Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Pyrcz, J." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Histological structure of cooked comminuted sausages with addition of emulsifiers
Struktura histologiczna kutrowanych kiełbas parzonych produkowanych z dodatkiem emulgatorów
Autorzy:
Pyrcz, J.
Hamm, R.
Honikel, K.O.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1399002.pdf
Data publikacji:
1987
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
comminuted sausages
fat emulsification
microscopic structure
Opis:
The addition of emulsifiers to meat mixtures affects the microscopic structure of comminuted sausages. The effect is statistically significant in fat emulsification. Emulsifiers must be selected according to the state of meat (post mortem time and temperature), conditions of comminution and cooking temperature.
Wykonano pięć doświadczalnych produkcji kutrowanych kiełbas parzonych. Doświadczalne kiełbasy produkowano z mięsa, które było przechowywane w różnych warunkach temperaturowo-czasowych (niewychłodzone, wychłodzone oraz zamrożone). Do farszu tych kiełbas wprowadzono na początku procesu kutrowania siedem różnych emulgatorów (lecytynę, sproszkowane białko osocza krwi, dwufosforan sodu o pH = 7,3 oraz cztery rodzaje emulgatorów glicerydowych). Modelowe farsze poddano obróbce cieplnej w opakowaniach blaszanych w następujących warunkach T = 70°C, 80°C, 100°C, 110°C (Fc= 0,6 - 0,8); t = 35 min. Jakość doświadczalnych wędlin oceniono na podstawie zmian struktury histologicznej. Emulgatory dodane do farszu w znaczny sposób różnicują strukturę mikroskopową kutrowanych kiełbas parzonych. Bardzo duże zróżnicowanie zaobserwowano w stopniu zemulgowania tłuszczu. Spośród zastosowanych emulgatorów najlepsze zemulgowanie tłuszczu i jego najbardziej wyrównaną dyspersję przestrzenną w masie wyrobu uzyskuje się stosując emulgator w postaci sproszkowanego białka osocza krwi oraz dwufosforanu sodu o pH = 7,3. Struktura histologiczna doświadczalnych kiełbas, do których dodano lecytynę, różni się zawsze i to niekorzystnie od wszystkich pozostałych. Tłuszcz w tych kiełbasach jest najmniej zemulgowany. O przydatności technologicznej pozostałych emulgatorów, tj. glicerydów decyduje współdziałanie badanych czynników zmienności, a więc warunki temperaturowo-czasowe przechowywania mięsa, technologia kutrowania farszu oraz temperatura obróbki cieplnej. Efekt tego współdziałania jest zresztą różny. Emulgatory trzeba selektywnie dobierać w dostosowaniu do sytuacji technologicznej, głównie do jakości przetwarzanego mięsa. Uzasadnienia technologicznego zastosowania emulgatorów w produkcji kutrowanych kiełbas należy doszukiwać się przede wszystkim w polepszeniu zdyspergowania tłuszczu i związania go ze strukturą gotowego wyrobu.
Źródło:
Acta Alimentaria Polonica; 1987, 13, 4; 319-329
0137-1495
Pojawia się w:
Acta Alimentaria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Influence of lipid stabilization on the retention of available lysine and methionine in stored raw Polish sausage
Wpływ stabilizowania lipidów na zachowanie dostępnej lizyny i metioniny w przechowywanej kiełbasie typu "polska surowa"
Autorzy:
Hes, M.
Korczak, J.
Pyrcz, J.
Kowalski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826678.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
Polish sausage
lipid oxidation
lipid stabilization
raw sausage
sausage
storage
available lysine
lysine
methionine
antioxidant
Opis:
The aim of the study was to determine the effect of the addition of antioxidants on changes in contents of available lysine and methionine in raw Polish sausage. Experimental material consisted of four variants of experimental sausages. One variant consisted of a sample with no antioxidant added (control), while the following were added to the other variants: BHT (0.02%), rosemary ethanol extract (0.05%) and soy protein hydrolysate (2%). Oxidation degree of lipid using peroxide value (PV), anisidine value (AV), thiobarbituric acid reactive substances (TBARS) and the Totox index was controlled and content of available lysine and methionine were determined periodically. In order to determine the effect of the addition of antioxidants on the stability of available lysine and methionine, values of the coefficient of the slope of curve of changes in time (coefficient a/24 h) were analyzed along with the half-life period of the amino acids (TIC50). Antioxidants exhibited an inhibitory effect on the advancement of lipid autoxidation reactions and reduced quantitative losses of available lysine and methionine in analyzed sausages. Natural antioxidants exhibited a lower capacity to reduce losses of nutritive value of protein than it was found for BHT.
W pracy określono wpływu dodatku przeciwutleniaczy na stabilność dostępnej lizyny i metioniny w kiełbasie typu „polska surowa”, jako istotnych czynników determinujących wartość żywieniową produktów mięsnych. Materiałem badawczym były cztery warianty wędlin doświadczalnych. Jeden wariant stanowiła próba bez dodatku przeciwutleniacza (próba kontrolna), do pozostałych dodano odpowiednio: BHT (0,02%), etanolowy ekstrakt rozmarynu (0,05%) i hydrolizat sojowy (2%). Okresowo oznaczano liczbę nadtlenkową (PV), liczbę anizydynową (AV), zawartość substancji dających reakcję barwną z kwasem 2- tiobarbiturowym (TBARS), indeks Totox oraz zawartość dostępnej lizyny i metioniny. W celu określenia aktywności przeciwutleniającej badanych dodatków wyznaczono współczynniki kierunkowe (Wsp.a/24 h), stanowiące kąt nachylenia krzywej regresji wykreślonej z punktów pomiarowych danego wskaźnika w czasie. Wpływ przeciwutleniaczy na stabilność dostępnej lizyny i metioniny analizowano na podstawie wyznaczonego czasu połowicznego rozpadu aminokwasów (TIC50). Przeciwutleniacze wykazywały hamujący wpływ na postęp reakcji autooksydacji lipidów w badanych wędlinach oraz w istotny sposób zmniejszały straty ilościowe dostępnej lizyny i metioniny. Przeciwutleniacze naturalne wykazywały mniejszą zdolność obniżania strat wartości odżywczej białka niż BHT.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2009, 16, 4
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies