Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "psychiatric observation" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The role of EEG and CT scan in the assessment of criminal responsibility in homicide offenders or perpetrators of severe body injury
Wpływ badań EEG i TK na ocenę poczytalności sprawców zabójstw lub poważnego uszkodzenia ciała
Autorzy:
Sieradzka, Anna
Erendt-Bartczak, Magdalena
Jankowski, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/941038.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CT
EEG
TK
alcohol intoxication
forensic psychiatric observation
sanity
eeg
tk
obserwacja sądowo-psychiatryczna
poczytalność
upojenie alkoholowe
Opis:
Intoxication with ethanol is widely recognized as a risk factor for committing a crime, particularly for people who consumed alcohol 24 hours before committing homicide or causing serious injury to the victim’s body. The study attempts to evaluate the relationship between additional tests: computed tomography and electroencephalography in ethanol intoxicated homicide offenders or perpetrators of severe body injury and the assessment of diminished criminal responsibility. The study group consisted of 90 individuals suspected of crime against life or health, classified as murder, attempted murder or grievous bodily harm, as in accordance with the criminal code. The perpetrators underwent a six-week forensic psychiatry observation between 2004 and 2008 in the Forensic Department of High Security Prison No. 2 in Łódź. Medical records, including the available medical documentation as well as categorical forensic psychiatric reports issued by two experts in psychiatry, were assessed retrospectively. A total of 77% of respondents underwent further extensive head computed tomography diagnostics. Head computed tomography abnormalities related to diminished criminal responsibility were detected in 37% of offenders. The lesions were described by radiologists as ischaemic lesions, ischaemic softening, developmental anomalies (with the most common being the cyst of transparent partition) as well as cortical, subcortical and cortical-subcortical brain atrophy with different locations. Deviations detected with electroencephalography were confirmed in 11% of defendants. However, these findings had no effect on the assessment of diminished criminal responsibility of offenders. According to the researchers, the additional tests performed for a forensic report were only complementary. Findings indicating significant brain lesions, which do not take into account the clinical state of the perpetrator, should not serve as a basis for a reduction or even abolition of the soundness of the perpetrator of the offense.
Intoksykacja alkoholem etylowym jest powszechnie uznawana za czynnik ryzyka dokonania przestępstwa, szczególnie u osób, które spożywały alkohol na 24 godziny przed popełnieniem zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała ofiary. Podjęto próbę oceny poczytalności sprawców zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała w stanie upojenia alkoholowego zwykłego w odniesieniu do przeprowadzonych badań dodatkowych – tomografii komputerowej głowy oraz elektroencefalografii. Grupę badaną stanowiło 90 osób podejrzanych o czyn przeciwko zdrowiu lub życiu, zakwalifikowany zgodnie z kodeksem karnym jako zabójstwo, usiłowanie zabójstwa lub ciężkie uszkodzenie ciała. Badani zostali poddani obserwacji sądowo-psychiatrycznej w latach 2004–2008 przez okres sześciu tygodni w Oddziale Obserwacji Sądowo-Psychiatrycznej w Zakładzie Karnym nr 2 w Łodzi. Analizowano retrospektywnie dokumentację medyczną, w tym dostępną dokumentację lekarską oraz wydane przez dwóch biegłych psychiatrów kategoryczne opinie sądowo-psychiatryczne. U 77% osób badanych przeprowadzono dalszą szczegółową diagnostykę pod postacią badania tomografii komputerowej głowy. U 37% podsądnych stwierdzono odchylenia od wyniku prawidłowego opisywane przez lekarzy radiologów jako mogące odpowiadać ogniskom niedokrwiennym lub malacjom poniedokrwiennym, anomaliom rozwojowym (najczęstszą zmianą była torbiel przegrody przeźroczystej) i zanikom korowym, podkorowym lub korowo-podkorowym, o różnej lokalizacji. Odchylenia od stanu prawidłowego opisywane w badaniu tomografii komputerowej pozostawały w związku w orzeczeniem przez biegłych psychiatrów znacznie ograniczonej poczytalności. Odchylenia w badaniu elektroencefalograficznym stwierdzono u 11% podsądnych. Powyższy wynik nie wpłynął na orzeczenie o zmienionej poczytalności przez biegłych lekarzy psychiatrów. W ocenie badaczy przeprowadzone badania dodatkowe celem wydania opinii sądowo-psychiatrycznej mają znaczenie pomocnicze. Wynik badania wskazujący na znaczne zmiany, bez uwzględnienia stanu klinicznego, nie powinien przesądzać o zniesieniu lub ograniczeniu poczytalności sprawcy.
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2016, 16, 3; 131-135
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stosowanie preparatów przeciwpsychotycznych o przedłużonym działaniu – depot, u chorych pacjentów przyjętych do szpitala na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego: dylematy medyczne, prawne i etyczne
Using of long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalized on basis of article 24 of act of psychical health protection: medical, ethic and legal dilemmas
Autorzy:
Kmieciak, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945468.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
act of psychical health protection
compulsory treatment
human rights
law and psychiatry
long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot
obserwacja psychiatryczna
patient rights
prawa człowieka
prawa pacjenta
prawo i psychiatria
preparaty przeciwpsychotyczne o przedłużonym działaniu – depot
przymusowe leczenie
psychiatric observation
ustawa o ochronie zdrowia psychicznego
Opis:
The aim of this article is to show complex situations, which can take place during hospitalisation of patient basing on article 24 of the act of psychical health protection. In accordance of this article a patient staying in a hospital is subjected not to medical treatment but to compulsory 10-day observation. The considerations presented below mostly focus on the possibility of using long-term effect antipsychotic pharmaceuticals – depot, in a case of patients hospitalised in above-mentioned way. It should be emphasized that using of these pharmaceuticals is analysed here not in a context of starting a medical treatment, but with reference to its compulsory application in a case of an aggressive patient, which is acceptable by law. The article aims in presenting complexity of legal, ethic and medical dilemmas which meets a psychiatrist in above mentioned situation. There are two rights concerned: the right of the patient not to be treated with the pharmaceutical during an observation (when the preparation can still act after leaving the hospital) and – on the other hand – the right of a doctor to take an action aiming in protection of the patient and the others against patient’s behaviour resulting from his sickness or mental aberration. A basic question will be asked in the article: has the doctor got a right of using a long-term effect pharmaceutical in a case of aggressive or auto-aggressive patient who has been taken to a hospital within compulsory observation, taking into account that other medical preparations are not effective?
Poniższy artykuł ma na celu ukazanie złożonych sytuacji, jakie mogą wyniknąć w trakcie hospitalizacji pacjenta na podstawie art. 24 ustawy o ochronie zdrowia psychicznego. Zgodnie z zapisami powyższego przepisu pacjent przebywający w szpitalu podlega z mocy prawa nie leczeniu, lecz przymusowej, 10-dniowej obserwacji. Przedstawione w przedmiotowym tekście rozważania skupiają się przede wszystkim na kwestii możliwości stosowania leków o wydłużonym działaniu – depot, wobec pacjentów hospitalizowanych w ww. trybie. Zaznaczyć należy, iż stosowanie powyższych preparatów będzie analizowanie poniżej nie w kontekście rozpoczęcia leczenia pacjenta, lecz w odniesieniu do stosowania przymusowego podania leku wobec agresywnego pacjenta, a więc działania dopuszczonego w prawie. Tekst ten ma na celu ukazanie złożoności dylematów prawno- -medyczno-etycznych, na które w powyższej sytuacji może napotkać lekarz psychiatra. Dotykają one dwóch praw: prawa pacjenta do niepodawania mu leku w trakcie obserwacji, leku, którego działanie może utrzymywać się po ewentualnym opuszczeniu szpitala po 10 dniach, oraz prawa lekarza do podjęcia czynności mających na celu zabezpieczenie pacjenta oraz osób innych przed zachowaniami wynikającymi z jego choroby lub zaburzenia. W artykule zostanie postawione podstawowe pytanie: czy lekarz, obserwując pacjenta przyjętego bez zgody na obserwację, ma prawo zastosować lek uspokajający o wydłużonym działaniu (działanie ok. 14-dniowe) w sytuacji, w której pacjent ten wykazuje agresywne lub autoagresywne zachowanie, a inne standardowe leki nie przynoszą rezultatów?
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2008, 8, 4; 204-210
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies