Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Leszczyńska, Joanna" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
The determination of potentially allergenicity of selected herbs
Autorzy:
Aninowski, Mateusz
Leszczyńska, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/410475.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Politechnika Łódzka. Wydawnictwo Politechniki Łódzkiej
Tematy:
profilins
Bet v I
Bet v II
ELISA test
Total Extractable Protein
Bradford
Pierce
profiliny
test ELISA
białko całkowicie ekstrahowalne
Opis:
The aim of the research was to compare the content of allergens in herbs from the Lamiaceae (basil, oregano) and Apiaceae (cumin, fennel, parsley, anise, coriander) family. Herbal plants from conventional and organic crops were subjected to research. In the extracts of herbs, the content of protein as well as the content of Bet v I analogs and profilin were determined using the immunoenzymatic indirect method. Protein content in conventional crops determined by the Bradford method ranges between 160-204 mg/g, and Pierce determined between 105-394 mg/g. In samples of organic herbs the results are as follows: Bradford method 149-196 mg/g, and Pierce method 109-333 mg/g. In the case of plants grown using conventional methods, the content of Bet v I analogues, based on a commercial test, ranged from 0.5 to 1.15 μg/g in method I, whereas in the method developed by us from 0.22 to 0.68 μg/g. In herbs from organic farming, the range of results according to the commercial test is 0.86-1.54 mg/g, and use by the test we developed 0.5-0.63 mg/g. The results of profilin content were as follows: in samples grown with conventional methods, they ranged from 1.00 to 18.13 ng/g, while organics - from 3.27 to 12.62 ng/g. The calculated p-value is less than the assumed α = 0.05, – this result is statistically significant. The correlation between the results of the method I and II in both crops is strongly statistically significant.
Źródło:
Biotechnology and Food Science; 2019, 83, 1; 3-11
2084-0136
2299-6818
Pojawia się w:
Biotechnology and Food Science
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fungal sinusitis among patients with chronic rhinosinusitis who underwent endoscopic sinus surgery
Autorzy:
Leszczyńska, Joanna
Stryjewska-Makuch, Grażyna
Lisowska, Grażyna
Kolebacz, Bogdan
Michalak- Kolarz, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1398296.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
fungal sinusitis
fungus ball
allergic fungal sinusitis
Opis:
Introduction: Fungal paranasal sinusitis can be either invasive or noninvasive. Saprophytic infections, fungus balls (FB) and allergic fungal rhinosinusitis are noninvasive (AFR). Materials and methods: The present study examined 521 patients who underwent endoscopic sinus surgery between January 2016 and April 2017 due to chronic paranasal sinusitis at the Department of Laryngology and Laryngological Oncology of the Upper Silesian Medical Centre in Katowice. The aim of the study was to analyze histopathological and microbiological material collected intraoperatively and to determine incidence and type of fungal infections among patients treated for chronic sinusitis. Results: Chronic fungal sinusitis was confirmed in 10 of 521 operated patients. The study group consisted of 9 females and 1 male. Histopathological examination revealed dead mycelium in 5 patients and colonies of Aspergillus spp. in 4, while microbiological examination revealed Candida albicans infection in 1 case. Allergy to inhalant allergens of fungal spores of Alternaria and Penicillium was confirmed in a 73-year-old patient, which, based on the whole clinical presentation, enabled to diagnose chronic allergic fungal sinusitis. The most common location of mycelium was maxillary sinus, followed by sphenoid sinus. Discussion: The most common form of noninvansive fungal sinusitis is the so-called fungus ball, which was also confirmed in our report (95% of the test subjects). AFRS is more likely to occur in warm, moist climates that favor the growth of fungi.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2018, 72, 4; 35-41
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rigid polyurethane foam composites with nut shells
Kompozyty sztywnych pianek poliuretanowych z łupinami orzechów
Autorzy:
Leszczyńska, Milena
Ryszkowska, Joanna
Szczepkowski, Leonard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947318.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
rigid polyurethane foams
natural fillers
nut shells
biocomposites
sztywne pianki poliuretanowe
napełniacze naturalne
łupiny orzechów
biokompozyt
Opis:
Composites of rigid polyurethane foams were manufactured using ground peanut, hazelnut, walnut and pistachio shells. The aim of this study was the development of environmentally-friendly materials as well as investigation of the influence of the chemical structure, size and morphology of the filler particles on the processing parameters of the developed foams as well as their structure and physico-mechanical and thermal properties. The used fillers were precisely characterised, the viscosity of the polyol premixes have been examined and the characteristic times of the foaming processes have been investigated. The developed materials were studied using the differential scanning calorimetry, thermogravimetry, scanning electron microscopy, infrared spectroscopy and by determination of their apparent density, friability, water absorption and dimensional stability. The presented research results indicate that the agro-food industry waste could be a valuable source of raw materials for the production of rigid polyurethane foam composites.
Kompozyty sztywnych pianek poliuretanowych wytwarzano z zastosowaniem rozdrobnionych łupin orzechów: ziemnych, włoskich, laskowych oraz pistacjowych. Celem pracy było otrzymanie materiałów przyjaznych dla środowiska oraz określenie wpływu budowy chemicznej, wymiarów cząstek i morfologii napełniaczy roślinnych na parametry przetwórcze mieszanek oraz na strukturę i właściwości fizyko-mechaniczne i termiczne wytworzonych pianek. Szczegółowo scharakteryzowano zastosowane napełniacze, określono lepkość przedmieszek poliolowych oraz czasy charakterystyczne dla procesu spieniania. Analizy wytworzonych materiałów dokonano z zastosowaniem różnicowej kalorymetrii skaningowej, termograwimetrii, skaningowej mikroskopii elektronowej, spektroskopii w podczerwieni, a także na podstawie wyznaczonej gęstości pozornej, kruchości, chłonności wody i stabilności wymiarowej. Przedstawione wyniki badań wskazują na duże możliwości wykorzystania odpadów przemysłu rolno-spożywczego do wytwarzania kompozytów sztywnych pianek poliuretanowych.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 10; 728-737
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
New amine adducts with carbon dioxide as blowing agents in the production of integral polyurethane foams
Nowe addukty amin z ditlenkiem węgla jako porofory w produkcji integralnych pianek poliuretanowych
Autorzy:
Szczepkowski, Leonard
Ryszkowska, Joanna
Auguścik-Królikowska, Monika
Leszczyńska, Milena
Przekurat, Sylwia
Przekurat, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/947332.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Chemii Przemysłowej
Tematy:
blowing agents
carbon dioxide adducts
integral foams
polyurethane foams
porofory
addukty ditlenku węgla
pianki integralne
pianki poliuretanowe
Opis:
Blowing agents play an important role in the production of cellular polyurethanes. The traditional chemical blowing agent H2O/CO2 did not meet all application requirements. This led to the introduction of physical foaming agents in the 1950–1960s, which were subject to four further modifications due to climatic hazards. The recently introduced new generation of hydrofluoroolefins (HFOs) hydrocarbons is currently in the application assessment and meets the utility and climate requirements for now. Without waiting for a long-term final assessment of this blowing agent group, an attempt was made to introduce carbon dioxide in the form of adducts with aliphatic amines into the foaming process. As example compounds, CO2 adducts with aliphatic hydrocarbons containing also primary, secondary and tertiary nitrogen atoms in the same molecule were used. The synthesis of adducts was carried out by the absorption of carbon dioxide gas in a solution of amines in monoethylene glycol (MEG) and triethanolamine (TELA). The resulting solutions containing 12–16 wt % CO2 were next used in the application-oriented study. Amines regulating the foaming and gelation processes were used for the production of adducts, which allowed the elimination of organometallic gelling additives. Selected adducts were checked during the production of furniture chair seats on an industrial scale, obtaining integral foams in the range of density 190–294 kg/m3 and hardness 22–38 °ShA. In the production process of these foams carried out at PLASTPUR a double-stream foaming machine from Hennecke was used.
Środki porotwórcze odgrywają istotną rolę w produkcji poliuretanów (PUR) komórkowych. Tradycyjny chemiczny środek porotwórczy, jakim jest H2O/CO2, nie spełnia wszystkich wymagań aplikacyjnych, co doprowadziło w latach 1950–1960 do wprowadzania na rynek fizycznych środków spieniających – hydrofluoroolefin (HFO). Jednak ze względu na zagrożenia klimatyczne wynikające z ich stosowania poddawano je kolejnym czterem modyfikacjom. Ostatnio opracowana, nowa IV generacja węglowodorów typu HFO spełnia wymagania użytkowe i klimatyczne i obecnie jest na etapie oceny aplikacyjnej. Nie czekając na ocenę końcową tej grupy poroforów, podjęto próbę wykorzystania do procesu spieniania PUR ditlenku węgla w postaci adduktów z aminami alifatycznymi. Jako związki przykładowe użyto addukty CO2 z węglowodorami alifatycznymi zawierającymi w tej samej cząsteczce także atomy azotu I-rzędowe, II-rzędowe oraz III-rzędowe. Syntezę adduktów prowadzono metodą absorpcji gazowego ditlenku węgla w roztworze amin w glikolu monoetylenowym (MEG) i trójetanoloaminy (TELA). Otrzymane roztwory zawierające 12–16% mas. CO2 stosowano w dalszych badaniach aplikacyjnych. Do wytwarzania adduktów użyto aminy regulujące procesy spieniania i żelowania, co pozwoliło na eliminację metaloorganicznych dodatków żelowania. Wytypowane addukty zastosowano w produkcji w skali przemysłowej siedzisk do krzeseł meblarskich, wytworzonych z pianek integralnych o gęstości z zakresu 190–294 kg/m3 oraz twardości 22–38 °ShA. W procesie otrzymywania tych pianek, przeprowadzonym w firmie PLASTPUR, wykorzystano dwustrumieniową maszynę spieniającą firmy Hennecke.
Źródło:
Polimery; 2020, 65, 10; 681-690
0032-2725
Pojawia się w:
Polimery
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies