Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "metody terapeutyczne" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Music therapy as an augmentative method in practicing speech‑language pathology
Muzykoterapia jako metoda augmentacyjna w praktyce logopedycznej
Autorzy:
Maszewska, Sylwia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695795.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia
muzykoterapia
metody terapeutyczne
speech‑language pathology
music therapy
therapeutic methods
Opis:
Tematyką artykułu jest prezentacja oddziaływań terapeutycznych służących odbudowie kompetencji językowej i komunikacyjnej. Jego celem jest ukazanie, w jaki sposób muzykoterapia wzbogaca metody rehabilitacji logopedycznej. Rozkwit muzykoterapii i logopedii jako dyscyplin naukowych następował stopniowo – prawie jednocześnie od początku XX wieku. Ich korzenie sięgają głęboko w przeszłość historyczną, a cechą obydwu jest interdyscyplinarność. Metody muzykoterapii wpisują się w obraz terapii logopedycznej: – rytmika, pierwotnie służąca kształceniu i wychowaniu, stymuluje wszechstronnie rozwój psychoruchowy:  – logorytmika daje wsparcie rozwojowi ogólnemu, motorycznemu, wspomaga sprawność mowy, – metoda dobrego startu stosowana jest wobec dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu, ma oddziaływanie korekcyjno‑kompensacyjne, – mobilna rekreacja muzyczna stymuluje rozwój dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, – dźwięki wysokiej częstotliwości w metodzie Tomatisa oddziałują terapeutycznie w zaburzeniach pamięci, trudnościach szkolnych, dysleksji, autyzmie, zaburzeniach emocjonalnych, – w terapii neurologopedycznej i jąkaniu oraz rehabilitacji psychospołecznej szerokie zastosowanie ma tradycyjna metoda muzykoterapii, jaką jest śpiew.
The article presents therapeutic actions toward restoring linguistic and communicative competence, and its aim is to show how music therapy enriches the methods of speech‑language rehabilitation. The rise of music therapy and speech‑language pathology as scientific disciplines was gradual and started almost exactly at the same juncture, i.e. at the beginning of the 20th century. The origins of both go back in time to the remote past, and both are characterized by an interdisciplinary nature. The methods of music therapy are in line with the speech‑language therapy scenario: – eurhythmics, initially supporting education and upbringing, stimulates psychomotor development in a versatile manner, – speech‑movement therapy supports general and motor development and aids speech capabilities, – the Good Start method is applied for children with reading and writing difficulties and has a corrective‑compensatory influence, – mobile music recreation stimulates the development of children suffering from cerebral palsy, – high‑frequency sounds in the Tomatis method have a therapeutic effect for memory disorders, school‑related difficulties, dyslexia, autism, and emotional disorders, – singing, which is a traditional method of music therapy, is widely applied in speech therapy for neurological disorders and in the treatment of stammering, as well as in psychosocial rehabilitation.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2017, 1; 79-89
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Jakość życia kobiet z rozpoznanym nieoperacyjnym nowotworem jajnika
Quality of life of women with inoperable ovarian cancer
Autorzy:
Połocka-Molińska, Maria
Jurczyk, Mieczysława
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031054.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
ovarian cancer
patients’ satisfaction level
quality of life
quality of nursing care
therapeutic modalities
jakość opieki pielęgniarek i położnych
jakość życia
metody terapeutyczne
poziom satysfakcji pacjentów
rak jajnika
Opis:
Ovarian cancer presents a considerable clinical and social problem. Due to poorly understood etiology and lack of specific symptoms at early clinical stages, over 75% of patients are diagnosed when distant metastases have already developed. The aim of this paper was to assess the quality of life of women with inoperable ovarian tumor over the entire course of disease, with particular emphasis on far-advanced clinical stages. Study population consisted of 40 patients treated at the Greater Poland Cancer Center (Wielkopolskie Centrum Onkologii) in Poznań, Poland. The study was performed using a custom-designed questionnaire and the QLQ-C30 questionnaire. Our results indicate that self-assessed quality of life depends both on the disease itself and its course, and on sociodemographic factors, e.g. age and education. Neoplastic disease and implemented therapy considerably contribute to deterioration of the patients’ quality of life. Disease-associated malaise and limitations result in the patients’ social dysfunction and severely limited professional activity, leading to deterioration of the patients’ financial status, limitation of social life to closest relatives and friends, necessity to seek help of other people and, most importantly – altered family relations. Elucidation of factors responsible for poor quality of life of cancer patients may assist us in focusing on domains of life which are most affected. Furthermore, this may prove a valuable aid in developing more effective support mechanisms to be implemented during treatment.
Rak jajnika stanowi ogromny problem kliniczny i społeczny, gdyż nie do końca poznano etiologię tego nowotworu, a brak swoistych oznak choroby we wczesnych stopniach zaawansowania sprawia, że jest on diagnozowany w ponad 75% przypadków w momencie, kiedy nastąpiły już przerzuty do innych narządów. Celem analizy była ocena jakości życia kobiet z rozpoznanym nieoperacyjnym nowotworem jajnika w trakcie całego cyklu chorobowego, ze szczególnym uwzględnieniem zaawansowanego stadium choroby. Grupę badaną stanowiło 40 pacjentek Wielkopolskiego Centrum Onkologii w Poznaniu. Narzędziem badawczym był autorski kwestionariusz ankiety oraz kwestionariusz badań jakości życia QLQ-C30. Przeprowadzone badania wykazały, że na ocenę jakości życia pacjentek wpływają sama choroba oraz jej przebieg, jak również czynniki społeczno-demograficzne, takie jak wiek i wykształcenie. Wykazano, że zarówno choroba nowotworowa, jak i zastosowany proces terapii mają duży wpływ na obniżenie jakości życia. Gorsze samopoczucie i ograniczenia wynikające z choroby nowotworowej powodują dysfunkcję społeczną pacjentek. Bardzo często ograniczają ich działalność zawodową, powodując pogorszenie warunków socjalno-bytowych, zawężają życie towarzyskie do kręgu najbliższej rodziny i przyjaciół, powodują konieczność niesienia im pomocy przez inne osoby, a co najistotniejsze – zmieniają relacje rodzinne. Znajomość czynników odpowiedzialnych za obniżenie jakości życia pacjentów z chorobą nowotworową może w przyszłości pomóc nam zwrócić uwagę na te dziedziny życia, które są przez nie szczególnie zaburzone.Ponadto może być cenną wskazówką przy opracowywaniu bardziej skutecznych metod terapeutycznych w trakcie prowadzonego leczenia.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2011, 9, 2; 82-94
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies