Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "świętość;" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Fulfilling the Call to Holiness in the Views of Cardinal Stefan Wyszyński. An Outline of the Problem in the Light of the Ascetic Teachings of the Servant of God
Autorzy:
Hadryś, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1603566.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
świętość
duchowość
powołanie
Wyszyński
Franciszek
holiness
spirituality
vocation
Francis
Opis:
The article outlines the issue of fulfilling the call to holiness based on the hitherto little-known ascetic teachings of Stefan Cardinal Wyszyński. All the research work was carried out by analyzing Wyszyński’s statements about the universal call to holiness and its four dimensions: theological, moral, ecclesial and psychological. The results of the analysis of the source texts were assessed in the light of the exhortation Gaudete et exsultate by Pope Francis. It was found that Wyszyński’s teachings on the realization of the call to holiness lost nothing of its topicality and is fully rooted in the tradition of the Church.
W artykule przedstawiono w zarysie, w oparciu o dotychczas mało znane ascetyczne nauczanie Stefana kardynała Wyszyńskiego, zagadnienie realizowania powołania do świętości. Całość prac badawczych przeprowadzono analizując wypowiedzi Wyszyńskiego dotyczące powszechnego powołania do świętości oraz jej czterech wymiarów: teologalnego, moralnego, eklezjalnego oraz psychologicznego. Wyniki analizy tekstów źródłowych oceniono w świetle adhortacji Gaudete et exsultate papieża Franciszka. Okazało się, iż nauczanie Wyszyńskiego dotyczące realizowania powołania do świętości nic nie straciło ze swojej aktualności i jest w pełni zakorzenione w tradycji Kościoła. 
Źródło:
Verbum Vitae; 2021, 39, 2; 589-606
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Marriage as a way to holiness
Małżeństwo drogą do świętości
Autorzy:
Skreczko, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/956624.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
family
holiness
Church
marriage
sacrament
małżeństwo
sakrament
rodzina
świętość
kościół
Opis:
Istotą świętości jest miłość Boga i bliźniego. Uświęcenie dokonuje się więc na płaszczyźnie wertykalnej i horyzontalnej i obejmuje wszystkich chrześcijan. To właśnie w perspektywie powołania wszystkich chrześcijan do świętości można mówić o drodze do świętości małżonków chrześcijańskich, pytając, jakie jest ich miejsce w powołaniu powszechnym oraz jak w ich szczególnym powołaniu mają się stać świętymi. Łaska sakramentu małżeństwa daje nową moc małżonkom dla przekazywania wiary, dla uświęcania i przemiany współczesnego społeczeństwa wedle zamysłu Bożego. Zasadnicza problematyka artykułu została ujęta w trzech punktach: źródła świętości małżeństwa, sposób rozumienia świętości małżeńskiej, współczesne rozumienie świętości małżeńskiej.
Źródło:
Studia Teologii Dogmatycznej; 2016, 2; 194-203
2449-7452
Pojawia się w:
Studia Teologii Dogmatycznej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Catholic Church and the Sanctity of Human Life
Kościół katolicki a świętość życia ludzkiego
Autorzy:
Spindelböck, Josef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339184.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Kościół katolicki
świętość życia ludzkiego
Catholic Church
sanctity of human life
Opis:
Przedmiotem rozważań autora jest wkład Kościoła katolickiego w głoszenie świętości życia i jego ochronę. Decydujące znaczenie w określeniu wartości i świętości ludzkiego życia ma chrześcijańskie spojrzenie na człowieka, tak w wymiarach właściwych dla antropologii filozoficznej, jak i teologicznej. W punkcie wyjścia autor zaprezentował metodyczną i treściową argumentację Kościoła katolickiego za nienaruszalnością i świętością ludzkiego życia. Następnie przedmiotem analiz była wartość ludzkiego życia odczytana w Piśmie Świętym oraz nauczaniu Magisterium Kościoła, a także nienaruszalność godności osoby ludzkiej. Powiązana z nią jest bezwzględnie obowiązująca norma „nie zabijaj” (zakaz bezpośredniego zabójstwa niewinnego). W końcowej części studium omówione zostało przede wszystkim od strony obowiązywalności i uzasadnienia prawo do słusznej obrony.
Źródło:
Roczniki Teologii Moralnej; 2010, 2; 47-65
2081-1810
Pojawia się w:
Roczniki Teologii Moralnej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Man in the “Splendour of Divinity.” The Hagiological Interpretation of “spousal love” in line with John Paul II’s Theology of the Body
Człowiek w "blasku bóstwa". Hagiologiczna interpretacja "miłości oblubieńczej" według Jana Pawła II teologii ciała
Autorzy:
Parzych-Blakiewicz, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1050611.pdf
Data publikacji:
2020-09-25
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
miłość oblubieńcza
teologia ciała
świętość
Prawda
Dobro
spousal love
theology of the body
sanctity
Truth
Good
Opis:
The article presents the theological interpretation of the phenomenon of spousal love in terms of examining its correlations with the call to holiness. This study belongs to the field of hagiological research aiming at developing a new concept that defines arguments in the Church’s strategy concerning the defence of every human life. The analysis concerns the statements and philosophical writings of Karol Wojtyła and then John Paul II on spousal love and the dependence of the person and his actions on the Truth and Good. The Christological-soteriological aspect of spousal love as conditioning the sanctification of the person has been indicated. The axiological conditions related to the Christological assumption have been termed as “the Splendour of Divinity,” identifying it with the space of the salvific influence on a person, sanctified by Christ’s spousal love and called to develop an ethos based on this love.
W artykule przedstawiono teologiczną interpretację fenomenu miłości oblubieńczej pod kątem zbadania korelacji z tematyką dotyczącą powołania do świętości. Opracowanie należy do obszaru badań hagiologicznych, którego celem jest przedstawienie argumentuw kościelnej strategii obrony życia ludzkiego. Analizie poddano wypowiedzi papieskie i pisma filozoficzne Jana Pawła II/ Karola Wojtyły na temat miłości oblubieńczej oraz zależności osoby i czynu od Prawdy i Dobra. Wskazano na chrystologiczno-soteriologicznyaspekt miłości oblubieńczej jako warunkujący uświęcenie osoby. Uwarunkowania aksjologiczne powiązane z założeniem chrystologicznym nazwano Blaskiem Bóstwa, utożsamiając to z przestrzenią oddziaływania zbawczego na człowieka, który zostaje uświęconymiłością oblubieńczą Chrystusa i powołany do rozwijania etosu opartego na tej miłości.
Źródło:
Teologia w Polsce; 2020, 14, 1; 89-102
1732-4572
Pojawia się w:
Teologia w Polsce
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Communional Marian Anthropology
Komunijna antropologia maryjna
Autorzy:
Jagodziński, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2040519.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maryja
Matka Boża
antropologia
komunia
pośrednictwo
wstawiennictwo
świętość
Kościół
mariologia
Mary
Mother of God
anthropology
communion
mediation
intercession
holiness
Church
Mariology
Opis:
Odnowienie komunii ludzi z Bogiem i między ludźmi przez wcielenie Syna wymagało przygotowania kobiety, która miała być Jego Matką. Bóg wybrał Maryję, która była wyjątkową pod względem relacji religijnej, doskonałości moralnej i miłości najczystszej, aby Jego Syn mógł się narodzić w naturze ludzkiej bez żadnej skazy moralnej. Maryja trwała w komunii z Trójcą Świętą i swoim Synem Jezusem Chrystusem. Na tym fakcie opiera się komunijne pośrednictwo i orędownictwo Maryi, która stała się także Matką komunii Kościoła, nacechowaną niezwykłą świętością komunijną. Komunijna antropologia maryjna dostarcza podstaw do systematycznego projektu mariologii komunijnej.
Renewal of human communion with God and among people through the Incarnation of the Son required the preparation of a woman who was to be his Mother. God chose Mary, who was outstanding in terms of religious, moral perfection and pure love, so his Son could be born in human nature without any moral blemish. Mary lasted in communion with the Holy Trinity and his Son Jesus Christ. This fact constitutes a base for communional mediation and intercession of Mary, who was also the Mother of the communion of the Church, marked also by extraordinary communional holiness. Communional Marian anthropology provides the basis for the systematic design of communional Mariology.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2015, 62, 7; 75-87
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Architecture development of temples and chapels of Christian theological-humanitarian educational institutions in Ukraine
Autorzy:
Proskuryakov, Viktor
Stotsko, Rostyslav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/345467.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Krakowska im. Tadeusza Kościuszki. Wydział Architektury. Katedra Kształtowania Środowiska Mieszkaniowego
Tematy:
architecture
sacredness
temple
chapel
education
science
theological seminary
theological-humanitarian university
architektura
świętość
świątynia
kaplica
edukacja
nauka
seminarium teologiczne
uniwersytet teologiczno-humanitarny
Opis:
The article highlights the sacred component of architecture of theological-humanitarian Christian educational institutions. It researches the architectural and space-planning decisions of temples and chapels of theological-humanitarian educational institutions. The objective of the research is to determine the major principles of architecture development common for the sacred core of theological-humanitarian educational institutions. The research has been conducted by means of analyzing the historical experience of designing and constructing temples and chapels of theological educational institutions in Ukraine, carrying out field observations, systematizing the results of previous scientific researches, as well as analyzing the design decisions and the implemented projects. The methods of typological analysis, experimental design, and questionnaire-based survey have been applied in the course of the research. The results of the conducted research helped to outline the major principles of architecture development common for the sacred core of theological-humanitarian educational institutions, determine the major factors influencing the architecture of temples and chapels of similar institutions, and offer the suggestions for designing temples and chapels of theological-humanitarian educational institutions in Ukraine.
Źródło:
Środowisko Mieszkaniowe; 2019, 28; 53-59
1731-2442
2543-8700
Pojawia się w:
Środowisko Mieszkaniowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mowa Zygmunta Janickiego OFM na pogrzebie ks. dra Józefa Krukowskiego, profesora Uniwersytetu Jagiellońskiego i proboszcza parafii św. Floriana w Krakowie (10 grudnia 1900 roku)
The speach of father Zygmunt Janicki on the funeral of priest Józef Krukowski, the professor of the Jagiellonian University and the parson of the parish of Saint Florian in Krakow (10th of December 1900)
Autorzy:
Janicki, Jan Józef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560329.pdf
Data publikacji:
2014-12-31
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Zakon Braci Mniejszych
o. Zygmunt Janicki
Wydział Teologiczny UJ
ks. dr Józef Krukowski
świętość kapłańska
parish of Saint Florian in Krakow
father Zygmunt Janicki
Jagiellonian University
Opis:
W dniu 10 grudnia 1900 roku odbył się w Krakowie pogrzeb ks. dra Józefa Krukowskiego (5 IX 1828 – 6 XII 1900), proboszcza krakowskiej kolegiaty św. Floriana, profesora i dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kazanie (mowę) na pogrzebie wygłosił franciszkanin o. Zygmunt Janicki. Studium prezentuje w pierwszej części curriculum vitae kaznodziei pogrzebowego. O. Z. Janicki (1867–1929) po święceniach kapłańskich (1889) pełnił posługę duszpasterską najpierw w klasztorze św. Kazimierza w Krakowie, następnie w Kętach, skąd po trzech latach powrócił do Krakowa. O. Janicki i współbracia zakonni, franciszkanie, na przełomie wieków podjęli nową formę pracy duszpasterskiej, jaką było głoszenie misji świętych, czyli kaznodziejstwo misyjno-rekolekcyjne. Tą działalnością objęli ówczesne parafie diecezji krakowskiej, tarnowskiej i przemyskiej (1897–1902); w latach 1906–1907 Wołyń, Podole i rozległą Ukrainę, a w roku 1912 ośrodki polonijne w USA. W latach 1911–1923 jako komisarz Ziemi Świętej na Polskę o. Zygmunt Janicki rozwijał ożywioną działalność, szerząc zainteresowanie ziemską ojczyzną Jezusa (w 1906 roku rozpoczął wydawanie kwartalnika „Głos Ziemi Świętej”; w latach 1907, 1909 i 1914 zorganizował trzy polskie pielgrzymki narodowe do Ziemi Świętej). W bardzo trudnych czasach I wojny światowej o. Janicki z wielkim hartem ducha i poświęceniem pełnił urząd prowincjała (1914–1924). Współcześni mu, doceniając działalność kaznodziejską o. Janickiego, nazwali go „głównym kaznodzieją patriotycznym” w Krakowie. O. Janicki zmarł 11 kwietnia 1929 roku. 15 kwietnia „tłumy ludu, dawno niewidziane […] łzami rzewnymi pożegnały tego, którego nauk słuchały chętnie i gromadziły się na nie zawsze licznie”. Druga część prezentowanego artykułu to analiza przemówienia, które o. Janicki wygłosił 10 grudnia 1900 roku na pogrzebie ks. dra Józefa Krukowskiego (1828–1900), proboszcza krakowskiej parafii św. Floriana, wcześniej profesora i dziekana Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kaznodzieja przedstawił zmarłego jako człowieka niepospolitego, pełnego charakterystycznych zalet i wyróżniającego się ze swego otoczenia. W metaforze aureoli nad głową zmarłego kaznodzieja pogrzebowy przedstawił jego trzy wielkie zasługi porównane do promieni. Pierwszym z nich było „święte kapłaństwo”, czyli życie kapłana, apostoła Jezusa i głosiciela Dobrej Nowiny. Drugim promieniem była jego wybitna uczoność; był to bowiem „mąż nauki” ozdobiony laurowym wieńcem chwały, który „mu uwiła nauka”. Trzecim wreszcie promieniem było jego „dobrze zrozumiane człowieczeństwo”; był to bowiem człowiek, „który umiał swoje ludzkie zadanie godnie wypełniać!” O. Janicki uznał w swojej mowie pogrzebowej, iż to wszystko stanowi jakby „tęczę trójbarwną, zawieszoną przez Stwórcę wszechmocy na znak pokoju i miłości” do śp. ks. dra Józefa Krukowskiego, i sprawia, że trzeba się nad tym wszystkim, co stanowiło życie i działalność zmarłego, „zadumać” i „pomyśleć”.
On December 10, 1900 was held in Krakow funeral of Fr. Dr. Joseph Krukowski (9 V 1828 – 6 XII 1900), pastor of the Collegiate Church of St. Cracow. Florian, Professor and Dean of the Faculty of Theology of the Jagiellonian University. Sermon (speech) at the funeral gave Franciscan Fr. Zygmunt Janicki. The study presents the first part of the curriculum vitae of Ecclesiastes funeral. Janicki (1867–1929), after his ordination to the priesthood (1889), he first pastoral ministry in the monastery of St. Kazimierz in Krakow, then in Kety, where after three years he returned to Krakow. Janicki and the members of the Order, the Franciscans, at the turn of the century took a new form of pastoral work, which was to preach the sacred mission of preaching or missionary-retreat. This activity took the then parish of the Diocese of Krakow, Tarnow and Przemysl (1897–1902); in the years 1906–1907 Volhynia, Podolia and extensive Ukraine, and in 1912 Polish centers in the United States. In the years 1911–1923, as Commissioner of the Holy Land in Poland, Father Zygmunt Janicki become very active in spreading interest in earthly homeland of Jesus (in 1906 began publishing the quarterly “The Voice of the Holy Land” from 1907 to 1909 and in 1914 organized a three Polish national pilgrimages to the Holy Land). In very difficult times of World War I, Fr. Z. Janicki with great fortitude and sacrifice, held the office of Provincial (1914–1924). Modern preaching about appreciating Z. Janicki, OFM, called it “the main patriotic preacher” in Cracow. The valediction of Fr. Zygmunt, who died on 11 April 1929, involved “crowds of people, long unseen”. The second part of the present article is analysis of the speech, which Fr Z. Janicki, delivered on 10 December 1900 for the funeral of Fr. Dr. Joseph Krukowski (1828–1900), pastor of the parish of Cracow St. Florian, formerly Professor and Dean of the Faculty of Theology of the Jagiellonian University. Preacher presented The Dead as an uncommon man, full of characteristic advantages and distinctive from his environment. In the picture a halo over the head of the Dead, the funeral Preacher introduced three great merits symbolized by “rays”. The first was a “holy priesthood”, or life as a priest, apostle and herald of Jesus and the Good News. The second “ray” was his outstanding scholarship; it was because “the husband of Science” was decorated with laurel wreath of glory, given by the science. Finally, the third ray was his “well understood humanity”; he had been a man, “who was able to fulfill with dignity the mission of humanity!” Fr. Janicki, claimed in his funeral speech that it all was like a “rainbow Calicos, suspended by the Creator’s omnipotence as a sign of peace and love to”. Fr. Dr. Joseph Krukowski and makes one to “ponder” and “think” of all what was the life and work of the Dead.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2014, 20; 179-204
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ecclesiastical Role of the Holy Spirit in the sacrament of confi rmation in the Teaching of Benedict XVI
Eklezjotwórcza rola Ducha więtego w sakramencie bierzmowania w nauczaniu Benedykta XVI
Autorzy:
Kluz, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1047104.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Benedict XVI;
preachin
sacrament of confi rmation
the Holy Spirit
Church
testimony
holiness
love
Benedykt XVI
nauczanie
sakrament bierzmowania
Dych Święty
Kościół
świadectwo
świętość
miłość
Opis:
Formation of an ecclesial community constitutes the basic moral call arising from reception of the sacrament of confi rmation. Formation of the person should also aim at accomplishing this objective. The Holy Spirit given in the sacrament of confi rmation plays a fundamental role in building the Church. Opening up to the gift of the Holy Spirit and submission to His direction allows to fi nd the proper place in the Church and accept full responsibility for destiny of the Church. The ecclesial role of the Holy Spirit in the sacrament of conformation sounds signifi cantly in the teaching of Benedict XVI. In his speeches and documents, the Pope repeatedly brought the truth about the special power of the Holy Spirit and His gifts into building the community dimension of the life of the Church. Therefore, in this refl ection – based on allocations of Pope Benedict XVI – the ecclesiological role of the Holy Spirit, coming in the sacrament of confi rmation, was presented.
Podstawowym wezwaniem moralnym wynikającym z przyjęcia sakramentu bierzmowania jest kształtowanie wspólnoty eklezjalnej. Ku temu celowi ma też zmierzać formacja człowieka. Fundamentalną rolę w budowaniu Kościoła odgrywa udzielany w sakramencie bierzmowania Duch Święty. Otwarcie się na dar Ducha Świętego i poddanie się Jego kierownictwu pozwala na odnalezienie właściwego miejsca w Kościele i przyjęcie pełnej odpowiedzialności za jego losy.Eklezjotwórcza rola Ducha Świętego w sakramencie bierzmowania mocno wybrzmiewa w nauczaniu Benedykta XVI. W swoich przemówieniach i dokumentachpapież wielokrotnie przybliżał prawdę o szczególnej mocy Ducha Świętego i jego darów w budowaniu wspólnotowego wymiaru życia Kościoła. Dlatego w niniejszej refleksji – opierając się na alokucji papieża Benedykta XVI – ukazano eklezjotwórczą rolę Ducha Świętego, przychodzącego w sakramencie bierzmowania.
Źródło:
Teologia i moralność; 2019, 14, 2(26); 199-210
1898-2964
2450-4602
Pojawia się w:
Teologia i moralność
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Implications of the Postconcilar Mariology for the Catholic Spirituality in Poland
Implikacje posoborowej mariologii dla duchowości katolickiej w Polsce
Autorzy:
Chmielewski, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2038255.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
mariologia
duchowość
życie duchowe
doświadczenie mistyczne
mistologia
świętość
Boże Miłosierdzie
pielgrzymka
sanktuarium
zrzeszenia chrześcijańskie
mariology
spirituality
spiritual life
mystical experience
mistologhy
sanctity
Divine Mercy
pilgrimage
sanctuary
Christian associations
Opis:
Duchowość jako funkcja świętości i − jak uczy św. Jan Paweł II − “życie w Chrystusie i w Duchu Świętym, które jest przyjmowane w wierze, przejawia się w miłości i ożywiane nadzieją, realizuje się w codziennej praktyce wspólnoty kościelnej” (EiAm 29), pozostaje w ścisłym związku z mariologią. Ta zależność ma swoje implikacje metodologiczne, treściowo--doktrynalne i praktyczne. Jeśli chodzi o implikacje metodologiczne, to potrzeba przede wszystkim szerszego otwarcia teologii duchowości na zagadnienia mariologiczne. Odnosi się wrażenie, że współcześni mariologowie dostrzegają potrzebę zwrócenia się ku duchowości bardziej, aniżeli teologowie duchowości ku mariologii. Trzeba także podkreślać bardziej maryjny wymiar katolickiej duchowości, aniżeli duchowość maryjną jako taką. Odnośnie do treściowo-doktrynalnych implikacji mariologicznych dla duchowości, to na uwagę zasługują takie kwestie, jak: zamieszkiwanie Trójcy Świętej w człowieku, chrystoformizacja, działanie Ducha Świętego, łaska sakramentów, które są źródłem i przejawem życia duchowego, antropologia duchowa, rola ciała i zmysłów w życiu duchowym, doświadczenie duchowe i mistyczne, a także nawrócenie i dynamika duchowego rozwoju. Trzecim, praktycznym obszarem związku mariologii z teologią duchowości jest usytuowanie życia duchowego w kontekście społeczno-eklezjalnym. We współczesnym Kościele w Polsce przed mariologami i teologami duchowości stają nowe wyzwania, na przykład: kult Bożego Miłosierdzia, orędzie fatimskie, wciąż żywe sanktuaria i ruch pielgrzymkowy oraz dynamiczne zrzeszenia chrześcijańskie.
Spirituality as a function of holiness and – as St. John Paul II teaches us – “life in Christ and `in the Spirit', which is accepted in faith, expressed in love and inspired by hope, and so becomes the daily life of the Church community” (EiAm 29), remains closely related to Mariology. This relationship has its methodological, content-doctrinal and practical implications. In terms of methodological implications, there is a need for a wider opening up of spiritual theology to elements of Mariology. It seems that today's experts in Mariology perceive a need for turning to spirituality to a larger extent than spiritual theologians do with regard to turning to Mariology. One should also emphasise more that Catholic spirituality is of Marian nature rather than emphasise Marian spirituality as such. With respect to content-doctrinal Mariological implications for spirituality, the following issues should be given attention to: the Holy Trinity dwelling in man, christoformisation, the work of the Holy Spirit, the grace of the sacraments which are the source and manifestation of spiritual life, spiritual anthropology, the role of the body and the senses in spiritual life, spiritual and mystical experience, as well as conversion and the dynamism of spiritual growth. The third, practical area of relationship of Mariology to spiritual theology is the placement of spiritual life in the social and ecclesial context. In today's Church in Poland, mariologists and theologians are facing new challenges, for example: the cult of Divine Mercy, the Message of Fatima, the sanctuaries and pilgrimage movement, which are still vibrant, as well as dynamic Christian associations.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2016, 63, 5; 185-204
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Contingency, the body and disgust: The case of ‘Margot’ by Michał Witkowski
Przygodność, ciało i wstręt. Przypadek „Margot” Michała Witkowskiego
Autorzy:
Wróblewski, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088397.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Contemporary Polish literature
the post-modern novel
contingency
the body
disgust
ironism
Michał Witkowski (b. 1975)
Julia Kristeva (b. 1941)
Richard Rorty (1931–2007)
anger
Michał Witkowski
„Margot”
przygodność
ciało
wstręt
afekt
świętość
gniew
Opis:
This article, focused principally on the exploration of contingency, the body and disgust in Michał Witkowski’s novel Margot, is also a polemic and a vindication of the book against the barrage of criticism it received from its reviewers. Most of them decided that Margot was a novel about nothing, a haphazard mix of sundry discourses devoid of any linear structure. In fact, several critics blamed the author of giving away both the narrative structure and the plot to capricious contingency. The article takes a fi rm stance against such charges and argues that contingency does not need to be seen as a fault at all. It lies at the heart of the novel and determines the actions of characters, but it plays as important a role in people’s lives outside fi ction. Analysing the ups and down of the main characters (Margot and Wadek Mandarynka), the article explains the function of emotions, the body, the characters’ language and their ideas of sacrum in the legitimization of contingency. A special role in this mechanism is played by disgust. Reactions of disgust are always contingent, or, as Julia Kristeva puts it the abject has the power to terrorize the subject to such extent that he can do nothing but to succumb to contingency. In working out the idea of the contingency of selfhood, the article also draws on Richard Rorty’s approach, and in particular his concept of ironism. The latter is used to classify the main character of Witkowski’s book as a consummate ironist, i.e. a person who tests different languages in which the world can be described in order to pursue his carnal desires. Finally, the article argues that in his novel Witkowski not only brings to light the fortuitous character of the postmodern identity but also creates a heterogeneous language to express it.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 1; 61-76
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies