Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Barbusiński, K." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Henry John Horstman Fenton - short biography and brief history of Fenton reagent discovery
Henry John Horstman Fenton - krótka biografia i historia odkrycia odczynnika Fentona
Autorzy:
Barbusiński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/106641.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
Fenton's biography
Fenton reaction
Fenton's reagent
Fenton chemistry
hydroxyl radical
ferryl ion
advanced oxidation
biografia Fentona
reakcja Fentona
odczynnik Fentona
chemia Fentona
rodnik hydroksylowy
jon ferrylowy
pogłębione utlenianie
Opis:
The short biography of H.J.H. Fenton, an outstanding chemist, and brief history of Fenton reagent discovery were presented. Fenton reagent is defined, as a mixture of hydrogen peroxide and iron(II) ion (H2O2 + Fe2+). This is one of the most effective oxidizing agents for destroying organic compounds. The extraordinariness of Fenton chemistry results from the fact that it is very common in chemical, biological, and natural environmental systems. Nowadays, Fenton reagent plays a very important role in free radical biology and medicine. A very important role it also plays in natural environmental systems, and environment protection engineering (for example in wastewater treatment and remediation of groundwater). Therefore, it can be assumed, that the Fenton’s discovery has played a very important role in all aspects of our life.
W artykule przedstawiono krótką biografię H.J.H. Fentona, wybitnego chemika, a także opisano zwięźle historię odkrycia tzw. odczynnika Fentona, definiowanego jako mieszanina nadtlenku wodoru i soli żelaza(II). Odczynnik Fentona jest jednym z najbardziej efektywnych czynników zdolnych do utleniania i degradacji substancji organicznych. Niezwykłość odczynnika Fentona (oraz reakcji Fentona) wynika z faktu, że powszechnie występuje w systemach chemicznych, biologicznych oraz w środowisku naturalnym. Obecnie odczynnik Fentona odgrywa bardzo ważną rolę w biologii rodnikowej oraz w medycynie. Również bardzo ważną rolę spełnia w środowisku naturalnym oraz inżynierii ochrony środowiska jako czynnik degradujący zanieczyszczenia. Dlatego mozna stwierdzić, że odkrycie dokonane przez Fentona ma bardzo duże znaczenie we wszystkich aspektach naszego życia.
Źródło:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology; 2009, 14, 1-2; 101-105
2084-4506
Pojawia się w:
Chemistry-Didactics-Ecology-Metrology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the impact of explanatory variables on the accuracy of prediction of daily inflow to the sewage treatment plant by selected models nonlinear
Ocena wpływu zmiennych objaśniających na dokładność predykcji dobowego dopływu do oczyszczalni ścieków wybranymi modelami nieliniowymi
Autorzy:
Szeląg, B.
Bartkiewicz, L.
Studziński, J.
Barbusiński, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205349.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
wastewater treatment plant
data mining
random forest
forecasting inflow
k-nearest neighbour
Kernel regression
oczyszczalnia ścieków
wydobywanie danych
las losowy
dopływ ścieków
modelowanie
k-najbliższy sąsiad
regresja Kernela
Opis:
The aim of the study was to evaluate the possibility of applying different methods of data mining to model the inflow of sewage into the municipal sewage treatment plant. Prediction models were elaborated using methods of support vector machines (SVM), random forests (RF), k-nearest neighbour (k-NN) and of Kernel regression (K). Data consisted of the time series of daily rainfalls, water level measurements in the clarified sewage recipient and the wastewater inflow into the Rzeszow city plant. Results indicate that the best models with one input delayed by 1 day were obtained using the k-NN method while the worst with the K method. For the models with two input variables and one explanatory one the smallest errors were obtained if model inputs were sewage inflow and rainfall data delayed by 1 day and the best fit is provided using RF method while the worst with the K method. In the case of models with three inputs and two explanatory variables, the best results were reported for the SVM and the worst for the K method. In the most of the modelling runs the smallest prediction errors are obtained using the SVM method and the biggest ones with the K method. In the case of the simplest model with one input delayed by 1 day the best results are provided using k-NN method and by the models with two inputs in two modelling runs the RF method appeared as the best.
Celem pracy jest ocena możliwości zastosowania różnych metod data mining do modelowania dopływu ścieków do komunalnej oczyszczalni ścieków. Do opracowania modeli statystycznych metodą wektorów nośnych, lasów losowych, k – najbliższego sąsiada i regresji Kernela wykorzystano szeregi pomiarowe dobowych wartości opadów deszczu, stanów wody w odbiorniku oraz dopływów do komunalnej oczyszczalni ścieków w Rzeszowie. Z obliczeń wykonanych metodami SVM, RF, k-NN i K wynika, że dla modeli z jedną zmienną objaśniającą opóźnioną o dobę w stosunku do wartości dopływu, najlepsze wyniki otrzymano modelem autoregresyjnym bazującym na metodzie k-NN a najgorsze regresją Kernela. W przypadku modeli z dwoma zmiennymi objaśniającymi najmniejsze wartości błędów uzyskano, dla modeli uwzględniających dopływ ścieków i całkowitą wysokość opadu deszczu z jednodobowym opóźnieniem; najlepsze wyniki uzyskano metodą RF a najgorsze regresji Kernela. Dla modeli z dwiema zmiennymi objaśniającymi, ale trzema sygnałami wejściowymi, najmniejsze błędy dopływu ścieków do OŚ uzyskano metodą SVM, a najgorsze regresji Kernela. Z wykonanych symulacji stwierdzono, że w większości przypadków najmniejsze wartości błędów dopływu ścieków do oczyszczalni otrzymano metodą SVM a największe metodą K. W przypadku najprostszego modelu z jednym sygnałem wejściowym opóźnionym o 1 dobę najlepsze wyniki obliczeń uzyskano metodą k-NN, a w dwóch przypadkach modeli, gdzie ujęto 2 sygnały wejściowe, najlepsza okazała się metoda RF.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 3; 74-81
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of Landfill Leachate Treatment Efficiency Using the Advanced Oxidation Processes
Porównanie efektywności oczyszczania odcieków składowiskowych za pomocą metod pogłębionego utleniania
Autorzy:
Pieczykolan, B.
Płonka, I.
Barbusiński, K.
Amalio-Kosel, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/204572.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
landfill leachate
advanced oxidation processes
Fenton's reagent
pogłębione utlenianie
odczynnik Fentona
oczyszczanie odcieków składowiskowych
Opis:
Treatment of leachate from an exploited since 2004 landfill by using two methods of advanced oxidation processes was performed. Fenton’s reagent with two different doses of hydrogen peroxide and iron and UV/H2O2 process was applied. The removal efficiency of biochemically oxidizable organic compounds (BOD5), chemically oxidizable compounds using potassium dichromate (CODCr) and nutrient (nitrogen and phosphorus) was examined. Studies have shown that the greatest degree of organic compounds removal expressed as a BOD5 index and CODCr index were obtained when Fenton’s reagent with greater dose of hydrogen peroxide was used - efficiency was respectively 72.0% and 69.8%. Moreover, in this case there was observed an increase in the value of ratio of BOD5/CODCr in treated leachate in comparison with raw leachate. Application of Fenton’s reagent for leachate treatment also allowed for more effective removal of nutrients in comparison with the UV/H2O2 process.
Przeprowadzono badania oczyszczania odcieków pochodzących z eksploatowanego od 2004 roku składowiska odpadów za pomocą dwóch metod pogłębionego utleniania. Wykorzystano odczynnik Fentona z dwoma różnymi dawkami nadtlenku wodoru i żelaza oraz proces UV/H2O2. Sprawdzano efektywność usuwania związków organicznych utlenialnych biochemicznie (BZT5) i chemicznie za pomocą dwuchromianu potasu (ChZTCr) oraz związków biogennych (azotu i fosforu). Badania wykazały, że największy stopień usunięcia związków organicznych wyrażonych zarówno jako wskaźnik BZT5 jak i ChZTCr uzyskano podczas stosowania odczynnika Fentona z większą dawką nadtlenku wodoru - efektywność odpowiednio wyniosła 72% i 69,8%. Ponadto w tym przypadku odnotowano wzrost wartości stosunku BZT5/ChZTCr w odciekach oczyszczonych w odniesieniu do odcieków surowych. Zastosowanie oczyszczania odcieków odczynnikiem Fentona pozwoliło również na większą skuteczność usuwania związków biogennych w porównaniu z procesem UV/H2O2.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2013, 39, 2; 107-115
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Synthetic Textile Wastewater Treatment using Potassium Ferrate(VI) – Application of Taguchi Method for Optimisation of Experiment
Oczyszczanie syntetycznych ścieków farbiarskich przy wykorzystaniu żelazianu(VI) potasu – zastosowanie metody Taguchi do optymalizacji eksperymentu
Autorzy:
Thomas, M.
Barbusiński, K.
Kliś, S.
Szpyrka, E.
Chyc, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231779.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
textile wastewater
potassium ferrate(VI)
Acid Green 16
Taguchi method
ścieki tekstylne
nadsiarczan potasu
metoda Taguchi
Opis:
The article attempts to assess the usefulness of the Taguchi method to optimise the purification process of synthetic textile wastewater (pH 6.7 - 7.2, Conductivity = 6.71 - 6.84 mS/cm, Salinity = 3581 - 3648 mg NaCl/l, Colour = 560 - 4710 mg Pt/l, COD = 2220 - 2290 mg O2/l, TOC = 394 - 551 mg/l) using K2FeO4. The research was conducted using 3 types of wastewater containing anionic detergent (sodium lauryl sulfate, 100 mg/l) and differing only in the concentration of azo dye Acid Green 16 (AG 16). Technical K2FeO4 was used as an oxidiser, which was subjected to physico-chemical analysis (purity, UV-VIS spectrum, surface characteristics and chemical composition using SEM and EDX methods). For planning and optimising the wastewater treatment process, the Taguchi method was used for four input parameters: pH (2, 7, 12), reaction time (10, 30, 50 min), AG 16 concentrations (20, 120, 220 mg/l) and K2FeO4 concentrations (25, 125, 225 mg/l), for which 9 experiments were performed in accordance with the plan adopted. Test result analysis allowed to indicate the optimal values for individual input parameters (pH 2, time = 50 min, AG 16 = 20 mg/l, K2FeO4 = 125 mg/l). Under these conditions, visual discoloration of wastewater was obtained (AG 16 = 0.4 mg/l, ↓98% ), colour removal (66 mg Pt/l, ↓88%) and DOC (249 mg/l, ↓37%).
W artykule podjęto próbę oceny przydatności metody Taguchi do optymalizacji procesu oczyszczania syntetycznych ścieków farbiarskich (pH = 6.7-7.2, Conductivity = 6.71-6.84 mS/cm, Salinity = 3581-3648 mg NaCl/dm3, Colour = 560-4710 mg Pt/dm3, COD = 2220-2290 mg O2/dm3, TOC = 394-551 mg/dm3) z zastosowaniem K2FeO4. Badania prowadzono z wykorzystaniem 3 rodzajów ścieków zawierających detergent anionowy (laurylosiarczan sodu, 100 mg/dm3) i różniących się jedynie stężeniem barwnika Acid Green 16 (AG 16). Jako utleniacz zastosowano techniczny K2FeO4, który poddano analizie fizykochemicznej (czystość, widmo UV-VIS, charakterystyka powierzchni i skład chemiczny z zastosowaniem metod SEM i EDX). Do planowania i optymalizacji procesu oczyszczania ścieków zastosowano metodę Taguchi dla czterech parametrów wejściowych: pH (2, 7, 12), czasu reakcji (10, 30, 50 min.), stężenia AG 16 (20, 120, 220 mg/dm3) oraz stężenia K2FeO4 (25, 125, 225 mg/dm3), dla których wykonano 9 eksperymentów zgodnie z przyjętym planem. Analiza wyników badań pozwoliła na wskazanie optymalnych wartości dla poszczególnych parametrów wejściowych (pH 2, czas 50 min., AG 16=20 mg/dm3, K2FeO4 = 125 mg/dm3). W tych warunkach uzyskano wizualne odbarwienie ścieków (AG 16 = 0.4 mg/dm3, ↓98% ), zmniejszenie barwy (66 mg Pt/dm3, ↓88% ) oraz DOC (249 mg/dm3, ↓37%).
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2018, 3 (129); 104-109
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Studies of optimization of colored wastewater treatment by Fenton’s reagent (Part I)
Badania w celu optymalizacji oczyszczania ścieków barwnych odczynnikiem Fentona (część I)
Autorzy:
Barbusiński, K.
Amalio-Kosel, M.
Pieczykolan, B.
Płonka, I.
Fajkis, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/125750.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Towarzystwo Chemii i Inżynierii Ekologicznej
Tematy:
advanced oxidation processes
Fenton's reagent
dye wastewater
response surface methodology
metody pogłębionego utleniania (AOPs)
odczynnik Fentona
ścieki barwne
metoda powierzchni odpowiedzi
Opis:
The constant industry development results in the increase of number and diversity of substances deposited with wastewater. Moreover, requirements for wastewater utilization are constantly restricted, thus there is the need of treatment methods improvement. In recent studies significant attention is devoted to advanced oxidation processes (AOPs), in which highly reactive radicals able to treat concentrated, hardly degradable and toxic industrial wastewaters are generated. Colored wastewaters produced during industrial processes usually characterize with significant content of refractive organic compounds which additionally posses mutagenic and cancerogenic properties. Classical treatment methods of such wastewaters (e.g. sorption, coagulation) hardly ever guarantee efficient dyes degradation. Thus, the treatment of colored wastewater with the use of one of AOP ie Fenton reagent was performed. First, preliminary studies focused on the influence of H2O2 dose, initial pH value, reaction time and Fe2+/H2O2 weight ratio on treatment effect were performed. Obtained results will be further used for development of crucial studies plan in which Surface Response Method will be used. The study will allow to formulate mathematical models describing changes of wastewater decolorization effects as a function of investigated parameters. Thus, the optimization of the process will be possible.
W wyniku ciągłego rozwoju przemysłu wzrasta ilość i różnorodność zanieczyszczeń odprowadzanych ze ściekami. Ponadto wymagania dotyczące unieszkodliwiania ścieków ulegają ciągłym zaostrzeniom, dlatego istnieje duża potrzeba doskonalenia metod oczyszczania. W ostatnich latach dużą uwagę poświęca się badaniom i wdrażaniu tzw. metod pogłębionego utleniania, które polegają na generowaniu wysoko reaktywnych rodników mających zdolność oczyszczania stężonych, trudno degradowanych i toksycznych ścieków przemysłowych. Ścieki barwne powstające w wyniku procesów produkcyjnych zazwyczaj charakteryzują się dużą zawartością trudno rozkładalnych związków organicznych, mających często charakter muta- i kancerogenny. Klasyczne metody oczyszczania takich ścieków (np. koagulacja, sorpcja) rzadko umożliwiają skuteczną degradację barwników, dlatego przeprowadzono oczyszczanie ścieków barwnych, wykorzystując jedną z metod pogłębionego utleniania odczynnik Fentona. W pierwszej kolejności przeprowadzono badania wstępne, mające na celu określenie wpływu wielkości dawki H2O2, początkowej wartości pH, czasu reakcji oraz wartości stosunku masowego Fe2+/H2O2 na efekty odbarwiania ścieków. Uzyskane w ten sposób wyniki były następnie podstawą do opracowania planu badań właściwych, prowadzonych przy użyciu tzw. metody powierzchni odpowiedzi. Na podstawie wyników tych badań opracowane zostaną modele matematyczne zmian efektów odbarwiania ścieków w funkcji badanych czynników, umożliwiające przeprowadzenie optymalizacji tego procesu.
Źródło:
Proceedings of ECOpole; 2013, 7, 1; 23-27
1898-617X
2084-4557
Pojawia się w:
Proceedings of ECOpole
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Optimization of the Fenton Oxidation of Synthetic Textile Wastewater Using Response Surface Methodology
Optymalizacja utleniania odczynnikiem Fentona syntetycznych ścieków z produkcji tekstyliów przy zastosowaniu metody powierzchni odpowiedzi
Autorzy:
Thomas, M.
Barbusiński, K.
Kalemba, K.
Piskorz, P. J.
Kozik, V.
Bąk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/234451.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
textile wastewater
Fenton reagent
Response Surface Methodology
Anilan Blue
Sodium Lauryl Sulphate
ścieki tekstylne
odczynnik Fentona
metodologia powierzchni reakcji
siarczan laurylowy
Opis:
This article presents the possibility of using the classical Fenton process (Fe(II)/H2O2) to purify synthetic textile wastewater (COD=1872 mg O2/dm3, TOC=660 mg/dm3) containing azo dye Anilan Blue GRL 250% (200 mg/dm3) and Sodium Lauryl Sulphate (SLS) as anionic surfactant at a concentration of 95 mg/dm3. Model studies were carried out using RSM, obtaining a good fit of approximated values to experimental values (R2=0.9461 and R2adj=0.7379). For optimal process parameters (pH 3, Fe(II) 0.85 g/dm3, H2O2 14.5 g/dm3), complete decolourisation (3) was achieved as well as a reduction in COD, TOC and SLS concentrations to 83%, 44% and 98%, respectively.
W artykule przedstawiono możliwość zastosowania klasycznego procesu Fentona (Fe(II)/ H2O2) do oczyszczania syntetycznych ścieków tekstylnych (COD=1872 mg O2/dm3, TOC=660 mg/dm3), zawierających barwnik azowy Anilan Blue GRL 250% (200 mg/dm3) oraz surfaktant anionowy Sodium Lauryl Sulphate (SLS) o stężeniu 95 mg/dm3. Badania modelowe prowadzono z zastosowaniem RSM, otrzymując dobre dopasowanie wartości aproksymowanych do wartości doświadczalnych (R2=0.8795 oraz R2adj=0.7992). Dla optymalnych parametrów procesu (pH 3, Fe(II) 0,85 g/dm3, H2O2 14,5 g/dm3) uzyskano całkowite odbarwienie ścieków (3) oraz zmniejszenie wartości COD, TOC i stężenia SLS odpowiednio o 83%, 44% i 98%.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 6 (126); 108-113
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Investigation of the Efficiency of the UV/H2O2 Process on the Removal of Dye Acid Green 16 from Aqueous Solutions: Process Optimization and Toxicity Assessment
Badania efektywności procesu UV/H2O2 w usuwaniu barwnika Acid Green 16 z roztworów wodnych: optymalizacja procesu i ocena toksyczności
Autorzy:
Płonka, I.
Pieczykolan, B.
Barbusiński, K.
Kalka, J.
Thomas, M.
Piskorz, P. J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/231882.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Sieć Badawcza Łukasiewicz - Instytut Biopolimerów i Włókien Chemicznych
Tematy:
Acid Green 16
decolorization
toxicity
UV/H2O2 process
odbarwianie
toksyczność
proces UV/H2O2
Opis:
The effects of the removal of Acid Green 16 (100 mg AG-16/dm3, COD=111 mg O2/dm3) from aqueous solutions by the UV/H2O2 process in UV reactors: low pressure lamp (LP, 15W) and medium pressure lamps (MP, 150W) are presented. The best results of AG-16 removal were obtained for H2O2 250 mg/dm3 (99.85%, AG-16=0.15 mg/dm3) and 200 mg/dm3 (99.80%, AG-16=0.20 mg/dm3) for LP and MP lamps, respectively, with the same parameters, i.e. 30 min reaction time and pH 6. Under these conditions, the AG-16 solution was completely discolored and the COD removal efficiency was 57.3% (LP lamp) and 63,4% (MP lamp). However, at optimum conditions of decolorisation, no decrease in the toxicity of solutions (Microtox test) was observed. For the MP lamp, the toxicity of solutions remained at the same level as in the initial solutions (Toxicity Unit, TU=3), whereas in the case of the LP lamp, the TU value after the process increased to 6. In conclusion, the AOPs for toxic pollutants should also be optimised from the point of view of toxicity.
Przedstawiono efekty usuwania barwnika Acid Green 16 (100 mg AG-16/dm3, ChZT=110.9 mg O2/dm3) z roztworów wodnych metodą UV/H2O2 z zastosowaniem dwóch reaktorów UV: z lampą niskociśnieniową (LP, 15W) i średniociśnieniową (MP, 150W). Najlepsze efekty usunięcia AG-16 uzyskano dla H2O2 250 mg/dm3 (99.85%, AG-16=0.15 mg/dm3) i 200 mg/dm3 (99.80%, AG-16=0.20 mg/dm3) odpowiednio dla lamp LP i MP przy tych samych pozostałych parametrach, tj. czasie reakcji 30 min i pH 6. W tych warunkach uzyskano całkowite odbarwienie roztworów barwnika AG-16, a obniżenie wartości ChZT wynosiło 57.3% (lampa LP) i 63,4% (lampa MP). Dla wyznaczonych optymalnych warunków dekoloryzacji roztworów AG-16 ich toksyczność (Microtox test) nie uległa obniżeniu. Dla lampy MP toksyczność pozostała na tym samym poziomie jak roztworów wyjściowych (Jednostka Toksyczności, TU=3), natomiast w przypadku lampy LP wartość TU wzrosła do 6. Wynika z tego, że procesy AOPs dla zanieczyszczeń toksycznych powinny być optymalizowane także z uwzględnieniem analizy toksyczności.
Źródło:
Fibres & Textiles in Eastern Europe; 2017, 6 (126); 103-107
1230-3666
2300-7354
Pojawia się w:
Fibres & Textiles in Eastern Europe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies