Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Code of obligations" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Protection of the debtor in the Polish Code of Obligations – the case of the assignment of claims
    Autorzy:
    Adamczyk, Igor
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48899536.pdf
    Data publikacji:
    2024-02-04
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    favor debitoris
    protection of the debtor
    Code of Obligations
    assignment of claims
    obligation
    Opis:
    In this article, the author discusses the sources of the protection of the debtor regarding the assignment of claims under the Polish Code of Obligations of 1933. In his study, he refers to Austrian, German, French, and Swiss law. The article considers also the regulation of the Franco-Italian Draft Code of Obligations of 1927. Subsequently, he presents the solution adopted in the Polish Code of Obligations in the context of the regulation of the aforementioned legal systems. For this purpose, the article is based on the legal state and the statements of the legal doctrine from the period before the entry into force of the Polish Code of Obligations.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2023, 99; 320-345
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Achievements of the Codification Commission of the Second Republic of Poland — a Century After Regaining the Independence
    Autorzy:
    Guzik-Makaruk, Ewa M.
    Fiedorczyk, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1374780.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
    Tematy:
    Poland’s Second Republic
    Codification Committee
    penal code 1932
    code of obligations 1933
    private international and inter-district law 1926
    Opis:
    Reborn in 1918, the Polish state inherited from the partition countries: Russia, Prussia and Austria their legal systems. The task of unifying the codification of the law was entrusted to the Codification Commission, established on the basis of the Act of 1919. The Commission was to prepare draft legislation in the field of civil and criminal law. It was a body of 44 lawyers and had a high degree of independence from political factors. As a result of the Commission’s work, more than 20 legal acts were created. In the area of civil law, these were laws mainly related to foreign legal transactions. These included, among others, bills of exchange and cheque law, copyright law, patent law, law on combating unfair competition. The two laws of 1926 were of particular importance: private international law and inter-district law. Three codes of private law were also created: the Code of Obligations (1933, considered the most outstanding civil work of the Commission), the Commercial Code and the Code of Civil Procedure. In the area of criminal law, a full codification was carried out, first by implementing the Code of Criminal Procedure (1928) and then the Criminal Code (1932). These two acts were based on different doctrinal bases, which made criminal law inconsistent. The Criminal Code of Juliusz Makarewicz in particular was an outstanding work, based on the findings of the School of Sociological Criminal Law. The Codification Commission did not finish its work until the outbreak of the war. However, present codes are largely based on the solutions developed within the Commission.
    Źródło:
    Internal Security; 2018, Special Issue; 17-29
    2080-5268
    Pojawia się w:
    Internal Security
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Damnum futurum (damnum infectum) – future damage. Comparative law study
    Autorzy:
    Sitek, Bronisław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2204987.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    damnum infectum
    damnum futurum
    the Civil Code
    the Code of Obligations
    the damage anticipated but not yet sustained (future damage)
    the BGB
    kodeks cywilny
    kodeks zobowiązań
    szkoda przyszła
    BGB
    Opis:
    W tekstach prawa rzymskiego na oznaczenie szkody przyszłej stosowane są dwa bliskoznaczne pojęcia damnum infectum i damnum futurum. W literaturze romanistycznej dawnej i współczesnej nie znajduje się szersze opracowanie, które udzieliłoby ostatecznej odpowiedzi na przyczynę stosowania dwóch określeń co do szkody przyszłej. Analiza źródeł w przedmiotowym opracowaniu pokazała, że oba pojęcia są bliskoznaczne. Szkoda przyszła została wprowadzona do art. 151 § 2 polskiego kodeksu zobowiązań z 1933 przy okazji uregulowania szkody zagrażającej z wadliwego budynku posadowionego na sąsiednim gruncie. W kodeksie cywilnym z 1964 r. został wprowadzony przepis art. 361 § 2, który pozwalałby rozwinąć konstrukcję szkody przyszłej, jednak judykatura jednoznacznie uznaje istnienie jedynie szkody już powstałej. W § 907 ust. 1 BGB istnieje konstrukcja dogmatyczna damnum infectum, jednak zagrożenie pochodzące z gruntu sąsiedniego jest traktowane jako naruszenie spokojnego posiadania. Stąd przyjęto konstrukcję taką, że właściciel gruntu zagrożonego może w przypadku szkody przyszłej wystąpić z actio negatoria. W doktrynie ekonomicznej analizy prawa szkoda przyszła została zaliczona do prawa deliktowego (Tort Law). Obie strony stosunków sąsiedzkich zobowiązane są do zachowania szczególnej ostrożności i efektywności swojego działania (zasada racjonalnego wyboru).
    Źródło:
    Themis Polska Nova; 2016, 1(10); 116-130
    2084-4522
    Pojawia się w:
    Themis Polska Nova
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Legal change and the role of the scholar: scratching beneath the surface of comparative taxonomies
    Autorzy:
    Vassileva, Radosveta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/48899585.pdf
    Data publikacji:
    2024-02-05
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
    Tematy:
    role of the scholar
    legal change
    patterns of legal change
    comparative taxono- mies
    legal families
    legal history
    socialist law
    Bulgarian Law of Obligations and Contracts
    Italian Civil Code
    Uniform Commercial Code
    Lyuben Dikov
    Filippo Vassalli
    Karl Llewellyn
    Opis:
    Both the classical theory of legal families and its more modern articulations place East European jurisdictions in the same box because they give precedence to their common socialist experience. Not only do they serve as distorting mirrors propelling stereotypes, but also they close off promising avenues of comparative research because of the politically tainted pre-understanding(s) of legal systems which they impose. This article argues that legal change is frequently facilitated by small groups of individuals who are often scholars. By paying closer attention to their role and incentives as well as the networks to which they belonged, we may see traditional categories realign and gain a more in-depth understanding of the patterns of legal change – namely, the intricate ways in which law evolves – and uncover little-known but important relationships between legal systems which comparative taxonomies either ignore or fail to explain. The article illustrates its argument by zooming in on the role of three scholars – Lyuben Dikov, Filippo Vassalli, and Karl Llewellyn – who may hold the key to explaining interesting, but unexpected similarities between Bulgarian, Italian, and US law.
    Źródło:
    Studia Iuridica; 2023, 99; 615-637
    0137-4346
    Pojawia się w:
    Studia Iuridica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Issue of The Ultra Vires Principle in Turkish Company Law: Has It Been Abolished or Just Hidden?
    Autorzy:
    Yasan, Mustafa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1046666.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    zasada ultra vires
    turecki kodeks handlowy
    tureckie prawo spółek
    zdolność prawna
    spółki handlowe
    Ultra vires principle
    Turkish Code of Commerce
    Turkish Company Law
    Capacity to have rights and obligations
    Commercial companies
    Opis:
    The Turkish Code of Commerce (TCC) numbered 6102 contains numerous radical regulations as reforms in the Turkish company law. One of these provisions is the TCC A.125 which regulates the capacity of commercial companies to have rights and obligations. This article deals with the ultra vires principle which was transferred to the Continental European law system, including the Turkish legislation from the UK law system. The ultra vires principle had previously expired in the continental European legal system (in particular the Swiss Code of Obligations) which has inspired the TCC as a referring codification. As a result of these developments by the TCC A.125, in contrast to the ultra vires principle, commercial companies are allowed to be entitled and liable for all kinds of matters, except those which are human-specific. For this reason, companies’ legal personalities may have the capacity to have rights and obligations in matters other than their fields of operation. In other words, thanks to the TCC A.135, the ultra vires principle has been abandoned. It can be assumed that harmonization between the TCC and the EU directives has been achieved in the sense of abolishing the ultra vires principle. However, when several provisions randomly scattered in the TCC are taken into consideration, it is obviously seen that the legislator still accepts the field of operation issue as a criterion in about 20 articles. This leads to a question about the actual abolishment of the ultra vires principle. To put it briefly, the legislator’s choice in the new company law regime shows that the TCC has not abandoned the ultra vires principle completely, but it still retains its validity in a hidden way by only changing its form and scope.
    Turecki kodeks handlowy (TCC) oznaczony numerem 6102 zawiera szereg radykalnych rozwiązań przewidzianych jako reformy tureckiego prawa spółek. Jednym z takich przepisów jest art. 125 TCC, który odnosi się do zdolności prawnej spółek handlowych. Artykuł ten porusza kwestię zasady ultra vires, która została inkorporowana do europejskiego kontynentalnego systemu prawnego, włączając turecki system prawny z porządku prawnego Zjednoczonego Królestwa. Jednakże zasada ta z czasem została uznana za wygasłą w ramach europejskiego kontynentalnego systemu prawnego (w szczególności w szwajcarskim kodeksie zobowiązań), co z kolei zainspirowało ustawodawcę tureckiego do zmian w kodyfikacji. Wynikiem tych działań, na podstawie art. 125 TCC, sprzecznie z zasadą ultra vires, spółki handlowe mają zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków w szerokim zakresie, z wyłączeniem kwestii zarezerwowanych wyłącznie dla osób fizycznych. Z tego powodu w ramach osobowości prawnej przedsiębiorstw mogą one być uzdolnione do bycia podmiotem praw i obowiązków w sprawach wykraczających poza ich własny zakres działalności. Innymi słowy, za sprawą art. 125 TCC koncepcja stosowania zasady ultra vires została porzucona. Można zatem dojść do konkluzji, że dostosowanie TCC do dyrektyw Unii Europejskiej w kwestii zniesienia zasady ultra vires zostało osiągnięte. Jednak biorąc pod uwagę szereg przepisów z różnych części Kodeksu, widoczne staje się, że ustawodawca wciąż uznaje przesłankę zakresu prowadzonej działalności jako warunek w ok. 20 przepisach prawnych. To z kolei prowadzi do pytania o rzeczywiste wyłączenie zasady ultra vires. Konkludując, należy stwierdzić, że wprowadzony przez ustawodawcę nowy reżim prawa handlowego jasno wskazuje, że Kodeks handlowy nie wyłączył zasady ultra vires w całości, a utrzymując jej stosowanie w sposób ukryty, jedynie zmienił jej zakres.
    Źródło:
    Studia Prawnicze KUL; 2020, 2; 359-375
    1897-7146
    2719-4264
    Pojawia się w:
    Studia Prawnicze KUL
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Fundamental Rights—Comparison of the Approaches in the Canon Law and in the Civil Law
    Leggi fondamentali: confronto di prospettive del diritto canonico e del diritto civile
    Lois fondamentales : les perspectives du droit canonique et celles du droit civil à comparer
    Autorzy:
    Přibyl, Stanislav
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1035641.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-18
    Wydawca:
    Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
    Tematy:
    Church law
    civil law
    natural law
    human rights
    fundamental rights and freedoms
    duties and rights of the faithful
    constitution
    the Code of Canon Law
    salvation
    law
    law making
    Christians
    Catholic Church
    rule of law
    diritto ecclesiastico
    diritto civile
    diritto naturale
    diritti umani
    diritti e libertà
    fondamentali
    obblighi e diritti dei fedeli
    costituzione
    codice di diritto
    canonico
    salvezza
    diritto
    processo legislativo
    cristiani
    chiesa cattolica
    stato
    di diritto
    droit ecclésial
    droit civil
    droit naturel
    droits de l’homme
    droits et libertés fondamentaux
    obligations et droits des fidèles
    code de droit canonique
    salut
    droit
    élaboration des lois
    chrétiens
    église catholique
    état de droit
    Opis:
    The Code of Canon Law of 1983 came up with a list of obligations and duties of the Catholic faithful. This list is analogical to those of the charters of fundamental rights and freedoms found in the documents of international law and in the constitutions of democratic countries. the inspiration of church law by civilian law was a reality from the very beginnings of the development of Canon Law: first by Roman Law, in the modern world by complex codifications of civil law, and after Vatican II also the idea of universal human rights. The specifics of the Catholic Church in relation to a democratic state is the incorporation of the subject of law into the Church through baptism which brings, above all, duties and obligations. Thus the catalogue which may now be seen in the Code contains first and foremost a list of duties, not rights, which are not stressed in the modern state. In fact, the modern state has very few demands; often just the payment of taxes and compulsory school attendance. The article deals with the individual obligations and rights found in the Code of Canon Law and compares them with their analogies in constitutions. The concept of civil and canonical norms tends to get closer primarily in the case of inspiration by natural law, whereas the obligations of the faithful represent a specifically ecclesiastical goals, for which no analogy in civil law can be found. After all, the supreme law of the Church is the salvation of souls, indeed, the state does not have such a supernatural goal.
    Il Codice di Diritto Canonico del 1983 ha introdotto un elenco di doveri e diritti dei fedeli laici. È analogo agli elenchi caratteristici dei diritti e delle libertà fondamentali contenuti nei documenti di diritto internazionale e nelle costituzioni dei paesi democratici. L’ispirazione della Chiesa al diritto civile è stata una realtà sin dall’inizio del diritto canonico: prima attraverso il diritto romano, poi, nel mondo moderno, attraverso complesse codificazioni del diritto civile, e dopo il Concilio Vaticano II, attraverso le idee dei diritti umani universali. Una caratteristica specifica della Chiesa cattolica rispetto a uno Stato democratico è l’incorporazione del soggetto di diritto nella Chiesa attraverso il battesimo, ciò che porta con sé tutti i diritti e gli obblighi. In questo modo, il catalogo dei diritti e degli obblighi, che ora esiste nel codice, include principalmente un elenco di questi ultimi. I diritti sono invece messi in evidenza dallo Stato moderno. In effetti, lo Stato moderno impone pochi obblighi ai suoi cittadini; spesso si tratta solo di pagare le tasse e di obbedire alla costrizione dell’istruzione obbligatoria. Il presente articolo tratta dei singoli obblighi e diritti contenuti nel Codice di Diritto Canonico e li confronta con i corrispondenti obblighi e diritti contenuti nelle costituzioni. Il concetto di norme civili e canoniche è simile, soprattutto se ispirato alla legge naturale. I doveri dei fedeli, invece, rappresentano fini ecclesiastici specifici, e in questo caso è difficile stabilire un’analogia con il diritto civile. Soprattutto, la legge suprema della Chiesa è la salvezza delle anime, e lo Stato non ha un obiettivo così soprannaturale.
    Le Code de droit canonique de 1983 a dressé une liste de devoirs et de droits propres aux fidèles laïcs. Elle est analogue aux listes de droits et libertés fondamentaux contenus dans les documents de droit international et dans les constitutions des pays démocratiques. Le fait que l’Église se soit inspirée du droit civil est une réalité qui remonte aux origines du droit canonique : tout d’abord à travers le droit romain, puis, dans le monde moderne, à travers des codifications complexes du droit civil, et après le Concile Vatican II, à travers les idées de droits humains universels. Une caractéristique spécifique de l’Église catholique par rapport à l’État démocratique est l’incorporation du sujet de droit dans l’Église par le baptême, qui entraîne tous un ensemble de droits et obligations. De cette manière, ce catalogue des droits et obligations qui existe désormais dans le code comprend principalement la liste de ces dernières. Ce sont au contraire les droits qui sont mis en évidence par l’État moderne. En fait, l’État moderne impose peu d’obligations à ses citoyens; souvent, il ne s’agit que de payer ses impôts et de suivre l’enseignement obligatoire. L’article traite des obligations et droits individuels contenus dans le Code du droit canon et les compare aux obligations et droits correspondants contenus dans les constitutions. Les concepts de normes civiles et de normes canoniques sont comparables, notamment parce que toutes deux s’inspirent du droit naturel. Les devoirs des fidèles, en revanche, représentent un objectif spécifique de l’Église et, dans ce cas, il est difficile d’établir une analogie avec le droit civil. Par-dessus tout, la loi majeure de l’Église reste le salut des âmes, alors que l’État ne poursuit pas un but surnaturel de ce type.
    Źródło:
    Philosophy and Canon Law; 2020, 6; 73-95
    2450-4955
    2451-2141
    Pojawia się w:
    Philosophy and Canon Law
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies