Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Developmental disorders" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Recalculating: The atlas of pragmatic parameters of developmental disorders
    Autorzy:
    Viszket, Anita
    Hoss, Alexandra
    Kárpáti, Eszter
    Alberti, Gábor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040260.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    BDI
    pragmatics
    developmental disorders
    HFA
    ToM
    Opis:
    The paper demonstrates how pragmatic features of certain developmental disorders, including Autism Spectrum Disorder, can be described in a formal pragmasemantic framework. We apply ÂeALIS, the pragmasemantic system (Alberti, Kleiber, Schnell, & Szabó 2016) which offers a formal representation for linguistically encoded speech acts and for the beliefs, desires and intentions that are present in the minds of potential interlocutors. It defines worldlets which include the BDI states of the speaker, as well as BDI states that the speaker assumes the hearer has, in an unlimited recursive pattern. The model is built upon the idea that the worldlets are organized in a system of multi-level tree-structures and are easily processable and accessible in communication for the intact human mind. In this formally defined system, the intensity of the different BDIs (e.g. strong/weak belief) belonging to the worldlets must be signaled by the interlocutors, using pragmatic tools. We found that pragmatic inaccuracy is detectable in ÂeALIS when it is related to inappropriate presentation of BDIs (e.g. inability to identify the illocutionary goals), poor reciprocity (e.g. ToM1 and ToM2 problems), impairment of coding/decoding (e.g. incorrect semantical and syntactical coding of the information structure) and insensitivity to intensity (e.g. the misuse of discourse markers). These symptoms can be present in any of the aforementioned disorders. Our “atlas” can illustrate that the so-called “pragmatic deficit” has a formally definable structure.
    Źródło:
    Linguistics Beyond and Within; 2019, 5; 148-160
    2450-5188
    Pojawia się w:
    Linguistics Beyond and Within
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Degree of interest in horse-back riding therapy interventions for patients with neurocognitive disorders: a quantitative analysis of literature in online scientific databases
    Autorzy:
    Urban, Renata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1922147.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-18
    Wydawca:
    PPHU Projack Jacek Wąsik
    Tematy:
    horse back therapy
    developmental disorders
    neurology
    bibliometric
    Opis:
    Since ancient times, scholars points out effectiveness of horseback riding not only for utilitarian use, but also as form of therapy for less healthy part of society. Enlightenment age scholars started to make treaties about use of such therapy and this trend is now developing not only for physical disabilities, but also for mentally ill patients. The purpose of this study is to determine trends of interest in horseback riding therapy interventions among different groups of neurocognitive disorders among different populations of people and its comparison to prevalence of such disorders. Material and methods: Web of Science, Pubmed and Scopus databased were screened using filter with algorithm of “horseback therapy” , “horse back therapy”, ”hippotherapy” and “equine therapy”. Results were screened for appropriateness and relevance, then based on this end-filtering, papers were grouped regarding specificity of neurocognitive aspect of disorders. Results: 595 entries in Web of Science, 516 entries in Scopus and 123 results in Pubmed. Overall, 272 entries were subtracted. Conclusions: This analysis shows that most interest in such kind of therapy is focused on neurological disorders, especially with ones with cerebral palsy. There is no correlation between prevalence of selected disorders and amount of related papers.
    Źródło:
    Physical Activity Review; 2019, 7; 240-248
    2300-5076
    Pojawia się w:
    Physical Activity Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The method of sensory integration in the therapy of children with autism
    Metoda integracji sensorycznej w terapii dzieci z autyzmem
    Autorzy:
    Micek, Agnieszka
    Kmiecik-Niedziela, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2098236.pdf
    Data publikacji:
    2021-03-05
    Wydawca:
    Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
    Tematy:
    autyzm
    integracja sensoryczna
    zaburzenia rozwojowe
    autism
    sensory integration
    developmental disorders
    Opis:
    Children with autism often have difficulties with registering and interpreting information received from senses. Inadequate response to signals coming from senses, commonly encountered among them, may be associated with restricted stereotyped behaviours and social deficits, affecting their relationships, education and daily life activities. Children with autism may have impaired sensory perception, show hypersensitivity to environmental stimuli manifested by fascination or anxiety, e.g. they may feel distress due to constant quiet noise. Researchers have been studying the impact of sensory processing disorder on the daily functioning in children with autism for decades. The sensory integration theory has evolved over the years, some strategies directed on therapy of senses have been evaluated and used as a complementary method of treatment in this population. However, controversy over this concept sometimes arises, especially in the lay press. Therefore, there is still a need for reflection on the management of children with autism spectrum disorder (ASD) in the context of sensory integration therapy. In this target group, it is particularly important to undertake interventions aimed at improving self-regulation, receiving information from the world of the senses and everyday functioning.
    Dzieci dotknięte autyzmem często mają trudności z rejestrowaniem i interpretowaniem informacji odbieranych przez zmysły. Powszechnie spotykane wśród nich nieadekwatne reagowanie na sygnały płynące ze świata zmysłów może wiązać się z ograniczonymi stereotypowymi zachowaniami i deficytami społecznymi, wpływającymi na ich relacje z innymi, edukację i codzienną aktywność. Dzieci z autyzmem mogą mieć zaburzoną percepcję sensoryczną i ujawniać nadwrażliwość na bodźce zewnętrzne, objawiającą się fascynacją lub lękiem, np. mogą odczuwać niepokój z powodu ciągłego cichego hałasu. Naukowcy od dziesięcioleci badają wpływ zaburzeń przetwarzania sensorycznego na poziom codziennego funkcjonowania dzieci z autyzmem. Teoria integracji sensorycznej w odniesieniu do tej populacji, ewoluowała na przestrzeni lat, oceniono niektóre strategie terapii zmysłów i zastosowano je jako wspomagającą metodę leczenia. Jednak czasami pojawiają się kontrowersje wokół tej koncepcji, zwłaszcza w prasie świeckiej. Dlatego wciąż potrzebna jest refleksja nad postępowaniem z dziećmi dotkniętymi zaburzeniami ze spektrum autyzmu w kontekście terapii integracji sensorycznej. W tej grupie docelowej szczególnie ważne jest podejmowanie interwencji mających na celu poprawę samoregulacji, odbierania informacji ze świata zmysłów i codziennego funkcjonowania.
    Źródło:
    Health Promotion & Physical Activity; 2021, 14, 1; 47-49
    2544-9117
    Pojawia się w:
    Health Promotion & Physical Activity
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Doświadczenie bycia wychowywanym przez homoseksualnych rodziców a ryzyko zaburzenia rozwoju dziecka
    Experience of being brought up by homosexual parents and risk of disorders in the child’s development
    Autorzy:
    Sieński, Michał
    Stachowiak, Katarzyna
    Zielona-Jenek, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944574.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    children
    family environment
    homosexuality
    risk of developmental disorders
    dzieci
    homoseksualność
    ryzyko zaburzeń rozwoju
    środowisko rodzinne
    Opis:
    The article presents the results of the literature review on psychological functioning of children brought up by parents remaining in homosexual relationships. The main focus was on the research describing the specificity of the development context of this group of children and its significance for, alleged in broader social discourse, risk of disordered development. An answer was sought to the question whether children raised in homosexual families are significantly different from their peers in the risk of psychological disorders, and if so, which specific factors the risk is related to. Analysed were the reports from studies on large community samples, besides meta-analyses were used. Although most of the results were foreign, some native reports were also included, which could verify the possibility of applying these results to Polish families’ situation. The review allowed to describe two groups of factors that determine children’s development conditions in families formed by homosexuals. The first are universal factors, possible to identify in all families, regardless of gender and sexual orientation of caregivers. These are: quality and durability of partner relationship, stability of the upbringing environment, psychological well-being of caregivers, competence and commitment to parental role. The second are factors specific to families created by parents of homosexual identity. These include: the minority status of the couple, the lack or limitation of social acceptance and support for the partner relationship. The results of the review do not allow to draw general conclusions about an increased risk of disorders in the development and functioning of children raised by homosexual couples. The analysis also revealed a significant diversity in family contexts in which children of homosexual parents are grown up. The model of organizing data on family risk factors of disorders in children, used here in the literature review, appears to be a possible model of integrating diagnostic data in clinical work with children and their families.
    Celem artykułu jest przedstawienie wyników przeglądu literatury na temat funkcjonowania psychologicznego dzieci wychowywanych przez rodziców pozostających w związkach homoseksualnych. Skupiono się na badaniach przybliżających specyfikę kontekstu rozwoju tej grupy dzieci i jego znaczenia dla domniemywanego w szerszym dyskursie społecznym ryzyka zaburzenia ich rozwoju. Poszukiwano odpowiedzi na pytanie, czy dzieci wychowywane w rodzinach homoseksualnych znacząco różnią się od swoich rówieśników pod względem ryzyka zaburzeń funkcjonowania, a jeśli tak, z jakimi czynnikami owe ryzyko należałoby wiązać. Posłużono się doniesieniami z badań dużych prób populacyjnych, jak również badaniami o charakterze metaanaliz. Choć większość stanowiły publikacje zagraniczne, podjęto również działania w kierunku włączenia do analizy doniesień rodzimych, które mogłyby zweryfikować możliwość odniesienia wyników do warunków polskich. Zgromadzone wnioski pozwoliły na wyodrębnienie dwóch grup czynników, które determinują warunki wychowawcze w rodzinach tworzonych przez osoby homoseksualne. Pierwsza to czynniki uniwersalne, możliwe do opisania we wszystkich rodzinach, niezależnie od płci i orientacji seksualnej opiekunów. Są to: jakość i trwałość relacji partnerskiej, stabilność środowiska wychowawczego, dobrostan psychiczny opiekunów oraz kompetencje i zaangażowanie w rolę rodzica. Druga to czynniki specyficzne, charakterystyczne dla rodzin tworzonych przez rodziców o tożsamości homoseksualnej. Należą do nich mniejszościowy status pary oraz brak lub ograniczenie społecznej akceptacji i wsparcia dla relacji partnerów. Wyniki przeprowadzonej analizy badań nie pozwalają wyciągać generalnych wniosków o podwyższonym ryzyku wystąpienia zaburzeń rozwoju i funkcjonowania u dzieci wychowywanych przez homoseksualną parę. Jednocześnie wskazują na znaczące zróżnicowanie rodzinnych kontekstów, w których wychowywane są dzieci osób homoseksualnych. Wydaje się, iż użyty w przeglądzie literatury model porządkowania danych dotyczących rodzinnych czynników ryzyka zaburzeń może być wykorzystywany również w klinicznej pracy z dziećmi i ich rodzinami, przy integrowaniu danych diagnostycznych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 3; 218-223
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zespół Aspergera u osób dorosłych – zbieżność z innymi zaburzeniami, zaburzenia współwystępujące i problemy towarzyszące
    Asperger’s syndrome in adults – similarities with other disorders, comorbid disorders and associated problems
    Autorzy:
    Sławińska, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/944202.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger’s syndrome
    autistic spectrum disorder
    pervasive developmental disorders
    całościowe zaburzenia rozwoju
    spektrum zaburzeń autystycznych
    zespół aspergera
    Opis:
    Asperger’s disorder (Asperger’s syndrome) falls under the category of pervasive developmental disorders in DSM-IV and ICD-10. Not completely defined diagnostic criteria are the topic of discussion between investigators and clinicians. The new classification system – DSM-5 – eliminates Asperger’s disorder, the broad term – autism spectrum disorder appears. Common symptoms of Asperger’s syndrome include: verbal and nonverbal communication difficulties, egocentricity, problems with social skills, repetitive behaviors, limited range of interests, coordination problems. The manifestation of Asperger’s syndrome alters across life. Symptoms become more visible around the time of adolescence, when social demands increase. The awareness of being unusual leads to increasing withdrawal. It is difficult to make a proper diagnosis, especially in adult patients. Lots of adult psychiatric patients presenting major diagnostic difficulty actually have Asperger’s syndrome, which was previously undiagnosed. Asperger’s disorder can be misdiagnosed with personality disorders or schizophrenia. Moreover, many conditions may be comorbid to Asperger’s disorder (e.g. obsessive compulsive disorder, affective disorders, schizophrenia, eating disorders). Aggression, addictions, suicide attempts and ideation may also overshadow symptoms of Asperger’s syndrome. In conclusion, there are many comorbid disorders and associated problems, which can contribute towards obscuring the underlying Asperger’s syndrome in adult patients.
    W klasyfikacjach ICD-10 i DSM-IV zespół Aspergera należy do kategorii całościowych zaburzeń rozwoju. Nie w pełni zdefiniowane kryteria diagnostyczne są przedmiotem dyskusji badaczy i klinicystów. W nowym systemie klasyfikacji – DSM-5 – zespół Aspergera nie występuje, pojawiła się za to szeroka jednostka „spektrum zaburzeń autystycznych”. Do najpowszechniejszych objawów zespołu Aspergera zalicza się: zaburzenia komunikacji werbalnej i niewerbalnej, egocentryzm, upośledzenie umiejętności społecznych, stereotypowość zachowań, zawężenie zainteresowań, problemy z koordynacją. Manifestacja symptomów zmienia się w ciągu życia – z powodu wzrastających wymagań społecznych objawy stają się wyraźniejsze w okresie dorastania. Świadomość bycia innym prowadzi do pogłębiającego się wycofania. Postawienie właściwej diagnozy jest szczególnie trudne u osób dorosłych. Wielu pacjentów psychiatrycznych, w których przypadku istnieją duże trudności z ustaleniem rozpoznania, cierpi na – wcześniej niezdiagnozowany – zespół Aspergera. Jego objawy bywają błędnie rozpoznawane jako symptomy zaburzeń osobowości czy schizofrenii. Co więcej, wiele zaburzeń może współwystępować z zespołem Aspergera (np. zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne, zaburzenia afektywne, schizofrenia, zaburzenia odżywiania). Agresja, uzależnienia, myśli i tendencje samobójcze także mogą zaciemniać jego objawy. Podsumowując: istnieje wiele zaburzeń współwystępujących i problemów towarzyszących, które utrudniają rozpoznanie omawianego zespołu u dorosłych.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2014, 14, 4; 304-307
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Deficyty językowe w zespole Aspergera jako możliwy wyraz dysfunkcji prawopółkulowej
    Language deficits as a possible symptom of right hemisphere dysfunctions in Asperger’s syndrome
    Autorzy:
    Bryńska, Anita
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945150.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    Asperger’s syndrome
    autistic disorders spectrum
    pervasive developmental disorders
    right hemisphere
    semantic-pragmatic deficits
    całościowe zaburzenia rozwoju
    deficyty semantyczno-pragmatyczne
    prawa półkula
    spektrum zaburzeń autystycznych
    zespół aspergera
    Opis:
    Jakościowe zaburzenia komunikacji stanowią jeden z osiowych objawów w grupie całościowych zaburzeń rozwoju i w zależności od rozpoznawanego zespołu mogą mieć bardzo zróżnicowane nasilenie: od braku funkcjonalnej mowy do nawet nadmiernie rozwiniętych kompetencji werbalnych, mierzonych przy pomocy standaryzowanych skal. W obrazie klinicznym zespołu Aspergera (ZA) dominują deficyty językowe przede wszystkim w zakresie pragmatyki, czyli używania języka w kontekście społecznym, semantyki, czyli rozpoznawania różnych znaczeń tego samego słowa, oraz prozodii, czyli rytmu, intonacji i modulacji mowy. W przypadku ZA różnica pomiędzy formalnymi umiejętnościami językowymi, tzn. w zakresie funkcji morfologicznych, fonologicznych i syntaktycznych, a deficytami o charakterze semantyczno-pragmatycznym jest wyraźnie zauważalna i charakterystyczna. Powyższa sytuacja rodzi pytania o uwarunkowania neurobiologiczne tych deficytów. Funkcje językowe są jednymi z pierwszych, dla których ustalono lokalizacje w ludzkim mózgu. Tradycyjnie są one wiązane z obszarami zlokalizowanymi w obrębie lewej półkuli mózgowia, podlegają lateralizacji i są realizowane dzięki aktywności pierwszo-, drugo- i trzeciorzędowych obszarów kory asocjacyjnej. Liczne obserwacje dostarczają dowodów na istotną rolę również prawej półkuli w procesach komunikacyjnych, a zwłaszcza w aspektach pragmatycznych oraz dotyczących dyskursu. Analiza deficytów komunikacyjnych powstających w wyniku nabytych uszkodzeń prawej półkuli mózgowia i obserwowanych wśród osób z ZA oraz obserwacje dotyczące nieprawidłowych wzorców asymetrii półkulowej w tej grupie pacjentów pozwalają wiązać etiologię całościowych zaburzeń rozwoju z deficytami prawopółkulowymi.
    Qualitative communication disorders belong to the key symptoms of pervasive developmental disorders (PDD). The severity of the symptoms of communication disorders varies depending on the type of PDD, from the lack of functional speech to overdeveloped verbal competencies measured by standardized scales. In Asperger’s syndrome (AS), observed language abnormalities include: pragmatics (application of language in social context), semantics (identifying different meanings of the same word) and prosody (rhythm, intonation and modulation of speech). In the case of AS, the difference between formal language skills, i.e. within morphological, phonological and syntactic functions, and semantic and pragmatic deficits is clearly noticeable and distinctive. This situation arouses some questions about neurobiological conditions of these deficits. The language functions are among the first functions for which locations in the brain have been established. Traditionally they have been ascribed to some regions in the left hemisphere; they undergo lateralization and are accomplished owing to the activity of the primary, secondary and tertiary regions of associative cortex. However, there is also quite a lot of evidence suggesting that the right hemisphere plays an important role in communication processes, especially in some aspects of pragmatics and discourse. The analysis of communication deficits observed in patients with acquired right hemisphere damages and patients with AS as well as abnormal patterns of hemispheric asymmetry in this group of patients, suggest that the right hemisphere is involved in aetiology of PDD.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2010, 10, 4; 247-253
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Rysperydon w leczeniu dzieci i młodzieży
    Risperidone in the treatment of children and adolescents
    Autorzy:
    Namysłowska, Irena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/945594.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    autism
    autyzm
    behaviour disorders
    developmental age psychiatry
    psychiatria dzieci i młodzieży
    risperidone
    rysperydon
    schizofrenia
    schizophrenia
    zaburzenia zachowania
    Opis:
    The paper presents data concerning the use of risperidone, one of atypical neuroleptics, in the treatment of mental disorders in children and adolescents in the context of developmental age psychopharmacology. Discussed are factors limiting and making difficult proper use of pharmacotherapy in children and adolescents, as well specific features of this form of therapy as compared with adult psychopharmacotherapy, resulting, among other things, from a different drug metabolism. Subsequent chapters of the paper are devoted to general characteristics of risperidone, as one of atypical neuroleptics, its receptor affinity and clinical profile, side effects, its use in the treatment of mental disorders in children and adolescents and age-related criteria for registration. The main indication for risperidone is treatment of developmental age psychoses and prevention of zabutheir recurrences, treatment of behavioural disorders, particularly in children with intellectual deficit, as well as disorders associated with childhood autism, e. g. aggression, auto-aggression, stereotypies, psychomotor agitation. Highlighted is the option of use of risperidone in the treatment of tics, anorexia nervosa, obsessive-compulsive syndromes resistant to drugs of the SSRI group. Furthermore, discussed is a possible neuroprotective effect of risperidone, which may be particularly important in mental disorders in children and adolescents. In conclusion it was emphasized that risperidone occupies a special position among neuroleptics implemented in children and adolescents, as it is registered for treatment of this age group. This drug is extraordinarily useful in the treatment of developmental age mental disorders due to its efficacy and safety. However, we should not forget that there are very few large-scale, methodologically sound studies covering this issue. A favourable sideeffect profile when administered at an adequate dosage should not decrease our cautiousness and vigilance as to the possibility of occurrence of unexpected adverse effects and complications.
    W artykule przedstawiono dane dotyczące stosowania rysperydonu, jednego z atypowych neuroleptyków, w leczeniu zaburzeń psychicznych dzieci i młodzieży, w kontekście problematyki psychofarmakologii wieku rozwojowego. Omówiono powody, które ograniczają i utrudniają właściwe stosowanie farmakoterapii u dzieci i młodzieży, a także specyfikę tej formy terapii w porównaniu z leczeniem dorosłych, wynikającą między innymi z odmiennego metabolizmu leków. W dalszej części artykułu mowa jest o ogólnej charakterystyce rysperydonu jako jednego z neuroleptyków atypowych, jego profilu receptorowym i klinicznym, objawach ubocznych oraz zastosowaniu w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży, a także kryteriach wiekowych rejestracji. Główne zastosowania rysperydonu to leczenie psychoz okresu rozwojowego, profilaktyka ich nawrotów, leczenie zaburzeń zachowania, zwłaszcza u dzieci z obniżonym poziomem inteligencji, jak również zaburzeń towarzyszących autyzmowi dziecięcemu, takich jak agresja, autoagresja, stereotypie, pobudzenie psychoruchowe. Wskazano także na możliwość stosowania rysperydonu w tikach, jadłowstręcie psychicznym, zespołach obsesyjno-kompulsyjnych nie reagujących na leczenie lekami z grupy SSRI. Omówiono ponadto możliwość neuroprotekcyjnego działania rysperydonu, co może mieć szczególne znaczenie w zaburzeniach psychicznych dzieci i młodzieży. W podsumowaniu podkreślono, że rysperydon zajmuje wyjątkową pozycję wśród neuroleptyków stosowanych u dzieci i młodzieży z powodu rejestracji dla zaburzeń tego okresu. Jest lekiem niezwykle przydatnym w leczeniu zaburzeń psychicznych okresu rozwojowego ze względu na jego skuteczność i bezpieczeństwo. Nie należy mimo wszystko zapominać, że dużych, poprawnych metodologicznie badań na ten temat jest niezwykle mało. Korzystny profil objawów ubocznych, przy stosowaniu adekwatnej dawki leku, nie powinien zmniejszać naszej ostrożności i wyczulenia na możliwość wystąpienia nieoczekiwanych działań niepożądanych i powikłań.
    Źródło:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2007, 7, 1; 6-17
    1644-6313
    2451-0645
    Pojawia się w:
    Psychiatria i Psychologia Kliniczna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies