Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Załuski, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Do Polish doctors suffer from occupational burnout syndrome? An attempt to find an answer - pilot study
    Autorzy:
    Makara-Studzińska, M.
    Załuski, M.
    Tylec, A.
    Panasiuk, L.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2082055.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    burnout syndrome
    physicians
    occupational stress
    psychological processes
    Opis:
    Introduction and objective. A nationwide survey, carried out in Poland in 2013, showed that 42% of an examined group of doctors reported occupational burnout syndrome (OBS). The phenomenon of OBS among medical personnel shows a relationship with perceived stress scale (PSS) scores. The aim of the study was to estimate the prevalence of OBS in a group of Polish doctors, and the relationship with selected risk factors and personal resources. Materials and method. A cross-sectional study using quantitative methodology was used with the application of a questionnaire method and correlation design. Questionnaires were administered to 318 doctors (42 different specialties) working in medical facilities in Poland. All participants in the study completed two standardized questionnaires: Link Burnout Questionnaire (LBQ), Perceived Stress Scale (PSS), and responded to the questions on a proprietary questionnaire. ANOVA variance analysis and analysis of regression was performed. Results. The results of the measurement of four aspects of occupational burnout: psychophysical exhaustion (PE), commitment to relationships with patients (CP), effectiveness in performed work (EW), and existential expectations (EE), were in the medium and high levels range. Every second medical doctor who participated in the research declared a high degree of occupational burnout in each of the aspects of OBS. The high level of PSS scores, the large number of duties per month, the short work experience (years of employment) and the low number of holiday leaves, were the predictors of occupational burnout in the group of doctors taking part in the study. Conclusions. The prevalence of the signs of OBS among Polish doctors is consistent with the results of research in other countries. Failures in the interventions taken to reduce stress seem to co-exist with the severity of signs of burnout.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2019, 26, 1; 191-197
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cat Scratch Disease in a 1.5-year-old girl - case report
    Autorzy:
    Karski, J.
    Matuszewski, L.
    Okoński, M.
    Pietrzyk, D.
    Karska, K.
    Załuski, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2081702.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Instytut Medycyny Wsi
    Tematy:
    Cat Scratch Diseases
    osteolisis
    osteomyelitis
    Opis:
    Introduction. The paper is a case report presenting Cat Scratch Disease (CSD) in a 1.5-year- old girl. Bartoneloses, including CSD, are a group of infectious diseases which are rarely detected, therefore there are no statistical data concerning the aetiology, and the incidence of CSD noted in Poland is low in comparison with other European countries. Objective. The purpose of the paper is to discuss several problems related to CSD. Materials and method. A 1.5-year-old girl who was seen in hospital for the sparing use of her left arm when crawling. X-rays showed osteolytic lesions which radiologists described as multi-ocular cyst or infection. As neither clinical examination nor laboratory investigations found pathological signs, the patient was followed-up on an ambulant basis. Repeated x-ray taken 4 weeks later showed increased periosteal proliferation accompanied by pain. The baby was admitted to the Clinic but additional investigations found no pathologies. The baby was consulted by a rheumatologist and haematologist; however, they did not facilitate a definitive diagnosis. As the baby developed, because of a thickening of the soft tissues on the dorsal side of the distal epiphisis in the forearm the doctors decided to inspect the condition operatively. Macroscopic examination found brownish granulated tissue. Suction drainage was inserted and a tissue sample was tested for aerobic and anaerobic bacteria, tuberculosis and borelliosis. The test results were negative. The baby was in good condition, was not pyrexial and suffered from less pain. The diagnostics was further expanded and the baby tested for yersinia, chlamydia, tuberculosis and bartonella, i.e. CSD. The postoperative wound healed soon and radiological bony lesions began to resolve. After a month, we received a positive bartonella test result, the baby tested positively for Bartonella henselae IgG class, which confirmed past or active infection of CSD. A repeated test for B. henselae taken 6 months later showed a lower level of antibodies. Conclusions. It should be remembered that CSD, which is an extremely rare infection, can be diagnosed despite mediocre clinical and radiological manifestations. Thus, in the case of infections of unexplained aetiology and mediocre manifestations diagnostics should include testing for Bartonella henselae.
    Źródło:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2018, 25, 2; 345-348
    1232-1966
    Pojawia się w:
    Annals of Agricultural and Environmental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biodiversity of weed communities in common wheat and spelt following various forecrops
    Bioróżnorodność zbiorowisk chwastów w pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz w uprawie po różnych przedplonach
    Autorzy:
    Wanic, M.
    Parzonka, M.
    Zaluski, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28344.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    Environmentally-friendly solutions are increasingly often applied in crop cultivation technologies. These include, among others, the return of old crops (e.g., spelt wheat) and crop rotation. Ensuring a proper forecrop is essential, especially in the cultivation of winter wheat, which is susceptible to infestation by weeds. However, there is only sparse information on infestation by weeds in the cultivation of winter spelt. In this study, it was assumed that this crop is invaded by weeds to a lesser extent than wheat, especially after unfavorable forecrops. The study was based on a field experiment conducted in the east part of Poland. The aim was to compare the weed infestation of common wheat and spelt wheat grown after peas, oilseed rape, and after itself. Analyses of weed infestation were conducted in 2014–2016. The weed species composition and population size were determined as well as their dry weight. The following indices were calculated: index of species richness, Simpson’s domination index, Shannon–Wiener index of species diversity, and Pielou’s index of evenness. The weed infestation of spelt wheat was higher than that of common wheat during the tillering stage. It was similar in both species during the heading stage. The lowest weed infestation in both cereals was observed on a field where peas had grown. Growing after oilseed rape and after themselves contributed to an increase in weed infestation. Biomass of weeds in a field of spelt was similar after all forecrops, unlike that in wheat, where more biomass was observed after oilseed rape and wheat. A greater share of Apera spica-venti and Viola arvensis was observed in common wheat and spelt grown after oilseed rape and after themselves. Weed communities in spelt were more diverse than in wheat. The forecrops did not differentiate the species diversity in either crop.
    W technologiach uprawy roślin coraz częściej stosuje się rozwiązania przyjazne dla środowiska. Są nimi m. in. powrót do uprawy dawnych roślin (np. pszenicy orkisz), czy też stosowanie rotacji. Zapewnienie odpowiedniego przedplonu jest szczególnie ważne dla pszenicy ozimej, która jest rośliną podatną na zachwaszczenie. Niewiele informacji znajdujemy natomiast na temat za chwaszczenia orkiszu ozimego. W pracy założono, że zboże to w mniejszym stopniu niż pszenica ulegnie inwazji chwastów, zwłaszcza po niekorzystnych dla niego przedplonach. Podstawę badań stanowiło doświadczenie polowe, realizowane w stacji badawczej Uniwersytetu Warmińsko- Mazurskiego w Olsztynie. Celem badań było porównanie zachwaszczenia pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz uprawianych po przedplonach: grochu siewnym, rzepaku ozimym i po sobie. Analizy zachwaszczenia przeprowadzono w latach 2014–2016 w fazach rozwojowych pszenic: krzewienie (BBCH 22–29) i kłoszenie (BBCH 55–59). Oznaczano skład gatunkowy i liczebność gatunków chwastów, a w fazie kłoszenia także ich suchą masę. Wyliczono też wskaźniki: bogactwa gatunkowego (S), dominacji Simpsona (λ), różnorodności gatunkowej Shannona–Wienera (H') oraz równomierności Pielou (J'). Pszenica orkisz odznaczała się większym zachwaszczeniem od pszenicy zwyczajnej w fazie krzewienia (o prawie 20%). W fazie kłoszenia zachwaszczenie obu pszenic było podobne. W przypadku pszenicy i orkiszu najmniejsze zachwaszczenie stwier dzono w uprawie po grochu. Uprawa po rzepaku ozimym i po sobie prowadziła do wzrostu zagęszczenia chwastów. Biomasa chwastów w łanie orkiszu po wszystkich przedplonach była podobna, w przeciwieństwie do pszenicy, gdzie większą biomasę stwierdzono po rzepaku i pszenicy. W pszenicy zwyczajnej i pszenicy orkisz uprawianych po rzepaku ozimym i po sobie odnotowano większy udział Apera spica-ventii Viola arvensis. Zbiorowiska chwastów w orkiszu były bardziej różnorodne niż w pszenicy. Przedplony nie różnicowały bogactwa gatunkowego chwastów w obu zbożach.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2018, 71, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Influence of soil compaction and tillage methods on penetration resistance of soil and yields in the crop rotation system
    Wpływ ugniatania i metody uprawy roli na zwięzłość gleby i plonowanie roślin w zmianowaniu
    Autorzy:
    Orzech, K.
    Wanic, M.
    Zaluski, D.
    Stepien, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/35707.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
    Tematy:
    soil compaction
    tillage method
    penetration resistance
    soil
    yield
    crop rotation system
    Opis:
    Changes in soil penetration resistance and yields of winter rapeseed, winter wheat and spring barley cultivated in the 3-year rotation system under the influence of soil compaction and four tillage methods were evaluated in a field experiment conducted in 2009-2012. During the stage of full emergence of winter rapeseed, at the depth of 0-10 and 10-20 cm (lots without compaction) after U-2 cultivation (subsoiler 40 cm, disk cultivator, harrowing, cultivating, sowing ploughing 20 cm), the resistance of the soil decreased significantly as compared to the plough cultivation (control lot). At the level of 20-30 cm, after conventional cultivation, significantly lower compaction of the soil was found compared to the other cultivation variants. On the compacted lots, the opposite situation was found. During the full blossom stage, in the lots without compaction, tillage increased the soil compaction significantly within the studied soil levels, compared to the reduced tillage variants. On the other hand, at the depth of 20-30 cm (lots with compaction), regardless of the reduced tillage variant, significantly higher compaction of the soil, as compared to the plough cultivation, was recorded. After rapeseed harvest, at the depth of 10 cm (lots without compaction), after U-2 cultivation, almost 2-fold increase in the value of the analysed characteristic was recorded as compared to the plough cultivation. During the wheat stem elongation stage, on the lots without and with compaction, the highest soil compaction was found at the depth of 20-30 cm after U-3 cultivation. In the lots without compacting, during the heading, the application of the ripper (U-2 cultivation) significantly decreased the compaction of soil down to 10 cm. In the 20-30 cm layer (lots with compaction), soil resistance increased, assuming the highest values after subsoiler and single ploughing. After the harvest of crops from the lots without compaction, an increase of soil compaction, as compared to the plough cultivation, was recorded after U-2 cultivation at the depth of up to 10 cm and in the 10-20 cm layer after the application of subsoiler and single ploughing. The degree of compaction and the method of soil cultivation diversified significantly the yields of the analysed cereal. Following spring barley harvest, in the lots without compaction, significantly higher soil resistance was found after applying full plough cultivation compared to the lots with compaction (depth 10-20 cm). Similar outcomes were obtained at the levels of 0-10 and 10-20 cm after U-2 cultivation (skimming, cultivator, harrow + pre-winter tillage to 25 cm) and at the depth of 20-30 cm after the application of the cultivator and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-3 cultivation). On the compacted lots, as compared to the lots that were not compacted, a significantly higher yield of winter rapeseed was obtained following U-3 cultivation. Postharvest cultivation using the subsoiler and pre-sowing cultivation by single ploughing decreased the winter wheat yield the most as compared to the traditional cultivation. The yield of grain from lots with soil compaction, compared to lots without compaction, was significantly higher. In the case of lots with compaction, the application of skimming, cultivator treatment and harrowing of the field after harvest of the forecrop and performance of pre-winter tillage to the depth of 25 cm (U-2 cultivation) increased spring barley yield significantly compared to the conventional cultivation.
    W doświadczeniu polowym, realizowanym w latach 2009-2012, oceniano zmiany zwięzłości gleby i plonowania uprawianych w 3-letnim zmianowaniu rzepaku ozimego, pszenicy ozimej i jęczmienia jarego pod wpływem ugniatania roli i 4 sposobów jej uprawy. W fazie pełni wschodów rzepaku ozimego na głębokości 0-10 i 10-20 cm (poletka bez ugniatania) uprawa U-2 (głębosz 40 cm, talerzówka, kultywator, brona, orka siewna 20 cm) istotnie zmniejszyła opór gleby, w odniesieniu do uprawy płużnej (obiekt kontrolny). W poziomie 20-30 cm po uprawie tradycyjnej stwierdzono istotnie mniejszą zwięzłość gleby w stosunku do pozostałych wariantów uprawowych. Na obiektach ugniatanych wykazano sytuację odwrotną. W fazie pełni kwitnienia na poletkach bez ugniatania w badanych poziomach gleby uprawa płużna, w odniesieniu do wariantów uproszczonych, istotnie zwiększyła zagęszczenie gleby. Z kolei na głębokości 20-30 cm (obiekty z ugniataniem), bez względu na wariant upraszczania uprawy, odnotowano istotne większą zbitości gleby, w stosunku do uprawy płużnej. Po zbiorze rzepaku na głębokości do 10 cm (poletka bez ugniatania), po uprawie U-2, odnotowano prawie 2-krotny wzrost wartości analizowanej cechy w stosunku do uprawy płużnej. W fazie strzelania w źdźbło pszenicy na obiektach bez i z ugniataniem największą zbitość gleby stwierdzono na głębokości 20-30 cm po uprawie U-3. Na poletkach bez ugniatania, w fazie kłoszenia, (poletka bez ugniatania) zastosowanie glebogryzarki (uprawa U- 2) istotnie zmniejszyło zwięzłość gleby w poziomie do 10 cm. W warstwie 20-30 cm (obiekty z ugniataniem) opór gleby wzrastał, przyjmując najwyższą wartość po głęboszu i orce razówce. Po zbiorze roślin na obiektach bez ugniatania istotny wzrost zwięzłości gleby w stosunku do uprawy płużnej odnotowano po uprawie U-2 na głębokości do 10 cm, a w warstwie 10-20 cm po zastosowaniu głębosza i orki razówki. Stopień ugniecenia i sposób roli istotnie różnicowały wydajność analizowanego zboża. Po zbiorze jęczmienia jarego, na obiektach bez ugniatania, w stosunku do poletek z ugniataniem (głębokość 10-20 cm) stwierdzono istotnie większy opór gleby po zastosowaniu pełnej uprawy płużnej. Podobne efekty uzyskano w poziomach 0-10 i 10-20 cm po uprawie U-2 (podorywka, kultywator, brona + orka przedzimowa 25 cm) oraz na głębokości 20-30 cm po zastosowaniu kultywatora i po wykonaniu orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-3). Na poletkach ugniatanych, w odniesieniu do nieugniatanych, odnotowano istotnie wyższą wydajność rzepaku ozimego po uprawie U-3. Uprawa pożniwna z głęboszem i przedsiewna z orką razówką najbardziej obniżyły plon pszenicy ozimej, w odniesieniu do uprawy tradycyjnej, przy czym wydajność ziarna na poletkach z ugniataniem gleby w odniesieniu do obiektów bez ugniatania była istotnie wyższa. Na obiektach z ugniataniem zastosowanie podorywki, kultywatorowania i bronowania pola po zbiorze przedplonu i wykonanie orki przedzimowej na głębokość 25 cm (uprawa U-2) istotnie zwiększyło wydajność jęczmienia jarego w stosunku do uprawy tradycyjnej.
    Źródło:
    Acta Agrophysica; 2016, 23, 4
    1234-4125
    Pojawia się w:
    Acta Agrophysica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies