Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "French Literature" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Paul Valéry – the temptation of Mephistopheles
Paul Valéry: kuszenie Mefistofelesa
Autorzy:
Tomkowski, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2121537.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
French literature
poetic drama
Faust
Opis:
Paul Valéry (1871–1945), the great French poet and essayist, did not finished his last work Mon Faust, however it was published after his death. It is poetic and philosophical drama in two parts. The story of the eponymous hero takes place in our times. Unlike in Johann Wolfgang Goethe,s Faust, the devil, not a man, is here tempted. It is obvious, because for Valéry the devil is not attractive enough to be the tempter par excellence. The unknown God is probably absent in the modern world, whereas man is lonely, tormented uncertainty. Mon Faust has not been translated into Polish, however, it is performed in theaters around the world from time to time.
Źródło:
Nauka; 2021, 3; 117-126
1231-8515
Pojawia się w:
Nauka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja społeczna w pisarstwie François Mauriaca na podstawie powieści "Le Noeud de vipères" i "Le Sagouin"
SOCIAL EDUCATION IN FRANÇOIS MAURIAC’S WRITINGS BASED ON THE NOVELS "LE NOEUD DE VIPÈRES" AND "LE SAGOUIN"
Autorzy:
Kędzia-Klebeko, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591831.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
French literature
Catholic novel
upbringing
family
model attitudes
francuska
powieść katolicka
wychowanie
rodzina
wzory postaw
Opis:
Rodzina i wychowanie w rodzinie mają kluczowe znaczenie zarówno dla funkcjonowania danej społeczności, jak i całych narodów. Powielanie negatywnych wzorów zachowań utrwala nabyte pokoleniowo postrzeganie rzeczywistości, które prowadzić może do klęski jednostkę i społeczność. Celem artykułu jest ukazanie myśli François Mauriaca, francuskiego pisarza katolickiego okresu powojennego, który w swoich powieściach przedstawiał zagrożenia płynące dla jednostki z perspektywy odrzucenia przyjaźni do świata i ludzi. Mauriac śledzi losy rodzin francuskich na kartach wielu swoich powieści, ukazując dramat ich uwikłań wynikający z koncentracji na iluzji własnych wyobrażeń na temat szczęścia. Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są dwie wybrane powieści: "Le Noeud de vipères", znana czytelnikowi polskiemu pod tytułem "Kłębowisko żmij", oraz "Le Sagouin", nieprzetłumaczona do tej pory na język polski. W pierwszej części artykułu przedstawione zostały związki literatury z życiem społecznym, ujmowanym z perspektywy socjoliterackiej, w drugiej sposób, w jaki Mauriac rozumiał swoje zobowiązania literackie i zaangażowanie na rzecz kultury katolickiej, których celem było ukazanie czytelnikowi jałowości bytu każdego, kto lekceważy pojęcie miłości w relacjach międzyludzkich. Kolejne części prezentują problematykę edukacji rodzinnej i instytucjonalnej podejmowaną przez Mauriaca oraz przybliżają jego rozumienie odpowiedzialności ciążącej na rodzicach i nauczycielach za los młodego pokolenia, decydującego w dalszej perspektywie o losach cywilizacji społecznej w szerokim rozumieniu tego słowa. Odpowiedzialność za innego, w duchu empatii, okazuje się bowiem kluczowym hasłem działania każdego.
Upbringing within the family and the family itself are of crucial importance for the proper functioning of communities and entire nations. The reproduction of negative behavioural patterns perpetuates a perception of reality acquired over generations. This can lead to the destruction of the entity and communities. The aim of this article is to present the thoughts of F. Mauriac, a French Catholic writer of the post-war period. In his novels, Mauriac revealed threats to the individual that come from rejecting friendship towards the world and people. In the pages of many of his novels, Mauriac traces the fates of French families. He shows their dramatic entanglements, stemming from concentration on illusions of their own beliefs about happiness. The subject of analysis in this article are two selected novels, "Le Noeud de vipères", known to the Polish reader as "The Viper’s Den", and "Le Sagouin", which is not yet translated into Polish. The first part of the article presents the relationships between literature and social life as seen from the socio-literary perspective, while the second presents Mauriac’s understanding of his literary commitments and his commitment to Catholic culture. It aims to show readers the barrenness of existence of anyone who disregards the concept of love in interpersonal relations. The following parts present the problems of institutional and family education raised by Mauriac and highlight his understanding of the responsibility incumbent upon parents and teachers for the fate of the younger generation. This generation, in the long run, determines the fate of social civilisation in the broad sense of the term. Responsibility for the other, in the spirit of empathy, turns out to be the key slogan for everyone’s actions.
Źródło:
Colloquia Theologica Ottoniana; 2020, 36; 163-180
1731-0555
2353-2998
Pojawia się w:
Colloquia Theologica Ottoniana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“This is realism, isnt it”? Charles Baudelaire and Cyprian Kamil Norwid on representation
„Bo jest w tym realizm”? Baudelaire i Norwid o reprezentacji
Autorzy:
Siwiec, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087234.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Comparative literature study
early modern Polish and French literature
poetic genres
realism and moral fable
photography
Cyprian Kamil Norwid (1821–1883)
Charles Baudelaire (1821–1867)
Norwid Cyprian
Baudelaire Charles
Champfleury Jules
realizm
fotografia
dagerotyp
Opis:
This article is a comparative study of the aesthetics of Cyprian Kamil Norwid and Charles Baudelaire. The analysis focuses on their use of realistic techniques and metaphors of representation in the context of critical statements about realism (especially the paintings of Gustave Courbet), in which both poets repudiate the notion of pure art as a direct imitation of reality. While they declare that this doctrine is reductive and unworkable, they do, as the article points out, make use of some of its techniques and practical suggestions (i.e. to foreground ordinary, trivial, and arguably ugly objects). Seen from this perspective, the poetry of both Norwid and Baudelaire, the harbingers of modernity, can be situated at an interface of faits divers (shocking tabloid stories) and the moral fable.
Źródło:
Ruch Literacki; 2021, 1; 5-25
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gra słów w nazwiskach i konstrukcjach onomaturgicznych w L’enfant léopard (1999) Daniela Picouly’ego
Autorzy:
Sale, Giorgio
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/607722.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
onomastics
the French novel
L’enfant leopard [The Leopard Boy]
rhetorical strategies
Onomaturgical constructions
Onomastics in Literature
L’Enfant léopard
Onomastics in French contemporary novel
onomastyka
francuska powieść
strategie retoryczne
Opis:
The aim of the research is to verify in what way the onomastic devices found in the French novel L’enfant leopard [The Leopard Boy] (1999) by Daniel Picouly determine a potentially plural reception of the text referring to one’s historical, fictional, and rhetorical competence. Devoted primarily to the literary onomastics, the analysis focuses on identifying various contexts reused by the author of the novel and from which he draws the names of the characters and places of his fictional universe. Proper names can be understood as historical references which fulfil the function of authenticating the story, serve as referential anchoring of the narrative, and include intertextual references only a reader of deep literary awareness can grasp. And finally, proper names can be understood as imaginary onomaturgic constructions devised by the author, who employs linguistic and rhetorical strategies to achieve the ludic character of the text. The study reveals the story-building process and by following the onomastic traces, it captures the very method of literary creation adopted by the author.
The novel by Daniel Picouly involves a considerable number of characters and, therefore, a wide range of anthroponyms, for many of which the author invites the reader to make inferences and to mobilise their encyclopedia of knowledge to identify the explicit or subtle historical reference within those names. Some of these names are immediately identifiable. For others, however, the reader's inference requires a more accurate search, which calls into question elaborate skills more easily found in a cultured reader than in a common reader. 
Celem badań jest sprawdzenie, w jaki sposób onomastyczne narzędzia wykryte we francuskiej powieści L’enfant leopard [The Leopard Boy](1999) Daniela Picouly’ego determinują potencjalnie pluralistyczny odbiór tekstu odwołującego się do własnej kompetencji historycznej, fikcyjnej i retorycznej. Poświęcona przede wszystkim literackiej onomastyce analiza skupia się na identyfikacji różnych kontekstów ponownie użytych przez autora powieści, z których czerpie nazwiska postaci i miejsca swojego fikcyjnego uniwersum. Nazwy własne można rozumieć jako odniesienia historyczne, które pełnią funkcję uautentyczniającą opowieść – służą jako referencyjne zakotwiczenie narracji – i zawierają odniesienia intertekstualne, które może uchwycić jedynie czytelnik o głębokiej świadomości literackiej. Nazwy własne można także rozumieć jako wyimaginowane konstrukcje onomaturgiczne opracowane przez autora, który wykorzystuje strategie językowe i retoryczne, aby osiągnąć ludyczny charakter tekstu. Studium ujawnia proces budowania opowieści oraz tropiąc ślady onomastyczne, oddaje przyjętą przez autora metodę kreacji literackiej.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2019, 37, 2
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pillars of the national poetry: Gérard de Nerval’s voice in the romantic debate on the origins of French literature
Filary narodowej poezji: głos Gérarda de Nervala w debacie o początkach francuskiej literatury
Autorzy:
Kowalska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1361324.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Pomorska w Słupsku
Tematy:
trubadurzy
truwerzy
literatura narodowa
romantyzm
Gerard de
Nerval
poezja francuska
troubadours
trouveres
national literature
romanticism
Gerard de Nerval
French poetry
Opis:
The article discusses the Gérard de Nerval’s voice in the debate on the sources and origins of French national literature. The main subjects of analysis are two of his articles from 1830, the prefaces to choice of poems of Ronsard, Du Bellay, Baïf, Belleau, Du Bartas, Chassignet, Desportes, and Régnier, as well as to selection from German poetry. In the light of the dispute in the second half of the eighteenth and the beginning of the nineteenth century over the greater importance of trouvères or troubadours as the fathers of national literature, Nerval’s position is less rigid and lacking pathos. He recalls the medieval noble and folk literature, one which is the product of chivalric culture unifying many groups and the other, “Gallic” which does not include a large part of the nation but which goes deeper into it and is more emotional in its expression. In the second type he mentions less popular occasional genres, for instance farces, fabliaux, facetiae and puts them as the examples of literature “from the heart of France”, “capable to inspire” and “to supply great ideas”. This type encompasses the sacred and profane, the multilingual, the seriousness of spiritual themes along with pure comedy. All these qualities according to Nerval reflect the French spirit and may be the sources of revival for true French romantic poetry.
Artykuł przedstawia głos Gérarda de Nervala w dyskusji o źródłach i początkach francuskiej literatury narodowej. Przedmiotem analizy są dwa artykuły z 1830 r., wstępy do Choix des poésies de Ronsard, Du Bellay, Baïf, Belleau, Du Bartas, Chassignet, Desportes, Régnier oraz Poésies allemandes. W kontekście sporu o wyższość truwerów lub trubadurów jako „ojców współczesnej literatury” i „wychowawców narodu”, który toczył się ostatnich dziesięcioleciach XVIII i na początku XIX wieku, stanowisko Nervala jawi się jako budujące mosty między zwaśnionymi stronami, oryginalne i wyzbyte niepotrzebnego patosu. Nerval przypomina, że w średniowiecznej literaturze francuskiej można dostrzec dwa prądy: „rycerski”, na który składają się m.in. powieści, poematy alegoryczne, ballady, oraz „galijski”, który przejawia się np. w misteriach, moralitetach, farsach i facecjach. Taka literatura, łącząca sacrum i profanum, różne języki, śmiech z nauką, oddaje zdaniem Nervala ducha narodu i w niej tkwią źródła odrodzenia francuskiej poezji.
Źródło:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski; 2020, 18; 19-31
2083-4721
Pojawia się w:
Świat Tekstów. Rocznik Słupski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Meet the Mousmé. The Otherness of the Japanese Woman in the Writings of French Women Travellers of the First Half of the 20th Century
Poznaj Mousmé. Odmienność japońskiej kobiety w dziełach francuskich podróżniczek z pierwszej połowy XX wieku
Autorzy:
Seya-Grondin, Anne-Aurélie
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1366598.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
French women travellers
travel literature
mental representations of Japan
otherness
exoticism
voyageuses françaises
littérature viatique
imaginaire japonais
altérité
exotisme
genre
francuskie podróżniczki
literatura podróżnicza
wyobrażenie Japonii
inność
egzotyka
Opis:
From Pierre Loti to Nicolas Bouvier, via Roland Barthes and many other Western travellers, the perception of Japanese women and their otherness since the 1860s has been constantly enriched by diverse and recurring mental images linked to a certain form of exoticism and Japonism. It seems essential to enrich the reflections on the concept of the otherness of feminine discourse in order to shed new light on major issues of the history of French women travellers, the French imagination of Japan and Japanese exoticism. This article explores some avenues of reflection on the construction of the figure of the Japanese woman, a pillar theme of travel literature, present in travel writings produced by French women. How to meet the other and the other’s elsewhere when this other is also a woman? What is the perception of Japanese women in French women’s travel writings? What areas of the allegory of the elsewhere inherited from a dominant discourse of male travellers can be found (or not) in these discourses of women travellers? Beginning from the concept of Mousmé, introduced by Loti, and all the exotic load that results from it, the author reflects on the circumstances of encounters and the particularities of writings from the perception of the other as a female and her feminity. But it is not simply a question of entering into a purely comparative vision by confronting women travellers with dominant male travel literature. By analysing several writings in the light of a collective Japanese imagination in French, the author can reveal facets of Japanese exoticism and otherness hitherto subcontracted and intrinsically linked to women’s travel practices; but also open the door to a reflection on the importance of enriching the mental representations of Japan with narrative produced by women about women.
De Pierre Loti à Nicolas Bouvier, en passant par Roland Barthes et bien d’autres encore, la perception des femmes japonaises et de leur altérité n’a cessé de s’enrichir d’images mentales diverses et récurrentes liées à une certaine forme d’exotisme et de japonisme. Mais que dire du discours des voyageuses françaises ? Que dire de ces femmes, grandes oubliées de l’Histoire du voyage français au Japon ? Parfois dans l’ombre de leur mari, parfois parce que l’histoire a oublié leur épisode japonais... Ou tout simplement parce que personne n’avait désiré faire parler (ou n’avait même pu trouver) les sources léguées par ces dernières, on évoque peu leurs écrits de voyage et surtout leur perception de l’allogène japonais.Il nous paraît indispensable d’enrichir les réflexions sur le concept d’altérité d’un discours féminin afin d’apporter un nouvel éclairage à des enjeux majeurs de l’histoire des voyageuses françaises, de l’imaginaire français du Japon et de l’exotisme japonais. Il ne s’agit pas simplement d’entrer dans une vision purement comparatiste voyageurs-voyageuses, mais plutôt d’explorer d’autres facettes de l’altérité et d’autres images mentales liées à la femme Japonaise en voyageant d’un versant à l’autre.Cette altérité s’entend bien sûr au sens de contact physique, de rencontre de l’autre; or, une voyageuse n’ira justement pas à la rencontre du Japon de la même façon que ses homologues masculins, ne serait-ce que parce les pratiques et enjeux du voyage en tant que femme donnent à voir (ou à ne pas voir) certaines choses et à faire l’expérience du Japon d’une autre façon. De facto, les modalités de la rencontre et les interactions produisent des perceptions qui diffèrent de celles auxquelles l’historiographie nous a habitué. L’altérité se pense alors comme une rencontre entre le « soi » occidental et l’« autre » japonais, qui se déclinent tous les deux au féminin.Dans notre article, nous explorons quelques axes de réflexion de la construction de la figure de la femme japonaise dans la littérature viatique produite par des femmes françaises liés à l’altérité, la perception de l’allogène et l’exotisme. Comment rencontre-t-on l’autre et son ailleurs quand cet autre est aussi une autre ? Quel regard portent les voyageuses françaises sur les femmes japonaises dans leurs écrits de voyage ? Existe-t-il une forme de sororité, une proximité ou bien même encore une intimité ? Comment appréhender et comprendre sa différence quand l’autre est elle aussi une femme ? L’autre est-elle un alter-ego japonais au féminin ? Quels espaces de l’allégorie de l’ailleurs hérités d’un discours dominant de voyageurs masculins est-il possible de retrouver (ou non) dans ces discours de voyageuses ?Les éléments de réponses à ces questionnements permettront d’ouvrir la porte à une réflexion sur l’importance d’enrichir l’interprétation de l’altérité japonaise en analysant des discours produits par des femmes (ainsi que leur contexte de production) et en abordant entre autres des thématiques inédites dans le processus de construction de l’image de la femme japonaise et sa féminité tout en présentant une certaine constance dans l’imaginaire exotique japonais convoqué par les récits de voyage, aussi bien féminins que masculins.
Od Pierre’a Loti do Nicolasa Bouviera, przez Rolanda Barthesa i wielu innych podróżników z Zachodu, postrzeganie japońskich kobiet i ich inności od lat 60. XX wieku stale wzbogacane jest przez różnorodne i powracające obrazy mentalne związane z pewną formą egzotyki i japońskości. Wzbogacenie refleksji nad pojęciem inności kobiecego dyskursu wydaje się autorce tego artykułu niezbędne, aby rzucić nowe światło na główne zagadnienia historii francuskich podróżniczek, francuskiego wyobrażenia Japonii i japońskiej egzotyki. Niniejszy artykuł zgłębia niektóre kierunki refleksji nad konstrukcją postaci japońskiej kobiety, filaru literatury podróżniczej, obecnego w zapisach z podróży, których autorkami były Francuzki. Jak spotykać się z innym i jego przestrzenią, gdy innym jest ona? Jaka jest percepcja japońskich kobiet w literaturze podróżniczej tworzonej przez Francuzki? Jakie obszary alegorii innego miejsca, odziedziczonej po dominującym dyskursie podróżników płci męskiej, można odnaleźć (lub nie) w dyskursie podróżniczek? Wychodząc od koncepcji Mousmé wprowadzonej przez Lotiego i wynikającego z niej egzotycznego ładunku, autorka zastanawia się nad okolicznościami kontaktu z odmiennością i specyfiką literatury dotyczącej kobiecej inności z punktu widzenia kobiet. Ale nie jest to tylko kwestia wejścia w czysto porównawczą wizję poprzez skonfrontowanie kobiet podróżujących z dominującą męską literaturą podróżniczą. Analizując wybrane teksty w świetle zbiorowej japońskiej wyobraźni, możemy ukazać aspekty japońskiej egzotyki i inności, do tej pory nierozerwalnie związane z kobiecymi praktykami podróżniczymi, a także stworzyć dogodne warunki do refleksji nad znaczeniem wzbogacenia mentalnych obrazów Japonii o narrację tworzoną przez kobiety o kobietach.
Źródło:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 2; 125-146
0239-426X
Pojawia się w:
Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Juliusz Słowacki’s problems with eroticism
Juliusza Słowackiego kłopoty z erotyzmem
Autorzy:
Ciechańska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088453.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Romanticism
sexuality and eroticism
the French language and the articulation of intimate desire
Leonard Niedźwiecki (1810–1892)
Juliusz Słowacki (1809–1849)
Leonard Niedźwiecki
romantyzm
erotyzm
seksualność
Opis:
This article examines Słowacki’s preoccupation with eroticism in some of his works and in his correspondence. The first part focuses on his poem ‘In Switzerland’ in which the relationship between the characters is shrouded in ambiguity and the sexual theme is treated in an elliptical manner. Beatrix Cenci, a Romantic drama showing the fi lthy, predatory aspects of sexuality and eroticism, is analysed in the second part of the article. It is followed by a discussion of Słowacki’s correspondence with Leonard Niedźwiecki, conducted in French. The article examines the ways in which the choice of the French language appears to have infl uenced the poet’s articulation of his intimate experiences and desires.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 3; 315-331
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“A la manière de Proust” or post-Proust: Jarosław Iwaszkiewicz’s short story “A New Love”
„Po proustowsku” i „po Prouście”. O „Nowej miłości” Jarosława Iwaszkiewicza
Autorzy:
Mazur, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2089550.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 20th century
French-Polish literary relations
literature and homoeroticism
Marcel Proust’s In Search of Lost Time (1913–1927)
Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980)
Harold Bloom (b. 1930)
Jarosław Iwaszkiewicz
Marcel Proust
Harold Bloom
wpływ
"W poszukiwaniu straconego czasu"
"Nowa miłość"
homoerotyzm
Opis:
This article analyses the transformative infl uence of Marcel Proust’s fi ction on early works of Jarosław Iwaszkiewicz (1925–1927) in the light of the short story Nowa miłość [A New Love]. The article argues – on the basis of a reconstruction of the order in which Iwaszkiewicz read the volumes of In Search of Lost Time – that the date of its composition has be to revised and proceeds to explore the affi nity between the two writers. The analyses, which draw on Harold Bloom’s infl uence theory, compare and contrast their handling of scenes and narratives, relations of analogy and visions of love. The article claims that Iwaszkiewicz was keen to enter into dialogue with the French author and adopted some of Proust’s techniques, yet without compromising his own creative autonomy. In the course of that dialogue he developed a notion of Proust’s literary art which, it is argued, provides the key to the interpretation of homoeroticism and narcissism in Nowa miłość.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 5; 571-587
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“Flowers that never die”: Stéphane Mallarmé’s ‘Soupir’ and ‘To My Sister’s Smile’ by Wacław Rolicz-Lieder
Niewiędnące kwiaty. „Soupir” Stéphane’a Mallarmégo – „Uśmiechowi mojej Siostry” Wacława Rolicza-Liedera – powinowactwa
Autorzy:
Gacek, Norbert
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088343.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the 19th century
Modernist poetry
symbolism
Polish-French literary connections
Stéphane Mallarmé (1842–1898)
Wacław Rolicz-Lieder (1866–1912)
XIX wiek
symbolizm francuski
symbolizm polski
Młoda Polska
symbolizm w poezji
Opis:
This article presents a comparative analysis of two poems, Stéphane Mallarmé’s ‘Soupir’ (1866) and Wacław Rolicz-Lieder’s ‘To My Sister’s Smile’, published in 1891. ‘Soupir’ is one of Mallarmé’s early poems, yet in many respects, as this analysis demonstrates, looks forward to the French poet’s mature phase and foreshadows the poetics of Wacław Rolicz-Lieder. Chief among the similarities are the autothematic focus and the intent to convey feelings of emptiness and longing for an ideal in poems refi ned to the point of préciosité. However, for all their preoccupation with the craft of poetry, either poet believed that inspiration was absolutely vital for creativity. This article argues that Mallarmé’s poetics, especially his ideas of inspiration and originality, was taken over by Wacław Rolicz-Lieder, who adapted it to suit his own poetic project.
Źródło:
Ruch Literacki; 2018, 6; 699-714
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The relevance of history: Dramatic history poems by Stanisław Wyspiański and Tytus Czyżewski
Czym jest historia dla życia. Rapsody historyczne: Wyspiański i Czyżewski
Autorzy:
Sienkiewicz, Barbara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088292.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the late 19th and Interwar period
philosophy of history
historical epic poems
emancipation and progress
modernity
the French Revolution
Stanisław Wyspiański (1869–1907)
Tytus Czyżewski (1880–1945)
Wyspiański
Czyżewski
rapsody
historia
rewolucja
teodycea
nowoczesność
Opis:
This article examines the analogies, and more specifically the historical 'theatre of the imagination', between Tytus Czyżewski's Robespierre/Rhapsody (1927) and Stanisław Wyspiańs-ki's poetic dramas Rhapsodies (Kazimierz the Great and Bolesław the Bold). Each of those poems foregrounds its principal historical character. Wyspiański's dramatic poems, commonly known as Rhapsodies, focus on Kazimierz the Great, Bolesław the Bold, and Piast. kings of pivotal significance in his vision of Poland's historical destiny. Twenty years later Tytus Czyżewski, an acclaimed avant-garde painter and poet, composed a poetic-essayistic salmagundi, in which he sought to render in a similarly elevated style and condensed dialogue the drama of the leaders of the French Revolution, Robespierre and Danton. While Robespierre has to face, apart from some common people, God, the Spirit and Judges that sit in judgment on him, the final section of Rhapsody evokes Juliusz Słowacki. A monologue, mimicking his lofty verse, establishes a metaphorical common thread in Polish history – from the days of mail-clad knights to the wretched everyday life in the trenches – set against a broad background of wars, destruction and the French Revolution. For Czyżewski the French Revolution was a ground-breaking event, the first act of a great historical process that ushered in the Modern Age with its ideas of progress, reason, freedom, social justice, the elimination of poverty. It continues to inspire mankind with the hope that even a most ambitious change is possible. For Wyspiański, on the other hand, the grand project of human emancipation does give rise to doubts whether a wholesale obliteration of the Old is justified and to questions about God, free will, theodicy and destiny, and the 'tyranny of reason'. The differences between the two philosophies of history – Wyspiański's, from the turn of the 19th century, and Czyżewski's, representative of the artistic and intellectual climate of the late 1920s – are no doubt profound, and yet, what both of them seem to share is a deep concern with the relevance of history for the present and for designing the future.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 6; 613-630
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The poetic reception of Rimbaud on the interface of Young Poland and the literature of the interwar period
Recepcja poetycka Rimbauda jako synapsa Młodej Polski i międzywojnia
Autorzy:
Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2087997.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish literature of the late 19th and early 20th century
Polish-French literary relations
Arthur Rimbaud (1854–1891)
Eliza Orzeszkowa (1841–1910)
Józef Weyssenhof (1860–1932)
Zenon Przesmycki (1861–1944)
Julian Tuwim (1894–1953)
Jarosław Iwaszkiewicz (1894–1980)
synapsa
Jean Arthur Rimbaud
Młoda Polska
XX-lecie międzywojenne
recepcja poetycka
Opis:
This article deals with the reception of Arthur Rimbaud’s poetry and his biographic legend by the poets of the last decades of 19th and the first decades of the 20th century, though, in fact, its earliest phase belongs to the literary period of pre-Modernist, anti-Romantic reaction (which described itself by the name Positivism, epitomized by the novels of Bolesław Prus). The process of Rimbaud’s reception proceeded in two dimensions, on the intergenerational level and in dialogue between poets and translators. Interestingly, it acted as a veritable catalyst of changes in the poetics of writers across the spectrum, from the old school (Józef Weyssenhof and Eliza Orzeszkowa) to the modernist avant-garde. The influence of Rimbaud was by no means uniform and went beyond the usual names like Zenon Przesmycki (Miriam), Julian Tuwim or Jarosław Iwaszkiewicz. This article casts its net widely to include representatives of three generations, among them some of the less acclaimed authors.
Źródło:
Ruch Literacki; 2020, 1; 17-32
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies