Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Waszkiewicz, R." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    The effect of model diets with various fat and carbohydrate content on consumption of energy reserves during short-term starvation of laboratory animals
    Autorzy:
    Bujko, J.
    Dobrzanska, A.
    Szydlowska, J.
    Waszkiewicz, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1371764.pdf
    Data publikacji:
    1992
    Wydawca:
    Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
    Tematy:
    energy reserve
    glucose
    fat
    laboratory animal
    triacylglycerol
    consumption
    human nutrition
    starvation
    cholesterol
    carbohydrate content
    model diet
    Źródło:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 1992, 01, 3
    1230-0322
    2083-6007
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of biopreparations and synthetic fungicides on growth on micorrhizal fungus Oidiodendron sp. in vitro
    Wpływ biopreparatów i syntetycznych fungicydów na wzrost in vitro grzyba mikoryzowego Oidiodendron sp.
    Autorzy:
    Marjańska-Cichoń, B.
    Sapieha-Waszkiewicz, A.
    Miętkiewski, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11364526.pdf
    Data publikacji:
    2005
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Tematy:
    Biosept 33 SL biopreparation
    synthetic fungicide
    propolis
    fungi
    growth colony
    Oidiodendron
    Bioczos SL biopreparation
    fungicide
    mycorrhizal fungi
    growth
    Biochikol 020 PC preparation
    in vitro growth
    Opis:
    The influence of biopreparations Bioczos SL, Biosept 33 SL, Biochikol 020 PC, Propolis and synthetic fungicides Euparen Multi 50 WG, Horizon 250 EW and Teldor 500 SC was examined on the growth of micorrhizal fungus Oidiodendron sp. Fungicides were added to PDA medium at the following concentrations: recommended dose, 5-times lower than the recommended and 5-times higher than the recommended. The synthetic fungicides were more toxic to Oidiodendron sp. than biopreparations. On the medium containing Horizon 250 EW fungus did not growth. The greather part of biopreparations inhibited growth of Oidiodendron sp. but only Bioczos SL and Propolis in dose 5-times higher than the recommended, toataly inhibited growth of fungus colonies.
    Badano wpływ biopreparatów Bioczos SL, Biosept 33 SL, Biochikol 020 PC, Propolis oraz fungicydów syntetycznych Euparen Multi 50 WG, Horizon 250 EW oraz Teldor 500 SC, na wzrost i rozwój grzyba mikoryzowego Oidiodendron sp. Do pożywki PDA dodawano badane preparaty w dawkach: zalecanej w praktyce rolniczej, 5-krotnie mniejszej i 5-krotnie większej od zalecanej, a następnie inokulowano grzybem Oidiodendron sp. Wykazano, że fungicydy syntetyczne okazały się bardziej toksyczne w stosunku do badanego grzyba niż biopreparaty. Preparat Horizon 250 EC przy koncentracji zalecanej uniemożliwił wzrost grzyba do końca trwania eksperymentu. Większość biopreparatów ograniczało wzrost grzyba Oidiodendron sp., lecz tylko przy stężeniu najwyższym, w przypadku Bioczosu SL oraz Propolisu, obserwowano całkowite zahamowanie wzrostu kolonii grzyba.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2005, 04, 2; 11-19
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Beef as a source of bioactive components
    Mięso wołowe jako źródło składników bioaktywnych
    Autorzy:
    Sadowska, A.
    Waszkiewicz-Robak, B.
    Nowosinska, K.
    Batogowska, J.
    Rakowska, R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/796400.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    beef
    bioactive component
    source
    protein
    amino acid
    peptide
    collagen
    nutritional value
    B-group vitamin
    iron
    zinc
    copper
    Opis:
    Beef is classified as the most valuable meat in terms of nutritional value. It contains a number of valuable bioactive substances, preferably affecting the functioning of the body. It is a rich source of protein, amino acids, bioactive peptides (including taurine, carnosine, creatine, carnitine) and contains collagen rich with hydroxy acids (hydroxyproline and hudroksylizyne). Beef is also characterized with a high content of B vitamins (especially B₁₂ vitamin), minerals including most of all easily digestible iron, zinc and copper. Moreover, from a nutritional point of view beef fat contains lots of valuable components, such as conjugated linoleic acid (CLA), significant amounts of fatty acids from n-3 group and coenzyme Q₁₀. In comparison with meat obtained from other animals beef derived from animal meat breed is characterized by a low content of intramuscular fat (2–3%) which is connected with low content of saturated fatty acids. At the same time according to the latest data consuming too much red meat can pose a risk to health due to the development of many diseases.
    Mięso wołowe pod względem odżywczym zaliczane jest do najwartościowszych mięs. Mięso to jest źródłem wielu cennych substancji bioaktywnych, korzystnie oddziałujących na funkcjonowanie organizmu, bogatym źródłem pełnowartościowego białka, bioaktywnych aminokwasów i peptydów (m.in. tauryny, karnozyny, kreatyny, karnityny) oraz zawiera bogate w hydroksykwasy (hydroksyprolinę i hydroksylizynę) białka kolagenowe. Mięso wołowe charakteryzuje się także wysoką zawartością witamin z grupy B (głównie witaminy B₁₂), składników mineralnych, w tym przede wszystkim łatwo przyswajalnego żelaza, cynku i miedzi. Ponadto tłuszcz wołowy zawiera wiele cennych, z żywieniowego punktu widzenia, komponentów, takich jak: sprzężony kwas linolowy (CLA), znaczne ilości kwasów tłuszczowych z rodziny n-3, czy koenzym Q₁₀. Mięso wołowe pochodzące od zwierząt ras mięsnych cechuje się niską zawartością tłuszczu śródmięśniowego (ok. 2–3%) i z tym związaną niską zawartością kwasów tłuszczowych nasyconych w porównaniu do mięsa pochodzącego od innych gatunków zwierząt. Jednocześnie według najnowszych danych spożywanie zbyt dużych ilości mięsa czerwonego może stwarzać zagrożenie dla zdrowia wskutek rozwoju wielu chorób.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2014, 576
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Beverage osmolality as a marker for maintaining appropriate body hydration
    Autorzy:
    Sadowska, B.
    Swiderski, F.
    Rakowska, R.
    Waszkiewicz-Robak, B.
    Zebrowska-Krasuska, M.
    Dybkowska, E.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874969.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    beverage
    osmolality
    maintaining
    body hydration
    extract
    non-alcoholic beverage
    non-alcoholic drink
    Opis:
    Background. Osmolalities can be useful markers for determining whether given beverages are suited for maintaining an adequate hydration of the body. Losing 2% of body water relative to body mass reduces the efficiency of body function when undertaking physical effort by around 20%. Deficiencies in water intakes approaching 5-8% of body mass, double the impairment to the body’s physical and mental functioning, whereas at a level of 10% the body becomes incapable of performing any sort of physical effort. For such reasons the body’s hydration status is vital to its functioning. Objectives. To asses osmolalities as measured in various types of commercially available mineral waters and non-alcoholic beverages containing different amounts of extracts. Materials and Methods. Test materials were commercially available mineral waters (of low, medium and high mineral content) along with juices, nectars and drinks that are isotonic, energising and those described as being ‘light’ and sparkling. Osmolality was measured by the 800CL Osmometer instrument from TridentMed whilst the RL-type refractometer was used for determining extract values. Results. Isotonic drinks were found to have the same osmotic pressures as bodily fluids at 275 – 295 mOsm/kg water. The osmotic pressure in mineral waters depended on the extent of mineralisation and ranged from 13 mOsm / kg water (low mineral content) to 119 mOsm/kg water (high mineral content). Low osmolalities were also found in ‘light’ drinks (from 29.3 to 34 mOsm/kg water). Juices, nectars, energising drinks and colas typically have high sugar contents and have high osmolalities ranging 492 – 784 mOsm / kg water. Statistical analysis demonstrated significant associations (p < 0.05) between osmolalities and extract content in beverages as well as between osmolalities and mineral content in mineral waters. Upon factor analysis, it was possible to group the tested drinks according to similar osmolalities and extract content. Conclusions. Osmolalities measured in beverages are a marker that permits drinks to be classified into groups according to their tonicity and their ability to ensure that the body is properly hydrated; this becoming vital in cases when the body requires rapid body fluid replenishment.
    Wprowadzenie. Wartość osmolalności napojów może być wykorzystana jako wskaźnik ich przydatności do właściwego nawadniania organizmu. Utrata wody w wysokości 2% w stosunku do masy ciała obniża wydolność fizyczną o około 20%. Niedobór wody sięgający 5-8% masy ciała powoduje dalsze zaburzenia wydolności fizycznej i psychicznej, a przy stracie wody do 10% masy ciała człowiek jest niezdolny do wykonywania jakiegokolwiek wysiłku fizycznego. Dlatego też kontrola stanu nawodnienia organizmu jest bardzo istotna. Cel. Celem badań była ocena zmierzonej osmolalności różnych wód mineralnych (nisko, średnio i wysoko zmineralizowanych) oraz soków, nektarów, napojów izotonicznych, energetyzujących, „light” i gazowanych zawierających różne zawartości ekstraktu ogółem (oBx). Materiał i metody. Materiał do badań stanowiły komercyjnie dostępne wody mineralne (nisko, średnio i wysoko zmineralizowane) oraz soki, nektary, napoje izotoniczne, energetyzujące i „light” oraz gazowane o różnej zawartości ekstraktu. Osmolalność oznaczono przy wykorzystaniu osmometru 800 CL firmy Trident Med., natomiast zawartość cukrów mierzono refraktometrem typu RL. Wyniki poddano analizie statystycznej wykorzystując program Statistica v. 12. Wyniki. Stwierdzono, że napoje izotoniczne charakteryzowały się typowym dla płynów ustrojowych ciśnieniem osmolalnym (275-295 mOsm/kg H2O). Ciśnienie osmolalne wód mineralnych zależało od stopnia ich mineralizacji i wahało się od 13 mOsm/kg H2O (nisko zmineralizowane) do 119 mOsm/kg H2O (wysoko zmineralizowane). Niską osmolalność wykazywały także napoje typu „light” (od 29,3 do 34 mOsm/kg H2O). Soki, nektary, napoje energetyzujące oraz napoje typu „cola” charakteryzujące się wysokim udziałem cukrów wykazywały wysoką osmolalność wynoszącą od 492 do 784 mOsm/kg H2O. Analiza statystyczna wyników wykazała, że istnieje istotna zależność (p < 0,05) pomiędzy osmolalnością a zawartością ekstraktu ogółem w napojach, a w wodach mineralnych pomiędzy osmolalnością a zawartością składników mineralnych. Analiza czynnikowa pozwoliła na pogrupowanie badanych napojów produkowanych przemysłowo wg podobnej osmolalności i zawartości ekstraktu ogółem na grupy o podobnej osmolalności i zawartości ekstraktu ogółem. Wnioski.. Osmolalności zmierzone w napojach są markerami, które pozwalają klasyfikować napoje według grup w zależności od ich toniczności i ich zdolności do zapewnienia, że organizm jest odpowiednio nawodniony. Staje się to niezbędne w przypadkach, gdy organizm wymaga szybkiego uzupełnienia płynu ustrojowego.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2017, 68, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Activity of alpha-fucosidase and beta-glucuronidase in serum and urine of patients administered parenteral nutrition
    Autorzy:
    Raczkowska, K.
    Szajda, S.D.
    Raczkowski, K.
    Zasadowska, W.
    Chojnowska, S.
    Kepka, A.
    Zalewska-Szajda, B.
    Waszkiewicz, N.
    Knas, M.
    Snarska, J.
    Zwierz, K.
    Ladny, J.R.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/874170.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    alpha-fucosidase
    beta-glucuronidase
    serum
    urine
    patient
    parenteral nutrition
    malnutrition
    enzyme activity
    Opis:
    Background. In hospital patients suffering from adverse clinical and biochemical symptoms of malnutrition, it is often necessary to employ parenteral nutrition to avoid the body’s tissue becoming broken down by being metabolised. Thus, the patient’s welfare and survival can be supported throughout any periods of medical crisis. Two of the enzymes responsible for metabolising glycoconjugates are a-fucosidase (FUC) and p-glucuronidase (GLU), present in lysosomes. They release fucose or glucuronic acid from the non-reducing end of oligosaccharide chains. Objective. To determine the effect of parenteral nutrition administered to ill patients, on glycoconjugate metabolism, by measuring serum and urinary activities of FUC and GLU. Material and methods. Blood samples and the daily urine collection were taken from 23 patients’ who had been undergoing parenteral nutrition for either 5 or 10 days, as well as from a baseline sample. Enzyme activities in serum and urine were determined by the method of Zwierz et al. Results. Serum FUC activities were significantly lower after 10 days compared to 5, (p< 0.0172), whereas GLU activities were significantly lower after both 5 and 10 days, (p< 0.0007 and p< 0.0208 respectively), compared to levels before starting parenteral nutrition. GLU activities were however higher after 10 days than those after 5 days, (p< 0.0023). In urine, FUC activities were significantly decreased after 10 days compared to 5 days after starting parenteral nutrition, (p< 0.0245). Urine GLU activities were unaffected by parenteral nutrition nor was any effect seen on FUC or GLU activities when calculated per 1mg creatinine. Conclusions. Serum FUC and GLU activities can be used for assessing the effect of parenteral nutrition on glycoconjugate metabolism. The significant decreases of serum GLU activity observed after 5 and 10 days, may serve to indicate that the components of parental nutrition are appropriate and that the body has become suitably adapted to this form of nutrition.
    Wprowadzenie. Kliniczne lub biochemiczne objawy niedoborów pokarmowych stwarzają konieczność wdrożenia żywienia pozajelitowego w celu ograniczenia katabolizmu własnych tkanek i stworzenia warunków umożliwiających choremu przetrwanie krytycznego okresu, a-fukozydaza (FUC) i P-glukuronidaza (GLU) są enzymami lizosomalnymi uczestniczącymi w katabolizmie glikokoniugatów. Odcinają fukozę (FUC) lub kwas glukuronowy (GLU) od nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych. Cel . Celem badań było zbadanie wpływu żywienia pozajelitowego na katabolizm glikokoniugatów poprzez ocenę aktywności FUC i GLU w surowicy krwi i moczu chorych żywionych pozajelitowo. Materiał i metody. Krew z żyły łokciowej oraz mocz z dobowej zbiórki pobrano od 23 pacjentów żywionych pozajelitowo trzykrotnie: przed rozpoczęciem żywienia pozajelitowego, w piątej oraz dziesiątej dobie alimentacji dożylnej. Aktywność FUC i GLU w surowicy krwi i moczu oznaczano metodą kolorymetryczną Zwierza i wsp. Wyniki. W trakcie żywienia pozajelitowego, stężenie aktywności FUC w surowicy krwi uległo istotnemu obniżeniu w dziesiątej dobie (p<0,0172), w porównaniu do doby piątej, żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności GLU istotne obniżyło się (p<0,0007) w piątej oraz (p<0,0208) dziesiątej dobie, w porównaniu do aktywności przed zastosowaniem żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności GLU istotnie rosło (p<0,0023) w dziesiątej dobie, w porównaniu do piątej doby żywienia pozajelitowego. Stężenie aktywności FUC w moczu uległo istotnemu obniżeniu (p<0,0245) w dziesiątej dobie, w porównaniu do piątej doby żywienia pozajelitowego. Żywienie pozajelitowe nie wpływa istotnie na stężenie aktywności GLU w moczu oraz moczowe aktywności FUC i GLU przeliczane na 1 mg kreatyniny. Wnioski. Stężenia aktywności FUC i GLU w surowicy mogą być użyte do oceny wpływu żywienia pozajelitowego na katabolizm glikokoniugatów. Istotne obniżenie aktywności GLU w surowicy krwi w 5 i 10 dniu pozajelitowego żywienia, może świadczyć o prawidłowym doborze składników i adaptacji organizmu do żywienia pozajelitowego.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 3
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies