Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Brola, Waldemar." wg kryterium: Autor

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    Contemporary methods in the evaluation of activities in daily living with Alzheimer disease
    Aktualne metody oceny czynności Ŝycia codziennego w chorobie Alzheimera
    Autorzy:
    Opara, Józef
    Brola, Waldemar
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1963029.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    ADL
    Activities of Daily Living
    Alzheimer Disease
    disability
    instrumental ADL scales
    choroba Alzheimera
    czynności Ŝycia codziennego
    Opis:
    Alzheimer disease is known for placing a great burden on caregivers which include the social, psychological, physical and/or economic aspects. The disease diminishes patients` independence in activities of daily living (ADL). Home care is usually preferred by patients and families. The role of the main caregiver is often taken by the spouse or a close relative. Dementia caregivers are subject to high rates of physical and mental disorders. ADL scales are useful for the evaluation of patients` capacity and their needs for care and burden. Those scales enable one also to arrive ar the outcome measure of rehabilitation. One can divide them into three parts: universal (generic) basic ADL scales, basic scales which are specific for Alzheimer disease and instrumental - extended (expanded) ADL scales. In this paper the most commonly used scales evaluating activities of daily living in Alzheimer disease, including as equally basic as well as instrumental ADL scales, have been presented. Due to the systematic review we were able to present their psychometric properties: content validity, internal consistency, construct validity, criterion validity, reliability, responsiveness, floor-and ceiling effects, and interpretability. Those scales that received positive ratings have been presented.
    Starzenie się społeczeństw doprowadzi do wzrostu zapadalności na chorobę Alzheimera. W zaawansowanym stadium choroba uniemożliwia samodzielne wykonywanie nawet prostych czynności codziennych i osoba chorująca na chorobę Alzheimera wymaga stałej opieki. Ocena samodzielności osób z otępieniem jest bardzo ważna – pozwala ona na oszacowanie potrzeb dotyczących opieki nad chorymi, gdyż pociąga to za sobą koszty i obciążenie opiekunów. W artykule przeglądowym przedstawiono aktualne możliwości oceny samodzielności w wykonywaniu czynności Ŝycia codziennego u osób z otępieniem – służą do tego skale oceniające czynności podstawowe (ADL) i skale nazwane instrumentalnymi lub rozciągniętymi skalami ADL
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2011, 15(1); 21-24
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Functional status of patients after stroke depending on neurological and medical complications in three years follow-up
    Stan funkcjonalny chorych trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań neurologicznych i ogólnomedycznych
    Autorzy:
    Fudala, Małgorzata
    Brola, Waldemar
    Czernicki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437949.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    stroke
    complications
    functional status
    udar mózgu
    powikłania
    stan funkcjonalny
    Opis:
    Introduction and purpose: There are several commonly known complications occurring in the acute phase of stroke which have influence on patients’ mortality and functional status. There is, however, less information concerning the state of the patients in long-term follow-up. The aim of the study was to assess the functional status of stroke patients depending on neurological and general medical complications in three years follow-up. Material and methods: The study has been carried out amongst 101 patients treated at the Department of Neurology with Stroke Unit of the Specialist Hospital in Końskie, who were diagnosed with the first stroke in their lives and registered with a questionnaire of the POLKARD programme. Examination after three years consisted of assessing the patients’ functional status using the Rankin’s Scale and the Barthel’s Scale, examination by both the Mini Mental State Examination and the Geriatric Depression Scale. Their functional status was analysed before the stroke and on discharging them from the hospital, as well as three years after stroke depending on complications. Results: The patients who are self-dependent in daily activities (Rankin 0-1) constituted 47% of the researched, 42% require some assistance (Rankin 2-3), and 11% require substantial assistance or complex treatment (Rankin 4-5). The most frequent recognised after-stroke complications are depressive disorders (45.5%), falls (42.6%), dementia (33.7%), cardiological complications (19.8%), pain and oedema in the paretic limbs (15.8%). During three years from the stroke at least one complication occurred in case of 84% of the patients. Any statistically essential dependence between complications and gender, age as well as functional status was found. Conclusions: The post-stroke complications occur statistically independently from the patients’ functional status but their incidence increases with progression of patients’ disability. Systematic, long-term follow-up of the post-stroke patients may prevent many complications and improve the patients’ quality of life.
    Wstęp i cel pracy: Powszechnie znany jest wpływ wczesnych powikłań udaru mózgu na śmiertelność i stan funkcjonalny, natomiast niewiele wiadomo o powikłaniach późnych w opiece długoterminowej. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów trzy lata po udarze niedokrwiennym w zależności od rodzaju i częstości powikłań. Materiał i metody: Analizą objęto 101 osób leczonych w Oddziale Neurologii w Końskich z rozpoznaniem pierwszego w życiu niedokrwiennego udaru mózgu i zarejestrowanych w programie POLKARD. Po trzech latach od udaru chorych oceniano za pomocą skali Rankina i Barthel, testem Mini Mental i Geriatryczną Skalą Depresji. Analizowano stan funkcjonalny przed udarem i przy wypisie ze szpitala oraz trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań. Wyniki: Pacjenci samodzielni w zakresie codziennych czynności (Rankin 0-1) stanowili 47% badanych, pewnej pomocy wymagało 42% (Rankin 2-3), a 11% wymagało znacznej pomocy lub kompleksowej pielęgnacji (Rankin 4-5). Najczęstszymi powikłaniami były zaburzenia depresyjne (46,5%), upadki (42,6%), otępienie (33,7%) i powikłania kardiologiczne (19,8%). W ciągu trzech lat od udaru przynajmniej jedno powikłanie wystąpiło u 84% pacjentów. Nie znaleziono statystycznie istotnej zależności między powikłaniami a płcią, wiekiem i stanem funkcjonalnym. Wnioski: Powikłania po udarze mózgu występują statystycznie niezależnie od stanu funkcjonalnego, ale częstość ich występowania narasta wraz z narastaniem niepełnosprawności. Systematyczne, wieloletnie monitorowanie pacjentów po udarze mózgu może zapobiec wielu powikłaniom i poprawić jakość życia chorych.
    Źródło:
    Medical Review; 2013, 1; 7-20
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Effect of depression on quality of life of patients with multiple sclerosis
    Wpływ depresji na jakość życia chorych ze stwardnieniem rozsianym
    Autorzy:
    Brola, Waldemar
    Fudala, Małgorzata
    Czernicki, Jan
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1938539.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
    Tematy:
    Multiple Sclerosis
    Depression
    Quality of Life
    disability
    stwardnienie rozsiane
    depresja
    niepełnosprawnosc
    jakość życia
    Opis:
    Background and purpose: Depression is a common complication of multiple sclerosis. It can essentially affect the natural course of the disease, treatment and rehabilitation results and can significantly decrease the quality of life. The aim of this study is to assess the effect of depression on multiple sclerosis patients’ quality of life using the Polish version of the Functional Assessment of Multiple Sclerosis questionnaire (FAMS).Material and methods: Ninety-four patients aged 18–51 years, treated as inpatients at a neurological department, were examined. Depression was diagnosed using the DSM-IV criteria. Depression was assessed by means of the Hamilton Depression Rating Scale (HDRS). The influence of depression on the quality of life assessed with Functional Assessment of Multiple Sclerosis questionnaire (FAMS) and its association with locomotor insufficiency were analyzed (EDSS-Kurtzky Scale). The Fischer exact test and the Mann-Whitney test were used for statistical analysis.Results: Fifty-eight patients (62%) suffered from depression. Among them, 48 patients (51%) suffered mild depression and 10 patients (11%) had moderate or severe depression. A significantly better quality of life was noted in patients without depression in comparison to patients with mild and, especially, to those with moderate or severe depression (p < 0.005). A clear association between the degree of locomotor insufficiency, depression severity, and quality of life of patients with multiple sclerosis was found.Conclusions: High incidence of depression and its severity are associated with locomotor insufficiency. Depression significantly affects multiple sclerosis patients’ quality of life. The Polish version of FAMS questionnaire is a reliable and sensitive tool assessing quality of life and should be widely used in clinical practice.
    Źródło:
    Medical Rehabilitation; 2007, 11(2); 9-13
    1427-9622
    1896-3250
    Pojawia się w:
    Medical Rehabilitation
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Primary progressive multiple sclerosis in the Polish population
    Pierwotnie postępująca postać stwardnienia rozsianego w populacji polskich pacjentów
    Autorzy:
    Brola, Waldemar
    Sobolewski, Piotr
    Flaga, Stanisław
    Fudala, Małgorzata
    Potemkowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030018.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    clinical course
    epidemiology
    multiple sclerosis
    primary progressive form
    Opis:
    Objectives: The aim of the study was the epidemiological analysis and evaluation of selected clinical and sociodemographic factors in Polish patients with primary progressive multiple sclerosis. Methods: The study included patients from 7 provinces in central and eastern Poland registered in the Registry of Patients with Multiple Sclerosis on 31 December 2016. The incidence of various forms of the disease was compared, and clinical, demographic and social disparities between relapsing-remitting and primary progressive multiple sclerosis were analysed. Results: Of 3,199 registered patients, 2,188 persons (66.2%) had the relapsing-remitting form of multiple sclerosis, 774 (24.2%) had the secondary progressive type and 307 (9.6%) suffered from primary progressive disease. The first symptoms of primary progressive multiple sclerosis appeared almost 10 years later than in patients with the relapsing-remitting type (39.2 ± 11.4 vs. 29.8 ± 9.8). The period from the first symptoms to diagnosis was more than twice as long in patients with primary progressive multiple sclerosis (5.8 ± 3.4) as in those with relapsing-remitting disease (2.4 ± 1.6). The average degree of disability in the Expanded Disability Status Scale was similar and amounted to 3.2 ± 2.1 for relapsing-remitting and 3.6 ± 2.4 for primary progressive multiple sclerosis. The relapsing-remitting form was observed more often in women (2.4:1), and the primary progressive form appeared with equal frequency in both sexes (1:1). Disease-modifying treatment was received by 34% of patients with relapsing-remitting and in only 1.9% of patients with primary progressive multiple sclerosis. Conclusions: The primary progressive form affects approximately 10% of Polish patients with multiple sclerosis. The first symptoms appear at about 40 years of age with equal frequency in both sexes, and its diagnosis takes more than twice as much time as in the case of relapsing-remitting multiple sclerosis.
    Cel: Celem badania była analiza epidemiologiczna oraz ocena wybranych czynników klinicznych i socjodemograficznych polskich pacjentów z pierwotnie postępującym stwardnieniem rozsianym. Metody: Do badania włączono pacjentów zamieszkujących 7 województw środkowej i wschodniej Polski, objętych Rejestrem Chorych ze Stwardnieniem Rozsianym w dniu 31 grudnia 2016 roku. Porównywano częstość występowania poszczególnych postaci choroby, a także analizowano różnice kliniczne, demograficzne i społeczne między postacią rzutowo-remisyjną i pierwotnie postępującą stwardnienia rozsianego. Wyniki: Spośród 3199 zarejestrowanych pacjentów postać rzutowo-remisyjną miało 2188 osób (66,2%), wtórnie postępującą – 774 (24,2%), a pierwotnie postępującą – 307 (9,6%). Pierwsze objawy postaci pierwotnie postępującej stwardnienia rozsianego pojawiały się prawie 10 lat później niż w przypadku postaci rzutowo-remisyjnej (39,2 ± 11,4 vs 29,8 ± 9,8). U chorych z postacią pierwotnie postępującą okres od pierwszych objawów do rozpoznania był ponad dwukrotnie dłuższy (5,8 ± 3,4) niż u tych z postacią rzutowo-remisyjną (2,4 ± 1,6). Średni stopień niesprawności w Rozszerzonej Skali Niewydolności Ruchowej (Expanded Disability Status Scale, EDSS) był zbliżony i wynosił 3,2 ± 2,1 dla postaci rzutowo- -remisyjnej i 3,6 ± 2,4 dla pierwotnie postępującej. Postać rzutowo-remisyjną częściej stwierdzano u kobiet (2,4:1), natomiast postać pierwotnie postępująca występowała z równą częstością u obu płci (1:1). Leczenie modyfikujące przebieg choroby otrzymywało 34% osób z postacią rzutowo-remisyjną i tylko 1,9% z pierwotnie postępującą. Wnioski: Postać pierwotnie postępująca występuje u około 10% polskich pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, pierwsze objawy pojawiają się około 40. roku życia z jednakową częstością u obu płci, a diagnoza postaci pierwotnie postępującej zajmuje ponad dwukrotnie więcej czasu niż rozpoznanie postaci rzutowo-remisyjnej.
    Źródło:
    Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 1; 5-14
    1641-9227
    2451-0696
    Pojawia się w:
    Aktualności Neurologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies