Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "PODGAJNA, EWELINA" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The president, the superior, the leader: the head of the state in the political thought of the popular movement 1918–1939
Prezydent, przełożony, przywódca: głowa państwa w myśli politycznej ruchu ludowego 1918-1939
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/22446517.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
myśl polityczna
ruch ludowy
prezydent
naczelnik
zwierzchnik
political thought
people's movement
president
chief of state
superior
Opis:
W myśli politycznej ruchu ludowego podejmowano problem pozycji i roli głowy państwa. Uważano, że stanowisko głowy państwa powinno być otoczone najwyższą powagą i szacunkiem. Głowa państwa, w opinii ideologów ruchu ludowego, stanowiła ważny organ władzy. Dla głowy państwa PSL „Wyzwolenie” proponowało nazwę „zwierzchnik Rzeczypospolitej” a potem „naczelnik państwa”, PSL „Lewica” – „naczelnik-prezydent”, PSL „Piast” – prezydent. Przedmiotem zainteresowania polityków ruchu ludowego była instytucja polityczna prezydenta, jej konstytucyjne usytuowanie, tryb powoływania, uprawnienia, odpowiedzialność oraz relacje z pozostałymi organami władzy państwowej. Ocena rzeczywistości politycznej obejmowała charakterystykę osób sprawujących najwyższy urząd w państwie, ich osobowości i cechy charakteru, merytoryczne kwalifikacje. Mimo obaw, że najwyższe stanowisko w państwie mogłaby objąć niepożądana jednostka, nieustannie podkreślano konieczność wzmocnienia głowy państwa. Akceptacja silnych organów wykonawczych nie oznaczała jednak bezwzględnego poparcia dla koncepcji silnej prezydentury. W dużej mierze takie stanowisko wynikało z uwarunkowań bieżącej taktyki politycznej. Ludowcy skłaniali się ku systemowi prezydenckiemu funkcjonującemu w klasycznej postaci w Stanach Zjednoczonych Ameryki. W połowie lat dwudziestych skłonni byli wyposażyć prezydenta w prawo weta ustawodawczego. Prezydent pełnić miał funkcję superarbitra w sprawach państwowych i być czynnikiem równowagi między parlamentem a rządem.
The problem of the position and role of the head of state was raised in the political thought of the people's movement. It was believed that the position of the head of state should be held with the utmost dignity and respect. The head of state, in the opinion of the ideologues of the people's movement, was an important organ of power. For the head of state, PSL "Wyzwolenie" proposed the name "the superior of the Polish Republic", PLS "Lewica" - "chief - president", PSL "Piast" - president. The subject of interest of the politicians of the people's movement was the political institution of the president, its constitutional location, procedure of appointment, powers, responsibility and relations with other organs of state authority. The assessment of the political reality included the characteristics of the persons holding the highest office in the state, their personalities and character traits, as well as their substantive qualifications. Despite concerns that the highest position in the state could be taken by an unwanted individual, the need to strengthen the head of state was constantly emphasized. Acceptance of strong executive bodies did not mean, however, absolute support for the concept of a strong presidency. To a large extent, such a position resulted from the conditions of the current political tactics. The peasants leaned towards a presidential system functioning in its classic form in the United States of America. In the mid-1920s, they were inclined to endow him with the right of legislative veto. The president was to act as a super-arbitrator in state affairs and be a factor of balance between the parliament and the government.
Źródło:
Polityka i Społeczeństwo; 2023, 22, 2; 159-178
1732-9639
Pojawia się w:
Polityka i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wybrane problemy społeczne obszarów wiejskich w myśli politycznej Wincenteg Witosa
Autorzy:
Podgajna, Ewelina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687068.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
political thought, Wincenty Witos, rural areas, peasant movements
myśl polityczna, Wincety Witos, obszary wiejskie, ruch ludowy, dwudziestolecie międzywojenne
политическая мысль, Винсенты Витос, сельская местность, крестьянское движение, межвоенный период
Opis:
The article concerns some social problems in rural areas with particular emphasis on education and the situation of people in rural areas. The intent was also to show the living conditions and the difficulties faced by inhabitants of rural areas. With a wide range of rights Wincenty Witos devoted much attention to education. The most conscious part of the rural population understood that one of the causes of social impairment peasants was their little access to education. Therefore, programs of peasant political parties resounded loudly demands the democratization of education be free education and support for young people who wants to educate the indigent. Poland received the legacy of a large number of illiterates. According to the census in 1921, illiteracy concerned about 38% of the rural population, sources of the political thought of Witos were centered around several reasons. First, this was due to the situation peasants and rural Poland were in. Second, education played a significant role in socio-political transformations. This provided people with a chance for social advancement and has sparked national consciousness and a sense of nationality. With the democratization of education, peasants could consciously participate in the life of the state, educate the young generation in the spirit of patriotism and citizenship. Witos considered education and culture as the basis for the strength of the state and welfare of its citizens. This enabled an impact on the political affairs of the country and the implementation of obligations to the homeland.
Artykuł dotyczy niektórych problemów społecznych na obszarach wiejskich, ze szczególnym uwzględnieniem edukacji i sytuacji ludzi na obszarach wiejskich. Chodziło także o pokazanie warunków życia i trudności, jakie napotykali ludzie mieszkający na obszarach wiejskich. Dzięki szerokiemu zakresowi praw Wincenty Witos poświęcił wiele uwagi edukacji. Najbardziej świadoma część ludności wiejskiej rozumiała, że jedną z przyczyn upośledzenia społecznego chłopów był ich niewielki dostęp do edukacji. Edukacja odegrała bardzo dużą rolę w przemianach społeczno-politycznych. Ludzie mieli szansę na awans społeczny, a także stopniowo wzrastała ich świadomość narodowa. Dzięki edukacji chłopi mogli świadomie uczestniczyć w życiu narodowym, wychowywać młode pokolenie w duchu patriotyzmu. Edukację i kulturę Witos uważał za podstawę siły państwa i dobrobytu jego obywateli. Działania państwa w zakresie edukacji doprowadziły do ukształtowania się obywatela o głębokim poczuciu patriotyzmu, świadomego i aktywnego uczestnika życia zbiorowego, zdolnego do wypełnienia obowiązków osobistych, rodzinnych i zawodowych oraz wzięcia odpowiedzialności za los państwa.
В статье рассматриваются некоторые социальные проблемы в сельских регионах, с акцентом на образовании и позиции людей в сельской местности. Речь шла также о показе условий жизни и трудностей, с которыми сталкиваются люди, живущие в сельской местности. Благодаря широкому спектру прав Винсенты Витос уделяет большое внимание образованию. Наиболее осведомленная часть сельского населения понимала, что одной из причин социаль- ной отсталости крестьян был их низкий доступ к образованию. Образование сыграло очень важную роль в общественно-политических изменениях. У людей был шанс на социальное развитие, и их национальная осведомленность постепенно увеличивалась. Благодаря обра- зованию крестьяне могли сознательно участвовать в народной жизни, воспитывать молодое поколение в духе патриотизма. Витос считал образование и культуру основой силы государ- ства и благосостояния его граждан. Деятельность государства в сфере образования привела к формированию гражданина с глубоким чувством патриотизма, сознательного и активного участника коллективной жизни, способного выполнять личные, семейные и профессиональные обязанности и брать на себя ответственность за судьбу государства.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2019, 5, 2
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies