Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Kołodziej, Barbara." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Pochówki zwierzęce we wczesnym okresie epoki brązu na terenie Europy środkowo-wschodniej
    ANIMAL BURIALS IN THE EARLY BRONZE AGE IN CENTRAL AND EASTERN EUROPE
    Autorzy:
    Kołodziej, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/497975.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Instytut Archeologii Uniwersytetu Rzeszowskiego. Muzeum Okręgowe w Rzeszowie
    Tematy:
    ANIMAL BURIALS
    EARLY BRONZE AGE
    EAST-CENTRAL EUROPE
    ANIMAL SACRIFICES
    RITUAL PRACTICES
    Opis:
    The animal burials have been discovered in a great quantities throughout the Early Bronze Age over a wide East-Central European area. This phenomenon is a continuation of the Neolithic Age tradition. Animal burials are divided into several different types, however we can distinguish two general forms: individual animal burials and connected with human graves. After consideration of the types of the graves, additional grave goods, orientation of the dead animals, species, number, age and sex of the individuals, and comparison the foregoing data with the consumption habits, Author is convinced of an offering character of this kind of ritual practices.
    Źródło:
    Analecta Archaeologica Ressoviensia; 2010, 5; 141-358
    2084-4409
    Pojawia się w:
    Analecta Archaeologica Ressoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Assessment of Different Doses of Sewage Sludge Application on Virginia Fanpetals Biomass Feedstock Production
    Ocena efektów stosowania różnych dawek osadów ściekowych w produkcji biomasy ślazowca pensylwańskiego
    Autorzy:
    Kołodziej, Barbara
    Antonkiewicz, Jacek
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811578.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
    Tematy:
    biomass yield
    harvest date
    municipal sewage sludge
    propagation
    Sida hermaphrodita Rusby
    plony biomasy
    termin zbioru
    komunalne osady ściekowe
    rozmnażanie
    Opis:
    The objective of this study was to determine the effect of increasing municipal sewage sludge doses on Sida hermaphrodita Rusby (Virginia fanpetals) yielding and bioenergy feedstock characteristics. In a six-year-lasting field experiment two methods of plantation establishment (by roots cuttings and nurse-in-tray plantlets) and three dates of biomass harvesting (autumn, winter and spring one) were additionally tested in climatic conditions of south-eastern Poland. Virginia fanpetals dry yields increased each year and exceeded 20 Mg ha-1 in the second year of culture. Application of 40 Mg ha-1sludge DM resulted in obtaining the highest yield. Similarly the content, uptake and index of bioaccumulation of macronutrients contained in the sludge increased along with increasing its dose. Biomass was characterized by a favorable parameters: net calorific values were in the range of 16.2-16.7 MJ kg-1. The highest energy value of biomass yield was obtained with root cuttings use for plantation establishment, especially in objects with high dose of sludge during autumn harvest. Both, winter and spring harvesting significantly reduced yields, while using root cuttings for plantation establishment gave better yields only during the first three years of plant vegetation, than biomass yields equalized with the ones obtained by plantlets planting.
    Celem badań było określenie wpływu zwiększających się dawek komunalnych osadów ściekowych na plonowanie i cechy jakościowe surowca energetycznego sidy-ślazowca pensylwańskiego (Sida hermaphrodita Rusby). W sześcioletnim doświadczeniu polowym przetestowano dodatkowo dwie metody zakładania plantacji (z sadzonek korzeniowych i rozsady wyprodukowanej w paletach wielokomórkowych) oraz trzy terminy zbioru biomasy (jesienny, zimowy i wiosenny) w warunkach klimatycznych południowo-wschodniej Polski. Plony suchej masy ślazowca pensylwańskiego zwiększały się w kolejnych latach badań przekraczając 20 Mg ha-1w drugim roku uprawy. Zastosowanie 40 Mg sm osadu ha-1spowodowało uzyskanie najwyższych plonów biomasy. Notowano również zwiększenie zawartości, pobrania i wartości indeksu bioakumulacji makroelementów zawartych w osadach wraz ze zwiększaniem ich dawki. Biomasa ślazowca charakteryzowała się korzystnymi cechami: jej wartość opałowa mieściła się w przedziale 16,2-16,7 MJ kg-1. Największą wartość energetyczną plonu biomasy uzyskano przy zastosowaniu sadzonek korzeniowych do zakładania plantacji, zwłaszcza na obiektach z aplikacją wysokich dawek osadu i podczas jesiennych zbiorów biomasy. Zarówno podczas zbioru zimowego, jak i wiosennego notowano istotne zmniejszenie plonów biomasy sidy, a wykorzystanie sadzonek korzeniowych do założenia plantacji wiązało się z lepszym plonowaniem tylko w pierwszych trzech latach wegetacji roślin, w okresie późniejszym plonowanie roślin było podobne jak na obiektach z wysadzaniem rozsady.
    Źródło:
    Rocznik Ochrona Środowiska; 2020, Tom 22, cz. 1; 488-513
    1506-218X
    Pojawia się w:
    Rocznik Ochrona Środowiska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Most frequent injuries and their causes in Ultimate Frisbee players
    Autorzy:
    Kołodziej, Gabriela
    Jandziś, Sławomir
    Kołodziej, Krzysztof
    Skubal, Anna
    Cyran-Grzebyk, Barbara
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/454898.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    injury
    Ultimate Frisbee
    sport
    Opis:
    Introduction. Media publicity of sports and increased training have pushed the limits of the human body and have correspondingly led to an increase in the number of sports injuries. Incorrect play techniques, inadequate warm-up and other factors often lead to an increase in the number of injuries in Ultimate Frisbee. Aim. Assessment of the impact of gender, age and training experience on the incidence of injuries in Ultimate Frisbee. Material and methods. 110 people aged 16 to 35, regularly practising Ultimate Frisbee were included in the study. Of the 110 participants, 36 were women and 74 were men. The results were obtained by means of a questionnaire prepared by the authors which concerned sociodemographic data and questions about sports injuries. The incidence of injuries was analyzed in terms of the training experience, gender and age of the respondents. Statistical analysis was performed using STATISTICA 13.1. Results. Our research showed a relationship between sex and the site and type of injury. Age affects the main cause of the injury, and training experience influences the site and type of injury (p <0.05). The largest group of respondents were people training Ultimate Frisbee at least 3-4 times a week (62.73%). Conclusion. Sex and the training experience have a significant impact on the site and type of injury. The main cause of the injury depends on age; in the study group the most common cause of injury occurred when respondents were not complying with the rules and technique of the game.
    Źródło:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine; 2017, 4; 315-321
    2544-2406
    2544-1361
    Pojawia się w:
    European Journal of Clinical and Experimental Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Return to physical activity after the surgical treatment of distal biceps tendon tears
    Powrót do aktywności fizycznej po leczeniu operacyjnym zerwanego przyczepu dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
    Autorzy:
    Wójtowicz, Maria
    Ciechanowicz, Dawid
    Ufnalska, Barbara
    Rękawek, Krzysztof
    Kołodziej, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/20311516.pdf
    Data publikacji:
    2023-11-20
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    biceps tear
    distal biceps surgery
    return to sport
    physical activity
    sports injuries
    zerwanie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
    chirurgiczna rekonstrukcja ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia
    powrót do sportu
    aktywność fizyczna
    urazy sportowe
    Opis:
    Introduction. Distal biceps tendon tears remain relatively rare, representing 3% of all biceps injuries and having an incidence of 1.2 per 100,000. A distal biceps tendon tear is usually caused by an eccentric load to a flexed elbow and despite mostly affecting 40-50-year-old men, it also occurs in physically active patients at a younger age. Aim. The purpose of this study was to analyze whether physically active patients return to a pre-injury level of activity after the surgical reconstruction of distal biceps tendon tears. Materials and methods. The study included 20 patients treated surgically due to distal biceps tendon tears. The data from patients’ medical histories were analyzed. The post operative outcome and the level of physical activity was assessed using the Author’s Physical Activity Questionnaire (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) and QuickDASH. A follow-up was conducted on average after 45.8 (±14.52) months. Results. All patients reported that they had returned to their pre-injury physical activity after surgery. Sixteen patients (80%) reached a pre-injury activity level, while 4 (20%) were unable to return to the same activity level. The reasons included fear of re-injury (n=4) and pain in the operated limb during physical activity (n = 2). The most common physical activities were: weightlifting (n = 11, 55%) and martial arts (n = 6, 30%). Patients before the injury undertook physical exercise 4.32 (±1.67) times a week, and post-injury 3.84 (±1.95) times a week (p = 0.035). The median time spent doing physical activity during the week decreased from 360 (IQR, 285-450) minutes pre-injury to 300 (IQR, 180-420) minutes post-surgery (p = 0.028). The patients started returning to training sessions on average 12.05 (±10.65) weeks after surgical treatment and a full return to physical activity was observed after 36 (±33.87) weeks. In the Oxford Elbow Score, the average score was 46.74 (±2.2), while the QuickDASH score was 1.58 (range, 0-6.8). Conclusions. The surgical treatment of a distal biceps tendon tear allows patients to return to physical activity in most cases.
    Wstęp. Zerwanie dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia zdarza się stosunkowo rzadko, stanowi 3% wszystkich urazów bicepsa i występuje z częstością 1,2 na 100 000. Zerwanie dystalnego ścięgna bicepsa jest zwykle spowodowane ekscentrycznym obciążeniem w zgięciu stawu łokciowego. Dotyczy głównie mężczyzn w wieku 40-50 lat, ale występuje również u aktywnych fizycznie pacjentów w młodszym wieku. Cel. Celem badań była analiza fizycznej aktywności chorych po chirurgicznej rekonstrukcji zerwanego dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Materiał i metody. Badaniem zostało objętych 20 pacjentów leczonych operacyjnie z powodu zerwania dystalnego ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia. Analizie poddano dane z historii chorób pacjentów. Wyniki pooperacyjne i poziom aktywności fizycznej oceniano za pomocą Autorskiego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (APAQ), Oxford Elbow Score (OES) i QuickDASH. Okres obserwacji wynosił średnio 45,8 (±14,52) miesięcy. Wyniki. Wszyscy pacjenci zgłosili, że po operacji powrócili do aktywności fizycznej sprzed urazu. Szesnastu pacjentów (80%) osiągnęło poziom aktywności sprzed urazu, 4 (20%) nie było w stanie osiągnąć poziomu aktywności fizycznej sprzed urazu. Przyczynami były: strach przed ponownym urazem (n = 4) oraz ból operowanej kończyny w czasie aktywności fizycznej (n = 2). Najczęstszymi aktywnościami fizycznymi podejmowanymi przez pacjentów były: podnoszenie ciężarów (n = 11, 55%) i sztuki walki (n = 6, 30%). Pacjenci przed urazem podejmowali aktywność fizyczną 4,32 (±1,67) razy w tygodniu, a po urazie 3,84 (±1,95) razy w tygodniu (p = 0,035). Mediana czasu spędzonego na aktywności fizycznej w ciągu tygodnia zmniejszyła się z 360 (IQR, 285-450) minut przed urazem do 300 (IQR, 180-420) minut po operacji (p = 0,028). Pacjenci rozpoczynali powrót do treningów średnio 12,05 (±10,65) tygodni po zabiegu operacyjnym, natomiast pełny powrót do aktywności fizycznej zaobserwowano po 36 (±33,87) tygodniach. W skali Oxford Elbow Score średni wynik wyniósł 46,74 (±2,2), natomiast w skali QuickDASH 1,58 (zakres, 0-6,8). Wnioski. Chirurgiczne leczenie dystalnego zerwania ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia w większości przypadków pozwala pacjentom na powrót do aktywności fizycznej.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 4; 172-177
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The impact of preoperative cardiology consultation on the surgical treatment of patients with proximal femur fractures
    Wpływ przedoperacyjnej konsultacji kardiologicznej na leczenie pacjentów ze złamaniami bliższego końca kości udowej
    Autorzy:
    Ciechanowicz, Dawid
    Wójtowicz, Maria
    Ufnalska, Barbara
    Głodek, Paweł
    Ruszkowska, Hanna
    Kołodziej, Łukasz
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2191594.pdf
    Data publikacji:
    2022-09-30
    Wydawca:
    Wydawnictwo Exemplum
    Tematy:
    proximal femur fracture
    delay in treatment
    trochanter fracture
    preoperative cardiology consultation
    złamanie części bliższej kości udowej
    opóźnienie w leczeniu
    złamanie przezkrętarzowe
    przedoperacyjna konsultacja kardiologiczna
    Opis:
    Introduction. Proximal femur fractures are a common problem in the geriatric population. Moreover, due to numerous comorbidities, the choice of the appropriate form of treatment requires a cardiology consultation. Aim. Therefore, the aim of this study is to analyze whether these consultations have a significant impact on the treatment of patients with proximal femoral fractures. Materials and methods. A total number of 158 patients with a mean age of 81.3 (range, 56-98), treated for femoral neck and trochanteric fractures were enrolled in a retrospective study. Data from the patient’s treatment history were used for the study, such as: age, hospital admission date, cardiological consultation date, surgery date, discharge date or date of death. Results. Patients without cardiology consultation stayed in hospital on average 3.97 days shorter (p = 0.0011) and had surgery on average 2.89 days earlier (p = 0.000001) than patients with an arranged consultation. The percentage of deaths in both groups was similar: 6.1% and 7.1% (p = 0.70068). Spinal anesthesia was mainly performed by anesthesiologists in the group with consultation (64.3%) and without consultation (83.8%) (p = 0.442). More cases with a consultation were disqualified from surgery: 18.8% vs. 2.9% (p = 0.00357). Among the patients with an ordered cardiological consultation, 53.6% had surgery > 48 hours after admission compared to 26.2% patients without consultation (p = 0.0002). Conclusions. Cardiological consultations extend the length of stay in hospital and delay surgical treatment, but do not affect the choice of anesthesia. However, consultation in some cases may help in the proper qualification and disqualification from surgery.
    Wstęp. Złamania bliższego końca kości udowej stanowią częsty problem w populacji geriatrycznej. Ponadto, ze względu na dużą liczbę chorób współistniejących, wybór metody leczenia operacyjnego wymaga niejednokrotnie konsultacji kardiologicznej. Cel. W związku z powyższym, celem niniejszej pracy jest analiza, czy konsultacje mają istotny wpływ na proces leczenia pacjentów ze złamaniami bliższego odcinka kości udowej. Materiał i metody. Do retrospektywnego badania zostało włączonych 158 pacjentów z średnią wieku 81,3 zakres, 56-98) lat, leczeni z powodu złamań części bliższej kości udowej. W badaniu wykorzystano dane z historii choroby: wiek, data przyjęcia do szpitala, data konsultacji kardiologicznej, data operacji oraz data wypisu ze szpitala lub zgonu. Wyniki. Pacjenci, którzy nie byli konsultowani kardiologicznie przebywali w szpitalu średnio 3,97 dni krócej (p = 0,011) i mieli operację średnio 2,89 dni wcześniej (p = 0,000001), niż pacjenci ze zleconą konsultacją. Odsetek zgonów w obu grupach był zbliżony: 6,1% i 7,1% (p = 0,70068). Anestezjolodzy wybierali głównie znieczulenie podpajęczynówkowe zarówno u pacjentów z konsultacją (64,3%) jak i bez konsultacji (83,8%) (p = 0,442). Więcej pacjentów z konsultacją zostało zdyskwalifikowanych z operacji: 18,8% vs 2,9% (p = 0,00357). Wśród pacjentów, u których zlecono konsultację kardiologiczną, 53,6% przeszło operację > 48 godzin po przyjęciu w porównaniu z 26,2% pacjentami bez konsultacji (p = 0,0002). Wnioski. Konsultacje kardiologiczne wydłużają czas pobytu w szpitalu i opóźniają leczenie operacyjne, ale nie wpływają na wybór znieczulenia. Jednakże, konsultacja w niektórych przypadkach, może pomóc we właściwej kwalifikacji i dyskwalifikacji z leczenia operacyjnego.
    Źródło:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 3; 99-104
    0009-479X
    2956-4719
    Pojawia się w:
    Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies