Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Apoidea" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Influence of colour of Moericke traps on numbers and diversity of collected bees (Apoidea, Hymenoptera)
    Wpływ barw pułapek Moerickego na liczebność i zróżnicowanie pozyskiwanych pszczół (Apoidea, Hymenoptera)
    Autorzy:
    Banaszak, Józef
    Cierzniak, Tomasz
    Szymański, Remigiusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038150.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Moericke traps
    yellow traps
    Aculeata
    Apoidea
    blue traps
    white traps
    Opis:
    In deciduous and pine forests the effect of white, yellow and Ыие Moericke traps on numbers and sped es diversity of Apoidea was assessed. It was proven that the most useful in forest are white traps. They caught several times greater numbers of bees. The white traps caught also over 90% of all determined spedes while the yellow ones 56.4% and the blue traps only 31.6%.
    W lesie liściastym i sosnowym oceniono wpływ białych, żółtych i niebieskich pułapek Moerickego na liczebność i zróżnicowanie pozyskiwanych Apoidea. Wykazano, że najbardziej przydatne do odławiania Apoidea w lasach są pułapki białe. Stwierdzono kilkakrotnie wyższe liczebności pszczół odłowionych przez białe pułapki. Trafiło też do nich ponad 90% wszystkich stwierdzonych gatunków, podczas gdy do żółtych 56.4% i 31.6% do niebieskich.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Zoologica; 1994, 2
    1230-0527
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Zoologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
    Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
    Autorzy:
    Sulborska, A.
    Dmitruk, M.
    Konarska, A.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542871.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    adaptation
    Lamium album
    flower
    pollination
    Apoidea
    nectary
    nectar
    trichome
    pollen
    sugar yield
    Opis:
    The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
    Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Spatial and temporal differentiation of bees (Apoidea) in the forests of Wielkopolski National Park, western Poland
    Przestrzenne i czasowe zróżnicowanie Apoidea w lasach Wielkopolskiego Parku Narodowego
    Autorzy:
    Banaszak, Józef
    Cierzniak, Tomasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1038152.pdf
    Data publikacji:
    1994
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Apoidea
    Wielkopolski National Park
    Oak-hombeam forest
    Oak forest
    Pine forest
    Opis:
    Results of the investigations of spatial and temporal differentiations of Apoidea in the forests of Wielkopolski National Park were presented. It was shown that the both forest floor differ with the degree of species differentiation and domination’s structure and total number of bees. In the herbaceous layer of the forests about twice as many spedes were found than in the crowns. Also the Shannon-Weaver’s indices for bees communities of the herbs layer are higher in all three investigated forest ecosystems. The curves of Apoidea numbers in tree crowns and forest floor were similar. The curves of Apoidea numbers in the deciduous forests have one peak in the first days of May. Whereas the curves of Apoidea numbers in the pine forest have multi peak course. It was proved that trees play an important role in feeding chain of bees inhabiting deciduous forests.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Zoologica; 1994, 2
    1230-0527
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Zoologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Adaptations of Lamium album L. flowers to pollination by Apoidea
    Przystosowania kwiatów Lamium album L. do zapylania przez Apoidea
    Autorzy:
    Sulborska, A.
    Dmitruk, M.
    Konarska, A.
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542899.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    adaptation
    Lamium album
    flower
    pollination
    Apoidea
    nectary
    nectar
    trichome
    pollen
    sugar yield
    Opis:
    The presence of ruderal and mid-field vegetation promotes conservation of biodiversity and provides an additional source of food for insect pollinators. The white deadnettle is a common synanthropic plant visited frequently by various groups of insects, as it is a source of pollen and nectar. In 2012–2013, in the city of Lublin (Poland), signalling and food attractants in L. album flowers were analysed using light and scanning electron microscopy. The pipetting method was used for determination of nectar abundance in the flowers, and the content of sugars in the nectar was assessed with the use of an Abbe refractometer. It was found that the white dead-nettle flowers emitted a fragrance and were equipped with nectar guides, and the corolla and stamens had glandular trichomes and papillae secreting essential oils. On the stamens, there are also non-glandular trichomes, which play a role of pollen presenters. The nectary in the L. album flower has a shape of an irregular disc partly surrounding the base of the ovary. The content of sugars in the nectar was 43%. Sugar and honey yields per ha were calculated, and the values obtained were 153 kg and 191 kg, respectively.
    Obecność roślinności ruderalnej oraz śródpolnej sprzyja zachowaniu bioróżnorodności oraz stanowi dodatkowe źródło pokarmu dla owadów zapylających. Lamium album należy do pospolitych roślin ruderalnych i jest chętnie oblatywana przez różne grupy owadów, dostarczając im pyłku i nektaru. W latach 2012–2013, na terenie miasta Lublina (Polska) analizowano atraktanty sygnalizacyjne oraz pokarmowe w kwiatach L. album, wykorzystując mikroskopię świetlną i skaningową elektronową. Przy zastosowaniu metody pipetowej określono obfitość nektarowania kwiatów, a przy użyciu refraktometru Abbego zawartość cukrów w nektarze. Stwierdzono, że kwiaty jasnoty białej emitują zapach i wyposażone są we wskaźniki nektaru, a korona i pręciki posiadają włoski gruczołowe i papille wydzielające olejki eteryczne. Na pręcikach występują także włoski niegruczołowe pełniące funkcję prezenterów pyłkowych. Nektarnik w kwiecie jasnoty białej ma kształt nieregularnego dysku otaczającego częściowo podstawĊ zaląĪni sáupka. średnia koncentracja cukrów w nektarze wynosiáa 43%. Obliczona z 1 ha wydajnoĞü cukrowa osiągnięcia średnio 153 kg, zaś wydajność miodowa 191 kg.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2014, 13, 6; 31-43
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Results of rearing of some kleptoparasitic and comensalic acaroid mites [Acaroidea] of bees [Apoidea] in complete separation from their hosts
    Autorzy:
    Chmielewski, W.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/839352.pdf
    Data publikacji:
    1998
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Parazytologiczne
    Tematy:
    Carpoglyphus lactis
    Acaroidea
    Chaetodactylus osmiae
    bee
    Kuzinia laevis
    mite
    Apoidea
    host
    separation
    acaroid mite
    Źródło:
    Annals of Parasitology; 1998, 44, 3
    0043-5163
    Pojawia się w:
    Annals of Parasitology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The phytocoenoses of anthropogenically transformed areas with great importance for Apoidea
    Fitocenozy srodowisk antropogenicznie przeksztalconych cenne dla Apoidea
    Autorzy:
    Wrzesien, M
    Denisow, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/26700.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    anthropogenically modified habitat
    railway area
    plant association
    Polska
    Apoidea
    synecological group
    plant community
    Lublin Upland
    phytocoenosis
    bee flora
    Opis:
    The paper indicates the phytocenoses most rich in bee taxons and occurring in habitats located along railway lines crossing Lublin Upland. To date, in the study area 124 basic phytocoenoses have been discovered, described and classified into 12 different synecological groups. Among 52 phytocoenoses, the participation of bee flora was considerable. Most voluble phytocoenoses represent ruderal and segetal associations (Ariern is ie tea vulgaris, Stellarietea mediae classes - 87 species), meadow and pasture associations (Mollinio-Arrhenatheretea - 56 species), psammophilous and xerothermic grasslands (Festuco- Brometea, Koelerio glauce-Corynophoretea canescensis - 38 species), thermophilous forest edge communities and thickets (Trifolio-Geranietea and Rhamno-Prunetea - 33 species). Significantly fewer melliferous and polleniferous taxons were noticed in mesophilous deciduous forests or thermophilous oak forests - 29 species. Most simple in structure and species richness are associations with Rumex acetosa, Reseda lutea, Linaria vulgaris, Papaver rhoeas, Cirsium arvense, Oenothera biennis, Viola arvensis and Potentilletum anserine or Sisymbrietum altissimi. The communities form patches (15-20 m² ) with 80-100% cover of the diagnostic taxon and are of low or medium stability. The most persistent and floristically stable are Tanaceto Artemisietum, Rudbeckio-Solidaginetum, Echio-Melilotetum, Sambucetum nigrae, Rubo fruticosi-Prunetum spinosae and communities with Rosa rugosa, Rubus caesius, Geranium robertianum, Pastinaca sativa, Trifolium medium or Euphorbia cyparissias. The maintenance of the mosaic of phytocoenoses in anthropogenically transformed habitats, including those along railway lines, is of decisive importance for the protection of floristic diversity and adaptation processes of Apoidea.
    W pracy podjęto próbę wskazania fitocenoz najcenniejszych pod względem zasobności w gatunki pożytkowe i wykształcających się na siedliskach w obrębie trakcji kolejowych przebiegających przez Lubelszczyznę. Dotychczas, na badanym terenie, opisano 124 fitocenozy sklasyfikowane w 12 różnych grupach synekologicznych. W 52 z nich odnotowano znaczny udział gatunków pożytkowych. W grupie zbiorowisk ruderalnych i segetalnych (Artemisietea vulgaris, Stellarietea mediae) - 87 gat., w zbiorowiskach łąkowych i pastwiskowych (Molinio-Arrhenatheretea) - 56 gat., psammofilnych i kserotermicznych (Festuco-Brometea, Koelerio glauce-Corynophoretea canescensis) - 38 gat. Mniej gatunków pożytkowych występuje w zbiorowiskach reprezentujących mezofile lasy liściaste oraz świetliste dąbrowy, tylko 29. Najbardziej uproszczone postacie mają zbiorowiska z Rumex acetosa, Reseda lutea, Linaria vylgaris, Papaver rhoeas, Cirsium arvense, Oenothera biennis, Viola arvensis oraz asocjacje Potentilletum anserine czy Sisymbrietum altissimi. Tworzą one płaty o powierzchni 15-20 m² , w których gatunek diagnostyczny osiąga pokrycie 80-100%, a ich trwałość jest na poziomie średniej lub małej. Do stabilnych florystycznie należą natomiast asocjacje: Tanaceto-Artemisietum, Rudbeckio-Solidaginetum, Echio-Melilotetum, Sambucetum nigrae, Rubo fruticosi-Prunetum spinosae oraz zbiorowiska z Rosa rugosa, z Rubus caesius, z Geranium robertianum, z Pastinaca sativa, z Triforium medium czy z Euphorbia cyparisias. Utrzymują się one długo na rozległych powierzchniach - 20-50 m². Utrzymanie mozaiki fitocenoz na siedliskach antropogenicznie przekształconych, w tym w obrębie linii kolejowych, ma decydujące znaczenie w ochronie różnorodności florystycznej i procesach adaptacyjnych pszczołowatych.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies