Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Baltyk Poludniowy" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Analysis of hydrometeorological conditions in the South Baltic Sea during the stormy weather on 27th November, 2016
    Analiza warunków hydrometeorologicznych na Bałtyku Południowym podczas warunków sztormowych 27 listopada 2016 roku
    Autorzy:
    Dyrcz, C.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/223219.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Akademia Marynarki Wojennej. Wydział Dowodzenia i Operacji Morskich
    Tematy:
    sea water level
    weather conditions
    South Baltic Sea
    poziom wody morskiej
    warunki pogodowe
    Bałtyk południowy
    Opis:
    The paper presents results of research concerning hydrological and meteorological conditions during the stormy weather on 27th November, 2016 in the South Baltic Sea and over the Polish coast. The wind which occurred the South Baltic Sea at that time reached the force of 7 Beaufort degree and in gusts 8 to 9 Beaufort degree. The south part of the Baltic Sea was affected by the low pressure system (981 hPa) which the centre was situated in South Finland and Northwest Russia. Some destroys were observed on the Polish coast line and in ports of the Gdansk Bay. The analyses is concerned on the wind force, the wind direction, the atmospheric pressure and the sea water level in some places of the Polish coast line and especially in the Gdansk Bay.
    W artykule została przedstawiona analiza warunków hydrometeorologicznych na akwenie Południowego Bałtyku podczas sztormowych warunków 27 listopada 2016 roku. Wiatr, który wystąpił na Południowym Bałtyku, miejscami osiągał siłę 7 stopni Beauforta, a w porywach 8 do 9 stopni Beauforta. Południowa część Morza Bałtyckiego była pod wpływem układu niżowego o wartości ciśnienia w centrum 981 hPa, które znajdowało się nad południową Finlandią i północno-zachodnią Rosją. Odnotowano wiele zniszczeń powstałych na polskim wybrzeżu i w portach Zatoki Gdańskiej. Analiza warunków hydrometeorologicznych skoncentrowana została na sile wiatru i jego kierunku, ciśnieniu atmosferycznym oraz poziomie wody mierzonej na stacjach pomiarowych polskiego wybrzeża, szczególnie w Zatoce Gdańskiej. Głównym celem przeprowadzonych analiz było wskazanie czynników meteorologicznych mających wpływ na podniesienie poziomu wody na polskim wybrzeżu w tych określonych warunkach pogodowych.
    Źródło:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej; 2017, R. 58 nr 2 (209), 2 (209); 15-30
    0860-889X
    Pojawia się w:
    Zeszyty Naukowe Akademii Marynarki Wojennej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Late glacial and holocene environmental changes in the Southern Baltic Sea area based on malacofauna investigations
    Autorzy:
    Krzymińska, J.
    Koszka-Maroń, D.
    Pikies, R.
    Przezdziecki, P.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182436.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    późny glaciał
    holocen
    malakofauna
    południowy Bałtyk
    Late Glacial
    Holocene
    Southern Baltic Sea
    malacofauna
    Opis:
    Zmiany klimatyczne, a za tym daleko idące zmiany środowiska w późnym glacjale i holocenie na obszarze południowego Bałtyku mogą być wyjaśniane także przez badania fauny mięczaków. Na obszarze południowego Bałtyku w okresie późnego glacjału występowały gatunki słodkowodne wskazujące na klimat zimny, takie jak: Armiger crista f. cristatus, Gyraulus laevis, Lymnaea peregra, Pisidium casertanum, Pisidium casertanum f. ponderosa, Pisidium milium, Pisidium nitidum, Pisidium obtusale f. lapponicum, Valvata cristata, Pisidium conventus. Akumulacja jeziorna w słodkowodnych zbiornikach strefy przybrzeżnej kontynuowała się w okresie wczesnego holocenu. W tym czasie oprócz gatunków słodkowodnych, zimnolubnych pojawiły się gatunki mięczaków i małżoraczków słodkowodnych, o wyższych wymogach termicznych (Bithynia tentaculata, Physa fontinalis, Pisidium amnicum). Świadczy to o ociepleniu się klimatu w okresie preborealnym. Zrastanie przybrzeżnych zbiorników rozpoczęło się w okresie borealnym i trwało również w okresie atlantyckim. W tym czasie miały miejsce wlewy wód morskich do zbiorników. Wskaźnikiem tego jest liczne występowanie morskich gatunków takich jak: Hydrobia ulvae, Hydrobia ventrosa, Cerastoderma glaucum, Mytilus edulis, Macoma balthica. W osadach piaszczystych w okresie subborealnym i subatlantyckim zdecydowanie przeważała fauna morska.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2018, 30; 1--70
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Seasonal variability of phytoplankton in river Słupia of the southern Baltic Sea
    Sezonowa zmienność fitoplanktonu w ujściu rzeki Słupia w rejonie południowego Bałtyku
    Autorzy:
    Zaboroś, I.
    Mioskowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/111448.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Morski w Gdańsku
    Tematy:
    phytoplankton
    seasonal variability
    southern Baltic Sea
    Ustka area
    fitoplankton
    zmienność sezonowa
    południowy Bałtyk
    Ustka
    Opis:
    In the Baltic Sea, there can be observed seasonal variations in the structure of phytoplankton. These organisms are particularly sensitive to changes in different environmental parameters. The consequence of these changes is cyclical repeated every year fluctuation of the species composition, their abundance and biomass of phytoplankton. The spatial and temporal variability of individual phytoplankton groups is not the same in different regions of the Baltic Sea, and this is why the study was conducted in the area of the central Baltic coast, since in that particular region data on phytoplankton is not available. One of the main goals was to determine the temporal and spatial structure of the occurrence of phytoplankton, as well as to study biodiversity in the area of the estuary of the Slupia river in southern Baltic for the period between November 2014 and September 2016. The results of the research confirm typical changes of phytoplankton in three studied areas depending on the given season. The average values of phytoplankton abundance and biomass were typical for this kind of coastal waters and there were no significant species differences between these stations. The only research (and available studies) on phytoplankton in central sea basin areas is being conducted by Institute of Meteorology and Water Management (IMWM) as part of the HELCOM Baltic Sea Monitoring at station P16, which is the closest location to the studied area. When comparing the results obtained in this study to the data from the IMWM annual reports for the last decade, it can be noticed that the size and fluctuations of total biomass and phytoplankton abundance in the three studied areas are typical for the coastal region of the South Baltic.
    W Morzu Bałtyckim obserwuje się sezonowe zmiany struktury fitoplanktonu. Organizmy te są szczególnie wrażliwe na zmiany różnych parametrów środowiska. Konsekwencją tych zmian jest cykliczna, powtarzająca się co roku, fluktuacja składu gatunkowego, liczebności oraz biomasy fitoplanktonu. Przestrzenna i czasowa zmienność poszczególnych grup fitoplanktonu nie jest taka sama w różnych rejonach Bałtyku, dlatego badania wykonano w obszarze środkowego wybrzeża południowego Bałtyku gdyż, w tamtym rejonie nie ma dostępnych danych dotyczących fitoplanktonu. Jednym z głównych celów było zbadanie struktury czasowo-przestrzennej występowania fitoplanktonu, a także określenie różnorodności biologicznej w ujściu rzeki Słupia w rejonie południowego Bałtyku w latach listopad 2014 – wrzesień 2016. Wyniki uzyskane w ramach prowadzonych badań potwierdzają typowe zmiany fitoplanktonu w trzech rejonach w zależności od pory roku. Średnie wartości liczebności i biomasy fitoplanktonu były typowe dla tego rodzaju wód przybrzeżnych i nie odnotowano znaczących różnic gatunkowych pomiędzy tymi stacjami. Jedyne badania (oraz dostępne opracowania) fitoplanktonu w tych strefach płytkowodnych środkowego wybrzeża prowadzone są przez IMGW w ramach Monitoringu Bałtyku HELCOM na stacji P16, które są położenie najbliżej badanego rejonu. Porównując otrzymane w tym opracowaniu wyniki do danych z rocznych raportów IMGW dla ostatniego dziesięciolecia, można zauważyć, że wielkości i fluktuacje całkowitej biomasy i liczebności fitoplanktonu w trzech badanych rejonach są typowe dla rejonu wód przybrzeżnych Południowego Bałtyku.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku; 2018, 33, 1; 137-150
    1230-7424
    2450-5536
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Geological structure of the southern Baltic coast and related hazards
    Autorzy:
    Uścinowicz, Sz.
    Zachowicz, J.
    Graniczny, M.
    Dobracki, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1186556.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    klify
    mierzeje
    erozja brzegu
    ruchy masowe
    powodzie sztormowe
    południowy Bałtyk
    cliffs
    barriers
    coastal erosion
    landslides and storm floods
    Southern Baltic
    Opis:
    Długość polskiego wybrzeża morskiego wynosi 498 km (bez linii brzegowej Zalewów Wiślanego i Szczecińskiego). W budowie geologicznej strefy brzegowej, podobnie jak środkowej i północnej Polski, dominują osady czwartorzędowe. Biorąc pod uwagę geomorfologię i budowę geologiczną wyróżniono trzy zasadnicze typy wybrzeży: klify o łącznej długości ok. 101 km, wybrzeża wydmowe (mierzeje) o łącznej długości ok. 380 km oraz wybrzeża nizinne typu Wetland o długości ok. 17 km. Na wybrzeżach klifowych wyróżniono trzy typy ruchów masowych: obrywy dominujące na klifach, w których występuje glina zwałowa, zsuwy i osypiska dominujące na klifach zbudowanych głównie z osadów piaszczystych oraz typowe osuwiska występujące na klifach o złożonej strukturze geologicznej, gdzie główną rolę odgrywają warstwy ilaste będące powierzchnią poślizgu dla warstw wyżej ległych. Poważne zagrożenia związane są też z erozją niskich i wąskich mierzei, które łatwo mogą być przerwane w czasie sztormów. Nisko położone obszary zaplecza mierzei w takim wypadku zagrożone są powodziami sztormowymi. Podobne zagrożenia powodziowe istnieją też na zapleczu mierzei relatywnie stabilnych - szerokich z wysokimi wałami wydmowymi. Powodzie mogą wystąpić w przypadku wysokich stanów wody spowodowanych spiętrzeniami sztormowymi i barycznymi, dochodzącymi maksymalnie do 2 m ponad średni poziom morza, kiedy dochodzi do wlewów wód morskich do Zalewów i jezior przybrzeżnych.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 15; 61-68
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Direct supplies of timbers from the southern Baltic region for the Spanish Naval Departments during the second half of the 18th century
    Autorzy:
    Reichert, Rafał
    Atkinson, Mark
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1591516.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
    Tematy:
    Spanish shipbuilding
    South Baltic region
    timber supply
    wood commerce
    XVIII century
    Hiszpański przemysł okrętowy
    południowy Bałtyk
    zaopatrzenie w drewno
    handel drewnem
    XVIII wiek
    Opis:
    W XVIII wieku europejska scena polityczna została zdominowana przez imperialistyczną rywalizację między Wielką Brytanią, Francją i Hiszpanią, która wpłynęła na szybki rozwój Królewskich Marynarek Wojennych tych krajów. Walka o panowanie nad światem stymulowała postęp technologiczny, gospodarczy i militarny, jednak z drugiej strony zjawisko to wywołało olbrzymie zapotrzebowanie na surowce naturalne, jak metale szlachetne i inne materiały potrzebne do prowadzenia wojny morskiej, zwłaszcza żelazo, drewno, smołę, żywicę, konopie i płótno lniane. Celem niniejszego artykułu jest pokazanie znaczenia zasobów leśnych pochodzących z hinterlandu południowego Bałtyku (dziś tereny Niemiec, Polski, Rosji i Litwy), których obfite lasy były głównym źródłem budulca w budownictwie okrętowym. Bazę dokumentalną tekstu stanowią rejestry sundzkie, gdzie została przeanalizowana żegluga pomiędzy południowym Bałtykiem i Hiszpanią oraz dane uzyskane podczas kwerend archiwalnych w Polsce i Hiszpanii, które miały za cel przedstawienie dowodów na istnienie bezpośredniego handlu drewnem nie tylko z Holandią, Wielką Brytanią, Francją i Skandynawią lecz również z innymi, odległymi regionami europejskimi jak miało to miejsce w przypadku drewna z południowego Bałtyku (zwłaszcza z obecnych polskich portów w Gdańsku i Szczecinie), które trafiło do hiszpańskich departamentów marynarki wojennej w XVIII wieku.
    During the 18th century, the European political scene was dominated by the imperialist com- petition between Great Britain, France and Spain, which took a new course due to the greater development of Royal Navies. This rivalry for the dominion over the world influenced and stimulated the technological, economic and military progress, but, at the same time, this phenomenon provoked a high demand of natural resources (precious metals and raw ma- terials, especially timbers, hemp and canvas) to maintain the operational needs of Royal Navies. The purpose of this paper is to show the importance of forest resources coming from the Southern Baltic (today the territories of Germany, Poland, Russia, and Lithuania) whose abundant forests were the principal source of wood, pitch, hemp and tar, that is, basic prod- ucts used for building vessels and for keeping them in operation. With this, through the toll registers of the Sund Strait (Denmark) and archive information from Poland and Spain, I am intending to analyze and interpret the evidence of wood sup- plies from the South Baltic (especially from actual Polish ports in Gdansk and Szczecin) which were sent to the Spanish naval departments during the 18th century in order to demon- strate the importance of those forest sources for the development of Spanish naval power.
    Źródło:
    Studia Maritima; 2020, 33; 129-147
    0137-3587
    2353-303X
    Pojawia się w:
    Studia Maritima
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Relative sea level changes, glacio-isostatic rebound and shoreline displacement in the Southern Baltic
    Autorzy:
    Uścinowicz, Sz.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1187381.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
    Tematy:
    zmiany poziomu morza
    rozwój wybrzeży
    glaciizostazja
    późny plejstocen
    holocen
    południowy Bałtyk
    sea level changes
    shoreline evolution
    glacio-isostasy
    Late Pleistocene
    Holocene
    Southern Baltic
    Opis:
    Krzywą względnych zmian poziomu morza skonstruowano na podstawie 314 dat radiowęglowych osadów pochodzących z różnych środowisk lądowych i morskich. Próbki do datowań pobrano z 163 stanowisk zlokalizowanych na obszarze polskiej części południowego Bałtyku i przyległej strefy brzegowej. Przy konstruowaniu krzywej wykorzystano również relikty różnych form związanych z rozwojem strefy brzegowej oraz zasięgi powierzchni erozyjnych, zlokalizowane na profilach sejsmoakustycznych. W późnym plejstocenie i wczesnym holocenie, między 13,0 i 8,5 tys. lat BP, poziom wody trzykrotnie wzrastał i opadał, a zakres wahań dochodził do 25-27 m. Poziom wody obniżał się w skrajnych przypadkach w tempie do ok. 100-300 mm/rok, a tempo wzrostu dochodziło do ok. 35-45 mm/rok. W późnym boreale, ok. 8,5 tys. lat BP, Bałtyk uzyskał stałe połączenie z oceanem na poziomie niższym od obecnego o ok. 28 m. Do początku okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do ok. 21 m poniżej współczesnego poziomu morza (p.p.m.). W okresie 8,0-7,0 tys. lat BP poziom morza wzrósł do 10 m p.p.m., w średnim tempie ok. 10 mm/rok. Do końca okresu atlantyckiego poziom morza wzrósł do 2,5 m p.p.m., a tempo wzrostu zmalało do ok. 2,5 mm/rok. W pierwszym tysiącleciu okresu subborealnego poziom wody wzrósł do ok. 1,1-1,3 m, a do końca tego okresu do ok. 0,6-0,7 m niższego niż współczesny. W okresie subatlantyckim średni poziom morza zmienił się już nieznacznie. Przebudowa glaciizostatyczna rozpoczęła się ok. 17,5 tys. lat BP i zakończyła ok. 9,2-9,0 tys. lat BP. Całkowity zakres podniesienia (total uplift) w tym okresie wyniósł ok. 120 m. Maksimum prędkości ruchów wznoszących, dochodzące od ok. 45 mm/rok, wystąpiło w okresie ok. 12,4-12,2 tys. lat BP. W okresie od ok. 9,0 do ok. 7,0 tys. lat BP przez obszar południowego Bałtyku migrowało nabrzmienie brzeżne, a w okresie od ok. 7,0 do ok. 4,0 tys. lat BP wystąpiły ruchy obniżajace. Od ok. 4,0 tys. lat BP położenie skorupy ziemskiej wróciło do stanu równowagi. Linia brzegowa południowego Bałtyku w późnym plejstocenie i wczesnym holocenie kilkukrotnie uległa szybkim i znacznym przemieszczeniom. Zmieniła położenie w tempie od kilkudziesięciu metrów do kilku kilometrów rocznie. Procesy te rozgrywały się na powierzchni dna morskiego położonej obecnie na głębokości od ok. 55 do 25 m p.p.m. i w odległości 30-60 km od dzisiejszego wybrzeża. W środkowym holocenie linia brzegowa przemieściła się ku południowi od ok. 60 km w Zatoce Pomorskiej do ok. 5 km w Zatoce Gdańskiej. Położenie linii brzegowej zbliżyło się do współczesnego w końcu okresu atlantyckiego. W późnym holocenie dominowały procesy wyrównywania wybrzeży, a linia brzegowa stopniowo zbliżała się do obecnego położenia.
    Źródło:
    Polish Geological Institute Special Papers; 2003, 10; 5-79
    1507-9791
    Pojawia się w:
    Polish Geological Institute Special Papers
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The spatial and temporal structure of phytoplankton in 2014-2016 in the Poddabie area on the southern Baltic Sea
    Struktura przestrzenno-czasowa fitoplanktonu w latach 2014 - 2016 w rejonie Poddąbie w obszarze południowego Bałtyku
    Autorzy:
    Zaboroś, I.
    Mioskowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/111393.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Morski w Gdańsku
    Tematy:
    seasonal variability
    species composition
    abundance and biomass of phytoplankton
    southern Baltic Sea
    Poddabie area
    zmienność sezonowa
    skład gatunkowy
    liczebność i biomasa fitoplanktonu
    południowy Bałtyk
    Poddąbie
    Opis:
    In the Baltic Sea, there can be observed seasonal changes of the phytoplankton structure during which the species composition, abundance and phytoplankton biomass change. However, the spatial and temporal variability of individual phytoplankton groups is not the same in all the regions of the Baltic. The only research (and available studies) of phytoplankton in these shallow central sea basin zones is conducted by Institute of Meteorology and Water Management (IMWM) as part of the HELCOM Baltic Sea Monitoring at station P16, which is located closest to the studied area. Therefore, in the years 2014-2016 phytoplankton seasonality studies were carried out, which allowed to supplement data in the area of the central coast of the south Baltic [61]. Based on the above literature, the aim of this study was to determine the temporal and spatial structure and to examine the species composition of phytoplankton occurrence and biodiversity in the Poddabie region from November 2014 till September 2016. The following article presents the results obtained at 3 measuring stations (P1, P2 and P3) in the area of Poddabie. These results confirm typical changes of phytoplankton on 3 measurement stations depending on the season of the year. The collected data for this article is the second part of the three monographs on the area on the central coast of the southern Baltic. It show the exact results of the species composition and seasonal changes of phytoplankton in the Poddabie region. The average values of phytoplankton abundance and biomass were typical for this sort of coastal waters and there were no significant species differences between these stations. Comparing the results obtained in this study with the data from the IMWM annual reports for the last decade, it can be noticed that the volumes and fluctuations of total biomass and phytoplankton abundance in the three analysed areas are in line with trends typical for the South Baltic coastal area.
    W Morzu Bałtyckim obserwuje się sezonowe zmiany struktury fitoplanktonu podczas której następuje zmiana składu gatunkowego, liczebności oraz biomasy fitoplanktonu. Jednakże przestrzenna i czasowa zmienność poszczególnych grup fitoplanktonu nie jest taka sama w różnych rejonach Bałtyku. Jedyne badania (oraz dostępne opracowania) fitoplanktonu w tych strefach płytkowodnych środkowego wybrzeża prowadzone są przez IMGW w ramach Monitoringu Bałtyku HELCOM na stacji P16, które są położenie najbliżej badanego rejonu. W tym celu w latach 2014-2016 wykonano badania sezonowości fitoplanktonu, co pozwoliło na uzupełnienie danych w obszarze środkowego wybrzeża południowego Bałtyku [61]. W oparciu o powyższą literaturę celem niniejszej pracy było określenie struktury czasowo-przestrzennej i zbadanie składu gatunkowego występowania fitoplanktonu oraz różnorodności biologicznej w rejonie Poddąbia w okresie listopad 2014 – wrzesień 2016. Poniższy artykuł przedstawia wyniki uzyskane na 3 stacjach pomiarowych (P1, P2 oraz P3) w rejonie Poddąbia. Wyniki te potwierdzają typowe zmiany fitoplanktonu na 3 stacjach pomiarowych w zależności od pory roku. Średnie wartości liczebności i biomasy fitoplanktonu były typowe dla tego rodzaju wód przybrzeżnych i nie odnotowano znaczących różnic gatunkowych pomiędzy tymi stacjami. Porównując otrzymane w tym opracowaniu wyniki do danych z rocznych raportów IMGW dla ostatniego dziesięciolecia, można zauważyć, że wielkości i fluktuacje całkowitej biomasy i liczebności fitoplanktonu w trzech badanych rejonach są zgodne z trendami typowymi dla rejonu wód przybrzeżnych Południowego Bałtyku.
    Źródło:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku; 2018, 33, 1; 189-203
    1230-7424
    2450-5536
    Pojawia się w:
    Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies