Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "samoocena, studenci" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Podmiotowe korelaty umiejętności prospołecznych studentów kierunków nauczycielskich
Autorzy:
Kirenko, Janusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/606805.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
students of teaching faculties
prosocial skills assertiveness
coping with difficult situations
self-esteem
studenci kierunków nauczycielskich
umiejętności prospołeczne asertywność
radzenie sobie w sytuacjach trudnych
samoocena
Opis:
Solving the main research problem included in the question about the relationship between variables, dependent - prosocial skills, and independent, called subjective, in the dimensions of: assertiveness, coping in difficult situations and self-assessment, was tested using: Social Skills Questionnaire (KUS - AP Goldstein), Questionnaire of Assertiveness of the Teacher-Educator (KAN / W - T. Zubrzycka-Maciąg, J. Kirenko), COPE Questionnaire (COPE - CS Carver, MS Scheier, JK Weintraub) and the Self-Assessment Scale (SES - M. Rosenberg), 244 students of the faculties teachers, including 222 women (90.98%) and 22 men (9.02%). The age of the respondents ranged from 21 to 46 years, with an average of 25.29 years. They were students of pedagogy, English philology and pre-school and early school education from three universities in the Lublin region. A specific structure of compounds of selected variables was obtained, those that have a significant support in empiricum were highlighted. The applied multiple regression enabled the adoption of relatively precise characteristics of the compounds obtained, aspiring to be called autonomous applications.
Rozwiązując główny problem badawczy, zawarty w pytaniu o związki między zmiennymi, zależnej – umiejętności prospołecznych, i niezależnymi, zwanymi podmiotowymi, w wymiarach: asertywności, radzenia sobie w sytuacjach trudnych i samooceny, przebadano za pomocą: Kwestionariusza umiejętności społecznych (KUS – A.P. Goldstein), Kwestionariusza asertywności nauczyciela-wychowawcy (KAN/W – T. Zubrzycka Maciąg, J. Kirenko), Kwestionariusza COPE (COPE – C.S. Carver, M.S. Scheier, J.K. Weintraub) i Skali samooceny (SES – M. Rosenberg) 244 studentów kierunków nauczycielskich, w tym 222 kobiety (90,98%) i 22 mężczyzn (9,02%). Wiek badanych mieścił się w przedziale od 21 do 46 lat, ze średnią na poziomie 25,29 lat. Byli to studenci pedagogiki, filologii angielskiej oraz pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej z trzech uczelni regionu lubelskiego. Uzyskano specyficzną strukturę związków wybranych zmiennych, uwypuklano te, które mają znaczne oparcie w empirii. Zastosowana regresja wieloraka umożliwiła przyjęcie w miarę precyzyjnych charakterystyk otrzymanych związków, pretendujących do miana autonomicznych wniosków.
Źródło:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny; 2019, 38, 3
0137-6136
Pojawia się w:
Lubelski Rocznik Pedagogiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Physical activity of physiotherapy students and the role of device-based monitoring in their future clinical practice: a cohort study
Aktywność fizyczna studentów fizjoterapii i rola monitoringu z wykorzystaniem urządzeń w ich przyszłej praktyce klinicznej: badanie kohortowe
Autorzy:
Michalcikova, T.
Vorlicek, M.
Pechova, J.
Jakubec, L.
Fromel, K.
Neumannova, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2048945.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
activity trackers
physical activity
physiotherapy
self-evaluation
self-examination
students
narzędzia pomiaru aktywności
aktywność fizyczna
fizjoterapia
samoocena
samokontrola
studenci
Opis:
Background. Although physiotherapy students are expected to promote and prescribe exercise, their own physical activity (PA) levels have not been fully researched using wearable devices to provide objective measurements of PA. This study aimed (1) to determine their PA level; and (2) to verify the use of wearables for physiotherapy students’ own practical benefits. Material and methods. Students (n=257) wore a pedometer (Yamax Digi-Walker SW-700) and wrist-based activity tracker (Garmin Vívofit 1) for seven consecutive days. Prior to monitoring, they completed the long form of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ-LF). A further evaluation was completed, relating to benefits and shortcomings of PA monitoring in their own practice. Results. A significant difference emerged between PA levels recorded with activity trackers on weekdays and weekend days, but only when gender and years of study were not taken into consideration. Specifically, 61.09% of participants were active or highly active on weekdays and none were sedentary. On the weekend, however, 47.47% were active or highly active and 11.67% were sedentary. Most (~79%) subjects reported clear benefits in PA monitoring. Conclusions. The student cohort were clearly active during the week, but almost half were insufficiently active in the weekend and thus, greater focus on the promotion of PA in physiotherapists-in-training might be necessary. The self-monitoring of PA under ambulatory conditions (using two wearable devices), combined with self-evaluation of PA, were study strengths.
Wprowadzenie. Chociaż oczekuje się, że studenci fizjoterapii będą promować i zalecać ćwiczenia innym, poziom ich własnej aktywności fizycznej (AF), szczególnie w odniesieniu do pomiarów dokonywanych za pomocą urządzeń, nie został dokładnie zbadany. Celem badania było (1) określenie poziomu aktywności fizycznej oraz (2) zweryfikowanie i wskazanie korzyści zastosowania narzędzi w praktyce studentów fizjoterapii. Materiał i metody. Studenci (n=257) nosili krokomierz (Yamax Digi-Walker SW-700) oraz opaskę na nadgarstku monitorującą aktywność (Garmin Vívofit 1) przez siedem kolejnych dni. Przed rozpoczęciem pomiaru wypełnili długą wersję Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ-LF). Dodatkowo dokonano oceny zalet i wad kontroli aktywności fizycznej w ich przyszłej praktyce. Wyniki. Jedynie po wykluczeniu płci i roku studiów zaobserwowano znaczącą różnicę między poziomami aktywności w dni robocze i w weekendy. Wyniki wykazały, że 61,09% uczestników badania było aktywnych bądź bardzo aktywnych, a żaden z nich nie prowadził spoczynkowego trybu w dni powszednie. W weekendy z kolei aktywnych bądź bardzo aktywnych uczestników było 47,47%, a 11,67% utrzymywało spoczynkowy poziom aktywności. Niemal 79% badanych zauważyło zalety monitorowania aktywności fizycznej. Wnioski. Badana grupa studentów była niewątpliwie aktywna w dni robocze, ale prawie połowa studentów była aktywna w stopniu niewystarczającym w weekendy, co oznacza, że należałoby przywiązywać większą wagę do promocji aktywności fizycznej wśród osób przygotowujących się do wykonywania zawodu fizjoterapeuty. Główną zaletą niniejszego badania była samodzielna kontrola i ocena poziomu aktywności fizycznej przez studentów fizjoterapii dokonana za pomocą dwóch różnych typów przenośnych urządzeń elektronicznych.
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2020, 14, 2; 107-117
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies