Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "udar mózgu" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 57
Tytuł:
Udar mózgu – profilaktyka
Stroke – secondary prevention
Autorzy:
Ryglewicz, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029599.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antiplatelet treatment
antithrombotic treatment
czynniki ryzyka udaru
leczenie antyagregacyjne
leczenie przeciwzakrzepowe
profilaktyka udaru
stroke
stroke prophylaxis
stroke risk factors
udar
Opis:
Stroke prevalence, mortality and disability rates are connected with stroke recurrence. Recurrent stroke occurs in 10-12% of patients during first 12 month after stroke onset and in 5-8% of patient each next year. The risk of death and higher degree of disability is higher among the patients with recurrent stroke that in patient with first ever stroke. Prophylactic treatment is the most important management in stroke patients. Risk factors may directly influence incidence or indirectly the natural course of disease. Among reversible risk factors the most important are: hypertension, heart disease, diabetes, smoking, diet and low physical activity. In the last years the results of experimental and clinical studies indicate that high level of homocysteine may be the new modificable risk of vasogenic brain injury. Modification of stroke risk factors together with antiplatelet or anticoagulant therapy had major influence on decrease of stroke mortality in Western Europe and USA, where not only stroke incidence dropped down, but also strokes become less severe. In Poland prevalence of stroke risk factors is high and proper preventive treatment is definitively not enough prescribed. The article presents the principles of secondary prevention stroke in ischaemic stroke.
W udarach mózgu wysokie wskaźniki rozpowszechnienia, śmiertelności i inwalidztwa związane są m.in. z częstym występowaniem u tego samego chorego powtórnych incydentów naczyniowych. Szacuje się, że powtórny udar występuje u ok. 10-12% chorych w ciągu pierwszych 12 miesięcy od zachorowania i u kolejnych 5-8% w każdym następnym roku. Każdy kolejny udar niesie ze sobą większe ryzyko zgonu oraz większe ryzyko niesprawności. Profilaktyka wtórna jest więc podstawą leczenia chorych z udarem. Czynniki ryzyka mogą wpływać bezpośrednio na wzrost rozpowszechnienia tej choroby lub pośrednio poprzez zmianę naturalnej historii choroby. Najważniejszymi modyfikowalnymi czynnikami ryzyka są: nadciśnienie tętnicze, choroby serca, cukrzyca, nikotynizm, sposób odżywiania się i mała aktywność fizyczna. W ostatnich latach wyniki badań eksperymentalnych i klinicznych wskazują, że nowym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka chorób naczyniowych mózgu może być podwyższony poziom homocysteiny. Modyfikacja czynników ryzyka połączona z leczeniem przeciwpłytkowym lub przeciwzakrzepowym miała decydujący wpływ na spadek umieralności w krajach Europy Zachodniej i w USA, gdzie udary mają lżejszy przebieg niż w naszym kraju. W Polsce rozpowszechnienie czynników ryzyka jest bardzo wysokie, a leczenie profilaktyczne wciąż zbyt rzadko stosowane. W artykule przedstawiono zasady stosowania profilaktyki wtórnej u chorych po udarze niedokrwiennym mózgu.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2005, 5, 3; 189-193
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of thrombolytic therapy in ischemic stroke treatment
Analiza przebiegu leczenia udaru niedokrwiennego mózgu z wykorzystaniem trombolizy
Autorzy:
Rosińczuk, Joanna
Bonk, Katarzyna
Kołtuniuk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1037715.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:
treatment
ischemic stroke
thrombolysis
leczenie
udar mózgu
tromboliza
Opis:
INTRODUCTION: Stroke is a widespread disease in the community. For this reason, its treatment is a major challenge for medical staff. Currently one of the most effective methods of treatment of ischemic stroke is thrombolysis. MATERIALS AND METHODS: The medical records of 91 patients diagnosed with acute ischemic stroke treated with thrombolysis and hospitalized in the Lower Silesian Specialist Hospital in Wroclaw in the years 2007–2013 have been analyzed for the study. Statistical analysis of the material was performed. RESULTS: The analysis of the studied material showed that: ‒ only a small number of patients with ischemic stroke are treated with thrombolysis ‒ the largest group of patients were individuals who at the stage of qualification for the treatment scored 6 points in The National Institutes of Health Stroke Scale, or NIH Stroke Scale (NIHSS) ‒ neurological deficits were resolved in 46% of patients within 24 hours after thrombolytic therapy ‒ an average point value according to the modified Rankin scale assessing the patients' level of disability was 1.08 after completion of hospitalization. CONCLUSIONS: 1. The neurological condition of most patients during thrombolytic treatment improved significantly during the ad-ministration of rt-PA. 2. After the hospitalization process, 6 out of 10 patients demonstrated full self-reliance. 3. Active involvement of the patient and the family in the therapeutic process enhances patient autonomy. 4. There was no record of a worse health condition following the treatment. 5. Thrombolytic therapy is an effective treatment for ischemic stroke.
WSTĘP: Udar mózgu jest szeroko rozpowszechnionym schorzeniem w społeczeństwie, dlatego jego leczenie stanowi poważne wyzwanie dla personelu medycznego. Obecnie jedną z najskuteczniejszych metod leczenia ostrej fazy udaru niedokrwiennego jest tromboliza. MATERIAŁ I METODY: Analizie poddano dokumentację medyczną 91 pacjentów ze zdiagnozowanym udarem niedo-krwiennym mózgu, leczonych z wykorzystaniem trombolizy, hospitalizowanych w Dolnośląskim Szpitalu Specjali-stycznym we Wrocławiu w latach 2007–2013. Materiał poddano analizie statystycznej. WYNIKI: Analiza materiału badawczego wykazała, iż: ‒ tylko niewielki odsetek chorych z udarem niedokrwiennym jest leczony za pomocą trombolizy, ‒ wśród badanych najliczniejszą grupę stanowiły osoby, które na etapie kwalifikacji do leczenia uzyskały 6 pkt w skali NIHSS, ‒ w pierwszej dobie po leczeniu trombolitycznym stwierdzono u 46% pacjentów całkowite wycofanie się deficytów neurologicznych, ‒ po zakończonej hospitalizacji średnia liczba punktów według zmodyfikowanej skali Rankina, oceniająca stopień niesprawność pacjentów, wyniosła 1.08. WNIOSKI: 1. Stan neurologiczny większości pacjentów leczonych trobolitycznie uległ znacznej poprawie w trakcie podawania leku Actylise. 2. Po zakończonej hospitalizacji pełny zakres samodzielności odzyskało 6 na 10 pacjentów. 3. Aktywny udział chorego i rodziny w procesie terapeutycznym zwiększa samodzielność pacjenta. 4. Nie stwierdzono przypadków pogorszenia stanu zdrowia w wyniku leczenia. 5. Leczenie trombolityczne jest skuteczną metodą leczenia udaru niedokrwiennego mózgu.
Źródło:
Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2015, 69; 125-131
1734-025X
Pojawia się w:
Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Depresja poudarowa
Post-stroke depression
Autorzy:
Wysokiński, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941102.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
depression
stroke
the elderly
depresja
osoby starsze
udar mózgu
Opis:
Post-stroke depression is considered to be the most frequent neuropsychiatric brain stroke complication. It is defined as a depressive episode (with clinical picture similar to that of endogenous depression) that develops in the causal and temporal relation with a history of stroke (either haemorrhagic or ischaemic). The incidence of post-stroke depression ranges from 20% to 80%, and vast evidence suggests that this type of depression is still diagnosed not frequently enough and undertreated. In most patients, the symptoms of depression develop within 3–6 months following stroke. The prognosis depends on the severity of these symptoms – within two years after stroke remission is observed in the case of 30% (in the case of milder depression) to 75% (in the case of more severe depression) of the patients. Post-stroke depression significantly affects the course and the effectiveness of rehabilitation, the quality of life, locomotor improvement, daily activity, social functioning and interpersonal relations, and also significantly increases mortality (the risk of death within 10 years after stroke is more than threefold in patients with post-stroke depression compared with people who had stroke without depression). Biological and psychosocial factors are involved in the development of post-stroke depression. As indicated by the results of studies, antidepressants and psychostimulants are not only able to alleviate the symptoms of post-stroke depression, but perhaps they may also prevent its development. Further research is necessary regarding the pathophysiology of post-stroke depression and new methods of its treatment and prevention.
Depresja poudarowa jest uznawana za najczęstsze neuropsychiatryczne powikłanie udaru mózgu. Definiuje się ją jako epizod depresyjny (o obrazie zbliżonym do epizodu depresji endogennej), który rozwija się w związku przyczynowym i czasowym z przebytym udarem mózgu, krwotocznym lub niedokrwiennym. Częstość występowania depresji poudarowej wynosi 20–80%, a liczne dowody wskazują na to, że choroba jest zbyt rzadko rozpoznawana i leczona. U większości pacjentów objawy depresji rozwijają się w ciągu 3–6 miesięcy po udarze. Rokowanie zależy od nasilenia tych objawów: w ciągu 2 lat od udaru remisję osiąga od 30% (w przypadku mniejszego nasilenia) do 75% pacjentów (w przypadku dużego nasilenia). Depresja poudarowa w znacznym stopniu wpływa na przebieg i skuteczność rehabilitacji, jakość życia, poprawę sprawności ruchowej, codzienną aktywność oraz funkcjonowanie społeczne i relacje interpersonalne, a także istotnie zwiększa śmiertelność – u osób z depresją poudarową ryzyko zgonu w ciągu 10 lat od udaru jest ponad trzykrotnie większe niż u tych, u których po udarze depresja nie wystąpiła. W rozwoju depresji poudarowej biorą udział czynniki biologiczne i psychospołeczne. Jak wskazują wyniki badań, leki przeciwdepresyjne i psychostymulujące są w stanie nie tylko łagodzić nasilenie objawów depresji poudarowej, lecz także – być może – zapobiegać jej rozwojowi. Konieczne są dalsze badania w zakresie patofizjologii tej choroby oraz nowych metod leczenia i profilaktyki.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 171-175
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Therapeutic and treatment procedures in the acute phase of stroke
Postępowanie terapeutyczne i lecznicze w ostrej fazie udaru mózgu
Autorzy:
Łapot, Tomasz
Rokosz, Katarzyna
Kumięga, Karolina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2098302.pdf
Data publikacji:
2022-04-28
Wydawca:
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Tarnowie
Tematy:
udar mózgu
ostra faza
rehabilitacja
stroke
acute phase
rehabilitation
Opis:
Introduction: The high mortality rate, as well as the percentage of disability resulting from stroke, constitute a significant social and socioeconomic problem. Many countries are introducing prevention programs to minimize the primary and secondary risk factors that trigger stroke. Currently, efforts are being made to raise awareness of the urgent implementation of specialist and effective treatment, and the extremely significant role of physiotherapy introduced immediately at the early stages of stroke is underlined.The objective of work: To present the activities and procedures for a patient with a stroke. Discussion of the principles and goals of early post-stroke rehabilitation, including physiotherapeutic activities undertaken in the case of life-threatening and highly impeding the therapeutic process of stroke complications. The aim of the authors was also to present the current leading methods and concepts of rehabilitation used in early stroke therapy and to review modern methods used in secondary post-stroke rehabilitation.Materials and methods: The article is a narrative review of topics related to therapeutic and management in the acute phase of stroke. The study includes the analysis of literature from the period 2009 to 2021. The database contained books, magazines, and articles. Browsers were used: Google Scholar and PubMed.
Wprowadzenie: Wysoka śmiertelność oraz duży odsetek niepełnosprawności wynikające z udaru mózgu stanowią istotny problem społeczny i socjoekonomiczny. Wiele krajów wprowadza programy profilaktyczne, aby minimalizować pierwotne i wtórne czynniki ryzyka udaru mózgu. Obecnie dąży się do poszerzenia świadomości pilnego wdrożenia specjalistycznego i efektywnego leczenia, zwraca się także uwagę na niezwykle ważną rolę fizjoterapii wprowadzanej już we wczesnej fazie zachorowania.Cel pracy: W artykule przedstawione zostały pokrótce czynności i procedury podejmowane w odniesieniu do pacjenta z udarem mózgu. Omówione zostały zasady i cele wczesnej rehabilitacji poudarowej, z uwzględnieniem działań rehabilitacyjnych podejmowanych w przypadku pojawienia się powikłań poudarowych zagrażających życiu i znacznie utrudniających proces leczniczo-terapeutyczny. Celem autorów była ponadto prezentacja wiodących metod i koncepcji rehabilitacyjnych stosowanych we wczesnej terapii udarowej oraz przegląd nowoczesnych metod stosowanych we wtórnej rehabilitacji poudarowej.Materiał i metody: Artykuł stanowi narracyjny przegląd zagadnień związanych z leczeniem i postępowaniem w ostrej fazie udaru mózgu. Badanie obejmuje analizę literatury z lat 2009–2021 – książek, artykułów z czasopism. Wykorzystano przeglądarki: Google Scholar i PubMed.
Źródło:
Health Promotion & Physical Activity; 2022, 18, 1; 33-40
2544-9117
Pojawia się w:
Health Promotion & Physical Activity
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Therapeutic training in post-stroke disturbances of vision
Trening terapeutyczny w poudarowych zaburzeniach wzrokowych
Autorzy:
Leśniak, Marcin
Seniów, Joanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1938581.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
Hemianopia
recovery
Rehabilitation
udar mózgu
niedowidzenie połowicze
rehabilitacja
Opis:
Introduction: Vision disturbances are a frequent sequel of stroke. Damage to primary or secondary visual cortical areas can lead to chronic or temporary dysfunction of vision that hampers recovery from stroke. Nevertheless, they are rarely regarded as a prominent problem for neurorehabilitation.Aim of the study: This paper presents a review of current knowledge on possible therapeutic interventions in one of the most frequent vision disturbances following vascular brain damage, i.e. visual field defects.Study form: We reviewed data from the literature pertaining to theoretical background of various therapeutic approaches to vision disturbances as well as empirical evidence of the effectiveness of these approaches.Conclusions: The analysed data suggest that improvement of visual function in post-stroke patients is possible with the help of a therapeutic training that uses preserved functions such as visual scanning or residual vision. The objectively observed training-induced improvement of visual field defects and of the related deficits is frequently reflected in a better performance during activities of daily-living.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2007, 11(4); 9-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Functional status of patients after stroke depending on neurological and medical complications in three years follow-up
Stan funkcjonalny chorych trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań neurologicznych i ogólnomedycznych
Autorzy:
Fudala, Małgorzata
Brola, Waldemar
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437949.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
stroke
complications
functional status
udar mózgu
powikłania
stan funkcjonalny
Opis:
Introduction and purpose: There are several commonly known complications occurring in the acute phase of stroke which have influence on patients’ mortality and functional status. There is, however, less information concerning the state of the patients in long-term follow-up. The aim of the study was to assess the functional status of stroke patients depending on neurological and general medical complications in three years follow-up. Material and methods: The study has been carried out amongst 101 patients treated at the Department of Neurology with Stroke Unit of the Specialist Hospital in Końskie, who were diagnosed with the first stroke in their lives and registered with a questionnaire of the POLKARD programme. Examination after three years consisted of assessing the patients’ functional status using the Rankin’s Scale and the Barthel’s Scale, examination by both the Mini Mental State Examination and the Geriatric Depression Scale. Their functional status was analysed before the stroke and on discharging them from the hospital, as well as three years after stroke depending on complications. Results: The patients who are self-dependent in daily activities (Rankin 0-1) constituted 47% of the researched, 42% require some assistance (Rankin 2-3), and 11% require substantial assistance or complex treatment (Rankin 4-5). The most frequent recognised after-stroke complications are depressive disorders (45.5%), falls (42.6%), dementia (33.7%), cardiological complications (19.8%), pain and oedema in the paretic limbs (15.8%). During three years from the stroke at least one complication occurred in case of 84% of the patients. Any statistically essential dependence between complications and gender, age as well as functional status was found. Conclusions: The post-stroke complications occur statistically independently from the patients’ functional status but their incidence increases with progression of patients’ disability. Systematic, long-term follow-up of the post-stroke patients may prevent many complications and improve the patients’ quality of life.
Wstęp i cel pracy: Powszechnie znany jest wpływ wczesnych powikłań udaru mózgu na śmiertelność i stan funkcjonalny, natomiast niewiele wiadomo o powikłaniach późnych w opiece długoterminowej. Celem pracy była ocena stanu funkcjonalnego pacjentów trzy lata po udarze niedokrwiennym w zależności od rodzaju i częstości powikłań. Materiał i metody: Analizą objęto 101 osób leczonych w Oddziale Neurologii w Końskich z rozpoznaniem pierwszego w życiu niedokrwiennego udaru mózgu i zarejestrowanych w programie POLKARD. Po trzech latach od udaru chorych oceniano za pomocą skali Rankina i Barthel, testem Mini Mental i Geriatryczną Skalą Depresji. Analizowano stan funkcjonalny przed udarem i przy wypisie ze szpitala oraz trzy lata po udarze mózgu w zależności od powikłań. Wyniki: Pacjenci samodzielni w zakresie codziennych czynności (Rankin 0-1) stanowili 47% badanych, pewnej pomocy wymagało 42% (Rankin 2-3), a 11% wymagało znacznej pomocy lub kompleksowej pielęgnacji (Rankin 4-5). Najczęstszymi powikłaniami były zaburzenia depresyjne (46,5%), upadki (42,6%), otępienie (33,7%) i powikłania kardiologiczne (19,8%). W ciągu trzech lat od udaru przynajmniej jedno powikłanie wystąpiło u 84% pacjentów. Nie znaleziono statystycznie istotnej zależności między powikłaniami a płcią, wiekiem i stanem funkcjonalnym. Wnioski: Powikłania po udarze mózgu występują statystycznie niezależnie od stanu funkcjonalnego, ale częstość ich występowania narasta wraz z narastaniem niepełnosprawności. Systematyczne, wieloletnie monitorowanie pacjentów po udarze mózgu może zapobiec wielu powikłaniom i poprawić jakość życia chorych.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 7-20
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Manipulator for upper limb rehabilitation
Autorzy:
Węsierski, Ł.
Tutak, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/98753.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Politechnika Śląska. Katedra Biomechatroniki
Tematy:
stroke
spasticity
manipulator for rehabilitation
udar mózgu
spastyczność
manipulator rehabilitacyjny
Opis:
This paper describes the development of a robot for functional movement training of arm, forearm and hand after stroke. Introduction presents statistical data about upper limb motor disability. This new solution of manipulator gives a chance to realize controlled passive and active exercises. Particular attention was paid to the spastic hand. In the document we present also the kinematics and dynamics of manipulator. Moreover, the device will be prepared to carry out diagnosis and allowed to summarize the results.
Źródło:
Aktualne Problemy Biomechaniki; 2011, 5; 171-176
1898-763X
Pojawia się w:
Aktualne Problemy Biomechaniki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the effectiveness of selected scales and methods used in the assessment of gait and balance after a cerebral stroke
Ocena przydatności wybranych skal i metod stosowanych w ocenie chodu i równowagi osób po udarze mózgu
Autorzy:
Drużbicki, Mariusz
Przysada, Grzegorz
Rykała, Justyna
Podgórska, Justyna
Guzik, Agnieszka
Kołodziej, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/437776.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
cerebral stroke
gait, balance
stabilometry
udar mózgu
chód, równowaga
stabilometria
Opis:
The aim of this study is to assess the balance and gait of outpatients undergoing late stroke treatment and the relationship between the assessment of gait and balance using clinical tests and the assessment of static balance using stabilometric tests. Materials and methods. Post-stroke patients with hemiparesis undergoing ambulatory physiotherapy were examined. The Wisconsin Gait Scale (WGS), the Dynamic Gait Index (DGI) and the Functional Gait Assessment (FGA) were used to assess gait, the Berg Balance Scale (BBS) and the Get Up and Go test were used to assess balance, and stabilometric tests were used to assess static balance. Examination was conducted twice before and after physiotherapy. Results. A statistically significant improvement of gait speed and quality and gait functions, assessed with the DGI (p=0,0001) and the FGA (p=0,0002), was observed after treatment. An improvement of balance assessed with the BBS and the Get Up and Go test was also recorded. Static balance using stabilometric tests did not change in the standing position with the eyes closed (the surface of COP). Poor and average relationship between clinical methods of gait and balance assessment and parameters of stabilometric balance assessment was shown. Conclusions. Rehabilitation of patients with hemiparesis undergoing late stroke treatment has a significant influence on the improvement of balance and gait functions.
Celem pracy jest ocena równowagi i chodu chorych po udarze mózgu leczonych ambulatoryjnie w okresie późnym od udaru. Celem pracy jest również ocena zależności pomiędzy chodem i równowagą badanych ocenianą testami klinicznymi a równowagą statyczną ocenioną stabilometrycznie. Materiał i metoda. Badano chorych z niedowładem połowiczym w późnym okresie po udarze mózgu korzystających z fizjoterapii ambulatoryjnej. Oceniano chód badanych za pomocą Wisconsin Gait Scale (WGS), Dynamic Gait Index (DGI) i Functional Gait Assessment (FGA) oraz oceniano równowagę badanych za pomocą Skali Równowagi Berga (BBS), testu „Get Up&Go” oraz równowagę statyczną w badaniu stabilometrycznym. Badanie wykonano dwukrotnie przed i po serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Wyniki. W badanej grupie chorych po zakończeniu serii zabiegów stwierdzono istotną statystycznie poprawę w zakresie prędkości i jakości chodu oraz poprawę funkcjonalną chodu ocenianą według DGI (p=0,0001) i skali FGA (p=0,0002). Badani również uzyskali istotną poprawę równowagi ocenianej w skali BBS i w teście Get Up&Go. W badaniu stabilometrycznym równowagi nie wykazano istotnej poprawy w próbie stania z zamkniętymi oczami (obszar pola COP). Wykazano słabą i przeciętną zależność pomiędzy klinicznymi metodami oceny chodu i równowagi badanych a parametrami oceny stabilometrycznej równowagi. Wnioski. Rehabilitacja w późnym okresie od udaru w istotny sposób wpływa na poprawę równowagi i funkcji chodu osób z niedowładem połowiczym.
Źródło:
Medical Review; 2013, 1; 21-31
2450-6761
Pojawia się w:
Medical Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluation of the pressure distribution on force platform in patients after cerebral stroke
Ocena rozkładu sił nacisku na podłoże u chorych po udarze niedokrwiennym mózgu
Autorzy:
Krekora, Katarzyna
Czernicki, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1934226.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
Stroke
force platform
hemiparesis
udar mózgu
platforma balansowa
niedowład połowiczy
Opis:
Introduction: Hemiparesis, coexistence of disturbances of deep sensation and balance affect the patients’ performance after stroke. The aim of the study was to evaluate the usefulness of a force platform for measurig the distribution of lower extremities pressure force and the effect of hemiparesis on the change of the distribution of pressure force shifted by lower extremities on the base in a standing position in the patients after the first stroke.Material and methods: The study comprised 23 patients with and 16 patients without hemiparesis (a control group). ERBE force platform with a computer program for Windows Physio-Feedback-System was used for the measurement of the pressure.Results: Mean pressure force of lower extremities in the subjects without hemiparesis was found to distribute symmetrically and is 0.5 ±0.07 for each extremity. In the patients with hemiparesis no statistically significant difference was found between the relative pressure force on the base by the paretic extremity in the patients with left and right hemiparesis (p = 0.568); the pressure force of the extremity on the side of the paresis is from 0.11 to 0.30 of total pressure.Conclusions: Force platform allows for objective evaluation of the state of human body balance by measuring the pressure force on the base. It may be applied in tests of patients with hemiparesis. Relative pressure force shifted by an extremity on the side of the paresis doses not depend on the side of the paresis. The stroke victims with hemiparesis tend to load the lower limb on the paretic side to a lesser degree.
Wstęp: Niedowład połowiczy, współwystępowanie zaburzeń czucia głębokiego i równowagi wpływają na funkcjonowanie chorych po udarze mózgu. Celem pracy była ocena przydatności platformy balansowej do pomiaru rozkładu siły nacisku kończyn dolnych oraz wpływu niedowładu połowiczego na zmianę rozkładu siły nacisku na podłoże przenoszonej przez kończyny dolne w pozycji stojącej u chorych po pierwszym udarze mózgu. Materiał i metody: Badaniami objęto 23 chorych z niedowładem połowiczym i 16 bez niedowładu połowiczego, którzy stanowili grupę porównawczą. Do pomiaru siły nacisku zastosowano platformę balansową ERBE współpracującą z programem komputerowym dla Windows Physio-Feedback-System. Wyniki: Stwierdzono, że średnia siła nacisku kończyn dolnych u osób bez niedowładu połowiczego rozkłada się symetrycznie i wynosi 0,5 ±0,07 dla każdej kończyny. U osób z niedowładem stwierdzono brak znamiennie statystycznie różnicy pomiędzy względną siłą nacisku na podłoże przez kończynę niedowładną u chorych z niedowładem lewostronnym i prawostronnym (p=0,568), siła nacisku kończyny po stronie z niedowładem stanowi od 0,11 do 0,38 nacisku całkowitego. Wnioski: Platforma balansowa pozwala na obiektywną ocenę stanu zrównoważenia ciała człowieka, poprzez pomiar siły nacisku na podłoże. Może być zastosowana do badań u chorych z niedowładem połowiczym. Względna siła nacisku przenoszonego przez kończynę po stronie z niedowładem nie zależy od strony niedowładu. Chorzy z niedowładem połowiczym po udarze mózgu w mniejszym stopniu obciążają kończynę dolną po stronie z niedowładem.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2005, 9(1); 10-14
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The dynamics of the regression of aphasic disorders in a stroke patient
Dynamika ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze mózgu
Autorzy:
Bigos, Kamila
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066117.pdf
Data publikacji:
2020-10-21
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
choroby neurologiczne
udar mózgu
afazja semantyczna
neurological diseases
stroke
semantic aphasia
Opis:
Do najczęstszych jednostek chorobowych powodujących trudności językowe o typie afazji należą choroby naczyniowe mózgu, a wśród nich udary niedokrwienne. Zaburzenia mowy wynikające z uszkodzeń mózgu mają zazwyczaj charakter dynamiczny. Duży wpływ na obraz kliniczny, a dalej – skuteczną diagnozę i terapię logopedyczną pacjenta po przebytym incydencie neurologicznym, mają zatem okoliczności, w jakich znalazł się chory, a także czynnik czasu. W artykule przedstawiono dynamikę ustępowania zaburzeń afatycznych u chorego po udarze niedokrwiennym w obrębie lewej półkuli mózgu. Celem jest zwrócenie uwagi na zmiany w obrazie zaburzeń u 63-letniego mężczyzny po przebytym incydencie neurologicznym, u którego zdiagnozowano afazję semantyczną. Stwierdzono różnice w występowaniu objawów (w tym zaburzeń afatycznych) u pacjenta bezpośrednio po udarze oraz po kilkunastu miesiącach od zachorowania, po intensywnej terapii logopedycznej.
The most common diseases causing language difficulties of aphasia type include cerebral vascular diseases, including ischaemic strokes. Speech disorders resulting from brain damage are usually dynamic. The clinical picture, and further on, the effective diagnosis and speech therapy of a patient after a neurological incident, is thus greatly influenced both by the circumstances in which the patient found himself and the time factor. The paper presents the dynamics of aphasic disorders in a patient after ischaemic stroke within the left hemisphere. The aim is to draw attention to the changes in the image of aphasic disorders in a 63-year-old man after a neurological incident in which semantic aphasia was diagnosed, which is the evidence of differences in the occurrence of symptoms (including aphasic disorders) in the patient immediately after the stroke and over a dozen months after the incident, after an of intensive speech therapy.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-45
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluating the effectiveness of the upper limb rehabilitation programme in patients after ischemic stroke, supplemented with virtual reality exercises comprising biological feedback - report from conducted research
Ocena skuteczności programu rehabilitacji kończyny górnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu, uzupełnionego o ćwiczenia w rzeczywistości wirtualnej z biologicznym sprzężeniem zwrotnym – raport z prowadzonych badań
Autorzy:
Wieczorek, Michał P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1790785.pdf
Data publikacji:
2020-08-15
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
virtual reality
feedback
udar mózgu
wirtualna rzeczywistość
sprzężenie zwrotne
Opis:
Introduction: Stroke is the second most common cause of death in the world. Modern methods of treating the acute phase of stroke improve a patient's functionality, but only 5-10% of patients receive such treatment. Approximately 44-75% of people after stroke do not achieve a satisfactory level of fitness. Traditional methods do not do not provide a satisfactory improvement in upper limb function. Modern therapy conducted in conditions of virtual reality (VR) may cause changes in the complexity of the exercise, its duration and its intensity, which strengthens the processes of brain plasticity. Aim of the research: The aim of the study is to evaluate the effectiveness of the rehabilitation programme implemented among patients after ischemic stroke supplemented with VR exercises and to compare results with the control group. Materials and methods: The study included 28 participants qualified for the study and assigned to 2 groups. There were 15 subjects in the study group, the average age 62.80 ±6.12 years, while in the control group, there were 13 patients at an average age of 64.8 5 ±6.71 years. In addition to the traditional upper limb therapy, the study group exercised using the Pablo® system, while the control group received 2 sessions of traditional therapy. Before and after the intervention, the participants underwent Fugl-Meyer Motor Assessment, the Frenchay Arm Test and Lovette’s test. Ranges of mobility in the glenohumeral, radiocarpal and cubital joints were measured. Cylindrical, pinch, lateral and tripod grip force was measured. Results: After the intervention, there was an intragroup increase in results, both in the study group and in the control group, the increases in many cases turned out to be statistically significant. However, there were no statistically significant differences in comparisons between groups after the applied therapy. Conclusions: VR therapy improves upper limb efficiency in people after ischemic stroke, however, comparison of the results between groups after interventions do not provide information as to which therapy is more beneficial.
Wstęp: Udar mózgu jest drugą najczęstszą p rzyczyną śmierci na świecie. Nowoczesne metody leczenia ostrej fazy udaru poprawiają funkcjonalność pacjenta, jednak jedynie 5-10% chorych otrzymuje takie leczenie. Około 44-75% osób po przebytym za wale mózgu nie osiąga satysfakcjonującej sprawności. Tradycyjne metody nie przynoszą zadowalającej poprawy funkcji kończyny górnej. Nowoczesna terapia prowadzona w warunkach wirtualnej rzeczywistości (VR) pozwala na zmianę złożoności ćwiczenia, czasu trwania oraz jego intensywności co wzmacnia procesy plastyczności mózgu. Cel badań: Celem badań jest ocena skuteczności programu rehabilitacji pacjentów po udarze niedokrwiennym mózgu uzupełnionego o ćwiczenia w VR oraz porównanie wyników z grupą kontrolną. Materiały i metody: Do badań zakwalifikowano 28 osób, które zostały przydzielone do dwóch grup. W grupie badanej było 15 osób, średnia wieku wyniosła 62,80 ±6,12 lat, natomiast w grupie kontrolnej było 13 osób ze średnią wieku 64,85 ±6,71 lat. Grupa badana oprócz jednej tradycyjnej terapii kończyny górnej ćwiczyła z użyciem systemu Pablo®, grupa kontrolna otrzymała dwie sesje tradycyjnej terapii. Przed i po zastosowanej interwencji u uczestników przeprowadzono testy: Fugl-Meyer Motor Assessment, Frenchay Arm Test i Lovetta. Zmierzono zakresy ruchomości w stawie ramiennym, promieniowo-nadgarstkowym oraz łokciowym. Zmierzono siłę chwytu cylindrycznego, szczypcowego, bocznego i trójpunktowego. Wyniki: Po przeprowadzonej interwencji uzyskano wewnątrzgrupowy wzrost wyników, zarówno w grupie badanej jak i kontrolnej, wzrosty w wielu przypadkach okazały się być istotne statystycznie. Nie uzyskano natomiast, różnic istotnych statystycznie w porównaniach międzygrupowych po zastosowanej terapii. Wnioski: Terapia w warunkach VR poprawia sprawność kończyny górnej u osób po udarze niedokrwiennym mózgu, jednakże porównania wyników międzygrupowych po przeprowadzonych interwencjach nie dają rozstrzygnięcia, która z terapii przynosi większą korzyść.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2020, 24(1); 12-19
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stroke and aphasia rehabilitation: A comparison of international guidelines
Rehabilitacja poudarowa oraz rehabilitacja afazji. Studium porównawcze międzynarodowych wytycznych
Autorzy:
Georgieva, Dobrinka
Kalpachka, Dobrinka
Kalpachki, Rossen
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066070.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
udar mózgu
wytyczne
afazja
studium porównawcze
stroke
guidelines
aphasia
comparative study
Opis:
Cerebrovascular diseases are the leading cause of morbidity and mortality worldwide. Unfortunately, Bulgaria leads most countries in its incidence of stroke. Furthermore, a substantial number of Bulgarian patients post-stroke present with persisting communication disorders, especially aphasia. The main purpose of the present study is to conduct an evidence-based theoretical review of leading international guidelines for treatment and rehabilitation of adult stroke patients. In particular, this theoretical overview compares the current Bulgarian guidelines with those developed by the United States of America, Europe, Australia, Canada, the United Kingdom, and New Zealand. The Bulgarian guidelines for the prevention, diagnosis, and treatment of cerebrovascular diseases strongly recommends pharmacological treatment, which is commensurate with international standards. Nationally, a range of different language tests are currently used in post-stroke aphasia.
Choroby naczyniowo-mózgowe należą do najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Bułgaria nie jest w tej kwestii wyjątkiem. Po przebytym udarze znaczna liczba Bułgarów i Bułgarek zmaga się z nieustępującymi zaburzeniami komunikacji, a zwłaszcza z afazją. W artykule dokonano przeglądu wiodących, międzynarodowych wytycznych określających leczenie oraz rehabilitację osób po przebytym udarze mózgu. W szczególności skupiono się na porównaniu wytycznych stosowanych obecnie w Bułgarii z tymi funkcjonującymi w innych krajach Europy, w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Australii i Nowej Zelandii. Jak się okazuje, wytyczne bułgarskie – oparte na prewencji, diagnostyce oraz leczeniu chorób naczyniowo-mózgowych – obejmują przede wszystkim leczenie farmakologiczne. Znajduje to odbicie w standardach przyjętych w innych krajach. Istotną funkcję pełni także szeroka gama testów w różnych językach stosowana w leczeniu afazji poudarowej.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-15
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Selection of physiotherapeutic methods and their effectiveness in rehabilitation of spastic hand in post-stroke patients
Dobór metod fizjoterapeutycznych i ich skuteczność w uzyskaniu poprawy funkcji ręki spastycznej u pacjentów po udarze mózgu
Autorzy:
Pasternak-Mlądzka, Irena
Dobaczewska, Renata
Otręba, Dariusz
Mlądzki, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1936833.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
hemiparesis
cerebral stroke
Cryotherapy
tonolysis
niedowład połowiczy
udar mózgu
krioterapia
tonoliza
Opis:
Subject. The study evaluated the impact of applied physiotherapeutic treatments on improvement in functioning of the paretic hand in post-stroke patients. Artificial neural networks modelling system was employed to illustrate the effectiveness of various treatments and treatment selection criteria.Material and methods. A group of 43 patients with hemiparesis following cerebral stroke were enrolled. Time elapsed since stroke occurrence ranged from 3 to 36 weeks. The following tests: the Brunnström test, modified Ashworth scale, grip strength test, thumb-opposition test, and closed fist test were administered before and after 15 days of treatment. Treatment types: tonolysis + kinesitherapy (active, active and passive, or passive exercises) or topical cryotherapy + kinesitherapy (as above). the type of therapy with physical agents was selected randomly, while kinesitherapy was determined by the pretreatment hand function.Results. The administered tests demonstrated an improvement in paretic hand functioning (based on the Brunnström test) for both tonolysis and cryotherapy treatments. Significantly higher improvement was achieved in patients treated with tonolysis and kinesitherapy (all exercise types). We found that cryotherapy has a greater impact on improving hand spasticity. Affected hand strength improvement was observed in patients treated with tonolysis, while in patients treated with cryotherapy, healthy hand strength improvement was noticed. Improvement in the thumb opposition test and the closed fist test was achieved with “passive” and “active and passive” exercises, regardless of the physiotherapy type. Relationship among “time since stroke”, treatment types and test improvements was analysed. Significantly higher improvements were achieved when the therapy was applied earlier, 3-15 weeks after stroke.Conclusions. The administered tests demonstrated a higher impact of tonolysis on the improvement in the Brunnström test, while cryotherapy proved to be more effective in reducing spasticity. Application of artificial neural network technology and modelling treatment process enable selection of the most effective treatment methods for a particular patient.
Temat. W pracy oceniono wpływ zastosowanej fizjoterapii na poprawę sprawności ręki niedowładnej u pacjentów po udarze mózgu. Za pomocą systemu modelowania, opartego na sztucznych sieciach neuronowych, sprawdzono efektywność stosowanych rodzajów leczenia oraz sposób dokonywania wyboru terapii. Materiał i metody. Materiał stanowiła grupa 43 pacjentów z niedowładem połowiczym po udarze mózgu. Czas od udaru wynosił od 3 do 36 tygodni. Za pomocą testów (test Brunnström, zmodyfikowana skala Ashworth, test uścisku, test opozycji i test pięści) oceniono sprawność ręki przed leczeniem oraz po 15-dniowym cyklu zabiegowym. W leczeniu zastosowano: tonolizę + kinezyterapię (ćwiczenia czynne lub czynno-bierne lub bierne) lub krioterapię miejscową + kinezyterapię (jak wyŜej). Rodzaj fizykoterapii wybierano losowo, rodzaj ćwiczeń w zaleŜności od sprawności ruchowej ręki. Wyniki. Wykazano poprawę sprawności ręki ocenianej testem Brunnström zarówno po zastosowaniu tonolizy jak i krioterapii. Zdecydowanie większą poprawę uzyskano u pacjentów leczonych tonolizą oraz kinezyterapią (we wszystkich wariantach ćwiczeń). Stwierdzono większy wpływ krioterapii na zmniejszenie się spastyczności mięśni ręki i nadgarstka niŜ tonolizy. Przyrost wartości uścisku ręki niedowładnej uzyskano u pacjentów leczonych tonolizą niezaleŜnie od rodzaju ćwiczeń, u pacjentów leczonych krioterapią stwierdzono poprawę testu uścisku zdrowej ręki. Uzyskano poprawę testu opozycji i testu pięści po zastosowaniu ćwiczeń biernych lub czynno-biernych niezaleŜnie od rodzaju zastosowanej fizykoterapii. Analizowano zaleŜność pomiędzy czasem, jaki upłynął od udaru, rodzajem zastosowanego zabiegu fizykalnego, a uzyskaną poprawą ocenianych testów. Dynamiczną poprawę uzyskano we wczesnym okresie poudarowym tj. 3-15 tygodni od udaru. Wnioski. Przeprowadzone badania wykazały korzystniejszy wpływ tonolizy na poprawę sprawności ręki niedowładnej ocenianej testem Brunnström, natomiast krioterapia okazała się skuteczniejsza w zmniejszaniu spastyczności. Modelowanie leczenia pozwoliło na obiektywną ocenę efektów zastosowanej terapii.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2006, 10(3); 21-28
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of the effects of the upper limb improvement programme in patients after ischemic stroke treated with botulinum toxin
Analiza efektów programu usprawniającego kończynę górną pacjentów po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu leczonych toksyną botulinową
Autorzy:
Mirek, Elżbieta
Opoka, Kinga
Kozioł, Krzysztof
Filip, Magdalena
Pasiut, Szymon
Szymura, Jagoda
Legwant, Agnieszka
Wasielewska, Anna
Michalski, Michał
Tomaszewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1798596.pdf
Data publikacji:
2017-12-30
Wydawca:
Akademia Wychowania Fizycznego im. Bronisława Czecha w Krakowie
Tematy:
stroke
spasticity
botulinum toxin
neurorehabilitation
udar mózgu
spastyczność
toksyna botulinowa
neurorehabilitacja
Opis:
Introduction: Stroke is not only a medical problem, but also - due to the permanent disability of the injured person - a significant social problem. A significant number of patients after a neurological event develop increased muscle tone. Upper motoneuron damage syndrome promotes pain, stiffness, muscle contracture and weakness, which can potentially delay or prevent success in the rehabilitation process. In the upper limb, the spastic pattern is most often expressed through adduction and internal rotation of the glenohumeral joint, combined with flexion in the elbow, radiocarpal joint and interphalangeal joints. The specificity of spasticity-type increased tension makes rehabilitation of patients suffering from this disorder one of the most difficult tasks of neurological rehabilitation. Aim: The aim of the study was to assess muscle tone and range of motion of the inferior limb in patients after ischemic stroke subjected to 4 cycles of intramuscular injections of a botulinum toxin preparation and subjected to motor rehabilitation. Research Project: Pilot experimental study. Methodology: The study was carried out in the Neurological Unit with Stroke Sub-unit and Sub-Department of Neurological Rehabilitation at John Paul II Specialist Hospital in Krakow in the period from September 2014 to November 2015. The study group consisted of 20 patients after ischemic stroke (13 men, 7 women), age 30 to 72. All patients completed a 4-cycle study, which included injections of the botulinum toxin preparation, combined with a 15-day cycle of individual rehabilitation exercises. Each training session lasted 90 minutes. In order to verify the therapeutic process, active and passive mobility was measured according to the SFTR method and the assessment of muscle tone level was done using the Modified Ashworth Scale. Results: The taken therapeutic actions caused a positive increase in mobility, mostly passive, in the glenohumeral-scapular, elbow and forearm as well as the radiocarpal joints. There was also a slight increase in active mobility of the upper limb joints. In the course of obtaining results, it was shown that the use of botulinum toxin, combined with the rehabilitation exercise programme, significantly reduced pathological muscle tone both within the elbow, radiocarpal joint, and the interphalangeal joints of the hands. Conclusions: The presented results showed that the use of the botulinum toxin combined with medical rehabilitation allows local treatment of spasticity without exposing patients to adverse systemic reactions associated with oral medication. In addition, it has a positive effect on the increase in passive and - to a lesser extent - active range of motion in the joints of the inferior limb.
Wprowadzenie: Udar mózgu stanowi nie tylko problem medyczny lecz także, ze względu na trwałą niepełnosprawność poszkodowanych, znaczny problem społeczny. U znacznej liczby chorych po przebytym zdarzeniu neurologicznym rozwija się podwyższone napięcie mięśniowe. Zespół uszkodzenia górnego motoneuronu sprzyja powstawaniu bólu, zesztywnienia, przykurczu ścięgien mięśniowych i osłabienia mięśni co potencjalnie może opóźnić lub uniemożliwić osiągnięcie sukcesu w procesie rehabilitacji. W kończynie górnej wzorzec spastyczny najczęściej wyraża się przez przywiedzenie i rotacje wewnętrzną stawu ramiennego połączoną ze zgięciem w stawie łokciowym, promieniowo-nadgarstkowym i stawach międzypaliczkowych. Specyfika wzmożonego napięcia o typie spastyczności sprawia, że rehabilitacja pacjentów cierpiących na to zaburzenie jest jednym z najtrudniejszych zadań rehabilitacji neurologicznej. Cel: Celem pracy była ocena napięcia mięśniowego oraz zakresu ruchu kończyny niedowładnej u pacjentów po przebytym udarze niedokrwiennym mózgu poddanych 4 cyklom domięśniowych iniekcji preparatu toksyny botulinowej i poddanych usprawnianiu ruchowemu. Projekt Badawczy: Pilotażowe badanie eksperymentalne. Metodyka: Badanie przeprowadzono na Oddziale Neurologicznym z Pododdziałem Udarowym i z Pododdziałem Rehabilitacji Neurologicznej w Krakowskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w okresie od września 2014 do listopada 2015. Grupę eksperymentalną stanowiło 20 chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu (mężczyzn 13, kobiet 7) w wieku od 30 do 72 lata. Wszyscy chorzy ukończyli czterokrotny cykl badawczy na który składały się iniekcje preparatu toksyny botulinowej połączone z 15 dniowym cyklem indywidualnych ćwiczeń rehabilitacyjnych. Każda sesja treningowa trwała 90 minut. W celu weryfikacji procesu terapeutycznego dokonano pomiaru ruchomości czynnej i biernej według metody SFTR, oraz oceny poziomu napięcia mięśniowego z zastosowaniem Zmodyfikowanej Skali Ashworth. Wyniki: Podjęte działania terapeutyczne pozytywnie wpłynęły na zwiększenie ruchomości, w największej mierze biernej, w stawie barkowym, łokciowym, przedramieniu a także w stawie promieniowo-nadgarstkowym. Odnotowano również niewielki przyrost ruchomości czynnej stawów kończyny górnej. W toku uzyskanych wyników wykazano, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z programem ćwiczeń rehabilitacyjnym w znaczący sposób wpłynęło na zmniejszenie patologicznego napięcia mięśniowego zarówno w obrębie stawu łokciowego, stawu promieniowo-nadgarstkowego jak i stawów międzypaliczkowych. Wnioski: Przedstawione wyniki badań wykazały, że zastosowanie toksyny botulinowej połączone z rehabilitacja medyczną oferuje możliwość miejscowego leczenia ogniskowej spastyczności bez narażania pacjentów na niepożądane reakcje ogólnoustrojowe związane z doustnym przyjmowaniem leków. Ponadto wpływa korzystnie na powiększenie biernego oraz, w mniejszym stopniu, czynnego zakresu ruchu w stawach kończyny niedowładnej.
Źródło:
Medical Rehabilitation; 2017, 21(3); 14-22
1427-9622
1896-3250
Pojawia się w:
Medical Rehabilitation
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Post-stroke patients: frequency and effectiveness of rehabilitation and speech therapy
Pacjenci poudarowi – częstotliwość i skuteczność rehabilitacji i terapii logopedycznej
Autorzy:
Grażyńska, Anna
Urbaś, Weronika
Duda, Krzysztof
Toś, Mateusz
Flak, Maria
Zych-Twardowska, Elżbieta
Krzystanek, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066060.pdf
Data publikacji:
2020-12-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
udar mózgu
afazja
rehabilitacja
terapia logopedyczna
stroke
aphasia
rehabilitation
speech therapy
Opis:
The study presented here was conducted on post-stroke patients in the years 2014–2017. Data was collected using a survey questionnaire based on single-choice questions, Barthel ADL Index and the modified Rankin Scale (mRS). As many as 128 out of 135 respondents (94.8%) were referred for further treatment after initial rehabilitation. Of these, 33.6% did not continue their rehabilitation. Most of the remaining ones chose outpatient (32.9%) or inpatient rehabilitation in a hospital (29.4%). After the second examination of the physical condition of the patients, improvement was noted in those who participated in long-term rehabilitation. This feeling was also declared by the patients themselves. Out of all respondents, 92 people suffered from speech disorders, of which only 21.7% participated in speech therapy, and in this group 90% noticed a significant improvement in verbal communication. A small percentage of patients with aphasia recognize and follow speech therapy recommendations. Patients and their carers should be informed in more detail about the benefits of rehabilitation and speech therapy.
Prezentowane badania dotyczące pacjentów po przebytym udarze mózgu przeprowadzono w latach 2014–2017. Dane zebrano za pomocą kwestionariusza ankiety opartego na pytaniach jednokrotnego wyboru, skali Barthel (Barthel ADL Index) i zmodyfikowanej skali Rankina (mRS). Aż 128 ze 135 badanych (94,8%) po wstępnej rehabilitacji skierowano na dalsze leczenie. Spośród nich 33,6% nie kontynuowało rehabilitacji. Większość pozostałych wybrała rehabilitację ambulatoryjną (32,9%) lub stacjonarną w szpitalu (29,4%). Po drugim zbadaniu fizycznej kondycji pacjentów zauważono poprawę stanu tych, którzy uczestniczyli w długotrwałej rehabilitacji. Takie odczucie deklarowali też sami pacjenci. Spośród wszystkich badanych 92 osoby cierpiały na zaburzenia mowy, z tego tylko 21,7% korzystało z pomocy logopedycznej, a w tej grupie 90% zauważyło znaczącą poprawę w komunikacji werbalnej. Niewielki odsetek pacjentów z afazją uznaje i stosuje zalecenia logopedyczne. Należy bardziej szczegółowo informować pacjentów i ich opiekunów o korzyściach płynących z rehabilitacji i terapii logopedycznej.
Źródło:
Logopedia Silesiana; 2020, 9; 1-13
2300-5246
2391-4297
Pojawia się w:
Logopedia Silesiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 57

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies