Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Rykała, Justyna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The foot shape in women over sixty
Ukształtowanie stóp kobiet po 60 roku życia
Autorzy:
Drzał-Grabiec, Justyna
Snela, Sławomir
Podgórska, Justyna
Rykała, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1965261.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Women
the elderly
Foot
dimensions
kobiety
starszy wiek
stopy
wymiary
budowa ciała
Opis:
Background: At an elderly age the foot is prone to accelerated involutional changes as a result of an insufficient amount of activity. The latter is a result of the lack of interest, frequent pain, a decline in physiological condition and capacity, as well as isolation from the outside world due to depression.Objective: To assess changes in the shape of the foot in women over sixty and to examine the relation between length, body weight and the BMI index and parameters describing foot shape.Material and methods: The study included 130 women between sixty and ninety. The control group consisted of 130 healthy subjects, aged from twenty to twenty five. Foot measurements were obtained using the computer method of CQ-ST bases of the CQ Elektronik System company. The analysis depended on the following parameters: the length and the width of the foot, Wejsflog’s index, Clarke’s angle and Alpha, Beta and Gamma angles.Results: Statistical results showed a great deal of differences in the foot shape of women over sixty, compared to the women in the control group for the majority of the tested parameters. The exception was the Beta and Gamma angle in the right foot. Correlations were shown in the control group between the length and the body weight and between the BMI index and the width of the feet. Such correlations were not noted in the group of older womenConclusions: The shape of women’s feet after 60 significantly differs from the foot shape of young women. It follows to examine which of the described parameters and in what way they should be taken into account during shoe design for the elderly and in the preparation of treatment and a prevention exercise programme.
Założenia: U osób w podeszłym wieku przyspieszeniu zmian inwolucyjnych w obrębie stóp sprzyja niedostateczna ilość ruchu wynikająca z braku zainteresowania aktywnością ruchową, częstych dolegliwości bólowych, spadku kondycji i wydolności fizycznej organizmu oraz często wyizolowania ze świata zewnętrznego z powodu depresji.Cel: Ocena ukształtowania stóp kobiet po 60 roku życia w zależności od wzrostu i masy ciała oraz zbadanie zależności pomiędzy długością, masą ciała i wskaźnikiem BMI a parametrami opisującymi ukształtowanie stóp.Materiał i Metoda: Badaniami objęto 130 kobiet w wieku 60-90 lat. Grupę kontrolną stanowiło 130 zdrowych kobiet w wieku 20-25. Pomiary stóp wykonano z pomocą urządzenia CQ-ST firmy CQ Elektronik System. Analizowano długość i szerokość stóp, wskaźnik Wejsfloga, kąt Clarka oraz kąty Alfa, Beta, Gamma.Wyniki: Analiza statystyczna wykazała w przypadku większości badanych parametrów istotne różnice w ukształtowaniu stóp kobiet po 60 roku życia w porównaniu do kobiet w wieku 20-25 lat. U kobiet w wieku 20-25 wykazano zależności pomiędzy długością i masą ciała a długością i szerokością stóp oraz pomiędzy wskaźnikiem BMI a szerokością stóp. Zależności takich nie odnotowano w grupie starszych kobiet.Wnioski: Ukształtowanie stóp kobiet po 60-tym roku życia różni się istotnie od ukształtowania stóp młodych kobiet. Konieczne jest zbadanie, które parametry opisujące ukształtowanie stóp, i w jaki sposób, powinny być uwzględniane przy projektowaniu obuwia i planowaniu ćwiczeń ruchowych.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2012, 16(4); 21-27
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of selected scales and methods used in the assessment of gait and balance after a cerebral stroke
Ocena przydatności wybranych skal i metod stosowanych w ocenie chodu i równowagi osób po udarze mózgu
Autorzy:
Drużbicki, Mariusz
Przysada, Grzegorz
Rykała, Justyna
Podgórska, Justyna
Guzik, Agnieszka
Kołodziej, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437776.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cerebral stroke
gait, balance
stabilometry
udar mózgu
chód, równowaga
stabilometria
Opis:
The aim of this study is to assess the balance and gait of outpatients undergoing late stroke treatment and the relationship between the assessment of gait and balance using clinical tests and the assessment of static balance using stabilometric tests. Materials and methods. Post-stroke patients with hemiparesis undergoing ambulatory physiotherapy were examined. The Wisconsin Gait Scale (WGS), the Dynamic Gait Index (DGI) and the Functional Gait Assessment (FGA) were used to assess gait, the Berg Balance Scale (BBS) and the Get Up and Go test were used to assess balance, and stabilometric tests were used to assess static balance. Examination was conducted twice before and after physiotherapy. Results. A statistically significant improvement of gait speed and quality and gait functions, assessed with the DGI (p=0,0001) and the FGA (p=0,0002), was observed after treatment. An improvement of balance assessed with the BBS and the Get Up and Go test was also recorded. Static balance using stabilometric tests did not change in the standing position with the eyes closed (the surface of COP). Poor and average relationship between clinical methods of gait and balance assessment and parameters of stabilometric balance assessment was shown. Conclusions. Rehabilitation of patients with hemiparesis undergoing late stroke treatment has a significant influence on the improvement of balance and gait functions.
Celem pracy jest ocena równowagi i chodu chorych po udarze mózgu leczonych ambulatoryjnie w okresie późnym od udaru. Celem pracy jest również ocena zależności pomiędzy chodem i równowagą badanych ocenianą testami klinicznymi a równowagą statyczną ocenioną stabilometrycznie. Materiał i metoda. Badano chorych z niedowładem połowiczym w późnym okresie po udarze mózgu korzystających z fizjoterapii ambulatoryjnej. Oceniano chód badanych za pomocą Wisconsin Gait Scale (WGS), Dynamic Gait Index (DGI) i Functional Gait Assessment (FGA) oraz oceniano równowagę badanych za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS), testu „Get Up&Go” oraz równowagę statyczną w badaniu stabilometrycznym. Badanie wykonano dwukrotnie przed i po serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Wyniki. W badanej grupie chorych po zakończeniu serii zabiegów stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie prędkości i jakości chodu oraz poprawę funkcjonalną chodu ocenianą według DGI (p=0,0001) i skali FGA (p=0,0002). Badani również uzyskali istotną poprawę równowagi ocenianej w skali BBS i w teście Get Up&Go. W badaniu stabilometrycznym równowagi nie wykazano istotnej poprawy w próbie stania z zamkniętymi oczami (obszar pola COP). Wykazano słabą i przeciętną zależność pomiędzy klinicznymi metodami oceny chodu i równowagi badanych a parametrami oceny stabilometrycznej równowagi. Wnioski. Rehabilitacja w późnym okresie od udaru w istotny sposób wpływa na poprawę równowagi i funkcji chodu osób z niedowładem połowiczym.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 21-31
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies