Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Morozowska, M." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-13 z 13
    Tytuł:
    Preliminary studies on seed germination and changes in foliage of Lysimachia vulgaris L. in garden culture
    Autorzy:
    Morozowska, M
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/878139.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Tematy:
    yellow loosestrife
    Primulaceae
    garden culture
    Lysimachia vulgaris
    foliage change
    seed germination
    Opis:
    The evaluation of the viability and germination capacity of Lysimachia vulgaris L. seeds under garden cultivation conditions was done and the study on different number of leaves in whorls on shoots of L. vulgaris was performed. Germination capacity of the examined seeds ranged from 2.8% to 52.6% and differed significantly in dependence of the sowing time, germination conditions and the fact whether or not the seeds underwent the stage of vernalization. L. vulgaris plants with different number of leaves in whorls propagated generatively and vegetatively did not have the same number of leaves on their offspring. Plants with two leaves in whorls were most numerable (60.0-70.0%), three laves in whorls were observed on approx. 30.0% and four leaves on approx. 13.0% of the offspring.
    Źródło:
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika; 2004, 07
    1508-9193
    Pojawia się w:
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genetic variation of cowslip [Primula veris L.] populations [West Poland]
    Autorzy:
    Morozowska, M
    Krzakowa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/57550.pdf
    Data publikacji:
    2003
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Primulaceae
    Polish population
    botany
    Primula veris
    allozyme
    gene flow
    Primula
    genetic differentiation
    Opis:
    Genetic variation of twelve Polish populations of Primula veris L. from western Poland was investigated in respect of six enzyme systems: 6-phosphogluconate dehydrogenase (6PGD), diaphorase (DIA), menadione reductase (MNR), formate dehydrogenase (FDH), isocitrate dehydrogenase (IDH) and glutamate oxaloacetate transaminase (GOT). Only two of them (6PGD and DIA) were polymorphic and all populations were compared according to four loci and eight alleles. For 6PGD only one out of the two detected loci (locus 6PGD-2) was polymorphic and consisted of three alleles a, b and c. For DIA each of two detected loci had two alleles. For 6PGD-2 one population was monomorphic and four populations were monomorphic for DIA-1 and DIA-2. The rest of the populations were polymorphic with low frequency of heterozygotes. The low heterozygosity level, found in the examined populations, was confirmed by high values of the fixation index (F). The level of genetic differentiation among GST populations specified for each polymorphic loci, was equal to 0.045 for 6PGD-2 and had the value of 0.078 for DIA-2 and 0.186 for DIA-1. Nm value for polymorphic loci was 1.10 for DIA-1 and 2.94 for DIA-2, and for 6PGD-2 was 5.33, what indicates some gene flow between the examined populations. The dendrogram constructed on the basis of genotype frequencies showed that the populations were divided into two groups, however the most southern population No. 2 was clearly similar to the northern population No. 8.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2003, 72, 4
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology and anatomy of fruits of Angelica archangelica L. (Apiaceae) and their intraspecific differentiation
    Autorzy:
    Forycka, A.
    Morozowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2049206.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    Angelica archangelica
    Apiaceae
    medicinal plant
    fruit
    anatomy
    chemical composition
    micromorphology
    Angelica
    subsp. archangelica
    subsp. litoralis
    anatomia owoców
    SEM
    mikromorfologia owoców
    Opis:
    Introduction: Angelica archangelica L. (Apiaceae) has a long history of use as a vegetable and medicinal plant. According to the European Pharmacopoeia, the angelica root (Angelica radix) of only one of the subspecies – Angelica archangelica subsp. archangelica (formerly known as Archangelica officinalis) – is used as a source of plant material with documented medicinal properties. Within this species, there are two subspecies that are difficult to classify unambiguously: subsp. archangelica and subsp. litoralis. Objective: The aim of this study was to provide a micromorphological and anatomical description of fruits of A. archangelica and identify new diagnostic characters useful in subspecies identification. Methods: A comparative analysis of the sculpture and internal structure of fruits of the distinguished A. archangelica taxa was conducted, using scanning electron microscopy (SEM). Results: Based on the taxonomic characters in the Apiaceae family, micromorphological and anatomical characteristics of A. archangelica fruits were prepared. Some of the investigated characters, e.g. verrucose sculpture of the oil duct surface and the presence of hooked hairs, exhibited intraspecific differences. Among the anatomical characters, the variation was related to the number and size of the paraendocarpic oil ducts as well as to the thickness of dorsal and commissural mesocarp. Conclusion: SEM examination of fruits of A. archangelica provided a detailed description of their sculptures and several micromorphological and anatomical characters of potential diagnostic value.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2020, 66, 4; 1-13
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Anatomical study of Cornus mas L. and Cornus officinalis Seib. et Zucc. (Cornaceae) endocarps during their development
    Autorzy:
    Morozowska, M.
    Wysakowska, I.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/790553.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Opis:
    Results of anatomical studies on the developing endocarps of Cornus mas and C. officinalis are presented. Formation of an endocarp and anatomical changes in its structure from the flowering stage to fully developed fruits were observed with the use of LM and SEM. In the process of anatomical development of endocarps the formation of two layers, i.e. the inner and the outer endocarp, was observed. Changes in their anatomical structure consisted in a gradual thickening of cell walls and their lignification. The lignification of endocarp cell walls begins in the inner endocarp, it proceeds in the outside parts of the outer endocarp, with an exception of several layers of cells forming the transition zone (circular strand) present on its margin, and finally, almost at the same time, in the rest of the outer endocarp. Cell walls of the cells distinguishing the germinating valves undergo thickening delayed by several days in comparison to other endocarp cells. Thickening of their cell walls starts in cells situated close to the inner endocarp and proceeds to its outer parts, and their lignification is not very intensive. The described scheme of the development and lignification of C. mas and C. officinalis endocarps is similar to that of Prunus cerasus (Rosaceae).
    Źródło:
    Steciana; 2016, 20, 1
    1689-653X
    Pojawia się w:
    Steciana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphological differentiation of Primula veris L. pollen from natural and cultivated populations
    Autorzy:
    Morozowska, M
    Idzikowska, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/58673.pdf
    Data publikacji:
    2004
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    statistical analysis
    Primulaceae
    natural population
    cultivated population
    pollen morphology
    Primula veris
    morphological differentiation
    Opis:
    Micromorphological characterisation and the comparative statistical analysis of the size of Primula veris L. pollen grains collected in three natural and three cultivated populations were done. Observations were carried out with SEM. The obtained measurements were analysed with the use of one-way ANOVA, Kruskal-Wallis Test and the Student-t Test. Pollen grains from long-styled ('pin') flower-morphs were mainly 6 colpate and from shortstyled ('thrum') flower-morphs 8 colpate. Colpi of some grains from 'thrum' flowers were 'sinuous' and 'circular', and they incised into the apocolpium zone. Ornamentation of 'pin' pollen grains was microreticulate, with lumina up to 0.8 μm wide, and for pollen grains from 'thrum' flowers was reticulate and eureticulate with lumina 1.1-1.7 μm wide. In lumina of mesocolpium area some free columellae were observed. Pollen grains from 'thrum' flower-morphs were more variable in size, both in natural and in cultivated populations, than grains from 'pin' flower-morphs. The differences in mean length (P) and breadth (E) of pollen grains from 'thrum' flowers collected in cultivated populations were statistically important (FP = 3.154 for the critical F005 = 3.098; K-We = 7.469 for the critical Test value α=005 = 5.991). Pollen grains from 'thrum' flowers were bigger when coming from plants growing in natural populations (tE = 2.784 for the critical Test value α=005 = 2.001).
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2004, 73, 3
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphological differentiation of pollen of Lysimachia vulgaris L. from Poland
    Autorzy:
    Wronska-Pilarek, D.
    Morozowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/878476.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Źródło:
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika-Steciana; 2009, 13
    1896-1908
    Pojawia się w:
    Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika-Steciana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphological, anatomical and genetic differentiation of Cornus mas, Cornus officinalis and their interspecific hybrid
    Autorzy:
    Morozowska, M.
    Gawronska, B.
    Woznicka, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41111.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Dendrologii PAN
    Opis:
    Cornus mas L., C. officinalis Sieb. et Zucc. and their putative interspecific hybrid specimens were examined in order to describe their morphological, anatomical and genetic differentiation. Petiole length, number of leaf veins, pedicel and bract length, stone size, thickness of pericarp layers, the size and number of locules and the number of cavities were measured. Pedicels and bracts were shown to be significantly longer for C. mas (7.22 and 6.95 mm) and for the putative hybrid (9.11 and 6.61 mm) than for C. officinalis (6.86 and 5.81 mm, respectively). Average values of stone width and thickness, exocarp and mesocarp thickness, the number of cavities in the endocarp obtained for the putative hybrid differed significantly in comparison to C. mas and were similar to C. officinalis. Genotypes of the examined species were evaluated for genetic relationships using random amplified polymorphic DNA (RAPD) markers. Initial screening of the bulks of C. mas and C. officinalis compared with their putative hybrid using 72 decamer random primers resulted in the identification of 24 primers differentiating both species and their putative hybrid and showing reliable polymorphisms. Among a total of 485 amplified fragments, 89.7% were polymorphic, 18.8% were specific to C. mas individuals, and 18.6% were specific to the individuals of C. officinalis. In obtained profiles of the examined hybrid individual specific products absent in the genotypes of both parents were observed. The phylogenetic tree revealed two separate clusters including C. mas and C. officinalis accessions, respectively. The biggest genetic distance was observed for hybrid specimens, although the hybrid belonged to the C. mas cluster.
    Źródło:
    Dendrobiology; 2013, 70
    1641-1307
    Pojawia się w:
    Dendrobiology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Microstructure of fruits and seeds of selected species of Hydrangeaceae (Cornales) and its systematic importance
    Mikrostruktura owoców i nasion wybranych gatunków z Hydrangeaceae (Cornales) i jej znaczenie systematyczne
    Autorzy:
    Morozowska, M.
    Woźnicka, A.
    Kujawa, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11542388.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie. Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie
    Opis:
    The paper presents the results of the study on fruit and seed morphology and anatomy of some chosen species of Hydrangeaceae. Fruit micromorphology, seed shape and size, seed coat pattern, testa thickness, and endosperm cells were investigated in Hydrangea heteromalla, H. paniculata, Philadelphus californicus, P. delavayi, P. incanus, P. inodorus, P. pubescens var. verrucosus, P. tenuifolius, Deutzia compacta, D. rubens, and D. scabra. Differences of potential taxonomic significance were found in the ornamentation of the fruit and the pistil surface in the Hydrangea species. The examined seeds were characterized by reticulate primary sculpture with different size and shape of the testa cells. The protrusive secondary sculpture was observed on the Hydrangea seeds. The seeds of the Philadelphus species were characterized by the rugate secondary sculpture. The seeds of the Deutzia species had sunken secondary sculpture of different patterns and these differentiations are of systematic importance. The endosperm cell walls were very thin in the Hydrangea and Philadelphus seeds, while they were evenly thick in the Deutzia seeds. That difference may be of systematic importance. The average thickness of the two-layered testa was 3.51–11.50 μm. Its inner and outer layers thickness varied from 2.27–9.25 μm and 1.24–4.05 μm, respectively. Most of the differences were found to be significant.
    Mikromorfologia owoców, długość i kształt nasion, skulptura nasion, grubość łupiny nasiennej oraz struktura bielma zostały zbadane dla Hydrangea heteromalla, H. paniculata, Philadelphus californicus, P. delavayi, P. incanus, P. inodorus, P. pubescens var. verrucosus, P. tenuifolius, Deutzia compacta, D. rubens and D. scabra. Wzór urzeźbienia powierzchni owocu i szyjki słupka gatunków z rodzaju Hydrangea jest taksonomicznie istotnie zróżnicowany. Nasiona gatunków Hydrangea różnią się ponadto długością oraz formą wykształcenia bieguna mikropylarnego i chalazalnego. Wtórna skulptura nasion H. heteromalla charakteryzuje się obecnością płytkich zagłębień na brzegach ścian antyklinalnych. Nasiona wszystkich gatunków z rodzaju Philadelphus charakteryzują się siateczkowatym typem skulptury pierwotnej i skulpturą wtórną w postaci delikatnych zmarszczeń. Na nasionach gatunków z rodzaju Deutzia stwierdzono zapadnięty typ skulptury wtórnej o zróżnicowanym wzorze, co uznano za cechę o znaczeniu systematycznym. ściany komórkowe komórek bielma były bardzo cienkie w nasionach gatunków z rodzajów Hydrangea i Philadelphus, natomiast w nasionach gatunków z rodzaju Deutzia były one równomiernie zgrubiałe. Różnice te uznano za cechę istotną systematycznie. àupina nasienna wszystkich zbadanych gatunków jest dwuwarstwowa, a wzajemny stosunek grubości jej warstwy zewnętrznej i wewnętrznej jest zmienny.
    Źródło:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus; 2012, 11, 4; 17-38
    1644-0692
    Pojawia się w:
    Acta Scientiarum Polonorum. Hortorum Cultus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Flora of vascular plants of selected Poznan cemeteries
    Flora roślin naczyniowych wybranych cmentarzy Poznania
    Autorzy:
    Czarna, A.
    Woznicka, A.
    Maj, M.
    Morozowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/28025.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Opis:
    The presence of 395 species of vascular flora at four rarely used cemeteries within the Poznań city was confirmed in 2010. Apart from naturally occurring species, cultivated species were noted equally. Among species appearing spontaneously between the graves, species new for the flora of Poland: Chionodoxa forbesii, Ch. luciliae, Puschkinia scilloides, new for the flora of Wielkopolska: Bidens ferulifolius, Hyacinthoides hispanica and new for the flora of Poznań: Erigeron ramosus, Lilium bulbiferum, Pimpinella nigra, Poa subcaerulea, Veronica hederifolia s.s., were recorded. Names of taxa originating from cultivation are underlined.
    W niniejszej pracy po raz pierwszy opisano i zanalizowano pod kątem przynależności do grup geograficzno- historycznych, socjologiczno-ekologicznych oraz form życiowych florę naczyniową czterech cmentarzy zlokalizowanych na terenie Poznania. Badaniami objęto cmentarz Jeżycki, Górczyński, parafii p. w. Bożego Ciała oraz p.w. Św. Jana Vianneya. Na ich obszarze stwierdzono występowanie 395 gatunków roślin naczyniowych. Występowanie największej liczby gatunków stierdzono na cmentarzu parafii p. w. Bożego Ciała (218 gatunków), a w drugiej kolejności na cmentarzu parafii p.w. Św. Jana Vianneya (210 gatunków). Gatunki roślin naczyniowych stwierdzone na czterech badanych cmentarzach reprezentowały pełne spektrum form życiowych Raunkiaera, przy czym najbardziej liczną grupę stanowiły hemikryptofity. W odniesieniu do klasyfikacji określającej stopień pokrycia roślin naczyniowych występujących na badanych cmentarzach, grupa gatunków o niewielkim, nie przekraczjącym 5% stopniu pokrycia była najliczniejsza, a w odniesieniu do przynależności do grup georafczno-historycznych najliczniejszą grupę stanowiły gatunki rodzime – apofity i spontaneofity. Wśród gatunków występujących spontanicznie poza grobami są gatunki nowe dla flory Polski: Chionodoxa forbesii, Ch. luciliae, Puschkinia scilloides oraz dla fory Wielkopolski: Bidens ferulaefolius, Hyacinthoides hispanica i dla flory Poznania: Erigeron ramosus, Lilium bulbiferum, Pimpinella nigra, Poa subcaerulea, Veronica hederifolia s.s. Wśród starych, uprawianych od lat roślin naczyniowych zaliczonych do „trwałych gatunków cmentarnych” czyli takich, które po posadzeniu na cmentarzu pozostają w dobrej formie, rosną, a nawet rozprzestrzeniają się pomimo braku pielęgnacji (Czarna, 2001), wymienić należy w warstwie zielnej: Aegopodium podagraria, A. podagraria ‘Variegatum’, Aquilegia vulgaris, Asparagus officinalis, Ballota nigra, Bergenia cordifolia, Campanula rapunculoides, Clematis vitalba, Convallaria majalis, Dianthus barbatus, Digitalis purpura, Gagea arvensis, G. pratensis, Galanthus nivalis, Hedera helix, Hemerocallis fulva, Iris germanica, Jovibarba sobolifera, Lamium album, Lilium bulbiferum, Muscari botryoides, Myosotis sylvatica, Narcissus poëticus, Ornithogalum umbellatum, Parthenocissus quinquefolia, Polygonatum multiflorum, Saponaria officinalis, Scilla sibirica, Sedum spurium, Solidago canadensis, Vinca minor, Viola cyanea i V. odorata. Wymienione gatunki są bardzo dobrymi fitoindykatorami starych miejsc pocmentarnych na terenie całej Wielkopolski. Do „trwałych gatunków” wprowadzanych na cmentarze w ostatnich latach zaliczyć należy na czterech zbadanych cmentarzach: Bidens ferulaefolius, Campanula rapunculoides, Dipsacus sylvestris, Erigeron annuus, E. ramosus, Euphorbia marginata, Leucanthemum vulgare, Papaver somniferum, Petunia ×atkinsiana, Solidago canadensis i Tanacetum parthenium. We florze badanych cmentarzy stwierdzono także obecność kilku gatunków, które należą do obecnie najczęściej uprawianych i popularnych roślin rocznych. Należą do nich: Ageratum houstonianum, Begonia semperflorens, Impatiens waleriana, Lobelia erinus, Pelargonium zonale, Salvia splendens, Senecio cineraria, Tagetes patula. W odniesieniu do roślin naczyniowych również współcześnie popularnych, ale rzadko uprawianych na cmentarzach, zanotowano występowanie następujących gatunków roślin: Campanula poscharskyana, Chlorophytum comosum, Chrysanthemum indicum, Dimorphotheca sinuata, Dorotheanthus bellidiformis, Exacum affine, Heliopsis helianthoides, Mesembryanthemum criniflorum, Plectranthus forsteri i Verbena ×hybrida. Wymienione wyżej gatunki należą do roślin nie zimujących w naszym klimacie.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2011, 64, 4
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Vascular flora of selected palace parks in the Wielkopolska region
    Autorzy:
    Nowinska, R.
    Czarna, A.
    Czekalski, M.
    Morozowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/790573.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
    Tematy:
    vascular flora
    synanthropization
    floristic composition
    Alisma x rhicnocarpum
    Asperugo procumbens
    Cardamine flexuosa
    Cardamine hirsuta
    Cerastium macrocarpum
    Geranium molle
    Monotropa hypophagea
    Oxalis corniculata
    Stellaria neglecta
    Vicia dasycarpa
    Acanthus longifolius
    Aegopodium podagraria
    Chaerophyllum aromaticum
    Corydalis cava
    Corydalis intermedia
    Cymbalaria muralis
    Euphorbia amygdaloides
    Gagea minima
    Geranium pyrenaicum
    Geranium sanguineum
    Gypsophila paniculata
    Helianthemum apenninum
    Isopyrum thalictroides
    Lithospermum purpurocaeruleum
    Luzula luzuloides
    Narcissus pseudonarcissus
    Origanum vulgare
    Ornithogalum nutan
    Poa chaixii
    Rudbeckia fulgida
    Telekia speciosa
    Viola cyanea
    palace park
    park
    Wielkopolska region
    Opis:
    The study presents vascular flora, both spontaneous and that coming from former and contemporary plantings found in five palace parks in the Wielkopolska region. Analyses were conducted in the years 2010–2013. A total of 612 vascular plant species were reported. In terms of the floristic composition the park in Wąsowo was the richest (335 species), while the park in Konarzewo was the poorest (133 species). Interesting plants occurring spontaneously in the analysed area include Alisma ×rhicnocarpum, Asperugo procumbens, Cardamine flexuosa, Cardamine hirsuta, Cerastium macrocarpum, Geranium molle, Monotropa hypophagea, Oxalis corniculata, Stellaria neglecta and Vicia dasycarpa. The most interesting species grown or probably purposefully introduced to the parks include Acanthus longifolius, Aegopodium podagraria ‘Variegatum’, Chaerophyllum aromaticum, Corydalis cava, Corydalis intermedia, Cymbalaria muralis, Euphorbia amygdaloides, Gagea minima, Geranium pyrenaicum, Geranium sanguineum, Gypsophilla paniculata, Helianthemum apenninum, Isopyrum thalictroides, Lithospermum purpurocaeruleum, Luzula luzuloides, Narcissus pseudonarcissus, Origanum vulgare, Ornithogalum nutans, Poa chaixii, Rudbeckia fulgida, Telekia speciosa and Viola cyanea.
    Źródło:
    Steciana; 2016, 20, 3
    1689-653X
    Pojawia się w:
    Steciana
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Genome size, leaf, fruit and seed traits-taxonomic tools for species identification in the Genus nasturtium R.Br.
    Autorzy:
    Morozowska, M.
    Czarna, A.
    Jedrzejczyk, I.
    Bocianowski, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19458.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    Flow cytometry estimation of 2C nuclear DNA content of the examined Nasturtium species resulted in taxonomic identification of N. × sterile in eight new localities, N. microphyllum in four new localities and N. officinale in one new locality in western Poland. Scanning electron microscopy proved a few of the micromorphological traits of seeds and fruits (size and shape of cells on the fruit septum surface, their anticlinal walls; secondary sculpture on the outer periclinal walls of cells on the siliqua valve internal surface) to be of taxonomic importance.
    Źródło:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2015, 57, 1
    0001-5296
    Pojawia się w:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of plant growth regulators and explant types on induction and growth of callus of Primula veris L.
    Wpływ regulatorów wzrostu i rodzaju eksplantatów na indukcję kalusa i wzrost pierwiosnka lekarskiego (Primula veris L.)
    Autorzy:
    Morozowska, M.
    Wesolowska, M.
    Glowicka-Woloszyn, R.
    Kosinska, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/72672.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Instytut Włókien Naturalnych i Roślin Zielarskich
    Tematy:
    plant growth
    growth regulator
    explant type
    callus induction
    growth
    callus
    Primula veris
    proliferation
    Opis:
    Primula veris L. (Primulaceae) is a well-known medicinal herb. The callus induction response of three explant types: roots, cotyledons, and hypocotyls of four-week-old cowslip seedlings were evaluated. The highest statistically different callus induction rate was 93.6% and was obtained from root explants on MS medium supplemented with 0.1 mg/l BA and 5.0 mg/l PIC. Calli also appeared on 83.3% of cotyledon explants on MS medium supplemented with 1.0 mg/l BA and 3.5 mg/l 2,4-D and on 81.0% of root explants on MS medium supplemented with 0.1 mg/l KIN and 2.0 mg/l 2,4-D. These values were not statistically different. The average time required for callus initiation was 4 to 6 weeks, however, it depended on the explants type. The most suitable condition for callus proliferation and growth was MS medium with 0.5 mg/l TDZ and 0.1 mg/l NAA, and with 1.0 mg/l BA and 2.0 mg/l or 3.5 mg/l 2,4-D. No light conditions proved to be more favourable for cowslip calli induction and growth.
    Primula veris L. (Primulaceae) to znana roślina lecznicza. Opracowano metodę otrzymywania in vitro tkanki kalusowej z trzech rodzajów eksplantatów: korzeni, liścieni i hypokotyli z czterotygodniowych siewek pierwiosnka lekarskiego. Najwyższy, istotny statystycznie i wynoszący 93,6% indukcji tkanki kalusowej uzyskano z eksplantatów korzeniowych na podłożu Murashige i Skooga (MS) zawierającego 0,1 mg/l BA i 5,0 mg/l PIC. Indukcję kalusa obserwowano także na 83,3% eksplantatów liścieniowych na pożywce MS uzupełnionej 1,0 mg/l BA i 3,5 mg/l 2,4-D oraz na 81,0% eksplantatów korzeniowych na pożywce MS zawierającej 0,1 mg/l KIN i 2,0 mg/l 2,4-D. Średni czas potrzebny do inicjacji kalusa wyniósł 4 do 6 tygodni i zależał od rodzaju eksplantatu. Podłoża MS uzupełnione 0,5 mg/l TDZ i 0,1 mg/l NAA oraz 1,0 mg/l BA i 2,0 mg/l lub 3,5 mg/l 2,4-D okazały się najodpowiedniejszymi dla dalszego rozwoju i wzrostu zregenerowanej tkanki kalusowej. Warunki bez dostępu światła były korzystniejsze dla indukcji i wzrostu tkanki kalusowej pierwiosnka lekarskiego.
    Źródło:
    Herba Polonica; 2013, 59, 3
    0018-0599
    Pojawia się w:
    Herba Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Development of ovule in yellow lupine under conditions of infection with BYMV
    Rozwój zalążka łubinu żółtego w warunkach infekcji roślin BYMV
    Razvitie semjapochki zhjoltogo ljupina v uslovijakh infekcii rastenijj virusom BYMV
    Autorzy:
    Brzezicka-Szymczyk, K.
    Golinowski, W.
    Morozowska, M.
    Garbaczewska, G.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/805170.pdf
    Data publikacji:
    1989
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Opis:
    Przeprowadzono badania mikroskopowe roślin łubinu żółtego porażonego wirusem żółtej mozaiki fasoli (BYMV). Cząstki wirusa stwierdzono w wegetatywnych częściach porażonych roślin oraz w osłonkach zalążka. Wolne od wirusa i struktur cytopatologicznych tyły komórki ośrodka zalążka, makrospora i woreczek zalążkowy. Wydaje się, że opisywane w literaturze porażenie nasion przez BYMV związane jest z przenoszeniem wirusa w łupinie nasiennej.
    Проведены были микроскопные исследования растений жёлтого люпина, поражённого вирусом жёлтой мозаики фасоли (BYMV). Следы вируса были обнаружены в вегетативных частях и в оболочках семяпочки поражённых растений. Чистыми от вируса и цитопатологичѳских структур оказались клетки ядра семяпочки, макроспора и зародышевый мешочек. По всей вероятности обсуждаемое в литературе поражение семян вирусом BYMV связано с переношениѳм вируса в кожуре семени.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 1989, 381
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-13 z 13

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies