Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wojdyła, A. T." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-11 z 11
Tytuł:
Effect of Vegetable and Mineral Oils on the Development - of Diplocarpon rosae Wolf. the Causal Agent of Black Spot of Rose
Wpływ olei roślinnych i mineralnych na rozwój Diplocarpon rosae Wolf. sprawcę czarnej plamistości róży
Autorzy:
Wojdyła, A. T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/387914.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Diplocarpon rosae
vegetable and mineral oils
control
rose
oleje roślinne i mineralne
zwalczanie
róża
Opis:
Experiments were carried out to determine the effect of vegetable oils: corn, olive, rapeseed, sunflower, soybean, and grape; vegetable oils recommended as adjuvants: Dedal 90 EC (90 % vegetable oil) and Olejan 80 EC (85 % rapeseed oil); and mineral oils: Atpolan 80 EC (76 % SN oil), Ikar 95 EC (95 % SAE petroleum oil), Olemix 84 EC (84 % DSA petroleum oil), Promanal 60 EC (60 % petroleum oil), used at a concentration of 1 % for spraying rose bushes 9 times at 7-day intervals in order to control the black spot disease caused by Diplocarpon rosae. The results do not allow the drawing of a clear conclusion as to which of the tested vegetable or mineral oils showed the highest effectiveness in inhibiting the development of the symptoms of black spot and the fungus D. rosae. It was found that the percentage effectiveness of the tested oils relative to the control depended on the type of oil, the time of observation and the experiment. Depending on the experiment and the time of observation, different percentage rates of the inhibition in the development of disease symptoms were obtained. After spraying the roses 3 times, the effectiveness of the tested oils ranged from 35.8 % (sunflower oil) to 77.8 % (Atpolan 80 EC); after 6 applications, it was from 26.8 % (olive oil) to 55 % (Olejan 85 EC); and after a total of 9 treatments, it was from 29.5 % (corn oil, soybean oil and Olemix 84 EC) to 58.6 % (olive oil). There was no evidence of phytotoxicity of the tested oils to the variety of rose on which the experiments were conducted.
W przeprowadzonych badaniach polowych określano wpływ olei roślinnych (kukurydziany, olej z oliwek, rzepakowy, słonecznikowy, sojowy, winogronowy) lub olei roślinnych polecanych jako adjuwanty: Dedal 90 EC (90 % vegetable oil), Olejan 80 EC (85 % rape oil) oraz olei mineralnych Atpolan 80 EC (76 % SN oil), Ikar 95 EC (95 % SAE petroleum oil), Olemix 84 EC (84 % DSA petroleum oil), Promanal 60 EC 184 Adam T. Wojdyła (60 % petroleum oil) stosowanych w stęż. 1 % do 9-krotnego opryskiwania krzewów róż w odstępach 7-dniowych w zwalczaniu czarnej plamistości powodowanej przez Diplocarpon rosae. Uzyskane wyniki nie pozwalają na wyciągnięcie jednoznacznego wniosku, który z badanych olei roślinnych lub mineralnych wykazywał najwyższą skuteczność w ograniczaniu rozwoju objawów czarnej plamistości oraz grzyba D. rosae. Stwierdzono, że procentowa skuteczność badanych olei względem kontroli była uzależniona od rodzaju oleju, terminu obserwacji oraz doświadczenia. W zależności od doświadczenia i terminu obserwacji stwierdzono zróżnicowane procentowe ograniczanie rozwoju objawów chorobowych. Po 3-krotnym opryskiwaniu róż skuteczność badanych olei wahała się od 35,8 % (sunflower oil) do 77,8 % (Atpolan 80 EC), po 6-krotnym opryskiwaniu od 26,8 % (olive oil) do 55 % (Olejan 85 EC) oraz po 9-krotnym opryskiwaniu od 29,5 % (corn oil, soybean oil and Olemix 84 EC) do 58,6 % (olive oil). Nie stwierdzono fitotoksyczności badanych olei w stosunku do odmiany róż, na której prowadzono doświadczenia.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 2; 175-185
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Azoles in the control of Puccinia horiana on chrysanthemum
Autorzy:
Wojdyla, A.T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/65941.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
fungicide
white rust
control
Puccinia horiana
plant growth
phytotoxicity
azole
chrysanthemum
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2002, 42, 3
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of some compounds on development of Sphaerotheca pannosa var. rosae
Autorzy:
Wojdyla, A T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66257.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant disease
Sphaerotheca pannosa var.rosae
control
biopreparation
rose
development
scanning electron microscopy
oil
compound
Opis:
Influence of triforine (standard), garlic juice, Antifung 20 SL (20% vermicompost), Atpolan 80 EC (76% mineral oil), Biosept (grapefruit juice) and Atonik AL on development of Sphaerotheca pannosa var. rosae was evaluated. Garlic juice, Atpolan 80 EC and Biosept applied as rose spray gave similar effect in the control S. pannosa var. rosae as triforine. Observations under scanning electron microscop indicated that 24 hrs after rose spraying all tested compounds cause almost complete collapse of conidia and hyphe.
W przeprowadzonych badaniach polowych oraz w uprawie róż pod osłonami oceniano aktywność biologiczną biopreparatów (Antifung 20 SL), Biosept, sok z czosnku, oleju (Atpolan 80 EC) i stymulatora wzrostu roślin (Atonik AL) do zwalczania S. pannosa var. rosae. Krzewy róż opryskiwano co 7 lub 14 dni. W drugiej części badań przy użyciu mikroskopu skaningowego oceniano wpływ badanych związków na grzyba. W tym celu krzewy róż uprawiane pod osłonami opryskano jeden raz, a po 24 godzinach pobrano liście do obserwacji. Badane preparaty wykazywały wysoką skuteczność w zwalczaniu S. pannosa var. rosae. Niektóre z nich dorównywały (sok z czosnku) bądź nieznacznie ustępowały (Antifung 20 SL, Atpolan 80 EC, Biosept) skutecznością fungicydowi standardowemu Saprol 190 EC. Zdecydowanie niższą skuteczność wykazywał Atonik AL. Z kolei wzrost stężenia preparatów Biosept oraz soku z czosnku wiązał się ze wzrostem ich skuteczności. Natomiast Antifung 20 SL stosowany co 14 dni wykazywał niższą skuteczność aniżeli przy aplikowaniu co 7 dni. Już po 24 godzinach od wykonania opryskiwania w obserwacji przeprowadzonej przy użyciu mikroskopu skaningowego stwierdzono, że badane związki powodowały prawie całkowite spłaszczenie i deformację grzybni, trzonków oraz zarodników konidialnych. Jednak w przypadku preparatu Atonik AL tylko fragmenty grzybni były całkowicie zniszczone. Z kolei po zastosowaniu oleju Atpolan 80 EC stwierdzono rozpad fragmentów grzyba, a następnie ich łączenie się w płatowate, strzępiaste - dosyć duże struktury.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Efficacy of fungicides in the control of Sphaerotheca pannosa var. rosae on greenhouse rose cultivars and their influence on the growth of plants
Autorzy:
Wojdyla, A T
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66557.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Sphaerotheca pannosa var.rosae
fungicide
rose cultivar
powdery mildew
control
rose
greenhouse
plant growth
phytotoxicity
growth
Opis:
The effectiveness of 25 fungicides in the control of Sphaerotheca pannosa var. rosae were tested on 10 cultivars of roses. Also their influence on plant growth and eventual phytotoxicity were assessed. The treatments were performed 4 times at weekly intervals. Shrubs treated with Folicur BT 225 EC, Sportak Alpha 380 EC, Systhane MZ 61 WP, Systhane 125 EC, Tango 500 SC and Topas MZ 61 WP did not show disease symptoms. Bravo 500 SC, Folpan 80 WG, Funaben 50 WP, Penncozeb 80 WG and Saprol 190 EC were slightly less effective than the other tested fungicides. The influence of chemicals on plant growth was closely correlated with cultivar - showing stimulatory, inhibitory or neutral effects. Out of tested preparations Afugan 30 EC, Opus 125 SC and Tango 500 SC were strongly phytotoxic at used doses toward all rose cultivars. The intensity of damage depended on cultivar.
W warunkach szklarniowych oceniano skuteczność 25 fungicydów w zwalczaniu Sphaerotheca pannosa var. rosae na I10 odmianach (Arianna, Celica, Escimo, Frisco, Gabriela, Lambada, Paulina, Presto, Prophyta oraz Rafaela) róż, jak również ich wpływ na wzrost oraz ewentualną fitotoksyczność. Doświadczenia prowadzono na różach otrzymanych z rozmnażania w warunkach in vitro uprawianych w doniczkach o średnicy 10 cm. W czasie prowadzenia doświadczeń utrzymywano temperaturę 23-26°C, a wilgotność powietrza wahała się pomiędzy 70-90%. Fungicydy stosowano czterokrotnie w formie opryskiwania co 7 dni. Po upływie 4 tygodni stwierdzono bardzo zróżnicowany stopień porażenia krzewów. Do odmian szczególnie podatnych na mączniaka prawdziwego należały Rafaela i Gabriela, natomiast mało podatną odmiana Prophyta. Objawów chorobowych nie stwierdzono na krzewach róż opryskiwanych fungicydami Folicur BT 225 EC, Sportak Alpha 380 EC, Systhane MZ 61 WP, Systhane 125 EC, Tango 500 SC oraz Topas MZ 61 WP. Fungicydy Bravo 500 SC, Folpan 80 WG, Funaben 50 WP, Penncozeb 80 WG i Saprol nieznacznie ustępowały swoją skutecznością pozostałym fungicydom. Wpływ stosowania fungicydów na wzrost róż był ściśle uzależniony od odmiany. W zależności od odmiany fungicydy stymulowały, hamowały lub były obojętne dla wzrostu. Silnie fitotoksycznymi fungicydami dla wszystkich badanych odmian były Afugan 30 EC, Opus 125 SC oraz Tango 500 SC. Nasilenie uszkodzeń przez preparaty było uzależnione od odmiany. Szczególnie silnie uszkadzanymi przez fungicydy były odmiany Arianna, Escimo i Rafaela.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 1
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Effect of vegetable and mineral oils on the germination of spores of Diplocarpon rosae Wolf
Wpływ olejów roślinnych i mineralnych na kiełkowanie zarodników Diplocarpon rosae Wolf.
Autorzy:
Wojdyła, A.T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/11542381.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
Opis:
Black spot caused by Diplocarpon rosae Wolf is one of the most common and dangerous disease of roses grown in the field, but recently also under covering. During the vegetation season conidia are the major source of the pathogen spread, therefore the studies aimed at finding the most efficient method to reduce spores germination were undertaken. Experiments were carried out to determine the effect of vegetable oils: corn, olive, rapeseed (canola), sunflower, soybean, and grape; vegetable oils recommended as adjuvants: Dedal 90 EC (90% vegetable oil) and Olejan 80 EC (85% rapeseed oil); and mineral oils: Atpolan 80 EC (76% mineral oil SN), Ikar 95 EC (95% SAE mineral oil), Olemix 84 EC (84% DSA mineral oil), Promanal 60 EC (60% mineral oil), and Sunspray 850 EC (85% mineral oil) used at a concentration of 1% for a one-off spray treatment of rose bushes to control the germination of D. rosae spores. Observations of the number of germinating spores were conducted 1, 7 and 14 days after the treatment. In addition, 24 hours after spraying the bushes, an assessment of the effect of the tested oils on the spores of the fungus was carried out under a scanning electron microscope. The effectiveness of the tested oils in comparison with the control depended on the oil being tested, the time of observation and the experiment. After 1 day, the effectiveness of the tested oils ranged from 6.2% (olive oil) to 90.9% (Olemix 84 EC); after 7 days, from 4.2% (Promanal 60 EC) to 99% (Olemix 84 EC and Sunspray 850 EC); and after 14 days, from 0% (Atpolan 80 EC and Olemix 84 EC) to 94.1% (Ikar 95 EC).
Czarna plamistość powodowana przez Diplocarpon rosae należy do jednej z najczęściej występujących i najgroźniejszych chorób róż w uprawie polowej, a ostatnimi laty również pod osłonami. W okresie wegetacji zarodniki konidialne są głównym źródłem rozprzestrzeniania się patogenu, dlatego też podjęto badania mające na celu poszukiwania metody ograniczenia ich kiełkowania. W przeprowadzonych badaniach określano wpływ olejów roślinnych (kukurydziany, olej z oliwek, rzepakowy, słonecznikowy, sojowy, winogronowy), olejów roślinnych polecanych jako adjuwanty Dedal 90 EC (90% oleju roślinnego), Olejan 80 EC (85% oleju rzepakowego) oraz olejów mineralnych Atpolan 80 EC (76% oleju parafinowego 11–13), Ikar 95 EC (95% oleju mineralnego SAE 10/95), Olemix 84 EC (84% oleju mineralnego DSA), Promanal 60 EC (60% oleju parafinowego) oraz SunSpray 850 EC (85% oleju mineralnego) stosowanych w stężeniu 1% do jednokrotnego opryskiwania krzewów róż na kiełkowanie zarodników D. rosae po 1, 7 oraz 14 dniach od zastosowania. Również 24 godz. po opryskiwaniu krzewów pod mikroskopem skaningowym określano wpływ badanych olejów na zarodniki grzyba. Skuteczność badanych olejów w porównaniu z kontrolą była uzależniona od badanego oleju, terminu obserwacji oraz doświadczenia. Po 1 dniu skuteczność badanych olejów wahała się pomiędzy 6,2% (olive oil) – 90,9% (Olemix 84 EC), po 7 dniach 4,2% (Promanal 60 EC) – 99% (Olemix 84 EC and Sunspray 850 EC) oraz po 14 dniach 0% (Atpolan 80 EC i Olemix 84EC) – 94,1% (Ikar 95 EC).
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 4; 143-156
1644-0692
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of Agro-Sorb Folium and its mixtures with fungicides in the protection of roses against powdery mildew
Ocena skuteczności środka Agro-Sorb Folium oraz jego mieszanin z fungicydami w ochronie róż przed mączniakiem prawdziwym
Autorzy:
Wojdyła, A.T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13925557.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
growth stimulant
Domark 100 EC preparation
Discus 500 WG preparation
Agro-Sorb Folium preparation
fungicide
rose
protection
powdery mildew
Podosphaera pannosa
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2019, 598; 63-74
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Possibility of using preparations containing amino acids or probiotic, or their mixtures, to protect roses against powdery mildew
Możliwość wykorzystania wykorzystania środków zawierających aminokwasy i probiotyku oraz ich mieszanin w ochronie róż przed mączniakiem prawdziwym
Autorzy:
Wojdyła, A.T.
Harciarek, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/13925576.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
Tematy:
amino acid
probiotic
mixture
protection
Podosphaera pannosa
aminokwasy
probiotyki
mieszaniny
ochrona
Źródło:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2020, 602; 35-47
0084-5477
Pojawia się w:
Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of chemical compounds on germination and development of Diplocarpon rosae
Autorzy:
Wojdyla, A T
Lys, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/66206.pdf
Data publikacji:
2000
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
plant disease
fungicide
black spot
rose
plant protection
effectiveness
treatment
development
chemical compound
disease symptom
Diplocarpon rosae
germination
Opis:
Efficacy of azoxystrobin, dichlofluanid, imazalil, kresoxim-methyl, propiconazole and triforine (standard) in the control of Diplocarpon rosae was evaluated in the years 1997-1999. The compounds were applied as a plant spray. First treatment of plants was performed when first disease symptoms occurred on leaves and spraying was repeated 9 times at weekly intervals. In the autumn of 1999 plants not previously treated with fungicides and showing visible disease symptoms were spraye and after one, 7 and 14 days diseased leaves were sampled. Spores from leaves were transferred onto Petri dishes with potato-dextrose agar. Number of germinating spores was counted after 24 h incubation (4 Petri dishes for each compounds). After 9-weeks protection of rose shrubs with the tested compounds the spread of mycelium on new leaves was strongly inhibited. Only bupirimate at concentration 0,05% gave very poor control of D. rosae. All other tested compounds were better or as good as triforine. Reduction of concentrations used resulted in lower effectiveness. After 1, 7 or 14 days from the last spraying of plants with dichlofluanid, kresoxim-methyl and triforine germination of fungus spores was below 9% except kresoxim-methyl at concentration 0.01% after 14 days ( 12.5%).
W latach 1997-1998 oceniano wpływ azoksystrobiny, bupirimatu, dichlofluanidu, imazalilu, krezoksymu-metylowego, propikonazolu oraz triforyny (standard) na rozwój D. rosae. Doświadczenia prowadzono na różach odmiany Madelon, uprawianych w polu. Krzewy opryskiwano 9-krotnie, w odstępach 7-dniowych. Po 3, 6 oraz 9 zabiegach przeprowadzono ocenę skuteczności badanych związków. Jesienią 1999 roku krzewy róż z objawami choroby opryskano, a po 1, 7 oraz 14 dniach od wykonania zabiegu pobierano zarodniki i na pożywce ziemniaczano-glukozowej oceniano ich kiełkowanie. Za wyjątkiem bupirimatu w stężeniu 0,05% wszystkie z badanych fungicydów wykazywały doskonałą skuteczność w zwalczaniu wymienionego patogena. Dichlofluanid 0,125%, imazalil, krezoksym-metylowy 0.01%, propikonazol 0,0125% zdecydowanie przewyższały swoją skutecznością pozostałe badane związki. Stwierdzono istotny wpływ stężenia stosowanych fungicydów na ich skuteczność. Obniżenie stężenia badanych związków wiązało się ze spadkiem ich skuteczności. Dichlofluanid w stężeniu 0,075% i 0,125% oraz krezoksym-metylowy 0,005% i 0,01% hamowały kiełkowanie zarodników D. rosae o około 90-100%. Stwierdzono również, że w miarę upływu czasu od wykonania opryskiwania spadała skuteczność badanych związków w ograniczaniu kiełkowania zarodników D. rosae.
Źródło:
Journal of Plant Protection Research; 2000, 40, 2
1427-4345
Pojawia się w:
Journal of Plant Protection Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Content of mercury and cadmium in the stream of spent zinc-carbon batteries
Zawartość rtęci i kadmu w strumieniu zużytych baterii cynkowo-węglowych
Autorzy:
Sobianowska-Turek, A.
Szczepaniak, W.
Marcinkowski, T.
Zamorska-Wojdyła, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/388784.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
zinc-carbon batteries
mercury
cadmium
baterie cynkowo-węglowe
rtęć
kadm
Opis:
According to EU Directive 2006/66/EC it is prohibited to sale batteries and accumulators containing more than 0.0005 wt. % mercury by weight and 0.002 wt. % of cadmium (except for special purpose batteries and button cells, in which the content of mercury should not exceed 2 % by weight). In the stream of zinc-carbon batteries reaching the Polish market (and later the processing plants) one can find a large number of such that do not have information about the content of mercury and cadmium. The quantitative study of these two types of metals in particular parts of the zinc-carbon batteries type R6, standard AA, and in the stream of spent zinc-carbon batteries for recycling was described. Obtained results are showing that overall cadmium content in individual elements of tested batteries, referenced to the total weight of the battery does not exceed the value permissible by the EU Directive in the amount of 0.002 % by weight of Cd in each of the analyzed batteries. However, the overall mercury content in individual parts of tested batteries for three of them exceeds the value permissible by the EU Directive (Directive 2006/66/EC, 2006), showing the amount of 0.0005 % of Hg by weight.
Dyrektywa unijna dotycząca baterii i akumulatorów oraz ich odpadów [1] zakazuje sprzedaży baterii i akumulatorów zawierających więcej niż 0,0005 % wagowych rtęci oraz 0,002 % kadmu (z wyjątkiem baterii specjalnego przeznaczenia i ogniw guzikowych, w których zawartość rtęci nie powinna przekroczyć 2 % wagowych). Jednak w strumieniu baterii cynkowo-węglowych trafiających na polski rynek (a później do zakładów przetwórczych) znajduje się duża ilość takich, na których nie ma informacji o zawartości rtęci i kadmu. Ten stan rzeczy powoduje, iż przedsiębiorstwa zajmujące się recyklingiem odpadów bateryjnych metodami piro-, jak i hydrometalurgicznymi mają problemy technologiczne podczas przeróbki tych odpadów. W pracy przedstawiono próbę oszacowania ilości tych dwóch metali w poszczególnych elementach baterii cynkowo-węglowych typu R6, standard AA oraz w strumieniu zużytych baterii cynkowo-węglowych trafiających do recyklingu.
Źródło:
Ecological Chemistry and Engineering. A; 2013, 20, 4-5; 573-583
1898-6188
2084-4530
Pojawia się w:
Ecological Chemistry and Engineering. A
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Accumulation of mercury in the biomass of selected pleustophytes
Autorzy:
Sitarska, M.
Traczewska, T. M.
Stanicka-Łotocka, A.
Filyarovskaya, V.
Zamorska-Wojdyła, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/207389.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
mercury
biomass
bioremediation
heavy metals
purification
heavy metal removal
mercury accumulation
natural environments
phytoremediation
purification of water
pleustophytes
rtęć
biomasa
bioremediacja
metale ciężkie
oczyszczanie
usuwanie metali ciężkich
kumulacja rtęci
środowisko naturalne
fitoremediacja
oczyszczanie wody
pleustofity
Opis:
Application of phytoremediation process for the purification of the environment, particularly of surface water (running or standing) may be a future alternative to existing standard purification methods, in particular for heavy metal removal. Numerous hyperaccumulators are known which can be used for the purification of water, soil or sediment such as Salvinia or Lemna lemnids, occurring in temperate climates, and thus on the territory of Poland. Ability of mercury accumulation by Salvinia natans and Lemna minor was analyzed. The phytoremediation ability of lemnids was compared depending on their origin - commercial (artificial) cultures and those obtained from the natural environment. Phytoremediation process was carried out for a period of 14 days for the concentration of 0.15 mg Hg/dm3 and 0.2 mg Hg/dm3. It was found that both Salvinia natans and Lemna minor show a significant increase in biomass in the presence of mercury, even up to 76% for Lemna minor and 40% for Salvinia natans. The result of this increase was incorporation a considerable amount of mercury in the tissues of plant. The quantity of mercury in plants biomass was in the range of 41.16-115.28 mg Hg/kg DM, while in the control samples - only 0.2-0.6 mg Hg/kg DM.
Źródło:
Environment Protection Engineering; 2014, 40, 1; 165-174
0324-8828
Pojawia się w:
Environment Protection Engineering
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Safety evaluation of bottled water and water taken from local intake
Ocena bezpieczeństwa wód butelkowanych oraz z lokalnych ujęć
Autorzy:
Wichrowska, D.
Żary-Sikorska, E.
Wojdyła, T.
Keutgen, A. J.
Gozdecka, G.
Pobereżny, J.
Wszelaczyńska, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2073150.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich
Tematy:
nitrates
chlorides
mineral water
spring water
azotany
chlorki
woda mineralna
woda źródlana
Opis:
The aim of research was to determine the nitrates and chlorides content in mineral and spring water and also the tap water from the Municipal Water and Sewage Service (MWiK) in Bydgoszcz and the water form a well located in the Lower Vistula River. The water samples did not exceed the norms of nitrates and chlorides content (the highest amount of them was in the tap water). Nevertheless, a high level of maximal content of nitrates in spring waters was observed, including one recommended by the Mother and Child Health Institute.
Celem prowadzonych badań było określenie zawartości azotanów N03- i chlorków Cl- wód mineralnych i źródlanych, a także wody wodociągowej z MWiK w Bydgoszczy i ujęcia własnego - studni na terenie Doliny Dolnej Wisły. Badane próby wody nie przekraczały norm pod względem zawartości azotanów i chlorków, których było najwięcej w wodzie wodociągowej. Niemniej jednak zanotowano wysoki poziom dopuszczalnej zawartości azotanów w wodach źródlanych, w tym jednej polecanej przez Instytut Zdrowia Matki i Dziecka.
Źródło:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna; 2015, 5; 288--289
0368-0827
Pojawia się w:
Inżynieria i Aparatura Chemiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-11 z 11

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies