Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Jelonek, E." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Could lower leg Wartenberg test be used as a predictor of restrictions in temporomandibular joint movements in CP patients
Autorzy:
Syczewska, M.
Szczerbik, E.
Graff, K.
Olczak-Kowalczyk, D.
Dąbrowska-Gontarczyk, A.
Kalinowska, M.
Jelonek, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/306690.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
spastyczność
staw skroniowo-żuchwowy
Zebris
spasticity
temporomandibular joint
Wartenberg test
Opis:
Purpose: Patients with spasticity suffer not only from neurological problems but also from various dentistry problems due to spasticity of the jaw muscles. Measurements of motion in temporomandibular joints should reflect the amount of abnormal muscle tone of these muscles. The aim of this study was to find out if the measurements of temporomandibular joint movements performed with the ultrasound Zebris device are different in cerebral palsy patients than in healthy subjects; and to find out if the information on the degree of spasticity in the lower legs provided by the Wartenberg test could be used to predict the degree of spasticty in the jaw muscles. Method: Twenty five healthy subjects and 25 cerebral palsy patients participated in the study. Two types of measurements were performed: temporomandibular movements measured with Zebris device, and instrumented Wartenberg test. Results: The laterotrusion and opening movements are different in CP patients than in healthy subjects. Laterotrusion movement correlates with velocity measured during the Wartenberg test. Conclusion: This finding suggests that high spasticity in the lower legs could indicate jaw movement restrictions in CP patients.
Źródło:
Acta of Bioengineering and Biomechanics; 2016, 18, 2; 3-7
1509-409X
2450-6303
Pojawia się w:
Acta of Bioengineering and Biomechanics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The use of Advanced Oxidation Processes (AOP) for the treatment of landfill leachate
Wykorzystanie zaawansowanych metod utleniania (AOP) do oczyszczania odcieków składowiskowych
Autorzy:
Jelonek, P.
Neczaj, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/297705.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Częstochowska. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej
Tematy:
odcieki składowiskowe
zaawansowane metody utleniania
AOP
zwiększenie biodegradowalności
landfill leachate
advanced oxidation processes
biodegradability enhancement
Opis:
Formation of leachate poses a problem closely related to the use of landfill sites. Landfill leachate is a wastewater, which as a result of permeation elutes mineral and organic compounds from a bed. Due to its diverse composition, both physical and chemical, it is necessary to purify the leachate before its discharge into drains or a natural receiver. The following article shows that there is a variety of pollutants in municipal landfill leachate. It also presents the dependency existing between the age of a landfill site, and the concentration of pollutants in leachate, as well as how it affects biodegradation of contaminants. There were discussed various methods to purify leachate and the physical, chemical, physico- -chemical and biochemical processes were compared. Comparing these processes, many factors were taken into account: the efficiency and effectiveness of the processes, their side effects, the costs, the amount of energy that is required for a process to take place, reaction dynamics, and more. A successful purification of leachate with use of a single process unit is not possible. Therefore, there are used hybrid systems that combine biological methods of physico-chemical processes, especially the advanced oxidation processes. The most important among the chemical processes used for treatment of leachate are Advanced Oxidation Processes - AOP. Advanced oxidation processes are divided into chemical and photochemical oxidation. The most commonly used methods include oxidation with ozone and hydrogen peroxide and Fenton's reagent oxidation. Processes using ozone are usually employed as the third stage of landfill leachate treatment. This process allows discharge of the leachate into a receiver. The largest decreases in the number of pollutants are obtained using combined processes. Some of the best effects were observed after employment of oxidation both with ozone and hydrogen peroxide, helping to additionally enhance this process photocatalytically. AOP proved to be the most effective method of treatment of waste water that contains organic products (waste water from chemical and agrochemical industries, textiles, paints, dyes). More conventional techniques cannot be used to treat such compounds because of their high chemical stability and low biodegradability. There was also performed a literature review in the field of biological, physical and chemical purification methods of landfill leachate.
Problemem ściśle związanym z użytkowaniem składowiska odpadów komunalnych jest powstawanie odcieków oraz konieczność ich oczyszczania. Odcieki składowiskowe są wodami odpadowymi, które w wyniku przenikania przez złoże wymywają z niego związki mineralne i organiczne. Ze względu na różnorodny skład zarówno fizyczny, jak i chemiczny istnieje konieczność ich oczyszczenia przed odprowadzeniem do odbiornika naturalnego bądź kanalizacji. Liczba i różnorodność związków chemicznych, jakie występują w odciekach, jest ogromna, a ich pełna identyfikacja praktycznie niemożliwa. W artykule omówiono zależność, jaka występuje między wiekiem składowiska a stężeniem zanieczyszczeń w odciekach, a także, jak powyższa zależność wpływa na biodegradację zanieczyszczeń. Do oczyszczania odcieków z młodych składowisk można stosować metody biologiczne z uwagi na znaczne stężenie zanieczyszczeń podatnych na biodegradację. Do usuwania zanieczyszczeń trudno rozkładalnych, znajdujących się w odciekach ze składowisk ustabilizowanych, zastosowanie znajdują różnorodne metody fizyczne i chemiczne. Przy doborze odpowiedniej metody oczyszczania odcieków ze składowisk odpadów komunalnych należy przeprowadzić wnikliwą analizę ich właściwości fizycznych i chemicznych. Należy ponadto rozpatrzyć technologie składowania odpadów, rodzaje składowanych odpadów, jakość i ilość odcieków, jakie powstają, oraz wielkość składowiska. Trzeba również uwzględnić przewidywany czas eksploatacji składowiska, jak również wymogi prawne, pozwalające na odprowadzenie uprzednio oczyszczonych odcieków do odbiornika. Prowadzone od wielu lat badania ukazują, iż niemożliwe jest dobre oczyszczenie odcieków, kiedy stosuje się jeden proces jednostkowy. Zwykle wykorzystuje się do tego celu układy hybrydowe, które łączą metody biologiczne z procesami fizyczno-chemicznymi: procesy zaawansowanego utleniania, metody membranowe bądź procesy sorpcji na węglu aktywnym. Coraz większą uwagę skupia się na wykorzystaniu zaawansowanych procesów utleniania - AOP (Advanced Oxidation Processes) do oczyszczania ścieków o niewielkiej podatności na biodegradację. Cechą, która wyróżnia te procesy, jest czynnik utleniający. Czynnikami utleniającymi są bardzo reaktywne rodniki hydroksylowe. Posiadają one wysoki potencjał utleniająco- redukcyjny, dzięki czemu są zdolne do utleniania związków organicznych. Procesy AOP prowadzą do mineralizacji zanieczyszczeń, polegającej na utlenieniu zanieczyszczenia do dwutlenku węgla, wody i nieorganicznych związków. Zastosowanie AOP jako obróbki wstępnej, wspomagającej oczyszczanie biologiczne, powoduje, że procesy te są efektywne i opłacalne z punktu widzenia ekonomicznego. Do najczęściej stosowanych metod chemicznych zaliczamy utlenianie ozonem, nadtlenkiem wodoru oraz utlenianie odczynnikiem Fentona. Ozonowanie stosuje się najczęściej jako trzeci stopień oczyszczania odcieków wysypiskowych. Metody zaawansowanego utleniania wydają się obiecującą alternatywą dla konwencjonalnych sposobów postępowania z odciekami ze składowisk odpadów komunalnych. Niemniej jednak wysoki koszt technologii AOP oraz nie do końca poznany mechanizm reakcji chemicznych i fizycznych wymaga wciąż prowadzenia dodatkowych badań naukowych.
Źródło:
Inżynieria i Ochrona Środowiska; 2012, 15, 2; 203-217
1505-3695
2391-7253
Pojawia się w:
Inżynieria i Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Influence Of The Way Of Alumina Addition On Properties Improvement Of 3YSZ Material
Wpływ sposobu wprowadzenia tlenku glinu na poprawę właściwości materiału 3YSZ
Autorzy:
Drożdż, E.
Jelonek, M.
Wyrwa, J.
Rękas, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/958231.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
composite materials
ionic conductivity
tetragonal zirconia
IT-SOFC anode
materiały kompozytowe
przewodnictwo jonowe
tetragonalny tlenek cyrkonu
anoda IT-SOFC
Opis:
Yttria-stabilized zirconia (YSZ) is the best known ceramic-oxide material employed as a component of either solid electrolyte or anode cermet material for intermediate solid oxide fuel cell (IT - SOFC). The properties of traditionally produced (by mechanical mixing of oxides) Al2O3/3YSZ composite with the same composition materials obtained by citrate and impregnation methods and with properties of pure tetragonal zirconia (3YSZ) were compared. The materials were characterised by X-ray diffraction, SEM observations with EDX analysis, density and impedance spectroscopy measurements. The results shown that Al2O3/3YSZ composites reveals higher conductivity than pure 3YSZ and that addition of alumina (regardless of methods) improve electric properties of resulting materials. Taking into account application of this materials as anode in IT-SOFC the determined values of energy activation of conductivity and microstructural properties of composites show that materials obtained by citric method are the most promising.
Tlenek cyrkonu (IV) stabilizowany itrem (YSZ) jest jednym z najlepiej poznanych tlenkowych materiałów ceramicznych stosowanych jako składnik zarówno elektrolitów stałych jaki i materiałów anodowych dla stałotlenkowych ogniw paliwowych (SOFC). W pracy zostały porównane właściwości tradycyjnie produkowanego (poprzez mechaniczne mieszanie tlenków) kompozytu Al2O3/3YSZ z właściwościami analogicznych materiałów wytworzonych metodą cytrynianową oraz impregnacji oraz z właściwościami czystego 3YSZ. Otrzymane materiały badano metodami dyfrakcji rentgenowskiej, skaningowej mikroskopii elektronowej (SEM) z jednoczesną analizą EDX, spektroskopii impedancyjnej oraz wykonano analizę gęstości próbek. Wyniki badań pokazały iż niezależnie od sposobu wprowadzenia Al2O3 do układu, kompozyty Al2O3/3YSZ wykazują wyższe przewodnictwo niż czysty 3YSZ. Ponadto stwierdzono, biorąc pod uwagę możliwość zastosowania badanych materiałów jako materiał anodowy w IT-SOFC, iż najbardziej obiecujące właściwości mikrostrukturalne oraz elektryczne posiadają materiały kompozytowe otrzymane metodą cytrynianową.
Źródło:
Archives of Metallurgy and Materials; 2015, 60, 2A; 999-1002
1733-3490
Pojawia się w:
Archives of Metallurgy and Materials
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies