Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "jakość rządzenia" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-2 z 2
    Tytuł:
    Edward Azar’s Protracted Social Conflict Theory and Drivers of Self-Determination: the Case of Nigeria
    Przewlekła teoria konfliktu społecznego i czynniki samookreślenia Edwarda Azara: przypadek Nigerii
    Autorzy:
    Bakare, Najimdeen
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2042413.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-29
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Edward Azar’s Protracted Social Conflict Theory
    self-determination
    communal identity
    deprivation of communal needs
    governance quality and state
    teoria przedłużonego konfliktu społecznego Edwarda Azara
    samostanowienie
    tożsamość wspólnotowa
    pozbawienie potrzeb wspólnotowych
    jakość rządzenia i państwo
    Opis:
    Soon after attaining independence on October 1, 1960, the newly created nation-state – Nigeria had to wrestle with post-independent political realities. These combined with the legacies of colonial rule, and the prevalence of ethno-religious politics, led the country into civil war in 1967. Since 1960, Nigeria has experimented with different forms of government and achieved some degree of economic growth but is still plagued by the agitation of self-determination in the form of secessionist campaigns, be it the Biafra or the Oduduwa and Movement for the Emancipation of the Niger Delta (MEND). To place the discussion in perspective, the paper reviews the existing literature on the subject and also discusses Edward Azar’s protracted social conflict (PSC) theory as the theoretical base. Upon laying the theoretical foundation, the paper situates and evaluates the agitation for self-determination in Nigeria in the light of PSC. Lastly, the paper concludes that instead of seeking self-determination or territorial disintegration, the polity of Nigeria should historically revert to the practice of congenial and connected regionalism.
    Niebawem po tym jak Nigeria uzyskała niepodległość, 1.10.1960 r., państwo to musiało zmierzyć się z nowymi realiami, potęgowanymi kolonialną przeszłością oraz sporami pomiędzy licznymi mniejszościami religijno-etnicznymi. Efektem była m.in. wojna domowa, która wybuchła w 1967 r. Od samych początków swej państwowości Nigeria eksperymentowała z różnymi formami rządów, którym udało się wprowadzić kraj na tory umiarkowanego rozwoju ekonomicznego. Niestety państwo to wciąż zmaga się z ruchami separatystycznymi nawołującymi do secesji poszczególnych prowincji państwa, np. Biafra, Oduduwa, czy Ruch na rzecz wyzwolenia delty Nigru. Artykuł ten ma na celu m.in. omówienie literatury przedmiotu oraz analizę wspomnianych ruchów separatystycznych ze szczególnym uwzględnieniem ich działal ności agitacyjnej. Podstawę metodologiczną dla autora stanowi teoria przewlekłego konfliktu Edward Azara. Zdaniem autora nigeryjski system polityczny zamiast opierać się na realizacji prawa do samostanowienia poszczególnych grup etnicznych wchodzących w skład Nigerii lub podziałach terytorialnych prowadzących do dezintegracji państwa, powinien powrócić do modelu opartego o regionalizację. Zakłada on autonomię regionów, które współpracując ze sobą w ramach jednego organizmu państwowego potrafiłyby w znacznie efektywniejszy sposób realizować swoje potrzeby, zarówno na poziomie poszczególnych grup etnicznych, jak też i na poziomie jednostki ludzkiej.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2021, 14; 313-328
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Political Security in Authoritarian Systems with a Resource Rent Economy: a Result of the „Social Contract” and High Resource Prices?
    Bezpieczeństwo polityczne w systemach autorytarnych z gospodarką opartą na rencie surowcowej: wynik „umowy społecznej” i wysokich cen surowców?
    Autorzy:
    Akhremenko, Andrei
    Shulika, Yulia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/642417.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    political security
    resource rent economies
    resource dependence
    natural resource rents
    authoritarian regime
    quality of government
    social contract
    case study
    political disciplining
    co-optation
    resource management
    price fluctuations
    bezpieczeństwo polityczne
    gospodarka oparta na rencie surowcowej
    zależność surowcowa
    renta surowcowa
    reżim autorytarny
    jakość rządzenia
    umowa społeczna
    studium przypadku
    dyscyplinowanie polityczne
    kooptacja
    zarządzanie zasobami
    wahania cen
    Opis:
    Większość badaczy uważa, że państwa bogate w zasoby naturalne mają większą zdolność utrzymywania stabilności politycznej w porównaniu do krajów bez takiego dostępu do wyjątkowych zysków. Jednak niektóre reżimy autokratyczne oparte na rencie surowcowej są jednogłośnie uważane za niestabilne, a ich zdolność do uzyskiwania maksymalnych korzyści nie zawsze przyczynia się do bezpieczeństwa politycznego i gospodarczego podczas wahań cen. Opierając się na założeniu, że zdolność państwa do wydobywania zasobów nakłada na nie pewne obowiązki, zadano pytanie badawcze dotyczące jakości rządzenia jako domniemanego kluczowego czynnika pomiędzy zależnością od zasobów i bezpieczeństwem politycznym państwa a zdolnością do wypełniania przez nie “umowy społecznej.” Tę ostatnią określa się jako realizację decyzji politycznych oraz dostarczanie dóbr publicznych i usług. Jednak jakość rządzenia jest zasadniczo różna w różnych systemach autokratycznych. Wykorzystując studium przypadku i statystyki opisowe, autorzy starają się ukazać kontekst i ustalić, które czynniki wpływają na określenie horyzontu strategii politycznych stosowanych przez autokratyczną władzę podczas wzrostu i spadku cen zasobów. Autorzy potwierdzają, że zależność od zasobów negatywnie wpływa na bezpieczeństwo polityczne w mniejszym stopniu z powodu braku wzrostu gospo- darczego podczas obniżek cen, a bardziej ze względu na walkę elit politycznych o redystrybucję zasobów, brak mechanizmów dyscyplinujących, słabą reprezentację i systemy odpowiedzialności oraz brak sprzyjających warunków będących podstawą dobrego zarządzania zasobami. Autorzy dochodzą do wniosku, że bezpieczeństwo polityczne w autokratycznych gospodarkach zasobowych osiąga się w drodze współistnienia woli politycznej i czynników wpływających na określenie długości horyzontu planowania.
    Most researchers believe that states which are rich in natural resources are more able to maintain political stability in comparison to countries without such an access to exceptional profits. However, some rent resource autocracies are unanimously considered fragile, and their ability to extract maximum rents does not always contribute to political and economic security during price fluctuations. Based on the idea that the state’s ability to extract resources imposes on it certain ob- ligations, the research question touches upon the quality of governance as a supposed core factor, which mediates the resource dependence and political security in terms of stateness and the ability to fulfil the “social contract.” The latter is described as implementation of political decisions, provision of public goods and services. However, the quality of governance is substantially different in various autocratic systems. Using casestudy and descriptive statistics, the authors try to reveal the context and ascertain which factors trigger the horizon length of autocrats` political strategies during rising and falling resource prices. The authors affirm that resource dependence negatively affects political security less due to an absence of economic growth during price breaks, and more due to the struggle of political elites for the redistribution of resources, absence of disciplinary mechanisms, weak representation and accountability systems, and poor enabling environments as a basis for quality of resource management. The authors conclude that political security in autocratic resource economies is achieved through the coexistence of political will and triggers, conducive to specifying the length of the planning horizon.
    Źródło:
    Przegląd Strategiczny; 2019, 12; 299-318
    2084-6991
    Pojawia się w:
    Przegląd Strategiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-2 z 2

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies