Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Francesca" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    A Renaissance mathematician’s art
    Autorzy:
    Mirek, Ryszard
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/943888.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
    Tematy:
    Piero della Francesca
    Euclid
    geometry
    Opis:
    Piero della Francesca is best known as a painter but he was also a mathematician. His treatise De prospectiva pingendi is a superb example of a union between the fne arts and mathemati‑ cal sciences of arithmetic and geometry. In this paper, I explain some reasons why his paint‑ ing is considered as a part of perspective and, therefore, can be identifed with a branch of geometry.
    Źródło:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2019, 9, 1; 147-152
    2083-6635
    2084-1043
    Pojawia się w:
    ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Evolution Within Human. Francesca Ferrando, Philosophical Posthumanism. (Theory in the New Humanities)
    Ewolucja człowieczeństwa. Francesca Ferrando, Philosophical Posthumanism. (Theory in the New Humanities)
    Autorzy:
    Mikoś, Natalia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1912549.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-03
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    posthumanizm
    filozofia
    władza
    Francesca Ferrando
    posthumanism
    philosophy
    power
    Opis:
    Philosophical Posthumanism is a unique intellectual proposition – one in which Francesca Ferrando not only presents and expands but also celebrates posthumanist thought. The monograph is an open invitation to explore new horizons by de-familiarizing classical humanist thought embedded within the Western civilization. Explicitly deconstructing classical humanism, Ferrando offers her readership a versatile insight into the complexity of the polyphony of new voices including, but not limited to, Posthumanism, Transhumanism, and Antihumanism – contributing to the discourse, which, as the author affirms, is tantamount to the “philosophy of our time.”
    Filozoficzny posthumanizm to wyjątkowa propozycja intelektualna – taka, w której Francesca Ferrando nie tylko prezentuje i rozwija, ale też celebruje myśl posthumanistyczną. Monografia jest otwartym zaproszeniem do odkrywania nowych horyzontów poprzez od-swajanie klasycznej myśli humanistycznej, osadzonej w cywilizacji zachodniej. Wyraźnie dekonstruując klasyczny humanizm, Ferrando oferuje swoim czytelnikom wszechstronny wgląd w złożoność polifonii nowych głosów, w tym m.in. posthumanizmu, transhumanizmu i antyhumanizmu – współtworząc dyskurs, który - jak twierdzi autorka - jest tożsamy z “filozofią naszych czasów”.
    Źródło:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura; 2021, 42; 283-292
    1508-6305
    2544-3186
    Pojawia się w:
    ER(R)GO: Teoria – Literatura – Kultura
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spectral-Fragile-(Un)homely: The Haunting Presence of Francesca Woodman in the House and Space2 Series (FV)
    Autorzy:
    Kisiel, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/632493.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Projekt Avant
    Tematy:
    Francesca Woodman, Bracha L. Ettinger, matrixial theory, the uncanny, homeliness, fragility, photography, blurry subjectivity
    Opis:
    In the House and Space2 photographic series, Francesca Woodman captures the environments that may be considered disruptive; still, it is a female model-in her inconstant poses, always partially blurred or hidden-that holds the viewer’s attention. The pictures therefore evoke a twofold sense of obscurity, since their unfriendly interiors are occupied by the uncanny, semi-absent yet ceaselessly present, dis-appearing woman, who turns out to be Woodman herself. Woodman’s spectral presence and the unhomely locations she haunts-being simultaneously the photographer and the object of her photographs-are examined in this article by means of Bracha L. Ettinger’s matrixial theory. Ettingerian psychoanalysis, juxtaposed with Roland Barthes, Sigmund Freud, and Jacques Lacan, provides the tools to challenge the dominant non-affirmative understanding of Woodman’s self-portraits as works of disappearing and failing subjectivity: an understanding whose obvious point of support is found in the artist’s biography. Instead, Ettinger’s system makes it possible to look at this oeuvre through the prisms of fragility, homeliness, and the potential emergence of blurry, ghostly subjectivity. Moreover, the article examines the ways in which Woodman resists the divisions imposed on her and the medium she uses (such as the Barthesian triad of Operator, Spectator, and Spectrum, and the dichotomies of me / the Other and subject / object).
    Źródło:
    Avant; 2017, 8, 2
    2082-6710
    Pojawia się w:
    Avant
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies