- Tytuł:
-
Refusing to Smeli the Roses: American Feminism as a Rhetorical Practice
O odmowie wąchania róż: feminizm amerykański jako praktyka retoryczna - Autorzy:
- Graff, Agnieszka
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/1926915.pdf
- Data publikacji:
- 2004-12-30
- Wydawca:
- Uniwersytet Opolski
- Opis:
- Dlaczego w tradycji retorycznej amerykańskiego feminizmu tak wiele uwagi poświęca się językowi i co z tego wynika? Ruch kobiecy sam postrzega się w kategoriach językowych, jako „głos przerywający ciszę". W jego metaforycznej auto-narracji grupa kobiet osiąga świadomość wspólnoty losu poprzez rozmowę, dochodzi do politycznego „przebudzenia" i „przełamania milczenia". Ta wizja, ukazująca mowę jako działanie, stanowi oś feministycznej tożsamości, łącząc feminizm liberalny z radykalnym. Celem jest przedefiniowanie kategorii prywatne i publiczne oraz nazwanie na nowo społecznej rzeczywistości, tak by ukazać jej represyjność wobec kobiet. Druga część artykułu dotyczy słowa seksizm, w zestawieniu z rywalami (dyskryminacja, szowinizm) i pierwowzorem (rasizm). Kluczem jest specyficznie rozumiana kategoria polityczności, którą feministki starają się wprowadzić do głównego nurtu kultury. Wyraz seksizm się przyjął, powstaje jednak pytanie o mechanizm „wchłaniania" radykalnych idei przez tradycyjną kulturę: na ile zmienia się kultura, a na ile sens przyjmowanych słów. Część trzecia odnosi się do zarzutu, iż zainteresowanie językiem to współczesna choroba ruchu kobiecego, który powinien "zająć się wąchaniem róż, zamiast martwić się, jakie nadać im imiona." Meta-językowość jest integralną częścią tradycji feministycznej , a nie wynaturzeniem. Widać ją w już w Deklaracji Sentymentów z Seneca Falis (1848): jej Preambula to ironiczna przeróbka Preambuły Deklaracji Niepodleglości, wskazująca na wpisaną w język oryginału męską perspektywę. Feministyczna strategia retoryczna, polegająca na ukazywaniu na nowo dobrze znanej rzeczywistości, odpowiada zjawisku poetyckiemu opisanemu przez Szkłowskiego jako 'udziwnienie'. W konkluzjach pada pytanie o problem wyczerpania retoryki, która w znacznym stopniu opiera się na wizji przełomu, zdziwienia i przebudzenia.
- Źródło:
-
Stylistyka; 2004, 13; 155-169
1230-2287
2545-1669 - Pojawia się w:
- Stylistyka
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł