Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Caliphate" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    The Portrayal of Abbasid Rulers in Chronography of Theophanes the Confessor
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31234078.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Abbasid
    Byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Byzantine-Arabic relations
    Caliphate
    Opis:
    This text supplements another, a paper presented a decade ago on the portrayal of Umayyad rulers in Chronography of Theophanes the Confessor (B. Cecota, Islam, the Arabs and Umayyad Rulers according to Theophanes the Confessor’s Chronography, “Studia Ceranea” 2, 2012, p. 97–111). I am limiting myself here to discussing only those source remarks which directly concern one of the Abbasid Caliphs, or alternatively, to narratives structured in such a manner that they implied certain traits of a ruler. General remarks concerning the portrayal of the entire dynasty have been included, both in the main text and in the footnotes, only where this was necessary for the understanding of the context in which the Caliphs’ descriptions appear.
    Źródło:
    Studia Ceranea; 2022, 12; 339-350
    2084-140X
    2449-8378
    Pojawia się w:
    Studia Ceranea
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Sokoto Caliphate scholars and the classical Islamic philosophers: issues in divine command theory of ethics
    Autorzy:
    Ibrahim, Abubakar Zaria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/969713.pdf
    Data publikacji:
    2017-12-11
    Wydawca:
    Uniwersytet Warszawski. Wydział Orientalistyczny. Katedra Języków i Kultur Afryki
    Tematy:
    Hausaland,
    ethics,
    Islam,
    divine command theory,
    culture,
    caliphate,
    leadership,
    good governance
    Opis:
    Western philosophers formulated ethical theories such as egoism, virtue, existentialism, deontology, contractualism and utilitarianism, and illustrated how these are applicable in benefitting individuals and societies in building a complete moral life. Interestingly, there existed some societies that had little or no contact with the West but which have also developed morally acceptable ideas of living. Such are, for example, the Muslims that have established kingdoms and empires all over Asia, Middle East and Africa. The ethical principles developed by these societies may be what we can call a divine command theory, which of course also exists in the West. It is a theory which follows religious beliefs and sources. The Muslims, who practice the religion of Islam, have intellectuals, scholars and thinkers who were philosophically inclined. This paper demonstrates that the Sokoto Caliphate scholars, trailing the classical Islamic philosophers, used the highest book of authority in the religion, the Qur’an, to explain life. The Qur’an is closely supported by the hadith [sayings, actions and approvals of the Prophet of the religion]. For the fact that the Sokoto Caliphate scholars, especially the triumvirates of Uthman ibn Fodiye, Abdullahi and Bello lived a practical life as religious and political leaders, some of their divine command ethics centred on leadership. They explain the foundation and qualities of leadership, good governance, management of public affairs and struggle against corruption. We shall attempt to apply an analytical, though historical lens to point out and analyse the ethical foundations of leadership articulated by the triumvirates.
    Źródło:
    Studies in African Languages and Cultures; 2017, 51; 87-119
    2545-2134
    2657-4187
    Pojawia się w:
    Studies in African Languages and Cultures
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ISIS : present situation
    ISIS : obecna sytuacja
    Autorzy:
    Fronczak, Ewa
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/121259.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Towarzystwo Wiedzy Obronnej
    Tematy:
    ISIS
    Middle East
    Sahel
    present situation
    post-caliphate
    Bliski Wschód
    Afryka subsaharyjska
    obecna sytuacja
    Opis:
    The aim of the following paper is to discuss a present situation of ISIS, in a post-caliphate period. By analyzing group’s activity in the Middle East and Sahel, the author tries to answer the question whether it has already been dead or not. The study employed qualitative research tools. The findings are derived from the critical literature and online sources (reports, statistics) review, and, also, from the author’s research in the form of in-depth interviews (anonymous and not anonymous) conducted around the world with military and non-military experts from governmental and nongovernmental institutions. Maybe to a lesser extent, but ISIS has been still active in the Middle East, especially in such regions as Iraq and Syria. As for the African continent, it has been developing there by recruiting more and more people and conducting terrorist attacks on a great scale. In conclusion, contrary to popular belief, ISIS has not died; but, as many sources prove, it has just moved to Africa. Together with other jihadi terrorist organisations, it is not only thriving on the African continent, but most of all, it is completely destabilizing some areas there, still being able to reach other parts of the world.
    Celem poniższego artykułu jest opis obecnej sytuacji ISIS, po utracie kalifatu, poprzez analizę jego aktywności na Bliskim Wschodzie oraz w Afryce subsaharyjskiej (Sahelu). Autor postara się odpowiedzieć na pytanie czy ISIS rzeczywiście zostało pokonane. Badania przeprowadzono głównie za pomocą jakościowych narzędzi badawczych. Mianowicie, autor korzysta z dogłębnego przeglądu i analizy literatury oraz źródeł internetowych (raporty, statystyki, dokumenty rządowe, artykuły). Kolejnym istotnym źródłem informacji, są autorskie badania w formie dogłębnych wywiadów eksperckich przeprowadzonych w kilku różnych państwach w kluczowych dla autora instytucjach, w kręgach cywilnych oraz wojskowych. Wnioski z badań doprowadziły do konkluzji, iż być może w mniejszym stopniu, lecz ISIS bez wątpienia nadal pozostaje aktywną komórką terrorystyczną na Bliskim Wschodzie, np. w Iraku lub Syrii. Natomiast jeśli chodzi o Afrykę, ISIS rozwija tam swą strukturę, ciągle przeprowadzając ataki, gównie w północno-zachodnich państwach Sahelu. Podsumowując, w przeciwieństwie do powszechnej opinii, ISIS nie zostało pokonane, ale jak dowodzi wiele źródeł – po prostu przeniosło większość swej terrorystycznej aktywności do Afryki. Stamtąd, wspólnie z innymi dżihadystycznymi grupami, nie tylko destabilizuje subsaharyjską część kontynentu, ale również kwitnie, rozwija się oraz jest w stanie dosięgnąć także inne części świata.
    Źródło:
    Wiedza Obronna; 2020, 2; 95-108
    0209-0031
    2658-0829
    Pojawia się w:
    Wiedza Obronna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Asymmetric Warfare – Not every war has to end?
    Autorzy:
    Petener, Zrinko
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/576449.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-27
    Wydawca:
    Akademia Sztuki Wojennej
    Tematy:
    war
    asymmetric warfare
    terrorism
    International humanitarian law
    Hague
    Convention
    Geneva Convention
    Al Qaeda
    Islamic State
    Daesh
    Caliphate
    Opis:
    The study of warfare, throughout its history, as well as efforts to legally regulate the resort to war and the conduct of war, were concentrated exclusively on one form of warfare - interstate conflict. Only since the terrorist attacks on Washington and New York in 2001 and the following ‘Global War on Terrorism’ has a discussion on a potentially new kind of warfare - asymmetric warfare - moved into the spotlight. Despite all the scientific attention, the concept of asymmetric warfare remains undefined or ill-defined until today, resulting in a proliferation of its use and limiting its value. Hence, restraint in the use of the term is necessary, in order to reinforce its analytical value and applicability. Defining asymmetric warfare as a conflict among opponents who are so different in their basic features that comparison of their military power is rendered impossible, is such an attempt to limit the term to a substantially new form of warfare, witnessed in a conflict that is often commonly called the Global War on Terrorism. The past two years, since the upsurge of the so-called Islamic State to the forefront of the salafi jihadi movement, have witnessed a significant change in this war. Superficial analysis could lead to the conclusion that the proclamation of the Islamic Caliphate on the territories of Iraq and Syria (for now) seems to have recalibrated this conflict into traditional inter- state war again, making the concept of asymmetric warfare obsolete and diminishing it into just a short-term aberration in the history of warfare. Nothing could be further from the truth. The enemy in the Global War on Terrorism was and remains a global and territorially unrestricted ideological movement whose numbers cannot even be estimated, which fights its battles wherever it chooses to, and whose ultimate goal is the annihilation of the international system of sovereign states, not the creation of a new state within this system. The Islamic Caliphate in its current boundaries is nothing more than the “model Islamic state”, as envisioned by Osama bin Laden in his 1996 fatwa as part of Al Qaeda’s 200 year plan for the establishment of God’s Islamic World Order. This grand strategy is the guiding blueprint of the salafi jihad that is waged against the Westphalian state system in a war that is truly asymmetric. We have to adjust to this strategic asymmetry if we are to prevail in this struggle, fighting a long war against an indefinable enemy on battlefields that are still unknown.
    Źródło:
    Security and Defence Quarterly; 2016, 11, 2; 30-44
    2300-8741
    2544-994X
    Pojawia się w:
    Security and Defence Quarterly
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Could a Caliph Be Virtuous? Selected Aspects of the Image of Muslim Rulers in the "Chronography" of Theophanes the Confessor
    Czy kalif mógł być cnotliwy? Wybrane aspekty wizerunku władców muzułmańskich w "Chronografii" Teofanesa Wyznawcy
    Autorzy:
    Cecota, Błażej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158122.pdf
    Data publikacji:
    2022-12-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Bizancjum
    kalifat
    historiografia
    bizantyńska historiografia
    Teofanes Wyznawca
    Mu'awija
    Mu'awija ibn Abi Sufjan
    Byzantium
    Caliphate
    historiography
    byzantine historiography
    Theophanes the Confessor
    Mu'awiya
    Mu'awiya ibn Abi Sufyan
    Opis:
    The Chronicle of Theophanes the Confessor is one of the few Byzantine historiographical works in which so much space is devoted to the Islamic world and the first ruling caliphate. Of course, most references to Muslims concern mostly military issues – numerous Muslim invasions on Byzantine lands that were happening almost since the beginning of Islam. Also important was the way Theophanes treated Islam itself as a religion – as heresy. Therefore, it is hard to expect that the descriptions of the caliphs can be considered positive. In most of them, we find rather “evidence” of the greed, stupidity, or propensity to violence, which were to characterize the caliphs. Nevertheless, in the context of the answer to the question posed in the title – whether the caliph could be virtuous – it is worth taking a closer look at the image of the two rulers in the Chronography – Mu‘awiya and ‘Abd al-Malik. This text is dedicated to the first of these rulers.
    Chronografia Teofanesa Wyznawcy to jedno z niewielu bizantyńskich dzieł historiograficznych, w którym tak wiele miejsca poświęcono światu islamskiemu i pierwszym władcom kalifatu. Oczywiście większość wzmianek na temat muzułmanów dotyczy raczej zagadnień militarnych – licznych najazdów na ziemie bizantyńskie, jakie miały miejsce praktycznie od początku powstania islamu. Istotny był też sposób w jaki Teofanes traktował sam islam – jako herezję. Trudno więc spodziewać się, aby opisy dotyczące kalifów można było uznać za pozytywne. W większości z nich znajdziemy raczej „dowody” na chciwość, głupotę czy skłonność do przemocy, jakie charakteryzować miały kalifów. Niemniej jednak w kontekście odpowiedzi na zadane w tytule pytanie – czy kalif mógł być cnotliwy – warto przyjrzeć się bliżej wizerunkowi dwóch władców w Chronografii – Mu‘awiji oraz ‘Abd al-Malika. Niniejszy tekst poświęcony został pierwszemu z wymienionych kalifów.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 84; 79-92
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
    Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501812.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Al Qaeda
    terrorist attacks
    security
    the Middle East
    jihad
    jihadists
    fanaticism
    Islam
    caliphate
    conflicts
    Kurds
    mujahedeen
    Muslims
    Islamic State
    salafists
    Syrian Democratic Forces
    the Taliban
    terrorists
    terrorism
    Wahhabism
    threat
    attempts
    Al-Kaida
    ataki terrorystyczne
    Bliski Wschód
    Państwo Islamskie
    salafici
    talibowie
    wahhabizm
    Opis:
    Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
    Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 293-317
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Co po Islamskim Państwie Kalifatu? Stan obecny i kierunki rozwoju zagrożeń terrorystycznych
    What happens after the Islamic State of Caliphate is destroyed? Current state and trends in global terrorism threats
    Autorzy:
    Izak, Krzysztof
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/501970.pdf
    Data publikacji:
    2018-10-15
    Wydawca:
    Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Tematy:
    Al-Kaida
    ataki terrorystyczne
    Bliski Wschód
    Państwo Islamskie
    salafici
    talibowie
    wahhabizm
    Al Qaeda
    terrorist attacks
    security
    the Middle East
    jihad
    jihadists
    fanaticism
    Islam
    caliphate
    conflicts
    Kurds
    mujahedeen
    Muslims
    Islamic State
    salafists
    Syrian Democratic Forces
    the Taliban
    terrorists
    terrorism
    Wahhabism
    threat
    attempts
    Opis:
    Zwycięstwo militarne nad Państwem Islamskim nie oznacza pokonania tej organizacji terrorystycznej. Najprawdopodobniej jej członkowie przejdą do konspiracji i nadal będą przeprowadzać ataki. Wciąż aktywne są organizacje sprzymierzone z Państwem Islamskim operujące w zagranicznych wilajetach (prowincjach) kalifatu: na Półwyspie Synaj, w Libii, Nigerii oraz Afganistanie. Działają również ugrupowania, których przywódcy w latach 2014–2015 złożyli przysięgę lojalności kalifowi Ibrahimowi (Abu Bakrowi al-Bagdadiemu), a wcześniej były związane z Al-Kaidą lub tworzyły jej filie. Takich organizacji jest łącznie ponad 40. Część z nich podzieliła się na skutek wewnętrznych sporów dotyczących opowiedzenia się po jednej ze stron: Al-Kaidy lub ISIS/IS – organizacji skonfliktowanych ze sobą od 2013 r. Oprócz Bliskiego Wschodu główną areną aktywności i rywalizacji ugrupowań dżihadystycznych jest Afryka Północna obejmująca kraje Sahary i Sahelu, gdzie od drugiej połowy 2014 r. zwiększały się wpływy Państwa Islamskiego. Chociaż IS poniosło Dotkliwą klęskę w Syrii i Iraku, to w Afryce, pomimo osłabienia jego pozycji, zachowało zdolności operacyjne do przeprowadzenia zamachów terrorystycznych. Skutki terrorystycznej aktywności Państwa Islamskiego i innych organizacji z nim powiązanych lub działających pod własnym szyldem (np. ruch talibów w Afganistanie) były tragiczne. Najbardziej krwawy był rok 2014. Na całym świecie zginęło wówczas 32 858 osób. Dla porównania: w 2016 r. zginęły 25 673 osoby, czyli prawie o 22 proc. mniej niż w 2014 r. Nie zmienia się przy tym lista krajów najbardziej zagrożonych terrorem. Pierwsza piątka to Irak, Nigeria, Afganistan, Syria i Pakistan. To w tych krajach zabito aż 75 proc. wszystkich ofiar. Bezpieczeństwo w Europie może w najbliższym czasie ulec znacznemu pogorszeniu. Propaganda dżihadystyczna wciąż trafia na podatny grunt i będzie bardziej skuteczna, gdy oczekiwania imigrantów coraz bardziej będą się rozmijać z rzeczywistością, a postawy roszczeniowe zamienią się w gniew. Będą temu sprzyjać deportacje osób, które z różnych względów utraciły prawo pobytu w Europie, w tym z powodu popełnionych przestępstw kryminalnych, oraz zaostrzanie prawa azylowego i warunków przyznawania zasiłków, co zapowiedziały m.in. Dania, Austria, Niemcy i Francja – ze względu na zacieranie się granic miedzy uchodźcami a imigrantami ekonomicznymi. Do zwiększenia zagrożenia może dojść w wyniku poprawienia relacji między IS i Al-Kaidą spowodowanej m.in. śmiercią Abu Bakra al-Bagdadiego. Zmiany w kierownictwie Al-Kaidy też mogą przyczynić się do poprawy stosunków między obu organizacjami. Wydaje się, że w najbliższym czasie ster w tym ugrupowaniu przejmie 28-letni Hamza bin Laden, syn Osamy, nazywany „księciem dżihadu”. W odróżnieniu od obecnego lidera Al-Kaidy Ajmana az-Zawahiriego, nie krytykował on kalifatu, co po upadku IS może przysporzyć mu zwolenników i spowodować odnowienie szeregów Al-Kaidy lub organizacji wyrosłej na jej fundamencie.
    Military victory over the Islamic State does not mean defeating this terrorist organization, members of which will move into conspiracy, and will continue terrorist attacks. Organizations allied to the Islamic State operating in the foreign wilayats (provinces) of the caliphate: in Sinai, Libya, Nigeria, or Afghanistan are still active. There are also other groups active, linked to Al Qaeda or formed its franchises before, leaders of which pledged allegiance to caliph Ibrahim (Abu Bakr Al Baghdadi) between 2014 and 2015. There are more than 40 such organizations altogether. Some of them split following internal arguments over which side to be on: Al Qaeda or the IS, involved in the conflict since 2013. Apart from the Middle East, North Africa has become the main arena for activity and competition between jihadist organizations, especially the regions of Sahara and Sahel, where the IS has increased its influences since the second half of 2014. As long asthe IS has been defeated in Syria and Iraq, in Africa its operational capabilities to carry out terrorist attacks have remained although its position has also weakened. The consequences of the IS activities and its other affiliates were tragic. The year 2014 was the most violent when 32,858 people were killed in the whole world. In 2016 terrorists killed 25,673 people around the world. It is almost 22% less than in 2014. The list of countries with the highest terror risk has not changed at all. The first five countries are Iraq, Nigeria, Afghanistan, Syria, and Pakistan. According to statistics, 75% of all victims came from those countries. The security situation in Europe may deteriorate in the near future. Jihadist propaganda still meets with a favorable response, and it is going to be more and more effective, if the reality fails to meet the immigrants’ expectations, and demanding attitudes turn into anger. Deportations of those who lost their right of residence, also because of the committed offences, or tightening asylum law and conditions of granting state benefits will encourage such behaviors. Denmark, Austria, Germany, and France have already announced the above-mentioned limitations because the line between refugees and economic migrants tends to blur. Easing tensions between the IS and Al Qaeda, for example, after Abu Bakr al-Baghdadi’s death can cause increased risk. Changes in the leadership of Al Qaeda can also contribute to the improvement of relations between the two organizations. It seems that Hamza bin Laden, the 28-year-old son of Osama Bin Laden, known as the ‘Prince of Jihad’, will take the lead in the organization in the near future. Unlike the current leader of Al Qaeda, Ayman al - Zawahiri, he did not criticize the caliphate, which may – after the collapse of the IS – win him support and renew Al Qaeda or any other organization founded on it possibly in the future.
    Źródło:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego; 2018, 10, 19; 58-86
    2080-1335
    2720-0841
    Pojawia się w:
    Przegląd Bezpieczeństwa Wewnętrznego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies