Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Czecior, Eugeniusz" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Serum concentration of total sialic acids in patients with primary laryngeal carcinoma
Poziom całkowitego kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z pierwotnym rakiem krtani
Autorzy:
Bronikowska, Izabela
Świętochowska, Elżbieta
Morawski, Robert
Ścierski, Wojciech
Czecior, Eugeniusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27320993.pdf
Data publikacji:
2022-11-23
Wydawca:
Index Copernicus International
Tematy:
markers in laryngeal cancer
N-acetyl-5-neuraminic acid
sialic acids
squamous cell carcinoma of the larynx
kwas N-acetylo-5-neuraminowy
kwas sjalowy
markery raka krtani
rak płaskonabłonkowy krtani
Opis:
Aim: The aim of the study was to evaluate serum concentrations of total sialic acids (TSA) in patients with squamous cell carcinoma of the larynx preoperatively and 4 years postoperatively and to compare the results with the serum concentration of sialic acids in patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Material and methods: The study comprised 52 patients with squamous cell carcinoma of the larynx and 25 patients with non-neoplastic laryngeal lesions. Serum TSA concentrations were assessed in all patients preoperatively. 4 years after surgery, serum TSA concentrations were assessed again in 21 patients from the study group in whom recurrence was not detected. Results: Significantly higher serum concentrations of TSA were found in patients with laryngeal cancer compared to the control group (P < 0.05). Changes in TSA concentrations in the study group depended only on cancer grade (G). Significantly higher TSA concentrations were found in G3 patients. Such a relationship was not found for other parameters assessed. Alcohol consumption was the only important factor that affected TSA concentration in the control group. Significantly higher TSA concentrations were found in patients who admitted alcohol abuse. Significantly lower TSA concentrations were observed in patients with laryngeal cancer who were assessed 4 years postoperatively (P < 0.05). Conclusion: Serum concentration of TSA was increased significantly in laryngeal cancer and decreased significantly after several years of successful treatment. Further studies are warranted to assess the possibility of using sialic acids as a marker or target for immunotherapy.
Cel: Celem pracy była ocena poziomu całkowitego kwasu sjalowego (TSA) w surowicy pacjentów z rakiem płaskonabłonkowym krtani przed leczeniem operacyjnym oraz 4 lata po leczeniu operacyjnym, a także porównanie uzyskanych wyników z poziomami kwasu sjalowego w surowicy pacjentów z nienowotworowymi zmianami w obrębie krtani. Materiał i metody: Badaniem objęto 52 pacjentów z płaskonabłonkowym rakiem krtani oraz 25 chorych z nienowotworowymi zmianami w krtani. U wszystkich pacjentów dokonano pomiaru stężenia TSA w surowicy przed leczeniem chirurgicznym. Po upływie 4 lat od leczenia chirurgicznego dokonano ponownej oceny poziomu TSA w surowicy 21 pacjentów z grupy badanej, u których nie stwierdzono nawrotu choroby. Wyniki: Zaobserwowano istotnie wyższe stężenia TSA w surowicy pacjentów z rakiem krtani, w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej (p<0,05). Zmiany w stężeniach TSA w grupie badanej zależały jedynie od stopnia złośliwości nowotworu (G). Istotnie wyższe stężenia TSA odnotowano u pacjentów z nowotworami stopnia G3. Nie stwierdzono jednak podobnej zależności dla pozostałych ocenianych parametrów. Jedynym istotnym czynnikiem wpływającym na stężenie TSA było spożywanie alkoholu. Istotnie wyższe stężenia TSA obserwowano u pacjentów przyznających się do nadużywania alkoholu. U pacjentów z rakiem krtani, badanych 4 lata po leczeniu chirurgicznym, stwierdzono znaczne obniżenie stężeń TSA (p <0,05). Wnioski: Stężenie TSA w surowicy ulega znacznemu zwiększeniu w przebiegu raka krtani i znacznie obniża się w ciągu kilku lat od zastosowania skutecznego leczenia. Ocena możliwości wykorzystywania kwasu sjalowego jako markera lub punktu uchwytu immunoterapii wymaga przeprowadzenia dalszych badań.
Źródło:
Polish Journal of Otolaryngology; 2023, 77, 2; 12-17
0030-6657
2300-8423
Pojawia się w:
Polish Journal of Otolaryngology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
What do we know about Kimura disease?
Co powinniśmy wiedzieć o chorobie Kimury?
Autorzy:
Mrówka-Kata, Katarzyna
Pilarz, Łukasz B.
Stęplewska, Katarzyna
Gabriel, Andrzej
Czecior, Eugeniusz
Bronikowska, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1034840.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
kimura’s disease
disease management
treatment
choroba kimury
przebieg choroby
leczenie
Opis:
This article describes Kimura’s disease as a rare case of lymphadenitis and reviews its epidemiology, clinical aspects, diagnosis and treatment methods. The role of surgical procedures was also underlined. Kimura disease is a rare and benign chronic inflammatory soft tissue disorder of unknown origin. The definitive histological description was published by Kimura et al. in 1948 and henceforth, the disease has born his name. Since that time, there has been a gradual increase in the number of reports. While most cases of Kimura disease have originated in China, Japan or Southeast Asia, there have been sporadic case reports from Europe and America. The data suggest that Kimura’s disease should be included in the list of differential diagnoses for all neck lymph node involvements. If a otolaryngologist maintains a high index of suspicion, an early diagnosis can be made to contribute to a more successful outcome of the disease.
Artykuł opisuje chorobę Kimury – rzadką przyczynę limfadenopatii, jej epidemiologię, objawy kliniczne, diagnostykę i leczenie, w tym leczenie chirurgiczne. Choroba Kimury jest rzadkim, łagodnym, przewlekłym zapaleniem tkanki łącznej nieznanego pochodzenia. Cechy histologiczne tej choroby zostały po raz pierwszy opisane przez Kimurę i wsp. w 1948 r. i nazwane jego nazwiskiem. Większość przypadków choroby Kimury pochodzi z Chin, Japonii bądź południowo-wschodniej Azji, natomiast nieliczne z Europy i Ameryki. Obraz kliniczny choroby nakazuje uwzględnienie jej w diagnostyce różnicowej powiększenia węzłów chłonnych szyi. Daje to możliwość pomyślnego wyleczenia.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2013, 67, 1; 47-51
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies