Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Św. Paweł" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-10 z 10
    Tytuł:
    ‘As a miscarriage’. The meaning and function of the metaphor in 1 Cor 15:1-11 in light of Num 12:12 (LXX)
    Autorzy:
    Gieniusz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1053247.pdf
    Data publikacji:
    2015-11-07
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Nowy Testament
    św. Paweł
    1 Kor
    metafora
    poronienie
    New Testament
    Paul
    1 Corinthians
    metaphor
    miscarriage
    Opis:
    On the basis of the Greek text of Num 12:12 and of the use which Philo makes of it in the first book of his Allegories of the Laws (176) the present article proposes a new understanding of the metaphor of miscarriage (ἔκτρωμα): a being not only born dead and/or incapable of living, but also deadly. In this double meaning the term utilized by Paul in 1 Cor 15:8 describes the pre-Christian past of the Apostle as both lacking life (as being without Christ) and lethal (as a persecutor of the church of God). The metaphor at the same time, constitutes the starting point of the transformation which occurred in Paul thanks to the apparition of the Risen One: from being dead to alive, and from deadly to being a bearer of life (vv. 9-10). Such a metamorphosis is tangible proof of the power of the Risen One, who even now transforms the lives of his own, and eo ipso also the guarantee of final resurrection, when the good work already begun will be brought to its completion (cf. Phil 1:6).
    Źródło:
    The Biblical Annals; 2013, 3, 1; 93-107
    2083-2222
    2451-2168
    Pojawia się w:
    The Biblical Annals
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Debate Between the Paulines and the Rabbis in Late Antiquity Around the Body and Sexuality and Its Significance to the Present Day, Through D. Boyarin’s Postmodern View
    Późnoantyczny spór paulinów z rabinami na temat ciała i seksualności. Jego znaczenie dla współczesności w postmodernistycznym ujęciu Daniela Boyarina
    Autorzy:
    Mihaely, Zohar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129860.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Daniel Boyarin
    św. Paweł
    rabini
    krytyka kulturowa
    postmodernistyczny
    D. Boyarin
    St. Paul
    rabbis
    cultural criticism
    postmodern
    Opis:
    The goal of the present paper is to formulate a concise framework for part of Daniel Boyarin’s work which he is most known for, namely his analysis of sexuality in late antiquity Judaism and the critique of contemporary culture he eventually derived from it, above all his objections to the idea of the Jewish nation-state.  Within the brief scope here I intend to provide the reader with a simple roadmap for orienting oneself in Boyarin’s relevant literature. Boyarin, a Jewish-American scholar, traces rabbinic, Jewish-Hellenic, and Pauline texts that he believes were part of one arc of Jewish culture in Palestine of late antiquity, and reveals the discourse that was at the center of this one Jewish culture, namely that the famous debate between Judaism and Christianity was essentially over the interpretation of the physical body and sexuality in the Bible, a debate during which critical cultural decisions were made that still have an impact on Western society today in the realms of gender and identity. Through his original “cultural reading” that employs critical current postmodern methods, Boyarin demonstrates that both have complex ethical and political issues, such as rigid hierarchies, colonialism, and racism, but they also have a lot of promise, namely that by examining them side by side, the possibility of finding a more just alternative for our present and future is increased, through mutual correction of each other.
    Celem artykułu jest nakreślenie ścisłych ram dla tej części twórczości Daniela Boyarina, z której jest on najbardziej znany, a mianowicie jego analizy seksualności w judaizmie późnego antyku i krytyki kultury współczesnej, którą ostatecznie wyprowadził tegoż, przede wszystkim zaś jego sprzeciwu wobec idei Żydowskiego państwa narodowego. W artykule zamierzam w zwięzły sposób zorientować czytelnika w literaturze Boyarina w interesującym nas zakresie. Boyarin jest żydowsko-amerykańskim badaczem, który analizuje teksty rabiniczne, żydowsko-hellenistyczne i paulińskie, a które jego zdaniem stanowiły fragment całości kultury żydowskiej w Palestynie późnego antyku. Ujawnia dyskurs leżący w centrum tej jednolitej kultury żydowskiej, argumentując, że słynny spór pomiędzy judaizmem a chrześcijaństwem dotyczył zasadniczo interpretacji ciała fizycznego i seksualności w Biblii, w trakcie którego podjęto krytyczne decyzje kulturowe, które do dziś wywierają wpływ na społeczeństwo zachodnie w sferze płci i tożsamości. Jego interpretacja kultury, w której Boyarin wykorzystuje współczesne metody krytyki postmodernistycznej, pokazuje, że obie religie mają złożone problemy etyczne i polityczne, takie jak sztywna hierarchia, kolonializm i rasizm, ale mają także duży potencjał – analizując je w zestawieniu, mamy większą możliwość znalezienia uczciwszej alternatywy dla naszej teraźniejszości i przyszłości, ponieważ obydwie religie wzajemnie się korygują.
    Źródło:
    Roczniki Kulturoznawcze; 2022, 13, 3; 57-86
    2082-8578
    Pojawia się w:
    Roczniki Kulturoznawcze
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The beginnings of Christianity in Cyprus. Religious and cultural aspects
    Początki chrześcijaństwa na Cyprze. Religijne i kulturalne aspekty
    Autorzy:
    Burkiewicz, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/560317.pdf
    Data publikacji:
    2017-06-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    St. Barnabas
    St. Paul
    St. Lazarus
    St. Mark
    Cyprus
    Christianity
    apostles
    św. Barnaba
    św. Paweł z Tarsu
    św. Łazarz
    św. Marek
    Cypr
    chrześcijaństwo
    apostołowie
    Opis:
    The history of Christianity in Cyprus has a long and beautiful tradition, whose beginnings are connected with four important figures: Saint Lazarus and apostles Paul, Barnabas and Mark. The apostles came to Cyprus in the first half of the 1st century, when the island was under the Roman rule. According to tradition, by preaching God’s Word they became the founders of the Cypriot Church. Their mission was not an easy one, and the pressure of the indignant Jewish community led to the capture of Paul in Paphos and his consequent whipping at the whipping post. The post can still be seen today among the ruins of the church of Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnabas sacrificed his life for his faith: he was captured in Salamis, and then burnt at the stake by a Jewish mob. Roman Proconsul Quintus Sergius Paulus became the first important Roman official who converted to Christianity, and Cyprus became the first Roman province which adopted Christianity. Tradition also links Saint Lazarus with the island: allegedly, after being miraculously resurrected by Jesus in Bethany, he came to Cyprus, where he became a bishop and where he preached God’s Word and converted pagans into Christianity for the next 30 years.
    Historia chrześcijaństwa na Cyprze posiada długą i piękną tradycję, a jej początki są związane z czterema ważnymi dla kościoła postaciami: św. Łazarza oraz apostołów Pawła, Barnaby oraz Marka. W pierwszej połowie I wieku n.e. na Cypr, pozostający pod panowaniem rzymskim, przybyli apostołowie Paweł, Barnaba i Marek, którzy głosząc Słowo Boże stali się w myśl tradycji założycielami Kościoła cypryjskiego. Misja ta nie była łatwa, a presja oburzonej gminy żydowskiej, spowodowała, że Paweł został pojmany w Pafos i ukarany biczowaniem, przywiązany do pręgierza, który do dzisiaj można oglądać wśród ruin bazyliki Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnaba poświęcił swoje życie. Został pojmany w Salamis, a następnie spalony na stosie przez żydowski tłum. Tradycja łączy również z wyspą Łazarza, który po cudownym wskrzeszeniu przez Jezusa w Betanii, przybył na Cypr głosić Słowo Boże, gdzie mieszkańcy obrali go biskupem i przez następne 30 lat nauczał i nawracał pogan na chrześcijaństwo.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 13-36
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    What body will not inherit the kingdom of God? An early Christian exegesis of the First Epistle to the Corinthians 15:50
    Jakie ciało nie odziedziczy królestwa Bożego? Wczesnochrześcijańska egzegeza 1Kor 15, 50
    Autorzy:
    Szram, Mariusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/612855.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    ciało
    zmartwychwstanie
    św. Paweł
    egzegeza patrystyczna
    Ireneusz
    Tertulian
    Orygenes
    body
    resurrection
    St. Paul
    patristic exegesis
    Irenaeus
    Tertullian
    Origen
    Opis:
    Celem artykułu jest prześledzenie egzegezy wersetu 1Kor 15, 50 w literaturze wczesnochrześcijańskiej na przykładzie pism trzech autorów, reprezentujących podstawowe tradycje geograficzno-kulturowe funkcjonujące w Kościele pierwszych wieków: Ireneusza z Lyonu – przedstawiciela tradycji azjatyckiej; Tertuliana z Kartaginy – związanego z tradycją północnoafrykańską, zbliżoną w wielu punktach do azjatyckiej; oraz Orygenesa – wywodzącego się z tradycji aleksandryjskiej. U wszystkich wspomnianych pisarzy przeważała interpretacja moralna zwrotu „ciało i krew” jako grzesznych uczynków, które należy porzucić, aby wejść do królestwa niebieskiego. Każdy z nich dopuszczał jednak również swoistą interpretację dosłowną tego wersetu, próbując pogodzić ją z fundamentalną prawdą wiary o cielesnym zmartwychwstaniu: Ireneusz akcentował, że ciało nie może zmartwychwstać i osiągnąć królestwa Bożego o własnych siłach, a jedynie z pomocą Ducha Świętego; Tertulian był przekonany, że ciało w ziemskiej postaci zmartwychwstanie, ale nie będzie mogło wejść do królestwa niebieskiego bez przyjęcia nowych cech; Orygenes posunął się najdalej, podając w wątpliwość powrót do życia ciał w ziemskim kształcie. Przeanalizowane komentarze do Pawłowego wersetu dowodzą, że egzegeza patrystyczna była ukierunkowana teologicznie i zależna od ówczesnych sporów doktrynalnych. Ukazują też pewien paradoks: niekiedy w celu uzasadnienia konkretnego stanowiska filozoficzno-teologicznego zwolennik literalizmu lub umiarkowanej alegorezy mógł przywiązywać większą wagę do przenośnego znaczenia tekstu natchnionego niż zdeklarowany alegorysta, który z kolei odwoływał się do daleko idącej interpretacji dosłownej.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2015, 64; 461-474
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Basis of John Chrysostom’s Teaching on Widowhood
    Źródła nauczania Jana Chryzostoma o wdowieństwie
    Autorzy:
    Konieczko, Michał
    Uciecha, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2158100.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-15
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Jan Chryzostom
    wdowa
    wdowieństwo
    małżeństwo
    ponowne małżeństwo
    jedność małżeńska
    metafora „głowa – ciało”
    św. Paweł
    John Chrysostom
    widow
    widowhood
    marriage
    remarriage
    marital unity
    “head-body” metaphor
    St. Paul
    Opis:
    The paper presents the origins of John Chrysostom's teaching on widowhood. The author analyses the most important factors that contributed to the shaping of John’s teaching aimed at widows. The first factor was his personal experience, such as the relationship with his mother or with befriended widows. The second factor was being under a strong influence of St. Paul’s teachings, especially the Letter to the Ephesians and the First Letter to the Corinthians. The last factor was a consequence of John's distinction between the existential and essential sources of widowhood. The existential sources, i.e. mainly the imitation of virginity, are the result of John’s understanding of anthropology, while the essential sources are rooted in the unity of divine hypostases and arise from his view on Christian marriage. Chrysostom’s concept of widowhood takes on a concrete and vertical structure in which one can see a trace of the influence of philosophy and education which he received.
    Artykuł przedstawia genezę nauczania Jana Chryzostoma na temat wdowieństwa. Autor analizuje w nim najważniejsze czynniki, które wpłynęły na kształt nauki Ojca Kościoła skierowanej do wdów. Pierwszym czynnikiem było jego osobiste doświadczenie, czyli relacje z matką oraz z wdowami, którymi się zajmował lub z którymi się przyjaźnił. Drugim był silny wpływ nauczania św. Pawła, szczególnie w Liście do Efezjan i w Pierwszym Liście do Koryntian. Ostatni czynnik był konsekwencją dokonanego przez Jana Chryzostoma rozróżnienia między egzystencjalnymi i esencjalnymi źródłami wdowieństwa. Źródła egzystencjalne, tj. głównie naśladowanie dziewictwa, są wynikiem spojrzenia Ojca Kościoła na antropologię, źródła esencjalne natomiast są zakorzenionew jedności boskich hipostaz i wynikają z poglądu Jana Chryzostoma na chrześcijańskie małżeństwo. Jego koncepcja dotycząca wdowieństwa przybiera spójną wertykalną strukturę, w której można dostrzec ślad wpływów filozofii i wykształcenia, jakie otrzymał.
    Źródło:
    Vox Patrum; 2022, 83; 67-86
    0860-9411
    2719-3586
    Pojawia się w:
    Vox Patrum
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Attitude towards John Paul II and References Made to His Person by the Polish Parliamentary Parties from 2005 till 2019 – with Particular Emphasis on the Polish People’s Party, the Law and Justice, the Democratic Left Alliance, and the Civic Platform
    Stosunek i odwoływanie się do osoby papieża Jana Pawła II polskich partii parlamentarnych w latach 2005–2019 ze szczególnym zwróceniem uwagi na Polskie Stronnictwo Ludowe, Prawo i Sprawiedliwość, Sojusz Lewicy Demokratycznej i Platformę Obywatelską
    Autorzy:
    Kubicki, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1860922.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    Polish parliamentary parties
    21st century
    Pope St. John Paul II
    papież św. Jan Paweł II
    polskie partie parlamentarne
    XXI wiek
    Opis:
    The purpose of the article is to determine what is the contemporary attitude of the most important Polish parliamentary parties to John Paul II, which was done by examining the frequency of referring to and commemorating the person of the pope by individual political parties. In order to achieve the established objective, the activity of individual clubs, circles, MPs and senators in the Polish parliament was analyzed. Furthermore, the analysis of program documents and press organs of Polish political parties was carried out. Studies have shown that the greatest contribution to the commemoration and promotion of a deceased pope in Poland is made by the Law and Justice. The Polish People’s Party also refers to John Paul II in public, but rarely does it in official program documents. Occasionally, and more rarely recently, the pope is also referred to by the Civic Platform. In contrast, politicians from the Democratic Left Alliance usually do not refer to John Paul II, but they respect him as a great Pole and spiritual leader.
    Celem artykułu jest określenie współczesnego stosunku najważniejszych polskich partii parlamentarnych do Jana Pawła II, co zostało dokonane poprzez zbadanie częstotliwości odwoływania się do osoby papieża i upamiętniania go przez poszczególne ugrupowania polityczne. W celu realizacji założonego celu dokonano analizy aktywności poszczególnych klubów, kół, posłów i senatorów w polskim parlamencie oraz analizy dokumentów programowych i organów prasowych polskich partii politycznych. Badania wykazały, że największy wkład w upamiętnianie i propagowanie w Polsce osoby zmarłego papieża wnosi Prawo i Sprawiedliwość. Do Jana Pawła II odwołuje się na forum publicznym również Polskie Stronnictwo Ludowe, ale rzadko robi to w oficjalnych dokumentach programowych. Okazjonalnie, a ostatnio coraz rzadziej, papieża przywołuje też Platforma Obywatelska. Natomiast politycy Sojuszu Lewicy Demokratycznej zazwyczaj nie odwołują się do Jana Pawła II, ale szanują go jako wielkiego Polaka i przywódcę duchowego.
    Źródło:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2020, 68; 99-120
    1505-2192
    Pojawia się w:
    Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Luther and Marx
    Luter i Marks
    Autorzy:
    Hołówka, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2096983.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    Paul the Apostle
    Luke the Evangelist
    Joachim of Fiore
    Georg Wilhelm Friedrich Hegel
    David Friedrich Strauss
    Ludwig Feuerbach
    Adam Smith
    Andrew Carnegie
    św. Paweł
    św. Łukasz
    Joachim z Fiore
    Georg Wilhelm Fryderyk Hegel
    Dawid Fryderyk Strauss
    Ludwik Feuerbach
    Opis:
    Autor jest zdania, że na poglądy filozoficzne Karola Marksa silnie oddziałała tradycyjna kultura żydowska z jej wysokim uznaniem dla pracy umysłowej, wiarą w cudowną genialność pewnych poglądów, ambicją życiową i jakiegoś rodzaju fatalizmem. Po drugie, co sam Marks wyraźnie podkreślał, jego filozofia pozostawała pod silnym wpływem Hegla. Po trzecie, i to jest główny cel tego artykułu, można wykazać, że Marks wysoko cenił poglądy Marcina Lutra i jego wpływ na przemiany religijne w Europie. Autor stawia sobie za cel prześledzić wspólne wątki przewijające się w dziełach Lutra i Marksa. Obaj określali sens ludzkiego życia przez zaangażowanie w wykonywanie ciężkiej i mozolnej pracy, umysłowej lub fizycznej. Obaj byli oburzeni naiwnością i ideologicznym zaślepieniem niewykształconych mas. Obaj uważali, że przyczyną zabobonnego myślenia była opresyjna wiara nasilająca strach przed wiecznym potępieniem lub przed głodem i zmuszająca lud do posłuszeństwa. Wreszcie obaj uważali, że bierność i naiwność można przezwyciężyć tylko przez rewolucję, która zajdzie w powszechnej świadomości i w warunkach ży cia. Obaj dążyli do takiej rewolucji, choć każdy do innej.
    Źródło:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria; 2018, 4; 99-121
    1230-1493
    Pojawia się w:
    Przegląd Filozoficzny. Nowa Seria
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    „[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
    „[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
    Autorzy:
    Kołosowski, Tadeusz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
    Data publikacji:
    2016-12-31
    Wydawca:
    Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
    Tematy:
    kobieta;
    zbawienie;
    patrologia;
    Św. Paweł Apostoł;
    egzegeza patrystyczna;
    grzech pierworodny;
    literatura wczesnochrześcijańska;
    Św. Hilary z Poitiers;
    Św. Ambroży z Mediolanu;
    Św. Hieronim;
    Św. Grzegorz Wielki;
    Św. Augustyn;
    the woman;
    the salvation;
    the patrology;
    St Paul the Apostle;
    the patristic exegesis;
    the literature early Christian;
    St. Hilary of Poitiers;
    Saint Ambrose of Milan;
    St. Jerome;
    St. Gregory the Great ;
    St. Augustine;
    Opis:
    [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
    [Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
    Źródło:
    Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
    1232-8766
    Pojawia się w:
    Seminare. Poszukiwania naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Relationship of Pope John Paul II to the Father of the Redeemer
    Stosunek Jana Pawła II do Ojca Odkupiciela
    Autorzy:
    Adam, Anton
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2034985.pdf
    Data publikacji:
    2022-02-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    Jan Paweł II
    św. Józef
    ojciec
    Maryja
    opiekun
    tajemnica
    John Paul II
    Joseph
    father
    Mary
    foster
    mystery
    Opis:
    The New Testament figure of St. Joseph comes to the fore in direct connection with his relationship with Mary, who is called to the service of motherhood, so that by divine action she may become the mother of the Redeemer. The title of St. John Paul II’s apostolic exhortation Redemptoris Custos indicates the mission of St. Joseph in the life of Jesus Christ as his protector. It is true that St. Joseph, Mary’s husband performs this role in certain situations. Joseph takes an attitude to a situation that affects him. For this reason, St. John Paul II does not focus only on the very service of the protector, but focuses on the relationship from which the protector’s service itself derives. This relationship is fatherhood, which corresponds to Joseph’s legitimate relationship with Mary. Mary herself defines Joseph’s relationship with Jesus as that of a father: „your father and I have been anxiously searching for you“ (Luke 2:48). It follows from the very marriage of Mary and Joseph, which unites them, that they both have the title of parent. John Paul II emphasizes this fact and formulates from it the relationship of fatherhood to Jesus. He revealed Joseph in the mystery of Christ with an emphasis on the biblical basis. The presented text reflects the new dimension of Joseph’s relationship with Christ, which is fulfilled by participating in the mystery of the Incarnation of the Eternal Word, together with Mary.
    Nowotestamentalna postać św. Józefa wysuwa się na pierwszy plan w bezpośrednim związku, w relacji z Maryją, wezwaną do służby macierzyństwa, aby przez działanie Boże mogła stać się Matką Odkupiciela. Tytuł adhortacji apostolskiej św. Jana Pawła II Redemptoris custos wskazuje na misję św. Józefa w życiu Jezusa Chrystusa jako jego opiekuna. To prawda, że w pewnych sytuacjach św. Józef, mąż Maryi tę rolę spełnia. Józef przyjmuje postawę stosownie do sytuacji, która go dotyczy. Z tego powodu św. Jan Paweł II nie skupia się tylko na samej służbie opiekuna, ale na relacji, z której owa służba protektora się wywodzi. Owa relacja to ojcostwo, co odpowiada uzasadnionej relacji Józefa z Maryją. Sama Maryja określa relację Józefa z Jezusem jako relację ojca: „Twój ojciec i ja z bólem serca szukaliśmy ciebie” (Łk 2,48). Z samego małżeństwa Maryi i Józefa, łączącego ich, wynika, że oboje mają tytuł rodziców. Jan Paweł II podkreśla ten fakt i formułuje z niego stosunek ojcostwa do Jezusa. Ujawnił Józefa w tajemnicy Chrystusa z naciskiem na podstawy biblijne. Prezentowany tekst odzwierciedla nowy wymiar relacji Józefa z Chrystusem, który urzeczywistnia się poprzez uczestnictwo w tajemnicy Wcielenia Słowa Przedwiecznego wraz z Maryją.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2022, 69, 2; 57-71
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Jesus and the Feminine Genius. The Anthropological Relevance of the Encounters of Jesus with Women in the Fourth Gospel
    Jezus i geniusz kobiecy. Antropologiczne znaczenie spotkań Jezusa z kobietami w czwartej Ewangelii
    Autorzy:
    Timmermans, Marc
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954059.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    feminine genius
    woman
    man
    gospel of John
    John Paul II
    kobiecy geniusz
    kobieta
    mężczyzna
    Ewangelia św. Jana
    Jan Paweł II
    Opis:
    Pope John Paul II introduced the expression of the “Feminine Genius” in his Apostolic Letter Mulieris Dignitatem of 1988. If this characteristic belongs to all women in history, there must be traces of it in the Gospel. The article verifies that this is the case in the Gospel of John. Indeed, taking a closer look to the different encounters between Jesus and individual women, we see that the latter have a specific influence on the action of Jesus and participate in a particular way in the mission of Jesus. Two key ideas can help us clarify in which way these women participate in Jesus’ mission. The first is the fruitfulness of fait h. Those who believe are born from God himself (1:13), through faith in Christ. This is particularly the case for the Samaritan woman (4:4–42). Her life changes when she comes progressively to faith in Christ: “could he be the Christ?” (4:29). The second key idea is the prophecy of the High Priest Caiaphas: “Jesus was to die for the nation and not for the nation only but also in order to gather into one the scattered children of Go d.” (11:51–52). Again, the Samaritan woman can serve as an example. She goes back to her town and brings her fellow Samaritans to faith in Jesus (4:39: “Many of that town believed in him”). They represent the first fruits of the great eschatological harvest, the gathering of those who believe in Jesus. Both ideas can shine a light on the specific mission of women in the Fourth Gospel. From Mary in Cana or at the foot of the cross to Mary Magdalene at the tomb, from the Samaritan woman to the adulterous woman and the sisters Martha and Mary, they all influence Jesus in his specific mission of arousing faith and gathering the scattered children of God. These encounters will help us to understand more concretely what John Paul II meant by Feminine Genius and what the role of women in the mission of the Church could be now.
    Papież Jan Paweł II w swym liście apostolskim z 1988 roku Mulieris Dignitatem wprowadził określenie „kobiecego geniuszu”. Jeżeli cecha ta wspólna jest wszystkim kobietom na przestrzeni całej historii ludzkości, to z całą pewnością istnieją jej ślady na kartach Ewangelii. W przypadku Ewangelii św. Jana jest tak w istocie, czego potwierdzenie opisuje niniejszy artykuł. Rzeczywiście przyglądając się bliżej różnym spotkaniom pomiędzy Jezusem a kobietami, zaobserwować możemy, iż miały one specyficzny wpływ na Jego działania, a co za tym idzie uczestniczyły w szczególny dla siebie sposób w misji Jezusa. Pomocą do wyjaśnienia sposobu, w jaki kobiety te uczestniczyły w misji Jezusa, niech będą dwie kluczowe koncepcje. Pierwsza z nich, to p ł o d n o ś ć wiar y. Ci, którzy uwierzyli, narodzili się z samego Boga (1, 13), przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Przykładem tego może być Samarytanka (4, 4–42). Jej życie zmienia się, gdy stopniowo dochodzi do wiary w Chrystusa: „czyż On nie jest Mesjaszem?” (4, 29). Drugą kluczową koncepcją jest proroctwo najwyższego kapłana Kajfasza „Jezus miał umrzeć za naród, a nie tylko za naród, ale także, „by rozproszone dzieci Boże zgromadzić w jedno” (11, 51–52). Tutaj podobnie, Samarytanka może nam posłużyć za przykład. Samarytanka wraca do swojego miasta i przyprowadza jego mieszkańców do wiary w Jezusa (4, 39; „wielu Samarytan z tego miasta zaczęło w Niego wierzyć”). Stanowią oni pierwsze owoce eschatologicznego żniwa: zgromadzenie tych, którzy wierzą w Jezusa. Obie te koncepcje rzucają światło na szczególną misję kobiet w czwartej Ewangelii. Począwszy od Matki Boskiej na weselu w Kanie Galilejskiej czy u stóp krzyża aż do Marii Magdaleny przy grobie, od Samarytanki aż do jawnogrzesznicy czy sióstr Marty i Marii, kobiety, te miały wpływ na Jezusa w Jego misji wzbudzania wiary i gromadzenia rozproszonych dzieci Bożych.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2019, 23, 1(55); 5-29
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-10 z 10

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies