Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Ślusarczyk, Wojciech" wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Double spinal cord stimulators (SCS) with different types of stimulation implanted percutaneously – case report and literature review
Zastosowanie podwójnych stymulatorów rdzenia kręgowego (SCS) o różnym typie stymulacji implantowanych metodą przezskórną – opis przypadku i przegląd literatury
Autorzy:
Ślusarczyk, Wojciech T.
Laskowski, Maciej
Kwiatkowska, Marta A.
Koperczak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30147317.pdf
Data publikacji:
2024-04-29
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
low back pain
SCS
FBSS
spinal cord stimulation
failed back surgery syndrome
burst stimulation
bóle pleców
stymulacja rdzenia kręgowego
zespoły bólowe po nieskutecznych operacjach kręgo-słupa
stymulacja typu burst
Opis:
INTRODUCTION: Spinal cord stimulation (SCS) has emerged as a prevalent therapy for chronic neuropathic pain and failed back surgery syndrome (FBSS) over the past three decades, offering various stimulation types differentiated primarily by frequency. CASE REPORT: A 51-year-old male patient in 2016 underwent lumbar discectomy – L4/L5 due to symptomatic discopathy, which resulted in pain relief; however, the symptoms returned. In 2021 a Stimwave high-frequency (HF) SCS was placed epidurally at Th8–Th10. The patient reported substantial improvement after stimulation, nevertheless, after two weeks there was sudden exacerbation of his symptoms, especially in the lumbar region. Despite multiple attempts at program change and confirmation of the electrode location, there was no improvement. The HF stimulator was not removed owing to the risk of complications and 20% relief of pain in the right lower limb. After two years he was qualified for the implantation of newer generation of stimulators – BurstDR™ stimulation. An epidural electrode was implanted at Th8–Th10, followed by the placement of a BurstDR™ pulse generator. Currently, the patient has two active electrodes, one with HF stimulation, the other with BurstDR™ stimulation. CONCLUSIONS: Our case report demonstrates that there is no need to abandon SCS after the first failed attempt and it is worth trying stimulation with a different modulation. Furthermore, according to our center’s experience, the therapeutic effects of HF stimulation are quickly depleted and only after using burst stimulation was the expected result achieved. The reasons for this phenomenon are unknown and should be further researched.
WSTĘP: W ciągu ostatnich trzech dekad stymulacja rdzenia kręgowego (spinal cord stimulation – SCS) stała się powszechną metodą leczenia w przypadku przewlekłych neuropatycznych zespołów bólowych oraz problemów związanych z niepowodzeniem operacji kręgosłupa (failed back surgery syndrome – FBSS). Istnieje kilka rodzajów stymulacji, różniących się głównie częstotliwością prądu. OPIS PRZYPADKU: 51-letniego pacjenta operowano w 2016 r. z powodu dyskopatii na poziomie L4/L5. Po zabiegu nastąpiła poprawa, jednak dolegliwości wróciły. Po nieudanym leczeniu zachowawczym pacjent został zakwalifikowany do implantacji SCS. W 2021 r. założono stymulator SCS do stymulacji o wysokiej częstotliwości (high-frequency – HF) na poziomie Th8–Th10. Pacjent zgłaszał znaczną poprawę podczas stymulacji, jednak po dwóch tygodniach nastąpił nagły powrót dolegliwości bólowych. Wielokrotnie próbowano zmiany programu stymulacji, jednak bez wyraźnych rezultatów. Dodatkowo wykluczono migrację elektrody. Zdecydowano nie usuwać stymulacji typu HF, gdyż wiąże się to z ryzykiem powikłań. Po dwóch latach pacjent został zakwalifikowany do wszczepienia nowszej generacji stymulatorów – stymulacji BurstDR™. W miejscu Th8–Th10 wszczepiono elektrodę zewnątrzoponową, następnie umieszczono generator impulsów BurstDR™. Po zastosowaniu nowego typu stymulacji dolegliwości bólowe znacznie się zmniejszyły. Obecnie pacjent ma dwie elektrody aktywne, jedną ze stymulacją HF, drugą ze stymulacją BurstDR™. WNIOSKI: Opisany przypadek pokazuje, że nie należy rezygnować ze stymulacji rdzenia kręgowego przy pierwszym niepowodzeniu; warto podjąć próbę stymulacji w innej modulacji. Ponadto z doświadczeń naszego ośrodka wynika, że efekt terapeutyczny stymulacji typu HF szybko ulegał wyczerpaniu, a dopiero zastosowanie stymulacji BurstDR™ powodowało dużą poprawę w zmniejszeniu dolegliwości bólowych. Przyczyna tego zjawiska powinna stać się przedmiotem dalszych badań.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2024, 78; 104-107
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parameters determining frequency and intensity of pneumatocele in patients with cerebello-pontine angle tumor operated in sitting position. Clinical implications
Parametry określające częstotliwość i intensywność pooperacyjnej odmy czaszkowej u chorych z guzem kąta mostowo-móżdżkowego operowanych w pozycji siedzącej. Implikacje kliniczne
Autorzy:
J. Kwiek, Stanisław
Suszyński, Krzysztof
Doleżych, Hanna
Duda, Izabela
Ślusarczyk, Wojciech
Orczyk, Aneta
Bażowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037854.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
pneumatocele
aeroembolism
intravenous anesthesia
cerebello-pontine angle tumor
odma czaszkowa
guz kąta mostowo-móżdżkowego
pozycja półsiedząca
Opis:
BACKGROUND Cerebello-pontine angle (CPA) surgery is performed in a semi-sitting position of the patient – this enables spontaneous outflow of the blood and cerebrospinal fluid as well as solutions used for operation site rinsing. This restricts the neces-sity of coagulation and an aspirating nozzle in the operating field. The aim of this study was to find the influence of pneumatocele on the clinical outcome of patients with a CPA tumor. METHOD All the patients were operated on in a semi-sitting or sitting position with propofol intravenous anesthesia. Pneumatocele was evaluated on the basis of CT examination on the authors' own four-degree scale and correlated with such parameters as: death rate, duration of hospitalization in neurosurgical and intensive care wards, respiratory or circulatory insufficiency, necessity of using a respirator and the number of specialist consultations. The frequency and intensity of pneumatocele were correlated with such parameters as: age and sex of the patient, anesthesia hazard scale (ASA), heart rate and systolic blood pressure during operation, diuresis, the amount and type of infusions, fluid balance and duration of surgery. FINDINGS Pneumatocele increases the death rate (p = 0.037), prolongs the duration of hospitalization both in the neurosurgical (p = 0.0001) and intensive care (p = 0.0022) wards. This complication exposes patients to circulatory (p = 0.012) and respiratory (p = 0.029) failure. The frequency and intensity of pneumatocele is correlated with the age and sex of the patient, duration of the operation, type of nfusions and fluid balance. CONCLUSIONS This ensures us that a TC head examination must be performed after each surgery procedure that is conducted in the up-right position. If possible, we should prevent pneumatocele by avoiding negative fluid balance and systolic blood pressure decrease below 100 mmHg.
WSTĘP Półsiedząca pozycja pacjenta w trakcie zabiegu usunięcia guza mostowo-móżdżkowego umożliwia spontaniczny odpływ krwi, płynu mózgowo-rdzeniowego oraz płynów stosowanych w trakcie operacji do płukania pola operacyjnego. Taka pozycja zmniejsza konieczność koagulacji i ssania w polu operacyjnym. Celem pracy było zbadanie wpływu odmy czaszkowej na wyniki badań klinicznych u chorych operowanych z powodu guza kąta mostowo-móżdżkowego. M E T O D Y Wszyscy pacjenci po znieczuleniu byli operowani w pozycji półsiedzącej. Odmę czaszkową oceniano na podstawie badania TK według czterostopniowej skali własnej, wyniki analizowano pod kątem śmiertelności, czasu hospitalizacji, wystąpienia niewydolności krążeniowo-oddechowej, konieczności zastosowania respiratora oraz liczby koniecznych konsultacji specjalistycznych. Podjęto próbę analizy korelacji częstotliwości i intensywności pooperacyjnej odmy czaszkowej z wiekiem oraz płcią pacjentów, ryzykiem wynikającym ze znieczulenia (skala ASA), tętnem i ciśnieniem krwi w trakcie operacji, ilością oddawanego moczu, ilością i rodzajem podawanych płynów w trakcie zabiegu oraz czasem trwania zabiegu. W Y N I K I Częstotliwość i intensywność pooperacyjnej odmy czaszkowej koreluje z: wiekiem i płcią pacjentów, czas operacji oraz rodzajem i ilością podawanych płynów. W N I O S K I Badania TK głowy muszą być wykonywane rutynowo po każdej operacji, która prowadzona jest w pozycji siedzącej. Mężczyźni powyżej 60 lat, których zabieg trwał dłużej niż 3 godziny są szczególnie podatni na wystąpienie odmy czaszkowej. W miarę możliwości powinno się zapobiegać wystąpieniu odmy czaszkowej, unikając ujemnego bilansu płynów oraz spadku ciśnienia skurczowego poniżej 100 mmHg.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 5; 307-314
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies