on human existence. Philosophers, especially in modern times, have built several fundamental concepts of freedom. Karol Wojtyła proposed an original approach by opening the classical theory of freedom to contemporary trends, especially to phenomenology emphasizing the role of experience. The feeling of freedom is given in the “I can – do not have to” experience. Self-determination appears as an expression of freedom. Wojtyła develops this idea by building the foundations of his own thinking about human freedom. This concept deserves multi-faceted interpretations, also in the context of challenges posed by our times.
Wolność to wyzwanie dla ludzkiej egzystencji, ale i dla refleksji nad bytem człowieka. Filozofowie, szczególnie w czasach nowożytnych, zbudowali kilka fundamentalnych koncepcji wolności. Karol Wojtyła zaproponował oryginalne jej ujęcie poprzez otwarcie klasycznej teorii wolności na nurty współczesne, szczególnie na fenomenologię akcentującá rolę doświadczenia. Poczucie wolności jest dane w przeżyciu „mogę-nie muszę”. Samostanowienie jawi się jako wyraz wolności. Wojtyła rozwija ten trop”, budując zręby własnego myślenia o wolności człowieka. Koncepcja ta zasługuje na wielokształtne odczytania, także w kontekstach wyzwań niesionych przez obecne czasy.
Źródło:
Teologia i moralność; 2020, 15, 1(27); 151-162
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sens ludzkiego cierpienia: uczestnictwo z nadzieją - w świetle dokumentu Jana Pawła II Salvifici Doloris
The meaning of human suffering: participation with hope - in the light of apostolic letter Salvifici Doloris by Pope John Paul II
Autorzy:
Adamczyk, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591977.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
suffering
hope
John Paul II
Apostolic Letter Salvifici doloris
cierpienie
nadzieja
Jan Paweł II
dokument Salvifici doloris
Opis:
Artykuł dotyczy sensu ludzkiego cierpienia w kontekście uczestnictwa w zbawczym cierpieniu Jezusa Chrystusa. O tym sensie cierpienia pisze Jan Paweł II w dokumencie Salvifici doloris. Zbawczy sens cierpienia nie zmienia faktu, że jest ono złem i należy mu się przeciwstawiać. Cierpienie należy jednak postrzegać w kontekście przyszłej chwały i wykorzystywać je dla królestwa Bożego. Cierpienia ludzkie dopełniają cierpień Chrystusa. W cierpieniu człowiek zostaje wezwany do przekraczania samego siebie. Cierpienie innych ludzi powinno wyzwalać w człowieku miłość i gotowość udzielenia pomocy
This paper concerns the meaning of human suffering in the context of participation in the redemptive suffering of Jesus Christ. John Paul II writes about this meaning of suffering in his Apostolic Letter Salvifici doloris. The redemptive meaning of suffering does not change the fact that it is evil and must be opposed. Suffering, however, should be seen in the context of future glory and must be used for the Kingdom of God. Human sufferings complete the sufferings of Christ. In suffering, the man is called to transcend himself. The suffering of others should trigger love and willingness to provide help in the man.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2018, 2; 7-22
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Relationship of Pope John Paul II to the Father of the Redeemer
Stosunek Jana Pawła II do Ojca Odkupiciela
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034985.pdf
Data publikacji:
2022-02-24
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
św. Józef
ojciec
Maryja
opiekun
tajemnica
John Paul II
Joseph
father
Mary
foster
mystery
Opis:
The New Testament figure of St. Joseph comes to the fore in direct connection with his relationship with Mary, who is called to the service of motherhood, so that by divine action she may become the mother of the Redeemer. The title of St. John Paul II’s apostolic exhortation Redemptoris Custos indicates the mission of St. Joseph in the life of Jesus Christ as his protector. It is true that St. Joseph, Mary’s husband performs this role in certain situations. Joseph takes an attitude to a situation that affects him. For this reason, St. John Paul II does not focus only on the very service of the protector, but focuses on the relationship from which the protector’s service itself derives. This relationship is fatherhood, which corresponds to Joseph’s legitimate relationship with Mary. Mary herself defines Joseph’s relationship with Jesus as that of a father: „your father and I have been anxiously searching for you“ (Luke 2:48). It follows from the very marriage of Mary and Joseph, which unites them, that they both have the title of parent. John Paul II emphasizes this fact and formulates from it the relationship of fatherhood to Jesus. He revealed Joseph in the mystery of Christ with an emphasis on the biblical basis. The presented text reflects the new dimension of Joseph’s relationship with Christ, which is fulfilled by participating in the mystery of the Incarnation of the Eternal Word, together with Mary.
Nowotestamentalna postać św. Józefa wysuwa się na pierwszy plan w bezpośrednim związku, w relacji z Maryją, wezwaną do służby macierzyństwa, aby przez działanie Boże mogła stać się Matką Odkupiciela. Tytuł adhortacji apostolskiej św. Jana Pawła II Redemptoris custos wskazuje na misję św. Józefa w życiu Jezusa Chrystusa jako jego opiekuna. To prawda, że w pewnych sytuacjach św. Józef, mąż Maryi tę rolę spełnia. Józef przyjmuje postawę stosownie do sytuacji, która go dotyczy. Z tego powodu św. Jan Paweł II nie skupia się tylko na samej służbie opiekuna, ale na relacji, z której owa służba protektora się wywodzi. Owa relacja to ojcostwo, co odpowiada uzasadnionej relacji Józefa z Maryją. Sama Maryja określa relację Józefa z Jezusem jako relację ojca: „Twój ojciec i ja z bólem serca szukaliśmy ciebie” (Łk 2,48). Z samego małżeństwa Maryi i Józefa, łączącego ich, wynika, że oboje mają tytuł rodziców. Jan Paweł II podkreśla ten fakt i formułuje z niego stosunek ojcostwa do Jezusa. Ujawnił Józefa w tajemnicy Chrystusa z naciskiem na podstawy biblijne. Prezentowany tekst odzwierciedla nowy wymiar relacji Józefa z Chrystusem, który urzeczywistnia się poprzez uczestnictwo w tajemnicy Wcielenia Słowa Przedwiecznego wraz z Maryją.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 57-71
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Women’s genius according to St. John Paul II
Geniusz kobiety według Świętego Jana Pawła II
Autorzy:
Chmielewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145286.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
woman’s genius
spirituality
feminism
John Paul II
Jadwiga Zamoyska
geniusz kobiety
duchowość
feminizm
Jan Paweł II
Opis:
The original term the ‘woman’s genius’ by St. John Paul II, contained in the letter Mulieris dignitatem and his other documents, accurately defines spirituality and the proper role of women in the Church and society. It can be a hermeneutical key when studying the figures of saints and outstanding women, including the Servant of God, Jadwiga Zamoyska. As the participation of women in the triple mission of Christ: priestly, prophetic and kingly, the ‘woman’s genius’ manifests itself in various ways. We find its fullness in Mary.
Oryginalne określenie „geniusz kobiety” autorstwa św. Jana Pawła II, zawarte w liście Mulieris dignitatem i innych jego dokumentach, trafnie określa duchowość oraz właściwą rolę kobiety w Kościele i społeczeństwie. Może ono stanowić klucz hermeneutyczny przy badaniu postaci świętych i wybitnych kobiet, także Służebnicy Bożej Jadwigi Zamoyskiej. Jako udział w potrójnym posłannictwie Chrystusa: kapłańskim, prorockim i królewskim, „geniusz kobiety” przejawia się na różne sposoby. Jego pełnię odkrywamy w Maryi.
Źródło:
Poznańskie Studia Teologiczne; 2023, 44; 137-155
0209-3472
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Freedom, True and Morality in Politics and in International Relations
Wolność, prawda i moralność w polityce i stosunkach międzynarodowych
Autorzy:
Kurnicki, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/24024779.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
freedom
morality
true
John Paul II
realism
natural law
wolność
moralność
prawda
Jan Paweł II
realizm
prawo naturalne
Opis:
The United States is a federal republic whose citizens enjoy a dynamic political system, a strong tradition of the rule of law, robust freedom of speech and religious belief, and a wide range of other civil liberties. The First Amendment to the U.S. Constitution prevents the government from enacting laws that: govern the establishment of religion; prohibit the free exercise of religion; restriction of freedom of speech, freedom of the press and freedom of assembly. There is a growing tendency in global politics, academia and in diplomacy to accept hegemon state status and tendency to dominate all-important aspect of global power. The freedom and moral standards are rather viewing as a political ballast because man by nature and the states in particularly has a boundless wish for unrestricted power and to promote self-national interest regardless of international law, custom, culture or tradition. The XXI century crisis of freedom is at the root of the crisis of truth. In the conceptually contemporary world, John Paul II's voice clearly showed the inseparable link between freedom and truth. Pope philosophy of freedom is contrary to the concept of freedom from values, so widespread in contemporary culture, especially in the USA.
Stany Zjednoczone są republiką, której obywatele cieszą się dynamicznym systemem politycznym, silną tradycją rządów prawa, silną wolnością słowa i przekonań religijnych oraz szerokim zakresem innych swobód obywatelskich. Pierwsza Poprawka do Konstytucji Stanów Zjednoczonych uniemożliwia rządowi uchwalanie praw, które: regulują ustanawianie religii; zakazują swobodnego praktykowania religii; ograniczają wolność słowa, wolność prasy, wolność zgromadzeń lub prawa do składania petycji do rządu o zadośćuczynienie za krzywdy. W globalnej polityce, środowisku akademickim i dyplomacji wzrasta akceptacja tendencji hegemonów do dominacji nad najważniejszymi aspektami globalnej władzy. Wolność i standardy moralne są raczej postrzegane jako balast polityczny, ponieważ człowiek z natury, a w szczególności państwa, mają bezkompromisowe pragnienie władzy i promują własny interes. Kryzys wolności w XXI wieku leży u podstaw kryzysu prawdy. W pojęciowo współczesnym świecie głos Jana Pawła II wyraźnie ukazywał nierozerwalny związek między wolnością a prawdą. Filozofia wolności papieża jest sprzeczna z koncepcją wolności od wartości, tak rozpowszechnioną we współczesnej kulturze, zwłaszcza w USA.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2023, 53; 145-154
0137-4338
2720-7102
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Et stupebant super doctrina ejus” (Mk 1:22). On the Role of Wonderment in the Theological Method
„Et stupebant super doctrina ejus” (Mk 1:22). O roli zdumienia w metodzie teologicznej
Autorzy:
Smuniewski, Cezary
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050478.pdf
Data publikacji:
2021-02-02
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
zdumienie (“stupor”, “admiratio”)
metoda teologiczna
teolog
Jan Paweł II
amazement (”stupor”, “admiratio”)
theological method
theologian
John Paul II
Opis:
The study is a contribution to research on the theological method and shows the motif of wonderment in the teaching and poetry of John Paul II as an experience inviting man to get to know God and His works ever more deeply. The human experience of being amazed with God has been presented as a theological event – a grace of the ability to stand in awe of God, to get closer to Him and to speak about Him. The author of the article comes to the conclusion that the mission of a theologian is inseparably connected with cultivating the ability to be amazed with God and His works. The experience of wonderment is one of the elements leading to communion with Christ the Theologian, who reveals the Father.
Opracowanie niniejsze jest przyczynkiem do badań dotyczących metody teologicznej i ukazuje motyw zdumienia w nauczaniu i poezji Jana Pawła II jako doświadczenia zapraszającego człowieka do coraz wnikliwszego poznawania Boga i Jego dzieł. Ludzkie doświadczenie zdumienia się Bogiem zostało przedstawione jako wydarzenie teologiczne – łaska zdolności zachwytu Bogiem, przybliżenia się do Niego i mówienia o Nim. Autor artykułu dochodzi do wniosku, że z misją teologa nierozerwalnie związane jest pielęgnowanie w sobie zdolności do zdumiewania się Bogiem i Jego dziełami. Doświadczenie zdumienia jest jednym z elementów prowadzących do komunii z Chrystusem Teologiem, który objawia Ojca.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 2; 49-62
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evangelizing in the Key of Encounter
Ewangelizacja drogą do spotkania
Autorzy:
Madziar, Władysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/480680.pdf
Data publikacji:
2019-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Księży Werbistów Verbinum
Tematy:
evangelization
house benediction
meeting
Pope John Paul II
Pope Francis
ewangelizacja
poświęcenie domu
spotkanie
Jan Paweł II
papież Franciszek
Opis:
The author draws attention to the value of truly human encounters in the process of evangelization. The development of mass media does not change the fact that many people are lonely, left to their own fate. The anonymity of WhatsApp or Facebook and other communication applications does not generate lasting interpersonal relationships. Meanwhile, evangelization should cultivate the value of specific, personal and lasting interpersonal encounters. A human being is created to live in a community. Therefore, authentic, unplanned encounters can become a moment of faith sharing. The author sees the evidence of this thesis in the practice of the annual benediction of houses in the parish of St. Marcella in Rome. This form of encounter, as well as other (on the street, on the bus, on the beach) can initiate something that belongs to the action of the Holy Spirit. To make this possible, every Christian must first experience a personal friendship with Jesus.
Autor zwraca uwagę na wartość prawdziwie ludzkich spotkań w procesie ewangelizacji. Rozwój środków masowej komunikacji nie zmienia faktu, że wiele osób jest samotnych, pozostawionych własnemu losowi. Anonimowość WhatsAppa lub Facebooka i innych aplikacji komunikacyjnych nie tworzy trwałych więzi międzyludzkich. Tymczasem ewangelizacja powinna pielęgnować wartość konkretnych, osobistych i trwałych spotkań międzyludzkich. Ludzka istota jest stworzona by żyć we wspólnocie. Dlatego też autentyczne, niezaplanowane spotkania mogą się stać chwilą dzielenia się wiarą. Autor widzi potwierdzenie tej tezy w praktyce corocznego błogosławienia domów na terenie parafii św. Marcelego w Rzymie. Ta forma spotkania, jak i inne (na ulicy, w autobusie, na plaży) mogą zapoczątkować coś, co należy do gestii działania Ducha Świętego. Aby to stało się możliwe, najpierw każdy chrześcijanin musi przeżyć osobistą przyjaźń z Jezusem.
Źródło:
Nurt SVD; 2019, 1; 43-59
1233-9717
Pojawia się w:
Nurt SVD
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jesus and the Feminine Genius. The Anthropological Relevance of the Encounters of Jesus with Women in the Fourth Gospel
Jezus i geniusz kobiecy. Antropologiczne znaczenie spotkań Jezusa z kobietami w czwartej Ewangelii
Autorzy:
Timmermans, Marc
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/954059.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
feminine genius
woman
man
gospel of John
John Paul II
kobiecy geniusz
kobieta
mężczyzna
Ewangelia św. Jana
Jan Paweł II
Opis:
Pope John Paul II introduced the expression of the “Feminine Genius” in his Apostolic Letter Mulieris Dignitatem of 1988. If this characteristic belongs to all women in history, there must be traces of it in the Gospel. The article verifies that this is the case in the Gospel of John. Indeed, taking a closer look to the different encounters between Jesus and individual women, we see that the latter have a specific influence on the action of Jesus and participate in a particular way in the mission of Jesus. Two key ideas can help us clarify in which way these women participate in Jesus’ mission. The first is the fruitfulness of fait h. Those who believe are born from God himself (1:13), through faith in Christ. This is particularly the case for the Samaritan woman (4:4–42). Her life changes when she comes progressively to faith in Christ: “could he be the Christ?” (4:29). The second key idea is the prophecy of the High Priest Caiaphas: “Jesus was to die for the nation and not for the nation only but also in order to gather into one the scattered children of Go d.” (11:51–52). Again, the Samaritan woman can serve as an example. She goes back to her town and brings her fellow Samaritans to faith in Jesus (4:39: “Many of that town believed in him”). They represent the first fruits of the great eschatological harvest, the gathering of those who believe in Jesus. Both ideas can shine a light on the specific mission of women in the Fourth Gospel. From Mary in Cana or at the foot of the cross to Mary Magdalene at the tomb, from the Samaritan woman to the adulterous woman and the sisters Martha and Mary, they all influence Jesus in his specific mission of arousing faith and gathering the scattered children of God. These encounters will help us to understand more concretely what John Paul II meant by Feminine Genius and what the role of women in the mission of the Church could be now.
Papież Jan Paweł II w swym liście apostolskim z 1988 roku Mulieris Dignitatem wprowadził określenie „kobiecego geniuszu”. Jeżeli cecha ta wspólna jest wszystkim kobietom na przestrzeni całej historii ludzkości, to z całą pewnością istnieją jej ślady na kartach Ewangelii. W przypadku Ewangelii św. Jana jest tak w istocie, czego potwierdzenie opisuje niniejszy artykuł. Rzeczywiście przyglądając się bliżej różnym spotkaniom pomiędzy Jezusem a kobietami, zaobserwować możemy, iż miały one specyficzny wpływ na Jego działania, a co za tym idzie uczestniczyły w szczególny dla siebie sposób w misji Jezusa. Pomocą do wyjaśnienia sposobu, w jaki kobiety te uczestniczyły w misji Jezusa, niech będą dwie kluczowe koncepcje. Pierwsza z nich, to p ł o d n o ś ć wiar y. Ci, którzy uwierzyli, narodzili się z samego Boga (1, 13), przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Przykładem tego może być Samarytanka (4, 4–42). Jej życie zmienia się, gdy stopniowo dochodzi do wiary w Chrystusa: „czyż On nie jest Mesjaszem?” (4, 29). Drugą kluczową koncepcją jest proroctwo najwyższego kapłana Kajfasza „Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, „by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno” (11, 51–52). Tutaj podobnie, Samarytanka może nam posłużyć za przykład. Samarytanka wraca do swojego miasta i przyprowadza jego mieszkańców do wiary w Jezusa (4, 39; „wielu Samarytan z tego miasta zaczęło w Niego wierzyć”). Stanowią oni pierwsze owoce eschatologicznego żniwa: zgromadzenie tych, którzy wierzą w Jezusa. Obie te koncepcje rzucają światło na szczególną misję kobiet w czwartej Ewangelii. Począwszy od Matki Boskiej na weselu w Kanie Galilejskiej czy u stóp krzyża aż do Marii Magdaleny przy grobie, od Samarytanki aż do jawnogrzesznicy czy sióstr Marty i Marii, kobiety, te miały wpływ na Jezusa w Jego misji wzbudzania wiary i gromadzenia rozproszonych dzieci Bożych.
Źródło:
Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 5-29
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Things Old and New: Pope Saint John Paul II on Moral Doctrine and its Development
Rzeczy stare i nowe: Święty Jan Paweł II o doktrynie moralnej i jej rozwoju
Autorzy:
Clague, Julie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595438.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
rozwój nauczania, nauczanie moralne, Jan Paweł II, Sobór Watykański II, kobiety
development of doctrine, moral teaching, Pope John Paul II, Vatican II, women
Opis:
John Paul’s doctrinal output in faith and morals was prolific and its scope wide-ranging. In his role as pontiff, John Paul was concerned to protect and promote the truths of the faith. Yet in doctrinal terms he was also an innovator, introducing new teachings, new language, and new ways of thinking about old certainties into the Catholic moral tradition. Notwithstanding his strong avowal of the existence of absolute and unchanging moral norms, John Paul contributed more than any other pope to the Church’s thinking about the historicity of morality and the historicity of doctrine. This study will outline John Paul’s approach to doctrine and its development and discuss how this was put into effect, especially in relation to his teaching on women’s dignity and rights. John Paul did not articulate a fully-fledged theory of doctrinal development. Rather, he undertook to further the doctrinal renewal in faith and morals initiated by Pope St John XXIII and the Second Vatican Council. John Paul recognised that study of Scripture and the Church’s tradition in light of historical and cultural circumstances would produce a deeper understanding of the meaning and requirements of faith, and allow the Church to advance and apply theological and moral insight. His teaching sought to: read the signs of the times and identify the appropriate Christian response; offer guidance on new medical and scientific possibilities and pressing social and political questions; better connect existing moral teachings to scripture and tradition; and better align concrete moral norms to the Christian vision and its values. In so doing, John Paul amplified and augmented under-developed themes, proposed stronger arguments and better reasons for certain teachings, and updated, revised and reformulated earlier doctrines found wanting. It is clear that, for John Paul, the development of the Church’s moral doctrine that “unfolds down the centuries” is a complex and multi-faceted process. However, for John Paul there are clear limits to doctrinal reformulation: doctrine must always cohere with and never depart from the moral and theological truths of the faith. Development, yes; distortion, no.
Nauczanie Jana Pawła II na temat wiary i moralności jest bogate, a jego zakres wszechstronny. Jako papież Jan Paweł II był zaangażowany w ochronę i promocję prawd wiary. Jednakże był on także odnowicielem w kwestiach doktrynalnych, wprowadzając do katolickiej tradycji moralnej nowe nauczanie, nowy język i nowe sposoby myślenia o starych pewnikach. Pomimo mocnego przekonania o istnieniu absolutnych i niezmiennych norm moralnych, Jan Paweł II bardziej niż inni papieże przyczynił się do myślenia Kościoła o historyczności moralności i doktryny. Celem niniejszego artykułu jest ukazanie podejścia Jana Pawła II do doktryny i jej rozwoju oraz refleksja dotycząca tego, jak zostało to wcielone w życie, szczególnie w odniesieniu do jego nauczania na temat godności i praw kobiety. Jan Paweł II nie wyartykułował w pełni rozwiniętej teorii rozwoju doktrynalnego. Raczej kontynuował odnowę doktrynalną w kwestiach wiary i moralności zainicjowaną przez papieża Jana XXIII i Sobór Watykański II. Jan Paweł II uznał, że studium Pisma Świętego i tradycji Kościoła w świetle okoliczności historycznych i kulturowych może prowadzić do głębszego zrozumienia znaczenia i wymogów wiary oraz pozwoli Kościołowi poszerzyć i osiągnąć teologiczne i moralne zrozumienie. Jego nauczanie dotyczyło: odczytywania znaków czasu i poszukiwania właściwych odpowiedzi chrześcijańskich; propozycji orientacji w obszarze nowych możliwości medycznych i naukowych oraz naglących kwestii społecznych i politycznych; lepsze powiązanie istniejącego nauczania moralnego z Pismem Świętym i tradycją; lepsze powiązanie konkretnych norm moralnych z wiarą chrześcijańską i jej wartościami. W ten sposób Jan Paweł II rozwinął i uzupełnił kwestie nierozwinięte, zaproponował mocne argumenty i lepsze racje dla pewnego nauczania oraz zaktualizował, zrewidował i przeformułował wcześniejsze doktryny nie spełniające wymogów. Oczywiste jest to, że dla Jana Pawła II rozwój chrześcijańskiego nauczania moralnego, które „rozwija się przez wieki” jest procesem złożonym i wielopostaciowym. Jednakże dla Jana Pawła II istniały wyraźne granice doktrynalnego przeformułowania: nauczanie musi zawsze tworzyć wspólną całość i nigdy nie może odchodzić od moralnych i teologicznych prawd wiary. Rozwój – tak, ale zniekształcenie – nie.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2015, 35; 193-207
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Popes and the Idea of European Unity
Papieże i idea jedności europejskiej
Autorzy:
Hrabovec, Emília
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142929.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
John XXIII
Paul VI
John Paul II
Benedict XVI
Christian civilisation
European unity
Jan XXIII
Paweł VI
Jan Paweł II
Benedykt XVI
cywilizacja chrześcijańska
jedność europejska
Opis:
Podczas gdy Pius XII był prawie egzystencjalnie związany z ideą europejską i obroną przed antychrześcijańskimi ideologiami, jego dwóch następców próbowało otworzyć „zachodnioeuropejską cytadelę” dialogu ze światem zewnętrznym. Jan Paweł II, zamiast iść na kompromis w sprawie sekularyzmu i marksizmu, zapoczątkował nową ewangelizację, ale zachował fundamentalny europejski optymizm. Benedykt XVI, wręcz przeciwnie, nie wahał się przyznać, że nawet kultura europejska, przekształcona w laicystyczną utopię, która zastępuje Boga wolą człowieka, może zaniknąć.
While Pius XII was almost existentially bound up with European thought and with the defence against anti-Christian ideologies, his two successors initiated a tentative of opening of the “Western European citadel” towards a dialogue with the outer world. John Paul II relaunched a new evangelisation instead of compromises with secularism and Marxism, but maintained a fundamental European optimism, whereas Benedict XVI did not hesitate to admit that the European culture, transformed into a laicist utopia which substitutes God by the obstinate self-will of man, could disappear, too.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 1; 119-135
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Attitude towards John Paul II and References Made to His Person by the Polish Parliamentary Parties from 2005 till 2019 – with Particular Emphasis on the Polish People’s Party, the Law and Justice, the Democratic Left Alliance, and the Civic Platform
Stosunek i odwoływanie się do osoby papieża Jana Pawła II polskich partii parlamentarnych w latach 2005–2019 ze szczególnym zwróceniem uwagi na Polskie Stronnictwo Ludowe, Prawo i Sprawiedliwość, Sojusz Lewicy Demokratycznej i Platformę Obywatelską
Autorzy:
Kubicki, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1860922.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Polish parliamentary parties
21st century
Pope St. John Paul II
papież św. Jan Paweł II
polskie partie parlamentarne
XXI wiek
Opis:
The purpose of the article is to determine what is the contemporary attitude of the most important Polish parliamentary parties to John Paul II, which was done by examining the frequency of referring to and commemorating the person of the pope by individual political parties. In order to achieve the established objective, the activity of individual clubs, circles, MPs and senators in the Polish parliament was analyzed. Furthermore, the analysis of program documents and press organs of Polish political parties was carried out. Studies have shown that the greatest contribution to the commemoration and promotion of a deceased pope in Poland is made by the Law and Justice. The Polish People’s Party also refers to John Paul II in public, but rarely does it in official program documents. Occasionally, and more rarely recently, the pope is also referred to by the Civic Platform. In contrast, politicians from the Democratic Left Alliance usually do not refer to John Paul II, but they respect him as a great Pole and spiritual leader.
Celem artykułu jest określenie współczesnego stosunku najważniejszych polskich partii parlamentarnych do Jana Pawła II, co zostało dokonane poprzez zbadanie częstotliwości odwoływania się do osoby papieża i upamiętniania go przez poszczególne ugrupowania polityczne. W celu realizacji założonego celu dokonano analizy aktywności poszczególnych klubów, kół, posłów i senatorów w polskim parlamencie oraz analizy dokumentów programowych i organów prasowych polskich partii politycznych. Badania wykazały, że największy wkład w upamiętnianie i propagowanie w Polsce osoby zmarłego papieża wnosi Prawo i Sprawiedliwość. Do Jana Pawła II odwołuje się na forum publicznym również Polskie Stronnictwo Ludowe, ale rzadko robi to w oficjalnych dokumentach programowych. Okazjonalnie, a ostatnio coraz rzadziej, papieża przywołuje też Platforma Obywatelska. Natomiast politycy Sojuszu Lewicy Demokratycznej zazwyczaj nie odwołują się do Jana Pawła II, ale szanują go jako wielkiego Polaka i przywódcę duchowego.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 68; 99-120
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenism in Poland – movement full of contrasts
Ekumenizm w Polsce – ruch pełen kontrastów
Autorzy:
Budniak, Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149733.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
John Paul II
Roman Catholic Church
Polish Ecumenical Council
dialogue
ecumenism
Jan Paweł II
Kościół rzymskokatolicki
Polska Rada Ekumeniczna
dialog
ekumenizm
Opis:
Since the beginning of Christianity, the consequences of the separations (regarding doctrine and tradition) have been permanent and painful – full of contrasts (conflicts, differences); contrasts that present a certain phenomenon, by showing it in comparison with another but completely different phenomenon. Therefore the article presents a set of selected positive and negative ecumenial experiences. The purpose of such combination of opposites is to emphasize the characteristic features that particular Churches or Christian Communities present, and simultaneously it shows the Christians’ responsibility for seeking unity. As John Paul II formulated it, ecumenism is “a movement towards unity”. Ecumenism is not merely the “sign of the times”, but it is a duty and responsibility in the face of God and His saving plan. It lies with those who through Baptism became Christ’s body and His people.
Skutki podziałów (dotyczących doktryny i tradycji) od początku chrześcijaństwa są trwałe i bolesne, czyli pełne kontrastów (konfliktów, różnic). Kontrasty, polegające na przedstawieniu pewnego zjawiska, poprzez ukazanie na tle lub obok, zjawiska, zupełnie odmiennego. Stąd w artykule zostały zaprezentowane wybrane pozytywne i negatywne doświadczenia ekumeniczne. Takie zestawienie przeciwieństw służy uwydatnieniu cech charakterystycznych, które prezentują poszczególne Kościoły, czy Wspólnoty chrześcijańskie, a jednocześnie wskazuje na obowiązek dążenia do jedności, który ciąży na wszystkich chrześcijanach. Każda dobra inicjatywa ma swój sens. Jak sformułował Jan Paweł II, „ekumenizm jest ruchem ku jedności”. Ekumenizm bowiem to już nie tylko „znak czasu”, ale to obowiązek i odpowiedzialność wobec Boga i Jego zbawczego zamysłu, spoczywająca na tych, którzy przez chrzest stali się Ciałem Chrystusa i nowym Jego ludem.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2018, 17, 3; 53-66
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
To what extent do circumstances affect the nature of actions?
Autorzy:
Moń, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/430996.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
John Paul II
Nagel Thomas
moral norm
consequentialist ethics
proportionalist ethics
praxeology
Jan Paweł II
norma moralna
konsekwencjalizm
proporcjonalizm
prakseologia
Opis:
The author of this article discusses the relationship between the subject matter (contents) of an action and the circumstances in which it is performed. The related problems were one of the motives behind John Paul II’s encyclical "Veritatis Splendor". He attempts to show the essence of this problem with reference to Thomas Nagel’s book "The View From Nowhere". Contemporary thinkers, however, those referred to as consequentialists or proportionalists, believe that circumstances are in fact part of the physical act itself and materially affect its understanding. Referring to that principle in "Veritatis Splendor", John Paul II says that he is aware one must often choose between actions that are inherently evil, but he believes that this is permissible only when there are no alternatives to choose instead. One should never choose an evil action to achieve a positive effect, or do that because the proportion of positive effects is greater than that of negative ones. The author shows also a striking similarity between what John Paul II wrote about the absolute character of moral norms and the external nature of circumstances with respect to the essence of the act, its internal purpose, and what we read in "The View from Nowhere", a book by Thomas Nagel, who considers himself an atheist. The search for objectivity in moral judgment is difficult, but not impossible, at least as far as its essence is concerned. Failure to consider the relevance of reasons to persons, and failure to make that reference, but first of all the treatment of circumstances as part of a moral action turns ethics into praxeology, or a theory of efficient action.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2015, 51, 2; 85-94
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nauczanie Papieża Franciszka o małżeństwie i rodzinie w posynodalnej adhortacji Amoris Laetitia w świtle Magisterium Jana Pawła II
Teaching Pope Francis abotu marriage and faily in the post-synodal exhortation Amoris Letitia in the light of the magisterium of John Paul II
Autorzy:
Bujak, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1592076.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
Amoris laetitia
family
Francis
John Paul II
marriage
theology of the body
Franciszek
Jan Paweł II
małżeństwo
rodzina
teologia ciała
Opis:
Papież Franciszek 8 października 2013 roku ogłosił decyzję o zwołaniu Synodu o rodzinie. Nowością był fakt, że synod odbył się w dwóch etapach: w roku 2014 jako synod nadzwyczajny, a w roku 2015 – zwyczajny. 19 marca 2016 roku papież Franciszek podpisał posynodalną adhortację Amoris laetitia, która światło dzienne ujrzała 8 kwietnia. W adhortacji znajdziemy 50 cytatów z nauczania Jana Pawła II na temat małżeństwa i rodziny, przede wszystkim w rozdziałach IV i V adhortacji, w których mowa jest o teologii ciała Jana Pawła II. Celem artykułu jest odwołanie się do katechez i innych tekstów Jana Pawła II na temat miłości małżeńskiej obecnych w adhortacji, tak by można było umieścić Amoris laetitia w szerszym kontekście nauczania Jana Pawła II i zbadać, na ile ostatni dokument o miłości w rodzinie jest twórczą kontynuacją wcześniejszego nauczania Kościoła na ten temat.
Pope Francis on 8 October 2013 announced the decision to convene the Synod on the family. The novelty was that the Synod took place in two stages: in 2014 as extraordinary synod and in 2015 ordinary.On March 19, 2016, Pope Francis signed the post-synodal exhortation of Amoris laetitia which appeared on April 8th. In the exhortation we find 50 quotes from the teaching of John Paul II on marriage and the family, especially in chapters IV and V of the exhortation, which speaks of the theology of the body of John Paul II. The purpose of this article is to appeal to the catechesis and other texts of John Paul II on conjugal love present in the exhortation, so as to place Amoris laetitia in the broader context of the teaching of John Paul II and study how the last document of love in the family is a creative continuation of the earlier Church teaching on the subject.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2017, 2; 33-56
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ecumenical Epoch of the Blessed Pope John Paul II
Ekumeniczna epoka Błogosławionego Papieża Jana Pawła II
Autorzy:
Kantyka, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343360.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Jan Paweł II
ekumenizm
wielcy ekumeniści
dialog ekumeniczny
wydarzenia ekumeniczne
John Paul II
ecumenism
great ecumenists
ecumenical dialogue
ecumenical events
Opis:
Ponad ćwierćwiecze pontyfikatu błogosławionego papieża Jana Pawła II to cała epoka ekumeniczna, wypełniona intensywnymi dialogami doktrynalnymi oraz wydarzeniami i spotkaniami o charakterze ekumenicznym. Jan Paweł II, który zasiadł na stolicy Piotrowej 13 lat po Soborze Watykańskim II, podjął soborowe dzieło przywracania jedności chrześcijan, podobnie jak jego poprzednik papież Paweł VI. Jan Paweł II rozpoczął dialog Kościoła rzymskokatolickiego z prawosławiem. W czasie swych apostolskich podróży spotykał się ze zwierzchnikami niekatolickich Kościołów i Wspólnot kościelnych. Wielokrotnie też przyjmował w Rzymie przedstawicieli chrześcijańskiego, nierzymskokatolickiego świata. Jan Paweł II położył też trwałe podwaliny pod dialog ekumeniczny, określając w encyklice Redemptor hominis, a później także w encyklice Ut unum sint jego podstawowe założenia. Nie wahał się nazwać zaangażowania ekumenicznego „imperatywem chrześcijańskiego sumienia”. Błogosławiony papież działał wedle przekonania wyrażonego w liście apostolskim Novo millennio ineunte, że dyskusje teologiczne, współpracach w dziełach charytatywnych, a nade wszystko wielki ekumenizm świętości nie może zawieść, lecz z Bożą pomocą przyniesie dobre rezultaty. Swym pontyfikatem umocnił i utwierdził Kościół rzymskokatolicki na ekumenicznej drodze odbudowywania widzialnej jedności.
Over a quarter of a year of the pontificate of blessed Pope John Paul II constitutes the whole ecumenical epoch, filled by intensive ecumenical doctrinal dialogues, events and encounters. John Paul II – who ascended the Petrine See 13 years after the Second Vatican Council – like his predecessor Pope Paul VI undertook the conciliar deed of restoring the Christian unity. John Paul II launched the ecumenical dialogue of the Roman Catholic Church with Orthodoxy. During his apostolic visits to various countries often met the heads of non Catholic Churches and Church Communities. He also frequently received in Vatican representatives of Christian non Roman Catholic world. John Paul II also laid the foundations for the ecumenical dialogue drawing its main lines in his encyclical letters Redemptor hominis and Ut unum sint. Pope did not hesitate to describe the ecumenical engagement as an “imperative of Christian conscience”. The blessed Pope was acting according to his conviction expressed in his apostolic letter Novo millennio ineunte that theological discussions, cooperation in charity initiatives and above all the great ecumenism of sanctity cannot fail, but with God’s help will bring good results. By his pontificate he confirmed and strengthened the Roman Catholic Church on its ecumenical path of rebuilding the visible unity.
Źródło:
Roczniki Teologii Ekumenicznej; 2011, 3; 5-16
2081-6731
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Ekumenicznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Timeliness of the Message of the Encyclical Centesimus Annus: An Analysis from the Perspective of the 30th Anniversary of Its Publication
Aktualność przesłania encykliki Centesimus annus. Analiza z perspektywy trzydziestej rocznicy jej opublikowania
Autorzy:
Gocko, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2034989.pdf
Data publikacji:
2022-03-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
encyklika Centesimus annus
Jan Paweł II
nauczanie społeczne Kościoła
Encyclical Letter Centesimus Annus
John Paul II
the social teaching of the Church
Opis:
The article points to the topicality of the encyclical Centesimus Annus, the third social encyclical of John Paul II, from the perspective of the 30th anniversary of its publication. The author brought to the fore the prophetic character of the encyclical as an important message for the countries of Central and Eastern Europe during the transformation period after the fall of communism, emphasizing its timelessness and topicality. Centesimus Annus became the voice of the Church, which, through the very nature of its social teaching and its prophetic and critical specificity, has the right to make judgments in social matters.
Przedmiotem artykułu jest zagadnienie aktualności trzeciej encykliki społecznej Jana Pawła II Centesimus annus z perspektywy 30. rocznicy jej powstania. Autor skoncentrował się na ukazaniu profetyzmu encykliki jako istotnego przesłania na czas transformacji dla krajów Europy Środkowo-Wschodniej po upadku komunizmu, podkreślając jego ponadczasowość i aktualność. Centesimus annus była głosem Kościoła, który zgodnie z naturą własnej nauki społecznej i jej profetyczno-krytyczną specyfiką ma prawo do wydawania osądu w sprawach społecznych.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 3; 7-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Process of Beatification and Canonization of Maximilian Maria Kolbe
Proces beatyfikacyjny i kanonizacyjne Maksymiliana Marii Kolbego
Autorzy:
Kijas, Zdzisław Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2147437.pdf
Data publikacji:
2020-12
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
Tematy:
Maximilian Maria Kolbe
Auschwitz-Birkenau
Paul VI
John Paul II
Beatification
Canonization
Maksymilian Maria Kolbe
Paweł VI
Jan Paweł II
beatyfikacja
kanonizacja
Opis:
The glory of holiness that Maximilian Maria Kolbe enjoyed while still alive remained alive after his heroic death, and even grew and enlarged, also through the extraordinary favors received through his intercession. The Franciscan Order therefore decided to begin the canonical process of his beatification. Canonical research was carried out in the Padua Curia in 1948 – 1952, and auxiliary research in Warsaw and Nagasaki in 1948 – 1951, to finally be sent to the Congregation of Holy Rites in Rome. On May 12, 1955, a decree was issued on the reviewed and researched writings attributed to the Servant of God Maximilian Maria Kolbe. In the meantime, numerous letters of postulation were sent to the Holy See from cardinals, archbishops and bishops, superiors of orders from almost all over the world, with a request to start the beatification process. They ended with a solemn beatification in the Basilica of St. Peter in Rome on October 17, 1971, presided over by Pope Paul VI. About 150,000 people attended the ceremony, including about 6,000 Poles. The official Polish delegation was headed by Card. Stefan Wyszyński – the Primate of Poland. Father Kolbe’s canonization took place eleven years later, on October 10, 1982. The canonization mass in St. Peter in Rome was presided over by the Polish Pope John Paul II.
Sława świętości, którą Maksymilian Maria Kolbe cieszył się jeszcze za życia, pozostała żywa po jego heroicznej śmierci, a nawet rozrosła się i powiększyła, również poprzez nadzwyczajne łaski, otrzymane za jego wstawiennictwem. Zakon franciszkański postanowił więc rozpocząć kanoniczny proces jego beatyfikacji. Badania kanoniczne odbyły się w Kurii Padewskiej w latach 1948 – 1952, pomocnicze zaś w Warszawie i w Nagasaki w 1948–1951, by ostatecznie przesłać je do Kongregacji Świętych Obrzędów w Rzymie. Dnia 12 maja 1955 r. wydany został dekret o przejrzanych i zbadanych pismach, przypisywanych Słudze Bożemu Maksymilianowi Marii Kolbe. W międzyczasie napływały do Stolicy Apostolskiej bardzo liczne listy postulacyjne od kardynałów, arcybiskupów i biskupów, przełożonych zakonów z całego niemal świata, z prośbą o rozpoczęcie procesu beatyfikacyjnego. Zakończyły się one uroczystą beatyfikacją w bazylice św. Piotra w Rzymie w dniu 17 października 1971, której przewodniczył papież Paweł VI. Na uroczystość tą przybyło około 150 tysięcy osób, w tym około 6 tysięcy Polaków. Oficjalnej delegacji polskiej przewodniczył kard. Stefan Wyszyński – Prymas Polski. Kanonizacja ojca Kolbe miała miejsce jedenaście lat później, w dniu 10 października 1982. Mszy kanonizacyjnej na placu św. Piotra w Rzymie przewodniczył papież Polak Jan Paweł II.
Źródło:
Studia Elbląskie; 2020, 21; 199-214
1507-9058
Pojawia się w:
Studia Elbląskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selected Dimensions of Responsible Parenthood According to the Teaching of John Paul II in the Perspective of Third Millennium
Wybrane aspekty odpowiedzialnego rodzicielstwa według nauczania Jana Pawła II w perspektywie Trzeciego Millennium
Autorzy:
Balák, René
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31340471.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
odpowiedzialne rodzicielstwo
religia
moralność
teologia moralna
normy moralne
Jan Paweł II
responsible parenthood
religion
morality
moral theology
ethical norms
John Paul II
Opis:
Z punktu widzenia teologii moralnej konieczne wydaje się przebadanie istoty odpowiedzialnego rodzicielstwa w duchu następujących wymiarów. Aspekt religijny wskazuje małżonkom na moralną odpowiedzialność widzenia w każdym akcie prokreacji zbawczego planu Boga Stwórcy. Moralny aspekt oznacza, że odpowiedzialna postawa rodzicielstwa ma się realizować poprzez małżonków za pomocą właściwie formowanego sumienia, by postępowali zgodnie z naturalnymi normami moralnymi i z powołaniem wynikającym z Bożego Objawienia. Wymiar poznawczy, dotyczący biologicznego wymiaru życia ludzkiego, wskazuje na pierwszorzędne Boże obdarowanie człowieka konkretnymi zdolnościami biologicznymi, które powinien on wykorzystać w zgodzie ze swoją naturą. Wolitywny aspekt wskazuje na nieodzowność opanowania własnych popędów oraz namiętności za pomocą rozumu i woli, do czego też małżonkowie (rodzice) są powołani jako istoty rozumne i wolne. Aspekt społeczny podkreśla dialogiczny wymiar życia małżonków w kierunku społeczności w kontekście dobra wspólnego. Chrześcijańscy rodzice są zobowiązani uwzględnić swoje niepowtarzalne warunki, w których przeżywają rodzinną wspólnotę osób. przy czym warunki te mogą mieć charakter różnego rodzaju.
From the point of view of moral theology it seems necessary to study the essence of responsible parenthood in the spirit of the following dimensions. The religious aspect draws the spouses’ attention to their moral responsibility to see in each act of procreation the salvific plan of God the Creator. The moral aspect means that a responsible parental attitude is supposed to be realized through the spouses by way of a properly formed conscience, so that they could behave in conformity with the natural moral norms and with the calling that results from Divine Revelation. The cognitive dimension, concerning the biological dimension of human life, indicating as of primary importance man’s endowment by God with concrete biological capacities; he should use them in conformity with his nature. The volitive aspect indicates the indispensable task to control one’s own drives and passions by means of reason and will. Spouses (parents) are called to it as rational and free creatures. The social aspect stresses the dialogical dimension of life towards community in the context of the common good. Christian parents are obliged to take into consideration their unique conditions in which they experience the family community of persons, assuming that the conditions can have the character of a different kind.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2013, 5; 175-197
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies