Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Holy Spirit" wg kryterium: Temat


Tytuł:
The Charismatic Dimension of the Vocation of a Theologian
Autorzy:
Walczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040182.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
theology
methodology of theology
Holy Spirit
charisma
vocation
Opis:
It is doubtless that theology first of all puts questions about God and man. However, for ages theologians have been also asking questions about the meaning of their own work. One may speak about a peculiar meta-theology that tries to show the role and significance of theology in the life of the Church. The most frequently given answers to the questions about the meaning and character of theology oscillate around the concept of rationality. In such a view theology is a normal human process of making revealed truths understandable for people of a given epoch. However, it seems that such a vision of theology is tantamount to extremely simplifying it and to making it superficial. The question about the significance of theology may only be answered in the light of faith. This light allows seeing theology as a God’s gift, a charisma that helps the Church read the signs of the times and prophetically interpret the Biblical Revelation for a given epoch and culture. A theologian participates in a special charisma, so he should be perceived first of all as one who performs a special service of the word in the Church, and only then as a scholar. Such a charismatic position of theology allows reminding with full strength that the first and fundamental theologian is the Holy Spirit.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 2 English Version; 253-263
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Mediating Mission of The Holy Spirit – Some Theological Models
Pośrednicząca Misja Ducha Świętego – wybrane współczesne modele teologiczne
Autorzy:
Kaczmarek, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28410605.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
Tematy:
The Holy Spirit
Theology of mediation
Duch Święty
teologia pośrednictwa
Opis:
Jesus Christ, going to the Father, sent his disciples the Holy Spirit, who was to remind them and explain everything. The same Holy Spirit continues to act in the Church, sanctifying the Mystical Body of Christ. The first Paraclete is Jesus Christ himself, who undertook a salvific mission and became a mediator between God and people. The Holy Spirit sent by Christ is the second Paraclete fulfilling the mediating mission. The Holy Spirit works both in the Immanent Trinity (God’s inner life) and in the Economic Trinity (God’s saving action in history). Interesting in this context are the theological models developed by, among others, Heribert Mühlen, Joseph Ratzinger, Walter Kasper, Hans Urs von Balthasar, Matthias Joseph Scheeben, Maximilian Maria Kolbe and René Laurentin, whose concepts have been briefly presented in the above article. The mediating mission of the Holy Spirit is oriented Christocentric and is revealed during the most important salvation events performed by Jesus Christ (incarnation, baptism in the Jordan, proclamation of the Kingdom of God, death and resurrection). Moreover, the Holy Spirit sanctifies the Church, connecting people with God and people with each other. This action is inscribed in the ontic mediation of Jesus Christ, who has two natures – Divine and human, and in the functional mediation of the Savior (royal, prophetic and priestly functions). Undoubtedly, the last decades have been characterized by a great revival among theologians who deal with pneumatology, especially in the dimension of the mediating mission of the Holy Spirit.
Jezus Chrystus, odchodząc do Ojca, posłał swoim uczniom Ducha Świętego, który miał im wszystko przypomnieć i wyjaśnić. Tenże Duch Święty działa dalej w Kościele, uświęcając Mistyczne Ciało Chrystusa. Pierwszym Parakletem jest sam Jezus Chrystus, który podjął misję zbawczą i stał się pośrednikiem między Bogiem a ludźmi. Duch Święty posłany przez Chrystusa jest drugim Parakletem, wypełniającym misję pośredniczącą. Duch Święty działa zarówno w Trójcy Immanentnej (wewnętrznym życiu Boga) oraz w Trójcy Ekonomicznej (działaniu historiozbawczym Boga). Ciekawe w tym kontekście są modele teologiczne wypracowane m.in. przez Heriberta Mühlena, Josepha Ratzingera, Waltera Kaspera, Hansa Ursa von Balthasara, Matthiasa Josepha Scheebena, Maximiliana Marię Kolbego oraz René Laurentina, których koncepcje zostały w dużym skrócie zaprezentowane w powyższym artykule. Misja pośrednicząca Ducha Świętego jest zorientowana chrystocentrycznie i ujawnia się w najważniejszych wydarzeniach zbawczych dokonanych przez Jezusa Chrystusa (Wcielenie, chrzest w Jordanie, głoszenie królestwa Bożego, śmierć i zmartwychwstanie). Ponadto Duch Święty uświęca Kościół, łącząc ludzi z Bogiem i ludzi między sobą. Działanie to wpisane jest w pośrednictwo bytowe Jezusa Chrystusa, który ma dwie natury – Boską i ludzką oraz w pośrednictwo funkcyjne Zbawiciela 
(funkcję królewską, prorocką i kapłańską). Niewątpliwie ostatnie dziesięciolecia charakteryzują się dużym ożywieniem wśród teologów, którzy zajmują się tematyką pneumatologiczną, zwłaszcza w wymiarze misji pośredniczącej Ducha Świętego.
Źródło:
Łódzkie Studia Teologiczne; 2023, 32, 4; 103-111
1231-1634
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communional Aspects of the Doctrine of the Holy Spirit According to John D. Zizioulas
Komunijne apsekty nauki o Duchu Świętym według Johna D. Zizioulasa
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050571.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Trójca Święta
Duch Święty
Komunia
pneumatologia
Filioque
Holy Trinity
Holy Spirit
Communion
pneumatology
Opis:
What deserves emphasizing in the significant theological thought of John D. Zizioulas is his ecumenical openness and deep theology saturated with communion thought, which also produces the communion perspective of the reality of the Holy Spirit. Pneumatology has its origins in the Trinitarian-ecclesial reflection, which developed the fundamental concept of the Communion of the Holy Trinity. Zizioulas completely agrees with the Orthodox Trinitarian-pneumatological vision, which critically refers to the Trinitarian contribution of the thought of St. Augustine and he presents also a communional view on the contentious issue of Filioque – emphasizing the ecumenical perspectives of this topic and of ongoing dialogues which are still trying to bring the consensus of the Churches of East and West.
W myśli teologicznej Johna D. Zizioulasa na podkreślenie zasługuje jego otwartość ekumeniczna i głęboka teologia przesycona myślą komunijną, owocującą także komunijnym spojrzeniem na rzeczywistość Ducha Świętego. Prezentowany artykuł omawia trynitarno-eklezjalne początki pneumatologii, ważną dla niej koncepcję Komunii Osób Trójcy Świętej, a potem prawosławną ocenę trynitarnej koncepcji św. Augustyna i komunijne spojrzenie na Filioque – wraz z ekumenicznymi perspektywami tego zagadnienia.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 31-45
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is the Holy Spirit confused with Kundalini Shakti during many healing ministries? The comparative study of spiritual manifestations among Christian charismatics and the followers of Hinduism
Autorzy:
Nyske, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134317.pdf
Data publikacji:
2020-10-14
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Religioznawcze
Tematy:
Kundalini
Shaktipat
Holy Spirit
Neo-Pentecostalism
Catholic Church
Catholic Charismatic Renewal
Opis:
Healing ministries, typical of Christian charismatics in many different denominations, gained popularity over the past 50 years with the expansion of Neo-Pentecostalism in Protestant communities as well as the Charismatic Renewal among the Catholic Church. According to Christian as well as Hindu preachers, healing of the body, mind, and soul seems to be indispensable for one’s spiritual growth. In order for the follower to be healed, a supernatural force needs to be employed. Christians associate this particular entity with the Holy Spirit, whereas the followers of Hinduism – with Kundalini Shakti. What appears to be interesting is the fact that although these two religions differ to a great extent, the symptoms of the spiritual awakening are similar. The aim of this study is to analyze the actions ascribed to the Holy Spirit during the so- called healing ministries and compare them with the manifestations of Kundalini Shakti that can be observed during the Hindu ceremony known as Shaktipat.
Źródło:
Przegląd Religioznawczy; 2020, 2/276; 147-164
1230-4379
Pojawia się w:
Przegląd Religioznawczy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Naznaczeni pieczęcią, Duchem Świętym (Ef 1,13; 4,30) - zarys pneumatologii Listu św. Pawła do Efezjan
Stamped with the seal of the Holy Spirit (Ep 1:13; 4:30) - outline of the pneumatology of Saint Paul’s letter to the Ephesians
Autorzy:
Sobol, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591961.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
pneuma
pneumatology
Holy Spirit
Saint Paul
Ephesians
the seal of the Holy Spirit
unity
pneumatologia
Duch Święty
Święty Paweł
List do Efezjan
pieczęć Ducha Świętego
jedność
Opis:
Ze wszystkich dzieł św. Pawła List do Efezjan wykazuje największe zainteresowanie Kościołem powszechnym. Eklezjologia zajmuje w nim wprawdzie główne miejsce, ale znajduje się w nim także rys pneumatologiczny. W niniejszym artykule autor podejmuje próbę przedstawienia owej nauki o Trzeciej Osobie Boskiej, analizując fragmenty zawierające greckie słowo pneuma (πνεῦμα), będące określeniem Ducha Świętego. W pierwszej części artykułu przedstawiono wyżej wspomniany termin pneuma w różnych kontekstach użycia gramatycznego. Druga część tego krótkiego studium przedstawia Ducha Świętego jako osobę, która żyje, jednoczy i buduje Kościół. Zaś w trzeciej części autor analizuje działanie Ducha Świętego w człowieku. Trzecia Osoba Boska napełnia człowieka Sobą i żyje w nim. Człowiek jest „naznaczony pieczęcią Ducha Świętego” (Ef 1,13; 4,30) i jest zaproszony, aby modlić się w Duchu i wziąć „miecz Ducha, którym jest Słowo Boże” (Ep 6,17 –18).
Of all the works of St. Paul, it is the Letter to the Ephesians which focuses more than any other on the universal Church. Ecclesiology occupies a superior place in it, but it also teaches us about pneumatology. In this article the author makes an attempt to present these teachings about pneumatology by analyzing passages which contain a Greek word pneuma (πνεῦμα), as a term which describes the Holy Spirit. The first part of the article presents the above mentioned term pneuma in different contexts of grammatical use. The second part of this short study presents the Holy Spirit as a person who lives, unites and builds the Church. In the third part the author analyses how the Holy Spirit works in a human being. Thus the Third person of God fi lls man with Himself and lives in him. A man is “stamped with the seal of Holy Spirit” (Ep 1:13; 4:30) and is invited to pray in the Spirit and take “the sword of the Spirit, which is the word of God” (Ep 6:17–18).
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2019, 1; 165-181
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
God according to Bogusław Wolniewicz
Bóg Bogusława Wolniewicza
Autorzy:
Kopania, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2097151.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Bogusław Wolniewicz
God
Providence
Holy Spirit
Church
Bóg
Opatrzność
Duch Święty
Kościół
Opis:
Artykuł składa się z dwu części. W pierwszej zostało streszczone w języku nieformalnym rozumienie idei Boga wyrażone przez Bogusława Wolniewicza w języku logiki formalnej. Wykazuje się, że podstawą stanowiska Wolniewicza jest antynaturalizm, czyli przekonanie, że przyroda jest fragmentem szerszej rzeczywistości, a człowiek częściowo wykracza poza rzeczywistość przyrodniczą. W drugiej części podjęto próbę uchwycenia intuicji leżących u podstaw Bogusława Wolniewicza idei Boga jako bezosobowej mocy niebędącej Opatrznością. Uzasadnia się, że jest to konsekwencją uwarunkowań charakterologicznych. Uzasadnienie to jest zgodne z Wolniewicza rozumieniem ludzkiego charakteru. W artykule wykorzystano prywatną korespondencję Bogusława Wolniewicza.
Źródło:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 3; 375-392
1230-1493
Pojawia się w:
Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charismatic Phenomena and Spiritual Discernment
Autorzy:
Proniewski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2149963.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Holy Spirit
charisms
charismatic movement
spiritual discernment
gifts
culture of the soul
Opis:
Within the Church, the living presence of the Holy Spirit fosters dynamism in the spiritual lives of believes who are entrusted with the task to remain faithful to the Gospel message as they carry out their mission in the world. The Holy Spirit awakens in those who believe enthusiasm in professing the faith as well as the courage to follow Christ, strengthens charity and leads the faithful toward greater unity within the community of the Church. In the Holy Spirit’s power, individual believers enjoy the charismatic privilege of His influence, which is manifested in their experience of His extraordinary gifts. The ability to discern these gifts is contingent on the ability to conceptualize them. This article, which discusses charismatic phenomena and spiritual dis cernment, presents how one can understand and interpret both in the spirit of the Catholic Church’s doctrine.
Źródło:
Rocznik Teologii Katolickiej; 2021, 20; 73-87
1644-8855
Pojawia się w:
Rocznik Teologii Katolickiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Action of the Holy Spirit in Freeing from Unconscious Mimetic Behaviour
Działanie Ducha Świętego w uwalnianiu z nieświadomych zachowań mimetycznych
Autorzy:
Krzaczek, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050792.pdf
Data publikacji:
2020-03-16
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
pneumatologia
antropologia
Duch Święty
uwolnienie
owoce Ducha Świętego
inhabitatio
theosis
przebóstwienie
mimetyzm
Girard
Schwager
pneumatology
anthropology
release
Holy Spirit
fruits of the Holy Spirit
inhabitation
deification
mimetism
Opis:
Violence originates from unconscious mimetic behaviour that can be observed in different cultures since the beginning of human history. Scapegoats were the way to deal with unbearable internal tensions, not only in individuals but also in whole societies. This process was thoroughly investigated by René Girard and Raymond Schwager. In my work, I would like to briefly describe this process and then show the role of the Holy Spirit in the liberation from these mechanisms. In the third part, based on the teaching of the fruits of the Holy Spirit, I will show how the active presence of the Paraclete creates completely new attitudes and virtues in a human person in response to these unconscious mimetic behaviours.
Przemoc rodzi się z nieświadomych zachowań mimetycznych, które mogą być zaobserwowane w różnych kulturach od początku dziejów ludzkości. Kozły ofiarne były drogą do poradzenia sobie z nieznośnymi wewnętrznymi napięciami nie tylko w jednostkach, ale także w całych społeczeństwach. Ten proces został wnikliwie zbadany przez Rene Girarda i Raymunda Schwagera. W mojej pracy chciałem krótko opisać ten proces, następnie ukazać rolę Ducha Świętego w wyzwalaniu z tych mechanizmów. W trzeciej części, bazując na nauce o owocach Ducha Świętego, ukazuję, jak dzięki aktywnej obecności Parakleta powstają w człowieku zupełnie nowe postawy i cnoty w odpowiedzi na omówione nieświadome zachowania mimetyczne.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2019, 13, 1; 73-86
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A Fifth Mark of the Church?
Czy piąte znamię kościoła?
Autorzy:
Lancton, Thaddaeus
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1706164.pdf
Data publikacji:
2021-02-26
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
miłosierdzie
Kościół
znamię
Duch Święty
misja
mercy
Church
mark
Holy Spirit
mission
Opis:
In addition to the four marks of the Church, mercy has been emphasized since the pontificate of St. John Paul II as essential to the authentic fulfillment of the Church’s identity and mission. A Christological and pneumatological understanding of these marks of the Church leads to a proper grasp of the Church in relation to mercy. The Church is merciful not de facto because of her works of mercy on behalf of the poor or sinners. Rather, she is first the recipient of unprecedented Divine Mercy, poured forth in the gift of the Holy Spirit, and so shares that same Spirit of Mercy with others through her sacraments, preaching, and service. The Church’s mission of mercy thus extends beyond the myriad of manners to alleviate human misery. In union with Christ, her Bridegroom, the Church is to communicate the one gift of Divine Mercy, the Holy Spirit, to all.
Oprócz czterech znamion Kościoła, od pontyfikatu św. Jana Pawła II wskazuje się na miłosierdzie jako istotne znamię dla autentycznego wypełnienia się tożsamości i misji Kościoła. Chrystologiczne i pneumatologiczne rozumienie tych znamion prowadzi do właściwego zrozumienia Kościoła w odniesieniu do miłosierdzia. Kościół jest miłosierny nie de facto z powodu swoich dzieł miłosierdzia wobec ubogich lub grzeszników. Kościół jest raczej odbiorcą bezprecedensowego Bożego Miłosierdzia, wylanego w darze Ducha Świętego, i tym samym dzieli się Duchem Miłosierdzia z innymi poprzez swoje sakramenty, przepowiadanie i posługę. Misja miłosierdzia Kościoła wykracza zatem poza niezliczone sposoby łagodzenia ludzkiej nędzy. Kościół zjednoczony z Chrystusem, swoim Oblubieńcem, ma udzielać wszystkim jedynego daru Bożego Miłosierdzia – Ducha Świętego.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2021, 68, 2; 5-21
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Charisms in the Service of the Universal Church
Charyzmaty w służbie Kościoła powszechnego
Autorzy:
Adam, Anton
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035245.pdf
Data publikacji:
2019-12-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół
charyzmaty
Duch Święty
łaska
autentyczność
Church
Charisms
Holy Spirit
Grace
Authenticity
Opis:
Z eklezjologicznego punktu widzenia Kościół należy rozumieć jako dar Ojca i Ciało Mistyczne Chrystusa. Ciało Chrystusowe ożywiane jest Duchem Świętym, który obdarza Kościół posługiwaniami, urzędami i charyzmatami. Duch Święty prowadzi Kościół, mający udział w życiu Trójcy Przenajświętszej, do jego pełni. Równocześnie obdarza go szczególnymi impulsami i darami zwanymi charyzmatami. Dokument Kongregacji Nauki Wiary Iuvenescit Ecclesia wskazuje na wzajemne relacje między darami hierarchicznymi a charyzmatycznymi. Charyzmaty powinny służyć dobru Kościoła uniwersalnego. Każdy poszczególny chrześcijanin przyczynia się do budowania Kościoła poprzez swoje charyzmaty oraz swoją służbę. Żaden charyzmat nie udziala dyspensy od obowiązku akceptacji urzędu pasterskiego w Kościele oraz od konieczności podporządkowania się decyzjom pasterzy Kościoła. Jasnym znakiem autentyczności charyzmatu jest jego eklezjalność, jego zdolność do harmonijnego włączenia się w życie świętego Ludu Bożego dla dobra wszystkich.
The Church, as a community, is accompanied by the constant presence of the Holy Spirit, whose Son of God has not only promised, but has sent in the day of Pentecost. It is not the purpose of the Holy Spirit; The Church is to be revived by the Holy Spirit, which sanctifies it in individual believers. Jesus' requirement of holiness is the expression of the attitude of a just man who gives him the gift of grace − charisms, he uses for the benefit of the development of his own personal perfection, and also every person use charisms to serve the Church Community. As an individual is not the saint of egoism but a community servant. If he is to persevere in this truth, he must constantly nourish the consciousness of God's presence and work for the benefit of the community.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2019, 66, 2; 53-69
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecclesiastical Role of The Holy Spirit in the Sacrament of Confirmation in the Teaching of Benedict XVI
Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania w nauczaniu Benedykta XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28689806.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Benedict XVI
preaching
sacrament of confirmation
the Holy Spirit
Church
testimony
holiness
love
Opis:
Formation of an ecclesial community constitutes the basic moral call arising from reception of the sacrament of confirmation. Formation of the person should also aim at accomplishing this objective. The Holy Spirit given in the sacrament of confirmation plays a fundamental role in building the Church. Opening up to the gift of the Holy Spirit and submission to His direction allows to find the proper place in the Church and accept full responsibility for destiny of the Church. The ecclesiological role of the Holy Spirit in the sacrament of conformation sounds significantly in the teaching of Benedict XVI. In his speeches and documents, the Pope repeatedly brought the truth about the special power of the Holy Spirit and His gifts into building the community dimension of the life of the Church. Therefore, in this reflection – based on allocations of Pope Benedict XVI – the ecclesiological role of the Holy Spirit, coming in the sacrament of confirmation, was presented.
Duch Święty dany w sakramencie bierzmowania odgrywa fundamentalną rolę w budowaniu Kościoła. Otwartość na dar Ducha Świętego i poddanie się Jego kierownictwu pozwala znaleźć właściwe miejsce w Kościele i przyjąć pełną odpowiedzialność za jego przeznaczenie. Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania jest znaczącym elementem w nauczaniu Benedykta XVI.
Źródło:
Analecta Cracoviensia; 2019, 51; 99-113
2391-6842
0209-0864
Pojawia się w:
Analecta Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Jesus Christ A “Symbol” Of God?
Czy Jezus Chrystus jest Symbolem Boga?
Autorzy:
Tsaturyan, Dajad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496499.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
Jezus Chrystus;
Duch Święty;
Trójca Święta;
symbol;
chrystologia;
Jesus Christ;
Holy Spirit;
Holy Trinity;
Symbol;
Christology;
Opis:
Jest to polemika z książką amerykańskiego jezuity i teologa ks. Rogera Haighta pt. Jezus Symbol Boga. W swej książce ks. Haight często stosuje terminy: „symbol” i „symboliczny”. Stara się też dowodzić, że dla chrześcijan Wcielone Słowo Boga jest „konkretnym” lub „klasycznym symbolem Boga”. Przyjmując jednak takie twierdzenie, trzeba też przyjąć, że Jezus Chrystus zarówno jest i jednocześnie nie jest Bogiem, ponieważ – według Haighta – „symbol jednocześnie jest i nie jest tym, co symbolizuje”. Stosując język właściwy dla kultury postmodernistycznej, Haight uważa, że wniósł wiele nowego światła w pojęcie chrystologii. W rzeczywistości posunął się za daleko w reinterpretacji istoty i tradycyjnych doktryn o Chrystusie i zbawieniu. Niestety, praca Rogera Haighta może wprowadzić w błąd tych chrześcijan, którzy nie mają silnej wiary w Jezusa Chrystusa. Chrystologia Haighta próbuje zrobić z Syna Bożego zwykłego człowieka, po prostu Jezusa, ale nie Chrystusa, który poprzez swe wcielenie objawił Boga ludziom.
This is a critical review of the book by the American Jesuit theologian Fr. Roger Haight, Jesus Symbol of God. The terms symbol and symbolic are used frequently in Haight’s book, Jesus Symbol of God. For Christians, as Haight states, the Incarnate Logos of God is “a concrete” or “a classic symbol of God”. By accepting Jesus Christ as a concrete symbol of God, it follows that we need also to accept that Jesus Christ both is and is not God, because according to Haight “a symbol both is and is not what it symbolizes”. With language appropriate to postmodern culture, Haight thinks that he has brought a new light to Christology, but actually he goes too far in reinterpreting core and traditional doctrines about Christ and salvation. Unfortunately, Roger Haight’s work creates confusion among those Christians who do not have strong faith in Jesus Christ. He creates confusion even for Christians of strong faith. Haight’s Christology tries to make the Son of God a simple human, just Jesus but never the Christ, who revealed God to humanity through His Incarnation.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 33-44
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of the Holy Spirit during Parousia in the Eschatology of Sergius Bulgakov
Rola Ducha Świętego podczas paruzji w eschatologii Sergiusza Bułgakowa
Autorzy:
Raczyński-Rożek, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2142865.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Bulgakov
Holy Spirit
Glory
Parousia
new creation
Bułgakow
Duch Święty
Chwała
paruzja
nowe stworzenie
Opis:
W paruzji centralną postacią jest niewątpliwie Jezus Chrystus. Skoro jednak paruzja jest objawieniem się chwały całej Trójcy, to warto zadać sobie pytanie o rolę pozostałych Osób Boskich w tym wydarzeniu. W tym artykule główna uwaga zostanie poświęcona roli Ducha Świętego i jej interpretacji w eschatologii Sergiusza Bułgakowa. Według rosyjskiego teologa, paruzja jest objawieniem nie tylko chwały Chrystusa, ale także hipostatycznej Chwały Boga, czyli Ducha Świętego, a w ten sposób ostateczną realizacją Pięćdziesiątnicy.
In Parousia, Jesus Christ is undoubtedly the central figure. However, since Parousia is the revelation of the glory of the entire Trinity, it is worth asking about the role of the remaining Divine Persons in this event. In the article, the main focus will be on the role of the Holy Spirit and its interpretation in the eschatology of Sergius Bulgakov. According to the Russian theologian, Parousia is a revelation not only of Christ’s glory, but also of the hypostatic Glory of God, i.e. the Holy Spirit, and in this way it’s the final realization of Pentecost.
Źródło:
Polonia Sacra; 2021, 25, 2; 93-113
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Role of the Holy Spirit in Human Deification
Rola Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka
Autorzy:
Ławreszuk, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420448.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Święty Duch
przebóstwienie
teologia prawosławna
pneumatologia
antropologia
Holy Spirit
deification
orthodox theology
pneumatology
anthropology
Opis:
This article focuses on introducing the teaching on the Holy Spirit and His relation with man. This article’s main objective is to demonstrate the role of the Holy Spirit in human deification (theosis) and the experience of human relations with the Holy Spirit in Orthodox theology. When speaking of the gifts of the Holy Spirit and His grace, Orthodox theology also speaks of the kenosis of the Third Person of the Holy Trinity and human participation in the Holy Spirit.
Niniejszy artykuł skupia się na przedstawieniu nauki o Duchu Świętym w Jego relacji z człowiekiem. Podstawowym celem jest ukazanie roli Ducha Świętego w przebóstwieniu człowieka i doświadczenia relacji człowieka z Duchem Świętym w teologii prawosławnej. Mówiąc o darach Ducha Świętego i Jego łasce, prawosławna teologia mówi zarówno o kenozie Trzeciej Osoby Trójcy Świętej, jak i o osiągalnym dla człowieka uczestnictwie w Duchu Świętym.
Źródło:
ELPIS; 2016, 18; 21-26
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mary in the Annunciation as a Type of Baptism
Maryja w zwiastowaniu typem chrztu
Autorzy:
Żelazny, Jan Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158052.pdf
Data publikacji:
2021-12-15
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Duch Święty
Zwiastowanie
chrzest
liturgia
namaszczenie
Syria
Holy Spirit
Annunciation
Baptism
Liturgy
Anointing
Siria
Opis:
The study shows that there is a full parallel between Mary in the Annunciation and the baptism of believers. In the Oriental interpretation, the two-stage approach observed in the Annunciation scene: the Holy Spirit who cleanses and the Son who incarnates have their counterpart in the birth of a new man – a Christian who receives the Holy Spirit through the anointing with oil, and becomes a member of Christ in the waters of baptism. So we have a Mariology which is soteriologically oriented and inseparably connected with the person of Christ. This approach, biblical and in line with tradition, seems to be particularly interesting because it allows us to see the not always empha sized dimension of our Marian devotion.
W tradycji orientalnej pomiędzy sceną zwiastowania opisaną przez Łukasza a liturgią chrztu istnieje pełna symetria. Wynika to z jednej strony z odmiennych konotacji filologicznych w kręgu języka aramejskiego, z drugiej z innego teologicznego podejścia do samego chrztu. Temat narzucił strukturę artykułu. Wychodząc od analizy pojęcia ruḥā i ḥailā w ich filologicznym syryjskim znaczeniu, omówiono działania Ducha Świętego i Słowa w zwiastowaniu i chrzcie świętym. To pozwoliło na ukazanie koncepcji oczyszczenia i włączenia do ludu Bożego nowoochrzczonych, ukazując inny wymiar namaszczenia w czasie liturgii, jednocześnie wskazując na dalsze paralele. Ukazana została jedność dzieła odkupienia, w którym wszystkie elementy są ze sobą powiązane, a mariologia jest nierozerwanie związana ze zbawczym dziełem Chrystusa. Opierając się na dostępnych tłumaczeniach tekstów Ojców Syryjskich i współczesnych opracowań chrztu w liturgii orientalnej, artykuł ukazuje nieznany wymiar egzegezy sceny zwiastowania, jak i mariologii syryjskiej.
Źródło:
Vox Patrum; 2021, 80; 211-220
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies